Relaties
alle pijlers
Middelmatigheid nobeler dan "the sky is the limit"?
woensdag 30 januari 2008 om 20:05
Ik zet dit onderwerp even hier bij relaties, omdat ik er door twee topics hier bij relaties op kwam.
Waarom wordt het streven naar méér dan middelmatigheid toch altijd zo verketterd hier? En met hier bedoel ik het forum, maar ook Nederland in zijn algemeenheid.
Dit naar aanleiding van het topic van Koios, wiens kop er al weer afmoet omdat ze om 6 uur met de piepers aan tafel niet als hoogste ideaal heeft. En ook een beetje naar aanleiding van het topic van Helmy over downdaten.
Zeg eens eerlijk: wordt middelmatigheid zo verheerlijkt omdat de meeste mensen diep in hun hart weten dat ze zelf nooit meer dan middelmatigheid zullen bereiken?
Waarom wordt het streven naar méér dan middelmatigheid toch altijd zo verketterd hier? En met hier bedoel ik het forum, maar ook Nederland in zijn algemeenheid.
Dit naar aanleiding van het topic van Koios, wiens kop er al weer afmoet omdat ze om 6 uur met de piepers aan tafel niet als hoogste ideaal heeft. En ook een beetje naar aanleiding van het topic van Helmy over downdaten.
Zeg eens eerlijk: wordt middelmatigheid zo verheerlijkt omdat de meeste mensen diep in hun hart weten dat ze zelf nooit meer dan middelmatigheid zullen bereiken?
Am Yisrael Chai!
donderdag 31 januari 2008 om 18:24
Ja dat hoor ik wel vaker, dat je dan zelf ook wat te bieden moet hebben. Dat is natuurlijk wel ideaal, maar als jij maar heel weinig te bieden hebt, en toch veel eist, en diegene die aan jouw eisen voldoet wil ook graag met jou zijn, zie ik er niets slechts in.
Missdemeanor, daar zit denk ik wel wat in, die theorie.
Missdemeanor, daar zit denk ik wel wat in, die theorie.
donderdag 31 januari 2008 om 18:27
Vent, ja ik voel mezelf wel dusdanig goed dat ik denk dat ik ook een tien ben voor mijn partner (of een negen en half )
Persoonlijk denk ik dat er niemand is die beter of leuker voor mijn vriend is dan ik. Ik hoop dat hij dat ook denkt over zichzelf zeg! Als je jezelf niet leuk vindt, hoe wil je dan in godsnaam een ander wijs maken dat je dat bent? Of hangt dat dan af van hoe die ander jou beoordeelt? (dus doordat mijn vriend mij een tien vind, kan ik mij ook beter voelen over mezelf?)
En als ik over tien jaar rimpels krijg (even afkloppen, dan ben ik pas 33!!!), en hij zou daarom liever een ander willen, dan 'mag' hij dat zeer zeker ja. Want zo iemand voldoet dan niet meteen niet meer aan mijn wensen / eisen
Persoonlijk denk ik dat er niemand is die beter of leuker voor mijn vriend is dan ik. Ik hoop dat hij dat ook denkt over zichzelf zeg! Als je jezelf niet leuk vindt, hoe wil je dan in godsnaam een ander wijs maken dat je dat bent? Of hangt dat dan af van hoe die ander jou beoordeelt? (dus doordat mijn vriend mij een tien vind, kan ik mij ook beter voelen over mezelf?)
En als ik over tien jaar rimpels krijg (even afkloppen, dan ben ik pas 33!!!), en hij zou daarom liever een ander willen, dan 'mag' hij dat zeer zeker ja. Want zo iemand voldoet dan niet meteen niet meer aan mijn wensen / eisen
donderdag 31 januari 2008 om 18:27
Ja dat denk ik ook. Maar ik denk daarnaast ook dat je uiteindelijk als 6je die zich een 10 voelt ook wel door de mand valt. Als jij nog te lui bent om een uitkering te regelen en jezelf toch niet als lui wil zien is de kans groot dat een ander je alsnog gewoon lui vind. Ik zeg niet dat dat voor mensen hier opgaat hoor, tis maar een voorbeeldje. Het is ook wat je uit een relatie haalt.
Als je een relatie nodig denkt te hebben, zal je denk ik eerder met minder genoegen nemen als wanneer je een relatie als leuk maar graag of niet toevoeging in je leven ziet. En los van hoe je jezelf ervaart zul je dan ook tot meer bereid zijn om die relatie in stand te houden. Wat de ander dan ook weer aanvoelt en wat daardoor nogal eens tot ongezonde patronen wil leiden. Zelf wil ik mijn relatie goed houden, doe ik daar moeite voor en neem ik zeker niet met iedereen genoegen maar los daarvan, hoeft hij maar 1x te slaan of vreemd te gaan en t is voorbij. Ik kan me voorstellen dat dat moeilijker is als een relatie als meer functioneert dan alleen als relatie, als je begrijpt wat ik bedoel. In die zin denk ik dat het alleen maar gezond is, als je eisen durft te stellen en het ook echt niet doet voor minder.
Maar er is een wisselwerking. Hoe veeleisender jij bent, hoe veeleisender een ander naar jou kan zijn (gewoon op basis van jouw eigen gedrag) en daar moet je ook maar zin in hebben. Ik vind het namelijk zelf ook fijn als ik nog een beetje mezelf kan zijn. Genoegen nemen met iemand die je niet oke vind uit onzekerheid gebeurd denk ik inderdaad wel veel. Maar er zijn ook zat mensen die een 8 uitstralen terwijl ze een 6 zijn...
En daar kom je dan ook nog wel achter...
Als je een relatie nodig denkt te hebben, zal je denk ik eerder met minder genoegen nemen als wanneer je een relatie als leuk maar graag of niet toevoeging in je leven ziet. En los van hoe je jezelf ervaart zul je dan ook tot meer bereid zijn om die relatie in stand te houden. Wat de ander dan ook weer aanvoelt en wat daardoor nogal eens tot ongezonde patronen wil leiden. Zelf wil ik mijn relatie goed houden, doe ik daar moeite voor en neem ik zeker niet met iedereen genoegen maar los daarvan, hoeft hij maar 1x te slaan of vreemd te gaan en t is voorbij. Ik kan me voorstellen dat dat moeilijker is als een relatie als meer functioneert dan alleen als relatie, als je begrijpt wat ik bedoel. In die zin denk ik dat het alleen maar gezond is, als je eisen durft te stellen en het ook echt niet doet voor minder.
Maar er is een wisselwerking. Hoe veeleisender jij bent, hoe veeleisender een ander naar jou kan zijn (gewoon op basis van jouw eigen gedrag) en daar moet je ook maar zin in hebben. Ik vind het namelijk zelf ook fijn als ik nog een beetje mezelf kan zijn. Genoegen nemen met iemand die je niet oke vind uit onzekerheid gebeurd denk ik inderdaad wel veel. Maar er zijn ook zat mensen die een 8 uitstralen terwijl ze een 6 zijn...
En daar kom je dan ook nog wel achter...
donderdag 31 januari 2008 om 18:30
Vent, 'het beste' betekent voor mij niet 'perfect op alle fronten'. Niets en niemand is perfect op alle fronten natuurlijk. Dat ik mijn vriend de allerleukste man vind die ik ken, lijkt mij helemaal niet zo'n onredelijke eis. Ik vind 't gek als je eigenlijk wel leukere mannen kent, maar dan toch maar bij je vriend blijft. Dan haal je jezelf naar beneden, in mijn ogen. En hem ook, want hij verdient iemand die hem de leukste vindt die er bestaat. Als mijn vriend me comme si comme ça zou vinden zou ik dat toch wel een van de pijnlijkste dingen vinden die ik me kan bedenken.
donderdag 31 januari 2008 om 18:37
Vent, perfect in algemeenheid is toch wat anders dan perfect voor jou. Ik denk dat het daarom gaat.
Mijn man zal vast niet voor elke vrouw God's gift zijn, maar voor mij komt hij toch heel dicht bij perfectie. En andersom geldt dat, zo vertelt hij me regelmatig, zeker ook. Ik ken niemand bij wie ik liever zou zijn, ik ken niemand die ik leuker, lekkerder of liever vind, ik ken niemand die ik zo'n mooi mens vind als hij. En andersom net zo.
Zoals Margaretha al zei: Waarom zou je genoegen nemen met iemand die jij niet het allerleukste vindt? Ik zou het in ieder geval vreselijk vinden als ik wist dat mijn man iemand anders eigenlijk leuker vindt dan mij. Dat verdient hij dan niet, maar sterker nog, dat verdien ik ook niet. Want ik vind dat ik niet alleen iemand verdien die ík een tien vind, ik vind ook dat ik iemand verdien die mij ziet als een tien.
Mijn man zal vast niet voor elke vrouw God's gift zijn, maar voor mij komt hij toch heel dicht bij perfectie. En andersom geldt dat, zo vertelt hij me regelmatig, zeker ook. Ik ken niemand bij wie ik liever zou zijn, ik ken niemand die ik leuker, lekkerder of liever vind, ik ken niemand die ik zo'n mooi mens vind als hij. En andersom net zo.
Zoals Margaretha al zei: Waarom zou je genoegen nemen met iemand die jij niet het allerleukste vindt? Ik zou het in ieder geval vreselijk vinden als ik wist dat mijn man iemand anders eigenlijk leuker vindt dan mij. Dat verdient hij dan niet, maar sterker nog, dat verdien ik ook niet. Want ik vind dat ik niet alleen iemand verdien die ík een tien vind, ik vind ook dat ik iemand verdien die mij ziet als een tien.
donderdag 31 januari 2008 om 19:06
Nou precies.
Ieder mens heeft bepaalde sterke en zwakke punten. Het is belangrijk dat die aansluiten bij de wensen van de partner. Wat is dan het probleem als iemand zegt dat hun man "lelijk" is maar wel andere voor die vrouw belangrijkere eigenschappen bezit ?
Maar we dwalen af eigenlijk. Waar ik het over had was over mensen die in abstracte vorm allerlei (oppervlakkige) eisen hebben aan hun partners.
Nou ja, het blijft een wiskundige feit dat we niet allemaal een bovengemiddeld aantrekkelijke partner kunnen hebben.
Ieder mens heeft bepaalde sterke en zwakke punten. Het is belangrijk dat die aansluiten bij de wensen van de partner. Wat is dan het probleem als iemand zegt dat hun man "lelijk" is maar wel andere voor die vrouw belangrijkere eigenschappen bezit ?
Maar we dwalen af eigenlijk. Waar ik het over had was over mensen die in abstracte vorm allerlei (oppervlakkige) eisen hebben aan hun partners.
Nou ja, het blijft een wiskundige feit dat we niet allemaal een bovengemiddeld aantrekkelijke partner kunnen hebben.
donderdag 31 januari 2008 om 19:25
Grappig,
Ik zit nu even op wat andere fora het nieuws over Peter R de Vries te lezen, en ja hoor, erg veel postings gaan over het feit dat hij een naar persoon zou zijn en een glijer zou zijn en dat mensen hem niet gunnen dat hij deze zaak opgelost zou hebben. Zo diep kan dat kennelijk gaan, dat je liever hebt dat een misdaad die al jaren de wereld in zijn greep houdt níet opgelost wordt dan dat Peter R de Vries hem oplost.
*schudt hoofd in verbijstering*
Ik zit nu even op wat andere fora het nieuws over Peter R de Vries te lezen, en ja hoor, erg veel postings gaan over het feit dat hij een naar persoon zou zijn en een glijer zou zijn en dat mensen hem niet gunnen dat hij deze zaak opgelost zou hebben. Zo diep kan dat kennelijk gaan, dat je liever hebt dat een misdaad die al jaren de wereld in zijn greep houdt níet opgelost wordt dan dat Peter R de Vries hem oplost.
*schudt hoofd in verbijstering*
Am Yisrael Chai!
donderdag 31 januari 2008 om 19:26
Dat is heel wat anders. In jouw eerste post zeg je dat Daar is het niet "ik streef naar het beste", maar is het veel meer "alleen het beste is goed genoeg voor mij".
Je mag streven naar, hopen op, dromen van, werken aan wat je wilt, maar je hebt nergens zomaar recht op.
En daar reageerde ik op. Ik denk namelijk wel dat ik zomaar recht heb op een geweldig leven, een geweldige man, een geweldige baan, veel geluk. Waarom niet?
Je mag streven naar, hopen op, dromen van, werken aan wat je wilt, maar je hebt nergens zomaar recht op.
En daar reageerde ik op. Ik denk namelijk wel dat ik zomaar recht heb op een geweldig leven, een geweldige man, een geweldige baan, veel geluk. Waarom niet?
donderdag 31 januari 2008 om 19:28
Grappig Margaretha, ik heb ook in al mijn relaties gedacht dat er niemand leuker of beter voor mijn vriend was dan ik, en over sommigen denk ik dat nog steeds .
Trouwens, twee exvriendjes hebben me dat jaren na dato zélf ook gezegd, die hadden erge spijt dat het uit was. Ik toen al niet meer, want ik ben vrij rigoreus.
Trouwens, twee exvriendjes hebben me dat jaren na dato zélf ook gezegd, die hadden erge spijt dat het uit was. Ik toen al niet meer, want ik ben vrij rigoreus.
Am Yisrael Chai!
donderdag 31 januari 2008 om 19:29
quote:Margaretha2 schreef op 31 januari 2008 @ 19:26:
Dat is heel wat anders. In jouw eerste post zeg je dat Daar is het niet "ik streef naar het beste", maar is het veel meer "alleen het beste is goed genoeg voor mij".
Je mag streven naar, hopen op, dromen van, werken aan wat je wilt, maar je hebt nergens zomaar recht op.
En daar reageerde ik op. Ik denk namelijk wel dat ik zomaar recht heb op een geweldig leven, een geweldige man, een geweldige baan, veel geluk. Waarom niet? Alweer eens met je. Waarom inderdaad niet?
Dat is heel wat anders. In jouw eerste post zeg je dat Daar is het niet "ik streef naar het beste", maar is het veel meer "alleen het beste is goed genoeg voor mij".
Je mag streven naar, hopen op, dromen van, werken aan wat je wilt, maar je hebt nergens zomaar recht op.
En daar reageerde ik op. Ik denk namelijk wel dat ik zomaar recht heb op een geweldig leven, een geweldige man, een geweldige baan, veel geluk. Waarom niet? Alweer eens met je. Waarom inderdaad niet?
Am Yisrael Chai!
donderdag 31 januari 2008 om 19:55
Geweldig alles... je mag het willen, maar een 'recht' ?? Iets wat jij verdiend hebt ofzo ?
Er zijn twee mogelijkheden, of je vindt dat anderen dat 'recht' dan ook hebben. Dus iedereen mag dan die bovengemiddelde superpartner, superbaan, en superleven hebben. En dat kan niet.
Of je vindt dat je meer rechten hebt dat anderen.
Er zijn twee mogelijkheden, of je vindt dat anderen dat 'recht' dan ook hebben. Dus iedereen mag dan die bovengemiddelde superpartner, superbaan, en superleven hebben. En dat kan niet.
Of je vindt dat je meer rechten hebt dat anderen.
donderdag 31 januari 2008 om 20:09
quote:Vent70 schreef op 31 januari 2008 @ 19:55:
Geweldig alles... je mag het willen, maar een 'recht' ?? Iets wat jij verdiend hebt ofzo ?
Er zijn twee mogelijkheden, of je vindt dat anderen dat 'recht' dan ook hebben. Dus iedereen mag dan die bovengemiddelde superpartner, superbaan, en superleven hebben. En dat kan niet.
Of je vindt dat je meer rechten hebt dat anderen.maar voor iedereen is de definitie anders wat betreft de superpartner, baan en leven. En iedereen heeft het recht op een zo goed mogelijk leven zoals hij of zij dat wil. Wat voor mij super is,hoeft dat voor jou niet te zijn
Geweldig alles... je mag het willen, maar een 'recht' ?? Iets wat jij verdiend hebt ofzo ?
Er zijn twee mogelijkheden, of je vindt dat anderen dat 'recht' dan ook hebben. Dus iedereen mag dan die bovengemiddelde superpartner, superbaan, en superleven hebben. En dat kan niet.
Of je vindt dat je meer rechten hebt dat anderen.maar voor iedereen is de definitie anders wat betreft de superpartner, baan en leven. En iedereen heeft het recht op een zo goed mogelijk leven zoals hij of zij dat wil. Wat voor mij super is,hoeft dat voor jou niet te zijn
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 31 januari 2008 om 20:23
quote:Vent70 schreef op 31 januari 2008 @ 20:18:
Rosanna, gedeeltelijk is dat ook waar, maar zeer gedeeltelijk. Ik denk dat de definitie van 'super' voor de meeste mensen wel overeenkomt. Of denk je dat lelijke mensen ook blind zijn ?Nee,ik denk niet dat lelijke mensen blind zijn! Maar ook dat is subjectief. Wat ik een mooie man vind, hoeft mijn buurvrouw niet mooi te vinden.
Rosanna, gedeeltelijk is dat ook waar, maar zeer gedeeltelijk. Ik denk dat de definitie van 'super' voor de meeste mensen wel overeenkomt. Of denk je dat lelijke mensen ook blind zijn ?Nee,ik denk niet dat lelijke mensen blind zijn! Maar ook dat is subjectief. Wat ik een mooie man vind, hoeft mijn buurvrouw niet mooi te vinden.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 31 januari 2008 om 20:38
quote:Vent70 schreef op 31 januari 2008 @ 19:55:
Geweldig alles... je mag het willen, maar een 'recht' ?? Iets wat jij verdiend hebt ofzo ?
Er zijn twee mogelijkheden, of je vindt dat anderen dat 'recht' dan ook hebben. Dus iedereen mag dan die bovengemiddelde superpartner, superbaan, en superleven hebben. En dat kan niet.
Of je vindt dat je meer rechten hebt dat anderen.
Vergeef 't me als ik me vergist, maar 'rechten' zou toch juist dingen die je niet hoeft te verdienen? Ik noem maar even 't recht op gezondheidszorg, onderwijs, een dak boven je hoofd, etc.
En ja, ik vind dat iedereen recht heeft op een gelukkig leven, want ik denk niet dat geluk een grote taart is en als ik er dan een heel groot stuk uitsnij, er minder voor jou over blijft. Ik denk dat geluk iets is wat oneindig is.
Ik vind mijn vriend een gruwelijk lekker ding. Maar ik kom wel vaker mooie mannen tegen. Echter, hoe meer mannen ik leer kennen, hoe leuker ik mijn vriend vind. Want er is natuurlijk méér dan uiterlijk. En als 't ook op andere belangrijke punten je droompartner is, is dat natuurlijk geweldig. Wat niet inhoudt dat mijn vriend voor de buurvrouw ook haar droompartner is. Misschien vindt zij hem wel te nuchter, te ambitieus, te dominant, te opruimerig, weet ik veel. Dingen die ik in iemand waardeer, zijn niet 'algemeen'. Hetzelfde natuurlijk met een baan, ik heb zelf eens een lange zomer in een postkamer van een groot bedrijf gewerkt en was wel blij toen ik wegging. Echter, er waren daar ook mensen die er al vijfentwintig jaar werkten, en vijfentwintig jaar met plezier opstonden en fluitend binnenkwamen.
Wat mij betreft kan wél iedereen een superleven hebben.
Dat is uiteraard niet sinoniem voor 'geen tegenslag'. Laten we wel wezen, iedereen kent tegenslag. Dat wil niet zeggen dat je dan geen geweldig leven kan leiden.
En als ík een geweldig leven leidt, zorgt dat er niet voor dat jouw leven minder is, of dat er minder geweldigheid overblijft voor jou.
Geweldig alles... je mag het willen, maar een 'recht' ?? Iets wat jij verdiend hebt ofzo ?
Er zijn twee mogelijkheden, of je vindt dat anderen dat 'recht' dan ook hebben. Dus iedereen mag dan die bovengemiddelde superpartner, superbaan, en superleven hebben. En dat kan niet.
Of je vindt dat je meer rechten hebt dat anderen.
Vergeef 't me als ik me vergist, maar 'rechten' zou toch juist dingen die je niet hoeft te verdienen? Ik noem maar even 't recht op gezondheidszorg, onderwijs, een dak boven je hoofd, etc.
En ja, ik vind dat iedereen recht heeft op een gelukkig leven, want ik denk niet dat geluk een grote taart is en als ik er dan een heel groot stuk uitsnij, er minder voor jou over blijft. Ik denk dat geluk iets is wat oneindig is.
Ik vind mijn vriend een gruwelijk lekker ding. Maar ik kom wel vaker mooie mannen tegen. Echter, hoe meer mannen ik leer kennen, hoe leuker ik mijn vriend vind. Want er is natuurlijk méér dan uiterlijk. En als 't ook op andere belangrijke punten je droompartner is, is dat natuurlijk geweldig. Wat niet inhoudt dat mijn vriend voor de buurvrouw ook haar droompartner is. Misschien vindt zij hem wel te nuchter, te ambitieus, te dominant, te opruimerig, weet ik veel. Dingen die ik in iemand waardeer, zijn niet 'algemeen'. Hetzelfde natuurlijk met een baan, ik heb zelf eens een lange zomer in een postkamer van een groot bedrijf gewerkt en was wel blij toen ik wegging. Echter, er waren daar ook mensen die er al vijfentwintig jaar werkten, en vijfentwintig jaar met plezier opstonden en fluitend binnenkwamen.
Wat mij betreft kan wél iedereen een superleven hebben.
Dat is uiteraard niet sinoniem voor 'geen tegenslag'. Laten we wel wezen, iedereen kent tegenslag. Dat wil niet zeggen dat je dan geen geweldig leven kan leiden.
En als ík een geweldig leven leidt, zorgt dat er niet voor dat jouw leven minder is, of dat er minder geweldigheid overblijft voor jou.
donderdag 31 januari 2008 om 21:12
Wie meer initiatief neemt, meer onderneemt en meer zijn of haar best doet en meer te bieden heeft, HEEFT ook meer rechten. En terecht.
Ja ik heb moeite gedaan mijn super partner te vinden, ja ik doe moeite een goede partner te zijn. Heb ik daarmee meer recht op relatie geluk dan mijn buurmeisje die voor de geraniums zit en zich verbaasd dat haar prins op t witte paard zich niet op een dienblad presenteert? Duh. Als je iets wil, moet je zorgen dat je het krijgt. Wat nou gelijke rechten? DOE er wat aan zou k zeggen.
Ja ik heb moeite gedaan mijn super partner te vinden, ja ik doe moeite een goede partner te zijn. Heb ik daarmee meer recht op relatie geluk dan mijn buurmeisje die voor de geraniums zit en zich verbaasd dat haar prins op t witte paard zich niet op een dienblad presenteert? Duh. Als je iets wil, moet je zorgen dat je het krijgt. Wat nou gelijke rechten? DOE er wat aan zou k zeggen.
vrijdag 1 februari 2008 om 13:04
Dit topic blijft een beetje in mijn hoofd zitten. Vooral vanwege de negatieve associaties die het opriep. En daar zat ik over na te denken. Ik kreeg namelijk juist positieve associaties bij dit topic. Zoals ik ook direct positieve gevoelens krijg bij het woord "uitblinker". En daar was ik juist zo blij mee. Het hele forum staat eigenlijk bol van negativiteit, problemen, onzekerheid, patiënten en sores.
Ergens had ik gehoopt dat dit topic zou uitmonden in een stimulerend iets. Positieve verhalen van succesvolle mensen. Inzichten. Inspiratie. Ik lees zelf graag interviews met mensen die iets van hun leven gemaakt hebben. Die door het geloof in eigen kunnen gewoon altijd doorgegaan zijn, wat de omgeving ook zei. Hoe mensen gekomen zijn waar ze nu zijn. Dat soort dingen.
Ik las laatst dat Oprah een nieuwe zender ( geloof ik) zou gaan beginnen. Met alleen maar inspirerende uitzendingen. Lijkt mij wel wat. Maar ik geloof dat het iets typisch Amerikaans is om je te willen optrekken aan anderen ipv diegene naar beneden te willen halen. Hier op het forum denk ik wel eens dat mensen energie halen uit de sores van een ander. Zo van " zo slecht gaat het mij nog niet". En dan hoeven ze niks te doen. Ik zie het liever andersom. dat ik denk "zó goed gaat het mij nog niet". En dat ik dan wat doe.
Kortom: ik ben die negativiteit zat. En ik verwijs graag door naar het onderschrijft van Lindy die de volgende uitspraak van Loesje bevat: Vandaag besloot ik dat ik alles kon.
Zouden meer mensen moeten doen.
Ergens had ik gehoopt dat dit topic zou uitmonden in een stimulerend iets. Positieve verhalen van succesvolle mensen. Inzichten. Inspiratie. Ik lees zelf graag interviews met mensen die iets van hun leven gemaakt hebben. Die door het geloof in eigen kunnen gewoon altijd doorgegaan zijn, wat de omgeving ook zei. Hoe mensen gekomen zijn waar ze nu zijn. Dat soort dingen.
Ik las laatst dat Oprah een nieuwe zender ( geloof ik) zou gaan beginnen. Met alleen maar inspirerende uitzendingen. Lijkt mij wel wat. Maar ik geloof dat het iets typisch Amerikaans is om je te willen optrekken aan anderen ipv diegene naar beneden te willen halen. Hier op het forum denk ik wel eens dat mensen energie halen uit de sores van een ander. Zo van " zo slecht gaat het mij nog niet". En dan hoeven ze niks te doen. Ik zie het liever andersom. dat ik denk "zó goed gaat het mij nog niet". En dat ik dan wat doe.
Kortom: ik ben die negativiteit zat. En ik verwijs graag door naar het onderschrijft van Lindy die de volgende uitspraak van Loesje bevat: Vandaag besloot ik dat ik alles kon.
Zouden meer mensen moeten doen.
vrijdag 1 februari 2008 om 21:23
Dit topic is zo lang, dat ik niet precies meer weet wat er nou wél en wat níet in past, maar ik hoop te reageren op 'middelmatigheid'.
Mijn broer, zus en ik gingen alledrie tegelijk studeren, respectievelijk een MBO, een HBO en een universitaire opleiding. Er zijn mensen die zouden zeggen 'jammer, dat broer geen HBO doet, jammer dat zus geen WO doet', maar wij hebben alledrie iets gedaan waar we HEEL goed in zijn én heel goed in geworden zijn. Broer en zus hebben toelating moeten doen tot hun opleidingen en steken op creatief, creërend gebeid mijlen ver boven mij uit. Ik ben dan ook altijd geweldig trots op hun, en vind mijn WO diploma soms maar 'peanuts'... het enige wat ik daarvoor heb moeten doen is op het goede moment de goede bladzijden voor een tentamen open te slaan!
Mijn ouders zijn altijd heel trots op ons allen geweest, omdat we alledrie deden wat het best bij ons paste, wat we het leukst vonden en waar we met veel plezier mee bezig waren (en nog steeds zijn). En ik denk dat dat het belangrijkste is.
Mijn broer, zus en ik gingen alledrie tegelijk studeren, respectievelijk een MBO, een HBO en een universitaire opleiding. Er zijn mensen die zouden zeggen 'jammer, dat broer geen HBO doet, jammer dat zus geen WO doet', maar wij hebben alledrie iets gedaan waar we HEEL goed in zijn én heel goed in geworden zijn. Broer en zus hebben toelating moeten doen tot hun opleidingen en steken op creatief, creërend gebeid mijlen ver boven mij uit. Ik ben dan ook altijd geweldig trots op hun, en vind mijn WO diploma soms maar 'peanuts'... het enige wat ik daarvoor heb moeten doen is op het goede moment de goede bladzijden voor een tentamen open te slaan!
Mijn ouders zijn altijd heel trots op ons allen geweest, omdat we alledrie deden wat het best bij ons paste, wat we het leukst vonden en waar we met veel plezier mee bezig waren (en nog steeds zijn). En ik denk dat dat het belangrijkste is.
zaterdag 2 februari 2008 om 19:31
quote:Evidenza schreef op 01 februari 2008 @ 13:04:
Dit topic blijft een beetje in mijn hoofd zitten. Vooral vanwege de negatieve associaties die het opriep. En daar zat ik over na te denken. Ik kreeg namelijk juist positieve associaties bij dit topic. Zoals ik ook direct positieve gevoelens krijg bij het woord "uitblinker". En daar was ik juist zo blij mee. Het hele forum staat eigenlijk bol van negativiteit, problemen, onzekerheid, patiënten en sores.
Ergens had ik gehoopt dat dit topic zou uitmonden in een stimulerend iets. Positieve verhalen van succesvolle mensen. Inzichten. Inspiratie. Ik lees zelf graag interviews met mensen die iets van hun leven gemaakt hebben. Die door het geloof in eigen kunnen gewoon altijd doorgegaan zijn, wat de omgeving ook zei. Hoe mensen gekomen zijn waar ze nu zijn. Dat soort dingen.
Ik las laatst dat Oprah een nieuwe zender ( geloof ik) zou gaan beginnen. Met alleen maar inspirerende uitzendingen. Lijkt mij wel wat. Maar ik geloof dat het iets typisch Amerikaans is om je te willen optrekken aan anderen ipv diegene naar beneden te willen halen. Hier op het forum denk ik wel eens dat mensen energie halen uit de sores van een ander. Zo van " zo slecht gaat het mij nog niet". En dan hoeven ze niks te doen. Ik zie het liever andersom. dat ik denk "zó goed gaat het mij nog niet". En dat ik dan wat doe.
Kortom: ik ben die negativiteit zat. En ik verwijs graag door naar het onderschrijft van Lindy die de volgende uitspraak van Loesje bevat: Vandaag besloot ik dat ik alles kon.
Zouden meer mensen moeten doen.
Goeie post, Evidenza!
Misschien zou je zelf willen aftrappen met een inspirerend verhaal? Ik had zelf namelijk liever ook gezien dat hier successtories op gevolgd waren. Maar ik heb even geen inspiratie.
Dit topic blijft een beetje in mijn hoofd zitten. Vooral vanwege de negatieve associaties die het opriep. En daar zat ik over na te denken. Ik kreeg namelijk juist positieve associaties bij dit topic. Zoals ik ook direct positieve gevoelens krijg bij het woord "uitblinker". En daar was ik juist zo blij mee. Het hele forum staat eigenlijk bol van negativiteit, problemen, onzekerheid, patiënten en sores.
Ergens had ik gehoopt dat dit topic zou uitmonden in een stimulerend iets. Positieve verhalen van succesvolle mensen. Inzichten. Inspiratie. Ik lees zelf graag interviews met mensen die iets van hun leven gemaakt hebben. Die door het geloof in eigen kunnen gewoon altijd doorgegaan zijn, wat de omgeving ook zei. Hoe mensen gekomen zijn waar ze nu zijn. Dat soort dingen.
Ik las laatst dat Oprah een nieuwe zender ( geloof ik) zou gaan beginnen. Met alleen maar inspirerende uitzendingen. Lijkt mij wel wat. Maar ik geloof dat het iets typisch Amerikaans is om je te willen optrekken aan anderen ipv diegene naar beneden te willen halen. Hier op het forum denk ik wel eens dat mensen energie halen uit de sores van een ander. Zo van " zo slecht gaat het mij nog niet". En dan hoeven ze niks te doen. Ik zie het liever andersom. dat ik denk "zó goed gaat het mij nog niet". En dat ik dan wat doe.
Kortom: ik ben die negativiteit zat. En ik verwijs graag door naar het onderschrijft van Lindy die de volgende uitspraak van Loesje bevat: Vandaag besloot ik dat ik alles kon.
Zouden meer mensen moeten doen.
Goeie post, Evidenza!
Misschien zou je zelf willen aftrappen met een inspirerend verhaal? Ik had zelf namelijk liever ook gezien dat hier successtories op gevolgd waren. Maar ik heb even geen inspiratie.
Am Yisrael Chai!
donderdag 7 februari 2008 om 15:38
Ik was dit topic even vergeten!
Ik las net nog het verhaal van een stel dat over de hele wereld reist om aan mooie woonspullen te komen die ze verkopen vanuit hun eigen huis. Een kást van een huis, that is. En deze carriere hebben ze omdat iedereen zei dat ze hun huis altijd zo leuk ingericht hadden. Dan kun je denken "bedankt voor het compliment en trots gaan zitten wezen" of je denkt "hmmm, zou ik daar iets mee kunnen".
En ik vind Diane von Furstenberg altijd zo'n inspiratie. Om in principe met één wikkeljurk de hele modeindustrie te veroveren. En ook nog twee keer
Daar ben ik ook altijd mee bezig, dat ene ding, dat ene concept waarmee je de wereld verovert.
Ik zal nog eens nadenken over meer inspirerende verhalen. Er was ook zo'n gozer die t-shirtjes maakte en daar nu een complete kledinglijn van heeft weten te maken. Of wat te denken van Percy Irausquin? Of Otazu? Vanuit een marktkraampje een wereldbedrijf opzetten en samenwerken met de grootste namen uit de branche. Hetzelfde geldt voor Bibi ( geloof ik) die met gevonden steentjes en schelpen aangevuld met medaillons en oude schatten sieraden ontwerpt. Of Addy van de Krommenacker. Geen diploma of niks en wint nu prestigieuze modeprijzen. Prachtig vind ik dat.
Hmm, mij interesses worden wel erg duidelijk nu he?
Ik las net nog het verhaal van een stel dat over de hele wereld reist om aan mooie woonspullen te komen die ze verkopen vanuit hun eigen huis. Een kást van een huis, that is. En deze carriere hebben ze omdat iedereen zei dat ze hun huis altijd zo leuk ingericht hadden. Dan kun je denken "bedankt voor het compliment en trots gaan zitten wezen" of je denkt "hmmm, zou ik daar iets mee kunnen".
En ik vind Diane von Furstenberg altijd zo'n inspiratie. Om in principe met één wikkeljurk de hele modeindustrie te veroveren. En ook nog twee keer
Daar ben ik ook altijd mee bezig, dat ene ding, dat ene concept waarmee je de wereld verovert.
Ik zal nog eens nadenken over meer inspirerende verhalen. Er was ook zo'n gozer die t-shirtjes maakte en daar nu een complete kledinglijn van heeft weten te maken. Of wat te denken van Percy Irausquin? Of Otazu? Vanuit een marktkraampje een wereldbedrijf opzetten en samenwerken met de grootste namen uit de branche. Hetzelfde geldt voor Bibi ( geloof ik) die met gevonden steentjes en schelpen aangevuld met medaillons en oude schatten sieraden ontwerpt. Of Addy van de Krommenacker. Geen diploma of niks en wint nu prestigieuze modeprijzen. Prachtig vind ik dat.
Hmm, mij interesses worden wel erg duidelijk nu he?
donderdag 7 februari 2008 om 17:40
Lijken me inderdaad goede voorbeelden van creativiteit en gezonde ondernemingslust. Daar voel ik dan wel enige nuance bij. Dit zijn toevallige de verhalen die inderdaad succesvol zijn geworden. Er zijn natuurlijk ook voorbeelden van ondernemingslust, een prima mentaliteit en toch falen. Waardoor is soms moeilijk te vinden. Leuke bedrijven die tóch failliet gaan, goed uitgewerkte ideetjes die toch niet aanslaan. Ik denk dat dat de grote angst is van degenen die uiteindelijk niets met hun idee doen.
Het is soms moeilijk het juiste moment te bepalen. Te bepalen of jouw idee goed genoeg is, of je wel genoeg kan en weet. Of je niet gewoon overmoedig of naief bent. Of zoals Oprah zei m.b.t. het boek 'do you' What if you is a fool? Dat kan natuurlijk ook nog. Ik denk dat daar de moeilijkheid zit. Dat veel mensen daarom liever op 'safe' spelen. Ikzelf ben meer type 12 ambachten 13 ongelukken. Dus op safe spelen is mijn ding niet. Maar ik ben daar, heel eerlijk gezegd, wel enigszins op aan het terugkomen. En er zijn momenten geweest dat een enorm succes in mijn hoofd een enorme fout in de uitwerking bevatte. Dan kon ik wel door de grond zakken. Het liefst met mn kop onder de dekens en er nooit meer onderuit. Toch zal ik het altijd weer proberen, met vallen en opstaan weliswaar, want dat is nogal een hardnekkig karaktertrekje.
Die balans vinden tussen naieve overmoed (een bedrijf beginnen zonder er ook maar iets vanaf te weten, dat komt voor...) en ambitie, is denk ik iets waardoor verschillende mensen verschillend uit komen. Om wat jouw persoonlijke risico's zijn, maar ook zelfvertrouwen en misschien inderdaad wel een beetje overmoed, maar ook hoeveel back up je hebt. Of je het je kunt veroorloven grote risico's te nemen. Een mens met niets te verliezen is wat dat betreft rijk. Want geheel vrij. Daarna ligt het moeilijker. Als je kinderen hebt, om maar eens een voor velen relevant iets te noemen, ga je anders om met risico's nemen (althans, dat zou naar mijn mening wel beter zijn).
Toch zou ik niet zo kunnen leven. Al wisselt het zich bij mij een beetje af. Het zou toch wel weer gaan kriebelen. Ik moet gewoon wat doen.
Het is soms moeilijk het juiste moment te bepalen. Te bepalen of jouw idee goed genoeg is, of je wel genoeg kan en weet. Of je niet gewoon overmoedig of naief bent. Of zoals Oprah zei m.b.t. het boek 'do you' What if you is a fool? Dat kan natuurlijk ook nog. Ik denk dat daar de moeilijkheid zit. Dat veel mensen daarom liever op 'safe' spelen. Ikzelf ben meer type 12 ambachten 13 ongelukken. Dus op safe spelen is mijn ding niet. Maar ik ben daar, heel eerlijk gezegd, wel enigszins op aan het terugkomen. En er zijn momenten geweest dat een enorm succes in mijn hoofd een enorme fout in de uitwerking bevatte. Dan kon ik wel door de grond zakken. Het liefst met mn kop onder de dekens en er nooit meer onderuit. Toch zal ik het altijd weer proberen, met vallen en opstaan weliswaar, want dat is nogal een hardnekkig karaktertrekje.
Die balans vinden tussen naieve overmoed (een bedrijf beginnen zonder er ook maar iets vanaf te weten, dat komt voor...) en ambitie, is denk ik iets waardoor verschillende mensen verschillend uit komen. Om wat jouw persoonlijke risico's zijn, maar ook zelfvertrouwen en misschien inderdaad wel een beetje overmoed, maar ook hoeveel back up je hebt. Of je het je kunt veroorloven grote risico's te nemen. Een mens met niets te verliezen is wat dat betreft rijk. Want geheel vrij. Daarna ligt het moeilijker. Als je kinderen hebt, om maar eens een voor velen relevant iets te noemen, ga je anders om met risico's nemen (althans, dat zou naar mijn mening wel beter zijn).
Toch zou ik niet zo kunnen leven. Al wisselt het zich bij mij een beetje af. Het zou toch wel weer gaan kriebelen. Ik moet gewoon wat doen.
