Relaties
alle pijlers
ik weet het niet meer
dinsdag 3 maart 2009 om 23:44
misschien heeft iemand goeie raad, want ik zit met mn handen in mn haar.
5 maanden geleden kwam ik een hele leuke jongen tegen, die helaas nog wel wat problemen had overgehouden aan zn vorige relatie omdat zij veelvuldig was vreemd gegaan.
T ging allemaal leuk samen en we zijn vrij snel gaan samenwonen, heb mn eigen huisje nog niet opgezegd, maar ik woon wel helemaal bij hem.
Nu is de twijfel ingeslagen bij mij....
de twijfel die hij eerst had of het wel zo verstandig was dat we zo snel waren gaan samenwonen (terwijl het wel zijn idee was). Hadden ook wel wat ruzie omdat ik het idee had dat ik op eieren moest lopen en er alleen was om hem te plezieren en niet andersom.
In een woordenwisseling waarin ik daar naar vroeg zei hij dat hij heeeeeel erg twijfelde of dit wel slim was wat we hadden gedaan.
Ik nam het voorlief.
Sloot me beetje bij beetje voor hem af
Had geen zin om me helemaal te geven aan iemand die zo enorm twijfelt.
En nu, nu zit ik compleet afgesloten voor hem op de bank.
Geen woord is er meer gesproken over die twijfel, maar merk wel dat hij zich meer openstelt nu.
Alleen ik, ik krijg het niet meer voor elkaar om dat ook te doen.
Ik erger me aan hem, ik mis mn eigen huisje, mn eigen ding zeg maar.
pfffff ik twijfel aan alle kanten, en hij merkt dat ook, maar ik heb gewoon geen zin om het er over te hebben en hij heeft het van zijn kant ook never en nooit over zijn twijfel.
Wat moet ik nu?!
5 maanden geleden kwam ik een hele leuke jongen tegen, die helaas nog wel wat problemen had overgehouden aan zn vorige relatie omdat zij veelvuldig was vreemd gegaan.
T ging allemaal leuk samen en we zijn vrij snel gaan samenwonen, heb mn eigen huisje nog niet opgezegd, maar ik woon wel helemaal bij hem.
Nu is de twijfel ingeslagen bij mij....
de twijfel die hij eerst had of het wel zo verstandig was dat we zo snel waren gaan samenwonen (terwijl het wel zijn idee was). Hadden ook wel wat ruzie omdat ik het idee had dat ik op eieren moest lopen en er alleen was om hem te plezieren en niet andersom.
In een woordenwisseling waarin ik daar naar vroeg zei hij dat hij heeeeeel erg twijfelde of dit wel slim was wat we hadden gedaan.
Ik nam het voorlief.
Sloot me beetje bij beetje voor hem af
Had geen zin om me helemaal te geven aan iemand die zo enorm twijfelt.
En nu, nu zit ik compleet afgesloten voor hem op de bank.
Geen woord is er meer gesproken over die twijfel, maar merk wel dat hij zich meer openstelt nu.
Alleen ik, ik krijg het niet meer voor elkaar om dat ook te doen.
Ik erger me aan hem, ik mis mn eigen huisje, mn eigen ding zeg maar.
pfffff ik twijfel aan alle kanten, en hij merkt dat ook, maar ik heb gewoon geen zin om het er over te hebben en hij heeft het van zijn kant ook never en nooit over zijn twijfel.
Wat moet ik nu?!
dinsdag 3 maart 2009 om 23:52
Hoi ivy2009,
Is het niet verstandig om gewoon lekker terug te gaan naar je eigen stekkie. En om gewoon weer je eigen dingentjes op te pakken. En om dan pas na te gaan denken of dit wel echt de relatie is die je wilt? Haastig spoed is zelden goed.
Jullie kennen elkaar haast net pas, en jullie wonen nu al samen, en dan nu al ruzie en wantrouwen naar elkaar toe.
Nee hoor meis, ik zou je huis niet op geven en lekker terug gaan waar je je lekker bij voelt!
Fijne avond verder!
Is het niet verstandig om gewoon lekker terug te gaan naar je eigen stekkie. En om gewoon weer je eigen dingentjes op te pakken. En om dan pas na te gaan denken of dit wel echt de relatie is die je wilt? Haastig spoed is zelden goed.
Jullie kennen elkaar haast net pas, en jullie wonen nu al samen, en dan nu al ruzie en wantrouwen naar elkaar toe.
Nee hoor meis, ik zou je huis niet op geven en lekker terug gaan waar je je lekker bij voelt!
Fijne avond verder!
dinsdag 3 maart 2009 om 23:57
woensdag 4 maart 2009 om 00:02
Ivy, en eens een tijdje teruggaan naar je eigen huis?
Zo snel al samenwonen.....is bijna vragen om problemen
En ja ik ken ook stellen waarbij het goed is gegaan (ik kijk naar mezelf een hele hoop jaren geleden)
Geef elkaar ff tijd en ruimte om na te denken...
Zo snel al samenwonen.....is bijna vragen om problemen
En ja ik ken ook stellen waarbij het goed is gegaan (ik kijk naar mezelf een hele hoop jaren geleden)
Geef elkaar ff tijd en ruimte om na te denken...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 4 maart 2009 om 00:04
Ga niet vragen aan hem of het een verkeerde beslissing is, maar vertel dat je zelf na 5 maanden óók ziet dat jullie te snel zijn gaan samenwonen en dat je daarom teruggaat naar je eigen huis. Als je na 5 maanden al geen zin meer hebt om het 'ergens' over te hebben, hoe moet het dan over 1 jaar?
Succes!
Succes!
woensdag 4 maart 2009 om 00:04
Gewoon zeggen dat je weer spullen in je eigen huis gaat zetten, zodat je ook af en toe daar kunt gaan slapen, beetje rommelen etc.
Dus dat hoeft niet per sé een stap terug te zijn, jullie zijn te snel in één huis gaan wonen. Het scheelt volgens mij al zo erg als je weet dat je ook nog naar je eigen huis kan.
En communicatie lijkt me ook heel belangrijk in deze, blijven praten over wat je voelt etc., zo goed ken je elkaar nog helemaal niet eigenlijk misschien?
En: als het echt goed zit tussen jullie dan kan je ook nog over een jaar pas écht gaan samenwonen.
Dus dat hoeft niet per sé een stap terug te zijn, jullie zijn te snel in één huis gaan wonen. Het scheelt volgens mij al zo erg als je weet dat je ook nog naar je eigen huis kan.
En communicatie lijkt me ook heel belangrijk in deze, blijven praten over wat je voelt etc., zo goed ken je elkaar nog helemaal niet eigenlijk misschien?
En: als het echt goed zit tussen jullie dan kan je ook nog over een jaar pas écht gaan samenwonen.
woensdag 4 maart 2009 om 00:06
Op dit moment vind ik het gewoon niet eens prettig om bij hem te zijn. Dus nu zou ik het liefst gewoon mn spullen pakken en verdwijnen. Maar misschien is het inderdaad wel een goed idee om weer even naar mn eigen huisje te gaan en de relatie voort te zetten.
Of misschien heb ik het al te ver laten komen voor mijn gevoel
Of misschien heb ik het al te ver laten komen voor mijn gevoel
woensdag 4 maart 2009 om 00:09
@princesita
Communicatie is een drama! Althans over de relatie De laatste keer dat ik het probeerde hoorde ik hem keihard roepen dat hij heel erg twijfelde. Toen had ik al moeten zeggen dat ik naar mn eigen huis terug ging. Nu heb ik het zo ver laten komen dat ik me echt heb afgesloten.
ik ben echt zo blij dat ik mn eigen huisje nog niet heb opgezegd! Anders was het allemaal heel lastig geweest.
Qua spullen staat ook alles daar nog, alleen de dagelijkse benodigheden en kleren zijn hier.
Communicatie is een drama! Althans over de relatie De laatste keer dat ik het probeerde hoorde ik hem keihard roepen dat hij heel erg twijfelde. Toen had ik al moeten zeggen dat ik naar mn eigen huis terug ging. Nu heb ik het zo ver laten komen dat ik me echt heb afgesloten.
ik ben echt zo blij dat ik mn eigen huisje nog niet heb opgezegd! Anders was het allemaal heel lastig geweest.
Qua spullen staat ook alles daar nog, alleen de dagelijkse benodigheden en kleren zijn hier.
woensdag 4 maart 2009 om 00:18
Ja ik denk dat dat het verstandigst is!
Want het zou ook heel goed zo kunnen zijn dat hij meteen zegt, ok schat, ik begrijp wat je bedoelt, wat afstand kan geen kwaad nu.
Hopen dat hij het niet direct als stap terug opvat.
En je moet natuurlijk ook niet uit medelijden bij hem in één huis gaan blijven lijkt mij!
Want het zou ook heel goed zo kunnen zijn dat hij meteen zegt, ok schat, ik begrijp wat je bedoelt, wat afstand kan geen kwaad nu.
Hopen dat hij het niet direct als stap terug opvat.
En je moet natuurlijk ook niet uit medelijden bij hem in één huis gaan blijven lijkt mij!
woensdag 4 maart 2009 om 00:30
Als ik persoonlijk in jouw relatie zou zitten dan zou ik wel terug gaan naar mijn eigen huisje. Al is t voor twee dagen in de week. Naar mijn idee zijn jullie veel te snel gaan samenwonen al ben je daar misschien ook al wel achter . Neem wat afstand van elkaar en zo krijg je ook de kans om de ander te missen. Vaak merk je dan wel als dit wel of niet gebeurd hoe je relatie in elkaar steekt.
woensdag 4 maart 2009 om 13:06
woensdag 4 maart 2009 om 13:15
woensdag 4 maart 2009 om 13:16
quote:ivy2009 schreef op 04 maart 2009 @ 00:11:
@summerdance
Hem pijn doen! Want ik denk dat ik dat dan doe!
Dus dan maar jezelf en elkaar pijn blijven doen?
Is ook een optie, maar lijkt me niet de meest wijze..toch?
Sorry, verkeerd quote-tje hierboven....
(hoor mezelf graag praten denk ik)
@summerdance
Hem pijn doen! Want ik denk dat ik dat dan doe!
Dus dan maar jezelf en elkaar pijn blijven doen?
Is ook een optie, maar lijkt me niet de meest wijze..toch?
Sorry, verkeerd quote-tje hierboven....
(hoor mezelf graag praten denk ik)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 4 maart 2009 om 13:16
Je klinkt echt dood-ongelukkig Ivy! Na vijf maanden in je relatie! Dit moet juist de tijd zijn dat de vonken ervan af vliegen en je zegt dat je niet eens graag bij hem in de buurt bent. Nou dan ben je echt te snel gaan samenwonen!
Wees blij dat je je eigen plek nog hebt, ga lekker effe terug en neem een beetje afstand van elkaar. Als jullie basis goed is en jullie samen toekomst hebben kunnen jullie het over vijf maanden jaar nog een keertje proberen, dat samenwonen.
En ja, dat gaat hem waarschijnlijk wel pijn doen ja, maar dat is grotendeels het gevolg van zijn gedrag toch?
Wees blij dat je je eigen plek nog hebt, ga lekker effe terug en neem een beetje afstand van elkaar. Als jullie basis goed is en jullie samen toekomst hebben kunnen jullie het over vijf maanden jaar nog een keertje proberen, dat samenwonen.
En ja, dat gaat hem waarschijnlijk wel pijn doen ja, maar dat is grotendeels het gevolg van zijn gedrag toch?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
woensdag 4 maart 2009 om 17:03
Lieve allemaal,
bedankt voor jullie reacties!
Grappig eigenlijk dat ik het zelf ook wel wist, maar dat ik dan net wat bevestiging zoek over mijn gevoel. Vandaag een goed gesprek gehad met een heel lief vriendinnetje, en dan vanavond "het gesprek".
Ik ben benieuwd hoe hij reageert... maar 1 manier om daar achter te komen!
Nogmaals bedankt! Mn gevoel moet ik gewoon volgen en zeker niet negeren!
Ik laat wel weten hoe het is gegaan....
bedankt voor jullie reacties!
Grappig eigenlijk dat ik het zelf ook wel wist, maar dat ik dan net wat bevestiging zoek over mijn gevoel. Vandaag een goed gesprek gehad met een heel lief vriendinnetje, en dan vanavond "het gesprek".
Ik ben benieuwd hoe hij reageert... maar 1 manier om daar achter te komen!
Nogmaals bedankt! Mn gevoel moet ik gewoon volgen en zeker niet negeren!
Ik laat wel weten hoe het is gegaan....
donderdag 5 maart 2009 om 00:23
Zoals beloofd hier hoe het is gegaan....
Het gesprek begon heel goed, heb verteld wat ik voel en hoe ik me voel. Hij nam het heel goed op, kon het goed begrijpen. Een tijdje later in het gesprek kwam het onbegrip... hij was tenslotte wel zn best gaan doen voor de relatie. Ik heb geprobeerd om uit te leggen dat het gevoel ook zeker heel erg bij mij ligt en deels door hem. Ik heb gewoon heel veel meegemaakt en hecht blijkbaar meer dan ooit aan mn vrijheid. Hij was boos en zei dan is het dus uit tussen ons. Echt over.
Zo heb ik het zeker niet gezegd, maar misschien is het wel het beste.
Na een lang gesprek heb ik besloten om meteen mn spullen te pakken.
Boos was ie wel, dat ik ook meteen alles mee nam, alsof het echt het einde was van de relatie. Terwijl hij dat zelf ook daarvoor had gezegd. Ik snapte er niks meer van!
Heb mn spullen dus gepakt, een vriendin gebeld en uiteindelijk in mn eigen huis op de bank neer geploft en een wijntje geopend om samen met die lieve vriendin even het gesprek te bespreken en vervolgens een reclame van S1ngle op tv te zien ..... wat hebben we gelachen!!
En oh wat was het een vreselijke dag, maar zeker opgelucht dat ik nu in mn eigen huisje ben, met al mn spullen en met nauwelijks eten in huis (das een zorg voor morgen)
Ik ga nog even genieten van een wijntje en dan maar eens proberen te slapen.
Bedankt voor jullie reacties! Het heeft me absoluut gesteun!!!
Ik weet gewoon dat dit voor mij de beste weg is!
Het gesprek begon heel goed, heb verteld wat ik voel en hoe ik me voel. Hij nam het heel goed op, kon het goed begrijpen. Een tijdje later in het gesprek kwam het onbegrip... hij was tenslotte wel zn best gaan doen voor de relatie. Ik heb geprobeerd om uit te leggen dat het gevoel ook zeker heel erg bij mij ligt en deels door hem. Ik heb gewoon heel veel meegemaakt en hecht blijkbaar meer dan ooit aan mn vrijheid. Hij was boos en zei dan is het dus uit tussen ons. Echt over.
Zo heb ik het zeker niet gezegd, maar misschien is het wel het beste.
Na een lang gesprek heb ik besloten om meteen mn spullen te pakken.
Boos was ie wel, dat ik ook meteen alles mee nam, alsof het echt het einde was van de relatie. Terwijl hij dat zelf ook daarvoor had gezegd. Ik snapte er niks meer van!
Heb mn spullen dus gepakt, een vriendin gebeld en uiteindelijk in mn eigen huis op de bank neer geploft en een wijntje geopend om samen met die lieve vriendin even het gesprek te bespreken en vervolgens een reclame van S1ngle op tv te zien ..... wat hebben we gelachen!!
En oh wat was het een vreselijke dag, maar zeker opgelucht dat ik nu in mn eigen huisje ben, met al mn spullen en met nauwelijks eten in huis (das een zorg voor morgen)
Ik ga nog even genieten van een wijntje en dan maar eens proberen te slapen.
Bedankt voor jullie reacties! Het heeft me absoluut gesteun!!!
Ik weet gewoon dat dit voor mij de beste weg is!
donderdag 5 maart 2009 om 10:37
