Relaties
alle pijlers
Mijn relatie is over en ik loop vast
dinsdag 4 december 2018 14:01
Hallo allemaal,
Om een lang verhaal kort te maken mijn relatie is over.
Mijn partner heb ik 9 jaar geleden leren kennen en vrij ongepland zwanger geworden, vanaf dat moment hebben wij ervoor gekozen om het met elkaar te proberen.
Onze relatie heeft bestaan uit veel zorgen, uiteindelijk bleek onze dochter het een en ander aan issues te hebben. Inmiddels gaat het best goed met haar en zit ze op speciaal onderwijs. Wel heeft ze daar extra ondersteuning nodig en heeft baat aan regelmaat.
Door de constante zorgen en omdat het financieel kon, ben ik veel minder gaan werken (inmiddels ben ik druk bezig een andere baan te zoeken met meer uren)
Mijn (ex) partner heeft nooit wat op papier willen zetten, heeft niet willen trouwens, geen samenlevings overeenkomst niks. Het huis waarin wij wonen is zijn koophuis.
Mijn partner en ik hebben 5 jaar geleden relatie therapie gehad en zijn uiteindelijk bij elkaar gekomen.
De enorme ruzies zijn weg, maar er is niet heel veel meer tussen ons over. Daarnaast heeft mijn (ex) al bijna 2 jaar last van een burnout (is hij een keer of 5 naar de psycholoog voor geweest) maar hij had er geen klik mee. Verder doet hij er naar mijn idee niet veel aan om te herstellen.
Naast zijn burnout heeft hij een depressie.
Kortom ik heb heel lang de boel bij elkaar geprobeerd te houden maar ik ben op en mijn breekpunt is gekomen.
Maar nu er moet een hoop geregeld worden.
Probeer dingen stapsgewijs aan te pakken.
Prioriteit 1 meer inkomsten
Prioriteit 2 huisvesting (ik sta hier in de regio nu 2 weken in geschreven, maar er zijn wachtlijsten van 13 jaar dat naast het feit dat er geen huizen zijn.
Ik ben bezig met urgentie, maar zelfs met urgentie lijkt het onmogelijk om hier in de buurt een huis te vinden. (Wat eigenlijk noodzakelijk is voor mijn dochter) daarnaast vind ik het belangrijk dat de vader van de kinderen ook regelmatig contact met ze heeft.
Ik wil mijn leven op gaan bouwen en de kinderen zoveel mogelijk stabiliteit blijven geven.
Maar ik loop helemaal vast. En weet gewoon niet hoe verder.
Om een lang verhaal kort te maken mijn relatie is over.
Mijn partner heb ik 9 jaar geleden leren kennen en vrij ongepland zwanger geworden, vanaf dat moment hebben wij ervoor gekozen om het met elkaar te proberen.
Onze relatie heeft bestaan uit veel zorgen, uiteindelijk bleek onze dochter het een en ander aan issues te hebben. Inmiddels gaat het best goed met haar en zit ze op speciaal onderwijs. Wel heeft ze daar extra ondersteuning nodig en heeft baat aan regelmaat.
Door de constante zorgen en omdat het financieel kon, ben ik veel minder gaan werken (inmiddels ben ik druk bezig een andere baan te zoeken met meer uren)
Mijn (ex) partner heeft nooit wat op papier willen zetten, heeft niet willen trouwens, geen samenlevings overeenkomst niks. Het huis waarin wij wonen is zijn koophuis.
Mijn partner en ik hebben 5 jaar geleden relatie therapie gehad en zijn uiteindelijk bij elkaar gekomen.
De enorme ruzies zijn weg, maar er is niet heel veel meer tussen ons over. Daarnaast heeft mijn (ex) al bijna 2 jaar last van een burnout (is hij een keer of 5 naar de psycholoog voor geweest) maar hij had er geen klik mee. Verder doet hij er naar mijn idee niet veel aan om te herstellen.
Naast zijn burnout heeft hij een depressie.
Kortom ik heb heel lang de boel bij elkaar geprobeerd te houden maar ik ben op en mijn breekpunt is gekomen.
Maar nu er moet een hoop geregeld worden.
Probeer dingen stapsgewijs aan te pakken.
Prioriteit 1 meer inkomsten
Prioriteit 2 huisvesting (ik sta hier in de regio nu 2 weken in geschreven, maar er zijn wachtlijsten van 13 jaar dat naast het feit dat er geen huizen zijn.
Ik ben bezig met urgentie, maar zelfs met urgentie lijkt het onmogelijk om hier in de buurt een huis te vinden. (Wat eigenlijk noodzakelijk is voor mijn dochter) daarnaast vind ik het belangrijk dat de vader van de kinderen ook regelmatig contact met ze heeft.
Ik wil mijn leven op gaan bouwen en de kinderen zoveel mogelijk stabiliteit blijven geven.
Maar ik loop helemaal vast. En weet gewoon niet hoe verder.
dinsdag 4 december 2018 17:13
Als er daadwerkelijk sprake is van fysiek of psychologisch geweld klop dan aan bij de diverse instantie. Begin bij de huisarts. Ook "vooreenveiligthuis" kan je helpen.Zonnetje_van_de_dag schreef: ↑04-12-2018 17:06
Als hij ze slaat vang ik de klappen op dus echt het is niet zo zwart / wit zoals je het ziet.
dinsdag 4 december 2018 17:15
Waar heb jij gelezen dat ik niet werk?Ikigai schreef: ↑04-12-2018 17:12Maar samen kinderen hebben, maar totaal niks op papier zetten, in een huis wonen waar jij de eigenaar niet van bent, stoppen met werken, je niet inschrijven bij de woningbouw in je woonplaats, dat is gewoon oliedom. En dan urgentie aanvragen? Hoezo?
Zorg er zelf voor dat je zaakjes geregeld zijn, zeker als je relatie al jaren slecht is.
dinsdag 4 december 2018 17:18
Dan moet je wel kunnen bewijzen, dat het ook echt gebeurd is, aantoonbaar
Met een valse melding ben je nog verder van huis.
dinsdag 4 december 2018 17:30
Ik denk het ook.
Zeker als je TO loept.
Niets dan vrolijkheid, vakanties en leuke dingen doen tot voor een jaar geleden.
Plus een partner die veel te hard werkt en 9 keer zoveel verdient als zij.
dinsdag 4 december 2018 17:33
Je laat ze dus bewust beschadigen? Als hij ze slaat kun je beter naar veilig thuis ofzo gaan.Zonnetje_van_de_dag schreef: ↑04-12-2018 17:08Ja dat ook zeker en daarnaast moeten ze hun vader kunnen blijven zien.
dinsdag 4 december 2018 17:37
Ga daar dan wonen! Zoek een baan daar!Zonnetje_van_de_dag schreef: ↑04-12-2018 16:58Ik weet het, dit is ook de reden dat ik hier wil blijven.
Anders was ik allang terug gegaan naar mijn oude woonplaats waar ik inmiddels een jaar of 15 ingeschreven sta en waar ik zo een huis heb
dinsdag 4 december 2018 17:42
De vorige woonplaats mag niet te ver weg zijn van de huidige.
Binnen de 50 kilometer, max.
dinsdag 4 december 2018 17:44
Als pa echt niet voor de kinderen kan zorgen en ze ook heeft geslagen, dan zou ik lekker de kinderen oppakken en naar je oude woonplaats gaan waar je een huis kunt krijgen via de woningbouw. Daar zijn ook vast scholen voor je dochter. Zoek daar een baan.
Pa heeft blijkbaar geld en mogelijkheden (maar geen energie) zat, dus kan de kinderen wel komen halen voor een omgangsregeling als je daar niet onderuit komt.
Anders kiezen op elkaar, voorlopig nog even blijven en zsm meer gaan werken. Kun je met fulltime werken een inkomen vergaren waarmee je particulier kunt huren in de buurt?
Pa heeft blijkbaar geld en mogelijkheden (maar geen energie) zat, dus kan de kinderen wel komen halen voor een omgangsregeling als je daar niet onderuit komt.
Anders kiezen op elkaar, voorlopig nog even blijven en zsm meer gaan werken. Kun je met fulltime werken een inkomen vergaren waarmee je particulier kunt huren in de buurt?
dinsdag 4 december 2018 17:45
Waarom zou dat niet mogen? TO en haar partner hebben niks geregeld en kénnelijk slaat hij haar en de kinderen. (wat ik niet geloof, anders begin je daar niet pas op pagina 3 over.)
dinsdag 4 december 2018 17:48
Ik denk dat dit verhaal behoorlijk ingekleurd is door TO.
Ze schrijft namelijk ook bijvoorbeeld: als ik werk zorgt hij voor de kinderen, maar een extea dag voor de kinderen zorgen om mij te ontlasten is al teveel gevraagd.
Mja, hij zorgt dus wel voor de kinderen als zij werkt, en als ze niet in de buurt is, zal hij dat dus ook heus wel voor langere tijd doen.
Ben wel benieuwd hoe het zit met dat slaan verhaal, leek mij meer beeldspraak.
Ze schrijft namelijk ook bijvoorbeeld: als ik werk zorgt hij voor de kinderen, maar een extea dag voor de kinderen zorgen om mij te ontlasten is al teveel gevraagd.
Mja, hij zorgt dus wel voor de kinderen als zij werkt, en als ze niet in de buurt is, zal hij dat dus ook heus wel voor langere tijd doen.
Ben wel benieuwd hoe het zit met dat slaan verhaal, leek mij meer beeldspraak.
dinsdag 4 december 2018 17:48
Particulier betekend niet boven een bepaalde grens hé. Het betekend alleen dat het huis niet van een stichting is. Ik heb jaren particulier gehuurd voor 300 in hartje amsterdam.Zonnetje_van_de_dag schreef: ↑04-12-2018 14:32Jazeker, hebben gekeken naar particuliere huur, gaat hem niet worden. Mijn inkomsten zijn nu nog minimaal
Enne,
"omdat het financieel kon, ben ik veel minder gaan werken (inmiddels ben ik druk bezig een andere baan te zoeken met meer uren)
Mijn (ex) partner heeft nooit wat op papier willen zetten, heeft niet willen trouwens, geen samenlevings overeenkomst niks. Het huis waarin wij wonen is zijn koophuis. "
Zucht
dinsdag 4 december 2018 18:06
Heeft hij de kinderen erkent? Want hij moet gewoon alimentatie voor ze betalen hoor. En ik heb ook met je te doen wat een rotsituatie.Zonnetje_van_de_dag schreef: ↑04-12-2018 16:51Zijn woorden, als je weg gaat wil ik niks meer te maken hebben met die rot kinderen
dinsdag 4 december 2018 18:08
Ach, het klassieke voorbeeld van 'zo nodig kinderen moeten hebben en het zogenaamde 'vrij ongepland zwanger'- excuus. Hoezo 'vrij ongepland?' Ongepland of niet of destijds gewoon dom bezig geweest? Wat was er mis met abortus, destijds? Je moest persé een kind? Want eenmaal zwanger betekent baren maar? En nu achteraf janken en gedoe. Mag het even gezegd worden: Your shit, you owe it!
En jawel, je hebt het over kinderen, je hebt nog meer kinderen met deze kanjer? ......(waarom!??)
Nou, ze zijn er nou eenmaal met de man die niet van je houdt en jij niet van hem.
Wat nu?
Als de sodemieter gaan solliciteren 'Anders was ik allang terug gegaan naar mijn oude woonplaats waar ik inmiddels een jaar of 15 ingeschreven sta en waar ik zo een huis heb' in je oude woonplaats. Dus. En ja, jammer voor je dochter met issues maar ze zal wel moeten, niet? En ze zal er mettertijd heus wel haar weg ook vinden. Eraan wennen. Het is niet anders, ze overleeft het heus wel.
En jullie andere kinderen ook. En jij ook. Maar ga jij de huidige situatie nog jaren 'overleven' als je niet rigoreuze stappen neemt?Tot wat verwordt je dan zelf? Een zombie? Is dìt wat jij wilde met je leven?
Je kinderen overleven het weggaan bij je 'partner' (waarin is hij je partner, je geliefde, nog eigenlijk?) heus wel. Ze komen niet in levensgevaar of zo, als je besluit weg te gaan. Blijkbaar wel als je blijft, in die zin, je fijne 'partner' probeert ze te slaan, en wat doet hij hen psychisch aan? - beschadigt ze- voor levenslang- .
Wat wil je nu eigenlijk? Blijven hangen in een heel ongezonde 'relatie', waarin je kinderen de dupe zijn en jijzelf? Je de klappen moet blijven opvangen die voor je kinderen bedoeld zijn!??
Dit is sowieso niet nog voor jaren vol te houden, voor jou niet en voor je kinderen niet. En jawel, voor die man van je ook niet.
Wegwezen dus. Hop hop aan de bak met solliciteren in die oude woonplaats e.o. van je, hop hop met reageren op een betaalbaar huis daar. Doe wat je doen moet.
En jawel, je hebt het over kinderen, je hebt nog meer kinderen met deze kanjer? ......(waarom!??)
Nou, ze zijn er nou eenmaal met de man die niet van je houdt en jij niet van hem.
Wat nu?
Als de sodemieter gaan solliciteren 'Anders was ik allang terug gegaan naar mijn oude woonplaats waar ik inmiddels een jaar of 15 ingeschreven sta en waar ik zo een huis heb' in je oude woonplaats. Dus. En ja, jammer voor je dochter met issues maar ze zal wel moeten, niet? En ze zal er mettertijd heus wel haar weg ook vinden. Eraan wennen. Het is niet anders, ze overleeft het heus wel.
En jullie andere kinderen ook. En jij ook. Maar ga jij de huidige situatie nog jaren 'overleven' als je niet rigoreuze stappen neemt?Tot wat verwordt je dan zelf? Een zombie? Is dìt wat jij wilde met je leven?
Je kinderen overleven het weggaan bij je 'partner' (waarin is hij je partner, je geliefde, nog eigenlijk?) heus wel. Ze komen niet in levensgevaar of zo, als je besluit weg te gaan. Blijkbaar wel als je blijft, in die zin, je fijne 'partner' probeert ze te slaan, en wat doet hij hen psychisch aan? - beschadigt ze- voor levenslang- .
Wat wil je nu eigenlijk? Blijven hangen in een heel ongezonde 'relatie', waarin je kinderen de dupe zijn en jijzelf? Je de klappen moet blijven opvangen die voor je kinderen bedoeld zijn!??
Dit is sowieso niet nog voor jaren vol te houden, voor jou niet en voor je kinderen niet. En jawel, voor die man van je ook niet.
Wegwezen dus. Hop hop aan de bak met solliciteren in die oude woonplaats e.o. van je, hop hop met reageren op een betaalbaar huis daar. Doe wat je doen moet.
She used to say, All those good people
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach
dinsdag 4 december 2018 18:26
'zijn woorden, als je weg gaat wil ik niks meer te maken hebben met die rot kinderen'.
Nou als je blijft wordt het er helemaal niet mooier op. En zijn taal is duidelijk.
Wegwezen dus. Gun jezelf en je kinderen een mooi goed leven zonder die egoïst.
- omgangsregeling blablabla, jaja, is heus wel te regelen. want dat wilt hij vast wel.....
Maar dat jij onafhankelijk van hem bent is het belangrijkste.
Nou als je blijft wordt het er helemaal niet mooier op. En zijn taal is duidelijk.
Wegwezen dus. Gun jezelf en je kinderen een mooi goed leven zonder die egoïst.
- omgangsregeling blablabla, jaja, is heus wel te regelen. want dat wilt hij vast wel.....
Maar dat jij onafhankelijk van hem bent is het belangrijkste.
She used to say, All those good people
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach
Down on Jubilee Street
They ought to practice what they preach
dinsdag 4 december 2018 18:31
To: als er niks op papier was, waar stond jij dan ingeschreven?
Heeft hij gezag? Jullie waren niet getrouwd. Als jullie geen aantekening hebben laten maken in het gezagsregister heb jij in je eentje gezag en kan je gewoon naar je oude woonplaats terug.
Verder snap ik dat gekat hier niet zo. Wat heeft het in hemelsnaam voor zin om te zeggen dat ze jaren geleden beter had moeten nadenken en dat ze haarzelf nu voor haar kop moet slaan omdat ze toen zo dom is geweest? Ik zie dit soort destructieve reacties hier wel vaker, totaal zinloos en je gaat je bijna afvragen waarvan deze forummers zich af moeten reageren.
TO: Als ex de kinderen niet aankan dan moet jij inderdaad de stabiele factor blijven (want ja, dat was ze voor de kinderen namelijk wel), werk en een woning zoeken. Na wat je zegt over hoen je ex met de kinderen omgaat klinkt die oude woonplaats helemaal zo slecht nog niet. Het wordt hoe dan ook kiezen tussen kwaden.
Heeft hij gezag? Jullie waren niet getrouwd. Als jullie geen aantekening hebben laten maken in het gezagsregister heb jij in je eentje gezag en kan je gewoon naar je oude woonplaats terug.
Verder snap ik dat gekat hier niet zo. Wat heeft het in hemelsnaam voor zin om te zeggen dat ze jaren geleden beter had moeten nadenken en dat ze haarzelf nu voor haar kop moet slaan omdat ze toen zo dom is geweest? Ik zie dit soort destructieve reacties hier wel vaker, totaal zinloos en je gaat je bijna afvragen waarvan deze forummers zich af moeten reageren.
TO: Als ex de kinderen niet aankan dan moet jij inderdaad de stabiele factor blijven (want ja, dat was ze voor de kinderen namelijk wel), werk en een woning zoeken. Na wat je zegt over hoen je ex met de kinderen omgaat klinkt die oude woonplaats helemaal zo slecht nog niet. Het wordt hoe dan ook kiezen tussen kwaden.
dinsdag 4 december 2018 18:40
dinsdag 4 december 2018 19:32
Om op je vraag terug te komen, ik sta hier gewoon ingeschreven en mijn ex heeft het ouderlijk gezag.Caracolita schreef: ↑04-12-2018 18:31To: als er niks op papier was, waar stond jij dan ingeschreven?
Heeft hij gezag? Jullie waren niet getrouwd. Als jullie geen aantekening hebben laten maken in het gezagsregister heb jij in je eentje gezag en kan je gewoon naar je oude woonplaats terug.
Verder snap ik dat gekat hier niet zo. Wat heeft het in hemelsnaam voor zin om te zeggen dat ze jaren geleden beter had moeten nadenken en dat ze haarzelf nu voor haar kop moet slaan omdat ze toen zo dom is geweest? Ik zie dit soort destructieve reacties hier wel vaker, totaal zinloos en je gaat je bijna afvragen waarvan deze forummers zich af moeten reageren.
TO: Als ex de kinderen niet aankan dan moet jij inderdaad de stabiele factor blijven (want ja, dat was ze voor de kinderen namelijk wel), werk en een woning zoeken. Na wat je zegt over hoen je ex met de kinderen omgaat klinkt die oude woonplaats helemaal zo slecht nog niet. Het wordt hoe dan ook kiezen tussen kwaden.
Mijn ex is geen nare man maar heeft wel issues, een daarvan is dat hij een zeer kort lontje heeft (helemaal toen hij nog erg diep zat met zijn burnout)
Hij wist niet meer wat hij deed en ik sprong er een aantal keer tussen.
Inmiddels gaat het wel een stuk beter met mijn ex, het slaan gebeurt niet veel meer.
Maar ik vind hem niet stabiel genoeg om volledig voor de kinderen te zorgen. Overigens is dat ook niet hetgeen wat wij willen.
Mijn ex en ik leven nog steeds in één huis, maar de liefde is over en ik heb veel te lang mijn kop in het zand gestoken. Gedaan alsof het wel prima was. Maar ik kan het niet meer en ben op.
En nee ik heb wellicht niet de beste keuzes gemaakt. Maar ik ben alleen maar bezig geweest om mijn hoofd boven water te houden en er was geen ruimte om andere dingen te regelen.
En ja ik heb het zelf gedaan.
Voor onze dochter is het belangrijk dat ik hier in de buurt blijf.
Ik heb er nu mijn werk (ook al is het niet veel uur) maar heb er wel inkomsten door, een uitbreiding van uren is een mogelijkheid maar daar ga ik nog steeds geen woning mee kunnen betalen. Tenzij het een sociale huurwoning is. Maar die zijn hier niet te krijgen.
De laatste optie zou zijn terug naar waar ik vandaan kom. Maar dan nog ik heb dan totaal geen inkomsten en geen ideale keus.
Mijzelf nog langer aan de kant zetten gaat hem ook niet meer worden.
Mijn ex helpt mij waar ik kan. Ook al hebben wij officieel niks op papier staan. Hetgeen wat er opgebouwd is aan spaargeld gaat gewoon gesplit worden.
