Relaties
alle pijlers
ik blijf aan hem denken
vrijdag 31 juli 2009 om 16:24
Ik kijk nu al een tijdje mee op dit forum.. en aangezien ik al erg veel moed krijg uit al jullie reacties aan andere leden, zou ik het erg fijn vinden jullie visie op mijn verhaal ook te weten.
het zit zo.. ik was anderhalf jaar samen met mijn ex. en echt, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. maar toch kwamen er spanningen, mede door zijn onregelmatige werktijden. we dachten eraan om samen te gaan wonen, maar hij kreeg toch twijfels of ik het wel zou volhouden om zoveel alleen te zitten enz. uiteindelijk heeft hij er toen een punt achter gezet, omdat hij er geen toekomst in zag. hij zei dat hij nog ontzettend veel van me houdt. toen een maand later kwam ik erachter dat hij direct nadat het uit was gegaan al een ander had. ik was (en ben nog steeds) daar echt kapot van. ik hoopte zó dat het nog goed zou komen.
ik ga veel leuke dingen doen met vriendinnen, maar wanneer ik dan weer alleen ben stort ik gewoon in. Er spookt alleen maar door mn hoofd: had ik maar beter mn best gedaan.. had ik hem maar niet laten gaan.. en als ik met andere mensen over hem praat, besef ik alleen maar meer hoe erg ik hem mis en hoe goed hij voor mij was..
ik wil niet verdrinken in mn verdriet, hij denkt ook niet meer aan mij dus ik wil dat ook niet aan hem.. maar ik heb gewoon geen idee waar ik moet beginnen. hebben jullie misschien tips? ik heb hem al verwijderd van hyves, persoonlijke spullen weg en zoek geen contact meer.. maar het lijkt niets te helpen.
alvast bedankt voor reacties!(K)
het zit zo.. ik was anderhalf jaar samen met mijn ex. en echt, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. maar toch kwamen er spanningen, mede door zijn onregelmatige werktijden. we dachten eraan om samen te gaan wonen, maar hij kreeg toch twijfels of ik het wel zou volhouden om zoveel alleen te zitten enz. uiteindelijk heeft hij er toen een punt achter gezet, omdat hij er geen toekomst in zag. hij zei dat hij nog ontzettend veel van me houdt. toen een maand later kwam ik erachter dat hij direct nadat het uit was gegaan al een ander had. ik was (en ben nog steeds) daar echt kapot van. ik hoopte zó dat het nog goed zou komen.
ik ga veel leuke dingen doen met vriendinnen, maar wanneer ik dan weer alleen ben stort ik gewoon in. Er spookt alleen maar door mn hoofd: had ik maar beter mn best gedaan.. had ik hem maar niet laten gaan.. en als ik met andere mensen over hem praat, besef ik alleen maar meer hoe erg ik hem mis en hoe goed hij voor mij was..
ik wil niet verdrinken in mn verdriet, hij denkt ook niet meer aan mij dus ik wil dat ook niet aan hem.. maar ik heb gewoon geen idee waar ik moet beginnen. hebben jullie misschien tips? ik heb hem al verwijderd van hyves, persoonlijke spullen weg en zoek geen contact meer.. maar het lijkt niets te helpen.
alvast bedankt voor reacties!(K)
vrijdag 31 juli 2009 om 16:34
Het is helaas alleen de tijd die alle wonden heelt. Maar je kunt de tijd wel een handje helpen. Ik denk dat je goed bezig bent door dingen te doen met vriendinnen enzo. En elke keer als je dan weer thuis bent kun je trots terugkijken op de dag, dat je het zonder hem ook naar je zin had. En een potje janken mag best en zal vanzelf wel steeds minder worden. En die spookideeen dat je beter je best had moeten doen die moet je gelijk en per direct in de prullenbak gooien. Want op welk gebied zou je je best dan niet hebben gedaan?
vrijdag 31 juli 2009 om 16:42
Goed dat je ervoor hebt gekozen je eigen leven weer op te pakken. Ik sluit me volledig aan bij Bianca40. Het heeft geen zin om jezelf nu gek te gaan maken met de gedachten "wat als..." en "had ik maar..." Deze meneer is dit niet waard. Je hebt genoeg energie aan hem verspilt; energie die je nu kan gebruiken om jezelf weer uit dit dal te trekken. Blijf lekker socializen en praat van je af; dat lucht op.
