Relaties
alle pijlers
Ik weet t ff niet meer.. advies / ff tot de orde roepen
dinsdag 17 maart 2009 om 14:07
Hallo dames en natuurlijk heren
Ik lees al een tijdje mee en dacht ik moet nu ook maar een topic openen want ik weet t ff niet meer… Een maand geleden ben ik een erg leuke man tegen gekomen. T was meteen heel gezellig. Een week later hebben we afgesproken en deze date was super leuk. Weekend daarna weer afgesproken en hij moest naar een feestje van vrienden en vroeg of ik misschien mee wilde. Was een heel leuk feest en hij stelde mij daar voor als zijn vriendin. Het voelt allemaal zo super goed en alles lijkt te kloppen. De week die daarop volgde verzuimde hij niet om mij maar zo vaak mogelijk te vertellen hoe gek hij op mij is etc etc. We hebben elkaar elke dag gezien en daarbij kwam het initiatief vaak van zijn kant. Daarna ging het een beetje mis van mijn kant, op één of andere manier raak ik in paniek. Enerzijds paniek om dit geweldige gevoel en dus deze geweldige man (want dat is hij, ja ja klinkt overdreven he na zo’n korte tijd) kwijt te raken. Anderzijds om hoe ik zelf altijd de boel weer weet te verpesten. Ik wil gewoon zo vaak mogelijk bij hem zijn. Nu speelde ook nog mee dat hij op vakantie ging (vandaag dus) en ik het daar best moeilijk mee had/heb. Telkens denkend ach als hij daar is heeft ie het vast heel leuk en als ie terug komt wil ie mij toch niet meer etc. etc. Slechte gedachten ik weet het. Maar goed ff terug naar het verhaal. Wij vinden elkaar dus helemaal te gek. Aan het eind van afgelopen week kwam er echter een beetje roet in dit verhaal, door mijn kant. Het lijkt wel of als ik juist niet wil dat een man weg gaat bij mij dat ik mij zo ga gedragen dat hij dat juist wel doet. Zondagnacht een heel gesprek hierover gehad, door de telefoon want hij wilde ff alleen zijn en moest ook nog dingen voor zijn vakantie regelen. Was een goed gesprek, ik heb uit kunnen leggen hoe ik mij voel en wat mijn probleem is en dat ik dat ook zelf weet. Gisteren elkaar gezien en het was super. Hij was heel erg lief en hebben weer heerlijk open gepraat. Ik heb hem ook gezegd dat ik bang ben dat als hij op vakantie rust heeft en gaat nadenken dat ie dan als ie terug komt zegt ik wil niet meer (naar aanleiding van de donkere wolken afgelopen weekend) hij zei: nee schat als dat zo was, was ik nu niet hier maar mijn koffer aan het inpakken. Stelde mij wel gerust. Hij ging heel laat (lees rond 3 uur snachts) weg en kreeg nog een lief smsje van hem dat ie het een geweldige avond vond en dat ie hoopt dat als ie terug is volgende week dat ie hoopt dat het dan beter en beter gaat met ons…. Maar nu komt het dus. Vanmorgen dacht ik, ik bel hem nog ff om hem fijne vakantie te wensen maar hij nam niet op. Nog een paar keer gebeld (misschien had ie zich verslapen) maar niets. Nog een paar smsjes gestuurd.. nog steeds niets… ik weet t ik had misschien niet 3 smsjes moeten sturen dus nog maar een smsje met dat ik weer aan het stressen was geslagen en sorry !!!! iets in die trent. Nu nog niets gehoord. Soms haat ik mezelf zo…. Waarom bel en sms ik dan ook zo vaak vanmorgen. Kan ook zijn dat ie gewoon haast had om naar het vliegtuig te komen oid. Nu zit ik hier dus totaal niet geconcentreerd op mijn werk, knoop in mijn maag….. terwijl we vannacht zo fijn en goed uit elkaar zijn gegaan… kan iemand mij moet inspreken of weer even tot de orde roepen please !!!
Ik lees al een tijdje mee en dacht ik moet nu ook maar een topic openen want ik weet t ff niet meer… Een maand geleden ben ik een erg leuke man tegen gekomen. T was meteen heel gezellig. Een week later hebben we afgesproken en deze date was super leuk. Weekend daarna weer afgesproken en hij moest naar een feestje van vrienden en vroeg of ik misschien mee wilde. Was een heel leuk feest en hij stelde mij daar voor als zijn vriendin. Het voelt allemaal zo super goed en alles lijkt te kloppen. De week die daarop volgde verzuimde hij niet om mij maar zo vaak mogelijk te vertellen hoe gek hij op mij is etc etc. We hebben elkaar elke dag gezien en daarbij kwam het initiatief vaak van zijn kant. Daarna ging het een beetje mis van mijn kant, op één of andere manier raak ik in paniek. Enerzijds paniek om dit geweldige gevoel en dus deze geweldige man (want dat is hij, ja ja klinkt overdreven he na zo’n korte tijd) kwijt te raken. Anderzijds om hoe ik zelf altijd de boel weer weet te verpesten. Ik wil gewoon zo vaak mogelijk bij hem zijn. Nu speelde ook nog mee dat hij op vakantie ging (vandaag dus) en ik het daar best moeilijk mee had/heb. Telkens denkend ach als hij daar is heeft ie het vast heel leuk en als ie terug komt wil ie mij toch niet meer etc. etc. Slechte gedachten ik weet het. Maar goed ff terug naar het verhaal. Wij vinden elkaar dus helemaal te gek. Aan het eind van afgelopen week kwam er echter een beetje roet in dit verhaal, door mijn kant. Het lijkt wel of als ik juist niet wil dat een man weg gaat bij mij dat ik mij zo ga gedragen dat hij dat juist wel doet. Zondagnacht een heel gesprek hierover gehad, door de telefoon want hij wilde ff alleen zijn en moest ook nog dingen voor zijn vakantie regelen. Was een goed gesprek, ik heb uit kunnen leggen hoe ik mij voel en wat mijn probleem is en dat ik dat ook zelf weet. Gisteren elkaar gezien en het was super. Hij was heel erg lief en hebben weer heerlijk open gepraat. Ik heb hem ook gezegd dat ik bang ben dat als hij op vakantie rust heeft en gaat nadenken dat ie dan als ie terug komt zegt ik wil niet meer (naar aanleiding van de donkere wolken afgelopen weekend) hij zei: nee schat als dat zo was, was ik nu niet hier maar mijn koffer aan het inpakken. Stelde mij wel gerust. Hij ging heel laat (lees rond 3 uur snachts) weg en kreeg nog een lief smsje van hem dat ie het een geweldige avond vond en dat ie hoopt dat als ie terug is volgende week dat ie hoopt dat het dan beter en beter gaat met ons…. Maar nu komt het dus. Vanmorgen dacht ik, ik bel hem nog ff om hem fijne vakantie te wensen maar hij nam niet op. Nog een paar keer gebeld (misschien had ie zich verslapen) maar niets. Nog een paar smsjes gestuurd.. nog steeds niets… ik weet t ik had misschien niet 3 smsjes moeten sturen dus nog maar een smsje met dat ik weer aan het stressen was geslagen en sorry !!!! iets in die trent. Nu nog niets gehoord. Soms haat ik mezelf zo…. Waarom bel en sms ik dan ook zo vaak vanmorgen. Kan ook zijn dat ie gewoon haast had om naar het vliegtuig te komen oid. Nu zit ik hier dus totaal niet geconcentreerd op mijn werk, knoop in mijn maag….. terwijl we vannacht zo fijn en goed uit elkaar zijn gegaan… kan iemand mij moet inspreken of weer even tot de orde roepen please !!!
dinsdag 17 maart 2009 om 14:43
quote:__justme__ schreef op 17 maart 2009 @ 14:38:
[...]
Kan je bang voor zijn, maar hij gaat toch wel als hij dat wil. Heb je helemaal geen invloed op. Negatieve invloed dan weer wel...Dat is helemaal waar Just me, daarom baal ik er ook zo van dat ik mij al weer heb laten gaan en ik het dus blijkbaar (nog) niet kan stoppen dat gedrag van mij.
[...]
Kan je bang voor zijn, maar hij gaat toch wel als hij dat wil. Heb je helemaal geen invloed op. Negatieve invloed dan weer wel...Dat is helemaal waar Just me, daarom baal ik er ook zo van dat ik mij al weer heb laten gaan en ik het dus blijkbaar (nog) niet kan stoppen dat gedrag van mij.
dinsdag 17 maart 2009 om 14:43
dancequeen, als je bang bent om een man kwijt te raken dan ben je nog lang niet toe aan een relatie. Echt, werk aan jezelf en zorg je dat een emotioneel onafhankelijke vrouw wordt, voordat je je in een relatie stort. Je hebt nu eenmaal niet de tools om er een succes van te maken,. Wel om er een drama van te maken en dat is nu juist waar je vanaf wilt. Toch?
dinsdag 17 maart 2009 om 14:46
quote:Sensy12 schreef op 17 maart 2009 @ 14:43:
dancequeen, als je bang bent om een man kwijt te raken dan ben je nog lang niet toe aan een relatie. Echt, werk aan jezelf en zorg je dat een emotioneel onafhankelijke vrouw wordt, voordat je je in een relatie stort. Je hebt nu eenmaal niet de tools om er een succes van te maken,. Wel om er een drama van te maken en dat is nu juist waar je vanaf wilt. Toch?Sensy mee eens... maar om deze man te laten gaan, dat kan ik dus echt niet en wil ik ook niet. Hij ook niet..... hebben het er gisteren nog over gehad. Wel dat ik aan mijzelf moet en wil gaan werken alleen is nu nog eventjes de vraag, Waar begin ik ? Heeft iemand daar misschien ervaring mee. Wat zou ik kunnen doen?? Ik heb al wel op internet gezocht naar mensen die eventueel zouden kunnen helpen maar die therapeuten zijn allemaal hartstikke duur. Dat ik hierbij hulp nodig heb is mij wel duidelijk.
dancequeen, als je bang bent om een man kwijt te raken dan ben je nog lang niet toe aan een relatie. Echt, werk aan jezelf en zorg je dat een emotioneel onafhankelijke vrouw wordt, voordat je je in een relatie stort. Je hebt nu eenmaal niet de tools om er een succes van te maken,. Wel om er een drama van te maken en dat is nu juist waar je vanaf wilt. Toch?Sensy mee eens... maar om deze man te laten gaan, dat kan ik dus echt niet en wil ik ook niet. Hij ook niet..... hebben het er gisteren nog over gehad. Wel dat ik aan mijzelf moet en wil gaan werken alleen is nu nog eventjes de vraag, Waar begin ik ? Heeft iemand daar misschien ervaring mee. Wat zou ik kunnen doen?? Ik heb al wel op internet gezocht naar mensen die eventueel zouden kunnen helpen maar die therapeuten zijn allemaal hartstikke duur. Dat ik hierbij hulp nodig heb is mij wel duidelijk.
dinsdag 17 maart 2009 om 14:54
dancequeen, je hoeft denk ik ook geen dure therapeut in te schakelen. Er zijn genoeg boeken over het onderwerp 'liefde'.
Daarnaast heb je 't forum waar je tig ervaringsdeskundigen treft
Hier wat vragen waar je rustig over na kunt denken:
- Wat is het ergste wat er kan gebeuren als hij toch besluit weg te gaan?
- Wat zijn acties/handelingen die je nu kunt stoppen? Bijvoorbeeld na 1 sms'je stoppen en niet meteen 20 er achteraan.
- Kun je zelf alternatieven bedenken voor jouw (averechts werkend) gedrag?
- Waar ben je in jezelf niet tevreden over en zou je de "min" punten kunnen benoemen?
Even wat vragen uit de losse pols. Zit geen logica of chronologische volgorde in maar gewoon even om jou aan het denken te zetten.
Daarnaast heb je 't forum waar je tig ervaringsdeskundigen treft
Hier wat vragen waar je rustig over na kunt denken:
- Wat is het ergste wat er kan gebeuren als hij toch besluit weg te gaan?
- Wat zijn acties/handelingen die je nu kunt stoppen? Bijvoorbeeld na 1 sms'je stoppen en niet meteen 20 er achteraan.
- Kun je zelf alternatieven bedenken voor jouw (averechts werkend) gedrag?
- Waar ben je in jezelf niet tevreden over en zou je de "min" punten kunnen benoemen?
Even wat vragen uit de losse pols. Zit geen logica of chronologische volgorde in maar gewoon even om jou aan het denken te zetten.
dinsdag 17 maart 2009 om 14:59
Het gaat er niet om hoe hij doet, maar om hoe jij je gedraagt in deze relatie.
Hij kan nog zo lief, bezorgd, attent en begripvol zijn, in jouw ogen is het niet goed.
Daarom de vraag, waarom doe jij zo. Waarom ben jij zo claimerig (heeft niks met verlatingsangst te maken, want hij wil je niet verlaten)?
Hoe was je leven voor je hem kende? Dat is nog maar een maandje geleden. Hoe zag dat er uit? Was je tevreden? Had je voldoende vrienden?
Waarom staat alles nu volledig in het teken van HEM?
Hij kan nog zo lief, bezorgd, attent en begripvol zijn, in jouw ogen is het niet goed.
Daarom de vraag, waarom doe jij zo. Waarom ben jij zo claimerig (heeft niks met verlatingsangst te maken, want hij wil je niet verlaten)?
Hoe was je leven voor je hem kende? Dat is nog maar een maandje geleden. Hoe zag dat er uit? Was je tevreden? Had je voldoende vrienden?
Waarom staat alles nu volledig in het teken van HEM?
dinsdag 17 maart 2009 om 15:00
Je hebt niet persé hulp van buitenaf nodig om inzicht in je eigen gedrag te krijgen en dit te verbeteren.
Zelfreflectie, acceptatie, jezelf liefhebben en af en toe je tong afbijten zou genoeg moeten zijn.
Psychologische hulp wordt trouwens (deels) vergoed door je zorgverzekering.
Geen smoesjes meer mogelijk dus.
Zelfreflectie, acceptatie, jezelf liefhebben en af en toe je tong afbijten zou genoeg moeten zijn.
Psychologische hulp wordt trouwens (deels) vergoed door je zorgverzekering.
Geen smoesjes meer mogelijk dus.
dinsdag 17 maart 2009 om 15:00
bijna alle zorgverzekeringen vergoeden 8 gesprekken met een psycholoog, soms met een kleine bijdrage van 10-15 euro per gesprek voor de verzekerde. Maar te duur is het niet, dat praat je jezelf aan hoor!
Ben je een te ingewikkeld geval voor eerstelijnspsychologen, dan kun je ook, gratis, doorverwezen worden naar het riagg/ggz.
Dus er valt best hulp te vinden hoor. Vraag je huisarts eens of bel zelf een eerstelijnspsycholoog.
Ben je een te ingewikkeld geval voor eerstelijnspsychologen, dan kun je ook, gratis, doorverwezen worden naar het riagg/ggz.
Dus er valt best hulp te vinden hoor. Vraag je huisarts eens of bel zelf een eerstelijnspsycholoog.
dinsdag 17 maart 2009 om 15:03
quote:__justme__ schreef op 17 maart 2009 @ 15:00:
Je hebt niet persé hulp van buitenaf nodig om inzicht in je eigen gedrag te krijgen en dit te verbeteren.
Zelfreflectie, acceptatie, jezelf liefhebben en af en toe je tong afbijten zou genoeg moeten zijn.
Psychologische hulp wordt trouwens (deels) vergoed door je zorgverzekering.
Geen smoesjes meer mogelijk dus.
Ik zoek ook absoluut geen smoesjes hoor, wil hier maar al te graag vanaf. Want ik wil niet dat dit weer misloopt door toedoen van mijn gedrag. Moet alleen ff zien een begin te vinden ....
heb huisarts net gebeld voor verwijsbrief.. dat was wat zij voor mij kon doen zei ze.
Je hebt niet persé hulp van buitenaf nodig om inzicht in je eigen gedrag te krijgen en dit te verbeteren.
Zelfreflectie, acceptatie, jezelf liefhebben en af en toe je tong afbijten zou genoeg moeten zijn.
Psychologische hulp wordt trouwens (deels) vergoed door je zorgverzekering.
Geen smoesjes meer mogelijk dus.
Ik zoek ook absoluut geen smoesjes hoor, wil hier maar al te graag vanaf. Want ik wil niet dat dit weer misloopt door toedoen van mijn gedrag. Moet alleen ff zien een begin te vinden ....
heb huisarts net gebeld voor verwijsbrief.. dat was wat zij voor mij kon doen zei ze.
dinsdag 17 maart 2009 om 15:11
dinsdag 17 maart 2009 om 15:15
quote:extrahalo schreef op 17 maart 2009 @ 15:13:
[...]
goed zovind t eigenlijk dood eng !! wat moet ik vertellen.. dat ik mezelf telkens tegen kom in relaties en dat het dan lijkt of iemand anders de controle over mij neemt :S klinkt creepy eigenlijk maar zo voelt t wel. Want later weet ik het wel weer te relativeren maar is het al gebeurd.....
[...]
goed zovind t eigenlijk dood eng !! wat moet ik vertellen.. dat ik mezelf telkens tegen kom in relaties en dat het dan lijkt of iemand anders de controle over mij neemt :S klinkt creepy eigenlijk maar zo voelt t wel. Want later weet ik het wel weer te relativeren maar is het al gebeurd.....
dinsdag 17 maart 2009 om 15:28
dinsdag 17 maart 2009 om 15:32
quote:Sensy12 schreef op 17 maart 2009 @ 15:17:
Dancequeen, precies dat wat je schrijft. Dat vertel je.
Succes!thanks sensy... t voelt in ieder geval goed om die stap gezet te hebben. Neemt niet weg dat ik hier nu nog steeds met een knoop in mijn maag zit. Hoop dat ie nog belt vandaag en wat er verder komen gaat time will tell.....
Dancequeen, precies dat wat je schrijft. Dat vertel je.
Succes!thanks sensy... t voelt in ieder geval goed om die stap gezet te hebben. Neemt niet weg dat ik hier nu nog steeds met een knoop in mijn maag zit. Hoop dat ie nog belt vandaag en wat er verder komen gaat time will tell.....
dinsdag 17 maart 2009 om 15:36
Eigenlijk is je antwoord heel simpel
als het goed zat met je eigenwaarde, dan zou je er van uit gaan dat , als ie weggat, zijn verlies groter is dan het jouwe. je bent zo bang dat ie weggaat, omdat je niet begrijpt waarom zo'n leuke vent met jou zou willen zijn. je hebt alleen maar kritiek op jezelf en ook in de postings hier schrijf je vooral over wat je allemaal verkeerd doet.
je zult ook wel iets goed doen, anders kwam die man niet meer terug. herhal gewoon voor jezelf als mantra: Hij komt wel terug, want ik ben leuk genoeg om terug te komen. als jij jezelf er van kunt overtuigen dat jij voor hem ook de leukste, liefste en bste bent, dan zou ie bijzonder dom zijn om je te laten lopen.
enne als ie moet vliegen, staat de telefoon ws daarom uit.
als het goed zat met je eigenwaarde, dan zou je er van uit gaan dat , als ie weggat, zijn verlies groter is dan het jouwe. je bent zo bang dat ie weggaat, omdat je niet begrijpt waarom zo'n leuke vent met jou zou willen zijn. je hebt alleen maar kritiek op jezelf en ook in de postings hier schrijf je vooral over wat je allemaal verkeerd doet.
je zult ook wel iets goed doen, anders kwam die man niet meer terug. herhal gewoon voor jezelf als mantra: Hij komt wel terug, want ik ben leuk genoeg om terug te komen. als jij jezelf er van kunt overtuigen dat jij voor hem ook de leukste, liefste en bste bent, dan zou ie bijzonder dom zijn om je te laten lopen.
enne als ie moet vliegen, staat de telefoon ws daarom uit.
dinsdag 17 maart 2009 om 15:42
quote:return_of_kreng schreef op 17 maart 2009 @ 15:36:
Eigenlijk is je antwoord heel simpel
als het goed zat met je eigenwaarde, dan zou je er van uit gaan dat , als ie weggat, zijn verlies groter is dan het jouwe. je bent zo bang dat ie weggaat, omdat je niet begrijpt waarom zo'n leuke vent met jou zou willen zijn. je hebt alleen maar kritiek op jezelf en ook in de postings hier schrijf je vooral over wat je allemaal verkeerd doet.
je zult ook wel iets goed doen, anders kwam die man niet meer terug. herhal gewoon voor jezelf als mantra: Hij komt wel terug, want ik ben leuk genoeg om terug te komen. als jij jezelf er van kunt overtuigen dat jij voor hem ook de leukste, liefste en bste bent, dan zou ie bijzonder dom zijn om je te laten lopen.
enne als ie moet vliegen, staat de telefoon ws daarom uit.
Hi r_o_k,
Even over die telefoon, hij vloog om half 1 dus heel de ochtend stond zijn telefoon gewoon aan. Hij nam alleen niet op..... maar kan ook zijn dat ie gewoon ff lekker relaxt op vakantie wilde en die hele telefoon niet gehoord heeft. Aan de andere kant hij heeft m ook uit gezet toen ie het vliegtuig in ging en mijn berichtjes toen vast wel gezien. Maar goed dat terzijde. Vreemd is wel dat ie normaal altijd meteen opneemt of terug smst, of uit zichzelf begint te sms-en. Daarom heb ik zo'n rot gevoel, maar goed er kan ook iets aan de hand zijn, hji heeft er vast een reden voor.
Alleen vannacht was t zo gezellig en fijn en hij is ook echt gewoon leuk weggegaan. Daarom snap ik het niet.
Wat je verder schrijft is waar. Het ligt waarschijnlijk allemaal aan mijn onzekerheid en daar kan niemand iets aan doen behalve ik zelf. Daarom ben ik blij dat ik een afspraak heb gemaakt nu met de huisarts voro een verwijzing om eens met iemand te gaan praten, want dit moet echt opgelost worden voor deze leuke man er ook opeens vandoor gaat omdat ie gek van mij wordt.
Eigenlijk is je antwoord heel simpel
als het goed zat met je eigenwaarde, dan zou je er van uit gaan dat , als ie weggat, zijn verlies groter is dan het jouwe. je bent zo bang dat ie weggaat, omdat je niet begrijpt waarom zo'n leuke vent met jou zou willen zijn. je hebt alleen maar kritiek op jezelf en ook in de postings hier schrijf je vooral over wat je allemaal verkeerd doet.
je zult ook wel iets goed doen, anders kwam die man niet meer terug. herhal gewoon voor jezelf als mantra: Hij komt wel terug, want ik ben leuk genoeg om terug te komen. als jij jezelf er van kunt overtuigen dat jij voor hem ook de leukste, liefste en bste bent, dan zou ie bijzonder dom zijn om je te laten lopen.
enne als ie moet vliegen, staat de telefoon ws daarom uit.
Hi r_o_k,
Even over die telefoon, hij vloog om half 1 dus heel de ochtend stond zijn telefoon gewoon aan. Hij nam alleen niet op..... maar kan ook zijn dat ie gewoon ff lekker relaxt op vakantie wilde en die hele telefoon niet gehoord heeft. Aan de andere kant hij heeft m ook uit gezet toen ie het vliegtuig in ging en mijn berichtjes toen vast wel gezien. Maar goed dat terzijde. Vreemd is wel dat ie normaal altijd meteen opneemt of terug smst, of uit zichzelf begint te sms-en. Daarom heb ik zo'n rot gevoel, maar goed er kan ook iets aan de hand zijn, hji heeft er vast een reden voor.
Alleen vannacht was t zo gezellig en fijn en hij is ook echt gewoon leuk weggegaan. Daarom snap ik het niet.
Wat je verder schrijft is waar. Het ligt waarschijnlijk allemaal aan mijn onzekerheid en daar kan niemand iets aan doen behalve ik zelf. Daarom ben ik blij dat ik een afspraak heb gemaakt nu met de huisarts voro een verwijzing om eens met iemand te gaan praten, want dit moet echt opgelost worden voor deze leuke man er ook opeens vandoor gaat omdat ie gek van mij wordt.
dinsdag 17 maart 2009 om 15:45
Dancequeen ik herken je verhaal vanuit hoe ik zelf was in het begin van mijn relatie met mijn vriend. Ik vond hem zo geweldig, leuk, lief etc en het klikte zo goed dat ik ook bang was om hem kwijt te raken. Daardoor ging ik hem net als jij claimen waardoor hij juist nog verder van me weg raakte.
Zie het als zand. Als je het in je handen klemt dan raak je het kwijt maar als je het losjes op je hand laat liggen dan blijft het liggen. Vind ik zelf een mooie metafoor voor het claimen van een relatie.
Ben je wel gelukkig met jezelf? Richt je wat meer op je eigen leven. En focus je wat minder op hem. Jouw post komt op mij over alsof hij degene is die jou gelukkig kan maken en dat je bang bent om dat kwijt te raken.
Zie het als zand. Als je het in je handen klemt dan raak je het kwijt maar als je het losjes op je hand laat liggen dan blijft het liggen. Vind ik zelf een mooie metafoor voor het claimen van een relatie.
Ben je wel gelukkig met jezelf? Richt je wat meer op je eigen leven. En focus je wat minder op hem. Jouw post komt op mij over alsof hij degene is die jou gelukkig kan maken en dat je bang bent om dat kwijt te raken.
woensdag 18 maart 2009 om 09:20
Goedemorgen,
Paniek gisteren dus inderdaad voor niets. Kreeg gisteren een heel lief smsje en telefoontje. Elkaar niet gesproken maar heel lief berichtje op mijn voicemail. Deze heb ik maar bewaard, kan ik er af en toe naar luisteren als ik weer 'raar' dreig te gaan doen. Als het goed is spreek ik hem vandaag. Ben een stuk rustiger nu. Maar ga er wel wat aan doen hoor want het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik mij alleen maar rustig voel als hij lieve berichtjes stuurt !!! (al zijn ze natuurlijk wel leuk om te krijgen )
Paniek gisteren dus inderdaad voor niets. Kreeg gisteren een heel lief smsje en telefoontje. Elkaar niet gesproken maar heel lief berichtje op mijn voicemail. Deze heb ik maar bewaard, kan ik er af en toe naar luisteren als ik weer 'raar' dreig te gaan doen. Als het goed is spreek ik hem vandaag. Ben een stuk rustiger nu. Maar ga er wel wat aan doen hoor want het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik mij alleen maar rustig voel als hij lieve berichtjes stuurt !!! (al zijn ze natuurlijk wel leuk om te krijgen )
woensdag 18 maart 2009 om 10:44
quote:dancequeen schreef op 17 maart 2009 @ 14:33:
[...]
Ik weet niet waar die onzekerheid vandaan komt. ik heb wel vaker op internet gelezen over verlatingsangst en daar herken ik veel in. Zou er ook best wat mee willen doen maar therapien zijn duur en dat geld heb ik niet
ik ben 32
Nee, hoor therapie kan zelfs gratis! Bij Psyq bv, dat gaat via de AWBZ, heb je allerlei therapieën, ook voor jou!
Ik herken veel in wat je beschrijft, maar ik ben er inmiddels wel al een tijd mee aan de slag gegaan (therapie) en kan mezelf enigszins geruststellen.
Kijk, door je zo te gedragen wordt je angst een selffulfilling prophecy. Jij vindt jezelf blijkbaar niet de moeite waard om van gehouden te worden, dus ga je je zo gedragen, waardoor je gedachte bevestigd wordt en jij weer tegen jezelf kan zeggen: zie je wel, hij houdt niet echt van me, ik ben niet de moeite waard, niemand blijft bij me.
Je gaat je afhankelijk opstellen, zodra er een man in je leven komt en dat is echt gevaarlijk. Zo dreig je jezelf te verliezen en zoek je continue bevestiging buiten jezelf, omdat je die jezelf niet kunt geven. Ik zou zeggen: doe het rustig aan in deze relatie en ga héél snel een goede therapeut zoeken!
Succes en sterkte!
PS En voor nu: Stop met je druk te maken om hem en de onbeantwoorde smsjes. Je trapt nu in dezelfde valkuil als ik hierboven heb beschreven. Je bént de moeite waard en dat heeft hij je al laten weten. Je kunt sowieso nooit zijn gevoel voor jou vastleggen en controleren, laat het los en vertrouw erop dat het goed zit!
[...]
Ik weet niet waar die onzekerheid vandaan komt. ik heb wel vaker op internet gelezen over verlatingsangst en daar herken ik veel in. Zou er ook best wat mee willen doen maar therapien zijn duur en dat geld heb ik niet
ik ben 32
Nee, hoor therapie kan zelfs gratis! Bij Psyq bv, dat gaat via de AWBZ, heb je allerlei therapieën, ook voor jou!
Ik herken veel in wat je beschrijft, maar ik ben er inmiddels wel al een tijd mee aan de slag gegaan (therapie) en kan mezelf enigszins geruststellen.
Kijk, door je zo te gedragen wordt je angst een selffulfilling prophecy. Jij vindt jezelf blijkbaar niet de moeite waard om van gehouden te worden, dus ga je je zo gedragen, waardoor je gedachte bevestigd wordt en jij weer tegen jezelf kan zeggen: zie je wel, hij houdt niet echt van me, ik ben niet de moeite waard, niemand blijft bij me.
Je gaat je afhankelijk opstellen, zodra er een man in je leven komt en dat is echt gevaarlijk. Zo dreig je jezelf te verliezen en zoek je continue bevestiging buiten jezelf, omdat je die jezelf niet kunt geven. Ik zou zeggen: doe het rustig aan in deze relatie en ga héél snel een goede therapeut zoeken!
Succes en sterkte!
PS En voor nu: Stop met je druk te maken om hem en de onbeantwoorde smsjes. Je trapt nu in dezelfde valkuil als ik hierboven heb beschreven. Je bént de moeite waard en dat heeft hij je al laten weten. Je kunt sowieso nooit zijn gevoel voor jou vastleggen en controleren, laat het los en vertrouw erop dat het goed zit!
woensdag 18 maart 2009 om 11:32
