Relaties
alle pijlers
Kindje van minnaar
vrijdag 23 maart 2007 om 15:01
Ik ben op zoek naar mensen die ook zwanger zijn geraakt van hun minnaar.
Zelf ben ik nu alweer een maandje de trotse mama van een heel mooi kindje maar toch valt het me zwaarder dan ik gedacht had... Mede omdat hij niet al te lang voor mijn uitgerekende datum een nieuwe vrouw heeft leren kennen waar hij nu dus een relatie mee heeft terwijl ik juist, na jaren af en aan contacten en liefdesbetuigingen van zijn kant, voor hem wilde kiezen. Ook mijn eigen man (en zijn familie) zien met een kindje dat niet van hem is is lastig.
Ik ben dus niet op zoek naar mensen die me gaan vertellen hoe fout ik ben geweest want dat weet ik zelf prima en daar word ik hard genoeg voor gestraft nu. Erover praten met anderen kan ik niet dus ik hoop via deze weg in contact te komen met "lotgenoten".
Liefs,
R.
Zelf ben ik nu alweer een maandje de trotse mama van een heel mooi kindje maar toch valt het me zwaarder dan ik gedacht had... Mede omdat hij niet al te lang voor mijn uitgerekende datum een nieuwe vrouw heeft leren kennen waar hij nu dus een relatie mee heeft terwijl ik juist, na jaren af en aan contacten en liefdesbetuigingen van zijn kant, voor hem wilde kiezen. Ook mijn eigen man (en zijn familie) zien met een kindje dat niet van hem is is lastig.
Ik ben dus niet op zoek naar mensen die me gaan vertellen hoe fout ik ben geweest want dat weet ik zelf prima en daar word ik hard genoeg voor gestraft nu. Erover praten met anderen kan ik niet dus ik hoop via deze weg in contact te komen met "lotgenoten".
Liefs,
R.
vrijdag 23 maart 2007 om 15:44
Ik heb twee universitaire studies achter de rug dus hersens zitten er echt wel...
Het had gewoon niet mogen gebeuren maar het kindje weg laten halen was voor mij geen optie, dan had het kindje helemaal geen keus gehad in mijn ogen...
En ik weet niet wat de discussie voor moet stellen maar ik ga het mijn man en kindje wel vertellen, ik moest er alleen de kracht voor vinden.
Het had gewoon niet mogen gebeuren maar het kindje weg laten halen was voor mij geen optie, dan had het kindje helemaal geen keus gehad in mijn ogen...
En ik weet niet wat de discussie voor moet stellen maar ik ga het mijn man en kindje wel vertellen, ik moest er alleen de kracht voor vinden.
vrijdag 23 maart 2007 om 15:49
Ik zie dat er weer heel wat "zinvolle" opmerkingen geplaatst worden...
Maar goed, ik ken het van dichtbij. In meerdere gevallen (alhoewel niet allemaal met GM ofzo hoor)
In een geval was de vrouw zwanger van haar zwager. Haar man was overleden voordat het kind was geboren en hij werd als vader aagewezen (tegen beter weten in, er was geen twijfel voor de vrouw van wie het kind kon zijn). De kinderen (er was nog een zus die wel van de vader was) is nooit wat verteld tot ze volwassen waren. Dat bracht heel wat gevoelens mee, ook de grote zus voelde zich toch op de een of andere manier bedrogen. Het jongere kind ging op zoek naar de vader, maar deze wou er niets mee te maken hebben.
In het andere geval was de vader vlak na de zwangerschap vertrokken en telde de nieuwe vriend als vader. Hun kregen samen ook een nieuw kindje. Op zich niets mis mee, maar het kindje mocht het niet weten. Later, toen ze gingen scheiden werd haar dit wel medegedeeld... erg pijnlijk.
Tja, ik ben voor open en eerlijkheid, vooral voor de kinderen zelf. Helaas zou dit voor jou wel betekenen dat je relatie onder vuur komt te staan... en als jullie niet uit elkaar zouden gaan is de kans natuurlijk enorm dat je man het kind iets gaat verwijten. Ik zou voor mezelf kiezen en een nieuw huisje en plaatsje met mijn kids opstarten. Waar ze veilig en zonder geheimen op kunnen groeien.
Maar goed, ik ken het van dichtbij. In meerdere gevallen (alhoewel niet allemaal met GM ofzo hoor)
In een geval was de vrouw zwanger van haar zwager. Haar man was overleden voordat het kind was geboren en hij werd als vader aagewezen (tegen beter weten in, er was geen twijfel voor de vrouw van wie het kind kon zijn). De kinderen (er was nog een zus die wel van de vader was) is nooit wat verteld tot ze volwassen waren. Dat bracht heel wat gevoelens mee, ook de grote zus voelde zich toch op de een of andere manier bedrogen. Het jongere kind ging op zoek naar de vader, maar deze wou er niets mee te maken hebben.
In het andere geval was de vader vlak na de zwangerschap vertrokken en telde de nieuwe vriend als vader. Hun kregen samen ook een nieuw kindje. Op zich niets mis mee, maar het kindje mocht het niet weten. Later, toen ze gingen scheiden werd haar dit wel medegedeeld... erg pijnlijk.
Tja, ik ben voor open en eerlijkheid, vooral voor de kinderen zelf. Helaas zou dit voor jou wel betekenen dat je relatie onder vuur komt te staan... en als jullie niet uit elkaar zouden gaan is de kans natuurlijk enorm dat je man het kind iets gaat verwijten. Ik zou voor mezelf kiezen en een nieuw huisje en plaatsje met mijn kids opstarten. Waar ze veilig en zonder geheimen op kunnen groeien.
vrijdag 23 maart 2007 om 15:49
Pom ben het met je eens... open kaart lijkt mij ook belangrijk (al knijpt mijn maag samen bij wat er kan gebeuren en wat het voor de betrokkenen moet betekenen, inclusief TO).
Het enige wat me nog steeds niet duidelijk is: als je door de pil heen zwanger bent geworden, dan kan het kindje toch net zo goed wel van je man zijn? In dat geval maak je misschien meer stuk dan je lief is...
Sterkte MamaLR, ik vind het wel fijn dat je trots op je kindje bent!
Het enige wat me nog steeds niet duidelijk is: als je door de pil heen zwanger bent geworden, dan kan het kindje toch net zo goed wel van je man zijn? In dat geval maak je misschien meer stuk dan je lief is...
Sterkte MamaLR, ik vind het wel fijn dat je trots op je kindje bent!
vrijdag 23 maart 2007 om 15:49
quote:
Ik heb twee universitaire studies achter de rug dus hersens zitten er echt wel...
Het had gewoon niet mogen gebeuren maar het kindje weg laten halen was voor mij geen optie, dan had het kindje helemaal geen keus gehad in mijn ogen...
En ik weet niet wat de discussie voor moet stellen maar ik ga het mijn man en kindje wel vertellen, ik moest er alleen de kracht voor vinden.
Echt heel goed dat je dat gaat doen. Wacht er ajb niet te lang mee, want in mijn ogen is echt iedere dag er 1 te veel. Hoe langer je wacht, hoe pijnlijker het voor je vriend zal zijn... Dat zou zwaarder moeten wegen dan jouw (begrijpelijke) er tegenop zien.
Ik heb twee universitaire studies achter de rug dus hersens zitten er echt wel...
Het had gewoon niet mogen gebeuren maar het kindje weg laten halen was voor mij geen optie, dan had het kindje helemaal geen keus gehad in mijn ogen...
En ik weet niet wat de discussie voor moet stellen maar ik ga het mijn man en kindje wel vertellen, ik moest er alleen de kracht voor vinden.
Echt heel goed dat je dat gaat doen. Wacht er ajb niet te lang mee, want in mijn ogen is echt iedere dag er 1 te veel. Hoe langer je wacht, hoe pijnlijker het voor je vriend zal zijn... Dat zou zwaarder moeten wegen dan jouw (begrijpelijke) er tegenop zien.
vrijdag 23 maart 2007 om 15:51
Lotgenoten kontakt zoek je ?
Tjee zeg sorry hoor maar je hebt het zelf zover laten komen.
Ik vind het nogal wat die situatie die jij schetst. Een man waarmee je getrouwd bent en die van niks weet, een minnaar die te weinig om jou geeft omdat hij alweer een ander heeft. jouw naiviteit hierin dat je denkt dat je als je er de kracht voor hebt het op gaat biechten aan je kindje en je man ...... ik denk eerder dat je dit niet zult doen als je minnaar uit je leven verdwijnt. Wat niet weet ..... maar het deert wel !!! je geweten .
Tjee zeg sorry hoor maar je hebt het zelf zover laten komen.
Ik vind het nogal wat die situatie die jij schetst. Een man waarmee je getrouwd bent en die van niks weet, een minnaar die te weinig om jou geeft omdat hij alweer een ander heeft. jouw naiviteit hierin dat je denkt dat je als je er de kracht voor hebt het op gaat biechten aan je kindje en je man ...... ik denk eerder dat je dit niet zult doen als je minnaar uit je leven verdwijnt. Wat niet weet ..... maar het deert wel !!! je geweten .
vrijdag 23 maart 2007 om 15:53
quote:Ik zie dat er weer heel wat "zinvolle" opmerkingen geplaatst worden...Waarom moet er toch altijd weer gezegd worden dat niet iedere reactie zinvol is? Ik vind dat zo arrogant, alsof jouw bijdrage meer bijdraagt dan die van een ander......
Maar goed, ik ken het van dichtbij. In meerdere gevallen (alhoewel niet allemaal met GM ofzo hoor)
In een geval was de vrouw zwanger van haar zwager. Haar man was overleden voordat het kind was geboren en hij werd als vader aagewezen (tegen beter weten in, er was geen twijfel voor de vrouw van wie het kind kon zijn). De kinderen (er was nog een zus die wel van de vader was) is nooit wat verteld tot ze volwassen waren. Dat bracht heel wat gevoelens mee, ook de grote zus voelde zich toch op de een of andere manier bedrogen. Het jongere kind ging op zoek naar de vader, maar deze wou er niets mee te maken hebben.
In het andere geval was de vader vlak na de zwangerschap vertrokken en telde de nieuwe vriend als vader. Hun kregen samen ook een nieuw kindje. Op zich niets mis mee, maar het kindje mocht het niet weten. Later, toen ze gingen scheiden werd haar dit wel medegedeeld... erg pijnlijk.
Tja, ik ben voor open en eerlijkheid, vooral voor de kinderen zelf. Helaas zou dit voor jou wel betekenen dat je relatie onder vuur komt te staan... en als jullie niet uit elkaar zouden gaan is de kans natuurlijk enorm dat je man het kind iets gaat verwijten. Ik zou voor mezelf kiezen en een nieuw huisje en plaatsje met mijn kids opstarten. Waar ze veilig en zonder geheimen op kunnen groeien.
Maar goed, ik ken het van dichtbij. In meerdere gevallen (alhoewel niet allemaal met GM ofzo hoor)
In een geval was de vrouw zwanger van haar zwager. Haar man was overleden voordat het kind was geboren en hij werd als vader aagewezen (tegen beter weten in, er was geen twijfel voor de vrouw van wie het kind kon zijn). De kinderen (er was nog een zus die wel van de vader was) is nooit wat verteld tot ze volwassen waren. Dat bracht heel wat gevoelens mee, ook de grote zus voelde zich toch op de een of andere manier bedrogen. Het jongere kind ging op zoek naar de vader, maar deze wou er niets mee te maken hebben.
In het andere geval was de vader vlak na de zwangerschap vertrokken en telde de nieuwe vriend als vader. Hun kregen samen ook een nieuw kindje. Op zich niets mis mee, maar het kindje mocht het niet weten. Later, toen ze gingen scheiden werd haar dit wel medegedeeld... erg pijnlijk.
Tja, ik ben voor open en eerlijkheid, vooral voor de kinderen zelf. Helaas zou dit voor jou wel betekenen dat je relatie onder vuur komt te staan... en als jullie niet uit elkaar zouden gaan is de kans natuurlijk enorm dat je man het kind iets gaat verwijten. Ik zou voor mezelf kiezen en een nieuw huisje en plaatsje met mijn kids opstarten. Waar ze veilig en zonder geheimen op kunnen groeien.
vrijdag 23 maart 2007 om 15:53
Ik zou je aan willen raden om het echt zo snel mogelijk tegen je man te vertellen voordat het te laat is, als het dat al niet is. Ik kan me voorstellen dat hij hier niet mee om kan gaan en niet verder met je wil. Als ik je man was, zou ik dat in elk geval niet meer willen.
Zijn hele leven is de afgelopen 9 maanden al 1 grote leugen geweest en ik kan me voorstellen dat hij dit al genoeg zou vinden nadat hij de waarheid hoort.
Het lijkt me echt heel vreselijk om te moeten horen dat je vrouw gewoon voor iedereen mooi weer heeft gespeeld terwijl ze dus gewoon een kind van een ander heeft gedragen maar ja, het is nu eenmaal gebeurd en er valt niks meer aan te veranderen en ik denk echt dat je dit niet langer moet uitstellen. Hij heeft recht op de waarheid en als er vervelende consequenties aan vastzitten, dan zul je die moeten dragen, je hebt tenslotte zelf voor dit alles gekozen.
Waarom ben je eigenlijk niet eerder (voordat je zwanger raakte) eerlijk geweest tegen je man en heb je niet verteld dat je verliefd was op een ander?
Waarom ben je eigenlijk aan een minnaar begonnen?
Zijn hele leven is de afgelopen 9 maanden al 1 grote leugen geweest en ik kan me voorstellen dat hij dit al genoeg zou vinden nadat hij de waarheid hoort.
Het lijkt me echt heel vreselijk om te moeten horen dat je vrouw gewoon voor iedereen mooi weer heeft gespeeld terwijl ze dus gewoon een kind van een ander heeft gedragen maar ja, het is nu eenmaal gebeurd en er valt niks meer aan te veranderen en ik denk echt dat je dit niet langer moet uitstellen. Hij heeft recht op de waarheid en als er vervelende consequenties aan vastzitten, dan zul je die moeten dragen, je hebt tenslotte zelf voor dit alles gekozen.
Waarom ben je eigenlijk niet eerder (voordat je zwanger raakte) eerlijk geweest tegen je man en heb je niet verteld dat je verliefd was op een ander?
Waarom ben je eigenlijk aan een minnaar begonnen?
vrijdag 23 maart 2007 om 16:00
vrijdag 23 maart 2007 om 16:03
Ja, goed evraag : TO.
Hoe weet je zo zeker van wie het kind is?
Verhalen van met de pil zwanger worden, geloof ik jammmer genoeg niet. Dat kan nl niet. Zelfs al zou je een paar dagen de pil vergeten, dan nog duurt het een tijd voordat er een ovulatie plaats vindt.
Dus misschien meer een kwestie van de pil "vergeten", al of niet expres.???:? Maar dat hoeft natuurlijk absoluut niet voor jou te gelden.
Ik ken een omgekeerd verhaal, waar bij de man een kind had verwekt bij een ander. Het verhaal kwam uit, en zijn vrouw kon er niet mee leven, zij is opgestapt. (Terijl ze samen ook 2 kinderen hadden.
Hoe weet je zo zeker van wie het kind is?
Verhalen van met de pil zwanger worden, geloof ik jammmer genoeg niet. Dat kan nl niet. Zelfs al zou je een paar dagen de pil vergeten, dan nog duurt het een tijd voordat er een ovulatie plaats vindt.
Dus misschien meer een kwestie van de pil "vergeten", al of niet expres.???:? Maar dat hoeft natuurlijk absoluut niet voor jou te gelden.
Ik ken een omgekeerd verhaal, waar bij de man een kind had verwekt bij een ander. Het verhaal kwam uit, en zijn vrouw kon er niet mee leven, zij is opgestapt. (Terijl ze samen ook 2 kinderen hadden.
vrijdag 23 maart 2007 om 16:04
vrijdag 23 maart 2007 om 16:08
Omdat ik maar 1x seks met mijn man heb gehad in die periode en afgaande van de door de echo uitgerekende datum kan ik toen nooit zwanger zijn geworden. Maar omdat ik aan de pil was wist ik pas na 8 weken dat ik zwanger was en toen wist mijn man echt niet meer wanneer we exact seks hadden gehad, dus geen simpel optelsommetje....
Ik zie ook wel kenmerkjes van hem terug in mijn zoontje, ondanks het feit dat man en minnaar redelijk op elkaar lijken....
Ik zie ook wel kenmerkjes van hem terug in mijn zoontje, ondanks het feit dat man en minnaar redelijk op elkaar lijken....
