Ik begin verliefd te worden op een ander...

Sinds een half jaar heb ik een nieuwe baan waar ik het erg naar mijn zin heb. Het verdient goed en ik heb superleuke collegas.. waarvan één wel heel leuk. Na een paar keer gezellig met elkaar gepraat te hebben kwam het opeens uit hem dat hij mij heel knap, mysterieus en sexy vindt. Hij wist dat ik een vriend heb, maar hij kon zich niet bedwingen zei hij. Meestal denk ik dan dat zo iemand een slijmbal is, maar deze jongen is de meest oprechte persoon die er is. 'Niet geschoten is altijd mis'zei hij nog. Misschien wel door zijn doorzettingsvermogen 'Goh, hij wil me écht graag' begin ik hem steeds leuker te vbinden. Ik betrap mezelf erop dat ik het leuk vind om met hem te flirten en dat ik bibbers krijg als hij naast me staat of me op mijn schouder tikt. Ik ben echt niet zo makkelijk verliefd, maar nu slaat het opeens in als een bom.



Maar dan.. de grote maar. Ik heb al een jaar een vriend. Vorige week waren we precies een jaar samen. Ik hou echt van hem, maar we hebben al heel veel meegemaakt en de laatste maanden is het al 3 keer uitgegaan (en dezelfde dag weer aan). Ook voel ik dat we erg verschillend denken over dingen. Dat doe ik met die collega niet. Maar we zijn al zo lang samen (voor mijn gevoel is een jaar heel lang) en ik heb erg veel vrienden in zijn woonplaats gemaakt... Daarbij hoort hij er al helemaal bij in de familie (mijn oma vermeldt hem zelfs op kaartjes) en ik in de zijne... ik heb ergens het gevoel alsof ik alles zou weggooien voor een 'kalverliefde' als ik erop inga.



Maar toch fanaseer ik over zoenen en seks met die ander, word ik rood als hij naar me kijkt, etc. etc.



Ik ben nog jong, en heb ergens ook nog het idee dat ik me te snel gebonden heb. Ik wil nog lekker proeven van het leven...



Wat moet ik nou doen? Ik ga zo naar mijn vriend toe maar ik zou liever nu in mijn woonplaats blijven en met die ander afspreken...