Relaties
alle pijlers
m'n moeder kan/wil niet opruimen
woensdag 30 december 2009 om 15:04
Als kind had ik het best moeilijk mee, ons huis was een rommeltje. Mijn moeder vond het prima. Overal boekjes, krantjes, tutteltjes, spulletjes, maar ook kapotte dingen die misschien nog wel eens handig konden zijn.
Afgelopen kerst heeft mijn (relatief nieuwe) schoonzus een balletje opgegooid, of mijn moeder het niet lekker zou vinden dat het huis eens opgeruimd werd. Van mijn moeder geen reactie.
Vanmiddag bleek dat ook mijn vader zich er aan irriteert. Dat er zoveel spullen zijn dat hij niets meer kan vinden. Dat hij bang is om een boekje onderuit een stapel te trekken omdat hij bang is dat dan de hele stapel (en de drie die ernaast staan) omvallen.
Ik wil zo graag helpen maar hoe pakken we dat aan. Ik heb het gevoel dat ze zich vreselijk opgelaten voelt als mensen er over beginnen, het doet me pijn om haar zo te zien. Maar ik vind eigenlijk ook dat er opgeruimd moet worden. Ik bedoel, wat heb je aan 6 boekjes over hoe je en playmobile poppetje in elkaar moet zetten.
Ik wil graag dat ze inziet dat het zo niet langer kan. Ik ga niet haar, voor haar blijkbaar zo belangrijke, dingetjes weggooien. Ze moet zelf tot de conclusie komen dat het wegkan. Maar hoe dingen we tot haar door?HELP!!!!
Afgelopen kerst heeft mijn (relatief nieuwe) schoonzus een balletje opgegooid, of mijn moeder het niet lekker zou vinden dat het huis eens opgeruimd werd. Van mijn moeder geen reactie.
Vanmiddag bleek dat ook mijn vader zich er aan irriteert. Dat er zoveel spullen zijn dat hij niets meer kan vinden. Dat hij bang is om een boekje onderuit een stapel te trekken omdat hij bang is dat dan de hele stapel (en de drie die ernaast staan) omvallen.
Ik wil zo graag helpen maar hoe pakken we dat aan. Ik heb het gevoel dat ze zich vreselijk opgelaten voelt als mensen er over beginnen, het doet me pijn om haar zo te zien. Maar ik vind eigenlijk ook dat er opgeruimd moet worden. Ik bedoel, wat heb je aan 6 boekjes over hoe je en playmobile poppetje in elkaar moet zetten.
Ik wil graag dat ze inziet dat het zo niet langer kan. Ik ga niet haar, voor haar blijkbaar zo belangrijke, dingetjes weggooien. Ze moet zelf tot de conclusie komen dat het wegkan. Maar hoe dingen we tot haar door?HELP!!!!
woensdag 30 december 2009 om 15:16
woensdag 30 december 2009 om 15:17
Ik heb zelf als kind jaren in een troep gewoond. Ik schaamde me dood als de deurbel ging. Nooit kwamen er vriendinnetjes thuis.
Nu woon ik al jaren niet meer thuis. Het is er nog steeds een grote bende.
Ik breng het heel vaak ter sprake en dan zegt mijn moeder:”ik gooi al zoveel weg”. Je doet er niets tegen. Het is hun huis en ze moeten het zelf doen. Ze moeten ook de wil hebben om het op te ruimen en het netjes en schoon te houden. Bespaar jezelf de moeite om het huis schoon te maken want binnen de kortste keren is het toch weer een puinzooi.
Nu woon ik al jaren niet meer thuis. Het is er nog steeds een grote bende.
Ik breng het heel vaak ter sprake en dan zegt mijn moeder:”ik gooi al zoveel weg”. Je doet er niets tegen. Het is hun huis en ze moeten het zelf doen. Ze moeten ook de wil hebben om het op te ruimen en het netjes en schoon te houden. Bespaar jezelf de moeite om het huis schoon te maken want binnen de kortste keren is het toch weer een puinzooi.
woensdag 30 december 2009 om 15:19
Ik had vroeger een vriendin die zo´n moeder had. Als kind vond ik het daar prachtig thuis, maar mijn vriendin schaamde zich er ook voor. Op een gegeven moment liep het ook best wel uit de hand en heeft men professionele hulp ingeschakeld. Er kwam dan eens per week iemand langs om langzaam maar zeker orde in de chaos te scheppen maar ook om te zorgen dat mijn moeders vriendin niet weer in hetzelfde verviel, dus in combinatie met therapie.
woensdag 30 december 2009 om 15:21
Haha, ik moet er om lachen....mijn dochter (woont in het buitenland) is ook erg netjes, in tegenstelling tot mij. Niet dat het smerig is bij mij, maar overal liggen mijn boeken (ik lees er vaak 2 tegelijk), in lades liggen dingen die ik ooit nog wel eens kan gebruiken...etc. Vorig jaar, toen zij in Nederland was, bood ze aan op te ruimen. Prima hoor, zei ik, als je maar niet verwacht dat het volgend jaar nog zo netjes is....
woensdag 30 december 2009 om 15:21
quote:kaatje_85 schreef op 30 december 2009 @ 15:18:
Misschien ervaart zij het zelf helemaal niet zo. Ik denk dat jij niet goed bezig bent door je eigen ''opruimzin'' op te dringen aan je moeder.
Laat haar.
TO geeft aan dat ze het gevoel heeft dat haar moeder het wel vervelend vindt. Het lijkt mij goed daar eerst eens over te praten. Inderdaad zou je kunnen zeggen 'het is een probleem tussen vader en moeder', maar er zijn nou eenmaal mensen die ene serieus, structureel probleem met opruimen hebben en daar gewoon hulp bij nodig hebben, omdat ze door de bomen het bos niet meer zien óf gewoon nog nooit een manier hebben geleerd/gezien hoe het kán.
Ik zou dus eerst eens met je moeder praten en kijken of je haar kunt laten zeggen wat ze er nou van vindt. Hoe je haar en je vader kunt helpen is dan de volgende stap.
Misschien ervaart zij het zelf helemaal niet zo. Ik denk dat jij niet goed bezig bent door je eigen ''opruimzin'' op te dringen aan je moeder.
Laat haar.
TO geeft aan dat ze het gevoel heeft dat haar moeder het wel vervelend vindt. Het lijkt mij goed daar eerst eens over te praten. Inderdaad zou je kunnen zeggen 'het is een probleem tussen vader en moeder', maar er zijn nou eenmaal mensen die ene serieus, structureel probleem met opruimen hebben en daar gewoon hulp bij nodig hebben, omdat ze door de bomen het bos niet meer zien óf gewoon nog nooit een manier hebben geleerd/gezien hoe het kán.
Ik zou dus eerst eens met je moeder praten en kijken of je haar kunt laten zeggen wat ze er nou van vindt. Hoe je haar en je vader kunt helpen is dan de volgende stap.
woensdag 30 december 2009 om 15:26
woensdag 30 december 2009 om 15:28
quote:maansteen2001 schreef op 30 december 2009 @ 15:18:
Ruimt je vader zelf wel op?mijn vader ruimt zijn eigen spullen zo veel mogelijk op. Vaak in overleg met mijn moeder (waar zal ik het laten/zetten). Maar het is voornamelijk dat mijn moeder veel dingen heeft/bewaart wat hij niet op durft te ruimen.
Ruimt je vader zelf wel op?mijn vader ruimt zijn eigen spullen zo veel mogelijk op. Vaak in overleg met mijn moeder (waar zal ik het laten/zetten). Maar het is voornamelijk dat mijn moeder veel dingen heeft/bewaart wat hij niet op durft te ruimen.
woensdag 30 december 2009 om 15:29
Oeh ah wat herkenbaar. Bij mijn moeder ziet het er ook uit alsof er een aardbeving heeft gewoed. Ze heeft zelf wel het gevoel dat ze soms opruimt maar het blijft een uitdragerij. Ik schaamde me er vroeger kapot voor. Nodigde liever niemand thuis uit zodat niemand het zag.
Een paar jaar geleden heb ik een keer haar woonkamer opgeruimd en schoongemaakt - dat is mijn grootste ergernis, door al die troep kun je er natuurlijk niet schoonmaken want overal ligt wat - en wat denk je, binnen een paar dagen, wat zeg ik: een paar uur, was het weer net zo'n bende. Ik teleurgesteld, mijn moeder had het niet eens in de gaten dat er iets was veranderd. De conclusie: ik laat het lekker zo, zij woont maar in haar eigen rommel.
Ik moet altijd wel mijn eigen huis opruimen en schoonmaken als ik bij haar op visite ben geweest... Heeft een therapeutisch effect.
Een paar jaar geleden heb ik een keer haar woonkamer opgeruimd en schoongemaakt - dat is mijn grootste ergernis, door al die troep kun je er natuurlijk niet schoonmaken want overal ligt wat - en wat denk je, binnen een paar dagen, wat zeg ik: een paar uur, was het weer net zo'n bende. Ik teleurgesteld, mijn moeder had het niet eens in de gaten dat er iets was veranderd. De conclusie: ik laat het lekker zo, zij woont maar in haar eigen rommel.
Ik moet altijd wel mijn eigen huis opruimen en schoonmaken als ik bij haar op visite ben geweest... Heeft een therapeutisch effect.
woensdag 30 december 2009 om 15:30
quote:Jaschenca schreef op 30 december 2009 @ 15:26:
Om een beeld te geven hoe het bij mijn vriendin thuis was als voorbeeld onderstaande foto. Ik denk dat TO zoiets bedoelt of bang is dat het zo erg gaat worden.
[afbeelding]Daar ben ik bang voor. Dat het zo gaat worden. Het is nog niet zo maar ik ben bang dat er straks zoveel spullen zijn dat het ook niet meer schoon te maken is. En dat het dan onhygienisch wordt.
Om een beeld te geven hoe het bij mijn vriendin thuis was als voorbeeld onderstaande foto. Ik denk dat TO zoiets bedoelt of bang is dat het zo erg gaat worden.
[afbeelding]Daar ben ik bang voor. Dat het zo gaat worden. Het is nog niet zo maar ik ben bang dat er straks zoveel spullen zijn dat het ook niet meer schoon te maken is. En dat het dan onhygienisch wordt.
woensdag 30 december 2009 om 15:31
quote:palientje schreef op 30 december 2009 @ 15:26:
Je kunt het ook als verassing doen. Als je je moeder goed kent en weet waar ze erg op gesteld is laat je staan. En de overige zaken gooi je in een doos, zodat ze later zelf uit kan gaan zoeken wat ze graag nog wil houden. bijv die playmobile boekjes. Succes ermee!Dat is dus het moeilijke. Ik heb het gevoel dat alle spulletjes voor haar belangrijk zijn dus dat we nooit met goed fatsoen iets weg kunnen gooien zonder dat zij er boos om wordt of het mist.
Je kunt het ook als verassing doen. Als je je moeder goed kent en weet waar ze erg op gesteld is laat je staan. En de overige zaken gooi je in een doos, zodat ze later zelf uit kan gaan zoeken wat ze graag nog wil houden. bijv die playmobile boekjes. Succes ermee!Dat is dus het moeilijke. Ik heb het gevoel dat alle spulletjes voor haar belangrijk zijn dus dat we nooit met goed fatsoen iets weg kunnen gooien zonder dat zij er boos om wordt of het mist.
woensdag 30 december 2009 om 15:32
quote:Appelsientje schreef op 30 december 2009 @ 15:29:
Oeh ah wat herkenbaar. Bij mijn moeder ziet het er ook uit alsof er een aardbeving heeft gewoed. Ze heeft zelf wel het gevoel dat ze soms opruimt maar het blijft een uitdragerij. Ik schaamde me er vroeger kapot voor. Nodigde liever niemand thuis uit zodat niemand het zag.
Een paar jaar geleden heb ik een keer haar woonkamer opgeruimd en schoongemaakt - dat is mijn grootste ergernis, door al die troep kun je er natuurlijk niet schoonmaken want overal ligt wat - en wat denk je, binnen een paar dagen, wat zeg ik: een paar uur, was het weer net zo'n bende. Ik teleurgesteld, mijn moeder had het niet eens in de gaten dat er iets was veranderd. De conclusie: ik laat het lekker zo, zij woont maar in haar eigen rommel.
Ik moet altijd wel mijn eigen huis opruimen en schoonmaken als ik bij haar op visite ben geweest... Heeft een therapeutisch effect.Niks ten nadele van jou, maar hier zouden mijn haren ook van overeind gaan staan. Als jouw moeder er tevreden mee is, laat dat dan zo... Het is haar huis....
Oeh ah wat herkenbaar. Bij mijn moeder ziet het er ook uit alsof er een aardbeving heeft gewoed. Ze heeft zelf wel het gevoel dat ze soms opruimt maar het blijft een uitdragerij. Ik schaamde me er vroeger kapot voor. Nodigde liever niemand thuis uit zodat niemand het zag.
Een paar jaar geleden heb ik een keer haar woonkamer opgeruimd en schoongemaakt - dat is mijn grootste ergernis, door al die troep kun je er natuurlijk niet schoonmaken want overal ligt wat - en wat denk je, binnen een paar dagen, wat zeg ik: een paar uur, was het weer net zo'n bende. Ik teleurgesteld, mijn moeder had het niet eens in de gaten dat er iets was veranderd. De conclusie: ik laat het lekker zo, zij woont maar in haar eigen rommel.
Ik moet altijd wel mijn eigen huis opruimen en schoonmaken als ik bij haar op visite ben geweest... Heeft een therapeutisch effect.Niks ten nadele van jou, maar hier zouden mijn haren ook van overeind gaan staan. Als jouw moeder er tevreden mee is, laat dat dan zo... Het is haar huis....
woensdag 30 december 2009 om 15:36
quote:anki schreef op 30 december 2009 @ 15:31:
[...]
Dat is dus het moeilijke. Ik heb het gevoel dat alle spulletjes voor haar belangrijk zijn dus dat we nooit met goed fatsoen iets weg kunnen gooien zonder dat zij er boos om wordt of het mist.
Dus daarom zeg ik: laat haar. Blijkbaar is het toch op de een of andere manier belangrijk voor haar.
En zeker niet ''stiekem'' gaan opruimen hoor! Dat kan zo maar eens heel verkeerd vallen.
Als mensen dat bij mij zouden doen zouden ze in ieder geval niet meer binnen hoeven te komen.....kom op zeg. Je mag toch zelf wel bepalen hoe je huis eruit ziet? Als een ander er moeite mee heeft blijft diegene maar lekker thuis, in z'n eigen opgeruimde huisje.
[...]
Dat is dus het moeilijke. Ik heb het gevoel dat alle spulletjes voor haar belangrijk zijn dus dat we nooit met goed fatsoen iets weg kunnen gooien zonder dat zij er boos om wordt of het mist.
Dus daarom zeg ik: laat haar. Blijkbaar is het toch op de een of andere manier belangrijk voor haar.
En zeker niet ''stiekem'' gaan opruimen hoor! Dat kan zo maar eens heel verkeerd vallen.
Als mensen dat bij mij zouden doen zouden ze in ieder geval niet meer binnen hoeven te komen.....kom op zeg. Je mag toch zelf wel bepalen hoe je huis eruit ziet? Als een ander er moeite mee heeft blijft diegene maar lekker thuis, in z'n eigen opgeruimde huisje.
woensdag 30 december 2009 om 15:36
Ik vind het heel betuttelend staan wanneer je voor je ouders het een en ander wilt bepalen.
Wat zou jij zeggen als je moeder zegt: "Goh kind, wat is het toch altijd vreselijk opgeruimd bij jou. Laten we daar eens verandering in brengen. Je mag wel zien dat er geleefd wordt" en ze legt er allemaal stapels met tijdschriften, boeken, snuisterijen etc. neer???? zou jij dat leuk vinden?
Misschien voelt je moeder zich wel heel prettig tussen al die stapels... En als je vader het er niet mee eens is, dan is het HUN probleem, niet het jouwe. Hij moet er dan met je moeder uitkomen.
Het zijn volwassen mensen die hun eigen boontjes kunnen doppen....
Wat zou jij zeggen als je moeder zegt: "Goh kind, wat is het toch altijd vreselijk opgeruimd bij jou. Laten we daar eens verandering in brengen. Je mag wel zien dat er geleefd wordt" en ze legt er allemaal stapels met tijdschriften, boeken, snuisterijen etc. neer???? zou jij dat leuk vinden?
Misschien voelt je moeder zich wel heel prettig tussen al die stapels... En als je vader het er niet mee eens is, dan is het HUN probleem, niet het jouwe. Hij moet er dan met je moeder uitkomen.
Het zijn volwassen mensen die hun eigen boontjes kunnen doppen....
woensdag 30 december 2009 om 15:36
quote:Yraatje schreef op 30 december 2009 @ 15:32:
[...]
Niks ten nadele van jou, maar hier zouden mijn haren ook van overeind gaan staan. Als jouw moeder er tevreden mee is, laat dat dan zo... Het is haar huis....Dat heb ik er niet bijgezet, maar het was op uitdrukkelijk verzoek van mijn moeder, die me huilend opbelde omdat ze het niet meer zag zitten in de puinhoop. Dus trok Appelsientje met de allesreiniger en dweiltjes ten strijde...
[...]
Niks ten nadele van jou, maar hier zouden mijn haren ook van overeind gaan staan. Als jouw moeder er tevreden mee is, laat dat dan zo... Het is haar huis....Dat heb ik er niet bijgezet, maar het was op uitdrukkelijk verzoek van mijn moeder, die me huilend opbelde omdat ze het niet meer zag zitten in de puinhoop. Dus trok Appelsientje met de allesreiniger en dweiltjes ten strijde...
