Relaties
alle pijlers
Mijn onrust bij een afspraak; begrijpelijk of niet??
zaterdag 23 januari 2010 om 13:21
Hallo allemaal,
Ik zat even te denken.. want ik twijfel of mijn gevoelens en gedachten reëel zijn.
Mijn vriend heeft afgesproken met een vriendin, ze gaat naar een fotoshoot en ze vroeg of hij mee ging.
Dat maakt me dus niet uit dat hij dat gaat doen, alleen waar ik last van heb ik het gegeven dat ze de enige keer dat ik haar zag een opmerking maakte; als jij niet met haar had en ik niet met hem dan hadden wij waarschijnlijk wel een relatie.
Dat was niet in een grappige context oid. En mijn vriend reageerde er niet duidelijk op. Ik zat daar dus bij en dacht naja...oke.. beetje vreemd maar ga hier niet op in.
Nu ze dus gaan afspreken schoot deze opmerking me weer te binnen en ben ik aan het twijfelen geslagen. Het voelt gewoon niet lekker en ben er niet gerust op. Ik vertrouw hem dat er niets gebeurt, dat weet ik gewoon zeker. Alleen dat onrustige gevoel; waar maak ik me nu precies druk om?
Daarbij vind ik het een beetje een vaag gebeuren.. hij was vaag over de afspraak. Eerst had ze hem nodig voor vervoer, maar ze heeft een rijbewijs en een auto dus dat gaat niet op. Toen zei hij dat het voor de gezelligheid was. Toen zei hij ja het is in Utrecht, savonds. 1 dag later was het weer overdag op een plein ergens. Ik stelde voor dat ze eerst hier wat komen drinken voor ze gaan dan zie ik haar ook weer een keer (kan ik mijn mening over die opmerking eventueel bijstellen...) en vind ik ook gezellig. Maar dat wou hij perse niet. Ze bellen alleen waar ik niet bij ben.
Het zit me ergens gewoon niet lekker door die opmerking, en doordat ik het gevoel heb dat het een beetje vaag is allemaal en dat ik haar dus niet mag zien. Maak ik me nu te druk? En waarover precies?
Het is niet erg dat hij met haar afspreekt maar door die bovenstaande redenen heb ik een onrustig gevoel en weet ik niet wat ik ervan moet vinden. Ik moet het ook gewoon even kwijt dus vandaar dat ik het hier op het forum zet.
Iemand anders heb ik er wel over gesproken en die snapt mijn gevoelens erbij wel en zou het zelf ook niet leuk gevonden hebben. Omdat het niet vertrouwd is.
Tja.. vraag me gewoon af of mijn onrust hierbij overdreven is. wat vinden jullie?
Ik zat even te denken.. want ik twijfel of mijn gevoelens en gedachten reëel zijn.
Mijn vriend heeft afgesproken met een vriendin, ze gaat naar een fotoshoot en ze vroeg of hij mee ging.
Dat maakt me dus niet uit dat hij dat gaat doen, alleen waar ik last van heb ik het gegeven dat ze de enige keer dat ik haar zag een opmerking maakte; als jij niet met haar had en ik niet met hem dan hadden wij waarschijnlijk wel een relatie.
Dat was niet in een grappige context oid. En mijn vriend reageerde er niet duidelijk op. Ik zat daar dus bij en dacht naja...oke.. beetje vreemd maar ga hier niet op in.
Nu ze dus gaan afspreken schoot deze opmerking me weer te binnen en ben ik aan het twijfelen geslagen. Het voelt gewoon niet lekker en ben er niet gerust op. Ik vertrouw hem dat er niets gebeurt, dat weet ik gewoon zeker. Alleen dat onrustige gevoel; waar maak ik me nu precies druk om?
Daarbij vind ik het een beetje een vaag gebeuren.. hij was vaag over de afspraak. Eerst had ze hem nodig voor vervoer, maar ze heeft een rijbewijs en een auto dus dat gaat niet op. Toen zei hij dat het voor de gezelligheid was. Toen zei hij ja het is in Utrecht, savonds. 1 dag later was het weer overdag op een plein ergens. Ik stelde voor dat ze eerst hier wat komen drinken voor ze gaan dan zie ik haar ook weer een keer (kan ik mijn mening over die opmerking eventueel bijstellen...) en vind ik ook gezellig. Maar dat wou hij perse niet. Ze bellen alleen waar ik niet bij ben.
Het zit me ergens gewoon niet lekker door die opmerking, en doordat ik het gevoel heb dat het een beetje vaag is allemaal en dat ik haar dus niet mag zien. Maak ik me nu te druk? En waarover precies?
Het is niet erg dat hij met haar afspreekt maar door die bovenstaande redenen heb ik een onrustig gevoel en weet ik niet wat ik ervan moet vinden. Ik moet het ook gewoon even kwijt dus vandaar dat ik het hier op het forum zet.
Iemand anders heb ik er wel over gesproken en die snapt mijn gevoelens erbij wel en zou het zelf ook niet leuk gevonden hebben. Omdat het niet vertrouwd is.
Tja.. vraag me gewoon af of mijn onrust hierbij overdreven is. wat vinden jullie?
zaterdag 23 januari 2010 om 16:07
Haha ja dat zou ik wel kunnen doen.
Ben dan alleen bang dat het zo'n spelletje gaat worden... En daar heb ik ook geen zin in.
Ik heb zo met een gezamelijke vriend afgesproken, die blijft ook effe een pizza eten en daarna effe naar een vriendin. Hij denkt dat die gezamelijke vriend een oogje op me heeft maarre.. daar geloof ik niets van. Dit is trouwens niet om hem terug te pakken maar heb geen zin braaf en zielig thuis te zitten met het gevoel dat mijn vriend over me heen loopt oid. Dan ga ik ook gewoon met mensen afspreken hoor
Ben dan alleen bang dat het zo'n spelletje gaat worden... En daar heb ik ook geen zin in.
Ik heb zo met een gezamelijke vriend afgesproken, die blijft ook effe een pizza eten en daarna effe naar een vriendin. Hij denkt dat die gezamelijke vriend een oogje op me heeft maarre.. daar geloof ik niets van. Dit is trouwens niet om hem terug te pakken maar heb geen zin braaf en zielig thuis te zitten met het gevoel dat mijn vriend over me heen loopt oid. Dan ga ik ook gewoon met mensen afspreken hoor
zaterdag 23 januari 2010 om 21:03
Hai iedereen,
Nou ik heb niet snel gebeld nog, rond een uurtje of half 6 belde ik om te vragen of hij/ze hier kwamen eten.
De fotoshoot is wel echt, dat geloof ik wel, kon ik eigenlijk ook wel van uit gaan de hele dag. Ze zijn namelijk toen ze terug kwamen hier geweest en hebben hier gegeten.
Dus ik hoef niet te twijfelen aan de echtheid van die shoot en de reden van hun afspraak; gezelligheid. Zal ook wel echt geweest zijn.
Maar het neemt bepaalde gevoelens die ik heb niet weg.
De vaagheid waarmee alles is gegaan daar voel ik me nog steeds rot onder, de ruzie die we hierom gehad hebben, de opmerking. Allemaal dingen waar ik mee zit en waardoor ik nog steeds een vreemd gevoel heb.
Ik heb ze nu dus samen gezien thuis, en het is echt een lieve aardige meid, niks mis mee. Ze maakte net ook wat opmerkingen waardoor ik vragen krijg; hij en ik ouwehoeren soms maar wat maar daar bedoelen we niks mee hoor, vind je het niet erg dat ik er ben, ik wist niet of ik wel welkom was.
En zo zijn er wat opmerkingen geweest of dingen gezegd waardoor ik het gevoel heb dat ze het sowieso over mij gehad hebben.
En dat vind ik niet echt leuk want vriend kan soms dingen anders zeggen dan hoe IK het gezegd of bedoelt heb en bespreek het dan eens een keer met mij ipv met een ander.
En nog wat kleine dingetjes waardoor ik het gevoel had dat zij hem beter kent dan dat ik hem ken, het gevoel dat hij meer tegen haar zegt dan tegen mij (over gevoelens, gedachten etc). Ik ben bang dat ik nu hier over onredelijk ben maar ik kreeg door hoe ze deden, dingen die gezegd werden het idee dat hij zich prettiger bij haar voelt als gesprekspartner dan bij mij en dat zij zijn ins en outs beter kent dan mij, en dat steekt eigenlijk wel heel erg.
Ook dat ze zei dat hij zo goed kon luisteren en praten toen het niet goed ging met haar.
Dat stak heel erg, want als ik verdrietig ben door moeilijke dingen uit het verleden dan kan hij soms heel goed luisteren en lief voor me zijn maar het ook als het ware tegen me gebruiken. Dan krijg ik een opmerking naar me toe geslingerd die verband heeft met iets wat ik hem heb toevertrouwd.
Heb zo'n gevoel dat ik niet kan omschrijven, het idee dat hij closer is naar haar toe als het gaat om praten, gevoelens uiten.
Oh ik moet gaan... ik reageer snel weer verder.
Nou ik heb niet snel gebeld nog, rond een uurtje of half 6 belde ik om te vragen of hij/ze hier kwamen eten.
De fotoshoot is wel echt, dat geloof ik wel, kon ik eigenlijk ook wel van uit gaan de hele dag. Ze zijn namelijk toen ze terug kwamen hier geweest en hebben hier gegeten.
Dus ik hoef niet te twijfelen aan de echtheid van die shoot en de reden van hun afspraak; gezelligheid. Zal ook wel echt geweest zijn.
Maar het neemt bepaalde gevoelens die ik heb niet weg.
De vaagheid waarmee alles is gegaan daar voel ik me nog steeds rot onder, de ruzie die we hierom gehad hebben, de opmerking. Allemaal dingen waar ik mee zit en waardoor ik nog steeds een vreemd gevoel heb.
Ik heb ze nu dus samen gezien thuis, en het is echt een lieve aardige meid, niks mis mee. Ze maakte net ook wat opmerkingen waardoor ik vragen krijg; hij en ik ouwehoeren soms maar wat maar daar bedoelen we niks mee hoor, vind je het niet erg dat ik er ben, ik wist niet of ik wel welkom was.
En zo zijn er wat opmerkingen geweest of dingen gezegd waardoor ik het gevoel heb dat ze het sowieso over mij gehad hebben.
En dat vind ik niet echt leuk want vriend kan soms dingen anders zeggen dan hoe IK het gezegd of bedoelt heb en bespreek het dan eens een keer met mij ipv met een ander.
En nog wat kleine dingetjes waardoor ik het gevoel had dat zij hem beter kent dan dat ik hem ken, het gevoel dat hij meer tegen haar zegt dan tegen mij (over gevoelens, gedachten etc). Ik ben bang dat ik nu hier over onredelijk ben maar ik kreeg door hoe ze deden, dingen die gezegd werden het idee dat hij zich prettiger bij haar voelt als gesprekspartner dan bij mij en dat zij zijn ins en outs beter kent dan mij, en dat steekt eigenlijk wel heel erg.
Ook dat ze zei dat hij zo goed kon luisteren en praten toen het niet goed ging met haar.
Dat stak heel erg, want als ik verdrietig ben door moeilijke dingen uit het verleden dan kan hij soms heel goed luisteren en lief voor me zijn maar het ook als het ware tegen me gebruiken. Dan krijg ik een opmerking naar me toe geslingerd die verband heeft met iets wat ik hem heb toevertrouwd.
Heb zo'n gevoel dat ik niet kan omschrijven, het idee dat hij closer is naar haar toe als het gaat om praten, gevoelens uiten.
Oh ik moet gaan... ik reageer snel weer verder.
zaterdag 23 januari 2010 om 22:39
quote:Tipzy schreef op 23 januari 2010 @ 13:50:
Ik vroeg nog of ik mee kon omdat ik nog niets had geplanned.Maar dat kon niet want dat was dan te druk. Wat een onzin.
Opzich snap ik het wel dat het dan een omweg zou kunnen zijn, alleen ze woont in de plaats naast ons en van een omweg is bijna geen sprake. Hij zei gister dat hij het niet wilt omdat het klonk alsof het moet. Je bedoelt dat hij niet wil omdat het klinkt alsof jij dit heel belangrijk vindt? Hij hoort jou boven haar te zetten. Als dit jou geruster zou maken en er is niets aan de hand, had hij dit minimaal kunnen voorstellen.
Zelf sta ik er wel anders tegenover. Als ik iets niet vertrouw moet ik daarop een keuze baseren, niet op de waarheid of leugen van dat wantrouwen. Ik hoef dan niet meer info, ik vraag me zelf dan af of ik op die manier door wil.
Hij is ook helemaal geen type die braaf gaat wachten en kijken bij een fotoshoot. Maar het was voor de gezelligheid, weet niet of hij het zo leuk gaat vinden. Hij maakt wel makkelijk contact dus denk dat hij wel een praatje gaat maken om het toch gezellig te krijgen
Dan was het dus voor hem gezelliger geweest als jij ook meeging, voor hem. En haar. Maar dat wilde hij bewust niet dus.
Maarja, dat onrustige gevoel gaat maar niet weg, het gevoel dat er niets helemaal eerlijk word gezegd. Het komt denk ik gewoon door die opmerking, en natuurlijk dat die afspraak een beetje vaag is. Vaak noemt men dat intuitie. Als jij tenminste niet een jaloers aangelegd persoon bent.
Vroeg me gewoon af of ik overdrijf, want hij reageerde er wel op alsof ik me aan stel
Mijn vriend heeft me nog nooit het gevoel gegeven dat ik me aanstel. Nu heb ik nooit in jouw schoenen gestaan, maar ik zou het ook absoluut niet oke vinden als mijn vriend mij niet serieus neemt. En een ander wel (zoals in jouw situatie het geval is.
Daarnaast maakt hij vreemde opmerkingen naar je waar je echt mee zit? Het gaat beter? Maar is dus nog niet weg?
Leuke relatie heb je.
Ik vroeg nog of ik mee kon omdat ik nog niets had geplanned.Maar dat kon niet want dat was dan te druk. Wat een onzin.
Opzich snap ik het wel dat het dan een omweg zou kunnen zijn, alleen ze woont in de plaats naast ons en van een omweg is bijna geen sprake. Hij zei gister dat hij het niet wilt omdat het klonk alsof het moet. Je bedoelt dat hij niet wil omdat het klinkt alsof jij dit heel belangrijk vindt? Hij hoort jou boven haar te zetten. Als dit jou geruster zou maken en er is niets aan de hand, had hij dit minimaal kunnen voorstellen.
Zelf sta ik er wel anders tegenover. Als ik iets niet vertrouw moet ik daarop een keuze baseren, niet op de waarheid of leugen van dat wantrouwen. Ik hoef dan niet meer info, ik vraag me zelf dan af of ik op die manier door wil.
Hij is ook helemaal geen type die braaf gaat wachten en kijken bij een fotoshoot. Maar het was voor de gezelligheid, weet niet of hij het zo leuk gaat vinden. Hij maakt wel makkelijk contact dus denk dat hij wel een praatje gaat maken om het toch gezellig te krijgen
Dan was het dus voor hem gezelliger geweest als jij ook meeging, voor hem. En haar. Maar dat wilde hij bewust niet dus.Maarja, dat onrustige gevoel gaat maar niet weg, het gevoel dat er niets helemaal eerlijk word gezegd. Het komt denk ik gewoon door die opmerking, en natuurlijk dat die afspraak een beetje vaag is. Vaak noemt men dat intuitie. Als jij tenminste niet een jaloers aangelegd persoon bent.
Vroeg me gewoon af of ik overdrijf, want hij reageerde er wel op alsof ik me aan stel
Mijn vriend heeft me nog nooit het gevoel gegeven dat ik me aanstel. Nu heb ik nooit in jouw schoenen gestaan, maar ik zou het ook absoluut niet oke vinden als mijn vriend mij niet serieus neemt. En een ander wel (zoals in jouw situatie het geval is.
Daarnaast maakt hij vreemde opmerkingen naar je waar je echt mee zit? Het gaat beter? Maar is dus nog niet weg?
Leuke relatie heb je.
zaterdag 23 januari 2010 om 22:45
quote:Tipzy schreef op 23 januari 2010 @ 14:18:
Mijn vriend heeft van de week aan haar gevraagd hoe dat nou zit met die opmerking. En toen zou ze dus gezegd hebben dat ze er niets mee bedoelt, dat het niet haar intentie is om mij jaloers te maken.
Hij zei dat ze het niet over mij hadden, dat ik die opmerking raar vond maar hij vroeg het uit zich zelf omdat hij wel nieuwsgierig was. En waarom dat dan? Hoe komt ze er dan bij om te zeggen dat ze mij niet jaloers wilt maken. Ook al zo apart.
Net kwam hij nog binnen, hij was effe naar de stad geweest, ze zouden om half 2 in de trein richting Utrecht zitten. Maar hij kwam binnen, had wat voor me gekocht en ik zei moet je niet in de trein zitten? Hij zei dat het wat later word en hij haar nu gaat ophalen om naar naar het station te gaan...
Ik zei ja maar jullie moesten er uiterlijk 3 uur ZIJN dat red je niet want de trein vertrekt 10 over half 3 dan ben je er 10 over 3 en dan moet je nog naar de locatie vanaf het station. Ben je erg laat.. is dat niet vervelend voor de fotograaf???
Hij; ja is niet mijn probleem maar van haar
Mijn alarmbellen zouden hier wel echt aanslaan, en ik zou hem veel plezier wensen met haar. En op dat moment zou er genoeg wantrouwen zijn, om terwijl hij weg was alvast zijn tas voor hem in te pakken. De manier waarop hij op je reageert is níet liefdevol of respectvol.
Het is en blijft vaag. En jij houdt het vaag (of moet ik verder lezen in dit topic)
Ik heb net effe gegoogeld op fotoshoot utrecht 23 januari alleen kan niet echt wat vinden eigenlijk.
Zijn er mensen die in Utrecht wonen die er iets vanaf weten?? hihihi.. zo ik ben wel heel erg nu zeg.. dat ik het allemaal ga uitzoeken...
Dat bellen zal vast niets te betekenen hebben.
Je checkt, je wantrouwt, je praat goed.
Vooral doorgaan. Erg gezond en goed voor je eigenwaarde zo.
Mijn vriend heeft van de week aan haar gevraagd hoe dat nou zit met die opmerking. En toen zou ze dus gezegd hebben dat ze er niets mee bedoelt, dat het niet haar intentie is om mij jaloers te maken.
Hij zei dat ze het niet over mij hadden, dat ik die opmerking raar vond maar hij vroeg het uit zich zelf omdat hij wel nieuwsgierig was. En waarom dat dan? Hoe komt ze er dan bij om te zeggen dat ze mij niet jaloers wilt maken. Ook al zo apart.
Net kwam hij nog binnen, hij was effe naar de stad geweest, ze zouden om half 2 in de trein richting Utrecht zitten. Maar hij kwam binnen, had wat voor me gekocht en ik zei moet je niet in de trein zitten? Hij zei dat het wat later word en hij haar nu gaat ophalen om naar naar het station te gaan...
Ik zei ja maar jullie moesten er uiterlijk 3 uur ZIJN dat red je niet want de trein vertrekt 10 over half 3 dan ben je er 10 over 3 en dan moet je nog naar de locatie vanaf het station. Ben je erg laat.. is dat niet vervelend voor de fotograaf???
Hij; ja is niet mijn probleem maar van haar
Mijn alarmbellen zouden hier wel echt aanslaan, en ik zou hem veel plezier wensen met haar. En op dat moment zou er genoeg wantrouwen zijn, om terwijl hij weg was alvast zijn tas voor hem in te pakken. De manier waarop hij op je reageert is níet liefdevol of respectvol.
Het is en blijft vaag. En jij houdt het vaag (of moet ik verder lezen in dit topic)
Ik heb net effe gegoogeld op fotoshoot utrecht 23 januari alleen kan niet echt wat vinden eigenlijk.
Zijn er mensen die in Utrecht wonen die er iets vanaf weten?? hihihi.. zo ik ben wel heel erg nu zeg.. dat ik het allemaal ga uitzoeken...
Dat bellen zal vast niets te betekenen hebben.
Je checkt, je wantrouwt, je praat goed.
Vooral doorgaan. Erg gezond en goed voor je eigenwaarde zo.
zaterdag 23 januari 2010 om 23:19
Ik zie dat ik mosterd was, en dat je ze al had gezien.
Er vallen me wel een paar dingen op.
Jij bent vaker jaloers. Er ligt waarschijnlijk een druk/beladenheid op sommige onderwerpen. Dan vind ik het niet eens gek als hij makkelijker met een vriendin praat dan met jou. Met jou krijgt hij er ruzie over, met vrienden niet.
En het valt me op dat hij niet goed kan verwoorden wat jij zegt? Luistert hij wel als je praat? Als hij dat doet, zal hij het namelijk goed kunnen verwoorden. Je twijfelt zelfs of hij de boodschap goed overbrengt. Dat kan ook door de beladenheid komen. Jij bent misschien meer bezig met niet jaloers overkomen, dan dat het werkelijk lukt en daarom krijg je twijfels. Kan dat kloppen?
Verder, zou ik zoals ik al aangaf helemaal klaar zijn met een relatie waarin ik me door de ander onbehaaglijk of wantrouwend voel. Als dat door mezelf komt, zou ik mezelf zien als niet toe aan een volwassen relatie.
Er vallen me wel een paar dingen op.
Jij bent vaker jaloers. Er ligt waarschijnlijk een druk/beladenheid op sommige onderwerpen. Dan vind ik het niet eens gek als hij makkelijker met een vriendin praat dan met jou. Met jou krijgt hij er ruzie over, met vrienden niet.
En het valt me op dat hij niet goed kan verwoorden wat jij zegt? Luistert hij wel als je praat? Als hij dat doet, zal hij het namelijk goed kunnen verwoorden. Je twijfelt zelfs of hij de boodschap goed overbrengt. Dat kan ook door de beladenheid komen. Jij bent misschien meer bezig met niet jaloers overkomen, dan dat het werkelijk lukt en daarom krijg je twijfels. Kan dat kloppen?
Verder, zou ik zoals ik al aangaf helemaal klaar zijn met een relatie waarin ik me door de ander onbehaaglijk of wantrouwend voel. Als dat door mezelf komt, zou ik mezelf zien als niet toe aan een volwassen relatie.
zaterdag 23 januari 2010 om 23:51
quote:heejhallo schreef op 23 januari 2010 @ 23:45:
Misschien denkt hij wel dat jij heel erg jaloers bent op haar, of heeft hij haar iets in die trant vertleld, ook al is het niet waar.
Dat dacht ik dus ook al.
En vooral om TO in een eerdere post aangaf dat hij vaker met een meid (en dat klinkt meteen al zo respectloos) die meer wilde of waarmee hij in bed had gelegen zonder dat er iets was gebeurt (wat elke vent zou zeggen als zijn vriendin jaloers overkomt) jaja , etc etc afspreekt.
Er zijn vaker issues over dit onderwerp. Niets aan de hand dus waarschijnlijk.
Misschien denkt hij wel dat jij heel erg jaloers bent op haar, of heeft hij haar iets in die trant vertleld, ook al is het niet waar.
Dat dacht ik dus ook al.
En vooral om TO in een eerdere post aangaf dat hij vaker met een meid (en dat klinkt meteen al zo respectloos) die meer wilde of waarmee hij in bed had gelegen zonder dat er iets was gebeurt (wat elke vent zou zeggen als zijn vriendin jaloers overkomt) jaja , etc etc afspreekt.
Er zijn vaker issues over dit onderwerp. Niets aan de hand dus waarschijnlijk.
zondag 24 januari 2010 om 00:12
Misschien niet fijn Tipzy, maar wel waar. En het is niet fijn als je geen ondersteuning krijgt, maar je vertelt hier maar de helft van het verhaal. Je zoekt ondersteuning voor je wantrouwen, maar eigenlijk speelt er veel en veel meer.
In november opende je nog een topic over geweld, agressie, jaloezie (vanuit jou, hij mocht niet eens naar de discotheek) etc etc. En je zit nog steeds in die relatie.
Wat wil je rechtzetten? Je zou gewoon uit die relatie moeten stappen, want ook al gaat het nu beter (wat je zelf in dit topic zegt). Deze problemen kun je niet aan de kant schuiven, ook al wil je dit. Het enige wat je recht kunt zetten is jouw motivatie om in deze relatie te blijven. En die lijkt me ... tja. niet realistisch.
In november opende je nog een topic over geweld, agressie, jaloezie (vanuit jou, hij mocht niet eens naar de discotheek) etc etc. En je zit nog steeds in die relatie.
Wat wil je rechtzetten? Je zou gewoon uit die relatie moeten stappen, want ook al gaat het nu beter (wat je zelf in dit topic zegt). Deze problemen kun je niet aan de kant schuiven, ook al wil je dit. Het enige wat je recht kunt zetten is jouw motivatie om in deze relatie te blijven. En die lijkt me ... tja. niet realistisch.
dinsdag 26 januari 2010 om 10:54
Ik ben inderdaad wel eens vaker jaloers/onzeker. Maar 9 van de 10 keer ben ik dat niet onterecht. Omdat als ik me jaloers of onzeker voel ergens bij er meestal ook een reden voor is waardoor ik (iemand) jaloerse of onzekere gevoelens kan krijgen.
En die redenen zijn dan; een meisje/vrouw die mijn vriend wel ziet zitten en dit niet onder stoelen of banken steekt, of iemand waarmee hij altijd erg flirt (en dan echt niet het onschuldige flirten, het ligt er duidelijk op). Ik vind dat mijn jaloerse gevoelens die ik dan krijg niet onredelijk of overdreven.
Als ik dat voel dan zeg ik ook tegen hoe ik me voel en waarom maar vaak reageerde hij dan snel vrij fel en dat ik me niet moet aanstellen en dat hij het probleem niet ziet. Maar later komt hij er meestal wel met een mildere kijk op terug.
Waarom hij nieuwsgierig was naar haar opmerking, tja dat weet ik niet, ik neem aan doordat die opmerking wel duidelijk was en toch wel vreemd. Hij vertelde aan mij dat haar vriend ook not amused was van die opmerking, dat vertelde ze aan hem. Maar ze bedoelde er dus absoluut niets mee..
Verder heb ik zaterdagavond nog met mijn vriend hierover gepraat, en heb hem dus goed uitgelegd wat ik niet leuk vind en waarom. Hij leek me wel beter te begrijpen en reageerde gewoon normaal door op een normale toon en met normale woorden met me in gesprek te gaan. Ik zei ook tegen hem dat het voelt alsof ze erg close zijn op een manier die ik niet met hem lijk te hebben, en dat ik bij sommige opmerkingen van haar een vreemd gevoel krijg. Hij zei toen; dat we erg close lijken, closer dan in onze relatie komt alleen maar van haar kant is dat je ook opgevallen? Zij is de enigste die doet alsof dat zo is maar dat wil niet zeggen dat dat vanuit mij ook zo is.
Ik word namelijk jaloers als mijn vriend een intiemere band lijkt te hebben met een andere vrouw, en dan bedoel ik intiem in de zin van; praten, gesprekken voeren, over gevoelens praten, in vertrouwen nemen, bepaalde manier van omgang.
Het was een fijn gesprek en deze keer voelde ik me dus wel serieus genomen, begrepen en dat er echt geluisterd werd. Na dit gesprek voel ik me in ieder geval een stuk rustiger.
Het is een apart meisje, ze kan heel vreemd uit de hoek komen, misschien moet ik daar aan wennen, misschien moet ik haar opmerkingen met een korreltje zout nemen.. ik weet het niet, zal haar denk ik beter moeten leren kennen en niet te spastisch doen over haar (haar opmerkingen). Ze zei tegen mijn vriend toen hij haar had weg gebracht dat ze me een leuke en lieve meid vond en me graag beter wil leren kennen, nou da's mooi!!
Mijn wantrouwen, checken wat ik zaterdag in dit topic allemaal besprak 'hoort' misschien niet in een relatie, maar het kan wel voorkomen en dat vind ik niet schrikbarend of iets om me meteen aan het denken te zetten over de waarde en zin van onze relatie.
Madhe, hoe mijn relatie in november was is het nu niet meer, afgelopen zomer was het heel heftig en in november had het nog een nasleep maar dit is nu wel anders. Het is lang niet meer zoals het toen was. Er is rust, meer vertrouwen, meer respect, gelijkwaardigheid etc. Ik zie nu geen reden om er uit te stappen.
En die redenen zijn dan; een meisje/vrouw die mijn vriend wel ziet zitten en dit niet onder stoelen of banken steekt, of iemand waarmee hij altijd erg flirt (en dan echt niet het onschuldige flirten, het ligt er duidelijk op). Ik vind dat mijn jaloerse gevoelens die ik dan krijg niet onredelijk of overdreven.
Als ik dat voel dan zeg ik ook tegen hoe ik me voel en waarom maar vaak reageerde hij dan snel vrij fel en dat ik me niet moet aanstellen en dat hij het probleem niet ziet. Maar later komt hij er meestal wel met een mildere kijk op terug.
Waarom hij nieuwsgierig was naar haar opmerking, tja dat weet ik niet, ik neem aan doordat die opmerking wel duidelijk was en toch wel vreemd. Hij vertelde aan mij dat haar vriend ook not amused was van die opmerking, dat vertelde ze aan hem. Maar ze bedoelde er dus absoluut niets mee..
Verder heb ik zaterdagavond nog met mijn vriend hierover gepraat, en heb hem dus goed uitgelegd wat ik niet leuk vind en waarom. Hij leek me wel beter te begrijpen en reageerde gewoon normaal door op een normale toon en met normale woorden met me in gesprek te gaan. Ik zei ook tegen hem dat het voelt alsof ze erg close zijn op een manier die ik niet met hem lijk te hebben, en dat ik bij sommige opmerkingen van haar een vreemd gevoel krijg. Hij zei toen; dat we erg close lijken, closer dan in onze relatie komt alleen maar van haar kant is dat je ook opgevallen? Zij is de enigste die doet alsof dat zo is maar dat wil niet zeggen dat dat vanuit mij ook zo is.
Ik word namelijk jaloers als mijn vriend een intiemere band lijkt te hebben met een andere vrouw, en dan bedoel ik intiem in de zin van; praten, gesprekken voeren, over gevoelens praten, in vertrouwen nemen, bepaalde manier van omgang.
Het was een fijn gesprek en deze keer voelde ik me dus wel serieus genomen, begrepen en dat er echt geluisterd werd. Na dit gesprek voel ik me in ieder geval een stuk rustiger.
Het is een apart meisje, ze kan heel vreemd uit de hoek komen, misschien moet ik daar aan wennen, misschien moet ik haar opmerkingen met een korreltje zout nemen.. ik weet het niet, zal haar denk ik beter moeten leren kennen en niet te spastisch doen over haar (haar opmerkingen). Ze zei tegen mijn vriend toen hij haar had weg gebracht dat ze me een leuke en lieve meid vond en me graag beter wil leren kennen, nou da's mooi!!
Mijn wantrouwen, checken wat ik zaterdag in dit topic allemaal besprak 'hoort' misschien niet in een relatie, maar het kan wel voorkomen en dat vind ik niet schrikbarend of iets om me meteen aan het denken te zetten over de waarde en zin van onze relatie.
Madhe, hoe mijn relatie in november was is het nu niet meer, afgelopen zomer was het heel heftig en in november had het nog een nasleep maar dit is nu wel anders. Het is lang niet meer zoals het toen was. Er is rust, meer vertrouwen, meer respect, gelijkwaardigheid etc. Ik zie nu geen reden om er uit te stappen.
dinsdag 26 januari 2010 om 11:10
dinsdag 26 januari 2010 om 12:24
What you give is what you get. Je komt in een spiraal terecht, het ene gedrag lokt het andere uit, waardoor je vast komt te zitten in een bepaald patroon. Zolang je dat patroon niet doorbreekt, zal dit telkens weer terugkomen.
Het patroon kan worden doorbroken doordat je vriend bijvoorbeeld wel voor je opkomt, en niet over je heen loopt. Maar ook doordat jij voor jezelf opkomt, en duidelijk aangeeft waar jij staat. Wat jouw grenzen zijn, tot hier en niet verder. Daarvoor is voldoende eigenwaarde nodig. En het is de vraag of je in deze relatie die eigenwaarde goed op kan bouwen. Ergens wordt je door je vriend ´klein´ gehouden. Maar dat gaat niet vanzelf, jij laat dat toe, waardoor dat kan gebeuren. Je creeert zelf de situaties om je heen, je kunt het heft in eigen handen nemen. Doe dat dan ook, kom voor je zelf op en werk aan je zelfvertrouwen. Jij staat voorop, daarna volgt de rest. Draai de zaak dus om. Wat heb jij nodig om gelukkig te zijn?
Het patroon kan worden doorbroken doordat je vriend bijvoorbeeld wel voor je opkomt, en niet over je heen loopt. Maar ook doordat jij voor jezelf opkomt, en duidelijk aangeeft waar jij staat. Wat jouw grenzen zijn, tot hier en niet verder. Daarvoor is voldoende eigenwaarde nodig. En het is de vraag of je in deze relatie die eigenwaarde goed op kan bouwen. Ergens wordt je door je vriend ´klein´ gehouden. Maar dat gaat niet vanzelf, jij laat dat toe, waardoor dat kan gebeuren. Je creeert zelf de situaties om je heen, je kunt het heft in eigen handen nemen. Doe dat dan ook, kom voor je zelf op en werk aan je zelfvertrouwen. Jij staat voorop, daarna volgt de rest. Draai de zaak dus om. Wat heb jij nodig om gelukkig te zijn?
dinsdag 26 januari 2010 om 17:21
Tipzy, in wat jij aangeeft over dat als je vriend iets met een vrouw afspreekt dat het vaker iemand is die een bepaalde interesse of verleden met hem heeft, denk ik dat hij dat prettig vindt. De aandacht van zo iemand, wellicht de bewondering, het gevoel nog goed in de markt te liggen misschien. Ik weet niet of je hem kunt vertrouwen, maar wellicht is het dus dit. Ik vind het wel jammer dat hij jouw vragen niet serieus neemt en meteen zegt dat je niet zo moet overdrijven of jaloers moet zijn. Een open gesprek is hierdoor niet mogelijk en dat zou jou volgens mij wel helpen.
Ik zou mijn vriend er overigens wel op aanspreken als hij steeds zo met vrouwen afspreekt, want ik vind dat je wel veel accepteert. Ik zou hem voor het blok zetten en vragen wat hij bij mij tekort kwam dat hij het op zo'n manier moet opzoeken. Ik zou het ook sneu vinden en mijn respect snel kwijt zijn.
Ik zou mijn vriend er overigens wel op aanspreken als hij steeds zo met vrouwen afspreekt, want ik vind dat je wel veel accepteert. Ik zou hem voor het blok zetten en vragen wat hij bij mij tekort kwam dat hij het op zo'n manier moet opzoeken. Ik zou het ook sneu vinden en mijn respect snel kwijt zijn.
