Is dit een redelijke denk gedachte van me?

Dag iedereen,

inmiddels ben ik ongeveer 2 jaar samen met mijn huidige vriend. In het begin was het zo dat we meer vrienden waren. Hij was stapelgek op me en haalde me ongeveer over om een relatie met elkaar te hebben, omdat hij dacht dat we zo goed bij elkaar zouden passen. Op dat moment woonde we in de buurt van elkaar/kende elkaar net en alles was goed. Hij is vanwege zijn werk verhuist naar Apeldoorn en ik woon zelf in Breda.

Op dit moment kom ik van school af en moet ik dus op zoek naar een baan. Ik ging dus nadenken over samenwonen. Eerder hadden we afgesproken om samen te gaan wonen in het midden van waar we alle twee zouden gaan werken.

Na afgelopen week met elkaar gepraat te hebben, ben ik erachter gekomen dat hij niet weg wil uit Apeldoorn. Al zijn vrienden wonen hier en hij wil niet verder weg van zijn werk gaan wonen. (Zijn werk is nu 15 min met de fiets van hem vandaan). Hij geeft aan dat hij het leuk zou vinden als ik bij hem zou komen wonen in Apeldoorn. Toen ik vertelde dat ik dat niet eerlijk vond, omdat ik dan alle effort moet doen bleef hij bij zijn punt dat hij echt niet uit Apeldoorn wil gaan.
Hierdoor denk ik dus dat hij me niet al te serieus neemt. Toen ik daarna zei en wat als ik nu werk in Breda vind en jij blijft in Apeldoorn werken, wat gebeurd er dan? Reageerde hij daarop met ja, dan gaat het dus niet werken tussen ons.
Hierdoor ben ik gaan denken dat hij niet veel om me geeft, want anders zou hij toch wel iets meer reistijd naar zijn werk over hebben. Hierdoor heb ik hem gezegd dat ik hem egoistisch vond en dat mocht ik vinden van hem.

Daarnaast merk ik vaak dat ik met zijn vrienden vaak mee ga om leuke dingen te doen. Maar als ik dan vraag of hij met mijn vrienden iets leuks mee gaat doen, zegt hij meestal tegen mij dat hij twijfelt of hij daar wel zin in heeft. Af en toe gaat hij mee, maar soms ook niet. Terwijl ik eigenlijk dus altijd met hem mee ga. Ik probeer ook een band op te bouwen met zijn vrienden, maar dat doet hij eigenlijk andersom niet bij mijn vrienden. Hij probeert dat niet, terwijl hij verder wel heel sociaal is.

Is het nu heel gek dat ik denk dat hij niet veel om mij geeft/van mij houd?

-jolijn- schreef: ↑

22-01-2019 12:56

En tot slot wil ik je nog meegeven: alle beslissingen die je nu neemt, zijn niet meteen voor het leven. Ook als je eenmaal samenwoont, kan één van jullie van gedachten veranderen. Misschien krijgt één van jullie wel een geweldige kans om in Rotterdam te gaan werken en verhuizen jullie daar allebei naar toe. Of misschien dat het dan wel uitgaat. Maar om bij voorbaat de relatie al de prullenbak in te gooien omdat de stand NU even is zoals het is, is volkomen onzinnig.

Als je samenwoont en je hebt het gevoel dat je jezelf stukje voor stukje aan het inleveren bent, zonder dat je er iets voor terug krijgt, dan is dát een goed moment om ermee te stoppen.

Dit is sowieso waar! Bedankt voor je zinvolle reactie

Zeepdoos25 schreef: ↑

22-01-2019 13:05

Ik denk dat je eerst voor jezelf eens moet zijn: Wil je samenwonen met je vriend?
Hou je zoveel van hem?

Ik heb 5 jaar alleen gewoond, diverse relaties gehad, maar ik vond niemand de moeite waard om mijn huis op te geven, tot ik mijn man ontmoeten, binnen 2 mnd woonden we samen... ruim 100km verderop in zijn huis!

Ik hou veel van hem, maar ik denk dat het andersom niet zoveel is. Mijn gevoel wordt vaak bevestigd, aangezien hij dan dan bijvoorbeeld zegt dat hij me bijna nooit mist.

impala schreef: ↑

22-01-2019 12:56

Ja, zo denkt hij ook....
En hij heeft al werk.
Maar hij klinkt verder niet super enthousiast (meer) over jullie relatie, nee.

Maar waarom moet hij mee naar jouw vriendinnen? Zitten zij vast ook niet echt op te wachten.

Mijn vriendinnen nemen altijd hun vriendjes ook mee, die zijn er ook altijd bij

laverneb schreef: ↑

22-01-2019 13:00

Jullie benaderen de relatie allebei vrij zakelijk.
Ik kan je wel op een briefje geven dat je met deze benadering hem in de toekomst verwijten gaat maken in lastige omstandigheden zoals een nieuwe baan die niet bevalt, de woonomgeving of personen in de omgeving die je niet prettig vindt, problemen in de relatie. Dat gaat niet werken.
Dat ligt aan de benadering dat je alles voor hem op gaat geven. Als dat jouw overheersende gevoel is, dan is zo’n stap niet verstandig.

Hoe bedoel je dit precies?

Kastanjez schreef: ↑

22-01-2019 13:11

Is hij nu überhaupt wel eens bij jou in Breda? Los van jouw instelling die misschien wat soepeler/creatiever mag, lijkt het alsof je vriend sowieso niet heel betrokken is bij jouw leven. Dat lijkt me wel lastig als je naar Apeldoorn zou verhuizen, dat hij dan gewoon lekker verder leeft en jij het maar uit moet zoeken.

Daarnaast snap ik niet zo goed waar nu zijn vrienden en familie (vooral dat laatste) wonen. Hij is toch minder dan twee jaar geleden pas naar Apeldoorn verhuisd? Hij heeft dus (hoe lang dan?) in jouw buurt gewoond. Dan heeft hij daar toch ook het een en ander opgebouwd?

Ik mis inderdaad dat hij niet zo heel betrokken is in mijn leven. Hij vraagt of weet eigenlijk nooit wat ik nu doordeweeks doe. Zijn vrienden en familie wonen in Apeldoorn en die van mij in Breda.

nerdopviva schreef: ↑

22-01-2019 13:06

Inderdaad. Het klinkt meer als een soort ruilhandel. Als ik meega met jouw vrienden, moet je mee met mijn vrienden. En als jij niet uit jouw stad wil vertrekken, wil ik niet uit mijn stad vertrekken. Zelfs de reden om te gaan samenwonen klinkt zakelijk en vooral heel praktisch. TO, ik denk dat je goed moet nadenken wat jij wil, ongeacht wat hij wil. Als je wil samenwonen, moet je dat doen omdat jullie daadwerkelijk bij elkaar willen zijn en een gezamenlijke huishouding willen gaan voeren. Niet omdat jij nu een baan (en eventueel huis) zoekt. En als jij niet uit Breda wil vertrekken, moet dat zijn omdat jij dat niet wil. Niet omdat hij geen concessies wil doen. Ik vind het ook wat kinderaIkchtig: "als jij niet doet wat ik wil, doe ik niet wat jij wil".

Ik wilde gewoon een compromis sluiten, want alles doen zoals hij het wil, daar ben ik geen fan van.

Jenny80 schreef: ↑

22-01-2019 13:21

Ik snap jullie beide wel, zowel jouw vriend als jou.
Vrienden én familie zijn voor mij ook erg belangrijk.
Ik denk dat je voor jezelf heel goed moet afvragen hoe belangrijk jij het vindt om in de buurt van je vrienden en je familie te wonen en hoe erg of onredelijk je het zelf vindt dat jij degene moet zijn die water bij de wijn doet. ( wat wij er op dit forum van vinden is echt niet belangrijk, het is jouw gevoel en van niemand anders)
By the way.. , jullie kunnen beide wel bij jullie vrienden/familie/werk willen blijven wonen, dat is echter geen garantie dat diezelfde vrienden niet ook eens ooit verhuizen of het werk veranderd.

Goed punt!

Charles_Gentle28 schreef: ↑

22-01-2019 19:13

Het houdt helemaal steek wat je schrijft. Stel, je doet de moeite om te verhuizen voor hem en door omstandigheden raakt het toch uit tussen jullie, verlies je dubbel. Je mag iets voor de ander over hebben. Dat heeft hij niet. Klaar.

Daar heb je ook een punt en daar ben ik ook een beetje bang voor.

Delhi23 schreef: ↑

22-01-2019 19:13

Ik vind het wel egoïstisch dat hij niet wil meedenken.
Jij kunt net zo goed dezelfde eisen gaan stellen toch?
Of je komt naar Breda, of het is over tussen ons.

Wil jij wel in Apeldoorn wonen?
Hij klinkt een beetje onbuigzaam.
Waarom is zijn leven belangrijker dan het jouwe?
Blijkbaar zijn zijn woonplaats en vrienden belangrijker dan jij...zo lijkt het.
Maar ik kan het mis hebben.

Ja, dat vind ik ook egoistisch en ja ik zou precies hetzelfde kunnen vragen. Ik weet niet Apeldoorn is wel heel ver weg van mijn familie en vrienden. En dat zou ik kut vinden.

iones schreef: ↑

22-01-2019 19:19

Kijk eerst maar eens waar je een baan kunt vinden.
Stel dat je straks iets goeds kunt vinden in de buurt van Apeldoorn, dan móet je daar wel gaan wonen.

Maar om hem alleen deed ik het niet. Echt niet!

Wordt niet een van die stomme grieten die alles opgeeft voor haar liefde en die helemaal alleen zit als het uit raakt omdat ze haar eigen vriendschappen niet onderhouden heeft.

Bedankt voor het goede advies, echt!

Poppy_del_Rio schreef: ↑

22-01-2019 19:45

Ik denk niet dat je hieruit kunt concluderen dat hij niet veel van je houdt.

Maar ik zou hier wel snel klaar mee zijn. Hij ziet jullie toekomst alleen in Apeldoorn. Dat kan wel zijn, maar daar heb jij toch ook wat over te zeggen?!

Waarom kan je dat hieruit dan niet concluderen? Ja precies, ik vind ook dat ik daar iets over te zeggen zou moeten hebben.

jaw schreef: ↑

23-01-2019 13:08

Ik denk niet dat dit voor jou de uiteindelijke eindpuntsrelatie is. Dus zelfs al zou je ergens gaan samenwonen, ik heb zo mijn twijfels of jullie relatie nog 5 jaar stand gaat houden.

Qua "halverwege wonen". Klinkt leuk gepolderd, de realiteit is echter dat beide dan reistijd hebben, beide een vervoersmiddel moeten hebben en dat beide niet meer in de beuurt wonen van de thuisbasis qua vrienden/familie. Vaak is het beter om beide de commitment te maken om in de buurt te gaan wonen van het werk en de ondersteuningsbasis van een van de twee. Puur met toekomstperspectief voor gezinsvorming.

Kan je uitleggen waarom je dit denkt, bedankt voor je reactie!