
intelligentieverschil in relatie
donderdag 26 januari 2012 om 13:25
Hallo,
Ik vroeg me af of er hier vrouwen zijn met ervaring met een groot verschil in intelligentie in hun relatie.
Ik heb sinds kort een heel lieve vriend, we hebben veel dezelfde interesses en min of meer een gelijksoortige levensstijl.
Maar ik loop er steeds tegenaan dat hij minder intelligent is.
Ik ga vaak te snel voor hem in mijn redeneringen en dingen die ik vertel. Een bepaalde logische, analytische, snelle manier van denken, en verbanden kunnen leggen, die ik wel heb, heeft hij niet. Dat is soms lastig communiceren en 'sparren'.
Ondanks dat hij verder een fantastisch persoon is, blijft dit punt toch een beetje wrijven bij mij. Ik raak soms geïrriteerd, of voel me niet begrepen, en denk soms 'laat maar' als ik iets wil vertellen of bespreken en het loopt niet.
Graag hoor ik ervaringen of tips van anderen die dit misschien herkennen of ook hebben in hun relatie.
Ik vroeg me af of er hier vrouwen zijn met ervaring met een groot verschil in intelligentie in hun relatie.
Ik heb sinds kort een heel lieve vriend, we hebben veel dezelfde interesses en min of meer een gelijksoortige levensstijl.
Maar ik loop er steeds tegenaan dat hij minder intelligent is.
Ik ga vaak te snel voor hem in mijn redeneringen en dingen die ik vertel. Een bepaalde logische, analytische, snelle manier van denken, en verbanden kunnen leggen, die ik wel heb, heeft hij niet. Dat is soms lastig communiceren en 'sparren'.
Ondanks dat hij verder een fantastisch persoon is, blijft dit punt toch een beetje wrijven bij mij. Ik raak soms geïrriteerd, of voel me niet begrepen, en denk soms 'laat maar' als ik iets wil vertellen of bespreken en het loopt niet.
Graag hoor ik ervaringen of tips van anderen die dit misschien herkennen of ook hebben in hun relatie.
donderdag 14 april 2016 om 13:44
ik heb er ervaring mee, en voor mij is het juist een aanrader om te daten met een minder intelligente man, de partners die ik had waren gevoelsmatig veel sterker ontwikkeld dan ik en daarmee een goed voorbeeld voor mij,
ik ben een enorme denker en was gevoelsmatig veel minder ontwikkeld. de kunst in een relatie is om elkaar sterke punten in te zetten en die mogelijkheden zag ik genoeg.
ik ben een enorme denker en was gevoelsmatig veel minder ontwikkeld. de kunst in een relatie is om elkaar sterke punten in te zetten en die mogelijkheden zag ik genoeg.
--


donderdag 14 april 2016 om 14:17
Ik ben helaas te ongeduldig om te kunnen leven met iemand die minder intelligent is.
Mijn tweelingzus valt op "echte werkmannen" (zo noemt zij bouwvakkers enzo) van het type ruwe bolster, blanke pit. Hele lieve, hardwerkende, behulpzame, gezellige, gulle, grappige mannen maar... Er valt wat mij betreft niet echt een zinnig gesprek mee te voeren. Haar ex grapte altijd dat hij een woordenboek nodig had als ik er was en hij mij met mijn tweelingzus hoorde praten. Nou, ik ben geen academisch opgeleide/professor/doctor(andus)/wetenschapper en heb het echt niet heel hoog in mijn bol maar.. Ik ben inderdaad wel wat hogeropgeleid (HBO) en heb een vrij ruime woordenschat aangezien ik als kind zowat de hele bibliotheek heb verslonden en nog steeds graag lees en leer. Mijn vader en opa zijn universitair opgeleid, zeer intelligent en dol op literatuur: wij kunnen eindeloos over de meest uiteenlopende, interessante onderwerpen praten. Ik leer altijd weer wat nieuws na zo'n gesprek. Dat vind ik echt veel fijner dan wanneer ik moet uitkijken dat ik niet te ingewikkelde dingen zeg en dat ik het gespreksonderwerp steeds moet aanpassen aan het niveau van de ander. Dat zijn wel twee uitersten natuurlijk, ik zoek op relatie gebied iets in het midden.
In een relatie vind ik het erg belangrijk dat we elkaar begrijpen en op ongeveer hetzelfde niveau kunnen nadenken. Het liefst dus iemand die net zoals ik HBO heeft gestudeerd en nog mooier als hij ook iets sociaals/maatschappelijks doet of maatschappelijk is ingesteld (zich ermee bezig houdt of het niet erg vindt om daarover te praten). Hoger of lager opgeleid kan wel, zolang we maar een beetje op één lijn zitten qua gedachtegang en gespreksstof.
Mijn tweelingzus valt op "echte werkmannen" (zo noemt zij bouwvakkers enzo) van het type ruwe bolster, blanke pit. Hele lieve, hardwerkende, behulpzame, gezellige, gulle, grappige mannen maar... Er valt wat mij betreft niet echt een zinnig gesprek mee te voeren. Haar ex grapte altijd dat hij een woordenboek nodig had als ik er was en hij mij met mijn tweelingzus hoorde praten. Nou, ik ben geen academisch opgeleide/professor/doctor(andus)/wetenschapper en heb het echt niet heel hoog in mijn bol maar.. Ik ben inderdaad wel wat hogeropgeleid (HBO) en heb een vrij ruime woordenschat aangezien ik als kind zowat de hele bibliotheek heb verslonden en nog steeds graag lees en leer. Mijn vader en opa zijn universitair opgeleid, zeer intelligent en dol op literatuur: wij kunnen eindeloos over de meest uiteenlopende, interessante onderwerpen praten. Ik leer altijd weer wat nieuws na zo'n gesprek. Dat vind ik echt veel fijner dan wanneer ik moet uitkijken dat ik niet te ingewikkelde dingen zeg en dat ik het gespreksonderwerp steeds moet aanpassen aan het niveau van de ander. Dat zijn wel twee uitersten natuurlijk, ik zoek op relatie gebied iets in het midden.
In een relatie vind ik het erg belangrijk dat we elkaar begrijpen en op ongeveer hetzelfde niveau kunnen nadenken. Het liefst dus iemand die net zoals ik HBO heeft gestudeerd en nog mooier als hij ook iets sociaals/maatschappelijks doet of maatschappelijk is ingesteld (zich ermee bezig houdt of het niet erg vindt om daarover te praten). Hoger of lager opgeleid kan wel, zolang we maar een beetje op één lijn zitten qua gedachtegang en gespreksstof.
