Relaties
alle pijlers
Meer balans, but how to battle the beauties? :)
woensdag 8 april 2009 om 16:49
Hi forummers,
Ik ben weer even terug.
In eerdere posts hebben jullie kunnen lezen dat mijn vriend een 'jagers'type is en dat ik daar sinds een half jaar in een paar situaties problemen mee heb gehad. Het is niet zo dat ik het niet snapte, maar ik vond het wel moeilijk want ik werd er erg onzeker van.
Ik heb het nu als feit kunnen aanvaarden dat mijn vriend, als de man die hij is, het prettig vind (en het enigzins als automatisme ervaart) om naar mooie meisjes te kijken. Het is niet meer voorgekomen dat hij, zoals de keer in oktober, ook flirt met ze en stante pe erg luchtig denkt over wat wij samen hebben opgebouwd; toentertijd kreeg hij het even benauwd toen hij aan het definitieve dacht en overwoog hij makkelijker een relatie met een ander te beginnen. [Achteraf denk ik trouwens dat hij in die periode ook echt even door een bepaalde fase heen ging en dat nu achter de rug heeft. ] Ook kijkt hij niet meer overduidelijk naar anderen als ik naast hem loop. Heel af en toe is het weer eventjes wel duidelijk en laatst zei hij zelfs dat hij niet kon reageren omdat hij even was afgeleid door een modellenposter. Hij leek nadat hij het eruit flapte er niet zo zeker meer van te zijn of het wel slim was (hoe logisch het ook is; het was m.i. niet heel tactvol na al onze gesprekken een tijd terug), ik heb neutraal gereageerd en er niets meer van gezegd. Ik merk namelijk dat hij echt heel erg zijn best doet om zijn ogen nu in zijn zak te houden, in ieder geval als ik naast hem loop. Soms (in hoeverre is dit juist? Graag antwoord!) voel ik zelfs alsof ik hem teveel heb proberen te 'temmen', ofzoiets. Dat voelt dan heel verkeerd.. uit balans. Maar ik waardeer het ontzettend dat hij mijn gevoelens serieus heeft genomen en er nu bewust mee omgaat.
Ik weet dat hij de jongen is waar ik mee verder wil, we zijn nu bijna 2 jaar bij elkaar en ondanks de logische momenten van twijfel wat betreft het kiezen voor het 'definitieve', die bij beiden heel soms voorkomen, lijkt onze liefde voor elkaar elke dag te groeien. Toen iemand laatst vroeg 'and is that your wife?', zei hij zelfs 'soon to become, I hope'. Wow.. Daar was ik even blij door verrast.
Ik zit nu over het algemeen wat lekkerder in mijn vel. Ben behoorlijk druk met een cursus - eindelijk een studierichting waar ik me echt in heb gevonden - en dat geeft ook balans in ons dagritme. We missen elkaar meer dan toen ik iedere dag op hem zat te wachten thuis en netjes zijn bordje met eten klaar had. Bah, ik moet er niet meer aan denken, haha. Veel te saai!
Maar ondanks de teruggekeerde balans en de groeiende liefde, merk ik dat het me sinds het begon niet meer echt heeft losgelaten. Het is nu al stukken minder maar vanaf het moment dat ik in oktober mijn naieve oogklepjes afdeed en de realiteit aanging, heb ik me erg - lees: heel erg - geimponeerd gevoeld door alle mooie meisjes die om ons heen verschijnen. Op straat, in films, op reclameposters, op het internet... Ik was er op een gegeven moment zo mee bezig me visueel en geestelijk voor te bereiden op wat hij te zien zou krijgen (het beinvloedde o.a. mijn keuze welke film we gingen kijken, waar we heen zouden gaan etc.) dat ik mezelf niet meer herkende. Het voelde obsessief en zeer ongezond voor de geest.
Ik merk dat het nu echt al een stuk minder is. Althans, de obsessiviteit is weg en ik voel me niet direct erg onzeker over mezelf. Maar ik voel wel nog elke keer dat ik waakzaam ben. Ik probeer er nu okay mee te zijn dat hij andere meisjes ziet, natuurlijk lopen er genoeg meiden rond die erg mooi zijn en dat wil ik gewoon aanvaarden. Ik mag van mezelf niet meer naief zijn. Maar ik heb er nog steeds wel moeite mee en vraag me af of het mogelijk zal zijn dat ik spannend en leuk genoeg voor hem blijf. Die onzekerheid is toch blijven hangen... al vind ik het moeilijk om toe te geven. Af en toe betrap ik mezelf op de gedachte dat ik zo liever niet oud wordt met iemand, maar aan de andere kant ligt de onzekerheid bij mij en zal het in andere relaties (ook al zijn het geen jagerstypes) ook kunnen voorkomen. En bovenal wil ik mijn vriend absoluut niet kwijt; het is een heel bijzonder iemand en we houden ontzettend veel van elkaar.
Ik zou heel, heel graag tips willen ontvangen van hoe ik deze specifieke onzekerheid mettertijd los zou kunnen laten.
Het feit dat ik er nog steeds mee zit vind ik niet heel onlogisch, maar ook niet optimaal voor een gezonde relatie. Ik voel dat het nog steeds tussen hem en mij in staat (al speelt het zich voornamelijk in mijn hoofd af).
Alvast bedankt!
Liefs,
LieverNaief.
Ik ben weer even terug.
In eerdere posts hebben jullie kunnen lezen dat mijn vriend een 'jagers'type is en dat ik daar sinds een half jaar in een paar situaties problemen mee heb gehad. Het is niet zo dat ik het niet snapte, maar ik vond het wel moeilijk want ik werd er erg onzeker van.
Ik heb het nu als feit kunnen aanvaarden dat mijn vriend, als de man die hij is, het prettig vind (en het enigzins als automatisme ervaart) om naar mooie meisjes te kijken. Het is niet meer voorgekomen dat hij, zoals de keer in oktober, ook flirt met ze en stante pe erg luchtig denkt over wat wij samen hebben opgebouwd; toentertijd kreeg hij het even benauwd toen hij aan het definitieve dacht en overwoog hij makkelijker een relatie met een ander te beginnen. [Achteraf denk ik trouwens dat hij in die periode ook echt even door een bepaalde fase heen ging en dat nu achter de rug heeft. ] Ook kijkt hij niet meer overduidelijk naar anderen als ik naast hem loop. Heel af en toe is het weer eventjes wel duidelijk en laatst zei hij zelfs dat hij niet kon reageren omdat hij even was afgeleid door een modellenposter. Hij leek nadat hij het eruit flapte er niet zo zeker meer van te zijn of het wel slim was (hoe logisch het ook is; het was m.i. niet heel tactvol na al onze gesprekken een tijd terug), ik heb neutraal gereageerd en er niets meer van gezegd. Ik merk namelijk dat hij echt heel erg zijn best doet om zijn ogen nu in zijn zak te houden, in ieder geval als ik naast hem loop. Soms (in hoeverre is dit juist? Graag antwoord!) voel ik zelfs alsof ik hem teveel heb proberen te 'temmen', ofzoiets. Dat voelt dan heel verkeerd.. uit balans. Maar ik waardeer het ontzettend dat hij mijn gevoelens serieus heeft genomen en er nu bewust mee omgaat.
Ik weet dat hij de jongen is waar ik mee verder wil, we zijn nu bijna 2 jaar bij elkaar en ondanks de logische momenten van twijfel wat betreft het kiezen voor het 'definitieve', die bij beiden heel soms voorkomen, lijkt onze liefde voor elkaar elke dag te groeien. Toen iemand laatst vroeg 'and is that your wife?', zei hij zelfs 'soon to become, I hope'. Wow.. Daar was ik even blij door verrast.
Ik zit nu over het algemeen wat lekkerder in mijn vel. Ben behoorlijk druk met een cursus - eindelijk een studierichting waar ik me echt in heb gevonden - en dat geeft ook balans in ons dagritme. We missen elkaar meer dan toen ik iedere dag op hem zat te wachten thuis en netjes zijn bordje met eten klaar had. Bah, ik moet er niet meer aan denken, haha. Veel te saai!
Maar ondanks de teruggekeerde balans en de groeiende liefde, merk ik dat het me sinds het begon niet meer echt heeft losgelaten. Het is nu al stukken minder maar vanaf het moment dat ik in oktober mijn naieve oogklepjes afdeed en de realiteit aanging, heb ik me erg - lees: heel erg - geimponeerd gevoeld door alle mooie meisjes die om ons heen verschijnen. Op straat, in films, op reclameposters, op het internet... Ik was er op een gegeven moment zo mee bezig me visueel en geestelijk voor te bereiden op wat hij te zien zou krijgen (het beinvloedde o.a. mijn keuze welke film we gingen kijken, waar we heen zouden gaan etc.) dat ik mezelf niet meer herkende. Het voelde obsessief en zeer ongezond voor de geest.
Ik merk dat het nu echt al een stuk minder is. Althans, de obsessiviteit is weg en ik voel me niet direct erg onzeker over mezelf. Maar ik voel wel nog elke keer dat ik waakzaam ben. Ik probeer er nu okay mee te zijn dat hij andere meisjes ziet, natuurlijk lopen er genoeg meiden rond die erg mooi zijn en dat wil ik gewoon aanvaarden. Ik mag van mezelf niet meer naief zijn. Maar ik heb er nog steeds wel moeite mee en vraag me af of het mogelijk zal zijn dat ik spannend en leuk genoeg voor hem blijf. Die onzekerheid is toch blijven hangen... al vind ik het moeilijk om toe te geven. Af en toe betrap ik mezelf op de gedachte dat ik zo liever niet oud wordt met iemand, maar aan de andere kant ligt de onzekerheid bij mij en zal het in andere relaties (ook al zijn het geen jagerstypes) ook kunnen voorkomen. En bovenal wil ik mijn vriend absoluut niet kwijt; het is een heel bijzonder iemand en we houden ontzettend veel van elkaar.
Ik zou heel, heel graag tips willen ontvangen van hoe ik deze specifieke onzekerheid mettertijd los zou kunnen laten.
Het feit dat ik er nog steeds mee zit vind ik niet heel onlogisch, maar ook niet optimaal voor een gezonde relatie. Ik voel dat het nog steeds tussen hem en mij in staat (al speelt het zich voornamelijk in mijn hoofd af).
Alvast bedankt!
Liefs,
LieverNaief.
woensdag 8 april 2009 om 17:41
ik vind je topic titel opmerkelijk, zie je het echt zo de strijd aangaan met de mooie meiden? ik denk dat je die strijd gaat verliezen, en daar bedoel ik mee dat er altijd mooie mensen zijn waarnaar je vriend zal kijken.
en het 1e wat in me op kwam was: wat doe je jezelf aan? ik zou geen vriend willen die zo' n jager was. ik vind namelijk dat ik beter verdien.
en het 1e wat in me op kwam was: wat doe je jezelf aan? ik zou geen vriend willen die zo' n jager was. ik vind namelijk dat ik beter verdien.
woensdag 8 april 2009 om 17:46
Ik vraag me af of het probleem nu bij je vriend zit die z'n oogjes laat afdwalen ( let's face it, het is en blijft een man, en als ik als vrouw zijnde een fijne hugo boss reclame zie kijk ik ook)
Ik denk dat het een goed plan is om aan je zelfvertrouwen te gaan werken. Hij kan dit niet voor je doen, dit is iets wat jij moet doen. Hij kan je er uiteraard in steunen maar het werk is aan jou.
Dat je je druk maakt over wat je vriend in de bios te zien zal krijgen vind ik pijnlijk voor jou om te lezen, het zegt meer over jouw wankele evenwicht met jezelf als over de relatie.
Van al die mooie meiden heeft hij wel jou uitgekozen!
Ik denk dat het een goed plan is om aan je zelfvertrouwen te gaan werken. Hij kan dit niet voor je doen, dit is iets wat jij moet doen. Hij kan je er uiteraard in steunen maar het werk is aan jou.
Dat je je druk maakt over wat je vriend in de bios te zien zal krijgen vind ik pijnlijk voor jou om te lezen, het zegt meer over jouw wankele evenwicht met jezelf als over de relatie.
Van al die mooie meiden heeft hij wel jou uitgekozen!
woensdag 8 april 2009 om 17:55
Aaah ik vind het zo rot voor je dat je je in zo'n situatie bevindt.
Toen ik 15!! was had ik ook zo'n vriendje die te pas en te onpas naar andere meiden keek (waarsch. om mij jaloers te maken).
OP een gegeven moment was ik het zo zat dat ik (als ik met hem was) iedere mooie/knappe/ jongen opmerkte en er iets leuks over zei. Dat begon hem zo tegen te staan en te ergeren...zodoende minderde hij ook met het geven van commentaar.
En dan te bedenken dat wij toen nog pubers waren. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe in deze relatie.
Toen ik 15!! was had ik ook zo'n vriendje die te pas en te onpas naar andere meiden keek (waarsch. om mij jaloers te maken).
OP een gegeven moment was ik het zo zat dat ik (als ik met hem was) iedere mooie/knappe/ jongen opmerkte en er iets leuks over zei. Dat begon hem zo tegen te staan en te ergeren...zodoende minderde hij ook met het geven van commentaar.
En dan te bedenken dat wij toen nog pubers waren. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe in deze relatie.
woensdag 8 april 2009 om 17:59
@ newstylista en alle anderen die hetzelfde zullen zeggen:
Die titel was een grapje. Neem het met een grote korrel zout alsjeblieft! Natuurlijk zie ik het niet als een strijd, zeker niet een strijd die te winnen valt. Ik ben soms best naief, maar zo naief nou ook weer niet.. Het klonk simpelweg gewoon lekker zo in het Engels!
@ Newstylista en Dangeensuus:
Tja.. Dangeensuus legt eigenlijk precies uit waarom de vraag van Newstylista wat mijn situatie betreft niet helemaal te beantwoorden valt. Mijns inziens ligt dit inderdaad bij mij. Het is mijn onzekerheid en daar wil ik mee leren omgaan, zoals mijn uiteindelijke vraag ook luidt. Dangeensuus, het is inderdaad een man en ik kan (en wil) hem niets verbieden. Ik heb zelfs een beetje zelfmedelijden als ik nadenk over hoe erg ik ermee bezig was. Als buitenstaander zou ik zelf ook zeggen: ach, dat arme meisje, zo onzeker... grow sum balls!
Dat meisje zijnde, zeg ik jullie: graaaaag! Maar hoe?
Is er iets te doen aan mijn onzekerheid? Hoe kan ik mijn zelfvertrouwen een gezonde boost geven? Of herkennen sommigen van jullie deze situatie en lijkt de kans jullie klein dat dit overgaat.?
Die titel was een grapje. Neem het met een grote korrel zout alsjeblieft! Natuurlijk zie ik het niet als een strijd, zeker niet een strijd die te winnen valt. Ik ben soms best naief, maar zo naief nou ook weer niet.. Het klonk simpelweg gewoon lekker zo in het Engels!
@ Newstylista en Dangeensuus:
Tja.. Dangeensuus legt eigenlijk precies uit waarom de vraag van Newstylista wat mijn situatie betreft niet helemaal te beantwoorden valt. Mijns inziens ligt dit inderdaad bij mij. Het is mijn onzekerheid en daar wil ik mee leren omgaan, zoals mijn uiteindelijke vraag ook luidt. Dangeensuus, het is inderdaad een man en ik kan (en wil) hem niets verbieden. Ik heb zelfs een beetje zelfmedelijden als ik nadenk over hoe erg ik ermee bezig was. Als buitenstaander zou ik zelf ook zeggen: ach, dat arme meisje, zo onzeker... grow sum balls!
Dat meisje zijnde, zeg ik jullie: graaaaag! Maar hoe?
Is er iets te doen aan mijn onzekerheid? Hoe kan ik mijn zelfvertrouwen een gezonde boost geven? Of herkennen sommigen van jullie deze situatie en lijkt de kans jullie klein dat dit overgaat.?
woensdag 8 april 2009 om 18:02
woensdag 8 april 2009 om 18:04
ik vind het knap dat je iets aan je onzekerheid wilt doen, maar doe dat aub voor jezelf en niet voor hem. en je hebt medelijden met hem??? hij stond openlijk te flirten met een andere vrouw, dat getuigd echt niet van respect.
wat ik wil zeggen is dat jij het jezelf zo moeilijk maakt in mijn ogen, denk je niet dat die onzekerheid altijd wel een beetje blijft (juist omdat je vriend een jager is) misschien is dit bij een andere man die dit niet heeft heel anders is.
wat ik wil zeggen is dat jij het jezelf zo moeilijk maakt in mijn ogen, denk je niet dat die onzekerheid altijd wel een beetje blijft (juist omdat je vriend een jager is) misschien is dit bij een andere man die dit niet heeft heel anders is.
woensdag 8 april 2009 om 18:07
Ik snap je helemaal hoor. Ik boost mijn zelfvertrouwen op verschillende manieren waardoor ik weet dat mijn lief direct alle aandacht op mij richt. Hetzij een mooi setje lingerie voor mijzelf kopen. Ik voel mijzelf sexy-er als ik een mooi setje aan heb en gedraag me daardoor net even anders en lief heeft dit door dat ik goed in mijn vel zit.
Ik probeer mijzelf voor te houden dat lief een man is, met alle fratsen die deze wezens hebben erop en er aan, en dat hij de dingen op een compleet andere manier beleeft dan ik. Daar bedoel ik mee te zeggen dat ik het niet leuk vind als hij naar andere vrouwen kijkt ( en daar moet het wel bij blijven hoor, als ie gaat staan te flirten kan ie een kleun krijgen) maar het wel begrijp als hij dit doet. Dat hij kijkt wil niet zeggen dat ik niet goed genoeg meer ben.
Daarnaast zeg ik lief als ik iets niet leuk vind. Als hij bij wijze van spreken een lekker wijf op tv ziet en dit ook zo zou zeggen van "goh damn das een lekker wijf" dan zou ik zeggen Hallo....fijn dat je dat zo voelt maar zou je dat niet zo willen roepen waar ik bij zit, ik voel me daar toch niet zo prettig bij.
En het gaat echt over hoor, maak je daar maar niet druk om. Verwen jezelf af en toe met iets wat JIJ mooi vind en waar JIJ je prettig bij voelt. Als jij je mooi voelt dan straal je dat ook uit. Je vent reageert daar weer goed op, en jouw zelfvertrouwen groeit daardoor weer. Jij blij, hij blij:)
Ik probeer mijzelf voor te houden dat lief een man is, met alle fratsen die deze wezens hebben erop en er aan, en dat hij de dingen op een compleet andere manier beleeft dan ik. Daar bedoel ik mee te zeggen dat ik het niet leuk vind als hij naar andere vrouwen kijkt ( en daar moet het wel bij blijven hoor, als ie gaat staan te flirten kan ie een kleun krijgen) maar het wel begrijp als hij dit doet. Dat hij kijkt wil niet zeggen dat ik niet goed genoeg meer ben.
Daarnaast zeg ik lief als ik iets niet leuk vind. Als hij bij wijze van spreken een lekker wijf op tv ziet en dit ook zo zou zeggen van "goh damn das een lekker wijf" dan zou ik zeggen Hallo....fijn dat je dat zo voelt maar zou je dat niet zo willen roepen waar ik bij zit, ik voel me daar toch niet zo prettig bij.
En het gaat echt over hoor, maak je daar maar niet druk om. Verwen jezelf af en toe met iets wat JIJ mooi vind en waar JIJ je prettig bij voelt. Als jij je mooi voelt dan straal je dat ook uit. Je vent reageert daar weer goed op, en jouw zelfvertrouwen groeit daardoor weer. Jij blij, hij blij:)
woensdag 8 april 2009 om 18:25
quote:newstylista schreef op 08 april 2009 @ 18:04:
ik vind het knap dat je iets aan je onzekerheid wilt doen, maar doe dat aub voor jezelf en niet voor hem. en je hebt medelijden met hem??? hij stond openlijk te flirten met een andere vrouw, dat getuigd echt niet van respect.
Werken aan mijn onzekerheid doe ik absoluut en alleen voor mijzelf. Al zal het de relatie uiteraard ook helpen, maar dat komt dan alsnog terug bij mezelf.
De situatie waarin hij daadwerkelijk met iemand flirtte, was tijdens een boys-night-out. Het is ter sprake gekomen toen er een sms-gevolg achteraan kwam. Na een lange week vol onzekere gevoelens hebben we dit samen goed uitgesproken, we hebben meer duidelijkheid gecreeerd over waar onze grenzen liggen en het werd ook duidelijk dat hij moeite had met het definitieve. Ik heb hem zijn acties vergeven. Dit was wel het punt waar mijn waakzaamheid begon en van hieruit begon het me op te vallen dat hij naar anderen keek.
quote:wat ik wil zeggen is dat jij het jezelf zo moeilijk maakt in mijn ogen, denk je niet dat die onzekerheid altijd wel een beetje blijft (juist omdat je vriend een jager is) misschien is dit bij een andere man die dit niet heeft heel anders is.
Dat is mijn vraag.. hoewel ik allereerst wil proberen mijn zelfvertrouwen een grote boost te geven, ik zou hem absoluut niet verlaten zonder hier voor mijn gevoel aan te hebben gewerkt. Want uiteindelijk ligt het probleem dan alsnog bij mij. Mocht het zo zijn dat de situatie nog vaker terugkomt zoals het voorheen was... dan zou ik zeggen dat het niet gezond is om in zo'n relatie te blijven zitten.
Bytheway: ik heb de periode waarin het begon ook ervaren als een proces van mezelf, een periode waarin ik mijn veilige oogkleppen afdeed en niet meer koos voor naiviteit maar voor realiteit. Ik werd er hard ingegooid, dat wel, maar ik moest er toch eens uit ontsnappen t.b.v. persoonlijke groei.. En het feit dat ik nog steeds waakzaam ben, zie ik als een stukje van dat proces.
ik vind het knap dat je iets aan je onzekerheid wilt doen, maar doe dat aub voor jezelf en niet voor hem. en je hebt medelijden met hem??? hij stond openlijk te flirten met een andere vrouw, dat getuigd echt niet van respect.
Werken aan mijn onzekerheid doe ik absoluut en alleen voor mijzelf. Al zal het de relatie uiteraard ook helpen, maar dat komt dan alsnog terug bij mezelf.
De situatie waarin hij daadwerkelijk met iemand flirtte, was tijdens een boys-night-out. Het is ter sprake gekomen toen er een sms-gevolg achteraan kwam. Na een lange week vol onzekere gevoelens hebben we dit samen goed uitgesproken, we hebben meer duidelijkheid gecreeerd over waar onze grenzen liggen en het werd ook duidelijk dat hij moeite had met het definitieve. Ik heb hem zijn acties vergeven. Dit was wel het punt waar mijn waakzaamheid begon en van hieruit begon het me op te vallen dat hij naar anderen keek.
quote:wat ik wil zeggen is dat jij het jezelf zo moeilijk maakt in mijn ogen, denk je niet dat die onzekerheid altijd wel een beetje blijft (juist omdat je vriend een jager is) misschien is dit bij een andere man die dit niet heeft heel anders is.
Dat is mijn vraag.. hoewel ik allereerst wil proberen mijn zelfvertrouwen een grote boost te geven, ik zou hem absoluut niet verlaten zonder hier voor mijn gevoel aan te hebben gewerkt. Want uiteindelijk ligt het probleem dan alsnog bij mij. Mocht het zo zijn dat de situatie nog vaker terugkomt zoals het voorheen was... dan zou ik zeggen dat het niet gezond is om in zo'n relatie te blijven zitten.
Bytheway: ik heb de periode waarin het begon ook ervaren als een proces van mezelf, een periode waarin ik mijn veilige oogkleppen afdeed en niet meer koos voor naiviteit maar voor realiteit. Ik werd er hard ingegooid, dat wel, maar ik moest er toch eens uit ontsnappen t.b.v. persoonlijke groei.. En het feit dat ik nog steeds waakzaam ben, zie ik als een stukje van dat proces.
woensdag 8 april 2009 om 18:31
oei, het flirten en smsverhaal vind ik wel ietsje heftiger dan een onschuldige blik op een poster oid. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar een flinke knauw van hebt gekregen en dat je daardoor extra waakzaam bent. In dat geval zou ik dit zeker aangeven naar vriendlief dat jij hier mee zit. Ik vind het niet niks iig, en denk dat ik ook heel heftig zou reageren als ik dit op de telefoon van mijn vriend vond. Sommige dingen zijn in mijn ogen not done, en bovenstaande is er eentje van.
Hij zal hard moeten werken idd om dat vertrouwen weer goed te krijgen, en jij zult het de tijd moeten geven. Ondertussen kun je natuurlijk wel aan jezelf werken zoals ik in mijn vorige berichtje schreef maar het is geen onzekerheid die zomaar ineens onstaan is of altijd al op die manier in je heeft gezeten.
Hij zal hard moeten werken idd om dat vertrouwen weer goed te krijgen, en jij zult het de tijd moeten geven. Ondertussen kun je natuurlijk wel aan jezelf werken zoals ik in mijn vorige berichtje schreef maar het is geen onzekerheid die zomaar ineens onstaan is of altijd al op die manier in je heeft gezeten.
woensdag 8 april 2009 om 18:33
@ Dangeensuus:
Mooie reactie, Dangeensuus! Dankjewel.
Ik merk dat ik door in het buitenland te wonen (een land dat nog erg in ontwikkeling is en waar een inkomen weinig tot niets voorstelt) een beetje de mogelijkheid mis om mezelf te verwennen. Nu met de cursus heb ik wel meer mijn eigen ding, maar financieel steun ik nog steeds compleet op mijn vriend en ik ben niet iemand die makkelijk om geld vraagt. Maar goed.
Mezelf mooi optutten is wel iets wat ik nu steeds liever en vaker doe en ik merk dat hij dat erg fijn vindt. Ik straal dan ook inderdaad uit dat ik goed in mijn vel zit.
We delen m.i. hetzelfde gevoel over het feit dat een man naar mooie meisjes kijkt. Logisch en begrijpelijk, maar niet leuk.. Ik lees hier ook zoveel over dat alles moet kunnen, daar kan ik toch niet echt inkomen. Ik ben heel open-minded als het gaat om oordelen, maar voor mezelf ben ik erg monogaam gebleken.
Mooie reactie, Dangeensuus! Dankjewel.
Ik merk dat ik door in het buitenland te wonen (een land dat nog erg in ontwikkeling is en waar een inkomen weinig tot niets voorstelt) een beetje de mogelijkheid mis om mezelf te verwennen. Nu met de cursus heb ik wel meer mijn eigen ding, maar financieel steun ik nog steeds compleet op mijn vriend en ik ben niet iemand die makkelijk om geld vraagt. Maar goed.
Mezelf mooi optutten is wel iets wat ik nu steeds liever en vaker doe en ik merk dat hij dat erg fijn vindt. Ik straal dan ook inderdaad uit dat ik goed in mijn vel zit.
We delen m.i. hetzelfde gevoel over het feit dat een man naar mooie meisjes kijkt. Logisch en begrijpelijk, maar niet leuk.. Ik lees hier ook zoveel over dat alles moet kunnen, daar kan ik toch niet echt inkomen. Ik ben heel open-minded als het gaat om oordelen, maar voor mezelf ben ik erg monogaam gebleken.
woensdag 8 april 2009 om 18:37
Je moet jezelf ook als een mooie meid zien.
Als je blij bent met jezelf, dan ben je niet 'bang' voor andere mooie vrouwen, er is toch ruimte genoeg voor ons allemaal...??? Als jij weet wat je te bieden hebt, jezelf een super catch vindt, wat geeft het dan dat een ander ook mooi is? Of misschien in een bepaald opzicht mooier? Hij is toch met jou?
Als je blij bent met jezelf, dan ben je niet 'bang' voor andere mooie vrouwen, er is toch ruimte genoeg voor ons allemaal...??? Als jij weet wat je te bieden hebt, jezelf een super catch vindt, wat geeft het dan dat een ander ook mooi is? Of misschien in een bepaald opzicht mooier? Hij is toch met jou?
woensdag 8 april 2009 om 18:39
Daar sta ik van te kijken Liever Naief, ik heb zelf ook in een ontwikkelingsland gewoond maar daar was het prima te doen. Overal ter wereld doen vrouwen hun best om mooi te zijn en zijn er 'dus' kapsalons, schoonheidssalons, etc. is mijn ervaring (okee ik ben absoluut niet overal ter wereld geweest hoor ). Ik vind mezelf verwennen ook een avondje video kijken terwijl ik mijn nagels lak, of me een pedicure geef. Of samen met een vriendin klets over typische vrouwen dingen.
Je kan maskertjes maken van vanalles (ei yoghurt avocado aardbei olie klei), dat hoeft niet persé YSL te zijn natuurlijk. Een bad met zout, of scrubben met honing en suiker, is ook jezelf verwennen.
Waar woon je dan?
Je kan maskertjes maken van vanalles (ei yoghurt avocado aardbei olie klei), dat hoeft niet persé YSL te zijn natuurlijk. Een bad met zout, of scrubben met honing en suiker, is ook jezelf verwennen.
Waar woon je dan?
woensdag 8 april 2009 om 18:43
Ik zeg zelf trouwens vaak tegen mijn vriend als ik een mooie vrouw zie 'hey, mooie vrouw zeg, vind je niet?'.
Het grappige is dat hij soms vrouwen mooi vind die ik echt niks vind, en dan vind ik dat ook absoluut geen concurrentie. Bullshit natuurlijk want het gaat erom wat híj leuk vindt, mocht hij bv. vreemdgaan, maar dat intimideert me dan helemaal niet. Wat ik wel supervervelend vond was toen mijn vriend echt een behoorlijk tijdje met een meisje danste dat ik erg mooi vond, maar waarvan hij had gezegd dat hij haar niets vond. Belachelijk, de vrouw
Het grappige is dat hij soms vrouwen mooi vind die ik echt niks vind, en dan vind ik dat ook absoluut geen concurrentie. Bullshit natuurlijk want het gaat erom wat híj leuk vindt, mocht hij bv. vreemdgaan, maar dat intimideert me dan helemaal niet. Wat ik wel supervervelend vond was toen mijn vriend echt een behoorlijk tijdje met een meisje danste dat ik erg mooi vond, maar waarvan hij had gezegd dat hij haar niets vond. Belachelijk, de vrouw
woensdag 8 april 2009 om 18:47
quote:dangeensuus schreef op 08 april 2009 @ 18:31:
oei, het flirten en smsverhaal vind ik wel ietsje heftiger dan een onschuldige blik op een poster oid. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar een flinke knauw van hebt gekregen en dat je daardoor extra waakzaam bent. In dat geval zou ik dit zeker aangeven naar vriendlief dat jij hier mee zit. Ik vind het niet niks iig, en denk dat ik ook heel heftig zou reageren als ik dit op de telefoon van mijn vriend vond. Sommige dingen zijn in mijn ogen not done, en bovenstaande is er eentje van.
Dit heeft inderdaad erg veel impact gehad.. Het gesprek dat we hierover hadden was dan ook heel gevoelig en emotioneel, voor beide, maar hij luisterde goed en begreep me. Toch ligt het nog steeds gevoelig en is het moeilijk om het weer bespreekbaar te maken. Daarom zeg ik ook liever niet dat ik er nog steeds zo mee zit; gezien het niet heel duidelijk meer is voorgekomen maar ik alleen in mijn hoofd die onzekere gedachten blijf horen.
quote:Hij zal hard moeten werken idd om dat vertrouwen weer goed te krijgen, en jij zult het de tijd moeten geven. Ondertussen kun je natuurlijk wel aan jezelf werken zoals ik in mijn vorige berichtje schreef maar het is geen onzekerheid die zomaar ineens onstaan is of altijd al op die manier in je heeft gezeten.
Daar heb je heel erg gelijk in eigenlijk... Ik merk dat hij er hard aan werkt om er rekening mee te houden, maar ik ben soms even bang dat hij het niet eeuwig zal onthouden.
Het was toentertijd een groot vraagstuk waar die enorme onzekerheid ineens vandaan kwam; of het alleen maar aan mij lag of ook aan hoe hij is.
oei, het flirten en smsverhaal vind ik wel ietsje heftiger dan een onschuldige blik op een poster oid. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar een flinke knauw van hebt gekregen en dat je daardoor extra waakzaam bent. In dat geval zou ik dit zeker aangeven naar vriendlief dat jij hier mee zit. Ik vind het niet niks iig, en denk dat ik ook heel heftig zou reageren als ik dit op de telefoon van mijn vriend vond. Sommige dingen zijn in mijn ogen not done, en bovenstaande is er eentje van.
Dit heeft inderdaad erg veel impact gehad.. Het gesprek dat we hierover hadden was dan ook heel gevoelig en emotioneel, voor beide, maar hij luisterde goed en begreep me. Toch ligt het nog steeds gevoelig en is het moeilijk om het weer bespreekbaar te maken. Daarom zeg ik ook liever niet dat ik er nog steeds zo mee zit; gezien het niet heel duidelijk meer is voorgekomen maar ik alleen in mijn hoofd die onzekere gedachten blijf horen.
quote:Hij zal hard moeten werken idd om dat vertrouwen weer goed te krijgen, en jij zult het de tijd moeten geven. Ondertussen kun je natuurlijk wel aan jezelf werken zoals ik in mijn vorige berichtje schreef maar het is geen onzekerheid die zomaar ineens onstaan is of altijd al op die manier in je heeft gezeten.
Daar heb je heel erg gelijk in eigenlijk... Ik merk dat hij er hard aan werkt om er rekening mee te houden, maar ik ben soms even bang dat hij het niet eeuwig zal onthouden.
Het was toentertijd een groot vraagstuk waar die enorme onzekerheid ineens vandaan kwam; of het alleen maar aan mij lag of ook aan hoe hij is.
woensdag 8 april 2009 om 18:54
quote:Margaretha2 schreef op 08 april 2009 @ 18:37:
Je moet jezelf ook als een mooie meid zien.
Als je blij bent met jezelf, dan ben je niet 'bang' voor andere mooie vrouwen, er is toch ruimte genoeg voor ons allemaal...??? Als jij weet wat je te bieden hebt, jezelf een super catch vindt, wat geeft het dan dat een ander ook mooi is? Of misschien in een bepaald opzicht mooier? Hij is toch met jou?
Ik zou het heerlijk vinden om zo te kunnen denken.
Ik herinner me dat ik dit ooit eens voelde, maar moet bekennen dat ik het heel moeilijk vind om mezelf nog als een 'super catch' te zien. Doordat ik veel sjans heb weet ik dat ik niet niet-mooi ben, maar hier in het Midden-Oosten zie ik - ws juist doordat het land nog zo in ontwikkeling is en een bepaalde status van Amerika of Dubai oid wil bereiken - dat heel veel meisjes ontzettend veel aan hun uiterlijk doen. Ik draag wel make-up en zie er verzorgd uit, maar ik ga niet dagelijks naar de pedicure/manicure zoals de meesten hier wel doen. Dat is ook een reden (volgens mijn vriend) dat hij hier meer naar andere meiden kijkt. Naast het feit dat ze hier wat getinter zijn en ik er als een blank kaasje bij afsteek. ^.^ Dat is namelijk normaal het type waar hij op viel/valt.
Je moet jezelf ook als een mooie meid zien.
Als je blij bent met jezelf, dan ben je niet 'bang' voor andere mooie vrouwen, er is toch ruimte genoeg voor ons allemaal...??? Als jij weet wat je te bieden hebt, jezelf een super catch vindt, wat geeft het dan dat een ander ook mooi is? Of misschien in een bepaald opzicht mooier? Hij is toch met jou?
Ik zou het heerlijk vinden om zo te kunnen denken.
Ik herinner me dat ik dit ooit eens voelde, maar moet bekennen dat ik het heel moeilijk vind om mezelf nog als een 'super catch' te zien. Doordat ik veel sjans heb weet ik dat ik niet niet-mooi ben, maar hier in het Midden-Oosten zie ik - ws juist doordat het land nog zo in ontwikkeling is en een bepaalde status van Amerika of Dubai oid wil bereiken - dat heel veel meisjes ontzettend veel aan hun uiterlijk doen. Ik draag wel make-up en zie er verzorgd uit, maar ik ga niet dagelijks naar de pedicure/manicure zoals de meesten hier wel doen. Dat is ook een reden (volgens mijn vriend) dat hij hier meer naar andere meiden kijkt. Naast het feit dat ze hier wat getinter zijn en ik er als een blank kaasje bij afsteek. ^.^ Dat is namelijk normaal het type waar hij op viel/valt.
woensdag 8 april 2009 om 19:03
quote:Margaretha2 schreef op 08 april 2009 @ 18:43:
Ik zeg zelf trouwens vaak tegen mijn vriend als ik een mooie vrouw zie 'hey, mooie vrouw zeg, vind je niet?'.
Het grappige is dat hij soms vrouwen mooi vind die ik echt niks vind, en dan vind ik dat ook absoluut geen concurrentie. Bullshit natuurlijk want het gaat erom wat híj leuk vindt, mocht hij bv. vreemdgaan, maar dat intimideert me dan helemaal niet. Wat ik wel supervervelend vond was toen mijn vriend echt een behoorlijk tijdje met een meisje danste dat ik erg mooi vond, maar waarvan hij had gezegd dat hij haar niets vond. Belachelijk, de vrouw
Heerlijk dat je dat zo kunt zeggen! I envy you
Ik kan dat niet. Hoe zwak en onzeker het ook mag klinken, probeer ik juist zo'n bevestiging uit zijn mond te voorkomen.
Wat zou ik graag sterker willen zijn!
You know.. ik denk dat die onzekerheid als een rode draad door het probleem heenloopt. Ik durf bijvoorbeeld ook niet te dansen zonder dat ik wat alcohol op heb. Ik vind sexy kleding vaak al snel te hoerig, terwijl ik het wel mooi vind staan. Ik draag graag make-up maar heb het gevoel dat ik een dagelijkse visagiste nodig heb..
Trouwens, wat die kleding betreft.. ik ga vanavond even laten zien dat ik ballen heb (ehm. you know what I mean). Punt is namelijk ook dat mijn kledingkast nu heel weinig 'echt vrouwelijke' kleding inhoudt, terwijl dat juist iets is wat mijn vriend mij graag ziet dragen en waar ik mezelf prettiger in zou voelen. Omdat ik ook niet makkelijk om geld vraag, loop ik nu al zolang op dezelfde laarzen met ieder een gat erin, hetzelfde rokje dat als enige vrouwelijk is, hetzelfde jasje..... Al maanden terug heeft hij gezegd (omdat ik geen geld had/heb) dat hij me een keer meeneemt naar een shopping mall speciaal om mijn kast vol te kunnen hangen met dingen waar ik me prettig in voel en die we allebei leuk vinden staan bij me. En het is er nog steeds niet van gekomen. Ik vind het vreselijk om een golddigger te lijken, maar ik ga het vanavond even aankaarten.
Ik zeg zelf trouwens vaak tegen mijn vriend als ik een mooie vrouw zie 'hey, mooie vrouw zeg, vind je niet?'.
Het grappige is dat hij soms vrouwen mooi vind die ik echt niks vind, en dan vind ik dat ook absoluut geen concurrentie. Bullshit natuurlijk want het gaat erom wat híj leuk vindt, mocht hij bv. vreemdgaan, maar dat intimideert me dan helemaal niet. Wat ik wel supervervelend vond was toen mijn vriend echt een behoorlijk tijdje met een meisje danste dat ik erg mooi vond, maar waarvan hij had gezegd dat hij haar niets vond. Belachelijk, de vrouw
Heerlijk dat je dat zo kunt zeggen! I envy you
Ik kan dat niet. Hoe zwak en onzeker het ook mag klinken, probeer ik juist zo'n bevestiging uit zijn mond te voorkomen.
Wat zou ik graag sterker willen zijn!
You know.. ik denk dat die onzekerheid als een rode draad door het probleem heenloopt. Ik durf bijvoorbeeld ook niet te dansen zonder dat ik wat alcohol op heb. Ik vind sexy kleding vaak al snel te hoerig, terwijl ik het wel mooi vind staan. Ik draag graag make-up maar heb het gevoel dat ik een dagelijkse visagiste nodig heb..
Trouwens, wat die kleding betreft.. ik ga vanavond even laten zien dat ik ballen heb (ehm. you know what I mean). Punt is namelijk ook dat mijn kledingkast nu heel weinig 'echt vrouwelijke' kleding inhoudt, terwijl dat juist iets is wat mijn vriend mij graag ziet dragen en waar ik mezelf prettiger in zou voelen. Omdat ik ook niet makkelijk om geld vraag, loop ik nu al zolang op dezelfde laarzen met ieder een gat erin, hetzelfde rokje dat als enige vrouwelijk is, hetzelfde jasje..... Al maanden terug heeft hij gezegd (omdat ik geen geld had/heb) dat hij me een keer meeneemt naar een shopping mall speciaal om mijn kast vol te kunnen hangen met dingen waar ik me prettig in voel en die we allebei leuk vinden staan bij me. En het is er nog steeds niet van gekomen. Ik vind het vreselijk om een golddigger te lijken, maar ik ga het vanavond even aankaarten.
woensdag 8 april 2009 om 21:29
Ik denk niet dat jij hem teveel getemd hebt. Ik denk dat hij het nu subtieler en stiekemer doet. Een man die graag naar mooie vrouwen kijkt, blijft naar mooie vrouwen kijken.
Je hebt het over dingen die meer in balans zijn. Ehm, welke dan? Je bent nog net zo onzeker, het houdt je nog steeds genoeg bezig om er een topic over te openen.
Wat maakt het uit dat hij naar andere vrouwen kijkt, hij loopt met jou aan zijn zijde. Beter kijken dan aanraken toch!
Flirten, moet gewoon kunnen. Flirten is namelijk leuk. Maar misschien is het voor mij makkelijk praten omdat mijn vriend in mijn bijzijn met mij flirt, niet met andere vrouwen. Zelf flirt ik er ook op los (als mijn vriend er niet bij is), maar sta ik er eigenlijk helemaal niet bij stil dat hij dat ook doet als ik niet bij hem ben. (vast wel )
En daarbij toont je vriend nu respect voor je, want hij doet het kijken nu subtieler nadat jij je grenzen aangaf. En hij flirt niet waar je bij staat. Daarbij snap ik niet waarom je onzeker zou zijn. Als hij met een ander wil zijn, dan gaat ie toch lekker? Ik zie het probleem niet. Het enige probleem is dat jij je zelfverzekerdheid van je vriend af laat hangen, en van zijn gedrag. En daar, lieve lievernaief, heeft zelfvertrouwen dus helemaal niets mee te maken.
Je hebt het over dingen die meer in balans zijn. Ehm, welke dan? Je bent nog net zo onzeker, het houdt je nog steeds genoeg bezig om er een topic over te openen.
Wat maakt het uit dat hij naar andere vrouwen kijkt, hij loopt met jou aan zijn zijde. Beter kijken dan aanraken toch!
Flirten, moet gewoon kunnen. Flirten is namelijk leuk. Maar misschien is het voor mij makkelijk praten omdat mijn vriend in mijn bijzijn met mij flirt, niet met andere vrouwen. Zelf flirt ik er ook op los (als mijn vriend er niet bij is), maar sta ik er eigenlijk helemaal niet bij stil dat hij dat ook doet als ik niet bij hem ben. (vast wel )
En daarbij toont je vriend nu respect voor je, want hij doet het kijken nu subtieler nadat jij je grenzen aangaf. En hij flirt niet waar je bij staat. Daarbij snap ik niet waarom je onzeker zou zijn. Als hij met een ander wil zijn, dan gaat ie toch lekker? Ik zie het probleem niet. Het enige probleem is dat jij je zelfverzekerdheid van je vriend af laat hangen, en van zijn gedrag. En daar, lieve lievernaief, heeft zelfvertrouwen dus helemaal niets mee te maken.
woensdag 8 april 2009 om 21:36
Ja okee ik snap wat je bedoelt, ik woon in Zuid Europa en hier gaat iedereen elke dag de deur uit alsof ze naar een feest gaan. En klein beetje make up, bv. voor het werk, vindt men hier: foundation, blush, twee tinten oogschaduw, oogpotlood, wenkbrauwpotlood of -poeder, mascara en een lipglossje. :-]En met stappen is het én decolleté, én kort rokje, én blote buik, én big hair.
Ikzelf ben ook heel blank en zie echt wel de schoonheid in van andere types, en wat kan ik met 'jaloezie' kijken naar volupteuze vrouwen (ben zelf erg slank en lang), naar donkere meiden, naar krullenbollen, etc. etc. alles wat ik zelf niet ben. Maar dat neemt niet weg dat ik ook blij kan zijn met mezelf! Je hebt toch wel dingen die je mooi vindt aan jezelf? En elk voordeel hep ze nadeel, stel je bent Libanees en je hebt van die prachtige wenkbrauwen, dan heb je waarschijnlijk ook bakkebaarden, een snor, veel armhaar etc.
My mama said a lady ain't what she wears but what she knows! en hiernog wat superfeelgood muziek, luister naar de tekst!
Ikzelf ben ook heel blank en zie echt wel de schoonheid in van andere types, en wat kan ik met 'jaloezie' kijken naar volupteuze vrouwen (ben zelf erg slank en lang), naar donkere meiden, naar krullenbollen, etc. etc. alles wat ik zelf niet ben. Maar dat neemt niet weg dat ik ook blij kan zijn met mezelf! Je hebt toch wel dingen die je mooi vindt aan jezelf? En elk voordeel hep ze nadeel, stel je bent Libanees en je hebt van die prachtige wenkbrauwen, dan heb je waarschijnlijk ook bakkebaarden, een snor, veel armhaar etc.
My mama said a lady ain't what she wears but what she knows! en hiernog wat superfeelgood muziek, luister naar de tekst!
woensdag 8 april 2009 om 21:41
Ken je trouwens dit spreekwoord niet: Het maakt niet uit waar je honger van krijgt, als je maar thuis komt eten
Verder eens met Wuiles.
Wel met deze aantekening: als mijn vriend met een ander zou flirten waar ik bij zou staan zou ik echt een verschrikkelijke ruzie daarom schoppen, kom nou gauw, dat vind ik echt respectloos. Je hoeft dus ook niet alles zomaar te pikken!
En als jij blote kleding hoerig vindt, dan draag je gewoon wat anders. Er is genoeg vrouwelijke kleding die niet bloot is hoor!!!!! En als je niet van vrouwelijke kleding houdt maar graag stoer gekleed gaat, zoals bv. Sophie Hilbrand, nou dan is dat toch ook prima?!
Verder eens met Wuiles.
Wel met deze aantekening: als mijn vriend met een ander zou flirten waar ik bij zou staan zou ik echt een verschrikkelijke ruzie daarom schoppen, kom nou gauw, dat vind ik echt respectloos. Je hoeft dus ook niet alles zomaar te pikken!
En als jij blote kleding hoerig vindt, dan draag je gewoon wat anders. Er is genoeg vrouwelijke kleding die niet bloot is hoor!!!!! En als je niet van vrouwelijke kleding houdt maar graag stoer gekleed gaat, zoals bv. Sophie Hilbrand, nou dan is dat toch ook prima?!
woensdag 8 april 2009 om 22:27
Wat me opvalt is dat je zegt dat je sinds oktober niet meer naief bent en weet hoe de wereld werkelijk in elkaar zit. Vervolgens concludeer je dat de wereld vol mooiere vrouwen zit en dat je je vriend daarbij weg moet houden. Zelfs als je naar de film gaat hou je er rekening mee.
Een opmerkelijk wereldbeeld. Is jouw vriend echt een jager? Of heb jij dat geconcludeerd uit zijn actie in oktober? Waarom zou hij bij jou blijven als hij liever bij een ander is? Niet vanwege je geld in ieder geval
Hoe krampachtiger jij bezig bent met wat hij wel of niet doet, hoe moeilijker je het jezelf maakt. (Lekker makkelijk gezegd natuurlijk, dat snap ik ook wel).
Toen ik 17 was (heeeeeel lang geleden) had ik verkering met iemand die zo verschrikkelijk jaloers was. Ik was hopeloos verliefd op hem. Hij ook op mij, maar dat uitte zich helaas in nachtelijke telefoontjes (ik woonde net op kamers) en hele tirades over met wie ik NU weer in bed lag (met mijn pluchen knuffelbeest, een kussen en een dekbed). Als ik naar een man keek ontplofte hij. Als ik met een man praatte werd hij gek.
Ik vond het vreselijk. Zeer vermoeiend ook. Ik was niet geïnteresseerd in een ander, ik was met hem. Uiteindelijk heeft het wel een enorme verwijdering teweeg gebracht tussen ons, die nooit meer goed gekomen is en na 8 jaar (toch nog) gingen we definitief uit elkaar.
Wantrouwen en extreme jaloezie zijn funest voor een relatie. Het is ronduit akelig als je geliefde alles wat je doet ziet als een teken van ontrouw.
Ik wens je veel wijsheid, sterkte en zelfvertrouwen. Maak jezelf niet kleiner dan je bent. Hij is niet voor niets bij jou.
Een opmerkelijk wereldbeeld. Is jouw vriend echt een jager? Of heb jij dat geconcludeerd uit zijn actie in oktober? Waarom zou hij bij jou blijven als hij liever bij een ander is? Niet vanwege je geld in ieder geval
Hoe krampachtiger jij bezig bent met wat hij wel of niet doet, hoe moeilijker je het jezelf maakt. (Lekker makkelijk gezegd natuurlijk, dat snap ik ook wel).
Toen ik 17 was (heeeeeel lang geleden) had ik verkering met iemand die zo verschrikkelijk jaloers was. Ik was hopeloos verliefd op hem. Hij ook op mij, maar dat uitte zich helaas in nachtelijke telefoontjes (ik woonde net op kamers) en hele tirades over met wie ik NU weer in bed lag (met mijn pluchen knuffelbeest, een kussen en een dekbed). Als ik naar een man keek ontplofte hij. Als ik met een man praatte werd hij gek.
Ik vond het vreselijk. Zeer vermoeiend ook. Ik was niet geïnteresseerd in een ander, ik was met hem. Uiteindelijk heeft het wel een enorme verwijdering teweeg gebracht tussen ons, die nooit meer goed gekomen is en na 8 jaar (toch nog) gingen we definitief uit elkaar.
Wantrouwen en extreme jaloezie zijn funest voor een relatie. Het is ronduit akelig als je geliefde alles wat je doet ziet als een teken van ontrouw.
Ik wens je veel wijsheid, sterkte en zelfvertrouwen. Maak jezelf niet kleiner dan je bent. Hij is niet voor niets bij jou.
woensdag 8 april 2009 om 23:29
quote:mfihlo schreef op 08 april 2009 @ 22:27:
Wat me opvalt is dat je zegt dat je sinds oktober niet meer naief bent en weet hoe de wereld werkelijk in elkaar zit. Vervolgens concludeer je dat de wereld vol mooiere vrouwen zit en dat je je vriend daarbij weg moet houden. Zelfs als je naar de film gaat hou je er rekening mee.Dit is niet wat ik concludeer, Mfihlo. Ik concludeer dat het mij nog steeds onnodig onzeker maakt wanneer we ons in een situatie verkeren waar we samen mooie meiden zullen gaan tegenkomen. Ergens in mijn hart voel ik dat ik het liefste zie dat mijn vriend mij het mooiste en meest sexy meisje vind, puur en alleen zodat ik me nooit meer onzeker hoef te voelen (ja, dat leg ik dus bij hem neer*) al weet ik uiteraard dat dat onzin is en misschien zou het zelfs wel vreselijk irritant zijn.
* Ik kan me nu herinneren dat een eerder topic er ook op uitkwam: mijn probleem is, en nu blijkt nog steeds hetzelfde al weet ik dat het wel verminderd is, dat ik mijn zelfvertrouwen laat afhangen van andermans opvattingen en gedragingen. Heel fout en gevaarlijk!
Mijn leven is niet heel gebalanceerd geweest de laatste jaren en dat heeft ook allemaal wel even tijd nodig om verwerkt te worden, maar hier ben ik blijkbaar nog steeds niet aan toegekomen.
quote:mfihlo schreef op 08 april 2009 @ 22:27:
Een opmerkelijk wereldbeeld. Is jouw vriend echt een jager? Of heb jij dat geconcludeerd uit zijn actie in oktober? Waarom zou hij bij jou blijven als hij liever bij een ander is? Niet vanwege je geld in ieder geval
Ik heb geconcludeerd dat hij een jager is doordat hij dit mij zelf vertelde, plus zijn actie van oktober en de verscheidene (achteraf noemden we ze allebei) tactloze/ondoordachte opmerkingen rond die periode. Geloof me, het heeft me heel erg veel moeite gekost om dit toe te geven; het stond namelijk compleet haaks op het droombeeld dat ik graag had willen volhouden en daarnaast heb ik een hekel aan 'labelen'.
quote:mfihlo schreef op 08 april 2009 @ 22:27:
Hoe krampachtiger jij bezig bent met wat hij wel of niet doet, hoe moeilijker je het jezelf maakt. (Lekker makkelijk gezegd natuurlijk, dat snap ik ook wel).
Dat weet ik. Ik wil niet zo krampachtig zijn! Ik probeer me er uit alle macht van te weerhouden (en dat betekent: mijn gedachten, die zich alleen in mijn hoofd afspelen, te stoppen voordat ze gaan doormalen en gewoon wel die film kijken met die mooie meid). Ik merk dat ik echt al een heel eind op weg ben om mijn stabiliteitsgevoel weer terug te krijgen. Wij zijn samen ook heel anders nu dan toen. Het gaat me er alleen om dat ik die laatste onzekere gedachtes, die nu als een soort staartje van het eens grotere probleem oppervlakkig na blijven kabbelen, nu eindelijk ook kan loslaten zodat ik optimaal van onze relatie kan genieten. Ik mis die heerlijke onbezorgdheid van hoe we begonnen.. En ik weet dat ik niet bezorgd hoef te zijn om dat hij er echt vandoor gaat met een ander; wat dat betreft was het echt even een fase voor hem, toen met het meisje waar hij mee doorflirtte.
@ Margaretha2:
Hihi, dankjewel voor je positiviteit! Je hebt ook helemaal gelijk.
@ Madhe:
quote:Ik denk niet dat jij hem teveel getemd hebt. Ik denk dat hij het nu subtieler en stiekemer doet. Een man die graag naar mooie vrouwen kijkt, blijft naar mooie vrouwen kijken.
Klopt, heb je helemaal gelijk in. Dat weet ik en ik ben blij dat hij het nu subtieler en 'stiekemer' doet. Ik ga er ook niet over zeuren als hij naar andere vrouwen kijkt als ik er niet bij ben, het ging me juist om het respectloze van toen. Misschien is het de herinnering daaraan die mij onzeker maakt? Bang voor herhaling? Tja.
quote:Het enige probleem is dat jij je zelfverzekerdheid van je vriend af laat hangen, en van zijn gedrag. En daar, lieve lievernaief, heeft zelfvertrouwen dus helemaal niets mee te maken.
Hoe bedoel je dit precies? Zitten we wat dit betreft op dezelfde lijn (zie bovenstaande reactie op quotes in dit berichtje)?
Dankjewel.
Wat me opvalt is dat je zegt dat je sinds oktober niet meer naief bent en weet hoe de wereld werkelijk in elkaar zit. Vervolgens concludeer je dat de wereld vol mooiere vrouwen zit en dat je je vriend daarbij weg moet houden. Zelfs als je naar de film gaat hou je er rekening mee.Dit is niet wat ik concludeer, Mfihlo. Ik concludeer dat het mij nog steeds onnodig onzeker maakt wanneer we ons in een situatie verkeren waar we samen mooie meiden zullen gaan tegenkomen. Ergens in mijn hart voel ik dat ik het liefste zie dat mijn vriend mij het mooiste en meest sexy meisje vind, puur en alleen zodat ik me nooit meer onzeker hoef te voelen (ja, dat leg ik dus bij hem neer*) al weet ik uiteraard dat dat onzin is en misschien zou het zelfs wel vreselijk irritant zijn.
* Ik kan me nu herinneren dat een eerder topic er ook op uitkwam: mijn probleem is, en nu blijkt nog steeds hetzelfde al weet ik dat het wel verminderd is, dat ik mijn zelfvertrouwen laat afhangen van andermans opvattingen en gedragingen. Heel fout en gevaarlijk!
Mijn leven is niet heel gebalanceerd geweest de laatste jaren en dat heeft ook allemaal wel even tijd nodig om verwerkt te worden, maar hier ben ik blijkbaar nog steeds niet aan toegekomen.
quote:mfihlo schreef op 08 april 2009 @ 22:27:
Een opmerkelijk wereldbeeld. Is jouw vriend echt een jager? Of heb jij dat geconcludeerd uit zijn actie in oktober? Waarom zou hij bij jou blijven als hij liever bij een ander is? Niet vanwege je geld in ieder geval
Ik heb geconcludeerd dat hij een jager is doordat hij dit mij zelf vertelde, plus zijn actie van oktober en de verscheidene (achteraf noemden we ze allebei) tactloze/ondoordachte opmerkingen rond die periode. Geloof me, het heeft me heel erg veel moeite gekost om dit toe te geven; het stond namelijk compleet haaks op het droombeeld dat ik graag had willen volhouden en daarnaast heb ik een hekel aan 'labelen'.
quote:mfihlo schreef op 08 april 2009 @ 22:27:
Hoe krampachtiger jij bezig bent met wat hij wel of niet doet, hoe moeilijker je het jezelf maakt. (Lekker makkelijk gezegd natuurlijk, dat snap ik ook wel).
Dat weet ik. Ik wil niet zo krampachtig zijn! Ik probeer me er uit alle macht van te weerhouden (en dat betekent: mijn gedachten, die zich alleen in mijn hoofd afspelen, te stoppen voordat ze gaan doormalen en gewoon wel die film kijken met die mooie meid). Ik merk dat ik echt al een heel eind op weg ben om mijn stabiliteitsgevoel weer terug te krijgen. Wij zijn samen ook heel anders nu dan toen. Het gaat me er alleen om dat ik die laatste onzekere gedachtes, die nu als een soort staartje van het eens grotere probleem oppervlakkig na blijven kabbelen, nu eindelijk ook kan loslaten zodat ik optimaal van onze relatie kan genieten. Ik mis die heerlijke onbezorgdheid van hoe we begonnen.. En ik weet dat ik niet bezorgd hoef te zijn om dat hij er echt vandoor gaat met een ander; wat dat betreft was het echt even een fase voor hem, toen met het meisje waar hij mee doorflirtte.
@ Margaretha2:
Hihi, dankjewel voor je positiviteit! Je hebt ook helemaal gelijk.
@ Madhe:
quote:Ik denk niet dat jij hem teveel getemd hebt. Ik denk dat hij het nu subtieler en stiekemer doet. Een man die graag naar mooie vrouwen kijkt, blijft naar mooie vrouwen kijken.
Klopt, heb je helemaal gelijk in. Dat weet ik en ik ben blij dat hij het nu subtieler en 'stiekemer' doet. Ik ga er ook niet over zeuren als hij naar andere vrouwen kijkt als ik er niet bij ben, het ging me juist om het respectloze van toen. Misschien is het de herinnering daaraan die mij onzeker maakt? Bang voor herhaling? Tja.
quote:Het enige probleem is dat jij je zelfverzekerdheid van je vriend af laat hangen, en van zijn gedrag. En daar, lieve lievernaief, heeft zelfvertrouwen dus helemaal niets mee te maken.
Hoe bedoel je dit precies? Zitten we wat dit betreft op dezelfde lijn (zie bovenstaande reactie op quotes in dit berichtje)?
Dankjewel.
donderdag 9 april 2009 om 10:11
Liever Naief, wie is dan de mooiste vrouw ter wereld volgens jou?
Scarlett, Angelina, Jennifer, Giselle, Naomi, Halle, Doutzen....?
Natuurlijk vindt jouw vriend jou aantrekkelijk, anders zou hij niet bij jou zijn. Maar dat wil toch niet zeggen dat er niet nog meer aantrekkelijke vrouwen rondlopen? Het is echt een illusie te denken dat er één persoon de allermooiste zou zijn, objectief gezien dan. Hoe kan je bijvoorbeeld iemand als Naomi Campbell vergelijken met iemand als Scarlett Johansson? Allebei toch wel héél mooie vrouwen, maar gewoon niet te vergelijken met elkaar.
En waar het uiteindelijk op neerkomt is toch dit: als jouw man liever met een ander is, dan kan hij maar beter gaan. Waarom zou je je daar (nu al) druk over maken? Iets dat wellicht nooit gebeurt, en als het al zou gebeuren, eigenlijk for the better is? Want wie wil er nou een vent die liever met een ander is????
Scarlett, Angelina, Jennifer, Giselle, Naomi, Halle, Doutzen....?
Natuurlijk vindt jouw vriend jou aantrekkelijk, anders zou hij niet bij jou zijn. Maar dat wil toch niet zeggen dat er niet nog meer aantrekkelijke vrouwen rondlopen? Het is echt een illusie te denken dat er één persoon de allermooiste zou zijn, objectief gezien dan. Hoe kan je bijvoorbeeld iemand als Naomi Campbell vergelijken met iemand als Scarlett Johansson? Allebei toch wel héél mooie vrouwen, maar gewoon niet te vergelijken met elkaar.
En waar het uiteindelijk op neerkomt is toch dit: als jouw man liever met een ander is, dan kan hij maar beter gaan. Waarom zou je je daar (nu al) druk over maken? Iets dat wellicht nooit gebeurt, en als het al zou gebeuren, eigenlijk for the better is? Want wie wil er nou een vent die liever met een ander is????
donderdag 9 april 2009 om 11:58
@ Margaretha2:
Ik ben het met je eens, ik zeg niet dat er maar 1 vrouw de mooiste is en zeker niet dat ik dat dan zou moeten (kunnen) zijn, dat is gewoon niet reeel. Maar het gaat me er juist om dat er zoveeel mooie vrouwen zijn die vaak toch zijn aandacht krijgen voor hun schoonheid. En dat is logisch. En ik hoor mezelf nu zeuren: ik wil voor hem de leukste zijn...
Gedverderrie. Zo wil ik helemaal niet denken..
Van die gedachte wil ik dus af......... Ik wil niet het gevoel hebben dat ik moet 'compete-n' met anderen en dat gevoel zit 'm alleen in mijn onzekerheid en niet in zijn gedrag, niet meer althans. Het is de herinnering aan zijn gedrag van toen, de angst dat het terugkomt, het weten wat ik nu weet (en wat ik zou moeten weten om een realistisch beeld van een relatie te hebben). Ik zou het liefst aan hem willen vragen: 'ben je ook bij mj omdat je me mooi vindt?' maar dat klinkt o zo zwak! En toch is dat me niet altijd duidelijk, omdat ik weet (zoals hij me toentertijd zo tactvol meedeelde) dat ik niet het type ben waar hij altijd op valt. En eigenlijk moet juist die wetenschap me geruststellen, want zelf met dat feit is hij bij me.
Wat ben ik af en toe toch een lekkere zeur, zeg..
Wat me nu opvalt is dat de vraag blijft terugkomen: waarom zou ik me druk maken dat hij liever met een ander is? Dat is niet helemaal de juiste vraag, bedenk ik me nu. Daar maak ik me niet druk om. Als hij wil gaan, dan doet het echt wel even pijn maar dan zal het vast beter zijn zo. Dan wens ik hem oprecht alle geluk toe. Maar waar ik juist bang voor ben is dat hij tijdens zijn relatie met mij eigenlijk verlangt naar het ene meisje na het andere meisje en dan toch bij me blijft. :S Does that make any sense? Ik snap mezelf niet meer!
Ik ben het met je eens, ik zeg niet dat er maar 1 vrouw de mooiste is en zeker niet dat ik dat dan zou moeten (kunnen) zijn, dat is gewoon niet reeel. Maar het gaat me er juist om dat er zoveeel mooie vrouwen zijn die vaak toch zijn aandacht krijgen voor hun schoonheid. En dat is logisch. En ik hoor mezelf nu zeuren: ik wil voor hem de leukste zijn...
Gedverderrie. Zo wil ik helemaal niet denken.. Van die gedachte wil ik dus af......... Ik wil niet het gevoel hebben dat ik moet 'compete-n' met anderen en dat gevoel zit 'm alleen in mijn onzekerheid en niet in zijn gedrag, niet meer althans. Het is de herinnering aan zijn gedrag van toen, de angst dat het terugkomt, het weten wat ik nu weet (en wat ik zou moeten weten om een realistisch beeld van een relatie te hebben). Ik zou het liefst aan hem willen vragen: 'ben je ook bij mj omdat je me mooi vindt?' maar dat klinkt o zo zwak! En toch is dat me niet altijd duidelijk, omdat ik weet (zoals hij me toentertijd zo tactvol meedeelde) dat ik niet het type ben waar hij altijd op valt. En eigenlijk moet juist die wetenschap me geruststellen, want zelf met dat feit is hij bij me.
Wat ben ik af en toe toch een lekkere zeur, zeg..
Wat me nu opvalt is dat de vraag blijft terugkomen: waarom zou ik me druk maken dat hij liever met een ander is? Dat is niet helemaal de juiste vraag, bedenk ik me nu. Daar maak ik me niet druk om. Als hij wil gaan, dan doet het echt wel even pijn maar dan zal het vast beter zijn zo. Dan wens ik hem oprecht alle geluk toe. Maar waar ik juist bang voor ben is dat hij tijdens zijn relatie met mij eigenlijk verlangt naar het ene meisje na het andere meisje en dan toch bij me blijft. :S Does that make any sense? Ik snap mezelf niet meer!
