Relaties
alle pijlers
IK heb het uitgemaakt...anderhalf jaar geleden
zondag 17 januari 2010 om 16:19
pffff
Ik ben vandaag mijn ex tegengekomen nadat ik hem 4 maanden niet had gezien. Ik heb het anderhalf jaar geleden uitgemaakt, nat twee jaar al mijn energie in hem gstopt te hebben. Met als gevolg dat hij zijn leven op de rit heeft ( en ik ben blij voor hem, omdat hij een rotjeugd/tijd heeft gehad). daar tegenover staat dat ik mezelf kwijt ben geraakt in al mijn zorg om hem. Tien het uitging, kwam zijn leven dankzij mij vrij snel weer op de rit en gaat alles de goede kant op. Ik daarentegen kwam erachter dat ik mezelf was kwijt geraakt en ook al was de liefde op, ik heb een heel zwaar jaar gehad. Ik voel me sinds een half jaar weer goed en blij.
Vanochtend zag en sprak ik mijn ex. Toen ik thuis kwam ben ik heel hard in huilen uitgebarsten. Ik gun hem het allerbeste, maar het is zo confronterend te horen dat alles goed gaat en dat hij een nieuwe partner heeft. Zij plukt verdorie de vruchten van al mijn harde werk. en ik ben er stilletjes aan maar net overheen. Ik weet dat ik er niks mee op schiet om te zeggen dat ik het niet eerlijk vind...maar wrang is het wel.
In mijn verdriet en boosheid heb ik hem gesmst of we nog een x kunnen praten. voor mij. Blijkbaar ben ik boos, verdrietig en heel erg gekwetst en heb ik er toch behoefte aan om nog eens te horen dat hij werkelijk waardeert wat ik voor hem heb gedaan, zodat al mijn pijn niet voor niets is geweest. Hij heeft niet gereageerd en ik heb ook al weer spijt.
Herkent iemand dit gevoel? De liefde is weg, ik wil hem niet terug, maar toch is de erkenning van wt wij 6 jaar hadden en alles wat ik an hem gegeven hebt toch belangrijk....
Ik ben vandaag mijn ex tegengekomen nadat ik hem 4 maanden niet had gezien. Ik heb het anderhalf jaar geleden uitgemaakt, nat twee jaar al mijn energie in hem gstopt te hebben. Met als gevolg dat hij zijn leven op de rit heeft ( en ik ben blij voor hem, omdat hij een rotjeugd/tijd heeft gehad). daar tegenover staat dat ik mezelf kwijt ben geraakt in al mijn zorg om hem. Tien het uitging, kwam zijn leven dankzij mij vrij snel weer op de rit en gaat alles de goede kant op. Ik daarentegen kwam erachter dat ik mezelf was kwijt geraakt en ook al was de liefde op, ik heb een heel zwaar jaar gehad. Ik voel me sinds een half jaar weer goed en blij.
Vanochtend zag en sprak ik mijn ex. Toen ik thuis kwam ben ik heel hard in huilen uitgebarsten. Ik gun hem het allerbeste, maar het is zo confronterend te horen dat alles goed gaat en dat hij een nieuwe partner heeft. Zij plukt verdorie de vruchten van al mijn harde werk. en ik ben er stilletjes aan maar net overheen. Ik weet dat ik er niks mee op schiet om te zeggen dat ik het niet eerlijk vind...maar wrang is het wel.
In mijn verdriet en boosheid heb ik hem gesmst of we nog een x kunnen praten. voor mij. Blijkbaar ben ik boos, verdrietig en heel erg gekwetst en heb ik er toch behoefte aan om nog eens te horen dat hij werkelijk waardeert wat ik voor hem heb gedaan, zodat al mijn pijn niet voor niets is geweest. Hij heeft niet gereageerd en ik heb ook al weer spijt.
Herkent iemand dit gevoel? De liefde is weg, ik wil hem niet terug, maar toch is de erkenning van wt wij 6 jaar hadden en alles wat ik an hem gegeven hebt toch belangrijk....
maandag 18 januari 2010 om 19:24
quote:Chiquitia schreef op 18 januari 2010 @ 09:39:
Bedankt voor alle reacties.
Mijn ex heeft gereageerd en zegt het prima te vinden een x een biertje te doen, en ook hij vond het heel apart me zomaar ineens te zien. Een eerdere reactie van iemand zei zoiets als "zijn nieuwe relatie staat los van wat jullie samen hebben gehad". En zo is het ook. Fijn dat hij toch nog heeft gereageerd!
Bedankt voor alle reacties.
Mijn ex heeft gereageerd en zegt het prima te vinden een x een biertje te doen, en ook hij vond het heel apart me zomaar ineens te zien. Een eerdere reactie van iemand zei zoiets als "zijn nieuwe relatie staat los van wat jullie samen hebben gehad". En zo is het ook. Fijn dat hij toch nog heeft gereageerd!
