Relaties
alle pijlers
Ik ben op
dinsdag 16 september 2008 om 18:51
Na lang twijfelen, heb ik besloten om mijn verhaal te posten. Ik weet namelijk niet meer wat ik nog kan doen,om mijn probleem op te lossen, en het is ook niet iets waar ik makkelijk over kan praten met anderen.
Ik ben een meid van 25, en heb nu 9 jaar een relatie. We wonen samen vanaf mijn 19e.
Na een jaartje of 3 ging het in de slaapkamer een stuk minder goed, hij kreeg er minder zin in. Wat logisch is, als je langer bij elkaar bent, heb je vaak minder vaak seks als in het begin. Toen begon het dus met zo een 1 keer per week. Later werd dat in het weekend, als hij een paar pilsjes gedronken had. Vervolgens was het alleen nog maar als hij een keertje heel veel gedronken had, en nu zitten we op een punt dat het echt slecht gaat. In 2008 heeft hij me pas 2 keer een hoogtepunt bezorgd. Hij heeft er geen problemen mee als ik hem een hoogtepunt bezorg, en 1 keer in de 2 maanden wil hij wel een vluggertje doen. Hij weigert om mij aan te raken.
Nu heb ik voor mijn gevoel al alles geprobeert. Ik heb al heel vaak geprobeert een gesprek aan te gaan, waarbij hij of gewoon weigert te praten, of waarbij hij zegt dat bij mij alles om seks draait. Ik zorg ervoor dat ik verzorgd ben, trek altijd leuke setjes aan, ed. Ik heb gevraagd wat ik kon doen om het te veranderen, smsjes sturen, foto's sturen, porno voorgesteld, mijn gevoelens in een brief gezet,een keer ook in een mail. Echt alles heb ik geprobeerd naar mijn gevoel.
Een voorbeeld: Afgelopen zaterdag dan maar weer een kansje gewaagd. Hij was werken, en ik was in bad gegaan, daarna mehelemaal opgetut, een sexy setje aangetrokken. Op het moment dat hij binnenkwam, stond het eten klaar op tafel. Onder het eten zegt hij: Gaan we nog weg? Ik zeg nee, hoezo? Hij zegt: Ja,omdat je je zo opgetut hebt. Ik zeg: Zo durf ik echt niet naar buiten hoor! Hij vroeg me om op te staan, dus ik ga naast de tafel staan,zegt hij: ow,je hebt van die dingen eronder aan ( jarretel ) nee, zo kan je niet naar buiten nee. Vervolgens vroeg hij waarom ik me zo opgetut had,en ik dus gezegd dat ik dat voor hem had gedaan. Vervolgens valt meneer in slaap op de bank.
Mijn zelfvertrouwen word echt steeds minder en minder,begin me echt lelijk te voelen. Het kost me steeds meer moeite om me op te tutten, omdat het aanvoelt als een verspilling. Ik begin in een dipje te raken, kan niet veel meer hebben van hemen andere mensen. Op mijn werk merk ik ook dat alles moeizamer gaat,want ik zit steeds te malen. Ook ben ik bang, dat ik vatbaarder ben voor de verleiding van een man die me ziet zitten, En ik wil echt niet vreemdgaan, maar ik twijfel aan mezelf of ik op dat moment de verleiding kan weerstaan.
Voor de rest is hij echt een ontzettend lieve jongen, alleen op het seksuele vlak zitten we dus met een groot probleem.
Ik vraag me nu echt af, of ik inderdaad gek ben. Maak ik seks nu belangrijker dan dat het is?
groetjes twentyfive
Ik ben een meid van 25, en heb nu 9 jaar een relatie. We wonen samen vanaf mijn 19e.
Na een jaartje of 3 ging het in de slaapkamer een stuk minder goed, hij kreeg er minder zin in. Wat logisch is, als je langer bij elkaar bent, heb je vaak minder vaak seks als in het begin. Toen begon het dus met zo een 1 keer per week. Later werd dat in het weekend, als hij een paar pilsjes gedronken had. Vervolgens was het alleen nog maar als hij een keertje heel veel gedronken had, en nu zitten we op een punt dat het echt slecht gaat. In 2008 heeft hij me pas 2 keer een hoogtepunt bezorgd. Hij heeft er geen problemen mee als ik hem een hoogtepunt bezorg, en 1 keer in de 2 maanden wil hij wel een vluggertje doen. Hij weigert om mij aan te raken.
Nu heb ik voor mijn gevoel al alles geprobeert. Ik heb al heel vaak geprobeert een gesprek aan te gaan, waarbij hij of gewoon weigert te praten, of waarbij hij zegt dat bij mij alles om seks draait. Ik zorg ervoor dat ik verzorgd ben, trek altijd leuke setjes aan, ed. Ik heb gevraagd wat ik kon doen om het te veranderen, smsjes sturen, foto's sturen, porno voorgesteld, mijn gevoelens in een brief gezet,een keer ook in een mail. Echt alles heb ik geprobeerd naar mijn gevoel.
Een voorbeeld: Afgelopen zaterdag dan maar weer een kansje gewaagd. Hij was werken, en ik was in bad gegaan, daarna mehelemaal opgetut, een sexy setje aangetrokken. Op het moment dat hij binnenkwam, stond het eten klaar op tafel. Onder het eten zegt hij: Gaan we nog weg? Ik zeg nee, hoezo? Hij zegt: Ja,omdat je je zo opgetut hebt. Ik zeg: Zo durf ik echt niet naar buiten hoor! Hij vroeg me om op te staan, dus ik ga naast de tafel staan,zegt hij: ow,je hebt van die dingen eronder aan ( jarretel ) nee, zo kan je niet naar buiten nee. Vervolgens vroeg hij waarom ik me zo opgetut had,en ik dus gezegd dat ik dat voor hem had gedaan. Vervolgens valt meneer in slaap op de bank.
Mijn zelfvertrouwen word echt steeds minder en minder,begin me echt lelijk te voelen. Het kost me steeds meer moeite om me op te tutten, omdat het aanvoelt als een verspilling. Ik begin in een dipje te raken, kan niet veel meer hebben van hemen andere mensen. Op mijn werk merk ik ook dat alles moeizamer gaat,want ik zit steeds te malen. Ook ben ik bang, dat ik vatbaarder ben voor de verleiding van een man die me ziet zitten, En ik wil echt niet vreemdgaan, maar ik twijfel aan mezelf of ik op dat moment de verleiding kan weerstaan.
Voor de rest is hij echt een ontzettend lieve jongen, alleen op het seksuele vlak zitten we dus met een groot probleem.
Ik vraag me nu echt af, of ik inderdaad gek ben. Maak ik seks nu belangrijker dan dat het is?
groetjes twentyfive
dinsdag 16 september 2008 om 22:27
Ik heb ook zo'n moeilijke prater. Ik vind dat je je best gedaan hebt (understatement!) en misschien moet je hem duidelijk maken dat dit voor jou een breekpunt in de relatie begint te vormen (als dat tenminste zo is!)
Niet als dreigement maar omdat het daar nu echt op begint te lijken! Ik heb gemerkt dat wanneer mijn vriend ziet dat het ernst is, dan eindelijk (ein-de-lijk) de tong los komt en ik antwoorden krijg ipv ontwijkend gedrag. Het is jammer dat het zover moet komen trouwens, je verdient een eerlijk antwoord op dit gebied. Heeft hij wel door wat dit allemaal met jou doet, met je gevoel voor eigenwaarde e.d?
Niet als dreigement maar omdat het daar nu echt op begint te lijken! Ik heb gemerkt dat wanneer mijn vriend ziet dat het ernst is, dan eindelijk (ein-de-lijk) de tong los komt en ik antwoorden krijg ipv ontwijkend gedrag. Het is jammer dat het zover moet komen trouwens, je verdient een eerlijk antwoord op dit gebied. Heeft hij wel door wat dit allemaal met jou doet, met je gevoel voor eigenwaarde e.d?
woensdag 17 september 2008 om 02:13
Ruim tien jaar heb ik een relatie gehad en mijn ex was iemand die altijd wel zin had in seks. De eerst jaren was dat voor mij geen probleem maar op een gegeven moment begon zijn gedrag rondom mij me zo tegen te staan dat mijn zin wel over was. Hij voelde als een hijgende hond die altijd maar wilde vrijen, ongeacht hoe de dag geweest was. Ik had toen een druk leven, kleine kinderen, studeren en werken en dan het gedeelde huishouden. Vaak wilde ik gewoon lekker in bed liggen, beetje kletsen en slapen.
Hoe groter het probleem voor hem werd omdat de frequentie afnam, des te minder zin ik kreeg omdat hij door de dag heen liet voelen dat het wel weer eens tijd werd. De sfeer werd na een week of twee niet meer om te harden. Juist omdat hij maar bleef aandringen.
Voor mij voelde het alsof ik constant een lustobject was. Daarbij kwam dat ik het vervelend vond nooit eens moeite te hoeven doen om hem te verleiden. Hij was altijd bereid. Ik ging hem op een gegeven moment ook zien als een wandelende testosteronbom die moest ontploffen. De laatste periode van onze relatie kon ik hem niet eens meer om me heen verdragen want elke aanraken werd te seksueel geladen.
Dit heeft zeker een belangrijke rol gespeeld bij het uit elkaar gaan. Als hij me meer met rust had gelaten, was ik hem misschien wel gaan "begeren" en had zin gehad hem te verleiden.
Een heel verhaal van de andere kant en misschien heb je er iets aan.
Hoe groter het probleem voor hem werd omdat de frequentie afnam, des te minder zin ik kreeg omdat hij door de dag heen liet voelen dat het wel weer eens tijd werd. De sfeer werd na een week of twee niet meer om te harden. Juist omdat hij maar bleef aandringen.
Voor mij voelde het alsof ik constant een lustobject was. Daarbij kwam dat ik het vervelend vond nooit eens moeite te hoeven doen om hem te verleiden. Hij was altijd bereid. Ik ging hem op een gegeven moment ook zien als een wandelende testosteronbom die moest ontploffen. De laatste periode van onze relatie kon ik hem niet eens meer om me heen verdragen want elke aanraken werd te seksueel geladen.
Dit heeft zeker een belangrijke rol gespeeld bij het uit elkaar gaan. Als hij me meer met rust had gelaten, was ik hem misschien wel gaan "begeren" en had zin gehad hem te verleiden.
Een heel verhaal van de andere kant en misschien heb je er iets aan.
dinsdag 30 september 2008 om 17:20
een relatie gaat niet alleen maar om sex maar het hoort er wel bij,en als er geen sex is wordt het echt moeillijk om met de relatie door tegaan.ik zelf heb het ook meegemaakt en je gaat er op ten duur aan kapot dat is mijn ervaring.
is je vriend vroeger misschien sexueel misbruikt.en dat hij daarover zwijgt.
is je vriend vroeger misschien sexueel misbruikt.en dat hij daarover zwijgt.
