Relaties
alle pijlers
Ik wil liefde, is dat gek?
zaterdag 19 april 2025 om 12:00
Beetje raar om hier een berichtje als man te plaatsen.. maar van andere mannen krijg ik vaak maar Èèn simpel antwoord.. kies voor jezelf.
De situatie . Ik ben al 19jaar getrouwd met een hele lieve vrouw . 2 pubers. Mooi huis ,
Lieve huisdieren.
Al bijna 19 jaar knokt mijn vrouw tegen een depressie. Dat steekt in vlagen weer op.
Nu zijn we in een spiraal geraakt van negatieve dingen.. werk loopt niet, mijn moeder terminaal, kinderen gaan niet fijn etc
Tussen ons liep het ook niet fijn en heb ik voorgesteld om naar relatie therapie te gaan.
Helaas heeft dit niet gewerkt.. o.a. dat ze weer in een piekje zit van de depressie.
Steeds vaker geeft ze nu aan dat ze het niet meer ziet zitten tussen ons.
En haar Psychiater adviseert om geen beslissingen te maken die grote invloed hebben de toekomst van het gezin.
Nu ben ik niet zo’n prater , maar probeer het wel af en toe . Ik heb ook een boek besteld : praten lucht op
Misschien dat mij dat inzichten geeft om toch een goed gesprek te starten
Ze heeft me al eerst gezegd wat haar dwars zit tussen ons, ik heb dat aangegrepen en verbeterd (meer gezin en minder werk) maar het is nog niet goed genoeg. Terwijl ik ook al mijn werk aan het verwaarlozen ben.
Nu was ik laatst op een feestje en zie ik vrouwen hun partner een aai over hun bol geven, een arm om hem heen slaan een knuffel geven.
Dit doe ik wel bij mijn vrouw, maar ontvang het al zo’n 10jaar niet meer.
En daar verlang ik naar.
Daarbij komt nu ook dat ik in die 25jaar dat we met elkaar gaan nooit gevoelens heb gehad voor een ander(ook nooit bedrogen met een ander) maar nu vlinders heb gekregen van iemand die 12jaar jonger is.
Ik weet dat ik geen schijn van kans maak bij haar en vind het ook niet eerlijk tegenover mijn vrouw dus zal ook niets ondernemen, maar dat maakt het wel ingewikkeld.
Eigenlijk wil ik eerlijk zijn en dit aan haar vertellen, maar dan weet ik dat ze niet meer wil dat ik naar mijn hobby gaat waar zij is, maar waar ik ook mijn stress kwijt kan.
Als je elkaar niet meer gelukkig maakt is een oplossing door uit elkaar te gaan, maar deze dagen is dat ook weer een financiële strop. Aan de kinderen kan ik niet merken dat ze er onder lijden. Thuis lijkt alles koek en ei.
Ik weet het gewoon niet meer. Mijn gedachten zijn een rollercoaster.
Ik heb geen (onafhankelijke)goede vriend om zoiets te kunnen bespreken dus daarom gooi ik het hier neer.
De situatie . Ik ben al 19jaar getrouwd met een hele lieve vrouw . 2 pubers. Mooi huis ,
Lieve huisdieren.
Al bijna 19 jaar knokt mijn vrouw tegen een depressie. Dat steekt in vlagen weer op.
Nu zijn we in een spiraal geraakt van negatieve dingen.. werk loopt niet, mijn moeder terminaal, kinderen gaan niet fijn etc
Tussen ons liep het ook niet fijn en heb ik voorgesteld om naar relatie therapie te gaan.
Helaas heeft dit niet gewerkt.. o.a. dat ze weer in een piekje zit van de depressie.
Steeds vaker geeft ze nu aan dat ze het niet meer ziet zitten tussen ons.
En haar Psychiater adviseert om geen beslissingen te maken die grote invloed hebben de toekomst van het gezin.
Nu ben ik niet zo’n prater , maar probeer het wel af en toe . Ik heb ook een boek besteld : praten lucht op
Misschien dat mij dat inzichten geeft om toch een goed gesprek te starten
Ze heeft me al eerst gezegd wat haar dwars zit tussen ons, ik heb dat aangegrepen en verbeterd (meer gezin en minder werk) maar het is nog niet goed genoeg. Terwijl ik ook al mijn werk aan het verwaarlozen ben.
Nu was ik laatst op een feestje en zie ik vrouwen hun partner een aai over hun bol geven, een arm om hem heen slaan een knuffel geven.
Dit doe ik wel bij mijn vrouw, maar ontvang het al zo’n 10jaar niet meer.
En daar verlang ik naar.
Daarbij komt nu ook dat ik in die 25jaar dat we met elkaar gaan nooit gevoelens heb gehad voor een ander(ook nooit bedrogen met een ander) maar nu vlinders heb gekregen van iemand die 12jaar jonger is.
Ik weet dat ik geen schijn van kans maak bij haar en vind het ook niet eerlijk tegenover mijn vrouw dus zal ook niets ondernemen, maar dat maakt het wel ingewikkeld.
Eigenlijk wil ik eerlijk zijn en dit aan haar vertellen, maar dan weet ik dat ze niet meer wil dat ik naar mijn hobby gaat waar zij is, maar waar ik ook mijn stress kwijt kan.
Als je elkaar niet meer gelukkig maakt is een oplossing door uit elkaar te gaan, maar deze dagen is dat ook weer een financiële strop. Aan de kinderen kan ik niet merken dat ze er onder lijden. Thuis lijkt alles koek en ei.
Ik weet het gewoon niet meer. Mijn gedachten zijn een rollercoaster.
Ik heb geen (onafhankelijke)goede vriend om zoiets te kunnen bespreken dus daarom gooi ik het hier neer.
zaterdag 19 april 2025 om 15:01
Hoe zie je het dan wel ?
Misschien is onverschillig niet het juiste woord. Gebrek aan genegenheid, dan.
En is dat altijd zo geweest ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 19 april 2025 om 15:02
Als ze echt depressief is, is dat nogal wat. Maar het kost me ook heel weinig moeite me een huwelijk voor te stellen dat door de man beschreven wordt zoals jij het beschrijft, TO, maar dat door je vrouw heel anders beschreven wordt.
Niet dat het veel uitmaakt, jullie zijn er beiden kennelijk wel klaar mee.
Maar op je vraag: nee, het is niet gek dat je liefde wil. Het is wel verstandig je realistisch af te vragen of jij een vrouw dat brengt dat haar motiveert jou te brengen wat jij zoekt.
Oh, Spike, how could you ever know what it's like to be totally obsessed with a pony only to find out they're obsessed with somepony else?
zaterdag 19 april 2025 om 15:06
Ze zal echt niet voor d’r zweetvoeten bij een psychiater lopen, lijkt mij.MyLittlePony schreef: ↑19-04-2025 15:02
Als ze echt depressief is, is dat nogal wat. Maar het kost me ook heel weinig moeite me een huwelijk voor te stellen dat door de man beschreven wordt zoals jij het beschrijft, TO, maar dat door je vrouw heel anders beschreven wordt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 19 april 2025 om 15:10
Die vraag in je titel is een open deur en dat weet je zelf vast ook. Natuurlijk is het niet raar dat je liefde wil.
Maar wat je wilt, en nu mist, is concreter dan dat. Heb je het daar met haar over gehad, destijds in de relatietherapie en nu het een breekpunt dreigt te worden? Heb je het voor jezelf duidelijk genoeg, wat je nodig hebt van haar en zij van jou, en of dat nog mogelijk is?
Een langdurige depressie gaat waarschijnlijk niet permanent weg. Op dit moment speelt er veel: zieke en afstandelijke partner, ziek kind en de ander pubert, terminale moeder, vlinders voor een ander... Allemaal factoren die negatief zijn voor de relatie, maar deels ook dingen die je juist als team beter kan dragen dan alleen. De vraag is: willen jullie dat allebei?
Ik proef ook wat wrok over hoe het op werk gaat; minder uren maar daardoor vastlopen dat haar kwalijk nemen omdat zij erom vroeg. Is daar iets aan te doen, dat die factor werk minder druk geeft? Als je bv minder uren maakt maar wel hetzelfde moet leveren, is dat natuurlijk niet echt effectief om minder met werk bezig te zijn en bovendien niet goed voor jou noch je gezin.
Als je eerlijk naar jezelf bent dn je crush zou wél een reële optie zijn, is het dan nog steeds iets kleins?
Maar wat je wilt, en nu mist, is concreter dan dat. Heb je het daar met haar over gehad, destijds in de relatietherapie en nu het een breekpunt dreigt te worden? Heb je het voor jezelf duidelijk genoeg, wat je nodig hebt van haar en zij van jou, en of dat nog mogelijk is?
Een langdurige depressie gaat waarschijnlijk niet permanent weg. Op dit moment speelt er veel: zieke en afstandelijke partner, ziek kind en de ander pubert, terminale moeder, vlinders voor een ander... Allemaal factoren die negatief zijn voor de relatie, maar deels ook dingen die je juist als team beter kan dragen dan alleen. De vraag is: willen jullie dat allebei?
Ik proef ook wat wrok over hoe het op werk gaat; minder uren maar daardoor vastlopen dat haar kwalijk nemen omdat zij erom vroeg. Is daar iets aan te doen, dat die factor werk minder druk geeft? Als je bv minder uren maakt maar wel hetzelfde moet leveren, is dat natuurlijk niet echt effectief om minder met werk bezig te zijn en bovendien niet goed voor jou noch je gezin.
Als je eerlijk naar jezelf bent dn je crush zou wél een reële optie zijn, is het dan nog steeds iets kleins?
What a nuanced anxiety
zaterdag 19 april 2025 om 15:15
Dit denk ik ook. Ik weet niet hoever de financiële consequenties gaan van uit elkaar gaan, maar ik zou liever lekker alleen wonen en na een tijdje de liefde weer ontdekken dan dit.MissButterflyyy schreef: ↑19-04-2025 12:23Het valt me op dat je in het begin van je bericht schrijft dat je kinderen niet fijn gaan, en dat je eindigt met dat ze niks merken van hoe slecht jullie relatie is. Weet je zeker dat ze niks merken?
Je leeft maar 1 keer, je bent ongelukkig, ze wil zelf ook liever bij je weg wat ik zo lees… Het lijkt als trekken aan een dood paard wat zeer vermoeiend is en echt iets doet met je levensgeluk.
Wellicht knapt je relatie met de moeder van je kinderen er ook enorm van op, maar dan platonisch.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
zaterdag 19 april 2025 om 15:44
zaterdag 19 april 2025 om 15:48
Vraag me af of geld het belangrijkste is in dezeValtifest schreef: ↑19-04-2025 15:15Dit denk ik ook. Ik weet niet hoever de financiële consequenties gaan van uit elkaar gaan, maar ik zou liever lekker alleen wonen en na een tijdje de liefde weer ontdekken dan dit.
Wellicht knapt je relatie met de moeder van je kinderen er ook enorm van op, maar dan platonisch.
TO's kinderen (waarvan 1 'medisch' klinkt als zorgenkind) staan er dan deels van de tijd alleen voor met depressieve moeder.
zaterdag 19 april 2025 om 15:57
Dat zal best, maar wat weten we precies?blijfgewoonbianca schreef: ↑19-04-2025 15:06Ze zal echt niet voor d’r zweetvoeten bij een psychiater lopen, lijkt mij.
Oh, Spike, how could you ever know what it's like to be totally obsessed with a pony only to find out they're obsessed with somepony else?
zaterdag 19 april 2025 om 16:01
Niks. We doen het met de post van TO. Die zegt dat ze 19 jaar af en aan depressief is. Maar als dat al niet geloofd wordt dan kunnen we net zo goed stellen dat ze helemaal geen kinderen hebben oid.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 19 april 2025 om 16:45
Hoi! 
Als vaak depressieve echtgenote wil ik graag even reageren.
Want jeetje, wat ben ik blij met mijn eeuwig geduldige man.
Depressief zijn is geen keuze. Het is niet iets waar je zomaar even overheen komt door vaak te wandelen (hoewel wandelen wel vaak werkt). Je bent nooit om 'iets' depressief. Een omgeving of een situatie is niet de oorzaak.
Het is een ziekte in je biochemie, een endocriene aangelegenheid.
En natuurlijk is dat heel kut voor jou. Je hebt er maar mee te dealen. Dat heb je tot nu toe heel goed gedaan, je hebt haar ondersteund en relatietherapie voorgesteld.
Is jouw vrouw in behandeling voor haar aanhoudende depressies? En denkt de behandelaar dat er nog verbetering mogelijk is? Gebruikt ze medicatie? Antidepressiva staan erom bekend dat ze het libido laten verminderen of zelfs doen verdwijnen. Dat helpt dan niet echt mee.
Verder is het gebruikelijk dat iemand met een depressie 'uit contact gaat'. De verbale en nonverbale communicatie neemt af. Dus ook het tonen van affectie.
Dat is dus niet omdat ze iets niet wil, maar omdat ze er niet toe in staat is.
Er zijn speciale psycho educaties voor partners, om samen te leren dealen met deze situatie en inzicht te krijgen in de ziekte.
Dan moet je wel even die nieuwe verliefdheid parkeren.
Als vaak depressieve echtgenote wil ik graag even reageren.
Want jeetje, wat ben ik blij met mijn eeuwig geduldige man.
Depressief zijn is geen keuze. Het is niet iets waar je zomaar even overheen komt door vaak te wandelen (hoewel wandelen wel vaak werkt). Je bent nooit om 'iets' depressief. Een omgeving of een situatie is niet de oorzaak.
Het is een ziekte in je biochemie, een endocriene aangelegenheid.
En natuurlijk is dat heel kut voor jou. Je hebt er maar mee te dealen. Dat heb je tot nu toe heel goed gedaan, je hebt haar ondersteund en relatietherapie voorgesteld.
Is jouw vrouw in behandeling voor haar aanhoudende depressies? En denkt de behandelaar dat er nog verbetering mogelijk is? Gebruikt ze medicatie? Antidepressiva staan erom bekend dat ze het libido laten verminderen of zelfs doen verdwijnen. Dat helpt dan niet echt mee.
Verder is het gebruikelijk dat iemand met een depressie 'uit contact gaat'. De verbale en nonverbale communicatie neemt af. Dus ook het tonen van affectie.
Dat is dus niet omdat ze iets niet wil, maar omdat ze er niet toe in staat is.
Er zijn speciale psycho educaties voor partners, om samen te leren dealen met deze situatie en inzicht te krijgen in de ziekte.
Dan moet je wel even die nieuwe verliefdheid parkeren.
Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)
zaterdag 19 april 2025 om 17:30
Dit is toch vreselijk. Waarom ben je dan nog bij elkaar?Dala schreef: ↑19-04-2025 13:03Is het probleem niet gewoon dat jij verliefd bent geworden op een ander en er eigenlijk erg naar verlangt om daar iets mee te doen (met en bij haar?)
Op zich vind ik het namelijk niet raar dat er in zo'n lange relatie geen affectie (meer) is. Ook niet raar als het er wél is, die knuffel, aai of welke lichamelijke actie dan ook, maar er zijn genoeg koppels bij wie het net zo gaat.
zaterdag 19 april 2025 om 17:30
Je mag altijd voor jezelf kiezen, daarbij omstandigheden (zoals je vrouw en kinderen) meegenomen. Niemand kiest ervoor om depressief te zijn maar ook niemand kan gedwongen worden de rest van zijn leven door te brengen met een depressieve partner.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je op een punt komt en denkt: en ik dan?
To, ook jij mag er zijn.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je op een punt komt en denkt: en ik dan?
To, ook jij mag er zijn.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
zaterdag 19 april 2025 om 17:45
zaterdag 19 april 2025 om 17:58
Hier ben ik het deels wel mee eens! Dat steeds herhaaldelijk opperen de relatie te verbreken doet ook wat met een mens, al denk ik ook dat zij dit uit een bepaalde onmacht roept. Dat zij ziet en beseft dat zij jou tekort doet, maar ook de angst heeft jou te verliezen, onmacht dus.
Toch vind ik persoonlijk, hoe moeilijk ook, iedereen uiteindelijk voor zijn/haar eigen geluk mag kiezen, zeker na zoveel jaren. Maar……..kies dan niet pas voor je eigen geluk als er een eventuele andere persoon op je staat te wachten, maar puur voor jezelf, omdat de relatie niet meer die verbinding heeft die er nodig is!
Live Life to the fullest
zaterdag 19 april 2025 om 21:12
Je bent 25 jaar samen, ze is 19 jaar depressief en je mist al 10 jaar genegenheid lees ik. In de periodes dat het beter met haar gaat, krijg je dus ook weinig terug begrijp ik? Terwijl het de eerste 15 jaar er wel was als ik het goed begrijp? Dat zou ik ook een gemis vinden, maar ook willen weten vanwaar het komt (want in de eerste helft van depressie was het er wel en in de goede periodes nu niet begrijp ik?)
zaterdag 19 april 2025 om 22:26
zaterdag 19 april 2025 om 22:43
Nee niet de hele 19jaar.. die erkenning komt zo nu en dan.
Dan begint ze ook weer met de antidepressiva
zaterdag 19 april 2025 om 22:48
Wat vragen voor jezelf:
- vind je je vrouw nog aantrekkelijk? En zij jou?
- heeft je vrouw therapie? Naast de psychiater (die volgens mij voornamelijk medicijnen voorschrijft?
- praten jij en je vrouw met elkaar? Over hoe jij je niet gezien voelt? En hoe zij zich niet gezien voelt?
- doen jullie nog wel eens iets samen?
- wat betreft depressie: in hoeverre functioneert ze nog? In hoeverre kunnen je kinderen op jou rekenen, ben jij veilig voor ze? Is er sprake van kopp?
- als je, diep vanuit je hart zonder rekening te houden met financieen, zou mogen kiezen: wil je dan vechten voor je relatie of alleen verder gaan?
- zijn praktische zaken belangrijker dan geluk?
- is er veel ruzie? Of dat niet, maar voornamelijk verwijdering?
- voel jij je gesteund? Voelt zij zich gesteund? Zijn er veel verwijten over en weer, of is er respect, maar geen affectie meer?
En waarom heeft relatietherapie niet gewerkt? En waarom zijn jullie nog bij elkaar als relatietherapie niet heeft gewerkt?
- vind je je vrouw nog aantrekkelijk? En zij jou?
- heeft je vrouw therapie? Naast de psychiater (die volgens mij voornamelijk medicijnen voorschrijft?
- praten jij en je vrouw met elkaar? Over hoe jij je niet gezien voelt? En hoe zij zich niet gezien voelt?
- doen jullie nog wel eens iets samen?
- wat betreft depressie: in hoeverre functioneert ze nog? In hoeverre kunnen je kinderen op jou rekenen, ben jij veilig voor ze? Is er sprake van kopp?
- als je, diep vanuit je hart zonder rekening te houden met financieen, zou mogen kiezen: wil je dan vechten voor je relatie of alleen verder gaan?
- zijn praktische zaken belangrijker dan geluk?
- is er veel ruzie? Of dat niet, maar voornamelijk verwijdering?
- voel jij je gesteund? Voelt zij zich gesteund? Zijn er veel verwijten over en weer, of is er respect, maar geen affectie meer?
En waarom heeft relatietherapie niet gewerkt? En waarom zijn jullie nog bij elkaar als relatietherapie niet heeft gewerkt?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 19 april 2025 om 22:49
Ah. En helpen die? En waarom stopt ze dan weer tussendoor?
En als de ad helpen:is jullie huwelijk dan beter?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
zaterdag 19 april 2025 om 22:59
Goede tip van die psycho educatie.. daar ga ik naar kijken.M3LL0N4 schreef: ↑19-04-2025 16:45Hoi!
Als vaak depressieve echtgenote wil ik graag even reageren.
Want jeetje, wat ben ik blij met mijn eeuwig geduldige man.
Depressief zijn is geen keuze. Het is niet iets waar je zomaar even overheen komt door vaak te wandelen (hoewel wandelen wel vaak werkt). Je bent nooit om 'iets' depressief. Een omgeving of een situatie is niet de oorzaak.
Het is een ziekte in je biochemie, een endocriene aangelegenheid.
En natuurlijk is dat heel kut voor jou. Je hebt er maar mee te dealen. Dat heb je tot nu toe heel goed gedaan, je hebt haar ondersteund en relatietherapie voorgesteld.
Is jouw vrouw in behandeling voor haar aanhoudende depressies? En denkt de behandelaar dat er nog verbetering mogelijk is? Gebruikt ze medicatie? Antidepressiva staan erom bekend dat ze het libido laten verminderen of zelfs doen verdwijnen. Dat helpt dan niet echt mee.
Verder is het gebruikelijk dat iemand met een depressie 'uit contact gaat'. De verbale en nonverbale communicatie neemt af. Dus ook het tonen van affectie.
Dat is dus niet omdat ze iets niet wil, maar omdat ze er niet toe in staat is.
Er zijn speciale psycho educaties voor partners, om samen te leren dealen met deze situatie en inzicht te krijgen in de ziekte.
Dan moet je wel even die nieuwe verliefdheid parkeren.
Ik ben bekent met de chemie kant.. en ook de uitwerkingen van de medicatie.
Het ontbreken van het tonen van de affectie is nieuw voor me.
Binnen kort krijgt ze een nieuw soort medicatie.. mijn hoop is daar op gevestigd.
Ondertussen ga ik me inlezen in beter gesprekken op gang te brengen op dit onderwerp.
Overigens
De nieuwe verliefdheid heeft geen reeële kans van slagen. Dus probeer ik die al te parkeren in de ijskast.
zaterdag 19 april 2025 om 23:02
zaterdag 19 april 2025 om 23:03
Omdat jij niet wil? Of zij niet?cultt schreef: ↑19-04-2025 22:59Goede tip van die psycho educatie.. daar ga ik naar kijken.
Ik ben bekent met de chemie kant.. en ook de uitwerkingen van de medicatie.
Het ontbreken van het tonen van de affectie is nieuw voor me.
Binnen kort krijgt ze een nieuw soort medicatie.. mijn hoop is daar op gevestigd.
Ondertussen ga ik me inlezen in beter gesprekken op gang te brengen op dit onderwerp.
Overigens
De nieuwe verliefdheid heeft geen reeële kans van slagen. Dus probeer ik die al te parkeren in de ijskast.
Als het is, omdat zij niet wil, ben jij dus al uitgecheckt
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
