Relaties
alle pijlers
In de hut van BabaYaga: lucht hier je hart en steun elkaar
zondag 12 juli 2020 19:07
Mijn oude topic was bijna vol. Ik heb het laten verwijderen omdat iemand dacht mij herkend te hebben.
Maar ik ben er nog, onder een andere naam.
Had je man een midlife crisis en een zoolmeet? Of "alleen maar" een midlife crisis? Wil je gewoon even anoniem je hart luchten zonder je omgeving daarmee te belasten? Zoek je steun van lotgenoten?
Schrijf het hier van je af. Of niet, maar dan verdwijnt dit topic vanzelf naar onderen.
Maar ik ben er nog, onder een andere naam.
Had je man een midlife crisis en een zoolmeet? Of "alleen maar" een midlife crisis? Wil je gewoon even anoniem je hart luchten zonder je omgeving daarmee te belasten? Zoek je steun van lotgenoten?
Schrijf het hier van je af. Of niet, maar dan verdwijnt dit topic vanzelf naar onderen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 12 april 2021 17:55
In huwelijkse voorwaarden staat alles ingebracht voor huwelijk, zijn dikke spaar rekening, opgebouwd tijdens huwelijk moet hij dus delen, bij mediation niet over gehad.
Wij hebben altijd alles 50:50 betaald, want ongeveer gelijke inkomens, dacht ik, dus niet,
maandag 12 april 2021 18:30
Als die mediator nog niet eens de moeite genomen heeft om alle gegevens goed te verzamelen, let dan alsjeblieft echt op je tellen en overleg álles met je advocaat!
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
maandag 12 april 2021 18:40
Grootste bak bij ons was: ik had ook een (bescheiden) spaarrekening toen we trouwden, die buiten de gemeenschap viel volgens de voorwaarden. Ik betaalde alles in de loop van ons huwelijk, want ex had jarenlang geen inkomen. De mediator vroeg: die twee auto’s, hoe zijn die betaald? Nou van die spaarrekening dus, want op dat moment was de huishoudpot leeg (en twee auto’s tegelijk aan vervanging toe).
Nou, zei de mediator, dan zijn dus beide auto’s van de vrouw...
Nou heb ik mijn ex wel een auto meegegeven, maar me vervolgens niet schuldig gevoeld over het feit dat de lampen en gordijnen bij mij bleven hangen en hij in zijn nieuwe huis alles nieuw moest kopen...
Nou, zei de mediator, dan zijn dus beide auto’s van de vrouw...
Nou heb ik mijn ex wel een auto meegegeven, maar me vervolgens niet schuldig gevoeld over het feit dat de lampen en gordijnen bij mij bleven hangen en hij in zijn nieuwe huis alles nieuw moest kopen...
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
dinsdag 13 april 2021 18:31
dinsdag 13 april 2021 21:14
Vlak nadat mijn ex vertrokken was belandde ik met twee gebroken tenen op de eerste hulp. Ik heb er eerst twee dagen mee rond gelopen omdat ik niet alleen naar het ziekenhuis wilde.justagirly schreef: ↑13-04-2021 19:44Komt ook omdat dit de eerste keer was zonder hem denk ik.
Als je weer eens gaat zal het alweer anders voelen!
Uiteindelijk zat ik daar, verdrietig en zielig. Ex vertikte het om te helpen met de boodschappen, wilde niet een half uurtje wachten met de kinderen meenemen zodat we samen even langs de supermarkt konden. en bracht precies die dag de kinderen later thuis dan normaal. In ieder geval na mijn tijdvenster. Hij had gezegd dat ze op tijd terug zouden zijn maar niet dus. Dus ik moest zelf de bestelde weekboodschappen ophalen (voor de kinderen en mijzelf), helemaal alleen, en lopen met zware kratten deed ontzettend veel pijn.
De jongeman van de Jumbo was een schatje, en op mijn verzoek liep hij mee en zette hij alles in de auto. Thuis ben ik gewoon 10x heen en weer gelopen en heb ik steeds een klein beetje meegenomen.
Daarna was ik zowaar best tevreden.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 14 april 2021 09:28
BikkelHexopbezemsteel schreef: ↑13-04-2021 21:14Vlak nadat mijn ex vertrokken was belandde ik met twee gebroken tenen op de eerste hulp. Ik heb er eerst twee dagen mee rond gelopen omdat ik niet alleen naar het ziekenhuis wilde.
Uiteindelijk zat ik daar, verdrietig en zielig. Ex vertikte het om te helpen met de boodschappen, wilde niet een half uurtje wachten met de kinderen meenemen zodat we samen even langs de supermarkt konden. en bracht precies die dag de kinderen later thuis dan normaal. In ieder geval na mijn tijdvenster. Hij had gezegd dat ze op tijd terug zouden zijn maar niet dus. Dus ik moest zelf de bestelde weekboodschappen ophalen (voor de kinderen en mijzelf), helemaal alleen, en lopen met zware kratten deed ontzettend veel pijn.
De jongeman van de Jumbo was een schatje, en op mijn verzoek liep hij mee en zette hij alles in de auto. Thuis ben ik gewoon 10x heen en weer gelopen en heb ik steeds een klein beetje meegenomen.
Daarna was ik zowaar best tevreden.
Ik ben ooit geopereerd aan achillespees, mocht 3 weken niet staan of lopen , toen liet ex me alleen beneden in ziekenhuis bed liggen met afwas bak om te plassen, hij ging gewoon boven slapen. Wat een eikel was het toch.
Vandaag d day afspraak met eigen advocaat, toch huiverig om die echt in te zetten .
woensdag 14 april 2021 09:35
Ik vind het wel bijzonder hoe jij boos kan worden op je ex die voor mij eigenlijk niet zo gek klinken. Wat verwacht je dan van iemand? Dat hij een matras in de woonkamer neerlegt of jou elke avond de trap opzeult? Dat je boos bent op je ex is logisch. Maar probeer wel boos te zijn op de dingen die logisch zijn. Dit vind ik niet logisch.
woensdag 14 april 2021 10:13
Eens.diyer schreef: ↑14-04-2021 09:35Ik vind het wel bijzonder hoe jij boos kan worden op je ex die voor mij eigenlijk niet zo gek klinken. Wat verwacht je dan van iemand? Dat hij een matras in de woonkamer neerlegt of jou elke avond de trap opzeult? Dat je boos bent op je ex is logisch. Maar probeer wel boos te zijn op de dingen die logisch zijn. Dit vind ik niet logisch.
woensdag 14 april 2021 10:21
diyer schreef: ↑14-04-2021 09:35Ik vind het wel bijzonder hoe jij boos kan worden op je ex die voor mij eigenlijk niet zo gek klinken. Wat verwacht je dan van iemand? Dat hij een matras in de woonkamer neerlegt of jou elke avond de trap opzeult? Dat je boos bent op je ex is logisch. Maar probeer wel boos te zijn op de dingen die logisch zijn. Dit vind ik niet logisch.
Ik begrijp het ook niet nee, waar had hij dan moeten gaan slapen, in een stoel naast je bed om je de po aan te geven als je moest plassen? Blijkbaar ging die ‘klootzak’ toch elk ziekenhuisbezoek mee, zelfs in een goeie relatie is dit niet vanzelfsprekend.
@Hex, respect voor je laatste post, al was die situatie en het gebeuren natuurlijk diep triest en verdrietig voor woorden. Grote verschil en jouw kracht was dat je hier een positief gevoel uit kon halen, zo van, “zo, heb ik het toch maar gefixt zonder jouw hulp” en that’s the spirit waardoor je staat waar je nu staat!
woensdag 14 april 2021 10:49
Wat had hij moeten doen??sandy1974 schreef: ↑14-04-2021 09:28Bikkel
Ik ben ooit geopereerd aan achillespees, mocht 3 weken niet staan of lopen , toen liet ex me alleen beneden in ziekenhuis bed liggen met afwas bak om te plassen, hij ging gewoon boven slapen. Wat een eikel was het toch.
Vandaag d day afspraak met eigen advocaat, toch huiverig om die echt in te zetten .
Echt Sandy, ik denk af en toe echt dat jij met elke zin die je schrijft meer antipathie opwekt, bij mij in ieder geval.
woensdag 14 april 2021 10:55
Boosheid is nodig om je los te kunnen maken alleen Sandy, het klinkt dat je zelfs boos bent dat je ex nog ademt.
Het klinkt niet heel constructief, die boosheid.
Het komt bij mij over dat hij je leven niet heeft overgenomen in wat jij fijn vind en hoe jij dit alles wil zodat jij op je wenken word bediend.
Een meer constructieve boosheid waarbij je je afvraagt wat jouw rol/aandeel is, is beter. Dan ga je ondanks je boosheid bouwen aan jezelf.
En hex
Volgende keer haal ik de boodschapjes wel. Iedereen heeft wel eens een steuntje nodig.
Het klinkt niet heel constructief, die boosheid.
Het komt bij mij over dat hij je leven niet heeft overgenomen in wat jij fijn vind en hoe jij dit alles wil zodat jij op je wenken word bediend.
Een meer constructieve boosheid waarbij je je afvraagt wat jouw rol/aandeel is, is beter. Dan ga je ondanks je boosheid bouwen aan jezelf.
En hex
Volgende keer haal ik de boodschapjes wel. Iedereen heeft wel eens een steuntje nodig.
woensdag 14 april 2021 11:12
Ttroeteltje schreef: ↑14-04-2021 10:49Echt Sandy, ik denk af en toe echt dat jij met elke zin die je schrijft meer antipathie opwekt, bij mij in ieder geval.
Blijkbaar ook bij anderen.
Sandy, zie je dit zelf nu niet, zelfs niet na de kritieke noten aan jouw adres? Of lees jij deze ook enkel als een aanval en denk je ‘zie je, ook zij zijn allemaal tegen mij’?
Op een ander topic heb je ook gereageerd, iemand die een beetje in dezelfde situatie zit als waarin jij zat. Verschil was dat het haar man was die steeds tijdens een ruzie dreigde met scheiden. Al jouw reacties gaan enkel over jou, je stelt vragen die enkel betrekking hebben op jouw situatie bijv ‘hebben jullie kinderen’? Als je het topic een beetje geïnteresseerd had doorgelezen had je dat al kunnen lezen overigens, maar TO gaf toch antwoord op je vraag. Maar je reageert totaal niet op een ander en bent enkel gericht op jezelf. Nooit eens een ander een hart onder de riem steken of een compliment geven met hoe ze met een moeilijke situatie omgaan.
Zie alleen al jouw laatste reactie op Hex. Je enige positieve reactie daarop is ‘bikkel’ en daarna gaat het weer helemaal over jezelf en hoe zielig je wel niet bent. En natuurlijk is dit een anoniem forum en zijn er geen regels voor hoe men moet forummen, maar als jouw houding hier weerspiegelt van hoe jij in real life staat en reageert, steek dan eens hand in eigen boezem! Een mens krijgt wat hij geeft!
woensdag 14 april 2021 12:14
Ik reageer hier bewust niet meer, omdat ik geen zin heb om energie te steken in iemand die het al pagina's lang voor elkaar krijgt alles om haarzelf te laten draaien. Ik denk dat jij een groot aandeel hebt in het mislukken van je relatie Sandy en zolang jij dat zelf niet wil inzien, zal je altijd slachtoffer blijven van de hele wereld die tegen jou is en waarbij je bij anderen die je nog niet doorhebben, je aandacht probeert te stelen. Totdat die er ook kotsbeu van zijn en je links laten liggen. Waarbij je ongetwijfeld opnieuw op zoek gaat naar publiek.
Het is niet erg om je minpunten te hebben. Die hebben we allemaal. Maar werk aan jezelf Sandy, want je komt erg egocentrisch over. En egocentrische mensen worden doorgaans niet lang als leuke mensen gezien.
Het is niet erg om je minpunten te hebben. Die hebben we allemaal. Maar werk aan jezelf Sandy, want je komt erg egocentrisch over. En egocentrische mensen worden doorgaans niet lang als leuke mensen gezien.
woensdag 14 april 2021 12:46
Warning. Ego post.
Mijn ex ging nergens mee naar toe. Niet naar een ziekenhuisafspraak, ook niet van kind, godzijdank hadden we die ook nauwelijks. Ook niet naar bv de verjaardag van mijn ouders. Of een schoolding. Alleen als ik het expliciet vroeg en plande.
Toen ik een hersenschudding had en veel moest rusten vond hij het al heel wat dat hij de honden 's avonds uitliet. Ik zei wel eens, jij hebt pas door als er wat met me is als ik op de grond neerval.
Nu moet ik 1 ding zeggen als vergoeilijking voor hem. Hij had werk waarbij hij er moest zijn op een bepaalde tijd 's ochtends en anders kon hij de hele dag niet meer werken en werd er die dag ook niks meer verdiend dus.
Maar eigenlijk was dat ook al belachelijk. Want er zijn periodes geweest, jaren, en daarna ook enkele maanden per jaar, dat zijn onderneming nog niet opbracht was hij kostte. Maar toch stond hij daar liever dan dat hij iets met mij deed. Of voor mij zorgde als ik het nodig had. En als ik het dan waagde om iets te zeggen in trant van dat het wel weinig opleverde dat werd hij kwaad en boycotte ik hem.
Waarom heb ik hier niet eerder de stekker uitgetrokken? Waarom??? ik voel me zo'n loser. ik heb mijn goeie jaren verspild aan ... ??? aan wat eigenlijk??? aan een Illusie.
Ik moest gister weer denken aan een oude vriendin van me en haar zus, van de middelbare school nog. Contact is er al meer dan 20 jaar niet meer. Oa door verhuizing naar een ander deel van het land.
Ik zocht ze op op Facebook en beide hebben zich heel mooi ontwikkeld. Door gestudeerd, nu zzp in een spirituele richting die ik ook heel waardevol vind. Ik durf ze niet te contacten. Ik voel me mislukt.
Ter vergoeilijking van mezelf kan ik dan zeggen dat ik 3 maanden geleden de diagnose adhd heb gekregen. En 1,5 maanden geleden gestart ben met medicatie. met 50+. Dus eigenlijk moet ik verdomd trots op mezelf zijn dat ik het nog zo ver geschopt ondanks mijn adhd, en met een waarschijnlijk autische partner en met een kind met adhd en waarschijnlijk ook autisme. Maar zo voelt het niet. Het voelt al falen en oneerlijk en vooral ontzettend zwaar.
Ik zit er even doorheen. Ik zou gevaccineerd worden, maar ben onder 60 dus ging niet door. En nog steeds niks te beleven door die fucking corona. Ik heb kleding besteld maar 3kwart is niet goed. terugsturen van 1 bedrijf lukt niet. Gedoe. Geneuzel. En vooral niks leuks. En ik weet dat iedereen met de corona maatregelen zit hoor, heus.
En wat Sandy betreft:
zij doet het voor alsof man de enige ellendeling was daar, en ik geloof meteen dat het echt een klootzak was want fysieke mishandeling is een absolute no go. Maar ik durf er wel een wedje op te zetten dat Sandy ook niet erg constructief was. Met prinsesse gedrag, want Ikea meubels zijn niet goed genoeg en een kleine kamer of tv ook niet. Die kijk op de wereld heeft ze toch echt zelf aan haar kinderen mee gegeven. En hoezo moet die man beneden slapen als zij dat tijdelijk moet? Hoe dan? op een luchtbedje? Kom op zeg. Ik denk dat het een hele ongezonde symbiotische relatie was, waar beiden een groot aandeel in hadden.
Ik ga er verder niet op reageren. Heb er geen zin meer in. Ik heb het druk genoeg met werk en bewerkelijk kind. Heb geen tijd voor energie zuigers.
Nee dan Hex! wat een lul ook, jouw ex! Man, man, man. En wat krachtig ben jij. En dat heeft zich geloond gelukkig. Want als ik het goed heb begrepen ben je nu gelukkig met een leuke man en met je kids.
En er zijn hier veel meer krachtige dames! Ik vind het zo fijn om jullie ervaringen te lezen. Ik ben niet de enige die dit meemaakt, sommigen hebben het nog veel zwaarder. En die hebben het ook weer leefbaar of prettig gekregen na verloop van tijd.
En dat gaat bij mij ook gebeuren! Morgen , of misschien al straks, voel ik me beter. Vandaag woon ik precies 1 jaar in mijn eigen huisje. Wauw. Ik ben er emotioneel van. Ik ben al heel ver. Ik ben niet veel meer bezig met ex in mijn gewone dagelijkse dingen. Dat ik een tijdje terug echt afstand heb genomen en dat we niet meer bellen of afspreken heeft daarbij geholpen en ervaar ik als goed. Vind ik ook mooi om te constateren nu na 1 jaar. We kunnen contact hebben over kind indien noodzakelijk, en verder is het klaar.
Die stukjes verdriet zullen nog wel een tijdje af en toe opduiken. Vervelend maar ook logisch.
Mijn ex ging nergens mee naar toe. Niet naar een ziekenhuisafspraak, ook niet van kind, godzijdank hadden we die ook nauwelijks. Ook niet naar bv de verjaardag van mijn ouders. Of een schoolding. Alleen als ik het expliciet vroeg en plande.
Toen ik een hersenschudding had en veel moest rusten vond hij het al heel wat dat hij de honden 's avonds uitliet. Ik zei wel eens, jij hebt pas door als er wat met me is als ik op de grond neerval.
Nu moet ik 1 ding zeggen als vergoeilijking voor hem. Hij had werk waarbij hij er moest zijn op een bepaalde tijd 's ochtends en anders kon hij de hele dag niet meer werken en werd er die dag ook niks meer verdiend dus.
Maar eigenlijk was dat ook al belachelijk. Want er zijn periodes geweest, jaren, en daarna ook enkele maanden per jaar, dat zijn onderneming nog niet opbracht was hij kostte. Maar toch stond hij daar liever dan dat hij iets met mij deed. Of voor mij zorgde als ik het nodig had. En als ik het dan waagde om iets te zeggen in trant van dat het wel weinig opleverde dat werd hij kwaad en boycotte ik hem.
Waarom heb ik hier niet eerder de stekker uitgetrokken? Waarom??? ik voel me zo'n loser. ik heb mijn goeie jaren verspild aan ... ??? aan wat eigenlijk??? aan een Illusie.
Ik moest gister weer denken aan een oude vriendin van me en haar zus, van de middelbare school nog. Contact is er al meer dan 20 jaar niet meer. Oa door verhuizing naar een ander deel van het land.
Ik zocht ze op op Facebook en beide hebben zich heel mooi ontwikkeld. Door gestudeerd, nu zzp in een spirituele richting die ik ook heel waardevol vind. Ik durf ze niet te contacten. Ik voel me mislukt.
Ter vergoeilijking van mezelf kan ik dan zeggen dat ik 3 maanden geleden de diagnose adhd heb gekregen. En 1,5 maanden geleden gestart ben met medicatie. met 50+. Dus eigenlijk moet ik verdomd trots op mezelf zijn dat ik het nog zo ver geschopt ondanks mijn adhd, en met een waarschijnlijk autische partner en met een kind met adhd en waarschijnlijk ook autisme. Maar zo voelt het niet. Het voelt al falen en oneerlijk en vooral ontzettend zwaar.
Ik zit er even doorheen. Ik zou gevaccineerd worden, maar ben onder 60 dus ging niet door. En nog steeds niks te beleven door die fucking corona. Ik heb kleding besteld maar 3kwart is niet goed. terugsturen van 1 bedrijf lukt niet. Gedoe. Geneuzel. En vooral niks leuks. En ik weet dat iedereen met de corona maatregelen zit hoor, heus.
En wat Sandy betreft:
zij doet het voor alsof man de enige ellendeling was daar, en ik geloof meteen dat het echt een klootzak was want fysieke mishandeling is een absolute no go. Maar ik durf er wel een wedje op te zetten dat Sandy ook niet erg constructief was. Met prinsesse gedrag, want Ikea meubels zijn niet goed genoeg en een kleine kamer of tv ook niet. Die kijk op de wereld heeft ze toch echt zelf aan haar kinderen mee gegeven. En hoezo moet die man beneden slapen als zij dat tijdelijk moet? Hoe dan? op een luchtbedje? Kom op zeg. Ik denk dat het een hele ongezonde symbiotische relatie was, waar beiden een groot aandeel in hadden.
Ik ga er verder niet op reageren. Heb er geen zin meer in. Ik heb het druk genoeg met werk en bewerkelijk kind. Heb geen tijd voor energie zuigers.
Nee dan Hex! wat een lul ook, jouw ex! Man, man, man. En wat krachtig ben jij. En dat heeft zich geloond gelukkig. Want als ik het goed heb begrepen ben je nu gelukkig met een leuke man en met je kids.
En er zijn hier veel meer krachtige dames! Ik vind het zo fijn om jullie ervaringen te lezen. Ik ben niet de enige die dit meemaakt, sommigen hebben het nog veel zwaarder. En die hebben het ook weer leefbaar of prettig gekregen na verloop van tijd.
En dat gaat bij mij ook gebeuren! Morgen , of misschien al straks, voel ik me beter. Vandaag woon ik precies 1 jaar in mijn eigen huisje. Wauw. Ik ben er emotioneel van. Ik ben al heel ver. Ik ben niet veel meer bezig met ex in mijn gewone dagelijkse dingen. Dat ik een tijdje terug echt afstand heb genomen en dat we niet meer bellen of afspreken heeft daarbij geholpen en ervaar ik als goed. Vind ik ook mooi om te constateren nu na 1 jaar. We kunnen contact hebben over kind indien noodzakelijk, en verder is het klaar.
Die stukjes verdriet zullen nog wel een tijdje af en toe opduiken. Vervelend maar ook logisch.
woensdag 14 april 2021 12:49
Hoi allemaal,
Ik lees hier dat sommigen van jullie zich zielig voelden, zo net na de breuk als ze iets alleen moesten doen dat ze anders met hun tweetjes deden...
Toen wij net uit elkaar waren, werd de jongste opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking. Ik zat daar maar te huilen in dat ziekenhuis omdat ik me zo alleen voelde en niemand had om mijn ervaringen mee te delen. In paniek heb ik toen mijn stiefmoeder gebeld en die heeft mij dan onwijs getroost aan de telefoon. En nu denk ik vaak dat een mens veel krachtiger is dan je vaak beseft. Je komt zo een dingen te boven en na een tijd gaat je dit zelfs "vlot" af.
Dit weekend heb ik iets "fouts" gedaan... ik had nooit contact gehad met de ex-man van de minnares van mijn ex man en ik had hem een paar maanden geleden via Facebook een berichtje gestuurd. En hij antwoordde daar ineens op... Ik had er meteen veel spijt van dat ik het ooit had gestuurd maar ik was ook wel benieuwd naar zijn verhaal en hoe hij het ervaren heeft, toen en hoe het nú met hem ging.
Ik lees hier dat sommigen van jullie zich zielig voelden, zo net na de breuk als ze iets alleen moesten doen dat ze anders met hun tweetjes deden...
Toen wij net uit elkaar waren, werd de jongste opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking. Ik zat daar maar te huilen in dat ziekenhuis omdat ik me zo alleen voelde en niemand had om mijn ervaringen mee te delen. In paniek heb ik toen mijn stiefmoeder gebeld en die heeft mij dan onwijs getroost aan de telefoon. En nu denk ik vaak dat een mens veel krachtiger is dan je vaak beseft. Je komt zo een dingen te boven en na een tijd gaat je dit zelfs "vlot" af.
Dit weekend heb ik iets "fouts" gedaan... ik had nooit contact gehad met de ex-man van de minnares van mijn ex man en ik had hem een paar maanden geleden via Facebook een berichtje gestuurd. En hij antwoordde daar ineens op... Ik had er meteen veel spijt van dat ik het ooit had gestuurd maar ik was ook wel benieuwd naar zijn verhaal en hoe hij het ervaren heeft, toen en hoe het nú met hem ging.
woensdag 14 april 2021 13:24
Hoe reageerde hij ?Proetel schreef: ↑14-04-2021 12:49Hoi allemaal,
Ik lees hier dat sommigen van jullie zich zielig voelden, zo net na de breuk als ze iets alleen moesten doen dat ze anders met hun tweetjes deden...
Toen wij net uit elkaar waren, werd de jongste opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking. Ik zat daar maar te huilen in dat ziekenhuis omdat ik me zo alleen voelde en niemand had om mijn ervaringen mee te delen. In paniek heb ik toen mijn stiefmoeder gebeld en die heeft mij dan onwijs getroost aan de telefoon. En nu denk ik vaak dat een mens veel krachtiger is dan je vaak beseft. Je komt zo een dingen te boven en na een tijd gaat je dit zelfs "vlot" af.
Dit weekend heb ik iets "fouts" gedaan... ik had nooit contact gehad met de ex-man van de minnares van mijn ex man en ik had hem een paar maanden geleden via Facebook een berichtje gestuurd. En hij antwoordde daar ineens op... Ik had er meteen veel spijt van dat ik het ooit had gestuurd maar ik was ook wel benieuwd naar zijn verhaal en hoe hij het ervaren heeft, toen en hoe het nú met hem ging.
woensdag 14 april 2021 13:31
Ik ben niet egocentrisch, klopt dat ik nu erg met mezelf bezig ben.diyer schreef: ↑14-04-2021 12:14Ik reageer hier bewust niet meer, omdat ik geen zin heb om energie te steken in iemand die het al pagina's lang voor elkaar krijgt alles om haarzelf te laten draaien. Ik denk dat jij een groot aandeel hebt in het mislukken van je relatie Sandy en zolang jij dat zelf niet wil inzien, zal je altijd slachtoffer blijven van de hele wereld die tegen jou is en waarbij je bij anderen die je nog niet doorhebben, je aandacht probeert te stelen. Totdat die er ook kotsbeu van zijn en je links laten liggen. Waarbij je ongetwijfeld opnieuw op zoek gaat naar publiek.
Het is niet erg om je minpunten te hebben. Die hebben we allemaal. Maar werk aan jezelf Sandy, want je komt erg egocentrisch over. En egocentrische mensen worden doorgaans niet lang als leuke mensen gezien.
Na jaren van huiselijk geweld ben ik eindelijk vertrokken, maar maakt hij mijn leven nog heel moeilijk door valse aangiftes, kinderen weg houden/opzetten tegen mama.
Ik heb het erg moeilijk, en daardoor weinig oog voor anderen , maar ben in dagelijks leven echt geen egocentrisch prinses,
woensdag 14 april 2021 15:19
Van mij mag iedereen zijn ellende delen. Gedeelde smart is immers halve smart. Ik zal niet snel oordelen over andermans ellende, in de zin van daarover de maat nemen of ‘jij moet niet zeuren want ik had het nog zwaarder en ik zei ook niks’. Iedereen heeft zijn eigen verwerkingsproces.
Al heb ik nog zoveel ellende, ik kan best nog de verhalen van een ander aanhoren. Ellende van een ander is een mooie afleiding van mijn eigen rotsituatie, wat mij betreft. Het hoeft niet allemaal precies wederkerig en op een weegschaal. Als ik wat kwijt wil, schrijf ik het hier wel neer, ook ongevraagd.
En in je eentje naar een ziekenhuis is gewoon stom. Ik ging vandaag, voor mezelf (alles goed hoor), en er mocht niemand mee vanwege Corona. Dan mis je een hand in jouw hand, een blik van verstandhouding, een geruststellend woord, dat moet je uit jezelf halen en dat is lastig. Met mij was niks ernstigs. Als je in de stress zit, of uit balans bent, dan gaat dat nog moeilijker, kan ik me zo voorstellen.
Al heb ik nog zoveel ellende, ik kan best nog de verhalen van een ander aanhoren. Ellende van een ander is een mooie afleiding van mijn eigen rotsituatie, wat mij betreft. Het hoeft niet allemaal precies wederkerig en op een weegschaal. Als ik wat kwijt wil, schrijf ik het hier wel neer, ook ongevraagd.
En in je eentje naar een ziekenhuis is gewoon stom. Ik ging vandaag, voor mezelf (alles goed hoor), en er mocht niemand mee vanwege Corona. Dan mis je een hand in jouw hand, een blik van verstandhouding, een geruststellend woord, dat moet je uit jezelf halen en dat is lastig. Met mij was niks ernstigs. Als je in de stress zit, of uit balans bent, dan gaat dat nog moeilijker, kan ik me zo voorstellen.
woensdag 14 april 2021 15:26
Oei Sandy. heb je de definitie van 'egocentrisch' weleens opgezocht? Alles wat je hierboven schrijft, past daar namelijk in. Het gaat alleen maar over jou. ik..ik..ik..
Daar komt dan nog bij dat je jezelf als een slachtoffer opstelt en daarmee jouw egocentrische houding goed probeert te praten.
Misschien moet je je eigen posts eens teruglezen, beeld je in dat het een ander is die ze geschreven heeft. Wees eerlijk: Hoe komt het geheel op je over? En nog belangrijker: wat denk je ermee te bereiken? Ik denk dat jij hoopte dat jouw ex je komt 'redden'. Nu je weet dat het echt over is zal je je anders moeten opstellen en een andere mindset moeten krijgen.
Daar komt dan nog bij dat je jezelf als een slachtoffer opstelt en daarmee jouw egocentrische houding goed probeert te praten.
Misschien moet je je eigen posts eens teruglezen, beeld je in dat het een ander is die ze geschreven heeft. Wees eerlijk: Hoe komt het geheel op je over? En nog belangrijker: wat denk je ermee te bereiken? Ik denk dat jij hoopte dat jouw ex je komt 'redden'. Nu je weet dat het echt over is zal je je anders moeten opstellen en een andere mindset moeten krijgen.
woensdag 14 april 2021 15:29
zo lees ik jou , als iemand die er midden in zitsandy1974 schreef: ↑14-04-2021 13:31Ik ben niet egocentrisch, klopt dat ik nu erg met mezelf bezig ben.
Na jaren van huiselijk geweld ben ik eindelijk vertrokken, maar maakt hij mijn leven nog heel moeilijk door valse aangiftes, kinderen weg houden/opzetten tegen mama.
Ik heb het erg moeilijk, en daardoor weinig oog voor anderen , maar ben in dagelijks leven echt geen egocentrisch prinses,
als alles weer rustiger is heb je ook weer meer ruimte voor een ander.
sterkte , je doet het goed.
woensdag 14 april 2021 15:41
Een ieder die de fundamenten onder zijn bestaan voelt wegvallen, heeft het moeilijk en is erg met zich zelf bezig. Ik heb ruim tien jaar geleden met dat bijltje gehakt en heb toen veel steun aan dit forum gehad. Ik vind het mooi om te zien en te lezen hoe iedereen elkaar hier nog steeds steunt, moed inpraat en adviseert. Tijd is inderdaad je vriend en wie wil, vindt zichzelf terug. New and improved!
Vrienden zijn met de andere ouder is een mooi idee maar wanneer er geld en goed te verdelen valt, zul je vooral verstandig moeten zijn en niet vanuit je emotie moeten denken. Maak je ook niet te druk om je kinderen. Ruzie met de vader van je kinderen kun je uitstekend bij ze weghouden, dat is hun pakkie an helemaal niet. Maar het is wel jouw pakkie an zo goed mogelijk voor jezelf te zorgen zodat jij goed voor je kinderen kunt zorgen.
Mijn ex loog over de inkomsten uit zijn eigen bedrijf om de kinderalimentatie (verder hoefde ik niks van hem) zo laag mogelijk te houden. Ga er niet van uit dat kinderen (of de moeder daarvan) iets heiligs zijn voor zo'n man. Eenmaal uit elkaar ging het mijn ex alleen om (zijn) geld. Ik heb er omwille van de lieve vrede toen verder niks mee gedaan - en doe ik nog niet. Ik red het gelukkig ook prima zonder hem. Maar vertrouw dus niet op de liefde van ooit of één of andere erecode. Niet alle mannen hebben die. En echt vrienden zijn we nooit geworden. Daarvoor was er teveel gebeurd. Ik respecteer hem als de vader van mijn kinderen maar verder is zijn rol in mijn leven minimaal. En dat is prima.
Vrienden zijn met de andere ouder is een mooi idee maar wanneer er geld en goed te verdelen valt, zul je vooral verstandig moeten zijn en niet vanuit je emotie moeten denken. Maak je ook niet te druk om je kinderen. Ruzie met de vader van je kinderen kun je uitstekend bij ze weghouden, dat is hun pakkie an helemaal niet. Maar het is wel jouw pakkie an zo goed mogelijk voor jezelf te zorgen zodat jij goed voor je kinderen kunt zorgen.
Mijn ex loog over de inkomsten uit zijn eigen bedrijf om de kinderalimentatie (verder hoefde ik niks van hem) zo laag mogelijk te houden. Ga er niet van uit dat kinderen (of de moeder daarvan) iets heiligs zijn voor zo'n man. Eenmaal uit elkaar ging het mijn ex alleen om (zijn) geld. Ik heb er omwille van de lieve vrede toen verder niks mee gedaan - en doe ik nog niet. Ik red het gelukkig ook prima zonder hem. Maar vertrouw dus niet op de liefde van ooit of één of andere erecode. Niet alle mannen hebben die. En echt vrienden zijn we nooit geworden. Daarvoor was er teveel gebeurd. Ik respecteer hem als de vader van mijn kinderen maar verder is zijn rol in mijn leven minimaal. En dat is prima.
woensdag 14 april 2021 16:42
Och, ik hoor het mijn ex nog zo zeggen: "Zullen we afspreken dat we vrienden blijven?" Het lijkt zo'n aardig, redelijk zinnetje. Het is alleen dat hoe meer ik erover na ging denken, kon denken, het pijnlijk duidelijk was dat hij nooit een vriend van me is geweest. Vrienden hebben namelijk het beste met elkaar voor. Dat was bij mijn ex niet het geval. Alles was voor Bassie en als het kon moest ik nog even op mijn plaats gezet worden.
Een vriend zou zijn vriendin niet alleen naar allemaal afspraken laten gaan in het ziekenhuis. Een vriend zou als er een ernstige diagnose uitrolde en zijn vriendin huilend opbelde hierover vragen: "Okay, en wat eten we dan?" Een vriend zou niet expres ruzie trappen omdat de aandacht niet op hem gericht is op zo'n moment.
Een (echte) vriend van me vatte het goed samen: "Kijk niet naar wat hij zegt, kijk naar wat hij doet." Vooral in een scheiding een heel goed advies, eigen ervaring!
Een vriend zou zijn vriendin niet alleen naar allemaal afspraken laten gaan in het ziekenhuis. Een vriend zou als er een ernstige diagnose uitrolde en zijn vriendin huilend opbelde hierover vragen: "Okay, en wat eten we dan?" Een vriend zou niet expres ruzie trappen omdat de aandacht niet op hem gericht is op zo'n moment.
Een (echte) vriend van me vatte het goed samen: "Kijk niet naar wat hij zegt, kijk naar wat hij doet." Vooral in een scheiding een heel goed advies, eigen ervaring!
