Relaties
alle pijlers
Kind ophalen uit school: sanity check
woensdag 10 september 2008 om 13:23
Even kort de situatie.
Mijn man en ik hebben twee dochters. De oudste gaat naar de kleuterschool, de jongste gaat nog naar een kinderdagverblijf. De afspraak is dat ik elke dag beide kinderen breng, dat mijn man de oudste uit school haalt (een dag gaat ze naar de naschoolse opvang, dan haal ik meestal) en dat ik de jongste ophaal als m'n werk het toelaat (bijna altijd gelukkig).
Mijn man kan 's nachts moeilijk slapen, waardoor zijn slaapritme nogal onregelmatig is. Ik heb er voor gekozen dus altijd m'n dochters te brengen.. ik vind het fijn daar controle over te hebben.
Gisteren werd ik echter om 15.15 uur gebeld om te zeggen dat dochterlief nog aan het wachten was. Ik ben natuurlijk meteen op de fiets gesprongen en ben als een idioot naar haar school gefietst. Duizend maal excuses aangeboden en dochter vreselijk hard geknuffeld (ze was er gelukkig vrolijk onder, zingen enzo).
So far so good.. (hoewel).. Maar nu komt het: gisterenochtend was ik nl nogal gestressed met het aankleden van de kinderen. Daardoor maakte ik best wat herrie en de oudste huilde omdat ze geen rok aan mocht (dat soort leuke dingen..) Manlief sliep net en werd geirriteerd wakker van mijn herrie (8 uur) en kon daarna niet meer slapen. En is dus niet op tijd wakker geworden om onze dochter uit school te halen.
En.. nu geeft hij mij de schuld. Als ik 's ochtends niet zo veel herrie had lopen maken.. had hij niet urenlang wakker gelegen en was het hem gewoon gelukt de oudste op te halen... etc. Wat moet ik hier nu mee? Ik was al kwaad dat hij niet gewoon tien wekkers gezet heeft (van mijn part) om op tijd wakker te worden, maar nu ben ik eigenlijk vooral heel verdrietig.. Ik maakte herrie, dat klopt. Hij heeft een slaapprobleem, ik weet dat het gevoelig ligt en ik hield er geen rekening mee.. Meestal loop ik met de kinderen op m'n tenen.. nu niet.. Stom!
Wie helpt me dit in het juiste perspectief te zien?
Mijn man en ik hebben twee dochters. De oudste gaat naar de kleuterschool, de jongste gaat nog naar een kinderdagverblijf. De afspraak is dat ik elke dag beide kinderen breng, dat mijn man de oudste uit school haalt (een dag gaat ze naar de naschoolse opvang, dan haal ik meestal) en dat ik de jongste ophaal als m'n werk het toelaat (bijna altijd gelukkig).
Mijn man kan 's nachts moeilijk slapen, waardoor zijn slaapritme nogal onregelmatig is. Ik heb er voor gekozen dus altijd m'n dochters te brengen.. ik vind het fijn daar controle over te hebben.
Gisteren werd ik echter om 15.15 uur gebeld om te zeggen dat dochterlief nog aan het wachten was. Ik ben natuurlijk meteen op de fiets gesprongen en ben als een idioot naar haar school gefietst. Duizend maal excuses aangeboden en dochter vreselijk hard geknuffeld (ze was er gelukkig vrolijk onder, zingen enzo).
So far so good.. (hoewel).. Maar nu komt het: gisterenochtend was ik nl nogal gestressed met het aankleden van de kinderen. Daardoor maakte ik best wat herrie en de oudste huilde omdat ze geen rok aan mocht (dat soort leuke dingen..) Manlief sliep net en werd geirriteerd wakker van mijn herrie (8 uur) en kon daarna niet meer slapen. En is dus niet op tijd wakker geworden om onze dochter uit school te halen.
En.. nu geeft hij mij de schuld. Als ik 's ochtends niet zo veel herrie had lopen maken.. had hij niet urenlang wakker gelegen en was het hem gewoon gelukt de oudste op te halen... etc. Wat moet ik hier nu mee? Ik was al kwaad dat hij niet gewoon tien wekkers gezet heeft (van mijn part) om op tijd wakker te worden, maar nu ben ik eigenlijk vooral heel verdrietig.. Ik maakte herrie, dat klopt. Hij heeft een slaapprobleem, ik weet dat het gevoelig ligt en ik hield er geen rekening mee.. Meestal loop ik met de kinderen op m'n tenen.. nu niet.. Stom!
Wie helpt me dit in het juiste perspectief te zien?
woensdag 10 september 2008 om 15:48
Klinkt als een man die zichzelf een slachtoffer vindt van de situatie en het eigeniljk wel prima vindt zo. Jij doet alles en zodra je laat blijken dat het je zwaar valt, drukt hij dat de kop in. Logisch, want zijn "veilige" structuur komt op het spel te staan. Alleen al het feit dat jij niet eens mag uiten hoe jij je erbij voelt, geeft voor mij aan dat het hem niet interesseert. Zijn belang gaat voor. Als hij het WERKELIJK als een probleem zijn beschouwen dat hij niet slaapt, dan zou hij anders reageren..
ik krijg het idee dat jullie niet zo'n fijne relatie hebben. Geen respect (alleen van jouw kant), praten over jouw gevoelens mag niet of loopt naar af, jij rent je de benen onder je lijf en zoekt naar oplossingen, en hij staat erbij en kijkt ernaar. Zijn studie lijkt ook niet al te serieus te zijn, bovendien moet je daarna ook aan de bak. Hoe gaat zijn studie, wanneer is hij klaar?
Want iets in mij zegt dat hij zo lang mogelijk het afstuderen zal uitstellen, zodat hij niet hoeft te gaan werken.
Zo'n man ben je liever kwijt dan rijk. Oh ja...niet te vergeten hoe hij zich opstelt tav de opvoeding.
ik krijg het idee dat jullie niet zo'n fijne relatie hebben. Geen respect (alleen van jouw kant), praten over jouw gevoelens mag niet of loopt naar af, jij rent je de benen onder je lijf en zoekt naar oplossingen, en hij staat erbij en kijkt ernaar. Zijn studie lijkt ook niet al te serieus te zijn, bovendien moet je daarna ook aan de bak. Hoe gaat zijn studie, wanneer is hij klaar?
Want iets in mij zegt dat hij zo lang mogelijk het afstuderen zal uitstellen, zodat hij niet hoeft te gaan werken.
Zo'n man ben je liever kwijt dan rijk. Oh ja...niet te vergeten hoe hij zich opstelt tav de opvoeding.
woensdag 10 september 2008 om 15:50
quote:Julus schreef op 10 september 2008 @ 15:48:
Klinkt als een man die zichzelf een slachtoffer vindt van de situatie en het eigeniljk wel prima vindt zo. Jij doet alles en zodra je laat blijken dat het je zwaar valt, drukt hij dat de kop in. Logisch, want zijn "veilige" structuur komt op het spel te staan. Alleen al het feit dat jij niet eens mag uiten hoe jij je erbij voelt, geeft voor mij aan dat het hem niet interesseert. Zijn belang gaat voor. Als hij het WERKELIJK als een probleem zijn beschouwen dat hij niet slaapt, dan zou hij anders reageren..
ik krijg het idee dat jullie niet zo'n fijne relatie hebben. Geen respect (alleen van jouw kant), praten over jouw gevoelens mag niet of loopt naar af, jij rent je de benen onder je lijf en zoekt naar oplossingen, en hij staat erbij en kijkt ernaar. Zijn studie lijkt ook niet al te serieus te zijn, bovendien moet je daarna ook aan de bak. Hoe gaat zijn studie, wanneer is hij klaar?
Want iets in mij zegt dat hij zo lang mogelijk het afstuderen zal uitstellen, zodat hij niet hoeft te gaan werken.
Zo'n man ben je liever kwijt dan rijk. Oh ja...niet te vergeten hoe hij zich opstelt tav de opvoeding.He-le-maal eens. Ik vind het echt schandalig wat hij doet.
Klinkt als een man die zichzelf een slachtoffer vindt van de situatie en het eigeniljk wel prima vindt zo. Jij doet alles en zodra je laat blijken dat het je zwaar valt, drukt hij dat de kop in. Logisch, want zijn "veilige" structuur komt op het spel te staan. Alleen al het feit dat jij niet eens mag uiten hoe jij je erbij voelt, geeft voor mij aan dat het hem niet interesseert. Zijn belang gaat voor. Als hij het WERKELIJK als een probleem zijn beschouwen dat hij niet slaapt, dan zou hij anders reageren..
ik krijg het idee dat jullie niet zo'n fijne relatie hebben. Geen respect (alleen van jouw kant), praten over jouw gevoelens mag niet of loopt naar af, jij rent je de benen onder je lijf en zoekt naar oplossingen, en hij staat erbij en kijkt ernaar. Zijn studie lijkt ook niet al te serieus te zijn, bovendien moet je daarna ook aan de bak. Hoe gaat zijn studie, wanneer is hij klaar?
Want iets in mij zegt dat hij zo lang mogelijk het afstuderen zal uitstellen, zodat hij niet hoeft te gaan werken.
Zo'n man ben je liever kwijt dan rijk. Oh ja...niet te vergeten hoe hij zich opstelt tav de opvoeding.He-le-maal eens. Ik vind het echt schandalig wat hij doet.
woensdag 10 september 2008 om 15:50
Nivvie, hoe doen jullie het dan in het weekend, en tijdens de schoolvakantieperiode van je kinderen? Moeten de kids dan ook de hele dag muisstil zijn, omdat papa slaapt?
Jouw verhaal doet me denken aan een vroegere buurvrouw van me. Had verschrikkelijke slaapproblemen, deed geen oog dicht 's nachts, al jaren niet. Haar slaapkamergordijnen waren iedere middag van 13 tot 16.30 uur dicht. Als ik dan voorzichtig opperde dat ze door 's middags te slapen haar dag-/nachtritme totaal verschoof, kreeg ik te horen dat ze het niet redde overdag, zonder middagslaapje. 'Meid, je hebt geen idee hoe erg het is .....'.
Totdat haar man ernstig ziek werd en maandenlang in een academisch ziekenhuis, een uur rijden hiervandaan, moest worden opgenomen. Buurvrouw moest toen haar ritme wel verschuiven om haar man 's middags te kunnen bezoeken. Resultaat: slaapproblemen als sneeuw voor de zon verdwenen.
Het is maar hoe je jezelf went, en hoezeer je jezelf toestaat op afwijkende tijden te slapen. Als je in een vliegtuig stapt en aan de andere kant van de wereld een tijdverschil van 12 uur moet overbruggen voel je je ook een paar dagen beroerd, slaperig op de verkeerde tijden en klaarwakker als je naar bed moet. Maar het beste advies voor een jetlag is nog altijd: gewoon zo snel mogelijk aanpassen.
Jouw verhaal doet me denken aan een vroegere buurvrouw van me. Had verschrikkelijke slaapproblemen, deed geen oog dicht 's nachts, al jaren niet. Haar slaapkamergordijnen waren iedere middag van 13 tot 16.30 uur dicht. Als ik dan voorzichtig opperde dat ze door 's middags te slapen haar dag-/nachtritme totaal verschoof, kreeg ik te horen dat ze het niet redde overdag, zonder middagslaapje. 'Meid, je hebt geen idee hoe erg het is .....'.
Totdat haar man ernstig ziek werd en maandenlang in een academisch ziekenhuis, een uur rijden hiervandaan, moest worden opgenomen. Buurvrouw moest toen haar ritme wel verschuiven om haar man 's middags te kunnen bezoeken. Resultaat: slaapproblemen als sneeuw voor de zon verdwenen.
Het is maar hoe je jezelf went, en hoezeer je jezelf toestaat op afwijkende tijden te slapen. Als je in een vliegtuig stapt en aan de andere kant van de wereld een tijdverschil van 12 uur moet overbruggen voel je je ook een paar dagen beroerd, slaperig op de verkeerde tijden en klaarwakker als je naar bed moet. Maar het beste advies voor een jetlag is nog altijd: gewoon zo snel mogelijk aanpassen.
woensdag 10 september 2008 om 15:54
Joyce, dat werkt inderdaad echt zo. Als ik overdag even ga slapen, dan ben ik daarna nog veel meer moe en duf en lig ik wakker in bed 's avonds/'s nachts. Van niksdoen word je enorm moe, alles is dan teveel. Hoe meer je doet, hoe meer je aan kunt en van alle activeit slaap je goed. Het lijkt mij dat deze mijnheer veel te weinig onderneemt en veel te veel slaapt, DAT is zijn probleem! Maar hij komt ermee weg, en zal ermee door blijven gaan en dus blijft het probleem bestaan.
Dat hij niet een baan op kantoortijden aan zou kunnen is ook onzin, hij wil gewoon niet.
Dat hij niet een baan op kantoortijden aan zou kunnen is ook onzin, hij wil gewoon niet.
woensdag 10 september 2008 om 15:56
Het lijkt mij echt verschrikkelijk om niet te kunnen slapen. Daar word ik heel sjacherijnig van... laat staan dat je het dag in dag uit hebt. En dat hij zich heeft verslapen is gewoon rot, kan eigenlijk niet als je verplichtingen hebt, maar hij moet jou daar niet de schuld van geven.
Wat ik me wel afvraag, maar misschien ben ik spuit 11 nu, is wanneer hij precies naar school gaat als hij overdag slaapt...
Wat ik me wel afvraag, maar misschien ben ik spuit 11 nu, is wanneer hij precies naar school gaat als hij overdag slaapt...
woensdag 10 september 2008 om 15:59
Goede vraag...of wanneer hij studeert. Als hij hbo of uni doet, zal hij veel thuis moeten studeren. Anders is het mbo en dus zal hij veel in de schoolbanken zitten. En dat is niet het geval volgens mij...
en hoe kun je je concentreren als je zo ontzettend moe bent, door slaapgebrek? Denk dat hij een eeuwige student zal blijven. To brengt toch geld binnen. Hoe oud is hij eigenlijk, even voor mijn beeld?
en hoe kun je je concentreren als je zo ontzettend moe bent, door slaapgebrek? Denk dat hij een eeuwige student zal blijven. To brengt toch geld binnen. Hoe oud is hij eigenlijk, even voor mijn beeld?
woensdag 10 september 2008 om 16:04
Ja dat vraag ik me ook af, hoe oud jullie zijn en jullie kindjes. Nog vrij jong toch? Jij moet het echt verschrikkelijk druk hebben, kost verdienen, kinders opvoeden. En het lijkt me dan gekmakend om te zien hoe je man (die hoogst waarschijnlijk óók vader wilde worden) nota bene ligt te slápen! Hoe komt je man aan zo'n instelling? Heeft hij van huis uit zoiets meegekregen? En hoe komt het dat jij er zo makkelijk in mee gaat? Heeft hij wel eens geprobeerd wakker te blijven?
Waarom gaat je jongste naar de dagopvang? Zodat hij rustig kan slapen? (vraag me af of het al zo ver is zeg maar)
Sorry veel vragen, maar ik probeer echt met je mee te denken..
Waarom gaat je jongste naar de dagopvang? Zodat hij rustig kan slapen? (vraag me af of het al zo ver is zeg maar)
Sorry veel vragen, maar ik probeer echt met je mee te denken..
woensdag 10 september 2008 om 16:05
Eigenlijk heeft hij helemaal geen slaapprobleem, hij slaapt immers als de beste .... hij slaapt zó goed dat hij zijn kind niet uit school haalt. Zó goed dat hij geen wekker hoort. Tjonge, dát is nog eens slapen .....
Zijn probleem ligt in de de tijden waarop hij zou moeten slapen en daar moet met enige wilskracht toch wel wat aan gedaan kunnen worden, lijkt me.
Zijn probleem ligt in de de tijden waarop hij zou moeten slapen en daar moet met enige wilskracht toch wel wat aan gedaan kunnen worden, lijkt me.
woensdag 10 september 2008 om 16:06
Hmm.. heel veel vragen:
Ja, overdag niet slapen is vaak geprobeerd. Maar net als bij Juliee wil dat niet zeggen dat hij dan 's nachts wel slaapt. In zijn twintiger jaren was een nacht overslaan vaak de truc om weer in het ritme te komen. Nu lukt de truc niet meer. Ik wil wel even zeggen dat het slapen nu al veel beter gaat. Beter dan de afgelopen tien jaar eigenlijk. Vaak genoeg gaat hij nu gewoon op tijd slapen en op tijd op. Maar zo nu en dan is het weer mis, ondanks ritme en melatonine. Mss moeten we daar dan proberen meteen in te grijpen. Niet laten doorsukkelen. Ik zal het bespreken, het lijkt me een goed idee. Liever een brakke dag voor hem alleen, dan een nare week voor ons allen.
En dat het moeilijk is om over dit soort dingen te praten is denk ik omdat we allebei niet zo goed zijn in het beheersen van het gesprek. Voor we het weten gaat het over allerlei onderwerpen en dwalen we al ruzieend af. Ik heb ook m'n grote fouten gemaakt in onze relatie, die worden er vaak bij betrokken dan. Deels terecht, deels onterecht. Ik vind het lastig puur over 1 onderwerp te praten.
Ja, overdag niet slapen is vaak geprobeerd. Maar net als bij Juliee wil dat niet zeggen dat hij dan 's nachts wel slaapt. In zijn twintiger jaren was een nacht overslaan vaak de truc om weer in het ritme te komen. Nu lukt de truc niet meer. Ik wil wel even zeggen dat het slapen nu al veel beter gaat. Beter dan de afgelopen tien jaar eigenlijk. Vaak genoeg gaat hij nu gewoon op tijd slapen en op tijd op. Maar zo nu en dan is het weer mis, ondanks ritme en melatonine. Mss moeten we daar dan proberen meteen in te grijpen. Niet laten doorsukkelen. Ik zal het bespreken, het lijkt me een goed idee. Liever een brakke dag voor hem alleen, dan een nare week voor ons allen.
En dat het moeilijk is om over dit soort dingen te praten is denk ik omdat we allebei niet zo goed zijn in het beheersen van het gesprek. Voor we het weten gaat het over allerlei onderwerpen en dwalen we al ruzieend af. Ik heb ook m'n grote fouten gemaakt in onze relatie, die worden er vaak bij betrokken dan. Deels terecht, deels onterecht. Ik vind het lastig puur over 1 onderwerp te praten.
woensdag 10 september 2008 om 16:09
woensdag 10 september 2008 om 16:09
woensdag 10 september 2008 om 16:11
Het is best fijn om problemen in stand te houden zodat je altijd een vingertje kan wijzen naar de ander. Iets aan problemen doen betekent eigen verantwoording nemen in een ruzie en een relatie. Das voor veel mensen best pijnlijk en nie zo leuk...
Schuld geven is veel 'leuker'.
Heb je het idee dat je 'eeuwig' moet boeten voor je fouten TO? Dat je daarom zo op je tenen loopt en alles van hem pikt?
Schuld geven is veel 'leuker'.
Heb je het idee dat je 'eeuwig' moet boeten voor je fouten TO? Dat je daarom zo op je tenen loopt en alles van hem pikt?
woensdag 10 september 2008 om 16:12
Het valt mij op dat je eigenlijk geen antwoord geeft op vragen die gesteld zijn tav het studeren. Je lijkt het probleem nu minder groot te maken dan het eigenlijk is. Hoe komt dat?
Uit alles wat je schrijft maak ik op dat jij hem nogal in bescherming neemt. Alle negatieve opmerkingen over zijn gedrag lijk je niet te willen zien. Alsje niet bereid bent om onder ogen te zien waar het misgaat, zal er ook geen oplossing komen. Maar dat is dan jouw keuze en zul je je erbij neer moeten leggen. Het wordt dan ook lastig om advies te geven.
Uit alles wat je schrijft maak ik op dat jij hem nogal in bescherming neemt. Alle negatieve opmerkingen over zijn gedrag lijk je niet te willen zien. Alsje niet bereid bent om onder ogen te zien waar het misgaat, zal er ook geen oplossing komen. Maar dat is dan jouw keuze en zul je je erbij neer moeten leggen. Het wordt dan ook lastig om advies te geven.
woensdag 10 september 2008 om 16:15
Hm, als hj tot laat slaapt werkt hij lang door aan zijn studie.
Hij haalt ze op van school, dus zorgt voor ze. Maar de zorg komt op jou neer, heb ik begrepen. Dus dat gedeelte snap ik even niet. Hij studeert dus in de avonduren en 's nachts. Hebben jullie nog wel quality time samen dan?
Dat slaapprobleem werkt dus in alles door, en gaat ten koste van jullie tijd samen. Ik begrijp wel dat praten lastig is, want hij is eigenlijk altijd moe én moet dan nog studeren.
Hij haalt ze op van school, dus zorgt voor ze. Maar de zorg komt op jou neer, heb ik begrepen. Dus dat gedeelte snap ik even niet. Hij studeert dus in de avonduren en 's nachts. Hebben jullie nog wel quality time samen dan?
Dat slaapprobleem werkt dus in alles door, en gaat ten koste van jullie tijd samen. Ik begrijp wel dat praten lastig is, want hij is eigenlijk altijd moe én moet dan nog studeren.
woensdag 10 september 2008 om 16:18
woensdag 10 september 2008 om 16:21
Als mijn man, iedere keer als ik niet had geslapen, daar zoveel rekening mee zou houden, en alles op alles zou zetten om mij te laten slapen.. heel eerlijk.. er zijn dagen dat ik dat dan hetzelfde zou doen als jouw man.
Maar mijn man is een zak
en ik móet er wel uit want heb verantwoordelijkheden die niemand anders overneemt. Ik geloof ook niet dat mijn man daar één seconde wroeging over heeft hoor trouwens . We zijn allemaal grote mensen die beseffen dat het tijdperk van hele dagen slapen ver achter ons ligt, of nog heel ver in de toekomst.
Maar mijn man is een zak
en ik móet er wel uit want heb verantwoordelijkheden die niemand anders overneemt. Ik geloof ook niet dat mijn man daar één seconde wroeging over heeft hoor trouwens . We zijn allemaal grote mensen die beseffen dat het tijdperk van hele dagen slapen ver achter ons ligt, of nog heel ver in de toekomst.
woensdag 10 september 2008 om 16:22
Heeft hij in die tien jaar gewerkt zo ja, voor hoelang?
En hoe ging dat dan voordat jullie kinderen kregen, hebben jullie toen beiden besloten dat jij ging werken en hij studeren, stond je daar achter. Heb je daar een limiet aan gesteld?
Want veel studies duren geen tien jaar, tenzij hij geneesunde studeert. Dus na die vier jaar, gaan werken. Studies zijn duur, zeker als je geen stufi meer krijgt..
En hoe ging dat dan voordat jullie kinderen kregen, hebben jullie toen beiden besloten dat jij ging werken en hij studeren, stond je daar achter. Heb je daar een limiet aan gesteld?
Want veel studies duren geen tien jaar, tenzij hij geneesunde studeert. Dus na die vier jaar, gaan werken. Studies zijn duur, zeker als je geen stufi meer krijgt..
woensdag 10 september 2008 om 16:25
quote:Nivvie schreef op 10 september 2008 @ 16:09:
Jongste gaat naar de opvang zodat hij kan studeren.
Maar wanneer hij dan slaapt is dat toch ook zonde? Dan betaal je opvang om hem te laten slapen ..... Jij werkt, jij zorgt voor het gezinsinkomen neem ik aan .... Als hij overdag tussen de bedrijven door zou studeren, zou jongste af en toe een dagje thuis kunnen blijven, leuk voor papa, leuk voor jongste, en leuk voor jullie portemonnee. En dan 's avonds nog wat uren studeren, dat moet toch kunnen? Zoveel vrouwen combineren een kind met een studie. Is niet makkelijk, maar niemand heeft gezegd dat zijn leven zo makkelijk zou moeten zijn, als jij alleen maar loopt te regelen en te draven .....
Fouten van jou uit het verleden? Dat kan zijn, maar hij is niet bij je weggegaan, dus heeft hij je geaccepteerd, met die fouten erbij. Oude koeien uit de sloot zijn de grootste struikelblokken in een relatie, die vertroebelen de dag van vandaag. Maar hij is bij je gebleven? En hij wil nog steeds bij je blijven? Wellicht wilde hij zelfs na jouw fouten met jou samen kinderen? Dan ook niet meer zeuren over het verleden!!
Jongste gaat naar de opvang zodat hij kan studeren.
Maar wanneer hij dan slaapt is dat toch ook zonde? Dan betaal je opvang om hem te laten slapen ..... Jij werkt, jij zorgt voor het gezinsinkomen neem ik aan .... Als hij overdag tussen de bedrijven door zou studeren, zou jongste af en toe een dagje thuis kunnen blijven, leuk voor papa, leuk voor jongste, en leuk voor jullie portemonnee. En dan 's avonds nog wat uren studeren, dat moet toch kunnen? Zoveel vrouwen combineren een kind met een studie. Is niet makkelijk, maar niemand heeft gezegd dat zijn leven zo makkelijk zou moeten zijn, als jij alleen maar loopt te regelen en te draven .....
Fouten van jou uit het verleden? Dat kan zijn, maar hij is niet bij je weggegaan, dus heeft hij je geaccepteerd, met die fouten erbij. Oude koeien uit de sloot zijn de grootste struikelblokken in een relatie, die vertroebelen de dag van vandaag. Maar hij is bij je gebleven? En hij wil nog steeds bij je blijven? Wellicht wilde hij zelfs na jouw fouten met jou samen kinderen? Dan ook niet meer zeuren over het verleden!!
woensdag 10 september 2008 om 16:26
Zeg TO, kun je niet een paar dagen bij een vriendin logeren? Lekker 's avonds naar de film, biertje drinken, rondje winkelen op koopavond. Kom je helemaal bij!
In die paar dagen mag je man even alles zelf doen. Merkt hij meteen hoeveel werk jij eigenlijk verricht. Bovendien moet hij dan 's ochtends lekker op tijd zijn bed uit om kinderen naar school te brengen, overdag huishouden doen, studeren, 's middags iedereen op tijd ophalen, koken, afwassen, kinderen in bed en zelf ook slapen want hij zal wel bekaf zijn van een hele dag werken...
Misschien staan jullie daarna weer wat meer open voor elkaar? En heb jij de rust en de afstand om objectief naar de relatie te kijken, zodat je niet meer aan je eigen oordeel hoeft te twijfelen.
Ik bedoel dus niet met een kwaaie kop het huis uitstampen, maar gewoon een of twee nachten bij een vriendin logeren (of ergens anders) en wat afstand nemen van de situatie.
In die paar dagen mag je man even alles zelf doen. Merkt hij meteen hoeveel werk jij eigenlijk verricht. Bovendien moet hij dan 's ochtends lekker op tijd zijn bed uit om kinderen naar school te brengen, overdag huishouden doen, studeren, 's middags iedereen op tijd ophalen, koken, afwassen, kinderen in bed en zelf ook slapen want hij zal wel bekaf zijn van een hele dag werken...
Misschien staan jullie daarna weer wat meer open voor elkaar? En heb jij de rust en de afstand om objectief naar de relatie te kijken, zodat je niet meer aan je eigen oordeel hoeft te twijfelen.
Ik bedoel dus niet met een kwaaie kop het huis uitstampen, maar gewoon een of twee nachten bij een vriendin logeren (of ergens anders) en wat afstand nemen van de situatie.
woensdag 10 september 2008 om 16:33
Ik vind dat je man een beetje te erg reageert... Ik heb ook een slaapprobleem. Gelukkig niet dagelijks, maar ik zit een paar nachten per week een paar uur beneden omdat ik gewoon klaarwakker ben. Hoe meer ik me er aan irriteer, hoe moeilijker ik de dag doorkom.
Waarschijnlijk is het gewoon afreageren en kun je het nu van je schouders af laten glijden, maar hopelijk komt hij wel weer in zijn ritme. Op een rustig moment nog maar eens over na praten.
Waarschijnlijk is het gewoon afreageren en kun je het nu van je schouders af laten glijden, maar hopelijk komt hij wel weer in zijn ritme. Op een rustig moment nog maar eens over na praten.
woensdag 10 september 2008 om 16:39
Je schreef, ik sprong op mijn fiets en haalde onze dochter op. Mag ik vragen waar de school als eerste heeft heengebeld? Naar jullie huis, of naar jouw werk? En kon jij zomaar zondermeer weg van je werk? (Hier spreekt een docent die de mobiel uitzet bij lesgeven). Als ze eerst naar huis belden, is hij dus ook doodleuk door de telefoon heen geslapen.
Ik zie dat je in een impasse zit. Jij hebt het probleem praktisch helemaal opgelost en hij is in een vicieuze cirkel terecht gekomen.
Wat doet hij trouwens voor studie? Ik neem aan dat het op termijn de bedoeling is dat hij er wat mee gaat doen en dat zal toch ook echt overdag zijn.
Ik kan niet oordelen over slaapproblemen, hooguit dat ik wenste dat ik er meer tijd voor had, maar ik denk wel dat hij eens goed doordrongen moet worden van het feit dat dit zo niet langer kan. Ik meen ergens gelezen te hebben dat hij 35 is, veel te jong om als een zoutzak op de bank te zitten. Ik bedoel, terugkomende op die studie, hij wil er wel wat mee doen, hoop ik. Vind het trouwens verbazingwekkend, want ik heb aan Leiden gestudeerd (in deeltijd) en daarvan mocht je van de 13 of 14 weken les er maar 3 missen per vak. Hij zal toch ook wel eens college hebben?
Maar dit kan zo niet langer. Het feit dat jij bij die vrienden zo je hart uitstort, is een teken aan de wand. Ik begrijp dat hij het niet leuk vind, maar het had wel zijn ogen moeten openen. Dat deed het dus kennelijk niet.
Het voorstel om een paar dagen te vertrekken zul je als moeder zijnde niet zo snel doen. Maar het is eigenlijk wel een goed idee.....
Ik zie dat je in een impasse zit. Jij hebt het probleem praktisch helemaal opgelost en hij is in een vicieuze cirkel terecht gekomen.
Wat doet hij trouwens voor studie? Ik neem aan dat het op termijn de bedoeling is dat hij er wat mee gaat doen en dat zal toch ook echt overdag zijn.
Ik kan niet oordelen over slaapproblemen, hooguit dat ik wenste dat ik er meer tijd voor had, maar ik denk wel dat hij eens goed doordrongen moet worden van het feit dat dit zo niet langer kan. Ik meen ergens gelezen te hebben dat hij 35 is, veel te jong om als een zoutzak op de bank te zitten. Ik bedoel, terugkomende op die studie, hij wil er wel wat mee doen, hoop ik. Vind het trouwens verbazingwekkend, want ik heb aan Leiden gestudeerd (in deeltijd) en daarvan mocht je van de 13 of 14 weken les er maar 3 missen per vak. Hij zal toch ook wel eens college hebben?
Maar dit kan zo niet langer. Het feit dat jij bij die vrienden zo je hart uitstort, is een teken aan de wand. Ik begrijp dat hij het niet leuk vind, maar het had wel zijn ogen moeten openen. Dat deed het dus kennelijk niet.
Het voorstel om een paar dagen te vertrekken zul je als moeder zijnde niet zo snel doen. Maar het is eigenlijk wel een goed idee.....
woensdag 10 september 2008 om 16:41
Er is inderdaad geen limiet gesteld aan zijn studietijd. En omdat hij het altijd 'erbij' deed (eerst bij het werk, later bij de kinderen), was het ook niet erg dat hij er langer over deed. Maar nu wil ik (met fulltime de handen vrij) ook wel resultaat zien natuurlijk.
In de vakantie ben ik een paar dagen weg geweest (hij was boos op me, dus niet echt goed doordacht weg). Dat werkt niet. Dan gaat het alleen maar nog slechter met hem en dat is niet goed voor de kinderen. Oudste is nog net niet leerplichtig (nog een maand), dus ik denk dat hij haar dan thuis houdt. Pas als ze vijf is, zal dat problemen op gaan leveren.
Zelf lijkt het me het handigste als hij een week of twee ergens anders heen gaat. Inderdaad zonder ruzie, maar goed besproken. Ik kan het thuis alleen prima af, krijg dan ook wat rust, en dan kan hij zich even helemaal richten op z'n studie en op z'n slaapritme. Heb het al meerdere keren geopperd, maar hij is nog niet gegaan (er is een vakantiehuisje in de familie dat nu leeg staat..)
In de vakantie ben ik een paar dagen weg geweest (hij was boos op me, dus niet echt goed doordacht weg). Dat werkt niet. Dan gaat het alleen maar nog slechter met hem en dat is niet goed voor de kinderen. Oudste is nog net niet leerplichtig (nog een maand), dus ik denk dat hij haar dan thuis houdt. Pas als ze vijf is, zal dat problemen op gaan leveren.
Zelf lijkt het me het handigste als hij een week of twee ergens anders heen gaat. Inderdaad zonder ruzie, maar goed besproken. Ik kan het thuis alleen prima af, krijg dan ook wat rust, en dan kan hij zich even helemaal richten op z'n studie en op z'n slaapritme. Heb het al meerdere keren geopperd, maar hij is nog niet gegaan (er is een vakantiehuisje in de familie dat nu leeg staat..)
