Humeur slaat door in relatie

08-09-2008 10:43 76 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik baal er een beetje van. Als ik niet lekker in mijn vel zit en dat dan op mijn vriend af reageer, doet hij natuurlijk ook niet leuk en zit je in een soort van cirkel. Als ik lekker in mijn vel zit, gaat het ook goed met mijn relatie. Mijn vriend snapt niet dat ik me weleens down voel. Dat is vaak vooral als ik geen leuke dingen op de korte termijn in het vooruitzicht heb en dus niet weet wat ik moet gaan doen. Woon nog thuis dus heb niet heel veel omhanden ofzo. Zou graag samen willen wonen maar daar is mijn vriend nog niet aan toe helaas. Nou ja zijn er mensen die dit herkennen? Of een 'oplossing' hebben waar ik iets mee kan. Wil mezelf soms zo graag veranderen. Dat ik niet zo plannerig ben en wel zie wat er op mijn pad komt. Bedankt alvast.
Alle reacties Link kopieren
Wat dacht je van een hobby ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Als je vindt dat je niet veel omhanden hebt, zou ik eerst dat aanpakken. Als je namelijk ooit samen gaat wonen en je hebt geen bezigheden, dan zal dat vast ook niet positief voor je relatie zijn. Zoek 'n hobby of sport en leef je daar in uit.



Persoonlijk ben ik altijd snel uitgekeken op mensen die geen enkele passie in hun leven hebben. Mensen die ergens heel enthousiast over zijn, of dat nu een sport of iets creatiefs is, werken stimulerend en blijven boeiend.
Alle reacties Link kopieren
begin eens een appartement vorr jezelf te zoeken, wat is er op tegen om eerst eens een tijd je eigen ruimte te hebben voordat je die weer gelijk op laat vullen door je vriend?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
Als ik het goed begrijp, is jouw vriend dus nu de drijvende kracht in je relatie. De persoon die ervoor zorgt dat jij wat om handen hebt, dat jij een doel hebt in je leven. Geen wonder dan dat jouw humeur doorwerkt in je relatie. Je relatie ìs je leven, veel anders heb je namelijk blijkbaar niet.



Ik ben het dus volldeig eens met bovenstaande: bouw je eigen leven op. Zoek werk of ga een studie doen, als je dat nog niet hebt. Ga op jezelf wonen, zoek een hobby, maak vrienden. Kortom: bouw je eigen leven op, in plaats van je leven op te hangen aan je vriend.
Alle reacties Link kopieren
is je geboortejaar 1983 en je woont nog thuis?

mss inderdaad geen slecht idee om eerst alleen te wonen, met het uitzoeken en inrichten van een woning heb je wel even wat omhanden.



ik neem aan dat je weinig omhanden hebt maar wel werkt? Als je niet werkt kan ik me voorstellen dat je vriend geen zin heeft om samen te wonen, mss wil hij jou niet onderhouden?



Ga lekker sporten, is goed voor je humeur, voor je lijf en als je het met je partner samen doet is het ook goed voor je relatie! Samen zwemmen of hardlopen, bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb gelukkig vriendinnen waar ik veel mee onderneem en sport ook een aantal keer in de week. Maar als die vriendinnen niets gaan doen, dan ga ik vaak met mijn vriend mee idd. Ik werk gewoon hoor dus daar is verder niets mis mee. Hij wil nog niet samenwonen omdat hij het veel te goed heeft thuis bij zijn ouders en ik heb geen geld om iets in mijn eentje te kopen of iets dergelijks.
Ja ik herken het heel erg. Mijn vriend is meestel vrolijk, zelden chagrijnig en kan er niet zo goed mee omgaan dat mijn stemming nogal eens kan omwisselen. Ik kan heel erg vrolijk, uitbundig en gedreven zijn, maar ook verdrietig om soms onduidelijke redenen en plotseling geprikkeld, meestal als ik moe of hongerig ben.



Ik ben erg blij met de tegengas die hij me geeft (heb hierover toevallig verteld op een ander topic gisteravond), want ik had nogal de neiging mijn buien op hem af te reageren. Hier kan ik nu beter mee omgaan, doordat hij me er keer op keer op wees/wijst. Ook weet ik nu zo ongeveer in welke situaties mijn stemming omslaat en heb ik geleerd het te relativeren. Hier zijn wel heel wat ruzies aan voorafgegaan! Ik vind soms dat hij er op een opbouwender manier mee om zou kunnen gaan, maar kan me goed voorstellen dat mijn buien hem irriteren. Ik wil dan juist graag een knuffel, en horen dat we iets leuks gaan doen om me op te vrolijken bijvoorbeeld. Hij doet wel zijn best op zijn manier, maar ik pik het niet altijd op met als gevolg dat hij ook chagrijnig wordt, waar ik weer door gekwetst raak, enzovoorts, enzovoorts. Ik heb heel veel beter mee leren omgaan. Het blijft moeilijk aangezien we beiden erg koppig kunnen zijn.



Het gevoel van geen leuke dingen in het vooruitzicht hebben herken ik ook heel erg. Ik heb hier wat aan gedaan: met regen en grijs weer laat ik mijn stemming nogal makkelijk verpesten. Regent het, dan gaan we vaker alsnog iets leuks doen, bijvoorbeeld op zondagmiddag gaan poolen. En ik wil weer af en toe naar de sauna. Ik heb mijn kennissenkring uitgebreid via het Vivaforum (contactpijler) en er is een cursus die ik overweeg te gaan doen. Ik zorg voor regelmatige lichaamsbeweging op mijn dansmat voor de Playstation . Toen ik het aan het eind van onze vakantie deze zomer zo moeilijk had om weer naar huis te moeten hebben we afgesproken nog een weekend te kamperen als het mooi weer zou worden. Dat hebben we dus vorige week gedaan, lekker spontaan een weekend aan het strand gelegen. Kortom: ik probeer meet van mijn leven te genieten en dat geeft me veel voldoening.



Af en toe een charijnige of treurige bui zal denk ik wel blijven, dat moet ook kunnen vind ik. Maar het is maar net hoe je ermee omgaat! Moeilijk maar je kunt het leren!
anoniem_656af95ca288e wijzigde dit bericht op 08-09-2008 11:18
Reden: verduidelijking
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
hele goede reden, wil niet samenwonen want ik wil niet bij mn moeder weg.

meid maak eens plannen voor jezelf, en je hoeft niet gelijk een duur huis te kopen, een klein appartementje /etage is ook te doen voor een paar jaar, het lukt hel volksstammen om iets te huren, dus waarom jou niet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Lang verhaal van mij, dus veel nieuwe reacties inmiddels waarbij ik me wil aansluiten: ga op jezelf wonen! Goed voor je zelfredzaamheid en onafhankelijkheid. Want echt, ik denk dat samenwonen dit niet oplost! Ik herken de valkuil van "als dit en dit gebeurt (samenwonen/een eigen huis/ vul maar in) wordt alles beter. Neem nu het initiatief iets te veranderen met de middelen die je wel voorhanden hebt. Samenwonen gaat nog niet, maar het huis uit gaan wel. Een koophuis gaat nog niet, maar een sociale huurwoning of kamer wel.



Je hoeft toch niet meteen iets te kopen? Ik woon al 8 jaar op kamers (inmiddels gelukkig wel met eigen keuken en badkamer) en ga nu pas iets kopen.
Alle reacties Link kopieren
quote:nlies schreef op 08 september 2008 @ 11:10:

hele goede reden, wil niet samenwonen want ik wil niet bij mn moeder weg.

meid maak eens plannen voor jezelf, en je hoeft niet gelijk een duur huis te kopen, een klein appartementje /etage is ook te doen voor een paar jaar, het lukt hel volksstammen om iets te huren, dus waarom jou nietIk zeg niet dat ik niet samen wil wonen, hij wil dat niet. Ik zou het juist wel heel graag willen. En huren, daar begin ik niet aan, vind ik zonde van mijn geld.
Als je mijn dochter van 25 was zou ik je het huis uitschoppen...



Je hebt nu een paar keer gereageerd, maar tot dusver heb ik de indruk dat je alleen maar in onmogelijkheden en beperkingen denkt. Herken je jezelf daarin? Dan is dit dé sleutel tot verandering!
Alle reacties Link kopieren
quote:Parkietje1983 schreef op 08 september 2008 @ 11:24:

[...]

En huren, daar begin ik niet aan, vind ik zonde van mijn geld.Hoe kan een eigen plekje en het inrichten van een zelfstandig leven nou zonde zijn van je geld? Naar mijn mening is niets zo'n waardevolle aanschaf als zelfstandigheid.
Alle reacties Link kopieren
quote:Parkietje1983 schreef op 08 september 2008 @ 11:24:

[...]



Ik zeg niet dat ik niet samen wil wonen, hij wil dat niet. Ik zou het juist wel heel graag willen. En huren, daar begin ik niet aan, vind ik zonde van mijn geld.o dat had ik wel begrepen, dat hij niet bij zn pappot wegwilt, maar daarom kun jij toch wel eens aan jezelf gaan denken. en als je bekijkt dat je met dat huurgeld een stuk zelfstandigheid opdoet, is dat echt geen zonde.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Volkomen eens met Parnell en Nlies!
Alle reacties Link kopieren
juist parnell, dat bedoelde ik dus ook, dan kun je plannen maken: eerst een klein appartement, dan een huis . Je hebt iets om naar uit te kijken

dank dame voor de bijval ;)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
quote:Parkietje1983 schreef op 08 september 2008 @ 11:24:

[...]



Ik zeg niet dat ik niet samen wil wonen, hij wil dat niet. Ik zou het juist wel heel graag willen. En huren, daar begin ik niet aan, vind ik zonde van mijn geld.

Daar ben ik 't mee eens! Zolang je thuis woont kun je sparen en als je ondertussen maandelijks honderden aan huur kwijt bent lukt dat niet en wordt de koopwoning alleen nog maar moeilijker bereikbaar.



Maar ga ondertussen gewoon dingen doen om jezelf te ontplooien, zie je vriend niet als invulling van je leven maar als aanvulling.
Elninjoo, je tweede opmerking vind ik heel wijs maar in de eerste kan ik me totaal niet vinden! Parkietje is 25 en heeft een baan. Dan wordt het toch eens tijd om op eigen benen te staan, in plaats van een bankrekening spekken terwijl je ouders je volledig verzorgen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Parnell schreef op 08 september 2008 @ 11:31:

[...]





Hoe kan een eigen plekje en het inrichten van een zelfstandig leven nou zonde zijn van je geld? Naar mijn mening is niets zo'n waardevolle aanschaf als zelfstandigheid.





inderdaad, en als mijn kind op die leeftijd nog aan mijn rokken hing, prima, maar dan zal er niet gespaard worden: dan betaalt ze ook 1/3 van de huur/hypotheek. boodschappen en gas en licht!



ik zou mijn toekomst niet ophangen aan een kerel die het bij mama thuis wel makkelijk vind (jij zal het later nooit zo goed doen als mams, mama kookt beter, wast beter , ruimt zonder zeuren op) en inderdaad een woning huren of kopen en zelfstandig worden. een paar jaar huren doet niks af aan je hypotheekwaardigheid later, met spaargeld koop je toch geen huis.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 08 september 2008 @ 11:37:

[...]



Daar ben ik 't mee eens! Zolang je thuis woont kun je sparen en als je ondertussen maandelijks honderden aan huur kwijt bent lukt dat niet en wordt de koopwoning alleen nog maar moeilijker bereikbaar. Totale kul. Zelfstandig wonen, en hup, snel een beetje. Je bent nu voor een goed humeur afhankelijk van je vriend en voor huisvesting afhankelijk van je ouders.
Alle reacties Link kopieren
en hoelang blijf je dan sparen: wanneer heb je genoeg? denk je genoeg te hebben stijgen de prijzen weer, moet je nog langer sparen, of is de rente verhoogt, ook nog maar even sparen,

och misschien tegen de tijd dat je ouders naar n verzorgingshuis gaan heb je genoeg gespaard ;)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
quote:nostradame schreef op 08 september 2008 @ 11:08:

Ja ik herken het heel erg. Mijn vriend is meestel vrolijk, zelden chagrijnig en kan er niet zo goed mee omgaan dat mijn stemming nogal eens kan omwisselen. Ik kan heel erg vrolijk, uitbundig en gedreven zijn, maar ook verdrietig om soms onduidelijke redenen en plotseling geprikkeld, meestal als ik moe of hongerig ben. Hier heb ik dus ook last van. Heel vrolijk zijn en het volgende moment idd om onduidelijke redenen totaal weer down en verdrietig zijn.



Ik ben erg blij met de tegengas die hij me geeft (heb hierover toevallig verteld op een ander topic gisteravond), Welk topic heb je daarover geopend, zou ik graag willen lezen. want ik had nogal de neiging mijn buien op hem af te reageren. Hier kan ik nu beter mee omgaan, doordat hij me er keer op keer op wees/wijst. Ook weet ik nu zo ongeveer in welke situaties mijn stemming omslaat en heb ik geleerd het te relativeren. Hier zijn wel heel wat ruzies aan voorafgegaan! Ik vind soms dat hij er op een opbouwender manier mee om zou kunnen gaan, Vind ik dus ook, maar ja snap het idd ook dat hij het niet leuk vindt. maar kan me goed voorstellen dat mijn buien hem irriteren. Ik wil dan juist graag een knuffel, en horen dat we iets leuks gaan doen om me op te vrolijken bijvoorbeeld. Hij doet wel zijn best op zijn manier, maar ik pik het niet altijd op met als gevolg dat hij ook chagrijnig wordt, waar ik weer door gekwetst raak, enzovoorts, enzovoorts. Ik heb heel veel beter mee leren omgaan. Het blijft moeilijk aangezien we beiden erg koppig kunnen zijn.



Het gevoel van geen leuke dingen in het vooruitzicht hebben herken ik ook heel erg. Ik heb hier wat aan gedaan: met regen en grijs weer laat ik mijn stemming nogal makkelijk verpesten. Regent het, dan gaan we vaker alsnog iets leuks doen, Tja mijn vriend heeft ook gewoon zijn vrienden en daar wil hij ook dingen mee doen dus we zijn niet altijd samen zal maar zeggen. Zou soms ook willen dat hij vaker voor mij zou kiezen ipv zijn vrienden, maar ja die vrijheid geef ik hem. bijvoorbeeld op zondagmiddag gaan poolen. En ik wil weer af en toe naar de sauna. Ik heb mijn kennissenkring uitgebreid via het Vivaforum (contactpijler) en er is een cursus die ik overweeg te gaan doen. Ik zorg voor regelmatige lichaamsbeweging op mijn dansmat voor de Playstation . Toen ik het aan het eind van onze vakantie deze zomer zo moeilijk had om weer naar huis te moeten hebben we afgesproken nog een weekend te kamperen als het mooi weer zou worden. Dat hebben we dus vorige week gedaan, lekker spontaan een weekend aan het strand gelegen. Kortom: ik probeer meet van mijn leven te genieten en dat geeft me veel voldoening.



Af en toe een charijnige of treurige bui zal denk ik wel blijven, dat moet ook kunnen vind ik. Maar het is maar net hoe je ermee omgaat! Moeilijk maar je kunt het leren!
Alle reacties Link kopieren
quote:nlies schreef op 08 september 2008 @ 11:42:

en hoelang blijf je dan sparen: wanneer heb je genoeg? denk je genoeg te hebben stijgen de prijzen weer, moet je nog langer sparen, of is de rente verhoogt, ook nog maar even sparen,

och misschien tegen de tijd dat je ouders naar n verzorgingshuis gaan heb je genoeg gespaard ;)voor een koophuis neem je een hypotheek gebaseerd op je inkomen, met je spaargeld een huis kopen is heul erg onverstandig.
Alle reacties Link kopieren
KNIP

Tja mijn vriend heeft ook gewoon zijn vrienden en daar wil hij ook dingen mee doen dus we zijn niet altijd samen zal maar zeggen. Zou soms ook willen dat hij vaker voor mij zou kiezen ipv zijn vrienden, maar ja die vrijheid geef ik hem.

PLAK



Die vrijheid geef jij hem? Goh, hij mag wel blij zijn met een vriendin als jij, dat je hem zomaar toestaat om af en toe met zijn vrienden af te spreken, fijn zeg!

(*waarschijnlijk heb je het een beetje onhandig geformuleerd, maar dit komt niet zo gezellig over*)
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 08 september 2008 @ 11:37:

[...]



Daar ben ik 't mee eens! Zolang je thuis woont kun je sparen en als je ondertussen maandelijks honderden aan huur kwijt bent lukt dat niet en wordt de koopwoning alleen nog maar moeilijker bereikbaar.



Maar ga ondertussen gewoon dingen doen om jezelf te ontplooien, zie je vriend niet als invulling van je leven maar als aanvulling.



Dank je! Eindelijk iemand die het wel met me eens is wat dat betreft. Ik vind het gewoon zonde om mijn geld aan huur weg te geven. Dan wacht ik liever nog een jaartje ofzo dat mijn vriend het misschien wel wil. Komt misschien ook omdat er bij mij in mijn vriendengroep veel mensen samenwonen en bij hem eigenlijk nog niet echt.

En idd ik moet hem niet zien als invulling van mijn leven maar dat is soms best lastig. Probeer hem ook echt wel met rust te laten enzo, om het zo ff te zeggen. En het is ook zeker niet zo dat ik heel veel bij hem ben ofzo. Ik heb ook gewoon mijn sport, vriendinnen enzovoorts en onderneem ook echt genoeg.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven