Relaties
alle pijlers
Ik word gek!!
maandag 18 april 2022 om 17:10
Oke ik zal proberen het beter op te schrijven.
Ik heb 2 exen, ex A en ik hebben 2 zoons samen en uit zijn volgende huwelijk heeft hij 1 biologische dochter en 2 stiefdochters.
Ex B en ik zijn op en af , zo'n 22 jaar samen en hebben samen een dochter.
Een paar jaar geleden is de tweede vrouw van ex A overleden en zijn zijn dochter en stiefdochters bij hem blijven wonen
Wij , ex B en ik, kennen A zijn biologische dochter al vanaf haar geboorte, en zij en de dochter van mij en B zijn altijd vriendinnetjes geweest.
2 jaar geleden is er een beerput open gegaan en bleek A zijn twee stiefdochters al jaren te misbruiken en bleek hij zijn biologische dochter ook niet helemaal ongemoeid te hebben gelaten.
In mijn huwelijk met hem ben ik ook lichamelijk en geestelijk door hem mishandeld.
En onze zonen zijn ook zwaar door hem mishandeld nadat wij gescheiden waren en daar heb ik nooit iets van gemerkt.
Daar heb ik me ontzettend schuldig om gevoeld.
Vlak nadat hij is opgepakt ben ik ingestort en bleek dat ik ptss heb.
B en ik zijn 7 jaar getrouwd geweest, daarna zag hij het ineens niet meer zitten en wilde hij scheiden. Ik ben daar toen ontzettend boos om geweest omdat hij nergens meer voor wilde werken, relatietherapie vond hij niet nodig want zijn mening zou er toch niet door veranderen.
Uiteindelijk zijn we 7 jaar uit elkaar geweest en kwamen er toen achter dat we toch echt niet zonder elkaar konden en zijn toen opnieuw begonnen.
Dat was vlak voor onze pleegdochter ( biologische dochter van A) bij hem kwam wonen.
Wij hebben daar samen voor gekozen, misschien een beetje naief en overhaast maar het de beste bedoelingen en de goedkeuring van pleeg en jeugdzorg.
Ondertussen was ik begonnen met mijn therapie ( emdr en i.e)
Na verloop van tijd bleek pleegdochter behalve lvb ook een trauma te hebben en heeft daar ook therapie voor gekregen
Omdat pleegdochter en ik dezelfde achtergrond hebben wb haar vader, maar zij haar vader bij hoog en laag bleef beschermen en ik alleen maar heel boos op hem was gaf dat nogal wat wrijvingen tussen ons en ik was ook nog extra kwetsbaar door de emdr.
B stond hier elke keer tussen in, en behalve de eeuwige spanningen tussen pleegdochter en mij, kwam daar ook nog bij: corona, een eigen dochter die eigenlijk altijd moe en ziek is (en waarvan ze maar niet kunnen vinden wat er aan de hand is, behalve dan dat haar witte bloedlichaampjes altijd te laag zijn)
Zijn oma die overlijd midden in coronatijd, een operatie die hij moet ondergaan maar waarvan hij niet weet wanneer en de financiële zorgen die daarbij komen en de problematiek van pleegdochter die hem eigenlijk boven zijn pet gaan, mijn zusje die 6 dagen op de ic tussen leven en dood heeft gehangen enz enz.
Gewoon teveel.
Maar omdat hij een licht autistische stoornis heeft zoekt hij daar geen hulp voor. Hij denkt dat ie alles alleen kan totdat het teveel wordt en dan moet er iets gebeuren.
En dat is dus het hele probleem, ipv hulp te zoeken en te krijgen komt hij dan tot de conclusie dat het dan wel aan onze relatie zal liggen en dan maakt hij het weer uit.
Hij krijgt er altijd spijt van want wij houden van elkaar, maar elke keer als het moeilijk is reageren wij verschillend.
Ik ga er mee aan de slag en hij verstopt het.
Ik hou van deze man,ontzettend veel en ik weet zeker dat hij van mij houd en ik niet alleen.
Iedereen om ons heen zegt dat, en als hij weer eens zo'n " bui" heeft zeggen ze ook altijd " die komt wel weer terug" en dat doet ie ook altijd.
Ik vraag me alleen af waarom hij het altijd zo doet??
Waarom wil hij niet aan onze relatie werken, waarom neemt hij altijd de makkelijkste weg en waarom leert hij hier niets van.
Wat moet ik hier nou mee.?
Ik heb 2 exen, ex A en ik hebben 2 zoons samen en uit zijn volgende huwelijk heeft hij 1 biologische dochter en 2 stiefdochters.
Ex B en ik zijn op en af , zo'n 22 jaar samen en hebben samen een dochter.
Een paar jaar geleden is de tweede vrouw van ex A overleden en zijn zijn dochter en stiefdochters bij hem blijven wonen
Wij , ex B en ik, kennen A zijn biologische dochter al vanaf haar geboorte, en zij en de dochter van mij en B zijn altijd vriendinnetjes geweest.
2 jaar geleden is er een beerput open gegaan en bleek A zijn twee stiefdochters al jaren te misbruiken en bleek hij zijn biologische dochter ook niet helemaal ongemoeid te hebben gelaten.
In mijn huwelijk met hem ben ik ook lichamelijk en geestelijk door hem mishandeld.
En onze zonen zijn ook zwaar door hem mishandeld nadat wij gescheiden waren en daar heb ik nooit iets van gemerkt.
Daar heb ik me ontzettend schuldig om gevoeld.
Vlak nadat hij is opgepakt ben ik ingestort en bleek dat ik ptss heb.
B en ik zijn 7 jaar getrouwd geweest, daarna zag hij het ineens niet meer zitten en wilde hij scheiden. Ik ben daar toen ontzettend boos om geweest omdat hij nergens meer voor wilde werken, relatietherapie vond hij niet nodig want zijn mening zou er toch niet door veranderen.
Uiteindelijk zijn we 7 jaar uit elkaar geweest en kwamen er toen achter dat we toch echt niet zonder elkaar konden en zijn toen opnieuw begonnen.
Dat was vlak voor onze pleegdochter ( biologische dochter van A) bij hem kwam wonen.
Wij hebben daar samen voor gekozen, misschien een beetje naief en overhaast maar het de beste bedoelingen en de goedkeuring van pleeg en jeugdzorg.
Ondertussen was ik begonnen met mijn therapie ( emdr en i.e)
Na verloop van tijd bleek pleegdochter behalve lvb ook een trauma te hebben en heeft daar ook therapie voor gekregen
Omdat pleegdochter en ik dezelfde achtergrond hebben wb haar vader, maar zij haar vader bij hoog en laag bleef beschermen en ik alleen maar heel boos op hem was gaf dat nogal wat wrijvingen tussen ons en ik was ook nog extra kwetsbaar door de emdr.
B stond hier elke keer tussen in, en behalve de eeuwige spanningen tussen pleegdochter en mij, kwam daar ook nog bij: corona, een eigen dochter die eigenlijk altijd moe en ziek is (en waarvan ze maar niet kunnen vinden wat er aan de hand is, behalve dan dat haar witte bloedlichaampjes altijd te laag zijn)
Zijn oma die overlijd midden in coronatijd, een operatie die hij moet ondergaan maar waarvan hij niet weet wanneer en de financiële zorgen die daarbij komen en de problematiek van pleegdochter die hem eigenlijk boven zijn pet gaan, mijn zusje die 6 dagen op de ic tussen leven en dood heeft gehangen enz enz.
Gewoon teveel.
Maar omdat hij een licht autistische stoornis heeft zoekt hij daar geen hulp voor. Hij denkt dat ie alles alleen kan totdat het teveel wordt en dan moet er iets gebeuren.
En dat is dus het hele probleem, ipv hulp te zoeken en te krijgen komt hij dan tot de conclusie dat het dan wel aan onze relatie zal liggen en dan maakt hij het weer uit.
Hij krijgt er altijd spijt van want wij houden van elkaar, maar elke keer als het moeilijk is reageren wij verschillend.
Ik ga er mee aan de slag en hij verstopt het.
Ik hou van deze man,ontzettend veel en ik weet zeker dat hij van mij houd en ik niet alleen.
Iedereen om ons heen zegt dat, en als hij weer eens zo'n " bui" heeft zeggen ze ook altijd " die komt wel weer terug" en dat doet ie ook altijd.
Ik vraag me alleen af waarom hij het altijd zo doet??
Waarom wil hij niet aan onze relatie werken, waarom neemt hij altijd de makkelijkste weg en waarom leert hij hier niets van.
Wat moet ik hier nou mee.?
vrouwtjepollewop wijzigde dit bericht op 18-04-2022 19:50
77.01% gewijzigd
woensdag 27 april 2022 om 18:48
Met pleegdochter vind ik dat ook zo schrijnend:
''2 jaar geleden is er een beerput open gegaan en bleek A zijn twee stiefdochters al jaren te misbruiken en bleek hij zijn biologische dochter ook niet helemaal ongemoeid te hebben gelaten. [bizar eufemisme voor misbruik trouwens]
In mijn huwelijk met hem ben ik ook lichamelijk en geestelijk door hem mishandeld.
En onze zonen zijn ook zwaar door hem mishandeld nadat wij gescheiden waren en daar heb ik nooit iets van gemerkt.
Omdat pleegdochter en ik dezelfde achtergrond hebben wb haar vader, maar zij haar vader bij hoog en laag bleef beschermen en ik alleen maar heel boos op hem was gaf dat nogal wat wrijvingen tussen ons en ik was ook nog extra kwetsbaar door de emdr.
B stond hier elke keer tussen in, en behalve de eeuwige spanningen tussen pleegdochter en mij''
Dus als volwassen vrouw ga je de confrontatie aan met dat meisje (de dochter van je ex, die als pleegdochter bij je andere ex (waar je een afhankelijkheidsrelatie mee hebt) woont), een meisje dat misbruikt is. Jij gaat als volwassene serieus steeds je boosheid over haar vader spuien tegen haar??? Op de plek waar ze nou eindelijk eens opgevangen zou moeten worden en eindelijk een veilig heenkomen zou moeten hebben?! Ik vind het zo ziekelijk, zo'n medelijden met al die kinderen.
Wat een verliezers, alle vijf die kinderen. En de cirkel van geweld en misbruik zet zich weer een generatie door
.
woensdag 27 april 2022 om 19:50
donderdag 28 april 2022 om 15:39
Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom ik mezelf nog probeer uit te leggen maar enfin, hier gaan we dan.
Nee, ik hoor de meiden niet uit, ze vertellen uit zichzelf dingen en stellen vragen en daar antwoord ik op. Niets meer, niets minder.
Ik stel me t.o ex 2 niet negatief op. Laat me niet negatief uit, dat heb ik nooit gedaan en zal ik tegen hen ook nooit doen want het is en blijft hun vader.
Tegen mijn vrienden en vriendinnen klaag ik natuurlijk wel eens over hem , en daar schaam ik me ook niet voor.
Ik heb echt niks gemerkt van de mishandeling van de jongens, zij hebben mij nooit iets verteld en hij mishandelde ze zo dat ik nooit blauwe plekken heb gezien waar ik ongerust over zou moeten worden.
Jongens van 8 en 10 die in een dorp wonen spelen veel buiten.
Voetballen, hutten bouwen, rennen , bomen klimmen.
Daar krijgen ze wel eens een blauwe plek van.
Ik heb me enorm schuldig gevoeld en had en heb nog steeds het gevoel dat ik op dat gebied gefaald heb.
De jongens zijn nu 23 en 26 , en ik heb het er met ze over gehad.
Zij nemen mij niets kwalijk. Niet dat ik het niet gezien heb en nuet dat ik ze niet bij hem heb weggehoudenwat ik natuurlijk zeker had gedaan als ik het had geweten.
Nee, ik heb het mijn pleegdochter nooit kwalijk genomen dat ze een dochter is van haar vader.
Wel lijkt ze in sommige opzichten enorm op haar vader wat bij mij wel eens een trigger was of een flashback gaf.
Ik ben daarom ook meteen met therapie begonnen en heb bij jeugdzorg aangegeven dat ik die triggers en flashback af en toe had.
Gelukkig hadden ex 2 en ik ons eigen huis en als ik merkte dat het moeilijk werd ging ik naar huis.
Toen we pleegdochter net in huis hadden was nog helemaal niet duidelijk dat haar vader haar ook misbruikt had, de beide zussen hebben juist aangifte gedaan om dat voor te zijn.
Helaas waren ze net te laat.
Maar ze hebben wel erger kunnen voorkomen, al is wat er wel gebeurd is al erg genoeg natuurlijk.
En ja, ik was extra gevoelig voor triggers na een emdr sessie. Misschien was kwetsbaar niet het goede woord.
Ik bleef na de emdr meestal ook gewoon thuis, om eerst te ontprikkelen.
Pleegdochter en ik hebben beiden een opvliegend karaktertje en konden daardoor af en toe ook flink knallen.
Maar dat wil niet zeggen dat ik niet van haar of mijn andere dochter hou.
Ze heeft alleen in de jaren bij haar vader het manipuleren, het uitspelen tegen elkaar en het liegen feilloos geleerd.
Ik ben allergisch voor liegen dus dat gaf nog wel eens ruzie in de tent.
Wij hebben bij pleeg en jeugdzorg aangegeven dat ze hulp nodig had, maar er word niets gedaan en wat gedaan word is halfbakken.
Dat grenzen stellen bij een volwassene waar je een relatie mee hebt heel anders is als genzen stellen bij kinderen weet ik natuurlijk ook wel.
Maar grenzen stellen is grenzen stellen.
En dat is ex 2 niet zijn sterkste punt en daar speelt pleegdochter handig op in.
Nogmaals , dit is niet ( altijd) bewust maar het gebeurd wel.
En als ex 2 dan boos word omdat ik wel grenzen stel en niet gevoelig ben voor krokodilletranen , dan wekt dat wel eens irritatie op ja, lijkt me niet zo vreemd......
Nee, ik hoor de meiden niet uit, ze vertellen uit zichzelf dingen en stellen vragen en daar antwoord ik op. Niets meer, niets minder.
Ik stel me t.o ex 2 niet negatief op. Laat me niet negatief uit, dat heb ik nooit gedaan en zal ik tegen hen ook nooit doen want het is en blijft hun vader.
Tegen mijn vrienden en vriendinnen klaag ik natuurlijk wel eens over hem , en daar schaam ik me ook niet voor.
Ik heb echt niks gemerkt van de mishandeling van de jongens, zij hebben mij nooit iets verteld en hij mishandelde ze zo dat ik nooit blauwe plekken heb gezien waar ik ongerust over zou moeten worden.
Jongens van 8 en 10 die in een dorp wonen spelen veel buiten.
Voetballen, hutten bouwen, rennen , bomen klimmen.
Daar krijgen ze wel eens een blauwe plek van.
Ik heb me enorm schuldig gevoeld en had en heb nog steeds het gevoel dat ik op dat gebied gefaald heb.
De jongens zijn nu 23 en 26 , en ik heb het er met ze over gehad.
Zij nemen mij niets kwalijk. Niet dat ik het niet gezien heb en nuet dat ik ze niet bij hem heb weggehoudenwat ik natuurlijk zeker had gedaan als ik het had geweten.
Nee, ik heb het mijn pleegdochter nooit kwalijk genomen dat ze een dochter is van haar vader.
Wel lijkt ze in sommige opzichten enorm op haar vader wat bij mij wel eens een trigger was of een flashback gaf.
Ik ben daarom ook meteen met therapie begonnen en heb bij jeugdzorg aangegeven dat ik die triggers en flashback af en toe had.
Gelukkig hadden ex 2 en ik ons eigen huis en als ik merkte dat het moeilijk werd ging ik naar huis.
Toen we pleegdochter net in huis hadden was nog helemaal niet duidelijk dat haar vader haar ook misbruikt had, de beide zussen hebben juist aangifte gedaan om dat voor te zijn.
Helaas waren ze net te laat.
Maar ze hebben wel erger kunnen voorkomen, al is wat er wel gebeurd is al erg genoeg natuurlijk.
En ja, ik was extra gevoelig voor triggers na een emdr sessie. Misschien was kwetsbaar niet het goede woord.
Ik bleef na de emdr meestal ook gewoon thuis, om eerst te ontprikkelen.
Pleegdochter en ik hebben beiden een opvliegend karaktertje en konden daardoor af en toe ook flink knallen.
Maar dat wil niet zeggen dat ik niet van haar of mijn andere dochter hou.
Ze heeft alleen in de jaren bij haar vader het manipuleren, het uitspelen tegen elkaar en het liegen feilloos geleerd.
Ik ben allergisch voor liegen dus dat gaf nog wel eens ruzie in de tent.
Wij hebben bij pleeg en jeugdzorg aangegeven dat ze hulp nodig had, maar er word niets gedaan en wat gedaan word is halfbakken.
Dat grenzen stellen bij een volwassene waar je een relatie mee hebt heel anders is als genzen stellen bij kinderen weet ik natuurlijk ook wel.
Maar grenzen stellen is grenzen stellen.
En dat is ex 2 niet zijn sterkste punt en daar speelt pleegdochter handig op in.
Nogmaals , dit is niet ( altijd) bewust maar het gebeurd wel.
En als ex 2 dan boos word omdat ik wel grenzen stel en niet gevoelig ben voor krokodilletranen , dan wekt dat wel eens irritatie op ja, lijkt me niet zo vreemd......
donderdag 28 april 2022 om 15:49
En waarom wonen de meiden niet bij mij???
Na de scheiding heeft mijn dochter, tot dat ze naar de middelbare school ging, bij mij gewoond.
Daarna gaf ze aan dat ze ook nog een paar jaar bij haar vader wilde wonen, en ik heb daar nooit een punt van gemaakt.
Nogmaals, ze ging daar niet wonen omdat ze een hekel aan mij had of omdat ze het bij mij niet goed had, maar omdat ze OOK van haar vader houd.
Verder had ik toen een bijstandsuitkering en papa een fulltime baan en dan kan er natuurlijk net ff iets meer.
Dat is ook de reden waarom pleegdochter bij hem woont .
Ik heb er bovendien de ruimte niet ( meer) voor.
Meer redenen zitten er niet achter.
En dat labiele dat heeft ie pas het laatste jaar.
Voorheen was hij altijd hartstikke stabiel wat de kinderen betreft!
Na de scheiding heeft mijn dochter, tot dat ze naar de middelbare school ging, bij mij gewoond.
Daarna gaf ze aan dat ze ook nog een paar jaar bij haar vader wilde wonen, en ik heb daar nooit een punt van gemaakt.
Nogmaals, ze ging daar niet wonen omdat ze een hekel aan mij had of omdat ze het bij mij niet goed had, maar omdat ze OOK van haar vader houd.
Verder had ik toen een bijstandsuitkering en papa een fulltime baan en dan kan er natuurlijk net ff iets meer.
Dat is ook de reden waarom pleegdochter bij hem woont .
Ik heb er bovendien de ruimte niet ( meer) voor.
Meer redenen zitten er niet achter.
En dat labiele dat heeft ie pas het laatste jaar.
Voorheen was hij altijd hartstikke stabiel wat de kinderen betreft!
vrijdag 29 april 2022 om 00:37
En als ik niet " de meiden" mag zeggen omdat ik dan niet overkom als moeder, hoe word ikdan geacht ze te noemen??
De meisjes? Mijn meisjes?, mijn dochters?, mijn engeltjes?, mijn bio en pleegdochter?, mijn dwarse pubermormels? , de draken?
Mijn poppetjes?
Ik sta open voor suggesties, maar tot die tijd hou ik gewoon lekker op de meiden, omdat het toevallig 2 meiden zijn.........
De meisjes? Mijn meisjes?, mijn dochters?, mijn engeltjes?, mijn bio en pleegdochter?, mijn dwarse pubermormels? , de draken?
Mijn poppetjes?
Ik sta open voor suggesties, maar tot die tijd hou ik gewoon lekker op de meiden, omdat het toevallig 2 meiden zijn.........
vrijdag 29 april 2022 om 08:59
Vrouwtjepollewop schreef: ↑28-04-2022 15:39Nee, ik heb het mijn pleegdochter nooit kwalijk genomen dat ze een dochter is van haar vader.
Wel lijkt ze in sommige opzichten enorm op haar vader wat bij mij wel eens een trigger was of een flashback gaf.
Ik ben daarom ook meteen met therapie begonnen en heb bij jeugdzorg aangegeven dat ik die triggers en flashback af en toe had.
Gelukkig hadden ex 2 en ik ons eigen huis en als ik merkte dat het moeilijk werd ging ik naar huis.
Toen we pleegdochter net in huis hadden was nog helemaal niet duidelijk dat haar vader haar ook misbruikt had, de beide zussen hebben juist aangifte gedaan om dat voor te zijn.
Helaas waren ze net te laat.
Maar ze hebben wel erger kunnen voorkomen, al is wat er wel gebeurd is al erg genoeg natuurlijk.
En ja, ik was extra gevoelig voor triggers na een emdr sessie. Misschien was kwetsbaar niet het goede woord.
Ik bleef na de emdr meestal ook gewoon thuis, om eerst te ontprikkelen.
Pleegdochter en ik hebben beiden een opvliegend karaktertje en konden daardoor af en toe ook flink knallen.
Maar dat wil niet zeggen dat ik niet van haar of mijn andere dochter hou.
Ze heeft alleen in de jaren bij haar vader het manipuleren, het uitspelen tegen elkaar en het liegen feilloos geleerd.
Ik ben allergisch voor liegen dus dat gaf nog wel eens ruzie in de tent.
Wij hebben bij pleeg en jeugdzorg aangegeven dat ze hulp nodig had, maar er word niets gedaan en wat gedaan word is halfbakken.
Dat grenzen stellen bij een volwassene waar je een relatie mee hebt heel anders is als genzen stellen bij kinderen weet ik natuurlijk ook wel.
Maar grenzen stellen is grenzen stellen.
En dat is ex 2 niet zijn sterkste punt en daar speelt pleegdochter handig op in.
Nogmaals , dit is niet ( altijd) bewust maar het gebeurd wel.
En als ex 2 dan boos word omdat ik wel grenzen stel en niet gevoelig ben voor krokodilletranen , dan wekt dat wel eens irritatie op ja, lijkt me niet zo vreemd......
Schrijnend. En nog schrijnender dat je zelf niet ziet waar jouw verantwoordelijkheid ligt en waar jij je gewoon afgereageerd hebt op dat meisje, dat meisje dat haar moeder verloren is en op moest groeien bij een mishandelende en manipulerende vader. En jij ziet dus niet dat 'een opvliegend karakter' geen excuus is om dan maar knallende ruzies te gaan maken met dat meisje? Of dat ze je triggerde? Blijf dan gewoon weg. En allergisch voor liegen als volgende excuus om ruzie te maken, botvier die allergie lekker op een volwassene maar niet op dat kwetsbare meisje. Oh en je vergeet hier nog de ruzies te noemen die je begon omdat dat meisje haar vader verdedigde als jij op hem afgaf.
Vreselijk hoe je wel in kon zien dat dat meisje hulp nodig had maar niet hoe jij haar problemen alleen maar erger hebt gemaakt. Ik heb er geen woorden voor.
vrijdag 29 april 2022 om 21:08
Ik denk niet dat er (alleen) gereageerd wordt op jouw benaming maar meer op het totale beeld wat je neerzet. je komt over alsof je je handen vol hebt aan jezelf en niet door hebt hoe egoïstisch dat jou maakt.Vrouwtjepollewop schreef: ↑29-04-2022 00:37En als ik niet " de meiden" mag zeggen omdat ik dan niet overkom als moeder, hoe word ikdan geacht ze te noemen??
De meisjes? Mijn meisjes?, mijn dochters?, mijn engeltjes?, mijn bio en pleegdochter?, mijn dwarse pubermormels? , de draken?
Mijn poppetjes?
Ik sta open voor suggesties, maar tot die tijd hou ik gewoon lekker op de meiden, omdat het toevallig 2 meiden zijn.........
Je bent weldegelijk heel negatief over je pleegdochter en al dat slechte gedrag wat ze van haar vader geleerd zou hebben. Jouw wens dat je ex strenger tegen haar is komt daardoor eerder als misgunnen over dan als opvoedkundige wens.
En eerlijk, als pleegdochter nu soms eens wat meer krijgt dan haar toekomt, juist mooi toch, na alle ellende.
Jij bent van haar vader af, voor haar blijft hij voor altijd haar vader, en dan ook nog eens met misbruik, wat ook anders is bij je kind dan bij een partner.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 29 april 2022 om 21:10
S groot, denk lekker wat je wil.
Je kent mij niet, je kent haar niet en je weet al helemaal niet wat er precies gebeurd is want je was er niet bij.
Ik ben niet onder de indruk van je kritiek, en wat mij betreft mag er een slotje op dit topic want er schijnen alleen maar betweterige zuurpruimen die alles beter weten op de reageren
Ze hebben de wijsheid in pacht maar de beste stuurlui staan in dit geval nog altijd aan de wal.
Ik vroeg nl om advies, niet om kritiek.
Ik kan best tegen kritiek, begrijp me niet verkeerd, maar dan wel kritiek waar ik iets mee kan.
Jij vind dat ik alles fout die?? Prima!!
Vertel me dan maar hoe jij het had aan gepakt in deze situatie!!
Je kent mij niet, je kent haar niet en je weet al helemaal niet wat er precies gebeurd is want je was er niet bij.
Ik ben niet onder de indruk van je kritiek, en wat mij betreft mag er een slotje op dit topic want er schijnen alleen maar betweterige zuurpruimen die alles beter weten op de reageren
Ze hebben de wijsheid in pacht maar de beste stuurlui staan in dit geval nog altijd aan de wal.
Ik vroeg nl om advies, niet om kritiek.
Ik kan best tegen kritiek, begrijp me niet verkeerd, maar dan wel kritiek waar ik iets mee kan.
Jij vind dat ik alles fout die?? Prima!!
Vertel me dan maar hoe jij het had aan gepakt in deze situatie!!
vrijdag 29 april 2022 om 23:36
Opvliegend karaktertje wel ja.
Je loopt achter mannen aan die jou niet respecteren en je probeert ze te fixen zodat ze wel van je gaan houden. Daar ging jouw hulpvraag over.
Gezien alle teringzooi die daardoor al is aangericht zou dat wel het laatste moeten zijn waar jij je mee bezighoudt. Maar je wil nog altijd doorgaan met je liefdesdrama want blijkbaar komt jouw relatieverslaving op de eerste plaats. Ik kan daar moeilijk sympathie voor opbrengen.
Je lijkt wel getrouwd met je slachtofferrol en je trauma's, heb je die nodig om geen verantwoordelijkheid voor je leven te hoeven nemen?
Je loopt achter mannen aan die jou niet respecteren en je probeert ze te fixen zodat ze wel van je gaan houden. Daar ging jouw hulpvraag over.
Gezien alle teringzooi die daardoor al is aangericht zou dat wel het laatste moeten zijn waar jij je mee bezighoudt. Maar je wil nog altijd doorgaan met je liefdesdrama want blijkbaar komt jouw relatieverslaving op de eerste plaats. Ik kan daar moeilijk sympathie voor opbrengen.
Je lijkt wel getrouwd met je slachtofferrol en je trauma's, heb je die nodig om geen verantwoordelijkheid voor je leven te hoeven nemen?
vrijdag 29 april 2022 om 23:56
Vrouwtjepollewop schreef: ↑29-04-2022 21:10S groot, denk lekker wat je wil.
Je kent mij niet, je kent haar niet en je weet al helemaal niet wat er precies gebeurd is want je was er niet bij.
Ik ben niet onder de indruk van je kritiek, en wat mij betreft mag er een slotje op dit topic want er schijnen alleen maar betweterige zuurpruimen die alles beter weten op de reageren
Ze hebben de wijsheid in pacht maar de beste stuurlui staan in dit geval nog altijd aan de wal.
Ik vroeg nl om advies, niet om kritiek.
Ik kan best tegen kritiek, begrijp me niet verkeerd, maar dan wel kritiek waar ik iets mee kan.
Jij vind dat ik alles fout die?? Prima!!
Vertel me dan maar hoe jij het had aan gepakt in deze situatie!!
Niet zo moeilijk: verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat ik samen met mijn ex besloten heb dat pleegdochter bij hem zou wonen en daar een veilig thuis zou moeten hebben. Dus zelf wegblijven met m'n opvliegende karakter en problemen die ik anders op haar afreageer. Zolang ik mezelf niet in de hand heb heb ik daar niets te zoeken.
zaterdag 30 april 2022 om 05:55
Pleegdochter zal ongetwijfeld zaken van pa hebben meegenomen, dat is logisch want dat is wat ze gezien heeft. Maar ze is niet je ex en niet schuldig aan de dingen die hij deed, dat moet je voor jezelf steeds helder voor ogen hebben. Ruziën over de zaken die ze op "zijn manier aanpakt" heeft niet zoveel zin, dat gaat niks veranderen. Dit is nou eenmaal wat ze heeft geleerd. Het zorgt alleen voor veel ruzie en verstoorde banden. Met liefde begeleiden hoe ze met een andere aanpak haar doelen kan bereiken is wel zinvol. Laat haar zien hoe het ook kan. Omdat jullie in een slecht patroon zitten samen zou ik hier hulp bij zoeken. Je hebt hier al om gevraagd maar dat kwam niet van de grond. Ga bij pleegzorg harder roepen dat dit nodig is en ga ook naar je dokter want via pleegzorg is niet de enige route om hulp te krijgen.
Hou steeds voor ogen dat zij een kwetsbaar meisje is die veel heeft meegemaakt. Hoe ze zich ook uit, dat meisje is ze wel. Zelf ben je dat in feite ook denk ik. En daarmee kom ik op je eigenlijke vraag: laat je ex gaan. Het is niet goed voor je deze situatie. Jullie houden van elkaar maar dat maakt niet uit, dit breekt je af. Dus laat hem los. En laat jezelf ook begeleiden door hulp, zij kunnen je hier ook bij helpen.
Hou steeds voor ogen dat zij een kwetsbaar meisje is die veel heeft meegemaakt. Hoe ze zich ook uit, dat meisje is ze wel. Zelf ben je dat in feite ook denk ik. En daarmee kom ik op je eigenlijke vraag: laat je ex gaan. Het is niet goed voor je deze situatie. Jullie houden van elkaar maar dat maakt niet uit, dit breekt je af. Dus laat hem los. En laat jezelf ook begeleiden door hulp, zij kunnen je hier ook bij helpen.
zaterdag 30 april 2022 om 09:45
Inderdaad wat hierboven beschreven wordt: focus op welzijn kinderen.
Parkeer je gevoelens voor je ex(en) en creëer een stabiele en veilige basis voor je dochters.
Ik denk dat de essentie hier al vaak benoemd is: relatiedrama is iets waar je voor kiest. Je kinderen hebben die keuze niet.
Parkeer je gevoelens voor je ex(en) en creëer een stabiele en veilige basis voor je dochters.
Ik denk dat de essentie hier al vaak benoemd is: relatiedrama is iets waar je voor kiest. Je kinderen hebben die keuze niet.
This is not kosher!
zaterdag 30 april 2022 om 09:50
Opvallend ook de vraag die je stelt in de OP: die zijn gericht op zijn gedrag, gevoelens en wat hij doet in de relatie, waarom doet hij zo?
Daar kun je natuurlijk geen fluit mee. Hij doet wat hij doet en dat verandert niet. Wij hebben dat antwoord sowieso niet.
De vraag is: wat ga jij doen om de cirkel te doorbreken? Een goed voorbeeld te geven aan je kinderen. Te laten zien wat het betekend om de juiste keuzes voor jezelf te maken in een relatie.
En je kan iedereen hier zuurpruimen vinden, maar het is natuurlijk wel opvallend dat men hier zo eensgezind reageert.
Daar kun je natuurlijk geen fluit mee. Hij doet wat hij doet en dat verandert niet. Wij hebben dat antwoord sowieso niet.
De vraag is: wat ga jij doen om de cirkel te doorbreken? Een goed voorbeeld te geven aan je kinderen. Te laten zien wat het betekend om de juiste keuzes voor jezelf te maken in een relatie.
En je kan iedereen hier zuurpruimen vinden, maar het is natuurlijk wel opvallend dat men hier zo eensgezind reageert.
This is not kosher!
woensdag 4 mei 2022 om 22:26
Die dus!! Ik zat met dezelfde gedachte!
