Relaties
alle pijlers
mag niet op stap van vriend
maandag 16 november 2009 om 16:59
hallo,
ik post hier even anoniem. Het is nl. zo dat ik niet alleen op stap mag van mijn vriend. dit komt doordat als we soms op stap waren ik nogal flink kon drinken en we dan ruzie kregen. Nu heb ik aangeboden om zonder drank op stap te gaan, maar dit wil hij ook niet. Hij zegt zelfs; als jij op stap wilt met je vriendinnen is het uit.
Hier ben ik het dus absoluut niet mee eens, maar wil hem ook niet kwijt. We hebben nu ruim 1,5 jr een relatie.
Ik ga graag op stap en ben ook al lang niet meer met mijn vriendinnen meegeweest hierdoor. Zij vinden dit ook erg jammer en bellen mij ook niet meer of ik mee naar een feestje ga.
Ik zit dus erg in twijfel. Ik wil dolgraag voor mijn vrijheid kiezen, maar het is al één keer uitgeweest tussen ons en toen was ik ontroostbaar.
Wat vinden jullie?
ik post hier even anoniem. Het is nl. zo dat ik niet alleen op stap mag van mijn vriend. dit komt doordat als we soms op stap waren ik nogal flink kon drinken en we dan ruzie kregen. Nu heb ik aangeboden om zonder drank op stap te gaan, maar dit wil hij ook niet. Hij zegt zelfs; als jij op stap wilt met je vriendinnen is het uit.
Hier ben ik het dus absoluut niet mee eens, maar wil hem ook niet kwijt. We hebben nu ruim 1,5 jr een relatie.
Ik ga graag op stap en ben ook al lang niet meer met mijn vriendinnen meegeweest hierdoor. Zij vinden dit ook erg jammer en bellen mij ook niet meer of ik mee naar een feestje ga.
Ik zit dus erg in twijfel. Ik wil dolgraag voor mijn vrijheid kiezen, maar het is al één keer uitgeweest tussen ons en toen was ik ontroostbaar.
Wat vinden jullie?
dinsdag 17 november 2009 om 09:10
quote:strangefruit1 schreef op 16 november 2009 @ 23:59:
[...]
bedankt voor je lieve berichtje!!
Ik heb inderdaad ook mijn hyves acount moeten verwijderen, omdat ik weleens krabbels van gewone vrienden kreeg.
Er hangt natuurlijk meer aan dit verhaal.
ik ben 20 jaar en heb nu1,5 jr een relatie met hem.
hij is één keer tijdens onze relatie vreemd gegaan. dit heb ik hem vergeven.
het verbod op stappen kwam van hem door dat hij niet zo is ingesteld. Hij vind stappen niet leuk. Ook hebben wij weleens ruzie gekregen na het stappen.
verder is hij erg jaloers en controleren. op school en na school belt hij erg vaak om te kijken waar ik ben. Als ik dan niet opnam werd hij erg boos.
Doordat ik vaak met ruzie heb gekregen doordat ik met mannelijke collega's/klasgenoten/vrienden omging had ik hem de afgelopen 3 maanden verzwegen dat ik met een mannelijk klasgenoot in een projectgroep zat. Dit was erg slecht natuurlijk, maar ik wist gewoon dat ik ruzies zou uitlokken als ik dit gewoon vertelde. dan zou hij bij wijze van spreken altijd bellen als ik op school zat enz.
hierdoor was hij ook erg boos geworden.
Nu is hij overigens ook boos omdat ik hem zo maar aan de kant zet teminste dat vind hij.
hoop dat jullie het nog kunnen volgen
alvast bedankt
Lieve Strangefruit, als één van jouw vriendinnen een vriend had die haar dit allemaal zou aandoen. Boos worden om helemaal niks, manipulatief gedrag, ziekelijk controleren, sociale contacten verbreken, simpele dingen botweg verbieden... wat zou jij haar dan adviseren?
Ik hoop dat je nog meeleest en ik hoop dat je even heel erg hard gaat nadenken.
[...]
bedankt voor je lieve berichtje!!
Ik heb inderdaad ook mijn hyves acount moeten verwijderen, omdat ik weleens krabbels van gewone vrienden kreeg.
Er hangt natuurlijk meer aan dit verhaal.
ik ben 20 jaar en heb nu1,5 jr een relatie met hem.
hij is één keer tijdens onze relatie vreemd gegaan. dit heb ik hem vergeven.
het verbod op stappen kwam van hem door dat hij niet zo is ingesteld. Hij vind stappen niet leuk. Ook hebben wij weleens ruzie gekregen na het stappen.
verder is hij erg jaloers en controleren. op school en na school belt hij erg vaak om te kijken waar ik ben. Als ik dan niet opnam werd hij erg boos.
Doordat ik vaak met ruzie heb gekregen doordat ik met mannelijke collega's/klasgenoten/vrienden omging had ik hem de afgelopen 3 maanden verzwegen dat ik met een mannelijk klasgenoot in een projectgroep zat. Dit was erg slecht natuurlijk, maar ik wist gewoon dat ik ruzies zou uitlokken als ik dit gewoon vertelde. dan zou hij bij wijze van spreken altijd bellen als ik op school zat enz.
hierdoor was hij ook erg boos geworden.
Nu is hij overigens ook boos omdat ik hem zo maar aan de kant zet teminste dat vind hij.
hoop dat jullie het nog kunnen volgen
alvast bedankt
Lieve Strangefruit, als één van jouw vriendinnen een vriend had die haar dit allemaal zou aandoen. Boos worden om helemaal niks, manipulatief gedrag, ziekelijk controleren, sociale contacten verbreken, simpele dingen botweg verbieden... wat zou jij haar dan adviseren?
Ik hoop dat je nog meeleest en ik hoop dat je even heel erg hard gaat nadenken.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
dinsdag 17 november 2009 om 09:16
Dank je TD. Ja ik verbaas me er wel eens over. Voor ons is het heel normaal, maar dochter zei dat dat toch niet zo vaak voorkomt, veel verwijdering tussen moeders (ouders) en kinderen. Als ik sommige verhalen lees van jonge meiden hier op het forum, over hun relatie met hun vader of moeder (ouders), word ik daar plaatsvervangend verdrietig van. Jammer vind ik dat.
Dochterlief heeft inmiddels nieuw vriendje, heel ander type. Rustiger, grappig, beleefd ook wel ondeugend (gezien zijn uitstraling), maar op een leuke manier. Helemaal het tegenovergestelde van de vorige. Heb me daar nog nooit mee bemoeid, ze is helemaal van de leg van die jongen, dus zit wel goed. Wij spreken expres zijn naam wel eens fout uit, in het begin corrigeerde ze ons, totdat ze doorhad dat wij zaten te plagen, zei ze..... ja right, krijg wat.. hahahaaaa!
Dochterlief heeft inmiddels nieuw vriendje, heel ander type. Rustiger, grappig, beleefd ook wel ondeugend (gezien zijn uitstraling), maar op een leuke manier. Helemaal het tegenovergestelde van de vorige. Heb me daar nog nooit mee bemoeid, ze is helemaal van de leg van die jongen, dus zit wel goed. Wij spreken expres zijn naam wel eens fout uit, in het begin corrigeerde ze ons, totdat ze doorhad dat wij zaten te plagen, zei ze..... ja right, krijg wat.. hahahaaaa!
dinsdag 17 november 2009 om 09:40
Ik zag wat commentaar op mijn vorige post. Maar goed, of ze samenwonen of niet... mijn suggestie was om te proberen je in elkaars situatie te verplaatsen en rekening met elkaar te houden.
Maar nu ik dat zo lees over die jaloezie en het controleren begint dat toch wel een hele andere situatie te worden.
Ik kan me namelijk voorstellen als je als een dronken tor thuiskomt, begint ruzie te maken en je misdraagt, dat vriendlief niet blij is met je gedrag. Daar kun je dan rekening mee houden. En qua tijd van thuiskomst... stel dat dat voor hem een issue is, dat je om 4 uur thuiskomt en hij om 6 uur weer opmoet kun je iets afspreken. KAN, hoeft niet... wat in jullie situatie van toepassing/waarde zou kunnen zijn. Zoveel weten we nou ook weer niet van hun onderlinge relatie.
Niet samen slapen kun je ook in de logeerkamer of op de bank doen... ik was me er niet van bewust dat er niet eens van samenwonen sprake is.
Als je allebei apart woont zou ik zeggen: op zaterdag ben ik gezellig bij jou... vrijdagavond dus niet, dus dan kan ik gewoon lekker stappen (of welke dag dan ook). Zou hij geen last van moeten hebben, want je bent er dan toch niet.
Maar als ik nou lees hoe hij de hele boek probeert te controleren... tja, dat begint eng te worden. Dan ga je het hoe dan ook niet goed doen. Dan kan je nog zulke goede afspraken maken, maar je zult het dan in zijn ogen niet goed gaan doen.
Als hij echt belangrijk is dat je niet op kunt geven, probeer dan uit te leggen dat dit benauwend voor je werkt en dat je hier niet blij van wordt.
En anders... wegwezen bij die engerd! (sorry dat ik t zeg...)
Maar nu ik dat zo lees over die jaloezie en het controleren begint dat toch wel een hele andere situatie te worden.
Ik kan me namelijk voorstellen als je als een dronken tor thuiskomt, begint ruzie te maken en je misdraagt, dat vriendlief niet blij is met je gedrag. Daar kun je dan rekening mee houden. En qua tijd van thuiskomst... stel dat dat voor hem een issue is, dat je om 4 uur thuiskomt en hij om 6 uur weer opmoet kun je iets afspreken. KAN, hoeft niet... wat in jullie situatie van toepassing/waarde zou kunnen zijn. Zoveel weten we nou ook weer niet van hun onderlinge relatie.
Niet samen slapen kun je ook in de logeerkamer of op de bank doen... ik was me er niet van bewust dat er niet eens van samenwonen sprake is.
Als je allebei apart woont zou ik zeggen: op zaterdag ben ik gezellig bij jou... vrijdagavond dus niet, dus dan kan ik gewoon lekker stappen (of welke dag dan ook). Zou hij geen last van moeten hebben, want je bent er dan toch niet.
Maar als ik nou lees hoe hij de hele boek probeert te controleren... tja, dat begint eng te worden. Dan ga je het hoe dan ook niet goed doen. Dan kan je nog zulke goede afspraken maken, maar je zult het dan in zijn ogen niet goed gaan doen.
Als hij echt belangrijk is dat je niet op kunt geven, probeer dan uit te leggen dat dit benauwend voor je werkt en dat je hier niet blij van wordt.
En anders... wegwezen bij die engerd! (sorry dat ik t zeg...)
dinsdag 17 november 2009 om 09:54
MrsPositive, het verhaal van jouw dochter is zooo herkenbaar voor mij (maar dan dus in de rol van jouw dochter). Wat fijn dat ze eruit is gekomen en dat die eikel in ieder geval niet tussen jullie in heeft kunnen gaan staan. Het is zo belangrijk om de steun van je familie en vrienden te krijgen. Als ik dat niet had gehad, weet ik niet of ik er ooit was uitgekomen.
Strangefruit, ook jouw aanvulling op mijn berichtje: allemaal heel herkenbaar. Ga alsjeblieft bij hem weg. Ik zou met die gast gaan trouwen (ook iets wat hij erdoor gedrukt had), we hadden samen een koopflat, kinderwens (wegens gezondheidsproblemen kan ik daar nl niet te lang mee wachten, anders kan het mss niet meer) en we waren ook nog collega's (ook kiling, trouwens). Ik weet nog dat ik zo vertwijfeld was en opsomde aan mijn ouders: ja maar, als ik hem kwijt ben, ben ik weer helemaal terug bij af: geen huis, geen baan (want wilde niet blijven werken waar hij zat, natuurlijk), geen bruiloft, geen kind. Toen zei mijn vader iets wat ik nooit zal vergeten: "ja, je zult weer alles opnieuw moeten opbouwen en dat lijkt een lange weg. Maar geloof me, de weg vooruit (met die man blijven) is een tuk langer dan de weg terug (naar eigen leven)." En hij had zoooo gelijk!
Voor mij is het nu een jaar geleden dat ik bij hem weg durfde te gaan. Inmiddels ben ik dankzij die 3 maanden intensieve therapie een stuk sterker, heb ik een superleuk eigen woninkje in het centrum van de stad waar ik woon, en een heeeeeeele lieve vriend die mij juist aanmoedigt om vooral mezelf te zijn en mijn eigen ding te doen.
Echt Strangefruit, bijt even door de zure appel heen van "het gemis" en daarna zul je je zo verlicht voelen! Dat je gewoon weer alles kunt doen & laten wat JIJ leuk vindt, zonder daarbij bang te zijn dat je op je flikker gaat krijgen of weer een paar dagen vol spanningen, moeilijke gesprekken, ruzies enzovoort tegemoet gaat.
Vertrouw op je eigen kracht lieve Strangefruit!
Strangefruit, ook jouw aanvulling op mijn berichtje: allemaal heel herkenbaar. Ga alsjeblieft bij hem weg. Ik zou met die gast gaan trouwen (ook iets wat hij erdoor gedrukt had), we hadden samen een koopflat, kinderwens (wegens gezondheidsproblemen kan ik daar nl niet te lang mee wachten, anders kan het mss niet meer) en we waren ook nog collega's (ook kiling, trouwens). Ik weet nog dat ik zo vertwijfeld was en opsomde aan mijn ouders: ja maar, als ik hem kwijt ben, ben ik weer helemaal terug bij af: geen huis, geen baan (want wilde niet blijven werken waar hij zat, natuurlijk), geen bruiloft, geen kind. Toen zei mijn vader iets wat ik nooit zal vergeten: "ja, je zult weer alles opnieuw moeten opbouwen en dat lijkt een lange weg. Maar geloof me, de weg vooruit (met die man blijven) is een tuk langer dan de weg terug (naar eigen leven)." En hij had zoooo gelijk!
Voor mij is het nu een jaar geleden dat ik bij hem weg durfde te gaan. Inmiddels ben ik dankzij die 3 maanden intensieve therapie een stuk sterker, heb ik een superleuk eigen woninkje in het centrum van de stad waar ik woon, en een heeeeeeele lieve vriend die mij juist aanmoedigt om vooral mezelf te zijn en mijn eigen ding te doen.
Echt Strangefruit, bijt even door de zure appel heen van "het gemis" en daarna zul je je zo verlicht voelen! Dat je gewoon weer alles kunt doen & laten wat JIJ leuk vindt, zonder daarbij bang te zijn dat je op je flikker gaat krijgen of weer een paar dagen vol spanningen, moeilijke gesprekken, ruzies enzovoort tegemoet gaat.
Vertrouw op je eigen kracht lieve Strangefruit!
dinsdag 17 november 2009 om 10:05
lieve TO, even voor de duidelijkheid: je hebt GEEN vriend. Vrienden hebben het beste met je voor...dat heeft hij niet.
Hij bepaalt wat je doet, waar je bent, met wie je bent of mag praten. Waar je heen gaat...kortom:hij bepaalt wie jij bent.
Je hyves beheren en je verplichten te sluiten?!?!?!
Niet durven zeggen dat je met een jongen in een projectgroep zit?!?!?!
Je bellen om te controleren waar en met wie je bent?!?!?!
Dat is niet normaal, dat is ziek (HIJ dus, jij niet!)
Jij mag stappen zoveel je wil, al drink je een tank bier leeg als jij dat wil. Daar heeft hij NIETS over te zeggen. Hooguit zijn ongenoegen uitspreken maar JIJ beslist uiteindelijk wat je doet.
Als je met deze vent doorgaat mag je over een tijd NIETS meer. Niet stappen, niet naar buiten, niet naar de winkel, niet praten met vreemden, niet meer praten met bekende mannen, niet meer praten met mensen. Niet meer praten met je familie en vriendinnen.
Omdat je dan niets meer mag ben je uiteraard bij alles wat je doet "ongehoorzaam". En dus heeft Meneer Loser een reden om boos op je te zijn. En dan kan hij wel eens wat tikken uitdelen. Maar dat heb je verdiend tenslotte, want je was ongehoorzaam. En ach, de eerste keer zegt hij nog sorry.. Daarna niet meer, hij had je toch gewaarschuwd dat je NIETS mocht zonder zijn toestemming.
En? Kijk je uit naar een toekomst met hem waarin jij als een willoos geknakt vogeltje thuis op de bank zit omdat HIJ jou daar wil hebben? Niets mogen en volledig naar zijn pijpen dansen. Fijn om geen vriendin meer over te hebben? Geen contact met je familie te hebben?
Kan mij niet voorstellen dat je dat als toekomst voor jezelf in gedachten hebt.
Flikker die Opperloser vandaag nog de deur uit en vergeet hem. Hij is het aankijken nog niet waard.
Oja, en maak er niet teveel woorden aan vuil. Laat hem bij je thuis komen (zorg dat je NIET alleen thuis bent). Deel hem mee dat je niet gediend bent van zijn gedrag en geen toekomst met hem ziet. Kortom dat je per direct alle contact verbreekt.
Open een Hyves pagina, ga stappen met vriendinnen, word heerlijk dronken, huil, lach maar vooral: geniet weer van het leven, het is dan weer van jou!
succes meisje...
Hij bepaalt wat je doet, waar je bent, met wie je bent of mag praten. Waar je heen gaat...kortom:hij bepaalt wie jij bent.
Je hyves beheren en je verplichten te sluiten?!?!?!
Niet durven zeggen dat je met een jongen in een projectgroep zit?!?!?!
Je bellen om te controleren waar en met wie je bent?!?!?!
Dat is niet normaal, dat is ziek (HIJ dus, jij niet!)
Jij mag stappen zoveel je wil, al drink je een tank bier leeg als jij dat wil. Daar heeft hij NIETS over te zeggen. Hooguit zijn ongenoegen uitspreken maar JIJ beslist uiteindelijk wat je doet.
Als je met deze vent doorgaat mag je over een tijd NIETS meer. Niet stappen, niet naar buiten, niet naar de winkel, niet praten met vreemden, niet meer praten met bekende mannen, niet meer praten met mensen. Niet meer praten met je familie en vriendinnen.
Omdat je dan niets meer mag ben je uiteraard bij alles wat je doet "ongehoorzaam". En dus heeft Meneer Loser een reden om boos op je te zijn. En dan kan hij wel eens wat tikken uitdelen. Maar dat heb je verdiend tenslotte, want je was ongehoorzaam. En ach, de eerste keer zegt hij nog sorry.. Daarna niet meer, hij had je toch gewaarschuwd dat je NIETS mocht zonder zijn toestemming.
En? Kijk je uit naar een toekomst met hem waarin jij als een willoos geknakt vogeltje thuis op de bank zit omdat HIJ jou daar wil hebben? Niets mogen en volledig naar zijn pijpen dansen. Fijn om geen vriendin meer over te hebben? Geen contact met je familie te hebben?
Kan mij niet voorstellen dat je dat als toekomst voor jezelf in gedachten hebt.
Flikker die Opperloser vandaag nog de deur uit en vergeet hem. Hij is het aankijken nog niet waard.
Oja, en maak er niet teveel woorden aan vuil. Laat hem bij je thuis komen (zorg dat je NIET alleen thuis bent). Deel hem mee dat je niet gediend bent van zijn gedrag en geen toekomst met hem ziet. Kortom dat je per direct alle contact verbreekt.
Open een Hyves pagina, ga stappen met vriendinnen, word heerlijk dronken, huil, lach maar vooral: geniet weer van het leven, het is dan weer van jou!
succes meisje...
dinsdag 17 november 2009 om 10:11
En dat je het 'heel slecht' van jezelf vindt dat je verzweeg van die jongen in je projectgroep...dat is zo veelzeggend. Ten eerste kan jij er niks aan doen dat er een jongen bij je in de groep is geplaatst, ten tweede is het volstrekt normaal en logisch dat je in je leven nou eenmaal niet alleen met vrouwen te maken krijgt en ten derde: je hebt het verzwegen, niet omdat er iets slechts aan was, maar omdat je bang was voor de reactie van je vriend. Dat zegt alles over hem!!
Bij mij ging dat ook zo hoor. Mijn ex liet mij regelmatig alle hoeken van de tent zien, belemmerde mij om de deur uit te lopen of me juist even op te sluiten in onze slaapkamer enzovoort. Hij maakte me helemaal gek. Maar aan het eind van het liedje kreeg hij het toch voor mekaar dat IK degene was die op haar knietjes voor hem zat te smeken om vergiffenis.... ZO ziek. Als ik eraan terugdenk, draait mijn maag er weer van om. En onze ruzies gingen inderdaad ook over zaken als: dat ik zonder zijn medeweten een sms naar mijn moeder had gestuurd (nou ja!!!), dat iemand met wie ik 20 jaar geleden op de basisschool zat, een krabbel op mijn Hyves had gezet, dat ik een man op straat in het voorbijgaan had aangekeken, dat ik te lang weg was geweest (vond hij) als ik even naar de AH was geweest (nota bene om peuken voor hem te halen...), dat ik een te goede band met mijn broer had, dat ik een fiets wilde kopen ("maar dan kun je overal naartoe zonder mij!" echt, dit verzin ik niet), en zo kan ik nog wel 100 items opschrijven, met gemak.
Bij mij kwam de ommekeer toen ik na een operatie van de zuster te horen kreeg: "als je je vandaag goed blijft voelen, mag je morgen weer naar huis". En dat het enige wat ik toen voelde, paniek was; alsjeblieft nog niet naar huis, laat me nog een paar weken in het ziekenhuis liggen, want hier zijn ze lief voor me, hier heb ik rust aan mijn hoofd, hier zijn geen spanningen, hier kan hij me niks maken, hier hoef ik niet op eieren te lopen, in angst dat ik weer op mijn kop ga krijgen voor God-weet-wat.
En ook bij ons is het ooit leuk begonnen, en onschuldig. Maar er sluipt steeds meer in en voor je het weet, zit je gevangen in het web dat hij om je heen geweven heeft. Echt Strangefruit, kies voor jezelf en als er mensen om je heen zijn met wie je een hele goede band hebt, familie of vriendinnen of voor mijn part een mentor op school: vertel je verhaal. Dan sta je er niet meer alleen voor en zullen deze mensen je helpen om uit deze destructieve relatie te stappen. Ik wens je echt alle kracht van de wereld om eruit te komen!
Bij mij ging dat ook zo hoor. Mijn ex liet mij regelmatig alle hoeken van de tent zien, belemmerde mij om de deur uit te lopen of me juist even op te sluiten in onze slaapkamer enzovoort. Hij maakte me helemaal gek. Maar aan het eind van het liedje kreeg hij het toch voor mekaar dat IK degene was die op haar knietjes voor hem zat te smeken om vergiffenis.... ZO ziek. Als ik eraan terugdenk, draait mijn maag er weer van om. En onze ruzies gingen inderdaad ook over zaken als: dat ik zonder zijn medeweten een sms naar mijn moeder had gestuurd (nou ja!!!), dat iemand met wie ik 20 jaar geleden op de basisschool zat, een krabbel op mijn Hyves had gezet, dat ik een man op straat in het voorbijgaan had aangekeken, dat ik te lang weg was geweest (vond hij) als ik even naar de AH was geweest (nota bene om peuken voor hem te halen...), dat ik een te goede band met mijn broer had, dat ik een fiets wilde kopen ("maar dan kun je overal naartoe zonder mij!" echt, dit verzin ik niet), en zo kan ik nog wel 100 items opschrijven, met gemak.
Bij mij kwam de ommekeer toen ik na een operatie van de zuster te horen kreeg: "als je je vandaag goed blijft voelen, mag je morgen weer naar huis". En dat het enige wat ik toen voelde, paniek was; alsjeblieft nog niet naar huis, laat me nog een paar weken in het ziekenhuis liggen, want hier zijn ze lief voor me, hier heb ik rust aan mijn hoofd, hier zijn geen spanningen, hier kan hij me niks maken, hier hoef ik niet op eieren te lopen, in angst dat ik weer op mijn kop ga krijgen voor God-weet-wat.
En ook bij ons is het ooit leuk begonnen, en onschuldig. Maar er sluipt steeds meer in en voor je het weet, zit je gevangen in het web dat hij om je heen geweven heeft. Echt Strangefruit, kies voor jezelf en als er mensen om je heen zijn met wie je een hele goede band hebt, familie of vriendinnen of voor mijn part een mentor op school: vertel je verhaal. Dan sta je er niet meer alleen voor en zullen deze mensen je helpen om uit deze destructieve relatie te stappen. Ik wens je echt alle kracht van de wereld om eruit te komen!
dinsdag 17 november 2009 om 13:14
quote:KawaiiUsagi schreef op 17 november 2009 @ 10:11:
En dat je het 'heel slecht' van jezelf vindt dat je verzweeg van die jongen in je projectgroep...dat is zo veelzeggend. Ten eerste kan jij er niks aan doen dat er een jongen bij je in de groep is geplaatst, ten tweede is het volstrekt normaal en logisch dat je in je leven nou eenmaal niet alleen met vrouwen te maken krijgt en ten derde: je hebt het verzwegen, niet omdat er iets slechts aan was, maar omdat je bang was voor de reactie van je vriend. Dat zegt alles over hem!!
Bij mij ging dat ook zo hoor. Mijn ex liet mij regelmatig alle hoeken van de tent zien, belemmerde mij om de deur uit te lopen of me juist even op te sluiten in onze slaapkamer enzovoort. Hij maakte me helemaal gek. Maar aan het eind van het liedje kreeg hij het toch voor mekaar dat IK degene was die op haar knietjes voor hem zat te smeken om vergiffenis.... ZO ziek. Als ik eraan terugdenk, draait mijn maag er weer van om. En onze ruzies gingen inderdaad ook over zaken als: dat ik zonder zijn medeweten een sms naar mijn moeder had gestuurd (nou ja!!!), dat iemand met wie ik 20 jaar geleden op de basisschool zat, een krabbel op mijn Hyves had gezet, dat ik een man op straat in het voorbijgaan had aangekeken, dat ik te lang weg was geweest (vond hij) als ik even naar de AH was geweest (nota bene om peuken voor hem te halen...), dat ik een te goede band met mijn broer had, dat ik een fiets wilde kopen ("maar dan kun je overal naartoe zonder mij!" echt, dit verzin ik niet), en zo kan ik nog wel 100 items opschrijven, met gemak.
Bij mij kwam de ommekeer toen ik na een operatie van de zuster te horen kreeg: "als je je vandaag goed blijft voelen, mag je morgen weer naar huis". En dat het enige wat ik toen voelde, paniek was; alsjeblieft nog niet naar huis, laat me nog een paar weken in het ziekenhuis liggen, want hier zijn ze lief voor me, hier heb ik rust aan mijn hoofd, hier zijn geen spanningen, hier kan hij me niks maken, hier hoef ik niet op eieren te lopen, in angst dat ik weer op mijn kop ga krijgen voor God-weet-wat.
En ook bij ons is het ooit leuk begonnen, en onschuldig. Maar er sluipt steeds meer in en voor je het weet, zit je gevangen in het web dat hij om je heen geweven heeft. Echt Strangefruit, kies voor jezelf en als er mensen om je heen zijn met wie je een hele goede band hebt, familie of vriendinnen of voor mijn part een mentor op school: vertel je verhaal. Dan sta je er niet meer alleen voor en zullen deze mensen je helpen om uit deze destructieve relatie te stappen. Ik wens je echt alle kracht van de wereld om eruit te komen!
Pff... Ik krijg het plaatsvervangend benauwd als ik dit lees. Ik ben heel blij voor je dat je uit die onderdrukking bent gekomen.
Ik vraag me wel eens af wat zo'n vent dan bezielt? Het is toch helemaal niet leuk om een willoze vrouw te hebben die niks meer doet???
Pff.. Voor de grap zeg ik wel eens dat ik graag een vriend wilde die alles deed wat ik zei.... maar als het de praktijk zou worden... zou het heel erg beklemmend worden...
En dat je het 'heel slecht' van jezelf vindt dat je verzweeg van die jongen in je projectgroep...dat is zo veelzeggend. Ten eerste kan jij er niks aan doen dat er een jongen bij je in de groep is geplaatst, ten tweede is het volstrekt normaal en logisch dat je in je leven nou eenmaal niet alleen met vrouwen te maken krijgt en ten derde: je hebt het verzwegen, niet omdat er iets slechts aan was, maar omdat je bang was voor de reactie van je vriend. Dat zegt alles over hem!!
Bij mij ging dat ook zo hoor. Mijn ex liet mij regelmatig alle hoeken van de tent zien, belemmerde mij om de deur uit te lopen of me juist even op te sluiten in onze slaapkamer enzovoort. Hij maakte me helemaal gek. Maar aan het eind van het liedje kreeg hij het toch voor mekaar dat IK degene was die op haar knietjes voor hem zat te smeken om vergiffenis.... ZO ziek. Als ik eraan terugdenk, draait mijn maag er weer van om. En onze ruzies gingen inderdaad ook over zaken als: dat ik zonder zijn medeweten een sms naar mijn moeder had gestuurd (nou ja!!!), dat iemand met wie ik 20 jaar geleden op de basisschool zat, een krabbel op mijn Hyves had gezet, dat ik een man op straat in het voorbijgaan had aangekeken, dat ik te lang weg was geweest (vond hij) als ik even naar de AH was geweest (nota bene om peuken voor hem te halen...), dat ik een te goede band met mijn broer had, dat ik een fiets wilde kopen ("maar dan kun je overal naartoe zonder mij!" echt, dit verzin ik niet), en zo kan ik nog wel 100 items opschrijven, met gemak.
Bij mij kwam de ommekeer toen ik na een operatie van de zuster te horen kreeg: "als je je vandaag goed blijft voelen, mag je morgen weer naar huis". En dat het enige wat ik toen voelde, paniek was; alsjeblieft nog niet naar huis, laat me nog een paar weken in het ziekenhuis liggen, want hier zijn ze lief voor me, hier heb ik rust aan mijn hoofd, hier zijn geen spanningen, hier kan hij me niks maken, hier hoef ik niet op eieren te lopen, in angst dat ik weer op mijn kop ga krijgen voor God-weet-wat.
En ook bij ons is het ooit leuk begonnen, en onschuldig. Maar er sluipt steeds meer in en voor je het weet, zit je gevangen in het web dat hij om je heen geweven heeft. Echt Strangefruit, kies voor jezelf en als er mensen om je heen zijn met wie je een hele goede band hebt, familie of vriendinnen of voor mijn part een mentor op school: vertel je verhaal. Dan sta je er niet meer alleen voor en zullen deze mensen je helpen om uit deze destructieve relatie te stappen. Ik wens je echt alle kracht van de wereld om eruit te komen!
Pff... Ik krijg het plaatsvervangend benauwd als ik dit lees. Ik ben heel blij voor je dat je uit die onderdrukking bent gekomen.
Ik vraag me wel eens af wat zo'n vent dan bezielt? Het is toch helemaal niet leuk om een willoze vrouw te hebben die niks meer doet???
Pff.. Voor de grap zeg ik wel eens dat ik graag een vriend wilde die alles deed wat ik zei.... maar als het de praktijk zou worden... zou het heel erg beklemmend worden...
dinsdag 17 november 2009 om 13:23
O jee, ik word verlegen.
Ik heb alleen gehandeld vanuit mijn gevoel op dat moment en natuurlijk van alle 'dingetjes' waar ik al getuige van was geweest.
Ik denk dat ik een normale moeder ben, met ook gebreken. Wie wil zijn kind nou ongelukkig zien? Niemand toch?
Ik voelde gewoon aan op dat moment dat ik moest ingrijpen.
Zij heeft lering kunnen trekken uit de ervaring. Ik hoop echt dat Strangefruit ook wat doet met alle ervaringen hier. Is toch verschrikkelijk zoals KawaiiUsagi met haar vriend leefde? Lijkt me voor haar ouders ook zo erg, je weet soms niet waar je goed aan doet. Ze moesten het maar aanzien. Toch fijn dat ze hun dochter 'terug' hebben en dat ze nu zien dat je wel een superrelatie met iemand hebt. Helemaal top!
Ik heb alleen gehandeld vanuit mijn gevoel op dat moment en natuurlijk van alle 'dingetjes' waar ik al getuige van was geweest.
Ik denk dat ik een normale moeder ben, met ook gebreken. Wie wil zijn kind nou ongelukkig zien? Niemand toch?
Ik voelde gewoon aan op dat moment dat ik moest ingrijpen.
Zij heeft lering kunnen trekken uit de ervaring. Ik hoop echt dat Strangefruit ook wat doet met alle ervaringen hier. Is toch verschrikkelijk zoals KawaiiUsagi met haar vriend leefde? Lijkt me voor haar ouders ook zo erg, je weet soms niet waar je goed aan doet. Ze moesten het maar aanzien. Toch fijn dat ze hun dochter 'terug' hebben en dat ze nu zien dat je wel een superrelatie met iemand hebt. Helemaal top!
dinsdag 17 november 2009 om 13:37
quote]loomii schreef op 17 november 2009 @ 13:09:
[...]
PS, probeer geen ruzie meer te zoeken als je (te) veel gedronken hebt, dat is zo ugly.[/quote]
Volgens mij heeft Strangefruit een andere definitie van 'ruzie zoeken' dan de gemiddelde mens:
[quote:strangefruit1 schreef op 16 november 2009 @ 23:59:
[...]
Doordat ik vaak met ruzie heb gekregen doordat ik met mannelijke collega's/klasgenoten/vrienden omging had ik hem de afgelopen 3 maanden verzwegen dat ik met een mannelijk klasgenoot in een projectgroep zat. Dit was erg slecht natuurlijk, maar ik wist gewoon dat ik ruzies zou uitlokken als ik dit gewoon vertelde. dan zou hij bij wijze van spreken altijd bellen als ik op school zat enz.
hierdoor was hij ook erg boos geworden.
Dit noem ik geen ruzie zoeken of uitlokken hoor, maar Strangefruit blijkbaar wel dus ik zet mijn vraagtekens bij het 'ruzie zoeken' na het drinken. Misschien dat ze op zulke momenten zich iets minder geremd voelt om tegen hem in te gaan, ja.. maar ruzie zoeken kan ik het niet noemen.
[...]
PS, probeer geen ruzie meer te zoeken als je (te) veel gedronken hebt, dat is zo ugly.[/quote]
Volgens mij heeft Strangefruit een andere definitie van 'ruzie zoeken' dan de gemiddelde mens:
[quote:strangefruit1 schreef op 16 november 2009 @ 23:59:
[...]
Doordat ik vaak met ruzie heb gekregen doordat ik met mannelijke collega's/klasgenoten/vrienden omging had ik hem de afgelopen 3 maanden verzwegen dat ik met een mannelijk klasgenoot in een projectgroep zat. Dit was erg slecht natuurlijk, maar ik wist gewoon dat ik ruzies zou uitlokken als ik dit gewoon vertelde. dan zou hij bij wijze van spreken altijd bellen als ik op school zat enz.
hierdoor was hij ook erg boos geworden.
Dit noem ik geen ruzie zoeken of uitlokken hoor, maar Strangefruit blijkbaar wel dus ik zet mijn vraagtekens bij het 'ruzie zoeken' na het drinken. Misschien dat ze op zulke momenten zich iets minder geremd voelt om tegen hem in te gaan, ja.. maar ruzie zoeken kan ik het niet noemen.
dinsdag 17 november 2009 om 17:19
zo daar ben ik weer.
Hij vertelde mij dat het echt niet apart is wat hij vraagt, omdat hij mij wel zo vaak in een dronken bui aantrof en dan vervelend tegen hem deed en dat het vat bij hem leeg is.
Hij had mij al eerder gezegd: je gaat niet meer op stap want als je drinkt ben je vervelend en anders is het uit. Toen had ik met mijn stomme kop gezegd dat ik niet meer op stap zou gaan. Nu zegt hij dat hij niet meer op die afspraken terug wil komen en dat als ik dadelijk 1x op stap ga ik dan toch weer elke week wil.
Ook ben ik ondankbaar omdat ik een kinderachtig leven wil leiden en niet het serieuze met hem en in zijn nieuwe huis.
............... wat moet ik hier nu mee?? word echt gek!
Heb hem vannacht zo gemist wat ook natuurlijk een normale reactie is, maarja.....
Hij vertelde mij dat het echt niet apart is wat hij vraagt, omdat hij mij wel zo vaak in een dronken bui aantrof en dan vervelend tegen hem deed en dat het vat bij hem leeg is.
Hij had mij al eerder gezegd: je gaat niet meer op stap want als je drinkt ben je vervelend en anders is het uit. Toen had ik met mijn stomme kop gezegd dat ik niet meer op stap zou gaan. Nu zegt hij dat hij niet meer op die afspraken terug wil komen en dat als ik dadelijk 1x op stap ga ik dan toch weer elke week wil.
Ook ben ik ondankbaar omdat ik een kinderachtig leven wil leiden en niet het serieuze met hem en in zijn nieuwe huis.
............... wat moet ik hier nu mee?? word echt gek!
Heb hem vannacht zo gemist wat ook natuurlijk een normale reactie is, maarja.....
dinsdag 17 november 2009 om 17:28
ja maar ik heb echt geen drankprobleem! ik ben gewoon een normale student van 20 en ging voorheen alleen op stap in het weekend met vriendinnen. nog nooit een kwaaie dronk gehad. en bij hem wel.. vind het ook vervelend voor hem dat ik zo op hem reageer en dat snap ik ook wel!
maar hij kan me dit toch echt niet maken??
maar hij kan me dit toch echt niet maken??
dinsdag 17 november 2009 om 17:32
quote:strangefruit1 schreef op 17 november 2009 @ 17:28:
ja maar ik heb echt geen drankprobleem! ik ben gewoon een normale student van 20 en ging voorheen alleen op stap in het weekend met vriendinnen. nog nooit een kwaaie dronk gehad. en bij hem wel.. vind het ook vervelend voor hem dat ik zo op hem reageer en dat snap ik ook wel!
maar hij kan me dit toch echt niet maken??
Vertel mij nou eens hoe vervelend je tegen hem doet als je dronken bent? Ga je hem uitschelden, uitdagen, beledigen?
Het feit dat hij jou ondankbaar noemt, doet mij weer aan een vader-kind relatie denken in plaats van een gelijkwaardige liefdesrelatie tussen 2 volwassen mensen.
ja maar ik heb echt geen drankprobleem! ik ben gewoon een normale student van 20 en ging voorheen alleen op stap in het weekend met vriendinnen. nog nooit een kwaaie dronk gehad. en bij hem wel.. vind het ook vervelend voor hem dat ik zo op hem reageer en dat snap ik ook wel!
maar hij kan me dit toch echt niet maken??
Vertel mij nou eens hoe vervelend je tegen hem doet als je dronken bent? Ga je hem uitschelden, uitdagen, beledigen?
Het feit dat hij jou ondankbaar noemt, doet mij weer aan een vader-kind relatie denken in plaats van een gelijkwaardige liefdesrelatie tussen 2 volwassen mensen.
dinsdag 17 november 2009 om 17:33
quote:strangefruit1 schreef op 17 november 2009 @ 17:28:
ja maar ik heb echt geen drankprobleem! ik ben gewoon een normale student van 20 en ging voorheen alleen op stap in het weekend met vriendinnen. nog nooit een kwaaie dronk gehad. en bij hem wel.. vind het ook vervelend voor hem dat ik zo op hem reageer en dat snap ik ook wel!
maar hij kan me dit toch echt niet maken??
Nee, en dat proberen we je al 10 pagina's lang duidelijk te maken.
En ook al had je wel een alcoholprobleem...Dan zou hij je moeten steunen om de stap naar hulp te zetten. Niet botweg verbieden om uit te gaan, want 'anders is het uit.'
Maar is het nu al uit of een beetje half? Want als je ging stappen zou het uit zijn, toen 'mocht' je komende zaterdag uit en nu komt hij er weer op terug .
ja maar ik heb echt geen drankprobleem! ik ben gewoon een normale student van 20 en ging voorheen alleen op stap in het weekend met vriendinnen. nog nooit een kwaaie dronk gehad. en bij hem wel.. vind het ook vervelend voor hem dat ik zo op hem reageer en dat snap ik ook wel!
maar hij kan me dit toch echt niet maken??
Nee, en dat proberen we je al 10 pagina's lang duidelijk te maken.
En ook al had je wel een alcoholprobleem...Dan zou hij je moeten steunen om de stap naar hulp te zetten. Niet botweg verbieden om uit te gaan, want 'anders is het uit.'
Maar is het nu al uit of een beetje half? Want als je ging stappen zou het uit zijn, toen 'mocht' je komende zaterdag uit en nu komt hij er weer op terug .
dinsdag 17 november 2009 om 17:36
Tja, ik weet het ook niet meer.
Misschien vind hij je soms te onvolwassen/onverantwoordelijk in bepaalde dingen.
Maar ja als hij zo claimerig doet en zo gaat controleren alleen al omdat er mannen in de buurt zijn op school.. dat gaat wel verder dan kleine irritaties die uitgepraat moeten worden. Hij is dan wel erg obsessief met jou bezig.
Misschien vind hij je soms te onvolwassen/onverantwoordelijk in bepaalde dingen.
Maar ja als hij zo claimerig doet en zo gaat controleren alleen al omdat er mannen in de buurt zijn op school.. dat gaat wel verder dan kleine irritaties die uitgepraat moeten worden. Hij is dan wel erg obsessief met jou bezig.
dinsdag 17 november 2009 om 17:38
Maarre denk je dat jullie er uit kunnen komen of niet?
Compromis sluiten, gaat dat lukken?
Praten over elkaars irritaties, frustraties en ongenoegen, gaat dat lukken op een eerlijke en normale manier? *dus geen manipulatie, dreiging, ruzie, kinderachtig welles-nietes spel, alles of niets gedoe*
Als dat allemaal niet lukt worden jullie allebei denk ik alleen maar gelukkiger door niet meer bij elkaar te zijn.
Compromis sluiten, gaat dat lukken?
Praten over elkaars irritaties, frustraties en ongenoegen, gaat dat lukken op een eerlijke en normale manier? *dus geen manipulatie, dreiging, ruzie, kinderachtig welles-nietes spel, alles of niets gedoe*
Als dat allemaal niet lukt worden jullie allebei denk ik alleen maar gelukkiger door niet meer bij elkaar te zijn.
dinsdag 17 november 2009 om 17:41
Als je alcohol drinkt laat je remmingen eerder los en heb je minder controle over je emoties. Je zegt dat je nooit een kwade dronk hebt, alleen als hij in de buurt is.
Volgens mij probeert jouw onderbewustzijn (die meer aan de oppervlakte ligt met een borrel op) jou wat te vertellen?! Misschien moest je maar eens gaan luisteren.
Rare tip van mij maar misschien levert het wat op: blijf 's alleen thuis, zet 't op een zuipen en schrijf vervolgens een brief aan jezelf over deze relatie. Stop de brief weg en lees hem in nuchtere toestand na. Ben benieuwd wat er in die brief zou staan...
BTW: alcohol is niet de oplossing voor je problemen, geniet met mate.
Volgens mij probeert jouw onderbewustzijn (die meer aan de oppervlakte ligt met een borrel op) jou wat te vertellen?! Misschien moest je maar eens gaan luisteren.
Rare tip van mij maar misschien levert het wat op: blijf 's alleen thuis, zet 't op een zuipen en schrijf vervolgens een brief aan jezelf over deze relatie. Stop de brief weg en lees hem in nuchtere toestand na. Ben benieuwd wat er in die brief zou staan...
BTW: alcohol is niet de oplossing voor je problemen, geniet met mate.
