Relaties
alle pijlers
Man accepteert ASS kind niet
donderdag 12 juni 2025 om 10:30
Dag,
Mijn zoon heeft autisme. Op dit moment is hij al een paar dagen thuis van school, omdat hij moe en overprikkeld is.
Vanochtend weer een aanvaring met mijn man hierover gehad. Man maakt zoon wakker, vond dat er niets aan de hand is en hij gewoon naar school moest. Hij uitte dat ook boos. Het schoot mij compleet in het verkeerde keelgat. Ik ben degene die al jaren allerlei onderzoeken en therapieën voor mijn zoon moet initiëren. Man werkt vaak wel mee, maar gooit dan weer de kont tegen de krib. Hij is ook niet altijd bereid om aanpassingen te doen wat betreft zijn eigen gewoonten en reageert boos als ik dat van hem vraag. Door de jaren heen heb ik de therapeuten van mijn zoon ook gevraagd om bij mijn man ea tussen de oren te krijgen. Dat lijkt dan even effect te hebben en dan na een tijd zijn we weer terug bij af. Ik merk dat ik er doodmoe van ben. Man laat ook al jaren het gros van het regelwerk voor het gezin bij mij liggen en afspraken die we maken worden vaak niet uitgevoerd.
Ik vorm geen team met mijn man en sta er voor mijn gevoel vaak alleen voor in de zorg voor mijn zoon. Mijn man gedraagt zich in mijn ogen als een dwarse puber. Man vindt dat ik hem commandeer. Daar heeft hij wel gelijk in, maar man komt anders niet in actie.
Op dit moment zit ik door de situatie thuis in de ziektewet en overweeg ik serieus een scheiding, omdat de problematiek al jaren bestaat en ik weinig hoop heb op verbetering. Ik ben alleen bang dat hij alleen niet goed voor mijn zoon zorgt en zou het ook zwaar vinden om alleen voor de kinderen te zorgen.
Wie heeft wijze raad voor mij?
Mijn zoon heeft autisme. Op dit moment is hij al een paar dagen thuis van school, omdat hij moe en overprikkeld is.
Vanochtend weer een aanvaring met mijn man hierover gehad. Man maakt zoon wakker, vond dat er niets aan de hand is en hij gewoon naar school moest. Hij uitte dat ook boos. Het schoot mij compleet in het verkeerde keelgat. Ik ben degene die al jaren allerlei onderzoeken en therapieën voor mijn zoon moet initiëren. Man werkt vaak wel mee, maar gooit dan weer de kont tegen de krib. Hij is ook niet altijd bereid om aanpassingen te doen wat betreft zijn eigen gewoonten en reageert boos als ik dat van hem vraag. Door de jaren heen heb ik de therapeuten van mijn zoon ook gevraagd om bij mijn man ea tussen de oren te krijgen. Dat lijkt dan even effect te hebben en dan na een tijd zijn we weer terug bij af. Ik merk dat ik er doodmoe van ben. Man laat ook al jaren het gros van het regelwerk voor het gezin bij mij liggen en afspraken die we maken worden vaak niet uitgevoerd.
Ik vorm geen team met mijn man en sta er voor mijn gevoel vaak alleen voor in de zorg voor mijn zoon. Mijn man gedraagt zich in mijn ogen als een dwarse puber. Man vindt dat ik hem commandeer. Daar heeft hij wel gelijk in, maar man komt anders niet in actie.
Op dit moment zit ik door de situatie thuis in de ziektewet en overweeg ik serieus een scheiding, omdat de problematiek al jaren bestaat en ik weinig hoop heb op verbetering. Ik ben alleen bang dat hij alleen niet goed voor mijn zoon zorgt en zou het ook zwaar vinden om alleen voor de kinderen te zorgen.
Wie heeft wijze raad voor mij?
donderdag 12 juni 2025 om 11:33
Ik heb inhoudelijk weinig tips, naast de eerder genoemde systeemtherapie. Heeft je zoon een behandelaar bij ggz oid? De ggz waar wij komen richt zich vooral op het systeem, we moeten het ten slotte als gezin zien te rooien.
Ik wil je vooral een dikke knuffel geven, kan me levendig voorstellen hoe zwaar het is. Je probeert je zoon te steunen en misschien wel te beschermen, maar als de druk en spanning vanuit zijn eigen huis komt, is dat heel moeilijk.
Ik wil je vooral een dikke knuffel geven, kan me levendig voorstellen hoe zwaar het is. Je probeert je zoon te steunen en misschien wel te beschermen, maar als de druk en spanning vanuit zijn eigen huis komt, is dat heel moeilijk.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
donderdag 12 juni 2025 om 11:36
Van deze post klopt helemaal niks.Dropdrop schreef: ↑12-06-2025 11:06Als hij autisme heeft is normale therapie ook dweilen met de kraan open. Het geeft hem geen inzicht, het leert hem maskeren. Maskeren kost veel energie, dus houdt hij dat maar korte tijd vol.
Als hij een diagnose heeft kun je gespecialiseerde relatietherapie krijgen en het wordt nog vergoedt ook.
Ik denk dat je op je strepen moet gaan staan. Eerst testen of er autisme speelt. Daarna kun je pas een plan maken hoe je aan je relatie gaat werken.
Misschien kun je met hem afspreken dat jullie allebei gaan testen. Neurodivergente mensen weten elkaar namelijk vaak feilloos te vinden. Misschien speelt er bij jou ook wel wat.
Kost wel geld, maar dan staat hij niet alleen in het 'beklaagdenbankje'
Je kunt het zelfs nog gooien op: autisme is sterk genetisch, ik wil kijken waar zoon het van heeft
donderdag 12 juni 2025 om 11:45
Je bent nu denk ik ook gefrustreerd en eenzaam? Het scheelt heel veel energie als je niet meer steeds tevergeefs hoopt op verbindingen en samenwerking.
Nee leuk is het zeker niet maar dat is het nu ook niet.
.
donderdag 12 juni 2025 om 11:48
Ik herken de situatie uit eigen ervaring. Onze dochter is ook met ASS gediagnostiseerd en ik wist daar slecht mee om te gaan. Dit kwam doordat ik niet in staat was vanuit haar te kijken. Ik deed juist alles wat ik niet moest doen, omdat ik door een andere bril keek. Dit zorgde voor confrontaties, woede en machteloosheid. Hierdoor kwam de hulp het grootste gedeelte op mijn partner terecht met veel wrijving en onbegrip tot gevolg.
Wat ons en met name mij geholpen heeft is dat wij als ouders ook begeleiding hebben gekregen. Hierdoor kreeg met name ik ook inkijk in het hoofd van mijn dochter. Dat ging zeker niet meteen, kost tijd... heel veel tijd !
Wat heel belangrijk is om ook tijd in relatie te investeren anders groei je langzaam uit elkaar door elkaar niet te begrijpen. Samen even weg, een middagje, een weekend... Kijken wat er mogelijk is om verbinding te houden met elkaar ook al is dat op dit moment misschien moeilijk. Voor hem is het ook moeilijk omdat hij het anders voor ogen had. Wat goed ian zijn is om uit de situatie te stappen als hij het even niet aan kan en niet de confrontatie zoeken. Dat geldt echter ook voor jou. Probeer daar samen over te praten en een weg in te vinden. Uiteindelijk hoop je dat je elkaar kunt aanvullen maar ook je relatie blijft onderhouden.
Het is zwaar, heel zwaar omdat je leven er anders uit gaat zien dan je voor ogen hebt. Maar ik kan ook uit ervaring zeggen dat het erg waardevol kan zijn als je weer samen op een lijn weet te komen. Zowel onze dochter, mijn partner als ik hebben nu meer begrip voor elkaar gekregen.
Zoek vooral hulp hierin, dat kan echt helpen.
Heel veel succes !
Wat ons en met name mij geholpen heeft is dat wij als ouders ook begeleiding hebben gekregen. Hierdoor kreeg met name ik ook inkijk in het hoofd van mijn dochter. Dat ging zeker niet meteen, kost tijd... heel veel tijd !
Wat heel belangrijk is om ook tijd in relatie te investeren anders groei je langzaam uit elkaar door elkaar niet te begrijpen. Samen even weg, een middagje, een weekend... Kijken wat er mogelijk is om verbinding te houden met elkaar ook al is dat op dit moment misschien moeilijk. Voor hem is het ook moeilijk omdat hij het anders voor ogen had. Wat goed ian zijn is om uit de situatie te stappen als hij het even niet aan kan en niet de confrontatie zoeken. Dat geldt echter ook voor jou. Probeer daar samen over te praten en een weg in te vinden. Uiteindelijk hoop je dat je elkaar kunt aanvullen maar ook je relatie blijft onderhouden.
Het is zwaar, heel zwaar omdat je leven er anders uit gaat zien dan je voor ogen hebt. Maar ik kan ook uit ervaring zeggen dat het erg waardevol kan zijn als je weer samen op een lijn weet te komen. Zowel onze dochter, mijn partner als ik hebben nu meer begrip voor elkaar gekregen.
Zoek vooral hulp hierin, dat kan echt helpen.
Heel veel succes !
live2love wijzigde dit bericht op 12-06-2025 11:53
6.49% gewijzigd
donderdag 12 juni 2025 om 11:58
Elkaar testen op autisme heeft niet zoveel zin denk ik. Het is beter om te verdiepen in een brein van iemand met autisme. Uiteindelijk lijkt juist mijn partner autisme te hebben, ze herkend veel van de gedachtes en het gedrag van onze dochter. Niet wijzen maar verdiepen zou ik zeggen. Verdiepen in je zoon maar ook in elkaar. Hoe reageert iemand en waar komt dat vandaan.
Dikke knuffel en houd moed !
Dikke knuffel en houd moed !
live2love wijzigde dit bericht op 12-06-2025 12:04
4.04% gewijzigd
donderdag 12 juni 2025 om 12:01
Er bestaat niet zoiets als een autistisch brein.Live2Love schreef: ↑12-06-2025 11:58Elkaar testen op autisme heeft niet zoveel zin denk ik. Het is beter om te verdiepen in een autistisch brein. Uiteindelijk lijkt juist mijn partner autisme te hebben, ze herkend veel van de gedachtes en het gedrag van onze dochter. Niet wijzen maar verdiepen zou ik zeggen. Verdiepen in je zoon maar ook in elkaar. Hoe reageert iemand en waar komt dat vandaan.
Dikke knuffel en houd moed !
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 12 juni 2025 om 12:27
Lieve TO, dit moet zwaar zijn. Heb je er wel eens aan gedacht om zelf in therapie te gaan? Niet omdat je het niet goed doet, maar met zoveel zware dingen, daar kan je wel wat ondersteuning bij gebruiken. Vanuit daar kan je uitzoeken wat nodig is; hoe jij er goed mee om kan gaan, hoe je je relatie in beter vaarwater krijgt (en niet uit elkaar groeit), hoe je met je man moet omgaan, en met het hele traject van je kind.
Sterkte!
Sterkte!
donderdag 12 juni 2025 om 12:36
Ik zou inzetten op psycho educatie zodat jouw man leert omgaan met het gedrag van jullie kind. Maar daar moet hij zelf natuurlijk wel voor open staan.
Mijn man en ik hebben een hoogbegaafd kind wat ook veel aanpassingen vraagt in ons dagelijks leven. Dit kostte vooral mijn man veel energie omdat hij haar niet goed begreep. Door psycho educatie gaat dat nu echt heel veel beter. Hij ging ook altijd met haar naar alle therapie afspraken. Er was op het einde van elke sessie meestal een kleine terugkoppeling richting ouders. En het was voor hem dus veel waardevoller om rechtstreeks deze terugkoppeling te krijgen dan via mij.
Het heeft ook ons acceptatieproces, dat we een kind hebben dat waarschijnlijk altijd een bepaalde mate van ondersteuning nodig zal hebben, wel goed gedaan.
Mijn man en ik hebben een hoogbegaafd kind wat ook veel aanpassingen vraagt in ons dagelijks leven. Dit kostte vooral mijn man veel energie omdat hij haar niet goed begreep. Door psycho educatie gaat dat nu echt heel veel beter. Hij ging ook altijd met haar naar alle therapie afspraken. Er was op het einde van elke sessie meestal een kleine terugkoppeling richting ouders. En het was voor hem dus veel waardevoller om rechtstreeks deze terugkoppeling te krijgen dan via mij.
Het heeft ook ons acceptatieproces, dat we een kind hebben dat waarschijnlijk altijd een bepaalde mate van ondersteuning nodig zal hebben, wel goed gedaan.
donderdag 12 juni 2025 om 12:40
Waarom is je titel man accepteert ass kind niet? Want ik lees niet terug dat hij jullie kind niet accepteert, maar dat hij het anders doet dan jij.
Is er ook ruimte voor zijn visie of ben jij degene die bepaalt hoe er met jullie kind omgegaan moet worden?
Je zegt ik regel alles, maar kan het ook zo zijn dat je man het niet zo nodig vindt? En aangezien jij het toch allemaal regelt hoeft hij ook niets te doen.
Wellicht valt bij jullie de appel niet ver van 2 bomen?
Is er ook ruimte voor zijn visie of ben jij degene die bepaalt hoe er met jullie kind omgegaan moet worden?
Je zegt ik regel alles, maar kan het ook zo zijn dat je man het niet zo nodig vindt? En aangezien jij het toch allemaal regelt hoeft hij ook niets te doen.
Wellicht valt bij jullie de appel niet ver van 2 bomen?
donderdag 12 juni 2025 om 12:48
donderdag 12 juni 2025 om 12:51
Mijn zoon heeft ook de diagnose gekregen die we hier in Spanje TEA noemen, Trastorno de Espectro Autista (ass). En zoals al gezegd is, heeft hij dit geërfd van zijn vader en zijn grootvader.
Wij gaan hier naar een vereniging waar ze ons enorm helpen, niet alleen hem, maar ook ons, en door daarheen te gaan hebben we ontdekt van wie hij het heeft geërfd. Deze vereniging heeft nu een groep opgericht voor volwassenen met deze beperking en nu we allemaal weten wat we wel en niet kunnen en moeten doen, leven we veel rustiger. Ze hebben 1 keer per maand groeps besprekingen voor de ouders en de kinderen gaan er naar de psicoloog maar ze leren ook sociale vaardigheden (als ik het goed schrijf).
Het accepteren is echt heel belangrijk en echt niet voor te hoeven schamen wat ook heel veel voorkomt.
Wij gaan hier naar een vereniging waar ze ons enorm helpen, niet alleen hem, maar ook ons, en door daarheen te gaan hebben we ontdekt van wie hij het heeft geërfd. Deze vereniging heeft nu een groep opgericht voor volwassenen met deze beperking en nu we allemaal weten wat we wel en niet kunnen en moeten doen, leven we veel rustiger. Ze hebben 1 keer per maand groeps besprekingen voor de ouders en de kinderen gaan er naar de psicoloog maar ze leren ook sociale vaardigheden (als ik het goed schrijf).
Het accepteren is echt heel belangrijk en echt niet voor te hoeven schamen wat ook heel veel voorkomt.
donderdag 12 juni 2025 om 13:02
Ja, dat is eigenlijk precies hiervoor bedoeld. Je zoon staat niet op zichzelf, het hele gezin zal mee moeten werken (wat jij al heel goed weet en probeert te doen), in systeemtherapie wordt naar en mét iedereen in het gezin gekeken. Hoe kunnen we het fijner maken met elkaar, hoe kunnen we beter met elkaar communiceren, dat soort dingen.
donderdag 12 juni 2025 om 14:20
Dank voor jullie steun en adviezen.
Ook fijn om ervaringen met soortgelijke situaties van anderen te lezen.
Mijn man en ik hebben psycho educatie gehad en opvoedondersteuning, maar hij lijkt het soms helemaal vergeten te zijn en reageert dan heel primair. Man is sowieso snel boos.
Ik ga bij de behandelaar van zoon informeren naar systeemtherapie en voor mijzelf ook op zoek naar een therapeut.
Ook fijn om ervaringen met soortgelijke situaties van anderen te lezen.
Mijn man en ik hebben psycho educatie gehad en opvoedondersteuning, maar hij lijkt het soms helemaal vergeten te zijn en reageert dan heel primair. Man is sowieso snel boos.
Ik ga bij de behandelaar van zoon informeren naar systeemtherapie en voor mijzelf ook op zoek naar een therapeut.
donderdag 12 juni 2025 om 14:33
Er is hulp van buitenaf en met de adviezen en informatie van deskundigen doet man blijkbaar ook erg weinig; beetje flauw om net te doen alsof dit komt doordat TO het allemaal op haar manier wil doen. Als dat zo was, als zij geen tegenspraak duldt, zou ze die deskundigen er ook niet vrijwillig bij betrekken, want die praten je zeker niet naar de mond, die zullen haar ook wel eens vertellen dat ze dingen anders aan moet pakken.Hecamel schreef: ↑12-06-2025 12:40Waarom is je titel man accepteert ass kind niet? Want ik lees niet terug dat hij jullie kind niet accepteert, maar dat hij het anders doet dan jij.
Is er ook ruimte voor zijn visie of ben jij degene die bepaalt hoe er met jullie kind omgegaan moet worden?
Je zegt ik regel alles, maar kan het ook zo zijn dat je man het niet zo nodig vindt? En aangezien jij het toch allemaal regelt hoeft hij ook niets te doen.
Wellicht valt bij jullie de appel niet ver van 2 bomen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 12 juni 2025 om 14:37
Er is zeker ruimte voor zijn visie. Sterker nog, ik zou het heel fijn vinden als mijn man de leiding zou nemen in het aanbrengen van structuur voor mijn zoon en dat ook consequent uitvoert. Dat ik op man zou kunnen leunen. Dat gebeurt alleen niet en mijn zoon heeft wel structuur en duidelijkheid nodig. Daarom pak ik het op. Ik neem dan het voortouw in het maken van afspraken, bijv bedtijd, waar hij mee instemt, maar dan vervolgens niet uitvoert.Hecamel schreef: ↑12-06-2025 12:40Waarom is je titel man accepteert ass kind niet? Want ik lees niet terug dat hij jullie kind niet accepteert, maar dat hij het anders doet dan jij.
Is er ook ruimte voor zijn visie of ben jij degene die bepaalt hoe er met jullie kind omgegaan moet worden?
Je zegt ik regel alles, maar kan het ook zo zijn dat je man het niet zo nodig vindt? En aangezien jij het toch allemaal regelt hoeft hij ook niets te doen.
Wellicht valt bij jullie de appel niet ver van 2 bomen?
Met regelen bedoel ik oa alles omtrent de kinderen. Van kleding, schoolzaken, kinderfeestjes, opvang etc. Dat zijn geen dingen die je kunt laten liggen.
Vakanties regel ik ook alleen. Ik probeer wel uit die dynamiek te komen door concrete afspraken te maken over wat hij regelt, maar hij pakt t vaak niet op.
In relatietherapie afgesproken dat hij de vakantie zou regelen en dan krijg ik enkel 2 websites doorgestuurd zonder concreet voorstel. Ik ben dan ook altijd erg blij als ik een keer met een vriendin op vakantie ga die het uitzoekt en stem dan eigenlijk ook altijd met haar voorstel in.
Hij regelt wel dingen voor de tuin en de auto trouwens, maar klaagt daar steen en been over en ziet totaal niet de verhouding.
Man heeft zeker ook zijn goede kanten, maar het samenleven met hem ervaar ik als moeizaam en het frustreert mij enorm.
donderdag 12 juni 2025 om 15:50
donderdag 12 juni 2025 om 15:57
Man accepteert ASS kind niet
Dit is de titel van je topic! Lief dat je hem verdedigt, maar daar schiet niemand iets mee op.
donderdag 12 juni 2025 om 16:08
toulouse_74 schreef: ↑12-06-2025 15:57Man accepteert ASS kind niet
Dit is de titel van je topic! Lief dat je hem verdedigt, maar daar schiet niemand iets mee op.
Er is natuurlijk nog wel een nuance tussen een kind niet accepteren en de consequenties van de ASS van kind niet accepteren
donderdag 12 juni 2025 om 16:28
Ze schrijft niet “ASS-kind” maar ASS kind, dus op te vatten als ASS bij kind.toulouse_74 schreef: ↑12-06-2025 15:57Man accepteert ASS kind niet
Dit is de titel van je topic! Lief dat je hem verdedigt, maar daar schiet niemand iets mee op.
donderdag 12 juni 2025 om 16:36
Dit. Schrijft iemand het een keer goed, lezen mensen het verkeerd.KittyFantastic schreef: ↑12-06-2025 16:28Ze schrijft niet “ASS-kind” maar ASS kind, dus op te vatten als ASS bij kind.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 12 juni 2025 om 16:41
Tja, alsof het ophoudt na een scheiding. Dat is niet zo. Ook dan is hij de vader.toulouse_74 schreef: ↑12-06-2025 10:39Zoals ik het lees komt de zorg voor de kinderen al grotendeels op jou neer, en maakt je man de zorg alleen maar zwaarder. Het klinkt alsof het zonder hem makkelijker is.
Triest voor je kind trouwens, dat zijn vader hem niet accepteert.
En ik spreek uit ervaring. En de afstand maakt het dan niet makkelijker.
donderdag 12 juni 2025 om 16:45
Inderdaad, en het tegenovergestelde van accepteren is in dat geval eerder ontkennen dan afwijzen.KittyFantastic schreef: ↑12-06-2025 16:28Ze schrijft niet “ASS-kind” maar ASS kind, dus op te vatten als ASS bij kind.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
