Melancholie of schuilt er meer achter?

Mijn ex speelt me parten, niet in het dagelijkse leven gelukkig en hij heeft er zelf niet eens weet van, nee het gebeurt in mijn dromen. Dat gebeurt de laatste weken opeens en zo vaak dat ik enorm de behoefte heb hem op te zoeken maar tegelijkertijd me heel rationeel probeer af te vragen of dat nou wel zo'n goed plan is aangezien ik vanaf de breuk 10 jaar geleden tot nu toe werkelijk niet zo vaak over hem gedroomd heb als in de afgelopen weken. Ben het hele scala van emoties afgegaan om te ontdekken wat de oorzaak is van de drang hem te willen zien en ik kom er niet uit. Er zijn geen grote, heftige gebeurtenissen in mijn leven gebeurt, heb niet toevallig contact gehad met onze oude vriendenkring die zouden kunnen veroorzaken dat ik meer dan normaal aan hem denk. Ik weet echt even niet waar dat vandaan komt maar weet wel dat het nogal hardnekkig is en het me niet lukt om het aan de zijlijn te plaatsen.



Tsja tijdens het schrijven merk ik opeens dat ik eigenlijk niet precies weet of dit nu thuis hoort bij Relaties of Psyche. Hou het toch maar op Psyche omdat het hier een 'oude' relatie betreft en het hier meer mijn verwarde gevoel betreft dan de relatie op zich.

Nee geen relatie. Nee niet via via iets over hem gehoord. Onze vriendenkring is na de breuk zijn vriendenkring geworden en ik ben heel andere weg ingeslagen. Hij is niet onvindbaar maar dat is nu net wat ik er zo lastig aan vind. Want als ik aan de droomgevoelens zou toegeven zou ik hem willen opzoeken maar dan komt ook heel erg dat ding van What's in it for me? om de hoek kijken en ben ik opeens enorm bange poeperd.

Hi ladies, dank voor jullie reacties en sorry voor de trage slakkenreactie van mijn kant . Ik heb dromen in ieder geval nu beter kunnen plaatsen en bedoeling ervan kunnen analyseren althans poging daartoe



@Trouble: Dank voor je vrolijke noot; kan ik weer wat beter relativeren



@Bianca: Bedankt voor je doorvragen, volgens mijn omgeving heb ik daar het patent op maar het is op zijn minst verfrissend te ervaren hoe het is als een ander dat eens bij mij doet ....

Geef nu weer geen antwoord, weet ik maar onderstaand betoog maakt wellicht meer duidelijk, zo niet hoor ik dat graag natuurlijk.

@Cappo: Ben gaan nadenken over de afsluiting met de ex en dat is nogal chaotisch verlopen. Vrienden blijven wilde ex wel maar ik zag daar geen heil in. Relatie was niet gelijkwaardig en strandde daardoor dus hoe zou dat anders zijn in een vriendschapsrelatie? Volgens hem kon dat wel als ik me maar aan zijn voorwaarden omtrent vriendschap zou houden. Dat was voor mij niet te realiseren. Het bleek namelijk een vrijbrief voor hem te zijn om mij te schofferen, te kleineren, steeds maar weer de 'fouten' in de relatie op te rakelen en er elke keer zo'n draai aan geven dat ik het was die die fouten veroorzaakte oftewel ik was het die fout was, helemaal fout volgens hem en hij overtuigde me daar bijna van want tsja ik ben nogal uitgesproken en kan fel uit de hoek komen maar mijn redenering was dan altijd dat je daar toch iets tegenover kunt stellen. Als ik het zo beschrijf denk ik dat hij zijn "watje" status (volgens zijn eigen interpretatie overigens) alleen kon overwinnen door de relatie als zodanig te beeindigen maar wel een vriendschap met mij aangaan omdat je tegen vrienden al je grieven en frustraties omtrent je relatie zou moeten kunnen uiten en daarmee mij te laten voelen wat hij al die jaren gevoeld heeft.......nog duidelijk? Maar zo werkt vriendschap natuurlijk niet, ook daar is gelijkwaardigheid het sleutelwoord, althans in mijn opinie. Dus om ex volledig te wissen uit mijn leven heb ik rigoreus met alles gebroken wat ons samenbracht en zou kunnen brengen. Verhuisd, gebroken met vriendenkring, studie veranderd etc. maar daarbij één zeer essentieel ding vergeten: kwaad worden, gewoon heel boos en verdrietig worden, dat heb ik een beetje overgeslagen besef ik me nu. Al met al een vreemde afsluiting en ik moet constateren dat ik eigenlijk steeds bozer wordt hierover en misschien is dat wel wat ik hem zou willen laten weten. Maar tegelijkertijd vraag ik me af wat voor zin dat zou hebben. Op zoek naar een andere manier dus om die emoties te kanaliseren. Hoe heb jij dat destijds gedaan of laat je gedachten aan ex komen en gaan en heb je daar vrede mee?



@Zonneschijn: Meerwaarde? Goeie vraag, ik vermoed geen. Moet met eigen gevoelens aan de slag. Blijkbaar valt er nog wat te verwerken en na 10 jaar kan dat toch niet al te moeilijk zijn, hoop ik ?



@Pelikaan: Symbool voor iets anders? Nou dat lijkt me gezien bovenstaand relaas wel ja Maar misschien bedoelde je iets heel anders, in de zin van veranderingen in mijn dagelijks leven oid?