Relaties
alle pijlers
Jaloers, terecht of niet?
maandag 3 augustus 2020 10:50
Hoi,
Ik heb momenteel een probleem. Ik ga het heel eerlijk proberen voor te leggen, zodat ik het meest objectieve advies krijg.
Man en ik zijn halverwege de 40. Al bijna 30 jaar samen. 3 kinderen. Stabiel leven.
Afgelopen jaren heb ik zelf een psychisch dal gekend op een bepaald vlak. Ik ben bang dat onze relatie hierdoor ook wel wat deuken heeft opgelopen. Ik kon me erg afzonderen en was vaak niet in staat genegenheid te voelen. Met therapie en hard werken kan ik nu gelukkig zeggen dat ik weer zo goed als mezelf ben, sinds een maand of 6.
Mijn probleem is alleen dat ik inmiddels een heel heftige jaloezie ervaar in mijn relatie.
Aangezwengeld door de situatie in mijn eerste topic, heb ik het idee.
En het feit dat mijn man 20 jaar geleden al eens verliefd is geworden op een collega, wij uit elkaar zijn gegaan, en ik me toen verschrikkelijk slecht heb gevoeld. We hadden toen net een baby. Achteraf gezien werden bij hem op dat moment allemaal issues uit zijn jeugd getriggerd en vluchtte hij weg. We zij dus weer bij elkaar gekomen en hebben ons leven verder opgebouwd.
Nu is er dus een situatie die mij erg onrustig maakt. Niet in de laatste plaats omdat ik, vanuit de situatie in mijn vorige topic nog steeds af en toe zijn whatsapp check....
Man heeft een leidinggevende functie, in een redelijke mannenwereld. Binnen het team gaan ze vrij los met elkaar om. Sinds anderhalve maand is er een nieuwe collega bijgekomen. Een vrouw. Jonger natuurlijk. Niet perse knapper, wel interessant denk ik.
Een heel ander type dan ik. Vanaf het begin ben ik al een soort allergisch als ik alleen al haar naam hoor. Of dat mijn man iets over haar verteld. Dit roept associaties op met 20 jaar terug.
Het werk wat ze doen kan emotioneel belastend zijn. Zij zoekt hierin steun bij mijn man. Maar zij appen naar mijn mening te veel en te vaak. Ook over minder werkgerelateerde zaken. Ze werkt er pas anderhalve maand. Ik vind het contact veel. In het weekend, 's avonds, op vakantie, bij ziekzijn.
In de app gesprekken lees ik niets verkeerd, maar ik ben bang dat hij selecteert, zoals hij eerder deed. Maar is dat dan enkel omdat hij geen kans wil lopen dat ik een drama maak, of staan er dingen die niet netjes zijn?!
Laatst had ik er weer een slecht gevoel over. Hij merkte dit, zei dat hij weet dat het komt omdat ik een naar gevoel heb over hem. Hij zegt dat hij dit heel vervelend vindt, omdat hij het voelt als wantrouwen en omdat hij hiervoor geen aanleiding geeft. Dat hij overal zelf bij is, dat niemand iemand 100% zekerheid kan geven in de liefde of over de toekomst. Dat dit ook voor mij zo zou kunnen zijn. Dat het geen zin heeft je hier op voorhand druk over te maken. Dat hij het moeilijk vindt als hij het vervelend gaat vinden als een vrouw (klant, collega) hem belt of appt waar ik bij ben.
Tuurlijk, allemaal waar. Feit is wel dat hij inmiddels zijn telefoon meer bij zich houdt, niet meer met het scherm omhoog neerlegt. Telefoon noemt de naam van de beller niet meer. Hij vertrouwt mij hierin dus niet meer. En terecht.
De dame in kwestie is net vrijgezel. Hij noemt punten van haar op als afkeurend, maar volgens mij vindt hij ze juist interessant. Ik kan hem natuurlijk niet verbieden contact met haar te hebben. Ik kan niets over de app contacten zeggen, want die zou ik helemaal niet hebben mogen lezen.
Help, ik word er zo onrustig van! Is mij 'intuïtie' terecht of zoek ik er veel te veel achter?
Ik heb momenteel een probleem. Ik ga het heel eerlijk proberen voor te leggen, zodat ik het meest objectieve advies krijg.
Man en ik zijn halverwege de 40. Al bijna 30 jaar samen. 3 kinderen. Stabiel leven.
Afgelopen jaren heb ik zelf een psychisch dal gekend op een bepaald vlak. Ik ben bang dat onze relatie hierdoor ook wel wat deuken heeft opgelopen. Ik kon me erg afzonderen en was vaak niet in staat genegenheid te voelen. Met therapie en hard werken kan ik nu gelukkig zeggen dat ik weer zo goed als mezelf ben, sinds een maand of 6.
Mijn probleem is alleen dat ik inmiddels een heel heftige jaloezie ervaar in mijn relatie.
Aangezwengeld door de situatie in mijn eerste topic, heb ik het idee.
En het feit dat mijn man 20 jaar geleden al eens verliefd is geworden op een collega, wij uit elkaar zijn gegaan, en ik me toen verschrikkelijk slecht heb gevoeld. We hadden toen net een baby. Achteraf gezien werden bij hem op dat moment allemaal issues uit zijn jeugd getriggerd en vluchtte hij weg. We zij dus weer bij elkaar gekomen en hebben ons leven verder opgebouwd.
Nu is er dus een situatie die mij erg onrustig maakt. Niet in de laatste plaats omdat ik, vanuit de situatie in mijn vorige topic nog steeds af en toe zijn whatsapp check....
Man heeft een leidinggevende functie, in een redelijke mannenwereld. Binnen het team gaan ze vrij los met elkaar om. Sinds anderhalve maand is er een nieuwe collega bijgekomen. Een vrouw. Jonger natuurlijk. Niet perse knapper, wel interessant denk ik.
Een heel ander type dan ik. Vanaf het begin ben ik al een soort allergisch als ik alleen al haar naam hoor. Of dat mijn man iets over haar verteld. Dit roept associaties op met 20 jaar terug.
Het werk wat ze doen kan emotioneel belastend zijn. Zij zoekt hierin steun bij mijn man. Maar zij appen naar mijn mening te veel en te vaak. Ook over minder werkgerelateerde zaken. Ze werkt er pas anderhalve maand. Ik vind het contact veel. In het weekend, 's avonds, op vakantie, bij ziekzijn.
In de app gesprekken lees ik niets verkeerd, maar ik ben bang dat hij selecteert, zoals hij eerder deed. Maar is dat dan enkel omdat hij geen kans wil lopen dat ik een drama maak, of staan er dingen die niet netjes zijn?!
Laatst had ik er weer een slecht gevoel over. Hij merkte dit, zei dat hij weet dat het komt omdat ik een naar gevoel heb over hem. Hij zegt dat hij dit heel vervelend vindt, omdat hij het voelt als wantrouwen en omdat hij hiervoor geen aanleiding geeft. Dat hij overal zelf bij is, dat niemand iemand 100% zekerheid kan geven in de liefde of over de toekomst. Dat dit ook voor mij zo zou kunnen zijn. Dat het geen zin heeft je hier op voorhand druk over te maken. Dat hij het moeilijk vindt als hij het vervelend gaat vinden als een vrouw (klant, collega) hem belt of appt waar ik bij ben.
Tuurlijk, allemaal waar. Feit is wel dat hij inmiddels zijn telefoon meer bij zich houdt, niet meer met het scherm omhoog neerlegt. Telefoon noemt de naam van de beller niet meer. Hij vertrouwt mij hierin dus niet meer. En terecht.
De dame in kwestie is net vrijgezel. Hij noemt punten van haar op als afkeurend, maar volgens mij vindt hij ze juist interessant. Ik kan hem natuurlijk niet verbieden contact met haar te hebben. Ik kan niets over de app contacten zeggen, want die zou ik helemaal niet hebben mogen lezen.
Help, ik word er zo onrustig van! Is mij 'intuïtie' terecht of zoek ik er veel te veel achter?
maandag 3 augustus 2020 12:14
O nee, er lopen nu twee dingen door elkaar.
De vorige situatie was met een getrouwde klant. Zie mijn vorige topic. Zij maakte toespelingen.
Dit is een nieuwe collega. Inderdaad net vrijgezel, maar niets raars in de app kunnen zien. Daar zit dus mijn twijfel, wat is er weggehaald?
maandag 3 augustus 2020 12:16
Oh, sorry ik begreep het niet goed!Julie1975 schreef: ↑03-08-2020 12:14O nee, er lopen nu twee dingen door elkaar.
De vorige situatie was met een getrouwde klant. Zie mijn vorige topic. Zij maakte toespelingen.
Dit is een nieuwe collega. Inderdaad net vrijgezel, maar niets raars in de app kunnen zien. Daar zit dus mijn twijfel, wat is er weggehaald?
Gelukkig dat er geen toespelingen worden gemaakt.
Misschien valt je man wel helemaal niet op deze vrouw?
Ik krijg niet erg die indruk dat hij haar erg interessant vindt.
maandag 3 augustus 2020 12:21
Dat is allemaal weer opgestart nu.
We proberen juist weer meer tijd voor elkaar te maken.
Nu het besef bij mij is doorgedrongen dat ik veel heb laten liggen, voel ik me kwetsbaar in de relatie. Bang om hem alsnog kwijt te raken.
Hij is hier stellig over, als ik daarom weg had willen gaan dan had ik dat al gedaan.
Intimiteit is bij mij sinds een aantal maanden weer terug. Daarvoor vermeed ik het zoveel mogelijk. Heb hem vaak afgewezen.
Nu zit hij lichamelijk wat moeilijker, pijntje hier, ontsteking daar. Dus staat het bij hem lager op de lijst. Tenminste.. Daar is t stemmetje weer :als dat het maar is.
maandag 3 augustus 2020 12:26
Het zou inderdaad een slecht teken kunnen zijn.Hexopbezemsteel schreef: ↑03-08-2020 12:12Hij verbergt en bewaakt wel zijn telefoon. Geen goed teken meestal.
Aan de andere kant kan ik zelf ook slecht tegen onzeker en wantrouwig gedoe, ook als ik niks te verbergen heb. Het maakt me erg kriegel.
Het kan ook heel goed dat hij wil voorkomen dat ik ook maar iets zie wat aanleiding zou kunnen zijn voor mij om jaloers te worden.
maandag 3 augustus 2020 12:28
Dat zou zeker kunnen. Het is echt heel vervelend als iemand zo onzeker is.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 3 augustus 2020 12:41
Net zoals terechte jaloezie (terecht) het einde van een een relatie kan zijn, kan overdreven onterechte jaloezie dat uiteindelijk ook tot gevolg hebbenHexopbezemsteel schreef: ↑03-08-2020 12:28Dat zou zeker kunnen. Het is echt heel vervelend als iemand zo onzeker is.
maandag 3 augustus 2020 12:53
maandag 3 augustus 2020 12:55
Nee, wij ook niet. Dat maakt het zo moeilijk.
Maar misschien is het niet zo relevant of jouw gevoel terecht is.
Is er in zijn gedrag iets veranderd wat jou dwars zit? Heb je het gevoel dat hij zich terug trekt? Is hij afstandelijk? Is er iets in zijn gedrag wat ook vervelend is als hij niet vreemdgaat?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 3 augustus 2020 12:55
Wat ik tot nu toe lees is dat niet terecht.
Het verleden zal best nog meespelen. Dat hij vreemd is gegaan met die collega (jij zegt van niet, maar hij was verliefd, niks gebeurd, uit elkaar, en toen 3 maanden samen met die collega? Dan vind ik het moeilijk te geloven dat er niet vreemd is gegaan, maar alles kan)
Maar als je hem niet vertrouwt, dat blijft dit gevoel
maandag 3 augustus 2020 12:58
Hmm, ik moet eerlijk zijn :in mijn relatie kan ik snel jaloers zijn. Dat is altijd al zo geweest. Van huis uit meegekregen, het drama als je vader een verhouding heft met de beste vriendin van je moeder. Op andere gebieden ken ik het gevoel niet eens.
Binnen mijn relatie dus wel. Maar eerder heb ik nooit de neiging gehad tot checken ofzo.
Maar ja, met die stomme mobiel heeft iedereen gemakkelijk toegang tot een ander...
Binnen mijn relatie dus wel. Maar eerder heb ik nooit de neiging gehad tot checken ofzo.
Maar ja, met die stomme mobiel heeft iedereen gemakkelijk toegang tot een ander...
maandag 3 augustus 2020 12:59
maandag 3 augustus 2020 13:00
Aha nou dan zou ik het nog even aanzien want als de enige reden is : zijn nieuwe collega is een vrouw dan bestaat de kans dat jouw oude zeer nogal opspeelt.Julie1975 schreef: ↑03-08-2020 12:58Hmm, ik moet eerlijk zijn :in mijn relatie kan ik snel jaloers zijn. Dat is altijd al zo geweest. Van huis uit meegekregen, het drama als je vader een verhouding heft met de beste vriendin van je moeder. Op andere gebieden ken ik het gevoel niet eens.
Binnen mijn relatie dus wel. Maar eerder heb ik nooit de neiging gehad tot checken ofzo.
Maar ja, met die stomme mobiel heeft iedereen gemakkelijk toegang tot een ander...
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 3 augustus 2020 13:04
Misschien moet je gewoon eens ophouden met zijn telefoon te checken. In een relatie van 30 jaar is het volgens mij trouwens niet heel erg raar als je een keer een ander interessant vindt. Het gaat erom wat je ermee doet. Je man is nog steeds bij jou en geeft aan dat hij dat ook wil zijn. Als dat niet meer zo is hoor je het vanzelf, maar tot die tijd zou ik gewoon eens normaal gaan doen, anders wordt het idd een selffulfilling prophecy met dat gedrag van jou. ik ben 14 jaar met mijn partner en hoeveel ik ook van hem houd: als hij denkt dat ie beter kan krijgen moet ie gaan. Het zou mijn eer te na zijn om me zo hysterisch op te stellen en zijn gangen na te gaan, zeker als hij aangeeft bij mij te willen zijn.Julie1975 schreef: ↑03-08-2020 12:58Hmm, ik moet eerlijk zijn :in mijn relatie kan ik snel jaloers zijn. Dat is altijd al zo geweest. Van huis uit meegekregen, het drama als je vader een verhouding heft met de beste vriendin van je moeder. Op andere gebieden ken ik het gevoel niet eens.
Binnen mijn relatie dus wel. Maar eerder heb ik nooit de neiging gehad tot checken ofzo.
Maar ja, met die stomme mobiel heeft iedereen gemakkelijk toegang tot een ander...
maandag 3 augustus 2020 13:05
Het is wel dodelijk voor je relatie als je telkens beschuldigd wordt van van alles wat je niet doet.
Mijn lief heeft wel eens een enorme heisa gemaakt over een man die ik volgens hem leuk vond.
De man in kwestie vind ik inderdaad aardig, maar ook echt niet meer dan dat. Niet aantrekkelijk en geen man waar ik op val. Bijzonder vervelend en frustrerend. Echt. Zelfs als ik dit schrijf word ik er nog kriegel van en het is al een hele tijd geleden. Het zou geen dagelijkse werkelijkheid moeten worden.
Mijn lief heeft wel eens een enorme heisa gemaakt over een man die ik volgens hem leuk vond.
De man in kwestie vind ik inderdaad aardig, maar ook echt niet meer dan dat. Niet aantrekkelijk en geen man waar ik op val. Bijzonder vervelend en frustrerend. Echt. Zelfs als ik dit schrijf word ik er nog kriegel van en het is al een hele tijd geleden. Het zou geen dagelijkse werkelijkheid moeten worden.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 3 augustus 2020 13:07
En ook voordat de mobiele telefoon er was kon je vreemdgaan als je dat wilde..Julie1975 schreef: ↑03-08-2020 12:58Hmm, ik moet eerlijk zijn :in mijn relatie kan ik snel jaloers zijn. Dat is altijd al zo geweest. Van huis uit meegekregen, het drama als je vader een verhouding heft met de beste vriendin van je moeder. Op andere gebieden ken ik het gevoel niet eens.
Binnen mijn relatie dus wel. Maar eerder heb ik nooit de neiging gehad tot checken ofzo.
Maar ja, met die stomme mobiel heeft iedereen gemakkelijk toegang tot een ander...
Het probleem is niet je man, het probleem zit in jezelf.
Je bent heel bang om hem kwijt te raken. Hij heeft een goede baan met een leidinggevende functie lees ik.
Werk je zelf ook, geeft je werk je voldoening? Heb je hobbies, afleiding? Een eigen leuk leven?
Levensgenieter 
maandag 3 augustus 2020 13:11
Ik zou iets wat 20 jaar geleden is gebeurd er buiten laten. Het is zo niet constructief. dan had je hem toen moeten verlaten. Het is een oude koe.
Iedereen kan op elk moment verliefd worden. Het gaat erom wat je er wel of niet mee doet.
Je weet niet of hij nu verliefd is of te weinig grenzen stelt aan een needy werknemer.
Iedereen kan op elk moment verliefd worden. Het gaat erom wat je er wel of niet mee doet.
Je weet niet of hij nu verliefd is of te weinig grenzen stelt aan een needy werknemer.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 3 augustus 2020 13:14
Maar wel goed dat je zelf ziet en toegeeft dat je (te) snel jaloers bentJulie1975 schreef: ↑03-08-2020 12:58Hmm, ik moet eerlijk zijn :in mijn relatie kan ik snel jaloers zijn. Dat is altijd al zo geweest. Van huis uit meegekregen, het drama als je vader een verhouding heft met de beste vriendin van je moeder. Op andere gebieden ken ik het gevoel niet eens.
Binnen mijn relatie dus wel. Maar eerder heb ik nooit de neiging gehad tot checken ofzo.
Maar ja, met die stomme mobiel heeft iedereen gemakkelijk toegang tot een ander...
maandag 3 augustus 2020 13:28
Ik denk dat ik diep vanbinnen ook wel weet dat ik veel te achterdochtig ben.
Hij heeft me eigenlijk nog nooit aanleiding gegeven.
Inderdaad, 20 jaar terug was klote. Maar ook dat heb ik toe overleefd. Toen we weer bij elkaar kwamen had ik alles wel weer op orde.
Het is onzekerheid in mij. Maar het gevoel is echt heel maar.
Wat mijn leven betreft, Ik heb een fijn leven. Wel ben ik net werkloos door de zoveelste reorganisatie, dus daar heb ik nu ook een stap te zetten. En de voorgaande jaren zijn niet makkelijk geweest door de psychische problemen. Maar die hingen ook samen met angst en controle. Ik moet denk ik erg uitkijken dat dit niet de vervanger wordt.
Hij heeft me eigenlijk nog nooit aanleiding gegeven.
Inderdaad, 20 jaar terug was klote. Maar ook dat heb ik toe overleefd. Toen we weer bij elkaar kwamen had ik alles wel weer op orde.
Het is onzekerheid in mij. Maar het gevoel is echt heel maar.
Wat mijn leven betreft, Ik heb een fijn leven. Wel ben ik net werkloos door de zoveelste reorganisatie, dus daar heb ik nu ook een stap te zetten. En de voorgaande jaren zijn niet makkelijk geweest door de psychische problemen. Maar die hingen ook samen met angst en controle. Ik moet denk ik erg uitkijken dat dit niet de vervanger wordt.
maandag 3 augustus 2020 13:31
En bedankt voor de reality check, goede schop onder mijn kontVief74 schreef: ↑03-08-2020 13:04Misschien moet je gewoon eens ophouden met zijn telefoon te checken. In een relatie van 30 jaar is het volgens mij trouwens niet heel erg raar als je een keer een ander interessant vindt. Het gaat erom wat je ermee doet. Je man is nog steeds bij jou en geeft aan dat hij dat ook wil zijn. Als dat niet meer zo is hoor je het vanzelf, maar tot die tijd zou ik gewoon eens normaal gaan doen, anders wordt het idd een selffulfilling prophecy met dat gedrag van jou. ik ben 14 jaar met mijn partner en hoeveel ik ook van hem houd: als hij denkt dat ie beter kan krijgen moet ie gaan. Het zou mijn eer te na zijn om me zo hysterisch op te stellen en zijn gangen na te gaan, zeker als hij aangeeft bij mij te willen zijn.
maandag 3 augustus 2020 13:39
maandag 3 augustus 2020 13:54
Toen ik gewoon een standaard administratieve functie had, op standaard kantoor met dito collega's had ik ook niet buitensporig veel contact met manager buiten werktijd.Babette2017 schreef: ↑03-08-2020 13:39Maar waar appen ze dan de hele tijd over? Ik heb ook net een nieuwe job en ga echt no way mijn 20 jaar oudere manager de hele dag door appen (en al helemaal niet ‘s avonds en in het weekend). Daarvoor hebben we de 2 wekelijkse bila, dat we even bellen om eea door te nemen.
Toen ik op de groep werkte bij verstandelijk beperkte mensen met gedragsproblemen en/of psychiatrische stoornissen wel meer dan dagelijks. Er gebeuren dingen die je even van je af moet praten. Je wilt sommige incidenten persoonlijk doorgeven aan collega's die de volgende shift draaien, omdat het op papier niet altijd een juiste context biedt. Je wilt iemand een hart onder de riem steken, omdat je weet dat hij/zij een zware dag had op de groep. Enzovoorts...
Dat jij een baan hebt waarbij dagelijks contact niet nodig is, betekent dus niet dat dat voor iedereen geldt.
TO: Ik moet eerlijk zeggen dat ik weinig zorgwekkends lees in het gedrag van je man. Mijn advies zou zijn; zorg dat je je eigen onzekerheid/angsten onder controle krijgt. Door therapie, door dit forum te blijven raadplegen en door er met je man over te praten. Haal het uit je eigen hoofd en slinger het de wereld in, Dat geeft zoveel perspectief.
