Relaties
alle pijlers
Mag ik ook gewoon eventjes lekker single blijven??
zondag 11 januari 2009 om 21:19
Na een dramatische relatie vorig jaar, waarbij mijn ex zijn liefde voor mij liet blijken door me aan mijn haar door de huiskamer te sleuren, ben ik nu een jaar single. Met een enkele keer een 'projectje'. Gewoon de lusten, maar niet de lasten
En ik vind het prima. Kan lekker mijn eigen gang gaan, doe de dingen die ik leuk vind en zodoende vind ik mezelf terug. Ik kan oprecht zeggen dat ik gelukkig ben.
Maar blijkbaar kun je als single geen gelukkig leven leiden. Tenminste volgens mijn omgeving waarvan de meesten wel een relatie hebben. Wat ik heel leuk vind voor mijn vrienden of vriendinnen. Ik luister met veel plezier naar hun verhalen over alle lieve dingetjes van hun partner. Ze bellen me om hun frustratie te uitten wanneer er ruzie of onenigheid is. En ik geef mijn mening.
Laatst zat ik met een vriendin in een restaurantje. Ze zat vol enthousiasme en liefde over haar nieuwe geliefde te vertellen. Plotseling houdt ze haar mond en pakt mijn handen. Ik kreeg een heel naar gevoel over me heen, want ik dacht ze slecht nieuws had. Maar nee..."Agueda, ik hoop dat jij ook de echte liefde snel vindt! Want zo alleen zijn is niks, ik gun je dat geluk! Ik weet nu hoe het voelt!" Lief hoor, dat ze dat zegt maar ze luisterde niet naar mijn argumenten waarom ik nu óók gelukkig ben. Ze smeet het op bindingsangst en tot overmaat van ramp kwam toen de aap uit de mouw. Een vriend van haar nieuwe vriend was ook nog single en 1+1=2. Ik werd dus gewoon gekoppeld. Ik moest er wel om lachen en gaf toestemming om hem mijn telnummer te geven. De volgende dag kreeg ik een smsje en niet veel later spraken we af. Maar het klikte niet, aan weerszijden niet. Na 30 minuten oninteressante gesprekken, besloten we te gaan. Niet voor herhaling vatbaar.
Maar nu blijken er elke week vrijgezelle vrienden te zijn, niet alleen van haar vriend maar ook van de partners van andere vriendinnen. En elke week komt er wel een voorstel om te double daten of voor een blind date. Ik heb daar helemaal geen zin in. Als we stappen, gaan ze voor mij op zoek naar een kerel. Terwijl ik gewoon lekker wil stappen en lol maken..
En vooral met kerst hadden ze medelijden met me. Omdat ik kerst alleen moest vieren. Wat onzin was, want ik vierde kerst met mijn ouders/familie en een andere vriendin, tevens ook vrijgezel. En als verjaardagscadeautje gaven ze me een abbonement voor een datingsite
Niet alleen mijn vriendinnen maar ik merk ook dat er steeds meer mensen moeite hebben met mijn single bestaan. Zelfs mijn ouders beginnen zich nu af te vragen of ik ooit de ware zal leren kennen. Ik ben al 25 namelijk en mijn collega's proberen me ook te steunen in "deze moeilijke tijd als single".
En hoe meer ik roep dat ik gewoon gelukkig ben, hoe meer mensen denken dat ik bang ben voor een relatie of dat ik een minderwaardigheidscomplex heb overgehouden aan mijn vorige relatie.
Waarom mag ik niet gewoon vrijgezel zijn????
En ik vind het prima. Kan lekker mijn eigen gang gaan, doe de dingen die ik leuk vind en zodoende vind ik mezelf terug. Ik kan oprecht zeggen dat ik gelukkig ben.
Maar blijkbaar kun je als single geen gelukkig leven leiden. Tenminste volgens mijn omgeving waarvan de meesten wel een relatie hebben. Wat ik heel leuk vind voor mijn vrienden of vriendinnen. Ik luister met veel plezier naar hun verhalen over alle lieve dingetjes van hun partner. Ze bellen me om hun frustratie te uitten wanneer er ruzie of onenigheid is. En ik geef mijn mening.
Laatst zat ik met een vriendin in een restaurantje. Ze zat vol enthousiasme en liefde over haar nieuwe geliefde te vertellen. Plotseling houdt ze haar mond en pakt mijn handen. Ik kreeg een heel naar gevoel over me heen, want ik dacht ze slecht nieuws had. Maar nee..."Agueda, ik hoop dat jij ook de echte liefde snel vindt! Want zo alleen zijn is niks, ik gun je dat geluk! Ik weet nu hoe het voelt!" Lief hoor, dat ze dat zegt maar ze luisterde niet naar mijn argumenten waarom ik nu óók gelukkig ben. Ze smeet het op bindingsangst en tot overmaat van ramp kwam toen de aap uit de mouw. Een vriend van haar nieuwe vriend was ook nog single en 1+1=2. Ik werd dus gewoon gekoppeld. Ik moest er wel om lachen en gaf toestemming om hem mijn telnummer te geven. De volgende dag kreeg ik een smsje en niet veel later spraken we af. Maar het klikte niet, aan weerszijden niet. Na 30 minuten oninteressante gesprekken, besloten we te gaan. Niet voor herhaling vatbaar.
Maar nu blijken er elke week vrijgezelle vrienden te zijn, niet alleen van haar vriend maar ook van de partners van andere vriendinnen. En elke week komt er wel een voorstel om te double daten of voor een blind date. Ik heb daar helemaal geen zin in. Als we stappen, gaan ze voor mij op zoek naar een kerel. Terwijl ik gewoon lekker wil stappen en lol maken..
En vooral met kerst hadden ze medelijden met me. Omdat ik kerst alleen moest vieren. Wat onzin was, want ik vierde kerst met mijn ouders/familie en een andere vriendin, tevens ook vrijgezel. En als verjaardagscadeautje gaven ze me een abbonement voor een datingsite
Niet alleen mijn vriendinnen maar ik merk ook dat er steeds meer mensen moeite hebben met mijn single bestaan. Zelfs mijn ouders beginnen zich nu af te vragen of ik ooit de ware zal leren kennen. Ik ben al 25 namelijk en mijn collega's proberen me ook te steunen in "deze moeilijke tijd als single".
En hoe meer ik roep dat ik gewoon gelukkig ben, hoe meer mensen denken dat ik bang ben voor een relatie of dat ik een minderwaardigheidscomplex heb overgehouden aan mijn vorige relatie.
Waarom mag ik niet gewoon vrijgezel zijn????
zondag 11 januari 2009 om 21:23
hoi!
ik moet wel lachen om je verhaal, vind het wel typisch dat mensen denken dat je alleen met een relatie gelukkig kunt zijn.
Nou meid, ik zou zeggen, blijf lekker vrijgezel zolang jij dat wilt; als je gelukkig bent is het toch goed?
Snap wel dat het irritant is voor jou dat mensen je steeds willen koppelen, daar zou ik ook doodziek van worden.. grrr.. en zeggen dat je het niet wilt helpt zeker niet?
nou, succes ermee..!!!
ik moet wel lachen om je verhaal, vind het wel typisch dat mensen denken dat je alleen met een relatie gelukkig kunt zijn.
Nou meid, ik zou zeggen, blijf lekker vrijgezel zolang jij dat wilt; als je gelukkig bent is het toch goed?
Snap wel dat het irritant is voor jou dat mensen je steeds willen koppelen, daar zou ik ook doodziek van worden.. grrr.. en zeggen dat je het niet wilt helpt zeker niet?
nou, succes ermee..!!!
zondag 11 januari 2009 om 21:25
Nou, wat een stomme reacties vanuit je (bezette?) omgeving inderdaad! Ik vind het ook herkenbaar van de momenten dat ik vrijgezel was, alleen reageerde mijn omgeving minder extreem.
Het zijn in mijn ogen met name de wat meer burgelijke bezette mensen die ervan uitgaan dat een relatie zaligmakend is en dat je niet gelukkig kan zijn alleen!
Reageren er ook mensen uit je omgeving positief op je single-bestaan?
Geniet ervan in ieder geval en laat je niet gek maken!
Het zijn in mijn ogen met name de wat meer burgelijke bezette mensen die ervan uitgaan dat een relatie zaligmakend is en dat je niet gelukkig kan zijn alleen!
Reageren er ook mensen uit je omgeving positief op je single-bestaan?
Geniet ervan in ieder geval en laat je niet gek maken!
zondag 11 januari 2009 om 21:32
O ik ken dat ,vreselijk is dat als anderen in iedere vrijgezelle vent een potentiële huwelijkskandidaat voor je zien..
Hij is zo aardig,leuk lief nou neem hem dan lekker zelf denk ik dan..
Het lijkt alsof het abnormaal is om (een tijdje) alleen te willen blijven en hoe langer dat duurt hoe meer je als een zielig geval word gezien..
Als je zegt dat je het echt echt echt prima vind alleen dan zie je ze denken jaja dat zeg je wel maar eigenlijk wil je niets liever dan een relatie..
Ik trek mij er inmiddels niks meer van aan en heb vriendinnen ook gezegd dat ze die koppelpogingen achterwege mogen laten want als ik belang bij een man heb ik wel in staat ben er zelf eentje te zoeken.
Hij is zo aardig,leuk lief nou neem hem dan lekker zelf denk ik dan..
Het lijkt alsof het abnormaal is om (een tijdje) alleen te willen blijven en hoe langer dat duurt hoe meer je als een zielig geval word gezien..
Als je zegt dat je het echt echt echt prima vind alleen dan zie je ze denken jaja dat zeg je wel maar eigenlijk wil je niets liever dan een relatie..
Ik trek mij er inmiddels niks meer van aan en heb vriendinnen ook gezegd dat ze die koppelpogingen achterwege mogen laten want als ik belang bij een man heb ik wel in staat ben er zelf eentje te zoeken.
zondag 11 januari 2009 om 21:45
Dat is dus volgens mij het enige grote nadeel van single-zijn dat mensen om je heen je zielig vinden en menen dat je aan de man moet.... wat een flauwekul zeg.
Ik moet zeggen dat ik dingen uit je verhaal herken. Ben nu een half jaar single en hoewel ik het heerlijk vind om alleen te zijn had ik met kerst en oud en nieuw wel even wat moeite. Op mijn werk vertelde ik dat en ik heb er spijt van dat ik zo openhartig ben geweest want ik krijg de laatste tijd veel blikken vol medelijden en zit te wachten op de eerste koppelpoging......aaaaaahhhh!!!!
Ik moet zeggen dat ik dingen uit je verhaal herken. Ben nu een half jaar single en hoewel ik het heerlijk vind om alleen te zijn had ik met kerst en oud en nieuw wel even wat moeite. Op mijn werk vertelde ik dat en ik heb er spijt van dat ik zo openhartig ben geweest want ik krijg de laatste tijd veel blikken vol medelijden en zit te wachten op de eerste koppelpoging......aaaaaahhhh!!!!
zondag 11 januari 2009 om 21:46
Zo herkenbaar! Hoewel ik op dit moment wel een hele leuke jongeman in mijn leven heb, ben ik ook al een paar jaar single. En oh oh oh! Wat ik allemaal niet aan medelijden en medeleven ontvang!
Kwam laatst een vroegere collega tegen. Toendertijd was ze single en nu is ze getrouwd. Ik feliciteerde haar daarmee. Als antwoord gaf ze me ook zo'n indringende blik en vroeg met een stem vol melodrama; En jij? Ben jij alweer gelukkig?
Ik begreep niet eens wat ze bedoelde!
Alsof ik niet gelukkig kan zijn zonder man! Echt! verschrikkelijk, dat soort 'ik-gun-het-jou-ook-zo' medeleven! BAH!
Kwam laatst een vroegere collega tegen. Toendertijd was ze single en nu is ze getrouwd. Ik feliciteerde haar daarmee. Als antwoord gaf ze me ook zo'n indringende blik en vroeg met een stem vol melodrama; En jij? Ben jij alweer gelukkig?
Ik begreep niet eens wat ze bedoelde!
Alsof ik niet gelukkig kan zijn zonder man! Echt! verschrikkelijk, dat soort 'ik-gun-het-jou-ook-zo' medeleven! BAH!
zondag 11 januari 2009 om 21:52
Hèhè..een beetje herkenning Heel fijn.
Weet je, tuurlijk zou ik het leuk vinden om verliefd te zijn, tuurlijk mis ik soms die warmte! Maar ik ben niet ongelukkig. Ik heb zo vaak mooie geluksmomentjes, tja..Ga volgende jaar een droomreis maken, heb een geweldig huisje, super toffe baan en ben blij met mezelf. Ik vind het niet erg dat ik single ben, maar mijn omgeving heeft daar gewoon erge moeite mee.
Er zijn tal van voorbeelden te noemen, genante situaties van vriendinnen die mij willen koppelen of verdrinken in hun medelijden voor mij.
Weet je, tuurlijk zou ik het leuk vinden om verliefd te zijn, tuurlijk mis ik soms die warmte! Maar ik ben niet ongelukkig. Ik heb zo vaak mooie geluksmomentjes, tja..Ga volgende jaar een droomreis maken, heb een geweldig huisje, super toffe baan en ben blij met mezelf. Ik vind het niet erg dat ik single ben, maar mijn omgeving heeft daar gewoon erge moeite mee.
Er zijn tal van voorbeelden te noemen, genante situaties van vriendinnen die mij willen koppelen of verdrinken in hun medelijden voor mij.
zondag 11 januari 2009 om 22:01
Heb je wel vriendinnen die ook vrijgezel zijn? Ik wel, en dat scheelt natuurlijk Ik onderneem veel leuke dingen met hen, heb een prima baan en ik ben heel blij met mijn eigen huis.
Er zijn op dit moment een aantal mensen in mijn omgeving die net getrouwd zijn of gaan trouwen. Ik persoonlijk vind dat echt veel te jong, maar dat moeten ze natuurlijk lekker zelf weten. Maar ze hoeven me niet hetzelfde toe te wensen want ik moet er nog niet aan denken! Er zijn natuurlijk wel eens momenten dat je iemand mist ja.. maar als je een relatie hebt is het ook echt niet altijd rozengeur en maneschijn.
Er zijn op dit moment een aantal mensen in mijn omgeving die net getrouwd zijn of gaan trouwen. Ik persoonlijk vind dat echt veel te jong, maar dat moeten ze natuurlijk lekker zelf weten. Maar ze hoeven me niet hetzelfde toe te wensen want ik moet er nog niet aan denken! Er zijn natuurlijk wel eens momenten dat je iemand mist ja.. maar als je een relatie hebt is het ook echt niet altijd rozengeur en maneschijn.
Hoe erg het ook is, chocola helpt!
zondag 11 januari 2009 om 22:05
Grrrr .... herkenbaar! Mij wilden ze in een lollige bui ook eens op gaan geven voor All You Need is Love. Bweeh!!! :puke:
Inmiddels ben ik wel al drie jaar samen met een man die ik als mijn grote liefde betitel, en ja die heb ik gevonden via een datingsite... maar mooi dat dat wel mijn EIGEN keus was, ja!?
Inmiddels ben ik wel al drie jaar samen met een man die ik als mijn grote liefde betitel, en ja die heb ik gevonden via een datingsite... maar mooi dat dat wel mijn EIGEN keus was, ja!?
zondag 11 januari 2009 om 22:56
Ze zijn natuurlijk bang dat je de boot gaat missen. Vroeger was dat echt dramatisch, dan kon je naar het klooster waar je met Jezus kon trouwen. In veel niet-westerse, vaak armere culturen is het huwelijk de enige manier om een redelijk bestaan te krijgen.
Ik weet niet hoe lang het hier nog zal duren met al die culturen die hierheen emigreren, en of de westerse vrijheden nog een lang leven zullen hebben ook als de welvaart zou gaan minderen, maar vooralsnog zijn hier wetten die een vrouw beschermen zodat ze in vrijheid kan leven. Ik zou 't ervan nemen als ik jou was, je kan nog lang genoeg getrouwd zijn.
Ik weet niet hoe lang het hier nog zal duren met al die culturen die hierheen emigreren, en of de westerse vrijheden nog een lang leven zullen hebben ook als de welvaart zou gaan minderen, maar vooralsnog zijn hier wetten die een vrouw beschermen zodat ze in vrijheid kan leven. Ik zou 't ervan nemen als ik jou was, je kan nog lang genoeg getrouwd zijn.
zondag 11 januari 2009 om 23:24
Erg herkenbaar allemaal. Ik ben al jaren vrijgezel, tussendoor wel eens een scharrel voor de 'gezelligheid' , maar een vaste relatie heb ik dus al tijden niet gehad. En het bevalt me prima, heerlijk vind ik het! Maar dat gelooft men dus niet! Ik kan praten als brugman, argumenteren wat ik wil. Er wordt gewoon niet gelooft dat ik zonder relatie ook gelukkig kan zijn.
Ik krijg regelmatig opmerkingen als; ik hoop dat jij ooit ook eens net zo gelukkig wordt als ik ben. Of, moet jij nou niet eens aan de man?
Is Dinges niet wat voor jou? Heb jij het geluk al gevonden? Wil je dan geen kinderen? Ja, jij bent natuurlijk ook best vaak gekwetst, je zult wel bindingsangst hebben.
Ik word er zo moe van af en toe. Laat mij nou gewoon lekker vrijgezel zijn!
En als ik dan om me heen kijk naar de mensen die wel een relatie hebben, ik zou er niet met 1 willen ruilen, voor geen goud!
Ik krijg regelmatig opmerkingen als; ik hoop dat jij ooit ook eens net zo gelukkig wordt als ik ben. Of, moet jij nou niet eens aan de man?
Is Dinges niet wat voor jou? Heb jij het geluk al gevonden? Wil je dan geen kinderen? Ja, jij bent natuurlijk ook best vaak gekwetst, je zult wel bindingsangst hebben.
Ik word er zo moe van af en toe. Laat mij nou gewoon lekker vrijgezel zijn!
En als ik dan om me heen kijk naar de mensen die wel een relatie hebben, ik zou er niet met 1 willen ruilen, voor geen goud!
zondag 11 januari 2009 om 23:41
De opmerking dan : Truusje is nu gelukkig ook goed terecht gekomen, die gaat samenwonen....Met blik naar mij ( al jaaaaaren vrijgezel) die vol medelijden staat en/of wwarschuwing ik weet het niet ronduit afschuwelijk.
Ik ben overigens al ruim over de 30. En ik zal niet beweren dat ik elke dag stralend gelukkig ben maar als ik wekelijks allle relatieproblemen aan hoor van vriendinnen kan ik heerlijk onderuit gaan liggen mezelf een kopje thee in schenken en mezelf gelukkig prijzen dat ik DIE shit niet aan mijn hoofd heb.
Ik ben overigens al ruim over de 30. En ik zal niet beweren dat ik elke dag stralend gelukkig ben maar als ik wekelijks allle relatieproblemen aan hoor van vriendinnen kan ik heerlijk onderuit gaan liggen mezelf een kopje thee in schenken en mezelf gelukkig prijzen dat ik DIE shit niet aan mijn hoofd heb.
zondag 11 januari 2009 om 23:43
quote:Starshine schreef op 11 januari 2009 @ 23:41:
Kan me voorstellen dat het ergerlijk is, maar aan de andere kant is het toch ook heel lief dat de mensen om je denken?Het is ook allemaal goed bedoeld, zeker, ik ben nu wel op het punt gekomen dat ik koppelpogingen grappig kan vinden ( tenzij de koppelpoging zwaar tegenvalt dan is het niet grappig) .
Kan me voorstellen dat het ergerlijk is, maar aan de andere kant is het toch ook heel lief dat de mensen om je denken?Het is ook allemaal goed bedoeld, zeker, ik ben nu wel op het punt gekomen dat ik koppelpogingen grappig kan vinden ( tenzij de koppelpoging zwaar tegenvalt dan is het niet grappig) .
maandag 12 januari 2009 om 00:01
maandag 12 januari 2009 om 01:03
Nou, dan zeg je toch tegen al die goedbedoelende mensen dat hun inspanningen niet op prijs worden gesteld?
Nogmaals, ik begrijp dat het ergerlijk kan zijn. Ik zou een vrijgezelel vriendin ook nooit zomaar maar met een single vent opschepen. Ik zou haar eerst vragen dat ik een single man ken en of ze het leuk vindt om eens kennis te maken, omdat het mij wel lijkt dat ze bij elkaar passen. Als zij eerder heeft aangegeven alleen wel gelukkig te zijn, zou ik al niet eens vorostellen.
Nogmaals, ik begrijp dat het ergerlijk kan zijn. Ik zou een vrijgezelel vriendin ook nooit zomaar maar met een single vent opschepen. Ik zou haar eerst vragen dat ik een single man ken en of ze het leuk vindt om eens kennis te maken, omdat het mij wel lijkt dat ze bij elkaar passen. Als zij eerder heeft aangegeven alleen wel gelukkig te zijn, zou ik al niet eens vorostellen.
maandag 12 januari 2009 om 10:51
Het gaat niet eens zozeer om mijn vriendinnen, maar heel mijn omgeving die lijkt zich er mee te bemoeien.
Als ik ben wezen stappen, krijg ik heel vaak ook smsjes met de vraag of "ik al iemand heb ontmoet????????" En als ze mee zijn en ik praat met een man, dan staan er een paar springerige pubertjes naar me te seinen dat het een leuke man is en dat ik er voor moet gaan. Giftig word ik er van en ik heb ook al heel vaak mijn onvrede hierover geuit. Gewoon face to face, smsjes terug of een mailtje..maar mensen denken allemaal dat ik een zielige vrijgezel ben, die eenzaam door het leven gaat. Vooral mijn vriendin die net is gaan samenwonen na vier weken relatie is overtuigd dat ik pas echt gelukkig word met vriend.
Ze projecteren hun geluk op mij. En het is lief, het is schattig maar soms ook ergerlijk.. Mijn vriendinnen zonder vriend behoren tot een andere vriendinnengroep en die kennen dat niet zo erg.
En ze zijn wel echte vriendinnen. Ken ze al zo lang, bijna mijn hele leven. Buiten dit euvel, hebben we het ook nog wel eens over andere dingen. Maar de liefde staat voorop hoor...
Maar gelukkig is het herkenbaar hier
Als ik ben wezen stappen, krijg ik heel vaak ook smsjes met de vraag of "ik al iemand heb ontmoet????????" En als ze mee zijn en ik praat met een man, dan staan er een paar springerige pubertjes naar me te seinen dat het een leuke man is en dat ik er voor moet gaan. Giftig word ik er van en ik heb ook al heel vaak mijn onvrede hierover geuit. Gewoon face to face, smsjes terug of een mailtje..maar mensen denken allemaal dat ik een zielige vrijgezel ben, die eenzaam door het leven gaat. Vooral mijn vriendin die net is gaan samenwonen na vier weken relatie is overtuigd dat ik pas echt gelukkig word met vriend.
Ze projecteren hun geluk op mij. En het is lief, het is schattig maar soms ook ergerlijk.. Mijn vriendinnen zonder vriend behoren tot een andere vriendinnengroep en die kennen dat niet zo erg.
En ze zijn wel echte vriendinnen. Ken ze al zo lang, bijna mijn hele leven. Buiten dit euvel, hebben we het ook nog wel eens over andere dingen. Maar de liefde staat voorop hoor...
Maar gelukkig is het herkenbaar hier
maandag 12 januari 2009 om 13:30
Hm, ik weet niet. Ik ben eigenlijk mijn hele leven al vrijgezel (ben net 30) 1 keer een iets langere relatie gehad, en een paar kortstondige pogingen, maar heb nooit ergens last van gehad. Ja, toen ik 23 was en riep dat ik echt geen vaste relatie hoefde, waren er soms wel 'ja, dat zeg je nu'-reacties, maar dat kan ik me achteraf gezien ook wel een beetje voorstellen. Maar nee, verder absoluut geen koppelpogingen, medelijdende blikken, etc. Niet van vrienden en niet van mensen die ik/mij minder goed ken(nen). Geen idee waar dat aan ligt, een wat vrijdenkender omgeving misschien?
maandag 12 januari 2009 om 14:16
quote:Starshine schreef op 11 januari 2009 @ 23:41:
Kan me voorstellen dat het ergerlijk is, maar aan de andere kant is het toch ook heel lief dat de mensen om je denken?
Lief dat mensen om je denken????????
Als iemand om je denkt dan houdt hij rekening met je, neemt iets lekkers mee als hij op bezoek komt of maakt iets moois voor je. Hij heeft een bepaalde mate van respect voor je, respect voor je mening maar ook respect voor de manier waarop jij je leven doorbrengt.
Dit soort 'om je denken' is niks anders dan bemoeizucht en opdringerigheid. Ze gaan er klakkeloos vanuit dat jij als alleenstaande heel ongelukkig bent en reageren vanuit hun eigen referentiekader. Ze vrágen niet aan je of je gelukkig bent of niet, maar dringen hun eigen mening aan je op. Dat vind ik verre van lief!
Kan me voorstellen dat het ergerlijk is, maar aan de andere kant is het toch ook heel lief dat de mensen om je denken?
Lief dat mensen om je denken????????
Als iemand om je denkt dan houdt hij rekening met je, neemt iets lekkers mee als hij op bezoek komt of maakt iets moois voor je. Hij heeft een bepaalde mate van respect voor je, respect voor je mening maar ook respect voor de manier waarop jij je leven doorbrengt.
Dit soort 'om je denken' is niks anders dan bemoeizucht en opdringerigheid. Ze gaan er klakkeloos vanuit dat jij als alleenstaande heel ongelukkig bent en reageren vanuit hun eigen referentiekader. Ze vrágen niet aan je of je gelukkig bent of niet, maar dringen hun eigen mening aan je op. Dat vind ik verre van lief!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
