In de hut van BabaYaga: lucht hier je hart en steun elkaar

12-07-2020 19:07 3000 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn oude topic was bijna vol. Ik heb het laten verwijderen omdat iemand dacht mij herkend te hebben.

Maar ik ben er nog, onder een andere naam.

Had je man een midlife crisis en een zoolmeet? Of "alleen maar" een midlife crisis? Wil je gewoon even anoniem je hart luchten zonder je omgeving daarmee te belasten? Zoek je steun van lotgenoten?

Schrijf het hier van je af. Of niet, maar dan verdwijnt dit topic vanzelf naar onderen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Bloem1970 schreef:
14-04-2021 22:18
Caro, wat kun jij toch nog goed mensen moed inspreken! Ik lees het even ook voor mij. Met alle gezeik om me heen ben ik even erg met mezelf bezig en heb weinig te geven.

Dan kom je hier toch lekker halen, in plaats van brengen? Daar is dit topic ook voor.

Als ik erover nadenk heb ik misschien wel een ton ingeleverd, met huizen verkocht en gekocht en een poot uitgedraaid gehad en nu weer alles opnieuw opbouwen.

En dat maakt me eigenlijk weinig uit, al had ik maar geen gezeik en kon ik maar gewoon een fijn leven hebben met mijn kinderen. Maar ik moet voor de ene heleboel zorg regelen en voor de andere cursussen gaan regelen, heel wat middagen daarvoor inleveren en niet te vergeten de spanning en angst die ik heb, hopelijk irreëel, maar ik doe het slecht met dreiging.
En dan een gezondheid hebben dat ik geen medicijnen ertegen kan nemen. Zelfs geen wijntje.
This too shall pass... maar liever nu dan later.
En dan een veeleisende baan, mogelijk ook nog heel veel naars met mijn gezondheid wat nu niet gecheckt kan worden. Ben vaste klant bij Holland and Barrett, voor alle natuurlijke middelen in de hoop dat ze helpen.
Lieve Bloem, die ex van jou is denk ik met stip de ergste van allemaal. Ik zou willen dat ik meer voor je kon doen. :hug:
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Joelle1980 schreef:
14-04-2021 22:06
Ik heb je berichtje wel gelezen maar weet niet hoe ik moet reageren omdat het zo herkenbaar is wat je schrijft! Nou alleen dat zinnetje al! Is fijn om te lezen. Dat je ex nooit iets deed en je alles zelf moest doen... maar als de buren of zijn vrienden hem een keer om een klusje vroegen stond hij zeker wel gelijk klaar? Iedereen vindt hem leuk. Hij heeft echt een buiten de deur gezicht en een thuis rotkop. En ik ben dan de bitch.
Mijn ex hielp ook nooit mee, toen ik bij de 2e opeens weeën kreeg om 16.00 wilde hij niet thuiskomen van werk, want hij moest tot 17.00 werken en had het zo druk! Kan je nagaan dat ik om 18.00 ben bevallen, 10 min. na aankomst in t ziekenhuis! Errug!!!! Mijn ex wilde gewoon slapen, het was nacht. En vond het 10 jr later nog raar dat ik hem na een uurtje toch wakker had gemaakt. Ik mocht ook eigenlijk geen geluid maken. Het is bijna hilarisch!
Wat je schrijft over mensen van vroeger die veel succesvoller zijn dan jij (tenminste dat vinden we zelf) ook herkenbaar. Allemaal een happy family, mooi groot huis. Perfecte kinderen zonder problemen die heeeel goed luisteren..
Het voelt inderdaad als een mislukking.
Maar dat is het natuurlijk niet, niemand is hetzelfde.

Wat je schrijft het is inderdaad verloren tijd en net alsof al die jaren voor niks zijn geweest. Ik hoop dat er een tijd komt dat ik de goede dingen ervan kan zien.
Alle reacties Link kopieren
@Protocol: ik heb ervoor gekozen om niet meer te happen op dergelijk gedrag. Ik ben vriendelijk en beleefd, maar ik wil geen vrienden zijn met iemand die mij zo verraden heeft.

Ik ben nogal makkelijk en jarenlang heb ik redenen bedacht voor het gedrag van andere mensen waaronder mijn ex. Ik zag veel onvermogen. Dat kan wel zo zijn, maar het eindresultaat is dat mijn ex mij beschadigd heeft. Of het nu intentie was of onvermogen: omgaan met mijn ex man betekent dat je ergens beschadigingen oploopt.

Na mijn scheiding heb ik een aantal mensen uit mijn leven geschrapt. En afgelopen zomer pas heb ik de wens van een soort van vriendschap met mijn ex laten gaan. Ik bleef mijn best doen. Omdat de jongste het zo graag wilde, omdat ik vind dat het zo hoort. Maar genoeg is genoeg. Met zulke vrienden heb ik heb vijanden nodig.

Protocol, neem de tijd en maak je eigen afweging. Je kan het contact altijd afhouden en verbreken. Ook later nog.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Sportschoen, wat lief om te lezen dat je mijn boodschappen wel wil halen. Gelukkig zijn mijn tenen al lang genezen, maar het is zo lief om te lezen.

Sandy, ik ervaar je niet als egocentrisch. Wel als wanhopig en verdrietig en als iemand die even geen ruimte heeft voor het leed van anderen. Dat komt vanzelf goed.

De spiegels die mensen hier voorhouden zijn wel of niet terecht. Als je ertoe in staat bent, kijk dan wat je er wel uit kan halen. Als je er niet toe in staat bent, leg het even naast je neer.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Weetje Hex, het is eigenlijk bijna nooit leuk geweest. Het is altijd al moeilijk en zwaar geweest. Ik kan het niet uitleggen want dan ben ik herkenbaar, maar ik ben er door een aantal omstandigheden zo in gesprongen en 1 jaar later hadden we een kind.

De 1e jaren waren heel zwaar. Er zijn borden door de kamer gevlogen omdat mijn eten niet te vreten was, ik heb een keer een klap gehad, ik boycotte hem in zijn plannen en qua sex voldeed ik ook niet.
Toen kwamen er een paar betere jaren, waarin de investering van de 1e jaren terug te zien was. Maar toen liep zijn werk helemaal niet meer en was het weer zwaar.
Ik had zoveel begrip en verklaringen voor zijn gedrag. En we zijn ook een stuk gegroeid. Maar er kwam ook terugval, het was een tijdelijke opleving die geen stand hield toen de stress toesloeg mbt zijn werk. En toen hij naar zijn thuisland was geweest ivm een sterfgeval, kwam er weer gedrag terug van de 1e jaren. En deed hij lelijk tegen zoon. Oa zeggen 'dan trap ik je tegen de muur". En toen was mijn maat vol.

ik wil positief zijn. Het zal goed komen. Maar mijn god, wat doet het vandaag pijn!

En ik vind ook zo akelig om bepaalde rotdingen van ex nu terug te zien komen bij kind. Waarschijnlijk ass. Ik heb het niet aanzien komen en voel me nu bijna bekocht. Dacht ik er vanaf te zijn, zit het toch nog in mijn leven. Kind kan er niks aan doen en is wel leerbaar itt zijn vader. Maar het is me zo overvallen. Ik moet dat ook echt gaan accepteren en oppakken met zoon. Doe ik al trouwens. Maar voor mezelf accepteren , daar zit ik nu in. Ik wilde zo graag dat het nu dan eindelijk een beetje gemakkelijk zou worden.
wat vriendschap met ex betreft...ik wil ook geen vrienden zijn met iemand die me keer op keer teleurstelt en laat vallen. Ik heb echt gemerkt dat de afgelopen weken zonder contact me goed gedaan hebben.
Vandaag heb ik hem een bericht gestuurd dat kind en ik liever willen dat hij de verjaardag van kind apart viert met kind.
Dat vond ik heel moeilijk. Maar ik heb jaren alles glad gestreken voor hem en dat wil niet meer.

Fijn dat jullie toch nog zo lief op me gereageerd hebben!
Alle reacties Link kopieren
Fifty, wat erg dat het zo'n naar persoon was. Ik kan me heel goed voorstellen dat je je dan extra rot voelt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
fifty schreef:
14-04-2021 22:38
wel vervelend dat je nog zoveel tijd bezig bent met ex. Komt dat door de situatie, dat je wel moet, of zit het gewoon nog in je?
Wat mijn ex doet is alle hulpverleningstrajecten blokkeren en frustreren. Meerdere trajecten waarin geprobeerd is ons samen te laten werken als ouders: door hem stopgezet. Hij wil namelijk dat de hulpverleners zeggen dat ik een slechte moeder ben, en dat zeggen ze nooit. Ze zeggen wel dat wij opnieuw moeten leren om met elkaar te communiceren als ouders, maar dat wil hij dan weer niet horen.
Maar erger, hij doet het ook bij de trajecten voor de kinderen. Beide kinderen hebben een psycholoog nodig gehad: traject afgebroken want hij vond dat de dingen die hij wilde veranderen niet aan de orde kwamen. Kind loopt vast op school, met veel verzuim door ziekte/spanning, schoolarts verwijst door naar een jongerencoach: ex is het niet eens met die doorverwijzing, niet eens met de aanpak van de coach, niet eens met de doelen, zet het traject een paar keer stop, heeft inmiddels een klacht ingediend tegen de coach en tegen diens organisatie. Jeugdconsulent gemeente bemoeit zich ermee, probeert ons rond de tafel te krijgen voor gezamenlijk overleg over de hulp: ex weigert, maandenlang. Kind en coach spreken samen af om terug te gaan naar de eerdere psycholoog: ex tekent bezwaar aan tegen de doorverwijzing. Het is dat kind inmiddels 16 is en zelf mag beslissen over medische zaken, maar dan nóg zoekt ex manieren om de door kind zelf gekozen hulpverleners buitenspel te zetten. En dat gaat nu al een jaar of vier zo...
Ex doet dit overigens niet om mij dwars te zitten, maar omdat hij er volledig van overtuigd is dat niemand weet wat goed is behalve hij. In zijn ogen ben ik een slechte moeder en zijn alle betrokken hulpverleners slechte professionals.
Het is bij hem als bij die man in de auto, die op de radio hoort dat er gewaarschuwd wordt voor een spookrijder, om zich heen kijkt en zegt: één spookrijder? Ik zie er wel honderd!
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Alle reacties Link kopieren
En net als bij jullie Bloem en Fifty houdt mij dit aardig van de straat. Telefoontjes, mailtjes, afspraken, taxiën voor kind... ik verzucht weleens dat ik net zo goed ontslag kan nemen, want mijn werk schiet er echt bij in. Maar dat kan niet en dat wil ik ook niet, ik heb een wereldbaan, maar wel een hele pittige en die combi is wel héél veel van het goede!
:hug: daarin ook voor jullie...
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Alle reacties Link kopieren
fifty schreef:
14-04-2021 23:00
En ik vind ook zo akelig om bepaalde rotdingen van ex nu terug te zien komen bij kind. Waarschijnlijk ass. Ik heb het niet aanzien komen en voel me nu bijna bekocht. Dacht ik er vanaf te zijn, zit het toch nog in mijn leven. Kind kan er niks aan doen en is wel leerbaar itt zijn vader. Maar het is me zo overvallen. Ik moet dat ook echt gaan accepteren en oppakken met zoon. Doe ik al trouwens. Maar voor mezelf accepteren , daar zit ik nu in. Ik wilde zo graag dat het nu dan eindelijk een beetje gemakkelijk zou worden.
Hierin ook heel veel herkenning Fifty...
Nog maar een :hug:!
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Alle reacties Link kopieren
Gek genoeg is dat het enige waar wij wel uit komen, alles mbt de kinderen en wat er nodig is. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat ik vrijwel de volledige zorg heb (ze zijn al groot, dus ze doen het meeste nu zelf) en dat ex het meeste aan mij overlaat. Maar hij ligt in ieder geval nooit dwars en de dingen die hij wel doet, doet hij netjes.

De kinderen denken het hunne van zijn midlifecrisis acties, ze maken er grappen en grollen over en volgens hun vrienden was hij altijd al vreemd.

Nu zien ze hem als een soort curiositeit. Rare man, maar het is wel hun vader. Ze houden van hem en als ze het zat zijn komen ze snel naar huis.

Ze noemen mijn lief en mij "mijn ouders", en daar ben ik wel trots op. Zo hebben we toch met zijn allen (kinders, schoonkinders, stiefkinderen en aanwaaikinderen) een warm en stabiel en best groot gezin.

Mijn hart breekt als ik lees over nare vaders. In het sportteam van de jongste zat ook een kind met zo'n exemplaar. Echt zo erg.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat zijn sommige ex mannen verschrikkelijk, alsof der een compleet ander persoon onder vandaan komt, bizar. Mijn ex is tot nu toe een engel vergeleken bij bovenstaande verhalen en voor mijn kind is dit echt wat ik haar gun. Maar soms die vreselijke teleurstelling hoe hij me zo heeft laten zitten... Beetje weegschaal gevoel.
Ik zag wat over bevallingsverhalen, die van mij was geweldig support. Een dag nadat kraamhulp weg was en ik nog niet zelfredzaam was heeft hij me 2 dagen achter elkaar van ongeveer 9 tot 15 alleen met de kleine gelaten.... Want ja hij moest wandelen en sporten etc, kan er nog met mijn pet niet bij dat je zoiets doet..
Wel een heel fijn topic waar we lekker ons ei kwijt kunnen.
Wil iedereen die het zwaar heeft een dikke knuffel geven :hug:
Alle reacties Link kopieren
fifty schreef:
14-04-2021 23:04
wat vriendschap met ex betreft...ik wil ook geen vrienden zijn met iemand die me keer op keer teleurstelt en laat vallen. Ik heb echt gemerkt dat de afgelopen weken zonder contact me goed gedaan hebben.
Vandaag heb ik hem een bericht gestuurd dat kind en ik liever willen dat hij de verjaardag van kind apart viert met kind.
Dat vond ik heel moeilijk. Maar ik heb jaren alles glad gestreken voor hem en dat wil niet meer.

Fijn dat jullie toch nog zo lief op me gereageerd hebben!
Wat een herkenning, toch heb ik nog de illusie ooit vrienden te zijn, ondanks dat het echt een nare man is, maar wel vader van mijn kinderen,
Alle reacties Link kopieren
fifty schreef:
14-04-2021 23:00
Weetje Hex, het is eigenlijk bijna nooit leuk geweest. Het is altijd al moeilijk en zwaar geweest. Ik kan het niet uitleggen want dan ben ik herkenbaar, maar ik ben er door een aantal omstandigheden zo in gesprongen en 1 jaar later hadden we een kind.

De 1e jaren waren heel zwaar. Er zijn borden door de kamer gevlogen omdat mijn eten niet te vreten was, ik heb een keer een klap gehad, ik boycotte hem in zijn plannen en qua sex voldeed ik ook niet.
Toen kwamen er een paar betere jaren, waarin de investering van de 1e jaren terug te zien was. Maar toen liep zijn werk helemaal niet meer en was het weer zwaar.
Ik had zoveel begrip en verklaringen voor zijn gedrag. En we zijn ook een stuk gegroeid. Maar er kwam ook terugval, het was een tijdelijke opleving die geen stand hield toen de stress toesloeg mbt zijn werk. En toen hij naar zijn thuisland was geweest ivm een sterfgeval, kwam er weer gedrag terug van de 1e jaren. En deed hij lelijk tegen zoon. Oa zeggen 'dan trap ik je tegen de muur". En toen was mijn maat vol.

ik wil positief zijn. Het zal goed komen. Maar mijn god, wat doet het vandaag pijn!

En ik vind ook zo akelig om bepaalde rotdingen van ex nu terug te zien komen bij kind. Waarschijnlijk ass. Ik heb het niet aanzien komen en voel me nu bijna bekocht. Dacht ik er vanaf te zijn, zit het toch nog in mijn leven. Kind kan er niks aan doen en is wel leerbaar itt zijn vader. Maar het is me zo overvallen. Ik moet dat ook echt gaan accepteren en oppakken met zoon. Doe ik al trouwens. Maar voor mezelf accepteren , daar zit ik nu in. Ik wilde zo graag dat het nu dan eindelijk een beetje gemakkelijk zou worden.
Het klinkt echt alsof je destijds niet aan jezelf bent toegekomen omdat alles om hem draaide, daarna draaide alles om het overleven, en nu help je je gezin verder. Je klinkt als een aanpakker en dat is maar goed ook, want je krijgt nogal wat voor je kiezen.

Onderschat ook niet wat ADHD voor effect heeft op je vermogen om te letten op jezelf. Het heeft op ontzettend veel vlakken invloed op je leven. Mijn vriend (ook 50+) heeft ook heel laat de diagnose gekregen en komt er nu pas achter hoezeer het hem de vernieling in helpt bij vlagen. Ook hij houdt 453 ballen in de lucht voor iedereen en dan ineens komt hij erachter dat hij nog niet gegeten heeft die dag en valt bijna flauw. Maar dan hangt er hier wel een kast in elkaar, heeft hij honderd kilo boodschappen voor me gedaan en een Diep Gesprek gehad met een kind. Oh ja, hijzelf was er ook nog...

Ik had je vorige post ook gelezen hoor, maar soms duurt het even voordat je iemand een oprecht, gericht hart onder de riem kunt steken. Je had een onwijze rotdag en dan mag je lekker ventileren hier.
Alle reacties Link kopieren
CaroMamaVanMaik schreef:
14-04-2021 23:16
...
Het is bij hem als bij die man in de auto, die op de radio hoort dat er gewaarschuwd wordt voor een spookrijder, om zich heen kijkt en zegt: één spookrijder? Ik zie er wel honderd!
Zo treffend! Sommige mensen zijn totaal onmogelijk, altijd conflicten, altijd gelijk willen krijgen maar iedereen is gek behalve zij. Ik denk dan altijd maar: maar het is niet meer achter mijn voordeur. Het is vreselijk, maar ik hoef er niet meer een huishouden "mee" te runnen. Ik weet niet of jouw ex toen ook al zo deed, maar ik gok van wel en dan kan ik je een hand geven en hoop dat je aan jezelf toekomt tussen de veldslagen met de hulpverlening door.
Alle reacties Link kopieren
lotus77 schreef:
15-04-2021 08:52
Zo treffend! Sommige mensen zijn totaal onmogelijk, altijd conflicten, altijd gelijk willen krijgen maar iedereen is gek behalve zij. Ik denk dan altijd maar: maar het is niet meer achter mijn voordeur. Het is vreselijk, maar ik hoef er niet meer een huishouden "mee" te runnen. Ik weet niet of jouw ex toen ook al zo deed, maar ik gok van wel en dan kan ik je een hand geven en hoop dat je aan jezelf toekomt tussen de veldslagen met de hulpverlening door.
Mijn ex heeft zo'n rare kijk op de wereld en hij is zo overtuigd van zichzelf dat ik me vaak heb afgevraagd of ik nou gek ben. Hij denkt dat mijn lief en ik hem samen zijn geld afhandig hebben gemaakt (ontmoette deze man pas toen alles mbt de scheiding vrijwel rond was), dat de jongste zijn oortjes liet liggen om hem af te luisteren. Legt de oudste uitspraken in de mond die niet gedaan zijn.

Twee jaar geleden had ik een aanvaring met hem over de oudste. Mijn lief was er getuige van. Eigenlijk hield ex zich nog in, hij was in mijn ogen niet eens echt heel erg naar. Toen we wegliepen zei mijn liefste: "ik heb altijd gedacht dat je een beetje overdreef, maar jezus wat een nare, arrogante man". Hij was verbijsterd. En helemaal toen ik zei dat dit nog reuze meeviel.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat de jongste graag wil dat wij vrienden zijn. Heb uitgelegd dat ik dat niet meer kan. Waarop kind zei: "mama, ik weet dat jij er alles aan gedaan hebt en ik zie heus wel hoe papa doet. Van mij hoef je het niet meer te proberen. "

Mijn hart brak. Zou ik dan toch niet..... maar nee, ik doe het niet.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Hexopbezemsteel schreef:
15-04-2021 08:59
Mijn ex heeft zo'n rare kijk op de wereld en hij is zo overtuigd van zichzelf dat ik me vaak heb afgevraagd of ik nou gek ben. Hij denkt dat mijn lief en ik hem samen zijn geld afhandig hebben gemaakt (ontmoette deze man pas toen alles mbt de scheiding vrijwel rond was), dat de jongste zijn oortjes liet liggen om hem af te luisteren. Legt de oudste uitspraken in de mond die niet gedaan zijn.

Twee jaar geleden had ik een aanvaring met hem over de oudste. Mijn lief was er getuige van. Eigenlijk hield ex zich nog in, hij was in mijn ogen niet eens echt heel erg naar. Toen we wegliepen zei mijn liefste: "ik heb altijd gedacht dat je een beetje overdreef, maar jezus wat een nare, arrogante man". Hij was verbijsterd. En helemaal toen ik zei dat dit nog reuze meeviel.
Ja gek is dat he? Dat je zelf alleen de excessen nog registreert en verder een hoop naar of raar gedrag niet meer ziet. Hier gebeurde ook iets dergelijks waarbij mijn vriend zei: "Het draait echt alleen maar om hem, in alles. Ongelooflijk! Wat een vreselijk figuur!" terwijl ik net stond te denken van "Goh, dat viel me nog mee."

Dat was overigens naar aanleiding van zijn bizarre wereldbeeld, waarmee hij de kinderen weg heeft gejaagd omdat hij er aan één stuk door over wil praten. Dat had hij eerder ook wel om de zoveel tijd maar door de huidige complot-cultuur is het echt uit de bocht gevlogen omdat hij nu online steeds bevestigd wordt in zijn ideeën.
Alle reacties Link kopieren
Hexopbezemsteel schreef:
15-04-2021 09:08
Ik weet dat de jongste graag wil dat wij vrienden zijn. Heb uitgelegd dat ik dat niet meer kan. Waarop kind zei: "mama, ik weet dat jij er alles aan gedaan hebt en ik zie heus wel hoe papa doet. Van mij hoef je het niet meer te proberen. "

Mijn hart brak. Zou ik dan toch niet..... maar nee, ik doe het niet.
Dat is ook heel erg ja, dat je kind hem ziet voor hoe hij is. Je gunt ze een goede band en die vader op een voetstuk en dat heeft hij ze dan ontnomen.
Alle reacties Link kopieren
Ikzelf denk niet dat je echt weer vrienden kunt zijn na alles wat er gebeurt is. Normaal met elkaar communiceren ja, voor de kinderen. Verder? Nee.
Alle reacties Link kopieren
lotus77 schreef:
15-04-2021 09:55
Dat is ook heel erg ja, dat je kind hem ziet voor hoe hij is. Je gunt ze een goede band en die vader op een voetstuk en dat heeft hij ze dan ontnomen.
Dat zei ik tegen de jongste, die daarop antwoordde dat hij altijd nog een stiefvader heeft. Heel lief en mooi, maar ook zo verdrietig.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Wat een heftig verloop voor velen van jullie. Grote knuffels jullie kant op. Hier vallen de uitwerkingen echt in het niet bij wat de meesten van jullie nu meemaken of meegemaakt hebben.
Kan me goed voorstellen dat als een ex ineens weer wel normaal of zelfs vriendelijk kan doen, dat je daar goed klaar mee bent. Je hebt immers een kant van ze leren kennen, die je nooit voor mogelijk had gehouden. Dan is er gewoon iets kapot.

Speciaal voor jou Fifty :hug:
Alle reacties Link kopieren
Meiden wat ik mij afvraag, hoe gaan jullie om met nieuwe liefdes van je ex in je kind diens leven? Mijn ex heeft vanavond laten doorschemeren er geen gras over te laten groeien, ik vind gewoon zo'n rot idee een andere vrouw in mijn dochtertje haar leven. Vooral omdat deze vrouw degene is waarom mijn ex heeft bedacht te willen scheiden...
Ben intens verdrietig
Kan ik me zeer levendig voorstellen. Ik zou het ook niet weten Redcurls, want ik zou waarschijnlijk hetzelfde diep verdrietige gevoel hebben. Het enige wat je doet is wat je al die tijd hebt gedaan: door blijven ademen en proberen het voor je kind zo ok mogelijk te laten verlopen. En verder de pijn doormaken en hopen dat het snel afneemt, zoals het iedere keer afnam. Maar elke keer als je weer die brandende dolk door je hart voelt gaan, je buik en hart een samengeknepen bal is, is driedubbel kut.

Praat van je af. En praat en praat. En huil en huil. En sta weer op.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit topic net ondekt en moet nog heel wat pagina's teruglezen. Maar volgens mij zit ik hier wel goed wat betreft een steuntje in de rug en sparren met vrouwen die in hetzelfde schuitje zaten/zitten.

In het kort mijn verhaal (jullie mogen ook loopen).

Ik heb, na 12 jaar met mijn man te zijn geweest, vandaag besloten er een punt achter te zetten. Hij heeft namelijk een paar maanden geleden opgebiecht 3 jaar lang een relatie met een collega te hebben gehad.
Wij hebben een zoontje samen en ik ben nu nog zwanger van een tweede.

Ik hoop hier wat inzichten te krijgen, maar ook tips met omgaan van het verdriet.. Vooral voor oudste kind.

Ik ga dus maar gauw flink wat teruglezen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven