Relaties
alle pijlers
lengteproblemen
maandag 21 april 2008 om 12:41
hello allemaal, ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren,
k had al 1,5 jaar een relatie een man die heel lief is en zorgzaam. het enige probleem is dat hij klein is. de laatste tijd heb ik hem aan familie en vrienden voorgesteld en alle reacties zijn ongeveer hetzelfde: hij is leuk maar wel heel klein. dat heeft me verschrikkelijk aan het twijfelen gezet dat ik nu zelf denk dat het echt geen gezicht is een man die klein is (1.63). Ik ben zelf erg klein(1.61).
Nou heb ik het vorig week uitgemaakt omdat ik gek werd van twijfels, ik dacht nergens meer aan dan zijn lengte, als ik op straat loop zit ik steeds te vergelijken met lengte en dat terwijl in het begin onze relatie niet echt een probleem was. Op dit moment zit ik weer te twijfelen of ik het wel had moeten uitmaken, hij is de liefste ooit, en ik weet dat ik nooit meer zo iemand vind die zoveel van me houd. Aan de andere kant vind ik het ook ontzettend jammer dat hij klein is. overal waar ik hem meeneemt noemen ze hem ''een kleine jongetje'' en dat kwest mij heel erg.
Op dit moment ben ik erg aan het twijfelen, moet ik hem laten gaan en verder gaan met mijn leven of moet ik me niet teveel bezighouden met wat andere mensen denken?
k had al 1,5 jaar een relatie een man die heel lief is en zorgzaam. het enige probleem is dat hij klein is. de laatste tijd heb ik hem aan familie en vrienden voorgesteld en alle reacties zijn ongeveer hetzelfde: hij is leuk maar wel heel klein. dat heeft me verschrikkelijk aan het twijfelen gezet dat ik nu zelf denk dat het echt geen gezicht is een man die klein is (1.63). Ik ben zelf erg klein(1.61).
Nou heb ik het vorig week uitgemaakt omdat ik gek werd van twijfels, ik dacht nergens meer aan dan zijn lengte, als ik op straat loop zit ik steeds te vergelijken met lengte en dat terwijl in het begin onze relatie niet echt een probleem was. Op dit moment zit ik weer te twijfelen of ik het wel had moeten uitmaken, hij is de liefste ooit, en ik weet dat ik nooit meer zo iemand vind die zoveel van me houd. Aan de andere kant vind ik het ook ontzettend jammer dat hij klein is. overal waar ik hem meeneemt noemen ze hem ''een kleine jongetje'' en dat kwest mij heel erg.
Op dit moment ben ik erg aan het twijfelen, moet ik hem laten gaan en verder gaan met mijn leven of moet ik me niet teveel bezighouden met wat andere mensen denken?
maandag 21 april 2008 om 16:58
quote:babado schreef op 21 april 2008 @ 16:49:
ik zou het uitmaken!
Met die vrienden en familieleden die je kwetsen....
En deze leuke man lekker houden.
Eens, misschien moet je ze eens laten weten dat die opmerkingen jou kwetsen en onzeker maken over een relatie waar je op zich helemaal achter staat (toch?)
Voor de duidelijkheid: ik vind dat lengte best een overweging mag zijn. ik ben 1.74 en val gewoon niet op mannen die veel kleiner zijn dan ik ben. Ik hou nou eenmaal van mannen die groter zijn dan ikzelf en waarbij ik me een soort van 'beschermd' voel, denk ik. (en een hele generatie feministes draait zich om in hun graf ). Maar dat is dus een overweging als je iemand leert kennen, niet pas na 1,5 jaar omdat je omgeving opmerkingen maakt. Dan ligt je probleem namelijk niet tussen jou en je vriend (en zijn lengte), maar tussen jou en je familie.
ik zou het uitmaken!
Met die vrienden en familieleden die je kwetsen....
En deze leuke man lekker houden.
Eens, misschien moet je ze eens laten weten dat die opmerkingen jou kwetsen en onzeker maken over een relatie waar je op zich helemaal achter staat (toch?)
Voor de duidelijkheid: ik vind dat lengte best een overweging mag zijn. ik ben 1.74 en val gewoon niet op mannen die veel kleiner zijn dan ik ben. Ik hou nou eenmaal van mannen die groter zijn dan ikzelf en waarbij ik me een soort van 'beschermd' voel, denk ik. (en een hele generatie feministes draait zich om in hun graf ). Maar dat is dus een overweging als je iemand leert kennen, niet pas na 1,5 jaar omdat je omgeving opmerkingen maakt. Dan ligt je probleem namelijk niet tussen jou en je vriend (en zijn lengte), maar tussen jou en je familie.
Dat zeg ik....
maandag 21 april 2008 om 17:22
quote:misseme schreef op 21 april 2008 @ 12:41:
hello allemaal, ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren,
k had al 1,5 jaar een relatie een man die heel lief is en zorgzaam. het enige probleem is dat hij klein is. de laatste tijd heb ik hem aan familie en vrienden voorgesteld en alle reacties zijn ongeveer hetzelfde: hij is leuk maar wel heel klein. dat heeft me verschrikkelijk aan het twijfelen gezet dat ik nu zelf denk dat het echt geen gezicht is een man die klein is (1.63). Ik ben zelf erg klein(1.61).
Nou heb ik het vorig week uitgemaakt omdat ik gek werd van twijfels, ik dacht nergens meer aan dan zijn lengte, als ik op straat loop zit ik steeds te vergelijken met lengte en dat terwijl in het begin onze relatie niet echt een probleem was. Op dit moment zit ik weer te twijfelen of ik het wel had moeten uitmaken, hij is de liefste ooit, en ik weet dat ik nooit meer zo iemand vind die zoveel van me houd. Aan de andere kant vind ik het ook ontzettend jammer dat hij klein is. overal waar ik hem meeneemt noemen ze hem ''een kleine jongetje'' en dat kwest mij heel erg.
Op dit moment ben ik erg aan het twijfelen, moet ik hem laten gaan en verder gaan met mijn leven of moet ik me niet teveel bezighouden met wat andere mensen denken?
Misschien moet je es nadenken of je wel echt van hem houdt. Je niet teveel bezighouden met wat andere mensen denken is sowieso een goeie, of je nou een vriend hebt of niet.
Wat vond je vriend er trouwens van, dat je het uitmaakte vanwege opmerkingen van vrienden over zijn lengte? Ik denk eerlijk gezegd niet dat hij je nog terug wil als hij dat weet.....
hello allemaal, ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren,
k had al 1,5 jaar een relatie een man die heel lief is en zorgzaam. het enige probleem is dat hij klein is. de laatste tijd heb ik hem aan familie en vrienden voorgesteld en alle reacties zijn ongeveer hetzelfde: hij is leuk maar wel heel klein. dat heeft me verschrikkelijk aan het twijfelen gezet dat ik nu zelf denk dat het echt geen gezicht is een man die klein is (1.63). Ik ben zelf erg klein(1.61).
Nou heb ik het vorig week uitgemaakt omdat ik gek werd van twijfels, ik dacht nergens meer aan dan zijn lengte, als ik op straat loop zit ik steeds te vergelijken met lengte en dat terwijl in het begin onze relatie niet echt een probleem was. Op dit moment zit ik weer te twijfelen of ik het wel had moeten uitmaken, hij is de liefste ooit, en ik weet dat ik nooit meer zo iemand vind die zoveel van me houd. Aan de andere kant vind ik het ook ontzettend jammer dat hij klein is. overal waar ik hem meeneemt noemen ze hem ''een kleine jongetje'' en dat kwest mij heel erg.
Op dit moment ben ik erg aan het twijfelen, moet ik hem laten gaan en verder gaan met mijn leven of moet ik me niet teveel bezighouden met wat andere mensen denken?
Misschien moet je es nadenken of je wel echt van hem houdt. Je niet teveel bezighouden met wat andere mensen denken is sowieso een goeie, of je nou een vriend hebt of niet.
Wat vond je vriend er trouwens van, dat je het uitmaakte vanwege opmerkingen van vrienden over zijn lengte? Ik denk eerlijk gezegd niet dat hij je nog terug wil als hij dat weet.....
maandag 21 april 2008 om 20:38
maandag 21 april 2008 om 23:15
quote:misseme schreef op 21 april 2008 @ 14:19:
Fijn dat jullie allemaal reageren en eerlijk zijn. Misschien omdat ik mezelf ook klein vind lijkt het allemaal zo erg, en het kwest mij heel erg als een vriendin of familielid daar opmerkingen over maakt omdat dat mijn zwakte punt is. Natuurlijk was dat me in het begin al opgevallen dat hij klein was, maar zijn karakter was zo bijzonder dat k verder niet zo moeilijk ging doen. maar het is nu alsof er een knopje in mijn kop is gedraaid dat ik opeens anders ben gaan denken. Dat is ook de reden dat ik hem al die tijd niet had voorgesteld omdat ik geen zin had in dat pesten gedoe. En natuurlijk hebben we ook onze ups en dows maar dat heeft iedereen toch? dat is in ieder geval niet de reden geweest om er een punt achter te zetten. Ik wou zo graag dat ik morgen opsta en dat zijn lengte helemaal geen issue is, maar zo werkt het niet. Ik hou wel van hem maar het enige wat mij tegenhoudt is dus zijn lengte. Hij lijkt er zelf geen problemen mee te hebben dus misschien stel ik me inderdaad wel aan maar het punt is dat ik er de hele tijd aan moet denken en dat ik er helemaal gek van word.
Wel fijn dat jullie allemaal eerlijk zijn en vind dat ik me aanstel, dat beinvloed zeker mijn manier van denken dat ik me misschien druk maak om niks.
Kijk, dat je reageert -in het kader van de verdwijnende TO's - vind ik heel sportief en wel van iets getuigen. En dat je de eerlijkheid waardeert en meeneemt in je denken ook.
Nu gaat het erom dat je leert je eigen eerste oordeel vast te houden en belangrijker te vinden dan het oordeel van anderen (ons inclusief!).
Als je uit een pesterige familie komt kan ik me voorstellen dat dat lastig is, maar kan je niet samen met je (ex) vriend een front gaan vormen, als je met hem verder wilt? Dus het er echt met hem over hebben en samen kijken hoe je op dit soort situaties reageert. Dan sta je sterker, hoef je je het minder aan te trekken en gaat het (de buitenwereld) misschien weer minder een rol spelen.
Fijn dat jullie allemaal reageren en eerlijk zijn. Misschien omdat ik mezelf ook klein vind lijkt het allemaal zo erg, en het kwest mij heel erg als een vriendin of familielid daar opmerkingen over maakt omdat dat mijn zwakte punt is. Natuurlijk was dat me in het begin al opgevallen dat hij klein was, maar zijn karakter was zo bijzonder dat k verder niet zo moeilijk ging doen. maar het is nu alsof er een knopje in mijn kop is gedraaid dat ik opeens anders ben gaan denken. Dat is ook de reden dat ik hem al die tijd niet had voorgesteld omdat ik geen zin had in dat pesten gedoe. En natuurlijk hebben we ook onze ups en dows maar dat heeft iedereen toch? dat is in ieder geval niet de reden geweest om er een punt achter te zetten. Ik wou zo graag dat ik morgen opsta en dat zijn lengte helemaal geen issue is, maar zo werkt het niet. Ik hou wel van hem maar het enige wat mij tegenhoudt is dus zijn lengte. Hij lijkt er zelf geen problemen mee te hebben dus misschien stel ik me inderdaad wel aan maar het punt is dat ik er de hele tijd aan moet denken en dat ik er helemaal gek van word.
Wel fijn dat jullie allemaal eerlijk zijn en vind dat ik me aanstel, dat beinvloed zeker mijn manier van denken dat ik me misschien druk maak om niks.
Kijk, dat je reageert -in het kader van de verdwijnende TO's - vind ik heel sportief en wel van iets getuigen. En dat je de eerlijkheid waardeert en meeneemt in je denken ook.
Nu gaat het erom dat je leert je eigen eerste oordeel vast te houden en belangrijker te vinden dan het oordeel van anderen (ons inclusief!).
Als je uit een pesterige familie komt kan ik me voorstellen dat dat lastig is, maar kan je niet samen met je (ex) vriend een front gaan vormen, als je met hem verder wilt? Dus het er echt met hem over hebben en samen kijken hoe je op dit soort situaties reageert. Dan sta je sterker, hoef je je het minder aan te trekken en gaat het (de buitenwereld) misschien weer minder een rol spelen.
anoniem_58180 wijzigde dit bericht op 21-04-2008 23:16
Reden: - -
Reden: - -
% gewijzigd
dinsdag 22 april 2008 om 01:12
dinsdag 22 april 2008 om 08:28
Ik ben niet een van de slanksten en dat is al net zo'n 'katvanger' voor veroordeling op voorhand als lengte. Enig idee hoe "leuk" het is om te horen dat vrienden en familie van je vriend zich achter de oren krabben waarom hij 'in godsnaam met zoiets als jij' aankomt?
Jouw vriend was klein toen je hem leerde kennen en je vond hem toen 'goed genoeg', of 'groot genoeg' om verkering mee te willen en nou deugt hij niet?
Heb je hem verteld dat het om zijn lengte ging? En wat vond hij daarvan?
Jouw vriend was klein toen je hem leerde kennen en je vond hem toen 'goed genoeg', of 'groot genoeg' om verkering mee te willen en nou deugt hij niet?
Heb je hem verteld dat het om zijn lengte ging? En wat vond hij daarvan?
dinsdag 22 april 2008 om 09:24
quote:Brummetje schreef op 22 april 2008 @ 01:12:
Je beledigt alle kleine mensen met die post!
Heb je het ze allemaal gevraagd? Druk mee gehad zeker
Ik snap het niet zo goed. Iedereen met psychische dingetjes wordt hier zowat doodgeknuffeld, maar deze dame moet zich de ogen uit haar hoofd schamen? Tegenover haar vriend is het idd niet netjes om hem zo te behandelen, maar er ligt dus volgens TO wel een soort angst aan ten grondslag die ontstaan is door -zo zegt TO- aanhoudende opmerkingen aan haar adres.
Dat anderen schijt hebben aan opmerkingen van hun omgeving over hun hebben en houden wil nog niet zeggen dat iedereen dat kan. Anders waren de wachtlijsten bij de GGZ niet zo lang, tenslotte.
Anyway, TO (ik ben even je naam kwijt) ik hoop dat je wat gaat ondernemen op dit punt, want het feit dat je zo snel te kwetsen bent hiermee lijkt me voor jezelf al geen pretje, maar bovendien kwets je er nu ook een ander mee. Da's niet tof.
Je beledigt alle kleine mensen met die post!
Heb je het ze allemaal gevraagd? Druk mee gehad zeker
Ik snap het niet zo goed. Iedereen met psychische dingetjes wordt hier zowat doodgeknuffeld, maar deze dame moet zich de ogen uit haar hoofd schamen? Tegenover haar vriend is het idd niet netjes om hem zo te behandelen, maar er ligt dus volgens TO wel een soort angst aan ten grondslag die ontstaan is door -zo zegt TO- aanhoudende opmerkingen aan haar adres.
Dat anderen schijt hebben aan opmerkingen van hun omgeving over hun hebben en houden wil nog niet zeggen dat iedereen dat kan. Anders waren de wachtlijsten bij de GGZ niet zo lang, tenslotte.
Anyway, TO (ik ben even je naam kwijt) ik hoop dat je wat gaat ondernemen op dit punt, want het feit dat je zo snel te kwetsen bent hiermee lijkt me voor jezelf al geen pretje, maar bovendien kwets je er nu ook een ander mee. Da's niet tof.
dinsdag 22 april 2008 om 09:41
Loomii, dat TO zich te veel aantrekt wat andere mensen zeggen is zeker waar, en dat is niet fijn voor haar. Ze hoeft zich daarvoor ook helemaal niet te schamen.
Toch ben ik er van overtuigd dat, als TO echt zielsveel van haar vriend zou houden, ze het met hem niet zou uitmaken omdat anderen hem klein vinden.
Ze zou het zich wel aantrekken, maar ze zou het niet uitmaken, omdat ze dat nog véél erger zou vinden dan wat anderen denken. (Ik weet niet of ik me duidelijk genoeg uitdruk.)
Mijn mening is dus dat TO niet helemaal zeker is van haar liefde voor haar vriend, en dat het daarom beter is dat het uit is.
Mijn mening wordt gesterkt door het feit dat ze nergens schrijft dat ze vreselijk onder liefdesverdriet gebukt gaat. Ook schrijft ze dat ze wellicht niemand meer vindt die zoveel van haar houdt. Ze schrijft niet dat ze wellicht niemand meer vindt waar zíj zoveel van houdt. Dat allemaal bij elkaar lijkt erop te wijzen dat hij het voor haar niet helemaal is, en niet alleen vanwege zijn lengte.
Toch ben ik er van overtuigd dat, als TO echt zielsveel van haar vriend zou houden, ze het met hem niet zou uitmaken omdat anderen hem klein vinden.
Ze zou het zich wel aantrekken, maar ze zou het niet uitmaken, omdat ze dat nog véél erger zou vinden dan wat anderen denken. (Ik weet niet of ik me duidelijk genoeg uitdruk.)
Mijn mening is dus dat TO niet helemaal zeker is van haar liefde voor haar vriend, en dat het daarom beter is dat het uit is.
Mijn mening wordt gesterkt door het feit dat ze nergens schrijft dat ze vreselijk onder liefdesverdriet gebukt gaat. Ook schrijft ze dat ze wellicht niemand meer vindt die zoveel van haar houdt. Ze schrijft niet dat ze wellicht niemand meer vindt waar zíj zoveel van houdt. Dat allemaal bij elkaar lijkt erop te wijzen dat hij het voor haar niet helemaal is, en niet alleen vanwege zijn lengte.
dinsdag 22 april 2008 om 12:01
Nou Misseme, heel wat over je heen gehad. Ik kan er nog wel zo'n reactie aan toevoegen, maar dat draagt niets meer bij. BTW mijn man is 3 cm kleiner dan ik, is kaal en heeft een buikje en ik vind hem nog steeds heel erg leuk. Het lijkt erop dat je zelf onzeker bent over je lengte en die onzekerheid op hem en jullie als stel projecteert. Dat is kennelijk in je hoofd gegroeid tot een steeds groter onoverkomelijk issue, maar het gaat eigenlijk over niets. En er is vast nog wel meer aan de hand, want na 1,5 jaar samen mag je verwachten dat je relatie is gegroeid en volwassen is geworden en dan horen dit soort dingen besist geen rol meer te spelen. Als het je eigen onzekerheid is, dan denk ik dat je daaraan eens zou moeten werken. En als het meer is dan zijn lengte, zou je voor jezelf eens op een rijtje moeten zetten wat je wel leuk of minder leuk aan hem vindt en mss kom je dan wel tot de ontdekking dat hij niet de man is voor jou en dan niet om zijn lengte.
dinsdag 22 april 2008 om 12:41
mijn man is 1.79, ik ben 1.76 was t anders om ook prima. overigens ik loop wel op hakken (omdat ik dat mooi vind) en dat vind mijn man prima.
ons huis is trouwens er op ingesteld dat wij lein zijn iedereen stoot hier in huis zijn/haar hoofd aan oa de kapstock
(en ja dan krijgen wij kabouters commentaar)
ons huis is trouwens er op ingesteld dat wij lein zijn iedereen stoot hier in huis zijn/haar hoofd aan oa de kapstock
(en ja dan krijgen wij kabouters commentaar)
dinsdag 22 april 2008 om 20:21
quote:gigaluilak schreef op 22 april 2008 @ 12:41:
mijn man is 1.79, ik ben 1.76 En dat vind jij klein? De gemiddelde lengte van Nederlandse mannen ligt rond de 1.84, die van vrouwen rond de 1.70 (de diverse bronnen wijken nog wel eens af van elkaar). Dus zo klein zijn jullie helemaal niet hoor, jij zeker niet!
mijn man is 1.79, ik ben 1.76 En dat vind jij klein? De gemiddelde lengte van Nederlandse mannen ligt rond de 1.84, die van vrouwen rond de 1.70 (de diverse bronnen wijken nog wel eens af van elkaar). Dus zo klein zijn jullie helemaal niet hoor, jij zeker niet!
dinsdag 22 april 2008 om 20:44
quote:misseme schreef op 21 april 2008 @ 12:41:
overal waar ik hem meeneemt noemen ze hem ''een kleine jongetje'' en dat kwest mij heel erg.
Dat kwetst jou heel erg? Denk je dan eens in hoe hij zich zal voelen als hij daaorm aan de kant wordt gezet.
Als je nou twee koppen groter was dan hem dan kan ik mij er nog iets bij voorstellen maar hij is nog steeds langer dan jou.
overal waar ik hem meeneemt noemen ze hem ''een kleine jongetje'' en dat kwest mij heel erg.
Dat kwetst jou heel erg? Denk je dan eens in hoe hij zich zal voelen als hij daaorm aan de kant wordt gezet.
Als je nou twee koppen groter was dan hem dan kan ik mij er nog iets bij voorstellen maar hij is nog steeds langer dan jou.
