Relaties
alle pijlers
ik mis hem.....
zaterdag 2 augustus 2008 om 07:59
Hi....
Enkele maanden geleden kwam ik m'n ex vriendje van tig jaar geleden tegen op hyves.... en je raadt het al, na krabbels heen en weer, berichtjes en telefoongesprekken eens een kopje thee drinken bij elkaar. Op het moment dat ik hem zag was of alles op z'n plek viel. Dit was vertrouwd, eigen. Jullie kennen het wel, het gevoel wat je niet met iedereen zomaar deelt. Maar goed bij gekletst, foto;s van kids en vrouw gezien en weer naar huis. Niets gebeurd alleen maar thee gedronken maar ondertussen vlinders in m'n buik.
We bleven contact houden en binnen de kortste keren stapelverliefd op elkaar.. Stom en fout van me, want je begint natuurlijk niets met iemand die getrouwd is.
We hebben de afgelopen maanden elkaar niet vaak gezien, want hij werkt soms maanden in het buitenland. maar elkaar wel regelmatig gesproken.
Hij heeft thuis aangegeven dat hij wilt scheiden maar sinds 6 weken is zijn schoonmoeder ernstig ziek en wordt ook niet meer beter. Heb hem gezegd dat hij er voor z'n vrouw moet zijn want dat haar wereld al genoeg is ingestort momenteel.
Door alle spanning en stress is mijn vriend sinds 3 weken behoorlijk beroerd, overgeven, hoofdpijn, koortsig en na een bezoek aan de huisarts heeft hij het advies gekregen om even pas op de plaats te maken en vooral geestelijke rust te nemen. ( de agelopen 3 jaar heeft hij zo'n beetje 6 dagen in de week gewerkt)
Na hele vele lieve sms-jes van zij nkant, dat hij van me houdt ed heeft hij aangegeven even geen sms-jes van me te willen ontvangen... na maanden lang tig berichtjes een stop....moeilijk, lastig en ik maak me zorgen, om hem, om ons en hoe verder....om het nog meer op een soap serie te laten lijken is afgelopen week m'n beste vriendin overleden....op m'n sms-jes en vm berichtjes geen enkel teken meer van hem....
ik ben gek van verdriet om haar maar ook om hem.
ik loop heel de dag te malen, te huilen en ik slaap k@%. pak honderd x m'n telefoon, hoe nu verder......
ik weet dat ik heel wat kritiek kan verwachten maar een knuffel zou nu ook wel fijn zijn.
Enkele maanden geleden kwam ik m'n ex vriendje van tig jaar geleden tegen op hyves.... en je raadt het al, na krabbels heen en weer, berichtjes en telefoongesprekken eens een kopje thee drinken bij elkaar. Op het moment dat ik hem zag was of alles op z'n plek viel. Dit was vertrouwd, eigen. Jullie kennen het wel, het gevoel wat je niet met iedereen zomaar deelt. Maar goed bij gekletst, foto;s van kids en vrouw gezien en weer naar huis. Niets gebeurd alleen maar thee gedronken maar ondertussen vlinders in m'n buik.
We bleven contact houden en binnen de kortste keren stapelverliefd op elkaar.. Stom en fout van me, want je begint natuurlijk niets met iemand die getrouwd is.
We hebben de afgelopen maanden elkaar niet vaak gezien, want hij werkt soms maanden in het buitenland. maar elkaar wel regelmatig gesproken.
Hij heeft thuis aangegeven dat hij wilt scheiden maar sinds 6 weken is zijn schoonmoeder ernstig ziek en wordt ook niet meer beter. Heb hem gezegd dat hij er voor z'n vrouw moet zijn want dat haar wereld al genoeg is ingestort momenteel.
Door alle spanning en stress is mijn vriend sinds 3 weken behoorlijk beroerd, overgeven, hoofdpijn, koortsig en na een bezoek aan de huisarts heeft hij het advies gekregen om even pas op de plaats te maken en vooral geestelijke rust te nemen. ( de agelopen 3 jaar heeft hij zo'n beetje 6 dagen in de week gewerkt)
Na hele vele lieve sms-jes van zij nkant, dat hij van me houdt ed heeft hij aangegeven even geen sms-jes van me te willen ontvangen... na maanden lang tig berichtjes een stop....moeilijk, lastig en ik maak me zorgen, om hem, om ons en hoe verder....om het nog meer op een soap serie te laten lijken is afgelopen week m'n beste vriendin overleden....op m'n sms-jes en vm berichtjes geen enkel teken meer van hem....
ik ben gek van verdriet om haar maar ook om hem.
ik loop heel de dag te malen, te huilen en ik slaap k@%. pak honderd x m'n telefoon, hoe nu verder......
ik weet dat ik heel wat kritiek kan verwachten maar een knuffel zou nu ook wel fijn zijn.
zaterdag 2 augustus 2008 om 08:07
!!!
Wat klote zeg...
Ik kan me voorstellen hoe rot je je voelt, en alleen. Je hebt nu heel hard een arm om je nodig. Maar lieverd, hij heeft zijn vrouw verteld dat hij gaat scheiden. Weet je dat zeker? Het klinkt als een clicheverhaal dat hij jou mooie verhalen op hangt, maar bij haar blijft omdat... nouja.. nu is het vanwege haar moeder. En straks?
En waarom is hij je ex? Dat is ook niet voor niks toch?
Wat klote zeg...
Ik kan me voorstellen hoe rot je je voelt, en alleen. Je hebt nu heel hard een arm om je nodig. Maar lieverd, hij heeft zijn vrouw verteld dat hij gaat scheiden. Weet je dat zeker? Het klinkt als een clicheverhaal dat hij jou mooie verhalen op hangt, maar bij haar blijft omdat... nouja.. nu is het vanwege haar moeder. En straks?
En waarom is hij je ex? Dat is ook niet voor niks toch?
zaterdag 2 augustus 2008 om 08:48
Lieve Pearl, in ieder geval gecondoleerd met het overlijden van je vriendin. Dat je daar heel veel verdriet van hebt, lijkt me niet meer dan logisch en ik wens je met het verwerken hiervan oprecht heel veel sterkte toe. Maar over die getrouwde ex zou ik geen tranen verspillen. We hebben hier op het forum ergens een lijst met inmiddels ruim 400 smoezen die een getrouwde man zijn minnares vertelt. De zieke schoonmoeder zal er ook best bij zitten. En ik heb het donkerbruine vermoeden dat als schoonmoeder is overleden of wellicht op wonderbaarlijke wijze is genezen, dat er dan ineens iets anders gebeurt waardoor hij weer niet van zijn vrouw kan scheiden. Dat zeg ik niet alleen zelf als ervaringsdeskundige, maar in de loop der jaren op het forum heb ik dat verhaal al zo vaak bij anderen voorbij zien komen. Lees het minnaressentopic er maar eens op na. Er zit geen enkel vrolijk verhaal bij.
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:26
Jullie hebben gelijk, als rationeel denkend mens geloof ik er ook niets van... wel dat zijn schoonmoeder ziek is maar idd niet dat hij gaat scheiden....maar als stom verliefd rund geloof ik alles wat die man zegt!!!
Hoezo een zelfstandig denkend mens, maar het lucht op om er over te praten want echt ik kan dit echt niet vertellen aan m'n vriendinnen die verslijten me voor gek!!
Terwijl ik het terug las was het ook zo'n typisch clichéverhaal.
Ik ga me de komende dagen maar storten op m'n verdriet van Moon en dit forum ipv 1000 x per dag naar m'n telefoon te staren....
Hoezo een zelfstandig denkend mens, maar het lucht op om er over te praten want echt ik kan dit echt niet vertellen aan m'n vriendinnen die verslijten me voor gek!!
Terwijl ik het terug las was het ook zo'n typisch clichéverhaal.
Ik ga me de komende dagen maar storten op m'n verdriet van Moon en dit forum ipv 1000 x per dag naar m'n telefoon te staren....
zaterdag 2 augustus 2008 om 09:36
Ideetje om je telefoon even ver weg te stoppen? Of heb je hem echt nodig?
Sterkte met het verlies van je vriendin. Als zoiets heftigs gebeurt heb je meer dan ooit behoefte aan iemand die er voor jou is. Het is alleen een illusie dat dat jouw ex is. Die is namelijk niet beschikbaar. En geeft idd alle smoezen uit het boek waarom hij niet beschikbaar is. De pijn die je voelt (alleen zijn, iemand nodig hebben om bij uit te huilen) is begrijpelijk, maar heeft dus echt niet zoveel met hem persoonlijk te maken vrees ik. Wijs om de komende tijd hem los te gaan laten. Misschien kun je een mooie brief aan/over je vriendin schrijven en die aan haar nabestaanden opsturen? Of op een andere manier concreet en creatief bezig zijn met haar overlijden?
Sterkte met het verlies van je vriendin. Als zoiets heftigs gebeurt heb je meer dan ooit behoefte aan iemand die er voor jou is. Het is alleen een illusie dat dat jouw ex is. Die is namelijk niet beschikbaar. En geeft idd alle smoezen uit het boek waarom hij niet beschikbaar is. De pijn die je voelt (alleen zijn, iemand nodig hebben om bij uit te huilen) is begrijpelijk, maar heeft dus echt niet zoveel met hem persoonlijk te maken vrees ik. Wijs om de komende tijd hem los te gaan laten. Misschien kun je een mooie brief aan/over je vriendin schrijven en die aan haar nabestaanden opsturen? Of op een andere manier concreet en creatief bezig zijn met haar overlijden?
zaterdag 2 augustus 2008 om 10:16
Pearl, het komt op mij ook over als een cliche/smoezenverhaal. Inclusief de schoonmoeder, zijn overwerktheid, zijn op handen zijnde scheiding.
Fijn, dat je zegt dat hij er nu voor zijn vrouw moet zijn, maar welke vrouw zit er te wachten op steun van een man die aangeeft te willen scheiden?
Andere kant van het verhaal is ook, dat hij eigenlijk er totaal niet is voor jou. Juist nu je steun nodig hebt van iemand die jou dierbaar is, is hij er gewoon niet. Dat is geen teken van echte liefde.
Pearl, was het maar zo makkelijk en kon je je maar focussen op het verdriet om het verlies van een vriendin.
Waarom probeer je niet een aantal dingen per dag te plannen en die ook echt te gaan doen. Afleiding is in deze de beste remedie.
Oh ene, mocht hij er weer aan toe zijn om contact met je te hebben, sta dat dan niet toe. Je weet nu dat jullie relatie totaal eenrichtingsverkeer is geweest.
Sterkte!
Fijn, dat je zegt dat hij er nu voor zijn vrouw moet zijn, maar welke vrouw zit er te wachten op steun van een man die aangeeft te willen scheiden?
Andere kant van het verhaal is ook, dat hij eigenlijk er totaal niet is voor jou. Juist nu je steun nodig hebt van iemand die jou dierbaar is, is hij er gewoon niet. Dat is geen teken van echte liefde.
Pearl, was het maar zo makkelijk en kon je je maar focussen op het verdriet om het verlies van een vriendin.
Waarom probeer je niet een aantal dingen per dag te plannen en die ook echt te gaan doen. Afleiding is in deze de beste remedie.
Oh ene, mocht hij er weer aan toe zijn om contact met je te hebben, sta dat dan niet toe. Je weet nu dat jullie relatie totaal eenrichtingsverkeer is geweest.
Sterkte!
zaterdag 2 augustus 2008 om 10:47
Ben je echt verliefd op die man (die in de tussentijd wel even zijn vrouw bedriegd) of op het gevoel wat hij je geeft?
Een gevoel van 'belangrijk zijn', 'lief/bijzonder gevonden worden' , de spanning....
Het kost tijd om dit los te laten, en dat kijken op je telefoon of je soms een smsje hebt gemist, zal nog een tijd blijven.
Maar het zal slijten, echt... dat kunnen alle ervaringsdeskundigen alleen maar beamen!
Een gevoel van 'belangrijk zijn', 'lief/bijzonder gevonden worden' , de spanning....
Het kost tijd om dit los te laten, en dat kijken op je telefoon of je soms een smsje hebt gemist, zal nog een tijd blijven.
Maar het zal slijten, echt... dat kunnen alle ervaringsdeskundigen alleen maar beamen!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 2 augustus 2008 om 11:43
zaterdag 2 augustus 2008 om 14:12
quote:xxxRosalitaxxx schreef op 02 augustus 2008 @ 08:48:
Lieve Pearl, in ieder geval gecondoleerd met het overlijden van je vriendin. Dat je daar heel veel verdriet van hebt, lijkt me niet meer dan logisch en ik wens je met het verwerken hiervan oprecht heel veel sterkte toe. Maar over die getrouwde ex zou ik geen tranen verspillen. We hebben hier op het forum ergens een lijst met inmiddels ruim 400 smoezen die een getrouwde man zijn minnares vertelt. De zieke schoonmoeder zal er ook best bij zitten. En ik heb het donkerbruine vermoeden dat als schoonmoeder is overleden of wellicht op wonderbaarlijke wijze is genezen, dat er dan ineens iets anders gebeurt waardoor hij weer niet van zijn vrouw kan scheiden. Dat zeg ik niet alleen zelf als ervaringsdeskundige, maar in de loop der jaren op het forum heb ik dat verhaal al zo vaak bij anderen voorbij zien komen. Lees het minnaressentopic er maar eens op na. Er zit geen enkel vrolijk verhaal bij.
Volgens mij staat de smoes van de schoonmoeder zelfs in de top 3. Niet dat het niet waar is, maar dan wordt het wel als excuus gebruikt om geen knopen te hoeven doorhakken.
Gecondoleerd met je vriendin.
Lieve Pearl, in ieder geval gecondoleerd met het overlijden van je vriendin. Dat je daar heel veel verdriet van hebt, lijkt me niet meer dan logisch en ik wens je met het verwerken hiervan oprecht heel veel sterkte toe. Maar over die getrouwde ex zou ik geen tranen verspillen. We hebben hier op het forum ergens een lijst met inmiddels ruim 400 smoezen die een getrouwde man zijn minnares vertelt. De zieke schoonmoeder zal er ook best bij zitten. En ik heb het donkerbruine vermoeden dat als schoonmoeder is overleden of wellicht op wonderbaarlijke wijze is genezen, dat er dan ineens iets anders gebeurt waardoor hij weer niet van zijn vrouw kan scheiden. Dat zeg ik niet alleen zelf als ervaringsdeskundige, maar in de loop der jaren op het forum heb ik dat verhaal al zo vaak bij anderen voorbij zien komen. Lees het minnaressentopic er maar eens op na. Er zit geen enkel vrolijk verhaal bij.
Volgens mij staat de smoes van de schoonmoeder zelfs in de top 3. Niet dat het niet waar is, maar dan wordt het wel als excuus gebruikt om geen knopen te hoeven doorhakken.
Gecondoleerd met je vriendin.
zaterdag 2 augustus 2008 om 14:26
zaterdag 2 augustus 2008 om 21:19
bedankt voor de knuffels, probeer m'n dag zo vol mogelijk te plannen. heb z'n nummers gewist....maar loop me heel de dag al af te vragen wie dat onbekende nummer is die me heeft gebeld!!!
En of het liefde is of het gevoel wat het geeft dat je weer voor iemand aantrekkelijk bent.....pff kan momenteel niet normaal meer denken dus dat weet ik niet.
De topic gelezen van de minnaressen, en o zo herkenbaar al zin sommige dames stukken verder dan mij....want als hij nu belt dan a ik voor gaas....hoe stom het ook is.
Het helpt wel om hier te schrijven en te lezen...dus voorlopig zit ik hier nog wel....soms stoer maar meestal verdrietig.
Al een mooie brief gemaakt over mijn vriendin en we zijn van plan om iets van een sponsortocht te doen voor het kankerfonds.
Oh en heb ik niet ineens aan gedacht dat hij op vakantie is;-) terwijl ik de afgelopen dagen zo'n beetje alles heb gedacht. Van boosheid, hij bekijkt het maar tot stel dat hij echt zo beroerd is dat hij rust nodig heeft en ik hem geclaimd heb door m'n onaardige sms-jes??
xxjes
En of het liefde is of het gevoel wat het geeft dat je weer voor iemand aantrekkelijk bent.....pff kan momenteel niet normaal meer denken dus dat weet ik niet.
De topic gelezen van de minnaressen, en o zo herkenbaar al zin sommige dames stukken verder dan mij....want als hij nu belt dan a ik voor gaas....hoe stom het ook is.
Het helpt wel om hier te schrijven en te lezen...dus voorlopig zit ik hier nog wel....soms stoer maar meestal verdrietig.
Al een mooie brief gemaakt over mijn vriendin en we zijn van plan om iets van een sponsortocht te doen voor het kankerfonds.
Oh en heb ik niet ineens aan gedacht dat hij op vakantie is;-) terwijl ik de afgelopen dagen zo'n beetje alles heb gedacht. Van boosheid, hij bekijkt het maar tot stel dat hij echt zo beroerd is dat hij rust nodig heeft en ik hem geclaimd heb door m'n onaardige sms-jes??
xxjes
zondag 3 augustus 2008 om 09:56
Het hoort erbij, die worsteling maken veel van ons mee. Je wordt gek als je niks hoort en/of verstuurt, maar je hebt spijt als je dat wel hebt gedaan.
Reken het jezelf niet al teveel aan, maar probeer iemand anders te bellen of te smsen als je de drang voelt om hem iets te laten weten.
Wat ook weleens wil helpen is een bericht aan hem typen, maar te wachten met verzenden. Dat is jezelf in de maling nemen, maar bij mij wilde het wel helpen, want dan was ik het toch kwijt.
4W
Reken het jezelf niet al teveel aan, maar probeer iemand anders te bellen of te smsen als je de drang voelt om hem iets te laten weten.
Wat ook weleens wil helpen is een bericht aan hem typen, maar te wachten met verzenden. Dat is jezelf in de maling nemen, maar bij mij wilde het wel helpen, want dan was ik het toch kwijt.
4W
