Relaties
alle pijlers
Ik voel me in de zeik genomen..
woensdag 23 oktober 2019 19:32
OK mijn laatste topic hierover.
Een tijd geleden heb ik een topic gemaakt over mijn ex die contact zocht. De desbetreffende ex en ik hadden elkaar 2,5 jaar niet gesproken. en 3 jaar niet gezien (real life)
Ik heb deze jongen nooit vergeten. En altijd nog een soort van in de gaten gehouden. (zover dat ging)
Hij had een psychose gehad zat in opname toen hij contact zocht 6 maanden geleden.
We hebben de afgelopen maanden veel gebeld. Ik wachtte steeds tot hij belde zodat ik mezelf niet kon verliezen en door kon slaan. Op zich hielp dat wel aangezien hij meestal wel frequent belde en volgens een bepaald patroon. soms week het iets af dan merkte ik wel wat paniek aan mezelf. Aangezien hij zich zwak voelde en weinig te doen had tijdens herstel denk ik dat dat een van de redenen is hij mij wel een leuke bezigheid vond.
In die maanden heeft hij veel verschillende dingen gezegd over wat ie wilde met zijn leven trouwen/kinderen blabla. (schijnt bij zon psychose te horen je van hak naar tak gaat tijdens herstel ) Voor mij was dit emotioneel wel zwaar omdat ik elk woord wat hij zei serieus nam. Maar goed hij was redelijk afhankelijk naar me dus ik heb me er doorheen weten te slepen.
Alleen sinds vorige maand is er een ommekeer. Hij belt minder. Nu blijkt dat hij verslaafd is aan FIFA20 spelen. op eind is met het herstel (hij mag er weg is even wachten op het vinden van een woning), en wellicht meer prikkels nodig heeft. Nou prima maar toch vind ik het jammer dat het van paar keer per week bellen tot bijna elke dag. naar amper bellen gaat. (1 keer per week) echter kan ik ook zijn FB zien en zie hem dan bijv wel actief meiden hun profielfoto liken die ze net uploaden. Waardoor ik helaas een keer uit mijn slof ben gegaan en hem uitgescholden heb. Helaas is de machtsverhouding toen een soort van omgedraaid en voel ik me nu meer de gene die contact zoekt.
Nu is hij op vakantie, en ipv dat hij mij belt of een bericht stuurt hoor ik niets van ''hey ben aangekomen tis leuk hier'' nee helemaal niets..... wel zie ik hem meiden liken op fb op vakantie dus dan denk ik als je dat meer prioriteit vind hebben dan de meid die jou maanden lang gesteund heeft tijdens je opname tijd ff iets te laten weten van hoe et is. Dat vind ik zeer teleurstellend.
BTW ik weet dat dat stalken heel slecht is wat ik doe en de manier van afmeten.
Vervolgens heb ik hem zelf wat gestuurd en hier reageerde hier op met normale antwoorden. helaas kon ik het niet laten om sneer te zetten en ik zei ''je laat weinig horen wel''
dit las hij en negeerde hij waarop ik expres zei ''je wil geen contact meer?''
Waarop hij chaggerijnig zei: Ik ben op vakantie
Vervolgens zei ik ''ja niet per se nu maar de afgelopen tijd. je zegt nooit wat liefs''
Dat negeert hij ook.
Kijk ik weet dat het kansloos is dat ik zoveel waarde hecht aan contact terwijl ik hem jaren niet gezien heb en gedraag ik me of het 2 maanden geleden is. Maar ik voel me toch van soort bedonderd. Alsof ik alleen goed was om hem te laten herstellen en nu hij bijna uit opname is en nog even een vakantietje pakt etc. Ik ineens naar de achtergrond gesmeten wordt. Dat vind ik gewoon tegenvallen. Anderzijds was ik de gene die niet wilde afspreken. ( angststoornis etc) Dus kan ik ook niet hem gaan claimen.
Enerzijds zou ik het contact zo graag platonisch houden en af en toe elkaar wat laten horen. Anderzijds ga ik er weer zoveel harder in dan hij en is hij een egoïstische klootzak.
Wellicht wordt dit gedrag van hem alleen maar ergens als hij volledig stopt met medicijnen.
Ik vind het zoo jammer dat het nu toch weer zo eindigd ik denk dat ik hoop had dat hij zich altijd afhankelijk (qua frequent contact) naar me op zou stellen. Maar nu blijkt het dus alweer zo klote te gaan dat ik me gebruikt voel voor zijn zwakke periode.
Ik vind dit ook onjuiste moment om contact af te breken aangezien ik hem nu gesteund heb en nu gaat het beter met hem en slechter met mij en nu moet ik dan afstand doen... Qua ego voel ik me dus ook slecht.
En ik heb me ook echt ontzettend laten kennen want sta weer als een puppy te kwispelen voor zijn aandacht terwijl hij me afwijst. Andersom stond ik afgelopen maanden altijd voor hem klaar. (online gezien dan wel afspraakje durfde ik nog niet aan )
Verder spelen er nog andere dingen die me stress opleveren in mijn leven waardoor ik extra vatbaar ben voor zijn gedrag.
Ik weet dat ik het hem ook moet gunnen om zijn leven op te bouwen. Maar toch voel ik me weer zo verdomd triest en heb ik het idee ik me laten kennen heb. Ook ben ik idd nog jaloers. Vandaar ik die facebook acties ''afmeet''
Sorry ik klink misschien wat verward maar voel me ontzettend uitgebrand qua emoties door de hele situatie. Wat kan ik nu het beste doen? En snappen jullie mijn gevoel of loop ik te dramatiseren.
Het heeft ook zon openeind, waarin hij weer de macht heeft en ik de kansloze ben. Terwijl ik hem door deze tijd heb proberen heen te slepen. Nu zit ik weer in de afwachtende positie terwijl hij verder leeft...…..
Een tijd geleden heb ik een topic gemaakt over mijn ex die contact zocht. De desbetreffende ex en ik hadden elkaar 2,5 jaar niet gesproken. en 3 jaar niet gezien (real life)
Ik heb deze jongen nooit vergeten. En altijd nog een soort van in de gaten gehouden. (zover dat ging)
Hij had een psychose gehad zat in opname toen hij contact zocht 6 maanden geleden.
We hebben de afgelopen maanden veel gebeld. Ik wachtte steeds tot hij belde zodat ik mezelf niet kon verliezen en door kon slaan. Op zich hielp dat wel aangezien hij meestal wel frequent belde en volgens een bepaald patroon. soms week het iets af dan merkte ik wel wat paniek aan mezelf. Aangezien hij zich zwak voelde en weinig te doen had tijdens herstel denk ik dat dat een van de redenen is hij mij wel een leuke bezigheid vond.
In die maanden heeft hij veel verschillende dingen gezegd over wat ie wilde met zijn leven trouwen/kinderen blabla. (schijnt bij zon psychose te horen je van hak naar tak gaat tijdens herstel ) Voor mij was dit emotioneel wel zwaar omdat ik elk woord wat hij zei serieus nam. Maar goed hij was redelijk afhankelijk naar me dus ik heb me er doorheen weten te slepen.
Alleen sinds vorige maand is er een ommekeer. Hij belt minder. Nu blijkt dat hij verslaafd is aan FIFA20 spelen. op eind is met het herstel (hij mag er weg is even wachten op het vinden van een woning), en wellicht meer prikkels nodig heeft. Nou prima maar toch vind ik het jammer dat het van paar keer per week bellen tot bijna elke dag. naar amper bellen gaat. (1 keer per week) echter kan ik ook zijn FB zien en zie hem dan bijv wel actief meiden hun profielfoto liken die ze net uploaden. Waardoor ik helaas een keer uit mijn slof ben gegaan en hem uitgescholden heb. Helaas is de machtsverhouding toen een soort van omgedraaid en voel ik me nu meer de gene die contact zoekt.
Nu is hij op vakantie, en ipv dat hij mij belt of een bericht stuurt hoor ik niets van ''hey ben aangekomen tis leuk hier'' nee helemaal niets..... wel zie ik hem meiden liken op fb op vakantie dus dan denk ik als je dat meer prioriteit vind hebben dan de meid die jou maanden lang gesteund heeft tijdens je opname tijd ff iets te laten weten van hoe et is. Dat vind ik zeer teleurstellend.
BTW ik weet dat dat stalken heel slecht is wat ik doe en de manier van afmeten.
Vervolgens heb ik hem zelf wat gestuurd en hier reageerde hier op met normale antwoorden. helaas kon ik het niet laten om sneer te zetten en ik zei ''je laat weinig horen wel''
dit las hij en negeerde hij waarop ik expres zei ''je wil geen contact meer?''
Waarop hij chaggerijnig zei: Ik ben op vakantie
Vervolgens zei ik ''ja niet per se nu maar de afgelopen tijd. je zegt nooit wat liefs''
Dat negeert hij ook.
Kijk ik weet dat het kansloos is dat ik zoveel waarde hecht aan contact terwijl ik hem jaren niet gezien heb en gedraag ik me of het 2 maanden geleden is. Maar ik voel me toch van soort bedonderd. Alsof ik alleen goed was om hem te laten herstellen en nu hij bijna uit opname is en nog even een vakantietje pakt etc. Ik ineens naar de achtergrond gesmeten wordt. Dat vind ik gewoon tegenvallen. Anderzijds was ik de gene die niet wilde afspreken. ( angststoornis etc) Dus kan ik ook niet hem gaan claimen.
Enerzijds zou ik het contact zo graag platonisch houden en af en toe elkaar wat laten horen. Anderzijds ga ik er weer zoveel harder in dan hij en is hij een egoïstische klootzak.
Wellicht wordt dit gedrag van hem alleen maar ergens als hij volledig stopt met medicijnen.
Ik vind het zoo jammer dat het nu toch weer zo eindigd ik denk dat ik hoop had dat hij zich altijd afhankelijk (qua frequent contact) naar me op zou stellen. Maar nu blijkt het dus alweer zo klote te gaan dat ik me gebruikt voel voor zijn zwakke periode.
Ik vind dit ook onjuiste moment om contact af te breken aangezien ik hem nu gesteund heb en nu gaat het beter met hem en slechter met mij en nu moet ik dan afstand doen... Qua ego voel ik me dus ook slecht.
En ik heb me ook echt ontzettend laten kennen want sta weer als een puppy te kwispelen voor zijn aandacht terwijl hij me afwijst. Andersom stond ik afgelopen maanden altijd voor hem klaar. (online gezien dan wel afspraakje durfde ik nog niet aan )
Verder spelen er nog andere dingen die me stress opleveren in mijn leven waardoor ik extra vatbaar ben voor zijn gedrag.
Ik weet dat ik het hem ook moet gunnen om zijn leven op te bouwen. Maar toch voel ik me weer zo verdomd triest en heb ik het idee ik me laten kennen heb. Ook ben ik idd nog jaloers. Vandaar ik die facebook acties ''afmeet''
Sorry ik klink misschien wat verward maar voel me ontzettend uitgebrand qua emoties door de hele situatie. Wat kan ik nu het beste doen? En snappen jullie mijn gevoel of loop ik te dramatiseren.
Het heeft ook zon openeind, waarin hij weer de macht heeft en ik de kansloze ben. Terwijl ik hem door deze tijd heb proberen heen te slepen. Nu zit ik weer in de afwachtende positie terwijl hij verder leeft...…..
woensdag 23 oktober 2019 21:14
Zit zeker heel wat in, snap ook niet dat ik die afwijzing tot op me ziel mezelf laat wegvreten.Hatchi schreef: ↑23-10-2019 21:09Je geeft zelf toch toe dat je geen leven hebt? Waarom zou jij op dit moment in je leven een leuke partner zijn voor iemand? Wat voeg je nu toe aan iemands leven? Ik snap wel waarom je ex jou niet wil, maar jij zou hem ook niet moeten willen.
Jij moet eerst eens zorgen dat je geestelijk stabiel wordt. Je kunt niet eens met jezelf overweg, dan kunnen anderen dat al helemaal niet.
woensdag 23 oktober 2019 21:15
Vind je het comfortabel om te geloven alsof alles jou overkomt, door anderen, door hogere machten, door het oneerlijke universum? Mij lijkt het niks aangezien je dan zelf geen invloed hebt op je welbevinden.Desperatewomen schreef: ↑23-10-2019 20:05Ja denk soms serieus het een vloek is die over me heen is gesproken. Snap niet hoe zon geobsserdeerde zombie als mij kunt zijn.
Heel erg zonde
Probeer het nou eens, zonder Facebook bijvoorbeeld. Doorsta je drang om het toch te openen. Ga naar de huisarts, zoek hulp. Pak zelf de touwtjes in handen voor zover je dat kunt, aangevuld met professionele hulp.
woensdag 23 oktober 2019 21:16
Oei, dit klinkt niet goed, TO. Je toont je heel erg afhankelijk naar die knul toe die duidelijk al verder gegaan is met zijn leven. Die leegte moet jezelf opvullen en vooral kijken waar dat vandaan komt want het is niet gezond voor je om er in te blijven hangen. Misschien zie je knul als een excuus om niet naar dat punt in jezelf te kijken waar die leegte vandaan komt. Waarom maak je geen afspraak met de huisarts hierover?Desperatewomen schreef: ↑23-10-2019 20:55Ja die obsessies zijn sowieso ontstaan uit extreme leegte ja. Ik voel me leeg. En ik denk dat hij de enige is die dat kan opvullen met die bevestiging en aandacht.
Ook de angst dat hij idd mij niet nodig heeft en gelukkiger word dan ik komt er bij te kijken ( terwijl ik juist van nature toaal geen afgunstig type ben maar denk dat ik die denkwijze heb omdat ik in zijn geval weet dat hoe zwakker hij is hoe meer hij me nodig heeft of ''wil'' )_
als hij me net zo zou behandelen als hij zich lekker en goed voelt dan zou ik die angst niet hebben., Dus heeft niet met misgunnen te maken want dat zit normaalgesproken ook niet in me karakter maar vooral de angst dat ik overbodig wordt en geen waarde heb. En hij knappere en leukere meisjes dan mij krijgt.
Zo zonde dat je hier zoveel energie in steekt want je klinkt nog erg jong.
.
woensdag 23 oktober 2019 21:19
eind 20 als ik het me goed herinnerEl4ra schreef: ↑23-10-2019 21:16Oei, dit klinkt niet goed, TO. Je toont je heel erg afhankelijk naar die knul toe die duidelijk al verder gegaan is met zijn leven. Die leegte moet jezelf opvullen en vooral kijken waar dat vandaan komt want het is niet gezond voor je om er in te blijven hangen. Misschien zie je knul als een excuus om niet naar dat punt in jezelf te kijken waar die leegte vandaan komt. Waarom maak je geen afspraak met de huisarts hierover?
Zo zonde dat je hier zoveel energie in steekt want je klinkt nog erg jong.
woensdag 23 oktober 2019 21:25
Dat idee slaat echt nergens op.Desperatewomen schreef: ↑23-10-2019 20:59Dat weet ik niet dat is zo gegroeid in de loop der tijd hij wist altijd precies de dingen in me triggeren die me het meest dwars zitten in dit leven. Hij maakte me het onzekerst en labielst. Dus wellicht een uitdaging of zo? Dat ik het idee heb als ik dit weet te overwinnen ik de leegte in mezelf heb opgevuld.
Het klinkt als een rotsmoes om niet zelf je leven in eigen handen te hoeven nemen.
woensdag 23 oktober 2019 21:34
EsterInside schreef: ↑23-10-2019 21:17Ah deze TO weer over dezelfde topper.
Dit krijg je dus met al die bezuinigen op de GGZ.
Ach hou toch op.
Dat gezeik op de GGZ altijd. Deze TO wil helemaal geen hulp, daar kan de GGZ zolang ze geen gevaar voor zichzelf of anderen is niet zoveel mee hoor.
.
woensdag 23 oktober 2019 21:36
Misschien dat het te duur is voor TO om professionele hulp te zoeken?Anoniem262821034 schreef: ↑23-10-2019 21:34Ach hou toch op.
Dat gezeik op de GGZ altijd. Deze TO wil helemaal geen hulp, daar kan de GGZ zolang ze geen gevaar voor zichzelf of anderen is niet zoveel mee hoor.
.
woensdag 23 oktober 2019 21:46
Macht? T is toch geen spelletje?Desperatewomen schreef: ↑23-10-2019 19:44Ik ga iig een psycholoog zoeken. Maar weet soms gewoon echt niet hoe ik op een gezonde manier de dag moet doorkomen. En dan denk ik van ah ik ga gewoon verder met mijn leven. Dan zie ik bijv. ineens een vrouwelijk fb vriend erbij op zijn facebook en dan ga ik weer berichten na hem sturen uit soort van angst. Terwijl de macht zo natuurlijk ook alleen maar meer in zijn handen komt te liggen.
En ik voel me ook dubbel of ik dramatiseer of hij is gewoon klootzak, of het is beide.
En voel veel angst omtrent blokken.
Lieve lieve to... alsjeblieft ga naar de huisarts en vraag naar een verwijzing voor psychische hulp...
Dit gaat over een ex die je 3 jaar niet hebt gezien en een psychose (!) Heeft gehad die jou af en toe belde tijdens zijn herstel... niet meer En niet minder. Je gedrag is echt heel raar en dat stalken helemaal... je hebt echt hulp nodig om je afwijkende gedrag in te zien...
En verder... deze jongen heeft net een psychose gehad... dat is super heftig. En behalve dat is ie ook nog gameverslaafd. Behalve dat hij geen goede partij is is hij nu ook helemaal niet in de positie om een relatie aan te gaan. Hij moet beter worden... En niet gek worden van een stalkende ex...
woensdag 23 oktober 2019 21:47
TO heeft tonnen op de bank hoor, loep maar evenAnoniem262821034 schreef: ↑23-10-2019 21:40Ja dat zal het zijn.
€385.
Ik zou het iemand die hulp met beide handen aan zou grijpen, zo geven.
woensdag 23 oktober 2019 21:49
Lieverd zoals ik net al zei... ga morgen naar de huisarts voor een verwijzing voor psychische hulp. Ik ben geen psychiater maar ik vermoed dat hier ergens wel een stoornis achter ligt..Desperatewomen schreef: ↑23-10-2019 19:56Dat klopt helemaal. Maar toch zie ik mezelf als minder, en zwakker en labieler. Ik denk niet nuchter van joh laat hem maar gaarkoken. ik denk alleen maar aan dat ik waardeloos ben en kijk tegen hem op. en jaloezie. Natuurlijk nuchter gezien zal zijn leven ook niet van leiendakje gaan als hij begeleid gaat wonen. en uit opname weer zijn draai moet vinden. Maar toch blijf ik soort van jaloers en idealiseer ik hem en kleineer ik mezelf.
Ik denk gewoonn vooral in angsten als ik hem loslaat dat hij met veel meiden bezig is etc. en ik zielig ben en lelijk en kut en wedgrot en hij geniet.
Klinkt heel kansloos zo maar dat vooral dus.
Je hoeft je niet zo te voelen... zo machteloos en afhankelijk en hopeloos. Echt niet. Dat gevoel zit in jou en je projecteert t op hem... een onbereikbare man. Je kan hier met hulp echt vanaf komen...
Ook jij kan een sterke onafhankelijke gelukkige vrouw worden... Maar alleen ga je dat echt niet redden...
woensdag 23 oktober 2019 21:53
Een psycholoog is niet wat to nodig heeft. Een psychiater en een psychiatrisch verpleegkundige. Ze heeft een diagnose nodig. Ze heeft echt een diagnose nodig... o en die mensen zien wel erger dan to hoor...
abracadabra wijzigde dit bericht op 23-10-2019 22:34
13.90% gewijzigd
woensdag 23 oktober 2019 21:55
abracadabra schreef: ↑23-10-2019 21:53Een psycholoog is niet wat to nodig heeft. Een psychiater en een psychiatrisch verpleegkundige. Ze heeft een diagnose nodig. Ik vermoed een persoonlijkheidsstoornis. Borderline of afhankelijke persoonlijkheidsstoornis. Maar ik ben geen psychiater. Ze heeft echt een diagnose nodig... o en die mensen zien wel erger dan to hoor...
Ehh.
Wie gaat er dan precies therapie geven? Zit zelf in sGGZ, maar dat is niet de psychiater hoor.
.
woensdag 23 oktober 2019 21:59
Waarom heeft ze een diagnose nodig dan?abracadabra schreef: ↑23-10-2019 21:53Een psycholoog is niet wat to nodig heeft. Een psychiater en een psychiatrisch verpleegkundige. Ze heeft een diagnose nodig. Ik vermoed een persoonlijkheidsstoornis. Borderline of afhankelijke persoonlijkheidsstoornis. Maar ik ben geen psychiater. Ze heeft echt een diagnose nodig... o en die mensen zien wel erger dan to hoor...
woensdag 23 oktober 2019 21:59
Ik vind to prima te volgen... Maar ik wordt binnenkort getest op borderline...
Ik haar gedachtegang prima volgen. En ook hoe ze denkt en ik kan me zelfs inleven in t mega wanhopige gevoel waar je geen weerstand aan kan bieden... het gevoel dat je nu iets moet horen anders wordt je gek. Elke seconde op je mobiel kijken. Mega kwaad worden omdat hij niet belt en zodra je hem.hoort weer rustig worden en verliefd zijn...
Nou vertoon ik niet zulk gedrag als to maar haar gedachtegang kan ik prima volgen. Alleen zij zet geen rem op haar gedachtes. Ze laat zich er door overspoelen. Daarom zeg ik... Ze moet dringend een diagnose.
woensdag 23 oktober 2019 22:05
Wel eens van Robin Norwood gehoord?abracadabra schreef: ↑23-10-2019 21:59Ik vind to prima te volgen... Maar ik wordt binnenkort getest op borderline...
Ik haar gedachtegang prima volgen. En ook hoe ze denkt en ik kan me zelfs inleven in t mega wanhopige gevoel waar je geen weerstand aan kan bieden... het gevoel dat je nu iets moet horen anders wordt je gek. Elke seconde op je mobiel kijken. Mega kwaad worden omdat hij niet belt en zodra je hem.hoort weer rustig worden en verliefd zijn...
Nou vertoon ik niet zulk gedrag als to maar haar gedachtegang kan ik prima volgen. Alleen zij zet geen rem op haar gedachtes. Ze laat zich er door overspoelen. Daarom zeg ik... Ze moet dringend een diagnose.
Borderline is geen liefdesverdrietziekte.
.
