
ik weet het niet meer
dinsdag 3 maart 2009 om 23:44
misschien heeft iemand goeie raad, want ik zit met mn handen in mn haar.
5 maanden geleden kwam ik een hele leuke jongen tegen, die helaas nog wel wat problemen had overgehouden aan zn vorige relatie omdat zij veelvuldig was vreemd gegaan.
T ging allemaal leuk samen en we zijn vrij snel gaan samenwonen, heb mn eigen huisje nog niet opgezegd, maar ik woon wel helemaal bij hem.
Nu is de twijfel ingeslagen bij mij....
de twijfel die hij eerst had of het wel zo verstandig was dat we zo snel waren gaan samenwonen (terwijl het wel zijn idee was). Hadden ook wel wat ruzie omdat ik het idee had dat ik op eieren moest lopen en er alleen was om hem te plezieren en niet andersom.
In een woordenwisseling waarin ik daar naar vroeg zei hij dat hij heeeeeel erg twijfelde of dit wel slim was wat we hadden gedaan.
Ik nam het voorlief.
Sloot me beetje bij beetje voor hem af
Had geen zin om me helemaal te geven aan iemand die zo enorm twijfelt.
En nu, nu zit ik compleet afgesloten voor hem op de bank.
Geen woord is er meer gesproken over die twijfel, maar merk wel dat hij zich meer openstelt nu.
Alleen ik, ik krijg het niet meer voor elkaar om dat ook te doen.
Ik erger me aan hem, ik mis mn eigen huisje, mn eigen ding zeg maar.
pfffff ik twijfel aan alle kanten, en hij merkt dat ook, maar ik heb gewoon geen zin om het er over te hebben en hij heeft het van zijn kant ook never en nooit over zijn twijfel.
Wat moet ik nu?!
5 maanden geleden kwam ik een hele leuke jongen tegen, die helaas nog wel wat problemen had overgehouden aan zn vorige relatie omdat zij veelvuldig was vreemd gegaan.
T ging allemaal leuk samen en we zijn vrij snel gaan samenwonen, heb mn eigen huisje nog niet opgezegd, maar ik woon wel helemaal bij hem.
Nu is de twijfel ingeslagen bij mij....
de twijfel die hij eerst had of het wel zo verstandig was dat we zo snel waren gaan samenwonen (terwijl het wel zijn idee was). Hadden ook wel wat ruzie omdat ik het idee had dat ik op eieren moest lopen en er alleen was om hem te plezieren en niet andersom.
In een woordenwisseling waarin ik daar naar vroeg zei hij dat hij heeeeeel erg twijfelde of dit wel slim was wat we hadden gedaan.
Ik nam het voorlief.
Sloot me beetje bij beetje voor hem af
Had geen zin om me helemaal te geven aan iemand die zo enorm twijfelt.
En nu, nu zit ik compleet afgesloten voor hem op de bank.
Geen woord is er meer gesproken over die twijfel, maar merk wel dat hij zich meer openstelt nu.
Alleen ik, ik krijg het niet meer voor elkaar om dat ook te doen.
Ik erger me aan hem, ik mis mn eigen huisje, mn eigen ding zeg maar.
pfffff ik twijfel aan alle kanten, en hij merkt dat ook, maar ik heb gewoon geen zin om het er over te hebben en hij heeft het van zijn kant ook never en nooit over zijn twijfel.
Wat moet ik nu?!
donderdag 5 maart 2009 om 10:48
Hij was zeker wel teleurgesteld, zeker omdat hij de laatste meer voor me was gaan voelen.
Ik ga nog wel contact met hem opnemen, want ik geef toch heel veel om hem, hoop dat hij dat ziet. Maar ja, das een zorg voor later.
Eerst maar mn huisje een beetje op orde krijgen en zorgen dat ik boodschappen in huis heb!
En inderdaad, was fijn dat ik nog een wijntje in huis had hahaha
Ik ga nog wel contact met hem opnemen, want ik geef toch heel veel om hem, hoop dat hij dat ziet. Maar ja, das een zorg voor later.
Eerst maar mn huisje een beetje op orde krijgen en zorgen dat ik boodschappen in huis heb!
En inderdaad, was fijn dat ik nog een wijntje in huis had hahaha