Relaties
alle pijlers
Man heeft mij bedrogen
dinsdag 15 augustus 2017 13:34
Ik ben een vrouw van 35 jaar, 9 jaar getrouwd en mama van 2 kinderen (4 en 3 jaar).
Een grote maand geleden ben ik erachter gekomen dat mijn man mij bedrogen heeft.
Sinds enkele maanden heb ik heel frequent last van vaginale schimmelinfecties. Na de zoveelste kuur stelde mijn huisarts voor om eens een SOA-screening te doen, je weet immers maar nooit. Ik lachte het wat weg. Het kon toch geen waar zijn.
Ik heb positief getest op gonorroe. IK heb een negatieve screening gehad tijdens de zwangerschap van mijn kinderen, dus ik wist dat dit iets recent was en ik ben met niemand anders naar bed gegaan dan mijn man.
Toen ik mijn man hiermee confronteerde had hij veel berouw.
Hij weende. Het was een éénmalige fout.
Het is gebeurd tijdens de huwelijksreceptie van de stiefzoon van een collega op het werk. We hebben hierover nog ruzie gemaakt, want ik vond het de moeite niet om mee te gaan, terwijl mijn man dit graag had gehad.
Daar heeft hij een vrouw leren kennen, die hem aandacht en complimentjes gaf. Ze zijn na de receptie iets gaan drinken en ze zijn samen in bed beland. Het was éénmalig, ze hebben geen contactgegevens uitgewisseld en hij zei er onmiddellijk spijt van te hebben.
Het ergste is dat ik mijn man wel kan begrijpen als ik naar mezelf kijk.
Ik had altijd geroepen dat ik nooit zo zou worden, dat ik meer wilde zijn dan een verslonsde huismoeder, dat ons dat niet zou overkomen.
Het is nogal cliché, maar ik ben te veel moeder geworden ipv vrouw, gaf meer aandacht aan de kinderen dan aan hem en seks stond op een zéér laag pitje. Ik was de laatste jaren ook niet blij met mezelf.
Ik wist dat er problemen waren, dat mijn man niet tevreden was, maar ik had de fut niet er iets aan te doen.
Ik heb altijd gezegd dat ik hem zou aan de deur zetten als hij mij zou bedriegen. Maar nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik weet niet of ik hem kan vergeven. Ik weet niet of ik nog kan vertrouwen dat hij het niet nog eens doet.
Sinds een maand woont hij in de logeerkamer. Er zijn momenten dat ik hem amper rond mij kan verdragen, maar toch voel ik mij heel schuldig naar mijn kinderen toe.
Ik heb niet echt een vraag, denk ik. Ik wilde hier eens mijn verhaal kwijt.
Een grote maand geleden ben ik erachter gekomen dat mijn man mij bedrogen heeft.
Sinds enkele maanden heb ik heel frequent last van vaginale schimmelinfecties. Na de zoveelste kuur stelde mijn huisarts voor om eens een SOA-screening te doen, je weet immers maar nooit. Ik lachte het wat weg. Het kon toch geen waar zijn.
Ik heb positief getest op gonorroe. IK heb een negatieve screening gehad tijdens de zwangerschap van mijn kinderen, dus ik wist dat dit iets recent was en ik ben met niemand anders naar bed gegaan dan mijn man.
Toen ik mijn man hiermee confronteerde had hij veel berouw.
Hij weende. Het was een éénmalige fout.
Het is gebeurd tijdens de huwelijksreceptie van de stiefzoon van een collega op het werk. We hebben hierover nog ruzie gemaakt, want ik vond het de moeite niet om mee te gaan, terwijl mijn man dit graag had gehad.
Daar heeft hij een vrouw leren kennen, die hem aandacht en complimentjes gaf. Ze zijn na de receptie iets gaan drinken en ze zijn samen in bed beland. Het was éénmalig, ze hebben geen contactgegevens uitgewisseld en hij zei er onmiddellijk spijt van te hebben.
Het ergste is dat ik mijn man wel kan begrijpen als ik naar mezelf kijk.
Ik had altijd geroepen dat ik nooit zo zou worden, dat ik meer wilde zijn dan een verslonsde huismoeder, dat ons dat niet zou overkomen.
Het is nogal cliché, maar ik ben te veel moeder geworden ipv vrouw, gaf meer aandacht aan de kinderen dan aan hem en seks stond op een zéér laag pitje. Ik was de laatste jaren ook niet blij met mezelf.
Ik wist dat er problemen waren, dat mijn man niet tevreden was, maar ik had de fut niet er iets aan te doen.
Ik heb altijd gezegd dat ik hem zou aan de deur zetten als hij mij zou bedriegen. Maar nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik weet niet of ik hem kan vergeven. Ik weet niet of ik nog kan vertrouwen dat hij het niet nog eens doet.
Sinds een maand woont hij in de logeerkamer. Er zijn momenten dat ik hem amper rond mij kan verdragen, maar toch voel ik mij heel schuldig naar mijn kinderen toe.
Ik heb niet echt een vraag, denk ik. Ik wilde hier eens mijn verhaal kwijt.
dinsdag 15 augustus 2017 13:39
Ach meid wat rot!
Wat een klap voor je zelfvertrouwen en het vertrouwen in je man.
Ik denk dat ik daarbij meteen 2 stappen in de juiste volgorde opnoem...
Werk voor nu aan je zelfvertrouwen. Ga voor jezelf zorgen, jezelf vinden en worden wat je wil zijn.
Wellicht volgt er weer vertrouwen in je man en in je huwelijk, misschien niet. Maar beide wegen zijn het best te bewandelen met zelfvertrouwen!
Ga hulp zoeken, praat met iemand. Vertel 100 keer je verhaal. Huil en schreeuw....
en vecht voor jezelf. Jij bent niet (de enige) schuldige in dit verhaal, maar je bent nu wel de verteller voor de rest van het verhaal.
Sterkte!
Wat een klap voor je zelfvertrouwen en het vertrouwen in je man.
Ik denk dat ik daarbij meteen 2 stappen in de juiste volgorde opnoem...
Werk voor nu aan je zelfvertrouwen. Ga voor jezelf zorgen, jezelf vinden en worden wat je wil zijn.
Wellicht volgt er weer vertrouwen in je man en in je huwelijk, misschien niet. Maar beide wegen zijn het best te bewandelen met zelfvertrouwen!
Ga hulp zoeken, praat met iemand. Vertel 100 keer je verhaal. Huil en schreeuw....
en vecht voor jezelf. Jij bent niet (de enige) schuldige in dit verhaal, maar je bent nu wel de verteller voor de rest van het verhaal.
Sterkte!
dinsdag 15 augustus 2017 13:48
Verslonsd of niet, dat is geen vrijbrief om vreemd te gaan. Het risico nemen om jullie gezondheid op het spel te zetten is misschien wel het meest kwalijke. Dat hij berouw heeft is natuurlijk kletskoek en dat heeft hij alleen omdat je er bent achtergekomen.
anoniem_106277 wijzigde dit bericht op 15-08-2017 13:51
24.46% gewijzigd
dinsdag 15 augustus 2017 13:48
Is het misschien een idee om met behulp van een derde (relatietherapie) te kijken of en zo ja, hoe, dit nog goed kan komen?
Dat jullie samen in gesprek gaan erover, want ik krijg de indruk dat jullie niet echt veel over jullie relatie communiceren?
Of misschien beginnen met een afspraak voor jezelf bij een psycholoog om rustig op orde te krijgen wat jij hiermee aan wilt of moet?
Sterkte
Dat jullie samen in gesprek gaan erover, want ik krijg de indruk dat jullie niet echt veel over jullie relatie communiceren?
Of misschien beginnen met een afspraak voor jezelf bij een psycholoog om rustig op orde te krijgen wat jij hiermee aan wilt of moet?
Sterkte
dinsdag 15 augustus 2017 14:06
poppie0022 schreef: ↑15-08-2017 13:48Is het misschien een idee om met behulp van een derde (relatietherapie) te kijken of en zo ja, hoe, dit nog goed kan komen?
Dat jullie samen in gesprek gaan erover, want ik krijg de indruk dat jullie niet echt veel over jullie relatie communiceren?
Of misschien beginnen met een afspraak voor jezelf bij een psycholoog om rustig op orde te krijgen wat jij hiermee aan wilt of moet?
Sterkte
Dat heeft mijn huisarts ook voorgesteld (die nu natuurlijk op de hoogte is van alles). Ik heb nog niet durven bellen.
Ik heb er al enkele keren met de huisarts over gepraat.
Met mijn man praat ik niet zoveel, alleen over wat er gebeurd is, niet echt over hoe het verder moet.
dinsdag 15 augustus 2017 14:08
dinsdag 15 augustus 2017 14:17
Was je huwelijk verder nog wel goed. Deden jullie je best nog?
Ik geloof best dat je eenmalig een fout kan begaan. Als je je verwaarloosd voelt en er is iemand die helemaal into you is. Het vlees is zwak. Dat hij het niet verteld heeft snap ik ook nog. Dat richt vaak meer schade aan dan dat het goed doet. Misschien is het ook wel voor hem een wake up geweest. Die SOA zou ik hem wel heel kwalijk nemen.
Laat hem even op de logeer. Pak jezelf weer op, voor jezelf. Ga sporten, wandelen of dansen. Tut jezelf weer op. Voor jezelf.
Kijk hoe het loopt. Je kan altijd nog uit elkaar gaan. 1 keer een misstap hoeft niet het einde te zijn. In deze boze fase zie je het niet helder. Vreemdgaan is niet ok. Maar als je heel eerlijk bent en iemand had jou met veel vleien weer een dame laten voelen ipv moeke, zou je dan geen zwak moment kunnen voorstellen?
Ik geloof best dat je eenmalig een fout kan begaan. Als je je verwaarloosd voelt en er is iemand die helemaal into you is. Het vlees is zwak. Dat hij het niet verteld heeft snap ik ook nog. Dat richt vaak meer schade aan dan dat het goed doet. Misschien is het ook wel voor hem een wake up geweest. Die SOA zou ik hem wel heel kwalijk nemen.
Laat hem even op de logeer. Pak jezelf weer op, voor jezelf. Ga sporten, wandelen of dansen. Tut jezelf weer op. Voor jezelf.
Kijk hoe het loopt. Je kan altijd nog uit elkaar gaan. 1 keer een misstap hoeft niet het einde te zijn. In deze boze fase zie je het niet helder. Vreemdgaan is niet ok. Maar als je heel eerlijk bent en iemand had jou met veel vleien weer een dame laten voelen ipv moeke, zou je dan geen zwak moment kunnen voorstellen?
dinsdag 15 augustus 2017 14:19
dinsdag 15 augustus 2017 14:28
Je voelt je schuldig schreef je, je gevoelens van nu zijn heel normaal. IN een huwelijk moet je geven en nemen, dingen samen doen.Daisy123Vc schreef: ↑15-08-2017 14:06Dat heeft mijn huisarts ook voorgesteld (die nu natuurlijk op de hoogte is van alles). Ik heb nog niet durven bellen.
Ik heb er al enkele keren met de huisarts over gepraat.
Met mijn man praat ik niet zoveel, alleen over wat er gebeurd is, niet echt over hoe het verder moet.
Buiten het feit dat jij je zelf als vrouw verwaarloosd hebt, heeft je man er ook geen fluit aangedaan om jou vrouw te laten voelen.
Zo te lezen doen jullie weinig samen.
Het zijn ook zijn kinderen.
JIj liep al een tijd bij de ha voor die schimmels er kwam een soa uit. Is je man nooit naar de dokter geweest? gonnorroe, moet voor een man toch te zien zijn en te voelen !!!.
Ook al stond de seks op een laag pitje , werd er niet over gepraat.
Deden jullie nog wel leuke dingen samen ???
JUllie zullen echt moeten praten.
Met of zonder hulp.
succes.
dinsdag 15 augustus 2017 14:37
Kwam er misschien niet helemaal goed uit, maar SOA is onvergefelijk. Daar zou ik ook wel grens trekken. Denk.
dinsdag 15 augustus 2017 14:50
Dit klinkt als een ideaal moment om na te gaan of je relatie überhaupt nog iets is waar je in wil blijven of voor wil vechten. Bij elkaar blijven voor de kinderen is niet slim, die kunnen mijns inziens beter twee gelukkig gescheiden ouders zien dan twee mensen die het samen niet meer leuk hebben en toch bij elkaar blijven. Dus, wat wil je zelf??
Wat een sukkel dat je man geen voorbehoedsmiddel heeft gebruikt! Dat vind ik nog wel het meest kwalijke. Maar hoe boos ben jij? Kun je hem dit vergeven? Wil je dat?
Ik vind het heel knap dat je je eigen aandeel hierin benoemt en je daar bewust van bent, maar alles wat je noemt is nog geen vrijbrief voor je man om zo met jou en je gezondheid om te gaan.
Denk na over wat je wil en kies daarvoor. Sterkte!
Wat een sukkel dat je man geen voorbehoedsmiddel heeft gebruikt! Dat vind ik nog wel het meest kwalijke. Maar hoe boos ben jij? Kun je hem dit vergeven? Wil je dat?
Ik vind het heel knap dat je je eigen aandeel hierin benoemt en je daar bewust van bent, maar alles wat je noemt is nog geen vrijbrief voor je man om zo met jou en je gezondheid om te gaan.
Denk na over wat je wil en kies daarvoor. Sterkte!
That's just me though...
dinsdag 15 augustus 2017 14:53
Precies, een SOA is niet niks. Hij heeft bewust met je gezondheid gespeeld.
dinsdag 15 augustus 2017 14:56
De dames van plezier staan er over het algemeen op om het veilig te doen. Het is wel vrij uitzonderlijk om bij een eenmalig heteroseksueel contact gonorroe op te lopen. Chlamydia komt veel meer voor. Kijk, alles kan, maar ik zou echtgenoot ook niet op zn blauwe ogen geloven nee...
Vanaf nu weet je dat je in de toekomst opnieuw gevaar loopt omdat ie geneigd heeft onbeschermde seks te hebben als ie vreemdgaat. Ik zou het mijn gezondheid niet aan willen doen...
(En doe over 3 maanden voor de zekerheid nog een HIV test...)
Occam's razor
dinsdag 15 augustus 2017 15:08
dinsdag 15 augustus 2017 17:54
Ongeacht hoe het met die man van jou in jullie relatie gaat aflopen, je zult toch eerst aan jezelf moeten beginnen. Dus ga aan de slag met jezelf zodat jij je zelf weer lekker voelt in jouw lichaam. Dat jij daarover tevreden bent. Met die zelfverzekerdheid die je daarmee krijgt kun je ook veel makkelijker een keuze maken over hoe je verder wilt gaan met jouw leven. Of dat nu een scheiding is en dat je, wanneer je zekerheid uitstraalt, makkelijker een nieuwe man tegen komt. Of dat je uiteindelijk ervoor kiest om de relatie met jouw man te herstellen omdat je weer de vrouw uitstraalt waar hij ooit voor gevallen was.
Dat jouw man spijt heeft etc. dat is alleen maar omdat het is uitgekomen. Maar goed, zelfs dan, hij had ook spijt kunnen hebben maar het mee kunnen nemen in zijn graf ipv het bij jou te dumpen, alleen die SOA verpestte het voor hem. Voor de rest, jij krijgt nooit het antwoord uit hem dat jij wil horen waardoor je gerustgesteld gaat zijn. En hij kan zoiets ook nooit geven. Dus qua relatie zullen jullie toch opnieuw vertrouwen moeten opbouwen en dat begint toch ook weer bij het vertrouwen in jezelf opbouwen.
Dat jouw man spijt heeft etc. dat is alleen maar omdat het is uitgekomen. Maar goed, zelfs dan, hij had ook spijt kunnen hebben maar het mee kunnen nemen in zijn graf ipv het bij jou te dumpen, alleen die SOA verpestte het voor hem. Voor de rest, jij krijgt nooit het antwoord uit hem dat jij wil horen waardoor je gerustgesteld gaat zijn. En hij kan zoiets ook nooit geven. Dus qua relatie zullen jullie toch opnieuw vertrouwen moeten opbouwen en dat begint toch ook weer bij het vertrouwen in jezelf opbouwen.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
