Relaties
alle pijlers
Kerst met familie of met m'n lief???
woensdag 23 december 2009 om 11:57
Hoi!
Over een paar dagen is het weer kerstmis. Hartstikke leuk, maar het brengt voor vele ook heel wat stress mee. Zo ook voor mij.
Mijn moeder heeft eerste kerstdag een diner gepland met mijn grootouders en oom en tante en drie nichtjes. En wil dat ik daar graag bij ben. Mijn vriend mag dan echter niet mee, omdat mijn ouders hem zodanig niet accepteren dat hij er dus zelfs met kerst niet bij mag zijn.
Mijn vriend moet met de kerst gewoon werken (Horeca) maar is eerste kerstdag vrij, en we hebben het er al een tijd over om dan gezellig samen te koken en te dineren.
En nu is er dus een probleem. Want wat doe ik nu? Mijn vriend zegt dat hij het wel begrijpt als ik bij mijn ouders ga eten, maar ik wil kerst niet zonder hem vieren.
En bovendien is de relatie met mijn ouders niet bijzonder geweldig (laten we zeggen dat dat een understatement is), dus zou ik, mocht ik bij mijn ouders gaan eten, waarschijnlijk een kerst met ruzie tegemoet zien. En ja de hele familie komt, maar ik moet zeggen dat ik het niet zie zitten om aan tafel mooi weer te spelen terwijl er in de keuken gevochten wordt.
Ik vind het geen probleem om met kerstavond en tweede kerstdag bij mijn ouders te zijn, maar eerste kerstdag ben ik dus liever bij mijn lief.
Maar het blijft een moeilijke keuze. Mijn ouders zullen dit namelijk niet zonder meer accepteren, ik durf het ze niet eens te vertellen, want ik ben bang voor hun reactie.
Wat zouden jullie doen, en hoe kan ik het het beste brengen?
Over een paar dagen is het weer kerstmis. Hartstikke leuk, maar het brengt voor vele ook heel wat stress mee. Zo ook voor mij.
Mijn moeder heeft eerste kerstdag een diner gepland met mijn grootouders en oom en tante en drie nichtjes. En wil dat ik daar graag bij ben. Mijn vriend mag dan echter niet mee, omdat mijn ouders hem zodanig niet accepteren dat hij er dus zelfs met kerst niet bij mag zijn.
Mijn vriend moet met de kerst gewoon werken (Horeca) maar is eerste kerstdag vrij, en we hebben het er al een tijd over om dan gezellig samen te koken en te dineren.
En nu is er dus een probleem. Want wat doe ik nu? Mijn vriend zegt dat hij het wel begrijpt als ik bij mijn ouders ga eten, maar ik wil kerst niet zonder hem vieren.
En bovendien is de relatie met mijn ouders niet bijzonder geweldig (laten we zeggen dat dat een understatement is), dus zou ik, mocht ik bij mijn ouders gaan eten, waarschijnlijk een kerst met ruzie tegemoet zien. En ja de hele familie komt, maar ik moet zeggen dat ik het niet zie zitten om aan tafel mooi weer te spelen terwijl er in de keuken gevochten wordt.
Ik vind het geen probleem om met kerstavond en tweede kerstdag bij mijn ouders te zijn, maar eerste kerstdag ben ik dus liever bij mijn lief.
Maar het blijft een moeilijke keuze. Mijn ouders zullen dit namelijk niet zonder meer accepteren, ik durf het ze niet eens te vertellen, want ik ben bang voor hun reactie.
Wat zouden jullie doen, en hoe kan ik het het beste brengen?
woensdag 23 december 2009 om 12:52
Als mijn vriend niet mee zou mogen dan ga ik sowieso niet. Als hij zelf niet wil is het een ander verhaal, maar als ze hem weigeren dan zou ik niet gaan.
De band met je ouders is niet goed, als je gaat komt er ruzie en als je niet gaat ook dus doen waar je je zelf goed bij voelt. Volgens mij weet je al wat je wilt, maar durf je het niet te zeggen.
De band met je ouders is niet goed, als je gaat komt er ruzie en als je niet gaat ook dus doen waar je je zelf goed bij voelt. Volgens mij weet je al wat je wilt, maar durf je het niet te zeggen.
woensdag 23 december 2009 om 12:53
Vivelle... als vervolg op de stoere stappen die je al hebt gezet door op jezelf te gaan wonen zou ik dus NIET bij ze gaan eten.
Ik heb je topic destijds wel gevolgd en je had het echt zwaar en moest alles alleen opknappen. Gewoon heerlijk samen met je eigen lieve 'neger' (lief bedoeld he) van de eerste kerstdag genieten. Misschien wordt het voor je ouders dan duidelijk dat jullie echt echt echt samen zijn, of zij dat nou accepteren of niet.
Hele fijne 1e kerstdag.. ik weet zeker dat je de juiste keuze maakt!
Ik heb je topic destijds wel gevolgd en je had het echt zwaar en moest alles alleen opknappen. Gewoon heerlijk samen met je eigen lieve 'neger' (lief bedoeld he) van de eerste kerstdag genieten. Misschien wordt het voor je ouders dan duidelijk dat jullie echt echt echt samen zijn, of zij dat nou accepteren of niet.
Hele fijne 1e kerstdag.. ik weet zeker dat je de juiste keuze maakt!
woensdag 23 december 2009 om 12:56
Jullie hebben gelijk, ik zou gek zijn als ik bij mijn ouders kerst ga vieren. Maar ik voel me altijd schuldig. Mijn moeder haalt mijn opa en oma er ook bij en zegt dan dat die wel heel erg teleurgesteld zullen zijn in mij. Bovendien, het blijven je ouders en familie. Ik heb altijd kerst met hun gevierd. En ik vind het zo erg dat dat nu niet gaat. Dit wil niet zeggen dat ik liever kerst zou vieren met hun hoor! Integendeel. Maar ik zou gewoon willen dat ik en mijn vriend gewoon geaccepteerd zouden worden, en dat het echt 'vrede op aarde' zou zijn met kerst..
woensdag 23 december 2009 om 13:01
Ik zou heel duidelijk tegen je ouders zeggen dat je niet komt omdat je mét je vriend kerst wil vieren. Het is aan hun de keus om hem ook uit te nodigen (ok, je kunt je afvragen of je dan een gezellige kerst zou hebben, maar in ieder geval verandert er dan iets!) maar dat willen ze niet. Jij hoeft je dus niet schuldig te voelen!!
woensdag 23 december 2009 om 13:01
quote:vivelle schreef op 23 december 2009 @ 12:56:
Mijn moeder haalt mijn opa en oma er ook bij en zegt dan dat die wel heel erg teleurgesteld zullen zijn in mij. Ga je wel normaal met je opa en oma om? Hoe reageren zij op het gedrag van je ouders t.o.v. jou? Als ze dat gedrag goedkeuren heb je met hen ook niets meer te schaften zou ik zo denken. En als ze zich tussen 2 vuren in voelen zitten, wat let je dan om jouw opa/oma bij jou thuis uit te nodigen en/of bij hen op visite te gaan?
Mijn moeder haalt mijn opa en oma er ook bij en zegt dan dat die wel heel erg teleurgesteld zullen zijn in mij. Ga je wel normaal met je opa en oma om? Hoe reageren zij op het gedrag van je ouders t.o.v. jou? Als ze dat gedrag goedkeuren heb je met hen ook niets meer te schaften zou ik zo denken. En als ze zich tussen 2 vuren in voelen zitten, wat let je dan om jouw opa/oma bij jou thuis uit te nodigen en/of bij hen op visite te gaan?
woensdag 23 december 2009 om 13:01
quote:vivelle schreef op 23 december 2009 @ 12:56:
Jullie hebben gelijk, ik zou gek zijn als ik bij mijn ouders kerst ga vieren. Maar ik voel me altijd schuldig. Mijn moeder haalt mijn opa en oma er ook bij en zegt dan dat die wel heel erg teleurgesteld zullen zijn in mij. Bovendien, het blijven je ouders en familie. Ik heb altijd kerst met hun gevierd. En ik vind het zo erg dat dat nu niet gaat. Dit wil niet zeggen dat ik liever kerst zou vieren met hun hoor! Integendeel. Maar ik zou gewoon willen dat ik en mijn vriend gewoon geaccepteerd zouden worden, en dat het echt 'vrede op aarde' zou zijn met kerst..Waarom bezoek je je opa en oma niet een andere keer dan, bel vantevoren even op leg de situatie uit dat je gewoon bij je vriend wil zijn maar dat je hun ook erg mist en maak een afpraak om eens bij hun langs te gaan.. Lijkt me toch een prima oplossing.. Niet perfect natuurlijk maar het is iig geen afwijzing naar je opa en oma toe!
Jullie hebben gelijk, ik zou gek zijn als ik bij mijn ouders kerst ga vieren. Maar ik voel me altijd schuldig. Mijn moeder haalt mijn opa en oma er ook bij en zegt dan dat die wel heel erg teleurgesteld zullen zijn in mij. Bovendien, het blijven je ouders en familie. Ik heb altijd kerst met hun gevierd. En ik vind het zo erg dat dat nu niet gaat. Dit wil niet zeggen dat ik liever kerst zou vieren met hun hoor! Integendeel. Maar ik zou gewoon willen dat ik en mijn vriend gewoon geaccepteerd zouden worden, en dat het echt 'vrede op aarde' zou zijn met kerst..Waarom bezoek je je opa en oma niet een andere keer dan, bel vantevoren even op leg de situatie uit dat je gewoon bij je vriend wil zijn maar dat je hun ook erg mist en maak een afpraak om eens bij hun langs te gaan.. Lijkt me toch een prima oplossing.. Niet perfect natuurlijk maar het is iig geen afwijzing naar je opa en oma toe!
woensdag 23 december 2009 om 13:05
woensdag 23 december 2009 om 13:19
Lieve meid, ik zou de vraag naar je ouders terugketsen. Zeg dat je wilt komen (al dan niet van harte, dat terzijde) maar dat je dan wel komt samen met je vriend. Laat hun dan maar beslissen of ze willen dat je dan nog komt. Zo leg je de vraag/ het probleem bij je ouders neer, en niet andersom. Willen ze niet dat je komt omdat je vriend mee komt? Dan kom je lekker niet.
Succes ermee!
Succes ermee!
woensdag 23 december 2009 om 13:19
Vivelle laat je niet manipuleren en een schuldgevoel krijgen door wat je moeder zegt over je grootouders. Ga een andere keer naar hun toe.
Wat Bibi schrijft vind ik een hele goede:
Jou accepteren betekent ook je liefde accepteren.
Helaas accepteren ze jou (nog) niet en je vriend al helemaal niet. Geen acceptatie van hun kant is voor jezelf kiezen.
Wat Bibi schrijft vind ik een hele goede:
Jou accepteren betekent ook je liefde accepteren.
Helaas accepteren ze jou (nog) niet en je vriend al helemaal niet. Geen acceptatie van hun kant is voor jezelf kiezen.
woensdag 23 december 2009 om 13:20
Mijn opa en oma weten dat mijn moeder en ik eel en vaak ruzie hebben. Maar mijn oma probeert vaak te bemiddelen. Ik vind het heel erg dat mijn oma hier (door mijn moeder) zo erg bij betrokken wordt, want ik weet dat mijn oma hier veel moeite mee heeft. Ik heb haar al twee keer huilend aan de telefoon gehad omdat ze zo graag wou helpen het tussen mij en mijn moeder te lijmen.
Mijn oma zegt dat ze mijn moeder vaak toespreekt om niet zo te moeilijk te doen tegenover mij, maar ze verwacht van mij dat ik me dan ook rustiger opstel. En dat wil ik best doen, maar als mijn vriend ooit eens ter sprake valt is mijn moeder gelijk kwaad, en begint ze beledigende opmerkingen te maken. Dit verteld ze natuurlijk niet aan mijn oma. En mijn oma krijgt dus maar de helft mee. Maar ik ben niet iemand om mijn moeder te verklikken bij haar eigen moeder, dus ik vertel mijn oma alleen dat het gewoon niet werkt bij mij thuis.
Ik wil inderdaad best naar mijn opa en oma gaan op een ander moment, maar ik durf mijn oma niet eens op te bellen, want ik weet dat zij het zeker afkeurd dat ik er niet bij ben met eerste kerstdag.
Mijn idee was oorspronkelijk om op kerstavond naar mijn ouders te gaan (mocht er ruzie bij zijn, kan ik altijd weg gaan zonder dat ik een diner verpest), en eventueel op tweede kerstdag nog koffie te gaan drinken(dat ligt er dan ook aan of het op kerstavond een beetje ging).
Mja.. Hoe vertel ik mijn moeder dat ik er júist op eerste kerstdag niet bij ben?
Mijn oma zegt dat ze mijn moeder vaak toespreekt om niet zo te moeilijk te doen tegenover mij, maar ze verwacht van mij dat ik me dan ook rustiger opstel. En dat wil ik best doen, maar als mijn vriend ooit eens ter sprake valt is mijn moeder gelijk kwaad, en begint ze beledigende opmerkingen te maken. Dit verteld ze natuurlijk niet aan mijn oma. En mijn oma krijgt dus maar de helft mee. Maar ik ben niet iemand om mijn moeder te verklikken bij haar eigen moeder, dus ik vertel mijn oma alleen dat het gewoon niet werkt bij mij thuis.
Ik wil inderdaad best naar mijn opa en oma gaan op een ander moment, maar ik durf mijn oma niet eens op te bellen, want ik weet dat zij het zeker afkeurd dat ik er niet bij ben met eerste kerstdag.
Mijn idee was oorspronkelijk om op kerstavond naar mijn ouders te gaan (mocht er ruzie bij zijn, kan ik altijd weg gaan zonder dat ik een diner verpest), en eventueel op tweede kerstdag nog koffie te gaan drinken(dat ligt er dan ook aan of het op kerstavond een beetje ging).
Mja.. Hoe vertel ik mijn moeder dat ik er júist op eerste kerstdag niet bij ben?
woensdag 23 december 2009 om 13:28
quote:Miepjemiep schreef op 23 december 2009 @ 13:19:
Lieve meid, ik zou de vraag naar je ouders terugketsen. Zeg dat je wilt komen (al dan niet van harte, dat terzijde) maar dat je dan wel komt samen met je vriend. Laat hun dan maar beslissen of ze willen dat je dan nog komt. Zo leg je de vraag/ het probleem bij je ouders neer, en niet andersom. Willen ze niet dat je komt omdat je vriend mee komt? Dan kom je lekker niet.
Succes ermee!
Dit heb ik ook gedaan bij mijn Diploma uitreiking, ik zei dat ik hun er graag bij zou hebben, maar dat mijn vriend er ook bij zou zijn. En nu nog verwijten ze mij dat ze neit mochten komen van mij. Natuurlijk reageer ik hier dan verontwaardigt op, en vervolgens zegt mijn moeder dat ik ze geen keus geef: ik wist immers dat ze mijn vriend niet onder ogen willen komen.
En ja mijn ouders moeten inderdaad mijn liefde ook accepteren als ze mij willen accepteren, en dit heb ik ze al zó vaak gezegd. Maar mijn ouders denken echt dat ik 'die neger' heb uitgekozen om hun te pesten, want ik maak hun hele leven kapot, en ze gaan kapot aan mij, en het is mijn schuld als ze dood gaan, want ik heb hun helemaal geruineerd.. Ja het is ronduit kut om zulke dingen te horen. Maar mijn moeder denkt echt dat het zo werkt, en dat ik door al die dreigingen het uit zal maken met mijn vriend en tot mijn 81ste bij hun zal blijven...
Lieve meid, ik zou de vraag naar je ouders terugketsen. Zeg dat je wilt komen (al dan niet van harte, dat terzijde) maar dat je dan wel komt samen met je vriend. Laat hun dan maar beslissen of ze willen dat je dan nog komt. Zo leg je de vraag/ het probleem bij je ouders neer, en niet andersom. Willen ze niet dat je komt omdat je vriend mee komt? Dan kom je lekker niet.
Succes ermee!
Dit heb ik ook gedaan bij mijn Diploma uitreiking, ik zei dat ik hun er graag bij zou hebben, maar dat mijn vriend er ook bij zou zijn. En nu nog verwijten ze mij dat ze neit mochten komen van mij. Natuurlijk reageer ik hier dan verontwaardigt op, en vervolgens zegt mijn moeder dat ik ze geen keus geef: ik wist immers dat ze mijn vriend niet onder ogen willen komen.
En ja mijn ouders moeten inderdaad mijn liefde ook accepteren als ze mij willen accepteren, en dit heb ik ze al zó vaak gezegd. Maar mijn ouders denken echt dat ik 'die neger' heb uitgekozen om hun te pesten, want ik maak hun hele leven kapot, en ze gaan kapot aan mij, en het is mijn schuld als ze dood gaan, want ik heb hun helemaal geruineerd.. Ja het is ronduit kut om zulke dingen te horen. Maar mijn moeder denkt echt dat het zo werkt, en dat ik door al die dreigingen het uit zal maken met mijn vriend en tot mijn 81ste bij hun zal blijven...
woensdag 23 december 2009 om 13:31
Niet er heen gaan maar opbellen...
Dit zou je ongeveer kunnen gebruiken:
Mam ik heb nog even goed nagedacht over 1 ste kerstdag en ik kom alleen als * (naam vriend) ook welkom is en mee kan komen.
Hier zal ze wel gaan mopperen en dan kun je ingrijpen met:
Ik snap dat je hier over wilt nadenken dus bel me maar terug met je besluit hierover.
Doeiii.
Als vriend sowieso niet meewil:
Mam, ik heb besloten dat ik eerste kerstdag niet kom. * (naam vriend) heeft alleen deze dag vrij dus willen we die samen doorbrengen.
2e Kerstdag kom ik dan en hoor wel hoe het geweest is.
Hier zal ze ook wel het 1 en ander over te zeggen hebben. Je kunt dan ingrijpen met
Mam dit is mijn besluit. Jammer dat je het niet begrijpt maar het heeft weinig zin om hierover te gaan bekvechten.
Ik hang NU op.. Daaag mam
Gewoon de hoorn erop leggen dus.
Dit zou je ongeveer kunnen gebruiken:
Mam ik heb nog even goed nagedacht over 1 ste kerstdag en ik kom alleen als * (naam vriend) ook welkom is en mee kan komen.
Hier zal ze wel gaan mopperen en dan kun je ingrijpen met:
Ik snap dat je hier over wilt nadenken dus bel me maar terug met je besluit hierover.
Doeiii.
Als vriend sowieso niet meewil:
Mam, ik heb besloten dat ik eerste kerstdag niet kom. * (naam vriend) heeft alleen deze dag vrij dus willen we die samen doorbrengen.
2e Kerstdag kom ik dan en hoor wel hoe het geweest is.
Hier zal ze ook wel het 1 en ander over te zeggen hebben. Je kunt dan ingrijpen met
Mam dit is mijn besluit. Jammer dat je het niet begrijpt maar het heeft weinig zin om hierover te gaan bekvechten.
Ik hang NU op.. Daaag mam
Gewoon de hoorn erop leggen dus.
woensdag 23 december 2009 om 13:31
waarom twijfel je dan toch om te gaan? Als ik dit zo allemaal hoor zou ik er geen seconde meer over twijfelen. Natuurlijk weet ik jou verhaal/ situatie niet helemaal goed en is dit dan erg makkelijk om te zeggen. En eigenlijk moet ik bekennen dat ik van je ouders echt niks snap.. Maak ze in ieder geval duidelijk dat wanneer je niet gaat dit niet aan jou heeft gelegen. Jij was bereid om te gaan, om daar eerste kerstdag te komen eten. Zij accepteren niet dat je komt, omdat je vriend meekomt. En zoals als eerder is gezegd, jij en je vriend horen samen. Dus als ze jou uitnodigen, nodigen ze hem ook uit. Ik zou in het vervolg met dit soort feestelijkheden dit blijven herhalen, totdat zij het door krijgen (of jij moet er al eerder genoeg van hebben natuurlijk).
woensdag 23 december 2009 om 13:32
quote:vivelle schreef op 23 december 2009 @ 13:20:
Maar ik ben niet iemand om mijn moeder te verklikken bij haar eigen moeder, dus ik vertel mijn oma alleen dat het gewoon niet werkt bij mij thuis.
Denk dat je gerust ter sprake kunt brengen dat jij wel wilt komen met je vriend. Dat zie ik niet als verklikken, maar als gewoon vertellen zo het is. Als je oma niet van alle feiten op de hoogte is, blijft ze tevergeefs hopen op verzoeningen die niet gaan gebeuren. Misschien kan ze jouw moeder er 'ns op aanspreken dat ze die negert van jou moet accepteren. Hoe reageert je oma op jullie relatie? Kan zij wel met jouw vriend overweg?
Zolang je de echte reden niet vertelt aan je oma (dat je vriend niet welkom is) denkt ze wellicht dat jij te koppig bent. Dus gewoon de waarheid op tafel als je niet wil dat je oma teleurgesteld is in jou.
Maar ik ben niet iemand om mijn moeder te verklikken bij haar eigen moeder, dus ik vertel mijn oma alleen dat het gewoon niet werkt bij mij thuis.
Denk dat je gerust ter sprake kunt brengen dat jij wel wilt komen met je vriend. Dat zie ik niet als verklikken, maar als gewoon vertellen zo het is. Als je oma niet van alle feiten op de hoogte is, blijft ze tevergeefs hopen op verzoeningen die niet gaan gebeuren. Misschien kan ze jouw moeder er 'ns op aanspreken dat ze die negert van jou moet accepteren. Hoe reageert je oma op jullie relatie? Kan zij wel met jouw vriend overweg?
Zolang je de echte reden niet vertelt aan je oma (dat je vriend niet welkom is) denkt ze wellicht dat jij te koppig bent. Dus gewoon de waarheid op tafel als je niet wil dat je oma teleurgesteld is in jou.
woensdag 23 december 2009 om 13:32
