Relaties
alle pijlers
Mijn man heeft geen zin meer
zondag 5 juli 2020 om 13:00
Hallo iedereen.
De laatste jaren gaat het steeds minder goed tussen mijn man en ik, vooral tussen de laatste. Mijn man heeft de laatste jaren steeds minder zin om te vrijen. De reden waarvoor ik mij nog steeds niet bekend. Hij neemt zelf geen initiatief meer en wijst mij ook altijd af.
We zijn zeventien jaar samen. Ons seksleven was vroeger altijd goed. We namen beiden initiatief, we wezen elkaar nooit af, één van ons twee begon en dit eindigde altijd in goede seks. De laatste jaren was er wel af en toe een dipje, maar dit bleef nooit lang duren. Hij is mijn eerste relatie, hij had al meer ervaring. Vroeger probeerden we regelmatig iets uit (andere plekken (ook buitenshuis), speeltjes een ander standje), altijd op zijn initiatief. De laatste jaren kwamen we daar nooit meer aan toe. De klad kwam er wat in. Na heel wat moeilijke gesprekken (mijn man voelde zich vaak bekritiseerd en aangevallen), werd het weer wat beter. Om eerlijk te zijn bleef de seks wat eentonig (kort voorspel, één of twee standjes), maar nog steeds goed. Om één of andere reden is mijn man gestopt met initiatief nemen. We hadden steeds minder seks en hij wees mij altijd af. Nu is het bijna een jaar geleden dat we nog intiem zijn geweest. Ik had gehoopt dat de lockdown (en dus meer tijd voor elkaar) de situatie zou vooruithelpen, maar niets was minder waar.
Het ergste vind ik dat ik niet weet waar dit vandaan komt. Is hij gewoon op mij uit gekeken? Waarom bijft hij dan bij mij? Ik heb al alles geprobeerd. Met hem praten, hem met rust laten, tegen hem uitvliegen, een brief schrijven, leuke dingen plannen, hem beschuldigen van overspel (hij spendeert meer tijd met zijn gsm en de tv). Mijn man paait mij met loze beloftes (het komt wel goed) en zegt dat ik de situatie erger maak dan ze is. Ik weet het niet. Ik weet niet wat er aan de hand is (en mijn man kan het ook niet zeggen). Is dit normaal binnen een langere relatie?
Ik weet niet wat ik hiermee wil. Ik zie geen oplossing meer. Hoe moet ik dit aanpakken? Is dit herkenbaar?
Bedankt.
De laatste jaren gaat het steeds minder goed tussen mijn man en ik, vooral tussen de laatste. Mijn man heeft de laatste jaren steeds minder zin om te vrijen. De reden waarvoor ik mij nog steeds niet bekend. Hij neemt zelf geen initiatief meer en wijst mij ook altijd af.
We zijn zeventien jaar samen. Ons seksleven was vroeger altijd goed. We namen beiden initiatief, we wezen elkaar nooit af, één van ons twee begon en dit eindigde altijd in goede seks. De laatste jaren was er wel af en toe een dipje, maar dit bleef nooit lang duren. Hij is mijn eerste relatie, hij had al meer ervaring. Vroeger probeerden we regelmatig iets uit (andere plekken (ook buitenshuis), speeltjes een ander standje), altijd op zijn initiatief. De laatste jaren kwamen we daar nooit meer aan toe. De klad kwam er wat in. Na heel wat moeilijke gesprekken (mijn man voelde zich vaak bekritiseerd en aangevallen), werd het weer wat beter. Om eerlijk te zijn bleef de seks wat eentonig (kort voorspel, één of twee standjes), maar nog steeds goed. Om één of andere reden is mijn man gestopt met initiatief nemen. We hadden steeds minder seks en hij wees mij altijd af. Nu is het bijna een jaar geleden dat we nog intiem zijn geweest. Ik had gehoopt dat de lockdown (en dus meer tijd voor elkaar) de situatie zou vooruithelpen, maar niets was minder waar.
Het ergste vind ik dat ik niet weet waar dit vandaan komt. Is hij gewoon op mij uit gekeken? Waarom bijft hij dan bij mij? Ik heb al alles geprobeerd. Met hem praten, hem met rust laten, tegen hem uitvliegen, een brief schrijven, leuke dingen plannen, hem beschuldigen van overspel (hij spendeert meer tijd met zijn gsm en de tv). Mijn man paait mij met loze beloftes (het komt wel goed) en zegt dat ik de situatie erger maak dan ze is. Ik weet het niet. Ik weet niet wat er aan de hand is (en mijn man kan het ook niet zeggen). Is dit normaal binnen een langere relatie?
Ik weet niet wat ik hiermee wil. Ik zie geen oplossing meer. Hoe moet ik dit aanpakken? Is dit herkenbaar?
Bedankt.
zondag 5 juli 2020 om 22:54
Je wilt dat je man verandert (naar wie hij was in dit geval). Hij is daartoe niet bereid. Misschien wordt het tijd om eens na te gaan denken wat jij kan doen. Hij gaat niets doen, maar jij kan nog steeds ergens voor kiezen: blijven en geen sex, blijven en vreemdgaan, weggaan, etcetera. Neem de regie!
zondag 5 juli 2020 om 23:06
Inderdaad TO, wat ga je doen nu het duidelijk is dat hij je negeert, geen gesprek wenst en niet geïnteresseerd is in jouw behoefte?
Jij bent aan zet.
Je kunt ook zelf de hort op; ga een weekend alleen weg en schakel je telefoon uit.
Maak een Tinderprofiel aan.
Consulteer een echtscheidingsadvocaat.
Of verlaag je tot privacyschendende methodes als zijn mobiel en computer controleren.
Even serieus nu ; ik begrijp niet dat je het gesprek niet afdwingt. Tv kijken en wéér het gesprek niet aangaan?!
Maak die afspraak bij een relatietherapeut en zet hem voor het blok.
Maak desnoods drie afspraken: één voor hem, één voor jou en daarna één voor jullie samen.
Jij bent aan zet.
Je kunt ook zelf de hort op; ga een weekend alleen weg en schakel je telefoon uit.
Maak een Tinderprofiel aan.
Consulteer een echtscheidingsadvocaat.
Of verlaag je tot privacyschendende methodes als zijn mobiel en computer controleren.
Even serieus nu ; ik begrijp niet dat je het gesprek niet afdwingt. Tv kijken en wéér het gesprek niet aangaan?!
Maak die afspraak bij een relatietherapeut en zet hem voor het blok.
Maak desnoods drie afspraken: één voor hem, één voor jou en daarna één voor jullie samen.
De toekomst is niet meer wat het was
zondag 5 juli 2020 om 23:22
Lastige situatie TO.
Ik kom net uit een relatie waarin ik aan de kant van jouw man stond. Ik was degene die de boot afhield, waardoor we al eigenlijk 2 jaar (!!) geen seks meer hadden. Dit had voor mij verschillende oorzaken; een kinderwens die met hem onvervuld zou blijven, waardoor mijn zin in seks op een gegeven moment (onbewust) drastisch daalde en daarmee ook mijn gevoelens voor hem. Ik zat ook niet lekker in mijn vel door financiële stress, overgewicht en daarbij heb ik ook nog last van vaginistisch reageren. Buiten het bed was de relatie best oke, zolang we het er maar niet over hoefden te hebben. Maar ik besef me nu achteraf, nu we de laatste maanden veel gepraat hebben en uiteindelijk ook uit elkaar zijn gegaan, hoe weinig aandacht ik heb geschonken aan zijn gevoelens hierin. Ik heb me er ook absoluut schuldig over gevoeld, maar ben zo blij dat we het toch hebben uitgesproken uiteindelijk. Dat kwam toen wel vanuit mij, omdat ik er zelf klaar mee was, maar ik moest ook klaar zijn om vele andere zekerheden (fijn huis, niet alleen in het leven staan, gezelligheid) op te kunnen geven.
Als ik jouw verhaal zo lees lijkt het me dat er bij jouw man ook verschillende zaken kunnen spelen, maar dat hij de zekerheid van zijn gezin niet op wil geven. Het is natuurlijk ook helemaal niet fair dat hij jou zo in de kou laat staan. In dat geval zou ik toch echt het gesprek wederom aangaan en hem een ultimatum geven. En ook eens diep ingaan op de rest van de relatie en jezelf afvragen: is dit wat je wilt voor de rest van je leven? En stel die vraag ook aan hem.
Ik kom net uit een relatie waarin ik aan de kant van jouw man stond. Ik was degene die de boot afhield, waardoor we al eigenlijk 2 jaar (!!) geen seks meer hadden. Dit had voor mij verschillende oorzaken; een kinderwens die met hem onvervuld zou blijven, waardoor mijn zin in seks op een gegeven moment (onbewust) drastisch daalde en daarmee ook mijn gevoelens voor hem. Ik zat ook niet lekker in mijn vel door financiële stress, overgewicht en daarbij heb ik ook nog last van vaginistisch reageren. Buiten het bed was de relatie best oke, zolang we het er maar niet over hoefden te hebben. Maar ik besef me nu achteraf, nu we de laatste maanden veel gepraat hebben en uiteindelijk ook uit elkaar zijn gegaan, hoe weinig aandacht ik heb geschonken aan zijn gevoelens hierin. Ik heb me er ook absoluut schuldig over gevoeld, maar ben zo blij dat we het toch hebben uitgesproken uiteindelijk. Dat kwam toen wel vanuit mij, omdat ik er zelf klaar mee was, maar ik moest ook klaar zijn om vele andere zekerheden (fijn huis, niet alleen in het leven staan, gezelligheid) op te kunnen geven.
Als ik jouw verhaal zo lees lijkt het me dat er bij jouw man ook verschillende zaken kunnen spelen, maar dat hij de zekerheid van zijn gezin niet op wil geven. Het is natuurlijk ook helemaal niet fair dat hij jou zo in de kou laat staan. In dat geval zou ik toch echt het gesprek wederom aangaan en hem een ultimatum geven. En ook eens diep ingaan op de rest van de relatie en jezelf afvragen: is dit wat je wilt voor de rest van je leven? En stel die vraag ook aan hem.
maandag 6 juli 2020 om 16:12
Vervelend!
Kan het zijn dat hij zich onzeker voelt over zijn lijf. Is hij bijvoorbeeld veel aangekomen of gestopt met sporten waardoor het niet meer is zoals het was?
De optie van een ander hebben is meerdere keren aangedragen, maar daar lijk jij niet op aan te slaan. Is daar een reden voor?
Persoonlijk zou ik ook wel klaar zijn met initiatief te nemen. Kan me voorstellen dat je ook ziek wordt van elke keer een afwijzing. Het is een beetje trekken aan een dood paard.
Dat hij je laat zitten als je wil praten is niet echt tof van hem, maar jij had op dat moment ook de tv uit kunnen drukken en hem daar mee dwingen te praten want je zegt dat je je niet af laat schepen, maar feitelijk is dat wel wat er nu gebeurd is.
Kan het zijn dat hij zich onzeker voelt over zijn lijf. Is hij bijvoorbeeld veel aangekomen of gestopt met sporten waardoor het niet meer is zoals het was?
De optie van een ander hebben is meerdere keren aangedragen, maar daar lijk jij niet op aan te slaan. Is daar een reden voor?
Persoonlijk zou ik ook wel klaar zijn met initiatief te nemen. Kan me voorstellen dat je ook ziek wordt van elke keer een afwijzing. Het is een beetje trekken aan een dood paard.
Dat hij je laat zitten als je wil praten is niet echt tof van hem, maar jij had op dat moment ook de tv uit kunnen drukken en hem daar mee dwingen te praten want je zegt dat je je niet af laat schepen, maar feitelijk is dat wel wat er nu gebeurd is.
maandag 6 juli 2020 om 16:27
Maar dan heb je toch eigenlijk zelf al het antwoord gegeven waarom de situatie is zoals ie is? Ik zou me eens wat meer gaan verdiepen in zijn digitale leventje. Grote kans dat hij verslaafd is en dat brengt allerlei nare relatieproblemen met zich mee.
De effecten van porno(verslaving) in een langdurige relatie worden hier vaak ten onrechte gebagatelliseerd. Geen idee waar dat aan ligt...
maandag 6 juli 2020 om 16:33
Puz_n_Boots schreef: ↑06-07-2020 16:27Maar dan heb je toch eigenlijk zelf al het antwoord gegeven waarom de situatie is zoals ie is? Ik zou me eens wat meer gaan verdiepen in zijn digitale leventje. Grote kans dat hij verslaafd is en dat brengt allerlei nare relatieproblemen met zich mee.
De effecten van porno(verslaving) in een langdurige relatie worden hier vaak ten onrechte gebagatelliseerd. Geen idee waar dat aan ligt...
Ja zou best wel daaraan kunnen liggen. Misschien heeft hij de overdaad aan internetporno pas twee jaar geleden ontdekt.
maandag 6 juli 2020 om 17:10
Misschien gaat die vogel voor jou op, maar er zijn genoeg pornokijkers die het echte werk maar saai vinden en in hun partner niet de acteur/actrice zien waar hun ogen zo door overprikkeld worden. En laten we eerlijk wezen, de gemiddelde man/vrouw kan daar ook echt niet mee concurreren (en zou daar ook nooit mee moeten willen concurreren alleen om je relatie maar goed te houden). Voorkoming is beter dan genezing. Ik vrees dat het voor TO te laat komt. Zij kan zijn brein immers niet formatteren.
maandag 6 juli 2020 om 17:25
Ik vind zelfs de saaiste sex beter dan de beste porno, maar dat is off topic. Mijn sexpartner hoeft daar niet aan te voldoen.Puz_n_Boots schreef: ↑06-07-2020 17:10Misschien gaat die vogel voor jou op, maar er zijn genoeg pornokijkers die het echte werk maar saai vinden en in hun partner niet de acteur/actrice zien waar hun ogen zo door overprikkeld worden. En laten we eerlijk wezen, de gemiddelde man/vrouw kan daar ook echt niet mee concurreren (en zou daar ook nooit mee moeten willen concurreren alleen om je relatie maar goed te houden). Voorkoming is beter dan genezing. Ik vrees dat het voor TO te laat komt. Zij kan zijn brein immers niet formatteren.
maandag 6 juli 2020 om 18:21
Ik vind dat mensen hier vrij negatief reageren. Misschien kun je het als iets positiefs zien dat man nog wel porno kijkt. TO weet niet hoe vaak dus misschien gebeurt het ook wel helemaal niet. Kan het niet zo zijn dat porno kijken minder moeite kost als je erg moe bent? Natuurlijk is het heel stom dat man niet wil praten.
maandag 6 juli 2020 om 18:38
Ik begrijp je punt wel boekenlegger, maar ben in dit geval gewoon erg bang dat we vandaag of morgen lezen dat man er een ander op nahoudt. Die kans lijkt mij vele malen groter dan dat hij een pornoverslaving heeft of een erectieprobleem.
Zo vaag als hij tegen TO doet en het best loopt zodra ze er maar niet over begin, belooft meestal niet veel goeds.
Ik hoop natuurlijk dat het anders is en ze er uitkomen, maar om het nou positief te noemen dat hij nog wel porno kijkt..
Ik help het je hopen. Sterkte TO, hoop dat je snel wél kunt doordringen en het kan worden opgelost
Zo vaag als hij tegen TO doet en het best loopt zodra ze er maar niet over begin, belooft meestal niet veel goeds.
Ik hoop natuurlijk dat het anders is en ze er uitkomen, maar om het nou positief te noemen dat hij nog wel porno kijkt..
Ik help het je hopen. Sterkte TO, hoop dat je snel wél kunt doordringen en het kan worden opgelost
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
maandag 6 juli 2020 om 19:01
What's the difference? Het eindresultaat voor TO is IMHO immers hetzelfde, met de nuance dat als hij een verhouding heeft met een vrouw IRL hij er hopelijk geen vertroebeld beeld van seks of vrouwen aan heeft overgehouden. Dat is even jammer voor hem als voor haar, al zal hij dat zelf nu nog niet doorhebben.Argentovivo schreef: ↑06-07-2020 18:38Ik begrijp je punt wel boekenlegger, maar ben in dit geval gewoon erg bang dat we vandaag of morgen lezen dat man er een ander op nahoudt. Die kans lijkt mij vele malen groter dan dat hij een pornoverslaving heeft of een erectieprobleem.
Zo vaag als hij tegen TO doet en het best loopt zodra ze er maar niet over begin, belooft meestal niet veel goeds.
Ik hoop natuurlijk dat het anders is en ze er uitkomen, maar om het nou positief te noemen dat hij nog wel porno kijkt..
Ik help het je hopen. Sterkte TO, hoop dat je snel wél kunt doordringen en het kan worden opgelost
maandag 6 juli 2020 om 21:25
Hmm. Een jaar lang zonder seks is wel echt lang.
Hij gaat ook elk gesprek uit de weg die jij hierover met hem wilt voeren.
Het lijkt net of hij het of wel prima vind zo, of er is iets anders aan de hand.
Gedraagt hij zich het afgelopen jaar ook anders TO? Meer op zijn telefoon/laptop, misschien ineens meer afspraken? Niet dat het iets hoeft te betekenen maar ik dacht ook gelijk aan een ander.
En ik zou echt op mijn strepen gaan staan, je niet zomaar laten afwimpelen simpelweg omdat hij je een 'zeur' vind. Dat slaat nergens op.
Hij gaat ook elk gesprek uit de weg die jij hierover met hem wilt voeren.
Het lijkt net of hij het of wel prima vind zo, of er is iets anders aan de hand.
Gedraagt hij zich het afgelopen jaar ook anders TO? Meer op zijn telefoon/laptop, misschien ineens meer afspraken? Niet dat het iets hoeft te betekenen maar ik dacht ook gelijk aan een ander.
En ik zou echt op mijn strepen gaan staan, je niet zomaar laten afwimpelen simpelweg omdat hij je een 'zeur' vind. Dat slaat nergens op.
Its a long way to the top if you wanna rock n roll..
dinsdag 7 juli 2020 om 00:14
Puz_n_Boots schreef: ↑06-07-2020 19:01What's the difference? Het eindresultaat voor TO is IMHO immers hetzelfde, met de nuance dat als hij een verhouding heeft met een vrouw IRL hij er hopelijk geen vertroebeld beeld van seks of vrouwen aan heeft overgehouden. Dat is even jammer voor hem als voor haar, al zal hij dat zelf nu nog niet doorhebben.
Nou, ik vind dat er nogal een verschil is tussen een ander IRL en een verslaving aan porno kijken. Al wens ik TO beiden niet toe, het zijn niet bepaald dezelfde dingen.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
dinsdag 7 juli 2020 om 08:41
Mijn ex man beweerde met droge ogen dat hij erectie problemen had. En dat vond die arme man zo ongemakkelijk. Hij wilde er niet over praten en er niet mee geconfronteerd worden. Dus ik mocht hem vooral niet lastig vallen. Niet zeuren, niet vragen, niets. Echt hoor, ik moest vooral begrip hebben voor hem, dit was voor een man echt vervelend, dat begreep ik toch wel?
Achteraf bleek dat hij zich de blaren op zijn lul neukte met een ander.
Achteraf bleek dat hij zich de blaren op zijn lul neukte met een ander.
woensdag 8 juli 2020 om 10:11
woensdag 8 juli 2020 om 12:17
Als iemand mij zo bedonderd had als dat de ex van Yagababa deed, zou ik ook met tijd en wijlen nog steeds pisnijdig zijn.
woensdag 8 juli 2020 om 12:20
TO, doorgaans ben ik van mening dat je geen verwachtingen mag stellen aan een ander, maar ik maak een uitzondering voor het aangaan van een gesprek. Hij maakt nu éénzijdig de keuze voor jullie beiden dat er geen seks meer is, en dat is enorm egoïstisch, wat de oorzaak ook moge zijn. Dan weigeren erover te praten is echt een rotstreek, hoe je het ook wendt of keert. Als hij éénzijdig een huis zou kopen voor jullie beiden, en jij zou daar niet over mogen praten met hem waarom hij in vredesnaam in z'n eentje dat huis heeft gekocht zonder enig overleg - zou je daar dan genoegen mee nemen, en dus maar ik dat huis gaan wonen waar je zelf nooit voor gekozen zou hebben?
Ik zou het wel weten hoor. Het is een enorm moeilijke keuze, maar als hij weigert erover te praten, dan is het duidelijk genoeg.
Ik zou het wel weten hoor. Het is een enorm moeilijke keuze, maar als hij weigert erover te praten, dan is het duidelijk genoeg.
woensdag 8 juli 2020 om 13:36
Heel herkenbaar. Mijn man wilde ook niet echt meer nadat er kinderen kwamen. Ik snapte er niks van want verder is het wel een liefdevolle en betrokken vent. Praten hielp niet, dan zei hij dat er niks was of dat hij moe was en beloofde hij verbetering. Maar dat gebeurde niet.
Uiteindelijk heb ik vorig jaar uit hem weten te trekken dat hij altijd pijn had als hij een erectie had. En dat hij daar in de eerste jaren van onze relatie nog wel overheen wilde stappen, maar nu niet meer. Hij is ermee naar de uroloog geweest, kreeg oefeningen en daarna werd het iets beter. Maar meer dan een keer per maand werd het niet. Heel soms twee keer per maand, maar dan moest ik er wel enorm om zeuren.
Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om vreemd te gaan. Ik heb het niet gedaan. Drie maanden geleden hebben we knallende ruzie gehad waarbij ik zelfs uit woede mijn laptop door de kamer heb gegooid (niet richting hem) en geschreeuwd dat we wat mij betreft vanaf nu een open huwelijk hadden. En dat als hem dat niet beviel, hij me geen vechtscheiding mocht aandoen, aangezien hij weigerde zijn eigen rol hierin te zien.
Gek genoeg heeft dat wonderwel gewerkt. Blijkbaar was dit nodig om hem de ogen te openen en kwam het alle andere keren niet aan. Pas nu drong het echt tot hem door, terwijl hij de andere keren gewoon maar hoopte dat ik erover zou ophouden.
Daarom vind ik het ook wel moeilijk als ik hier lees dat TO Het Gesprek Moet Aangaan. Voor zo’n gesprek zijn er twee nodig. Mijn man ontkende, kwam niet met antwoorden, of zei op alles “ja dat vind ik ook” en dan veranderde er niks. Pas toen ik mijn laptop door de kamer gooide en echt begon te schreeuwen, kwam de boodschap pas echt aan.
Uiteindelijk heb ik vorig jaar uit hem weten te trekken dat hij altijd pijn had als hij een erectie had. En dat hij daar in de eerste jaren van onze relatie nog wel overheen wilde stappen, maar nu niet meer. Hij is ermee naar de uroloog geweest, kreeg oefeningen en daarna werd het iets beter. Maar meer dan een keer per maand werd het niet. Heel soms twee keer per maand, maar dan moest ik er wel enorm om zeuren.
Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om vreemd te gaan. Ik heb het niet gedaan. Drie maanden geleden hebben we knallende ruzie gehad waarbij ik zelfs uit woede mijn laptop door de kamer heb gegooid (niet richting hem) en geschreeuwd dat we wat mij betreft vanaf nu een open huwelijk hadden. En dat als hem dat niet beviel, hij me geen vechtscheiding mocht aandoen, aangezien hij weigerde zijn eigen rol hierin te zien.
Gek genoeg heeft dat wonderwel gewerkt. Blijkbaar was dit nodig om hem de ogen te openen en kwam het alle andere keren niet aan. Pas nu drong het echt tot hem door, terwijl hij de andere keren gewoon maar hoopte dat ik erover zou ophouden.
Daarom vind ik het ook wel moeilijk als ik hier lees dat TO Het Gesprek Moet Aangaan. Voor zo’n gesprek zijn er twee nodig. Mijn man ontkende, kwam niet met antwoorden, of zei op alles “ja dat vind ik ook” en dan veranderde er niks. Pas toen ik mijn laptop door de kamer gooide en echt begon te schreeuwen, kwam de boodschap pas echt aan.
woensdag 8 juli 2020 om 14:12
Met welk resultaat? Hoe gaan jullie nu verder?Isolde85 schreef: ↑08-07-2020 13:36Heel herkenbaar. Mijn man wilde ook niet echt meer nadat er kinderen kwamen. Ik snapte er niks van want verder is het wel een liefdevolle en betrokken vent. Praten hielp niet, dan zei hij dat er niks was of dat hij moe was en beloofde hij verbetering. Maar dat gebeurde niet.
Uiteindelijk heb ik vorig jaar uit hem weten te trekken dat hij altijd pijn had als hij een erectie had. En dat hij daar in de eerste jaren van onze relatie nog wel overheen wilde stappen, maar nu niet meer. Hij is ermee naar de uroloog geweest, kreeg oefeningen en daarna werd het iets beter. Maar meer dan een keer per maand werd het niet. Heel soms twee keer per maand, maar dan moest ik er wel enorm om zeuren.
Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om vreemd te gaan. Ik heb het niet gedaan. Drie maanden geleden hebben we knallende ruzie gehad waarbij ik zelfs uit woede mijn laptop door de kamer heb gegooid (niet richting hem) en geschreeuwd dat we wat mij betreft vanaf nu een open huwelijk hadden. En dat als hem dat niet beviel, hij me geen vechtscheiding mocht aandoen, aangezien hij weigerde zijn eigen rol hierin te zien.
Gek genoeg heeft dat wonderwel gewerkt. Blijkbaar was dit nodig om hem de ogen te openen en kwam het alle andere keren niet aan. Pas nu drong het echt tot hem door, terwijl hij de andere keren gewoon maar hoopte dat ik erover zou ophouden.
Daarom vind ik het ook wel moeilijk als ik hier lees dat TO Het Gesprek Moet Aangaan. Voor zo’n gesprek zijn er twee nodig. Mijn man ontkende, kwam niet met antwoorden, of zei op alles “ja dat vind ik ook” en dan veranderde er niks. Pas toen ik mijn laptop door de kamer gooide en echt begon te schreeuwen, kwam de boodschap pas echt aan.
