Relaties
alle pijlers
Ik wil geen kinderen wie ook niet?
maandag 11 augustus 2008 om 12:20
Ik twijfel nog steeds. Mijn partner wil HEEEEEEL graag kinderen en 'de omgeving' (denk aan eventuele oma's...) wil ook heel graag kinderen (van mij dus). Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat ik er niet meer onderuit kom. Ik denk dat er ook uiteindelijk wel een kindje komt. Mijn partner wil echter per se een kind van zichzelf. Mijn ideaal is echter een adoptiekindje. Ik wil ABSOLUUT niet baren. (Ik zou ook niet zwanger willen zijn zonder de garantie dat ik een keizersnede krijg). Als kers op de taart zou mijn partner huisman worden en ik zelf de kostwinner. Blijkbaar ben ik echt een freak, want werkelijk niemand begrijpt mij hierin. Ik heb geen hekel aan kinderen, maar het is ook niet een droomwens om er wel een te hebben. Iedereen in mijn omgeving blijft echter maar pushen en proberen om te praten. Mijn partner wil geen adoptiekindje, dus het zal er wel echt een 'van ons' zijn. Jammer dat je die zelf moet baren... en ik wil dus ook niet 24/7 bij dat kind zijn. Mijn partner wil liever kinderen dan ik, dus hij moet dan ook consessies maken mbt tot werk enz. Gelukkig vind hij dit prima. Een moeder-moeder zal ik echter nooit worden. (wat niet wegneemt dat ik heus wel van zo'n kind hou hoor)
Ik klink misschien koud en kil, maar ik vind het heel moeilijk om hierover te praten omdat ik in het dagelijks leven al zoveel wordt gezien als een freak mbt tot kinderen. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.
Ik klink misschien koud en kil, maar ik vind het heel moeilijk om hierover te praten omdat ik in het dagelijks leven al zoveel wordt gezien als een freak mbt tot kinderen. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.
maandag 11 augustus 2008 om 12:20
quote:kaatje_85 schreef op 11 augustus 2008 @ 12:13:
nope ik ook niet. Mijn schoonLOEDER is trouwens ook echt erg, die wil gewoon niet snappen dat ik geen kinderen wil. Mijn vriend en ik vinden het wel prima zo, maar zij gaat dan echt stampij maken :''wat doen jullie me aan?! Jullie kunnen het mij niet aandoen om geen kinderen te nemen!''
PARDON? HAAR iets aandoen?? Ik ben nog altijd degene die ze moet werpen he! En dat doe ik mezelf niet aan, haha!
Ze is notabene al 2 keer oma geworden, dus als ze perse nog een keer wil, gaat ze maar naar haar dochter!
(die dumpt haar kinderen trouwens 4 keer per week bij opa en oma.....en vragen hun ook mee op vakantie (gratis oppas he)
Verschrikkelijke mensen.....
En dat komt nog best vaak voor, dat (schoon)ouders hun kinderen pushen om maar te werpen. Dikke vinger als iemand dat bij mij zou doen. Als ze blijft zeuren zou ik zeggen, we laten een eicel bevruchten en bij jou inbouwen en dan mag jij 'm dragen, werpen en grootbrengen. Kijken of schoonloeder dan nog zulke praatjes heeft.
Kinderfeestjes kom ik gewoon nooit. Ik heb ook de mazzel dat ik enig kind ben, dus gelukkig voor mij geen verplichte nummertjes met broer/zus die aan de leg gaan.
nope ik ook niet. Mijn schoonLOEDER is trouwens ook echt erg, die wil gewoon niet snappen dat ik geen kinderen wil. Mijn vriend en ik vinden het wel prima zo, maar zij gaat dan echt stampij maken :''wat doen jullie me aan?! Jullie kunnen het mij niet aandoen om geen kinderen te nemen!''
PARDON? HAAR iets aandoen?? Ik ben nog altijd degene die ze moet werpen he! En dat doe ik mezelf niet aan, haha!
Ze is notabene al 2 keer oma geworden, dus als ze perse nog een keer wil, gaat ze maar naar haar dochter!
(die dumpt haar kinderen trouwens 4 keer per week bij opa en oma.....en vragen hun ook mee op vakantie (gratis oppas he)
Verschrikkelijke mensen.....
En dat komt nog best vaak voor, dat (schoon)ouders hun kinderen pushen om maar te werpen. Dikke vinger als iemand dat bij mij zou doen. Als ze blijft zeuren zou ik zeggen, we laten een eicel bevruchten en bij jou inbouwen en dan mag jij 'm dragen, werpen en grootbrengen. Kijken of schoonloeder dan nog zulke praatjes heeft.
Kinderfeestjes kom ik gewoon nooit. Ik heb ook de mazzel dat ik enig kind ben, dus gelukkig voor mij geen verplichte nummertjes met broer/zus die aan de leg gaan.
maandag 11 augustus 2008 om 12:23
quote:Artio schreef op 11 augustus 2008 @ 12:20:
Ik twijfel nog steeds. Mijn partner wil HEEEEEEL graag kinderen en 'de omgeving' (denk aan eventuele oma's...) wil ook heel graag kinderen (van mij dus). Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat ik er niet meer onderuit kom. Ik denk dat er ook uiteindelijk wel een kindje komt. Mijn partner wil echter per se een kind van zichzelf. Mijn ideaal is echter een adoptiekindje. Ik wil ABSOLUUT niet baren. (Ik zou ook niet zwanger willen zijn zonder de garantie dat ik een keizersnede krijg). Als kers op de taart zou mijn partner huisman worden en ik zelf de kostwinner. Blijkbaar ben ik echt een freak, want werkelijk niemand begrijpt mij hierin. Ik heb geen hekel aan kinderen, maar het is ook niet een droomwens om er wel een te hebben. Iedereen in mijn omgeving blijft echter maar pushen en proberen om te praten. Mijn partner wil geen adoptiekindje, dus het zal er wel echt een 'van ons' zijn. Jammer dat je die zelf moet baren... en ik wil dus ook niet 24/7 bij dat kind zijn. Mijn partner wil liever kinderen dan ik, dus hij moet dan ook consessies maken mbt tot werk enz. Gelukkig vind hij dit prima. Een moeder-moeder zal ik echter nooit worden. (wat niet wegneemt dat ik heus wel van zo'n kind hou hoor)
Ik klink misschien koud en kil, maar ik vind het heel moeilijk om hierover te praten omdat ik in het dagelijks leven al zoveel wordt gezien als een freak mbt tot kinderen. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.Met jouw houding t.o.v. kinderen moet je er gewoon niet eens over peinzen! Ook al zou je man huisman worden en de verzorging op zich nemen, denk niet dat je er vanaf bent, je blijft er mee in huis zitten. Even rustig weekend houden is er niet bij want die kinderen jengelen en krijsen gerust de hele dag door. En als je pech hebt nemen ze ook hun vriendjes mee naar huis en wordt het lawaai nog verdrievoudigt.
Ik twijfel nog steeds. Mijn partner wil HEEEEEEL graag kinderen en 'de omgeving' (denk aan eventuele oma's...) wil ook heel graag kinderen (van mij dus). Ik krijg zo langzamerhand het gevoel dat ik er niet meer onderuit kom. Ik denk dat er ook uiteindelijk wel een kindje komt. Mijn partner wil echter per se een kind van zichzelf. Mijn ideaal is echter een adoptiekindje. Ik wil ABSOLUUT niet baren. (Ik zou ook niet zwanger willen zijn zonder de garantie dat ik een keizersnede krijg). Als kers op de taart zou mijn partner huisman worden en ik zelf de kostwinner. Blijkbaar ben ik echt een freak, want werkelijk niemand begrijpt mij hierin. Ik heb geen hekel aan kinderen, maar het is ook niet een droomwens om er wel een te hebben. Iedereen in mijn omgeving blijft echter maar pushen en proberen om te praten. Mijn partner wil geen adoptiekindje, dus het zal er wel echt een 'van ons' zijn. Jammer dat je die zelf moet baren... en ik wil dus ook niet 24/7 bij dat kind zijn. Mijn partner wil liever kinderen dan ik, dus hij moet dan ook consessies maken mbt tot werk enz. Gelukkig vind hij dit prima. Een moeder-moeder zal ik echter nooit worden. (wat niet wegneemt dat ik heus wel van zo'n kind hou hoor)
Ik klink misschien koud en kil, maar ik vind het heel moeilijk om hierover te praten omdat ik in het dagelijks leven al zoveel wordt gezien als een freak mbt tot kinderen. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.Met jouw houding t.o.v. kinderen moet je er gewoon niet eens over peinzen! Ook al zou je man huisman worden en de verzorging op zich nemen, denk niet dat je er vanaf bent, je blijft er mee in huis zitten. Even rustig weekend houden is er niet bij want die kinderen jengelen en krijsen gerust de hele dag door. En als je pech hebt nemen ze ook hun vriendjes mee naar huis en wordt het lawaai nog verdrievoudigt.
maandag 11 augustus 2008 om 12:28
inderdaad Artio, begin er niet aan als je zo erover denkt!
Mijn man hoeft er geen, mocht dat ineend veranderen, dan zal het toch het einde van de relatie inluiden, ookal is hij mijn grote liefde. Ik wil het zo ontzettend pertinent niet, dat ik er niet over in discussie ga met mijn partner. (hoeft ook niet )
En mijn schoonloeder, ach die bekijkt het zich maar, al vraagt ze zich de laatste tijd af waarom ze me nooit ziet (Hoe zou dat nou komen????) En binnenkort is de zus van mijn mannetje jarig maar mooi niet dat ik daarheen ga. Ik heb geen zin in dat gezeik van haar (als ze al iets tegen me zegt, is het geforceerd)
Mijn man hoeft er geen, mocht dat ineend veranderen, dan zal het toch het einde van de relatie inluiden, ookal is hij mijn grote liefde. Ik wil het zo ontzettend pertinent niet, dat ik er niet over in discussie ga met mijn partner. (hoeft ook niet )
En mijn schoonloeder, ach die bekijkt het zich maar, al vraagt ze zich de laatste tijd af waarom ze me nooit ziet (Hoe zou dat nou komen????) En binnenkort is de zus van mijn mannetje jarig maar mooi niet dat ik daarheen ga. Ik heb geen zin in dat gezeik van haar (als ze al iets tegen me zegt, is het geforceerd)
maandag 11 augustus 2008 om 12:44
Ik snap wel dat je kinderen dan nog wel savonds en in het weekend hebt, maar dat is nog te overzien volgens mij, maar echt 24/7???? volgens mij kun je me na twee weken opsluiten.....
Kinderen zijn volgens mij ook pas leuk als ze 12+ zijn (dan kunnen ze zelf nadenken haha).
Van mezelf zou ik ze dus ook liever niet willen, het liefst een adoptiekindje. (De hele zwangerschap en bevalling jaagt me zoveel angst aan) En een adoptiekindje dus ook alleen onder de voorwaarde dat ik er niet de hele dag mee 'opgescheept' zit.
Even 'for the record' ik ben nu 22.... (jahaaa alles kan nog veranderen enzo haha)
Kinderen zijn volgens mij ook pas leuk als ze 12+ zijn (dan kunnen ze zelf nadenken haha).
Van mezelf zou ik ze dus ook liever niet willen, het liefst een adoptiekindje. (De hele zwangerschap en bevalling jaagt me zoveel angst aan) En een adoptiekindje dus ook alleen onder de voorwaarde dat ik er niet de hele dag mee 'opgescheept' zit.
Even 'for the record' ik ben nu 22.... (jahaaa alles kan nog veranderen enzo haha)
maandag 11 augustus 2008 om 12:58
quote:Artio schreef op 11 augustus 2008 @ 12:44:
Ik snap wel dat je kinderen dan nog wel savonds en in het weekend hebt, maar dat is nog te overzien volgens mijWeet wat je zegt. Je hebt geen moment van rust en privacy meer als er eenmaal kinderen zijn. En je bent je vrijheid ook zo goed als kwijt. Even spontaan in 't weekend weg gaan is er niet meer bij, want je moet eerst 'n oppas regelen e.d.
Ik snap wel dat je kinderen dan nog wel savonds en in het weekend hebt, maar dat is nog te overzien volgens mijWeet wat je zegt. Je hebt geen moment van rust en privacy meer als er eenmaal kinderen zijn. En je bent je vrijheid ook zo goed als kwijt. Even spontaan in 't weekend weg gaan is er niet meer bij, want je moet eerst 'n oppas regelen e.d.
maandag 11 augustus 2008 om 13:06
quote:loomii schreef op 11 augustus 2008 @ 13:04:
Broers of zussen aan de leg? Schoonloeders die zelf maar moeten werpen?
Waarom zo respectloos?
Omdat degenen die kinderen willen/krijgen/hebben ook vaak (onbewust?) respectloos omgaan met degenen die kinderen niet zien zitten. Wie zaait zal oogsten tenslotte.
Jij vind het niet respectloos als 'n (schoon)ouder hun kroost gaat lopen pushen om kinderen te nemen?
Broers of zussen aan de leg? Schoonloeders die zelf maar moeten werpen?
Waarom zo respectloos?
Omdat degenen die kinderen willen/krijgen/hebben ook vaak (onbewust?) respectloos omgaan met degenen die kinderen niet zien zitten. Wie zaait zal oogsten tenslotte.
Jij vind het niet respectloos als 'n (schoon)ouder hun kroost gaat lopen pushen om kinderen te nemen?
maandag 11 augustus 2008 om 13:08
Het punt is dat ik ook gewoon overdag niet alleen maar aan mijn kind wil denken. Gewoon werken, lekker even mijn gedachten bij wat anders. (Ik studeer nu nog, maar mijn toekomstige baan heeft genoeg mogelijkheden om even lekker te lezen/weg te dromen) Die privacy vind ik heel belangrijk idd, dus daar maak ik me dan wel zorgen om. En als opa's en oma's nu al zo graag willen, dan kunnen ze wel oppassen ook! (gnagna) Maar ja ik ben ook bang voor het 'beter-weten' van (vooral) oma's. Dat ze overal commentaar op hebben en vinden dat ik het niet goed doe enzo... ik krijg het er nu al benauwd van. Ik zie gewoon zo ontiegelijk veel beren op de weg!
Ik wou dat ik een man was, niet hoeven baren, 24/7 verzorgen, lekker rationeel en als enige zorg dat er met zo'n koter minder seks is haha. Ik vraag me af of ik hier ooit uit kom...
Ik wou dat ik een man was, niet hoeven baren, 24/7 verzorgen, lekker rationeel en als enige zorg dat er met zo'n koter minder seks is haha. Ik vraag me af of ik hier ooit uit kom...
maandag 11 augustus 2008 om 13:11
quote:Artio schreef op 11 augustus 2008 @ 13:08:
Het punt is dat ik ook gewoon overdag niet alleen maar aan mijn kind wil denken. Gewoon werken, lekker even mijn gedachten bij wat anders. (Ik studeer nu nog, maar mijn toekomstige baan heeft genoeg mogelijkheden om even lekker te lezen/weg te dromen) Die privacy vind ik heel belangrijk idd, dus daar maak ik me dan wel zorgen om. En als opa's en oma's nu al zo graag willen, dan kunnen ze wel oppassen ook! (gnagna) Maar ja ik ben ook bang voor het 'beter-weten' van (vooral) oma's. Dat ze overal commentaar op hebben en vinden dat ik het niet goed doe enzo... ik krijg het er nu al benauwd van. Ik zie gewoon zo ontiegelijk veel beren op de weg!
Ik wou dat ik een man was, niet hoeven baren, 24/7 verzorgen, lekker rationeel en als enige zorg dat er met zo'n koter minder seks is haha. Ik vraag me af of ik hier ooit uit kom...Laat 'n peuter van vrienden/familie een weekend bij jullie logeren en ga zelf met vriendinnen de hort op. 'ns Kijken of je vriend dan nog zo staat te springen om er zelf te maken.
Het punt is dat ik ook gewoon overdag niet alleen maar aan mijn kind wil denken. Gewoon werken, lekker even mijn gedachten bij wat anders. (Ik studeer nu nog, maar mijn toekomstige baan heeft genoeg mogelijkheden om even lekker te lezen/weg te dromen) Die privacy vind ik heel belangrijk idd, dus daar maak ik me dan wel zorgen om. En als opa's en oma's nu al zo graag willen, dan kunnen ze wel oppassen ook! (gnagna) Maar ja ik ben ook bang voor het 'beter-weten' van (vooral) oma's. Dat ze overal commentaar op hebben en vinden dat ik het niet goed doe enzo... ik krijg het er nu al benauwd van. Ik zie gewoon zo ontiegelijk veel beren op de weg!
Ik wou dat ik een man was, niet hoeven baren, 24/7 verzorgen, lekker rationeel en als enige zorg dat er met zo'n koter minder seks is haha. Ik vraag me af of ik hier ooit uit kom...Laat 'n peuter van vrienden/familie een weekend bij jullie logeren en ga zelf met vriendinnen de hort op. 'ns Kijken of je vriend dan nog zo staat te springen om er zelf te maken.
maandag 11 augustus 2008 om 13:15
quote:loomii schreef op 11 augustus 2008 @ 13:10:
Ja, da's ook respectloos.
Ik begrijp alleenn iet waarom kindvrijen toch het liefst in smalende, honende en/of denigrerende bewoordingen praten wanneer het over dingen rond kinderen gaat.Dat is bij mij gewoon gegroeid door gedrag van mensen met kinderen. Wat ik elders al schreef: iemand met 'n huisdier die merkt dat iemand er last van heeft die verontschuldigd zich in de meeste gevallen, terwijl iemand met 'n misdragend kind in 't openbaar er zelf aanstoot aan neemt dat mensen geergerd zijn over dat gedrag ipv eens sorry te zeggen. De vorm van arrogantie die ik bemerk bij veel mensen met kinderen heeft wat mij betreft toch op 'n gegeven moment 'n soort van limiet bereikt.
Ja, da's ook respectloos.
Ik begrijp alleenn iet waarom kindvrijen toch het liefst in smalende, honende en/of denigrerende bewoordingen praten wanneer het over dingen rond kinderen gaat.Dat is bij mij gewoon gegroeid door gedrag van mensen met kinderen. Wat ik elders al schreef: iemand met 'n huisdier die merkt dat iemand er last van heeft die verontschuldigd zich in de meeste gevallen, terwijl iemand met 'n misdragend kind in 't openbaar er zelf aanstoot aan neemt dat mensen geergerd zijn over dat gedrag ipv eens sorry te zeggen. De vorm van arrogantie die ik bemerk bij veel mensen met kinderen heeft wat mij betreft toch op 'n gegeven moment 'n soort van limiet bereikt.
maandag 11 augustus 2008 om 13:15
@ elninjoo: werkte dat maar haha. Mijn partner is geweldig leuk met kinderen en ze zijn altijd dol op hem (ik heb nogal van jonge neefjes/nichtjes) en na zo'n dag staat ie helemaal te springen om er een te 'maken'! (ik ben altijd blij dat ze altijd om zijn nek hangen en niet de mijne)
Ik ben volgens mij ook best een hork met kinderen. Ze zijn ook zo.... niet volwassen. Waar heb je het over met zo'n kind? Ik kom ook niet verder dan 'goh hoe is het op school? gevolgd door een lange stilte....
Ik ben volgens mij ook best een hork met kinderen. Ze zijn ook zo.... niet volwassen. Waar heb je het over met zo'n kind? Ik kom ook niet verder dan 'goh hoe is het op school? gevolgd door een lange stilte....
maandag 11 augustus 2008 om 13:19
quote:Artio schreef op 11 augustus 2008 @ 13:15:
@ elninjoo: werkte dat maar haha. Mijn partner is geweldig leuk met kinderen en ze zijn altijd dol op hem (ik heb nogal van jonge neefjes/nichtjes) en na zo'n dag staat ie helemaal te springen om er een te 'maken'! (ik ben altijd blij dat ze altijd om zijn nek hangen en niet de mijne)
Ik ben volgens mij ook best een hork met kinderen. Ze zijn ook zo.... niet volwassen. Waar heb je het over met zo'n kind? Ik kom ook niet verder dan 'goh hoe is het op school? gevolgd door een lange stilte....
Haha, jammer dat dat niet werkt voor jou. Mijn vriendin heeft dat wel met haar man gedaan en die was na 'n weekend weer blij dat de rust weer wederkeerde en snapte toen dondersgoed dat als je er zelf eentje hebt, die rust niet meer terug komt.
Zelf heb ik ook geen gespreksstof voor jonge kinderen, pas vanaf een jaar of 10 kun je er wat mee en dan staan ze al weer bijna voor de pubertijd en kun je weer 'n paar jaar niks goed doen. Je zou een kant en klare volwassene moeten kunnen krijgen als je zelf rond de 50 bent ofzo haha.
@ elninjoo: werkte dat maar haha. Mijn partner is geweldig leuk met kinderen en ze zijn altijd dol op hem (ik heb nogal van jonge neefjes/nichtjes) en na zo'n dag staat ie helemaal te springen om er een te 'maken'! (ik ben altijd blij dat ze altijd om zijn nek hangen en niet de mijne)
Ik ben volgens mij ook best een hork met kinderen. Ze zijn ook zo.... niet volwassen. Waar heb je het over met zo'n kind? Ik kom ook niet verder dan 'goh hoe is het op school? gevolgd door een lange stilte....
Haha, jammer dat dat niet werkt voor jou. Mijn vriendin heeft dat wel met haar man gedaan en die was na 'n weekend weer blij dat de rust weer wederkeerde en snapte toen dondersgoed dat als je er zelf eentje hebt, die rust niet meer terug komt.
Zelf heb ik ook geen gespreksstof voor jonge kinderen, pas vanaf een jaar of 10 kun je er wat mee en dan staan ze al weer bijna voor de pubertijd en kun je weer 'n paar jaar niks goed doen. Je zou een kant en klare volwassene moeten kunnen krijgen als je zelf rond de 50 bent ofzo haha.
maandag 11 augustus 2008 om 13:23
Ja idd!!! Ik vind ze pas leuk als ze een beetje zelf kunnen nadenken en niet meer in ALLES afhankelijk zijn van mij. Puberteit lijkt me nog best leuk om te zien hoe je spruit allerlei keuzes maakt.
Nog zo iets: mensen kijken me altijd een beetje vreemd aan als ik zeg dat mijn kind met 18 echt wel het huis uit gaat. ik zal nooit zo'n o-help-mijn-kind-verlaat-het-nest-moeder worden. Met 18 het huis uit... heerlijk, dan heb je zelf ook nog een beetje een leven!
Nog zo iets: mensen kijken me altijd een beetje vreemd aan als ik zeg dat mijn kind met 18 echt wel het huis uit gaat. ik zal nooit zo'n o-help-mijn-kind-verlaat-het-nest-moeder worden. Met 18 het huis uit... heerlijk, dan heb je zelf ook nog een beetje een leven!
maandag 11 augustus 2008 om 13:26
@elninjoo, ik vind dat je wel erg generaliseert. Begrijpelijk dat het je stoort dat veel mensen in jouw omgeving zo veranderd zijn en zo weinig begrip hebben voor jouw standpunt. Ik vind echter dat jij ook weinig tot geen begrip toont voor mensen die wel kinderen willen / hebben. Je zegt wel; wie zaait zal oogsten, maar dit geldt op deze manier natuurlijk net zo hard voor jezelf.
Je zegt dat je geen moment van rust en privacy meer hebt als je eenmaal kinderen hebt en je vrijheid zo goed als kwijt bent. Zelf ervaar ik dit niet zo, maar zelfs al was dit waar, dan is het toch nog ieders goed recht hiervoor te kiezen. Ik begrijp niet zo goed waarom jou dit allemaal zo dwars zit.
Je zegt dat je geen moment van rust en privacy meer hebt als je eenmaal kinderen hebt en je vrijheid zo goed als kwijt bent. Zelf ervaar ik dit niet zo, maar zelfs al was dit waar, dan is het toch nog ieders goed recht hiervoor te kiezen. Ik begrijp niet zo goed waarom jou dit allemaal zo dwars zit.
The time is now
maandag 11 augustus 2008 om 13:32
@ banba: Ik denk dat het probleem voor velen is dat het als normaal wordt gezien als je wel kinderen hebt/wil en dat je negatief benaderd wordt als je dat niet wilt. Je zegt dat het ieders eigen keus is om voor kinderen te kiezen, maar het voelt vaak of dat omgekeerd niet geldt.
Persoonlijk probeer ik zo respectvol mogelijk te zijn naar alle keuzes, maar ook ik geef toe dat dat soms lastig is. Ik vind kinderen voor een ander vaak heel leuk, maar als ik aangeef dat dat voor mij niet zo nodig hoeft en ik krijg meteen een bak met kritiek over me heen...tja dan is het wel eens lastig dat ook ik wel eens kritiek terug geef.
Persoonlijk probeer ik zo respectvol mogelijk te zijn naar alle keuzes, maar ook ik geef toe dat dat soms lastig is. Ik vind kinderen voor een ander vaak heel leuk, maar als ik aangeef dat dat voor mij niet zo nodig hoeft en ik krijg meteen een bak met kritiek over me heen...tja dan is het wel eens lastig dat ook ik wel eens kritiek terug geef.
maandag 11 augustus 2008 om 13:36
Even iets heel anders: Ik heb wel eens te horen gekregen dat ik niet zo moet zeuren over kinderen. Als ik ze wel kan krijgen moet ik maar gewoon blij zijn, want er zijn genoeg mensen die geen kinderen kunnen krijgen?! Ik zou blij zijn als ik zwanger was, maar om nou kinderen te krijgen omdat een ander dat niet kan????
maandag 11 augustus 2008 om 13:40
Ik ben het helemaal met je eens Artio!
Iedereen moet lekker met zijn leven doen waar hij/zij gelukkig van wordt.
Wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen tegen elninjoo is dan ook; practise what you preach. Dus in dit geval, als je graag respect wilt voor je keuzes zou je moeten beginnen met dit zelf voor een ander te tonen.
Iedereen moet lekker met zijn leven doen waar hij/zij gelukkig van wordt.
Wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen tegen elninjoo is dan ook; practise what you preach. Dus in dit geval, als je graag respect wilt voor je keuzes zou je moeten beginnen met dit zelf voor een ander te tonen.
The time is now
maandag 11 augustus 2008 om 14:09
quote:datweetjewel schreef op 28 juli 2008 @ 19:38:
(...) Je hele verdere leven verantwoordelijk voelen voor iemand. Rust, Reinheid en Regelmaat passen niet zo goed bij m'n persoon.
Heb wel respect voor degene die het avontuur aangaan. Andersom ook?
Hier moest ik om lachen. Rust, reinheid en regelmaat passen juist wel bij, des te meer reden om geen kinderen te nemen!!!
Kinderen lijken me leuk als je later 80 bent. Kinderen lijken me ook wel leuk om wat meer inhoud te geven aan je leven. Beide voor mij geen reden genoeg om ze te nemen.
(...) Je hele verdere leven verantwoordelijk voelen voor iemand. Rust, Reinheid en Regelmaat passen niet zo goed bij m'n persoon.
Heb wel respect voor degene die het avontuur aangaan. Andersom ook?
Hier moest ik om lachen. Rust, reinheid en regelmaat passen juist wel bij, des te meer reden om geen kinderen te nemen!!!
Kinderen lijken me leuk als je later 80 bent. Kinderen lijken me ook wel leuk om wat meer inhoud te geven aan je leven. Beide voor mij geen reden genoeg om ze te nemen.
maandag 11 augustus 2008 om 15:06
quote:Banba schreef op 11 augustus 2008 @ 13:26:
@elninjoo, ik vind dat je wel erg generaliseert. Begrijpelijk dat het je stoort dat veel mensen in jouw omgeving zo veranderd zijn en zo weinig begrip hebben voor jouw standpunt. Ik vind echter dat jij ook weinig tot geen begrip toont voor mensen die wel kinderen willen / hebben. Je zegt wel; wie zaait zal oogsten, maar dit geldt op deze manier natuurlijk net zo hard voor jezelf.
Je zegt dat je geen moment van rust en privacy meer hebt als je eenmaal kinderen hebt en je vrijheid zo goed als kwijt bent. Zelf ervaar ik dit niet zo, maar zelfs al was dit waar, dan is het toch nog ieders goed recht hiervoor te kiezen. Ik begrijp niet zo goed waarom jou dit allemaal zo dwars zit.
Waarom zit het jou (en anderen) zo dwars als er 'n ander standpunt wordt belicht? Als ik mijn visie geef op wat 't hebben van kinderen voor je leven betekent -vanuit mijn point of view bekeken- waarom wordt dat dan door velen zo afgekat? Als er een topic is over iemand die twijfelt of ie er nog eentje bij neemt, waarom dan zo hatelijk tegen iemand die gewoon realistische punten opsomt die als nadelig kunnen worden ondervonden? Mensen die pro-kinderen zijn hebben niet het alleenrecht op hun eigen mening, ook al denken ze blijkbaar vaak van wel omdat ze in de meerderheid zijn.
En het zit mij verder niet dwars wat 'n TO met mijn reacties doet. Het zal me werkelijk een worst zijn. Ik forum voor mijn plezier en daar horen voor mij ook zeker dit soort onderwerpen bij waarbij duidelijk is dat men qua standpunten lijnrecht tegenover elkaar staat wegens totaal verschillende levenskeuze. Dat maakt voor mij het forummen juist boeiender dan de onderwerpen waarbij iedereen 't wel min of meer met elkaar eens is.
En nog zo'n dooddoener: mensen die op mij reageren met 'hou nu maar op want nu weten we wel dat jij niet van kinderen houdt'. Ik reageer toch ook niet tegen de kinderliefhebbers als ze weer zwijmelend iets over 'n kind schrijven 'hou nu maar op want nu weten we wel dat je gek bent van kinderen'?
@elninjoo, ik vind dat je wel erg generaliseert. Begrijpelijk dat het je stoort dat veel mensen in jouw omgeving zo veranderd zijn en zo weinig begrip hebben voor jouw standpunt. Ik vind echter dat jij ook weinig tot geen begrip toont voor mensen die wel kinderen willen / hebben. Je zegt wel; wie zaait zal oogsten, maar dit geldt op deze manier natuurlijk net zo hard voor jezelf.
Je zegt dat je geen moment van rust en privacy meer hebt als je eenmaal kinderen hebt en je vrijheid zo goed als kwijt bent. Zelf ervaar ik dit niet zo, maar zelfs al was dit waar, dan is het toch nog ieders goed recht hiervoor te kiezen. Ik begrijp niet zo goed waarom jou dit allemaal zo dwars zit.
Waarom zit het jou (en anderen) zo dwars als er 'n ander standpunt wordt belicht? Als ik mijn visie geef op wat 't hebben van kinderen voor je leven betekent -vanuit mijn point of view bekeken- waarom wordt dat dan door velen zo afgekat? Als er een topic is over iemand die twijfelt of ie er nog eentje bij neemt, waarom dan zo hatelijk tegen iemand die gewoon realistische punten opsomt die als nadelig kunnen worden ondervonden? Mensen die pro-kinderen zijn hebben niet het alleenrecht op hun eigen mening, ook al denken ze blijkbaar vaak van wel omdat ze in de meerderheid zijn.
En het zit mij verder niet dwars wat 'n TO met mijn reacties doet. Het zal me werkelijk een worst zijn. Ik forum voor mijn plezier en daar horen voor mij ook zeker dit soort onderwerpen bij waarbij duidelijk is dat men qua standpunten lijnrecht tegenover elkaar staat wegens totaal verschillende levenskeuze. Dat maakt voor mij het forummen juist boeiender dan de onderwerpen waarbij iedereen 't wel min of meer met elkaar eens is.
En nog zo'n dooddoener: mensen die op mij reageren met 'hou nu maar op want nu weten we wel dat jij niet van kinderen houdt'. Ik reageer toch ook niet tegen de kinderliefhebbers als ze weer zwijmelend iets over 'n kind schrijven 'hou nu maar op want nu weten we wel dat je gek bent van kinderen'?
maandag 11 augustus 2008 om 15:08
