Relaties
alle pijlers
Mijn relatie staat op springen
vrijdag 2 april 2010 om 21:57
Ik, 30 jaar en getrouwd, mama van 2 jonge kids. Ik zie het niet meer zitten in mijn relatie.
Mijn leven is op dit moment zo vreselijk saai en ik weet ook wel dat het leven van een moeder niet geheel boeiend en sprakkelend moet zijn maar dit voelt zooo vlak. Elke dag is hetzelfde en dit komt voornamelijk door mijn man.
Vandaag barstte mijn bom, ik barstte in huilen uit tijdens het eten, niet echt fijn met 2 kleine kindjes aan tafel. Maar ik kan niet meer. Mijn man en ik leven zo langs elkaar, we vragen nooit aan elkaar hoe het nou echt gaat, wat we nou echt voelen. Hij toont never interesse in wat ik doe en is nooit attent of complimenteus. We hebben nu 9 jaar een relatie en ik ben het zat, maar opgeven kan natuurlijk ook niet 123, daarvoor staat teveel op het spel.
Hij is nu trouwens kwaad weggegaan want hij snapt er niets van, hij heeft trouwens van huis uit nooit geleerd om te praten over zijn gevoelens. We hebben ook nooit ruzie omdat we nooit eens wat uitspreken.
Hoe nu verder?
Mijn leven is op dit moment zo vreselijk saai en ik weet ook wel dat het leven van een moeder niet geheel boeiend en sprakkelend moet zijn maar dit voelt zooo vlak. Elke dag is hetzelfde en dit komt voornamelijk door mijn man.
Vandaag barstte mijn bom, ik barstte in huilen uit tijdens het eten, niet echt fijn met 2 kleine kindjes aan tafel. Maar ik kan niet meer. Mijn man en ik leven zo langs elkaar, we vragen nooit aan elkaar hoe het nou echt gaat, wat we nou echt voelen. Hij toont never interesse in wat ik doe en is nooit attent of complimenteus. We hebben nu 9 jaar een relatie en ik ben het zat, maar opgeven kan natuurlijk ook niet 123, daarvoor staat teveel op het spel.
Hij is nu trouwens kwaad weggegaan want hij snapt er niets van, hij heeft trouwens van huis uit nooit geleerd om te praten over zijn gevoelens. We hebben ook nooit ruzie omdat we nooit eens wat uitspreken.
Hoe nu verder?
vrijdag 2 april 2010 om 22:36
Ok, ik stel mijn vraag verkeerd
Vind je je man als MAN nog leuk.
Ik bedoel niet alleen de buitenkant maar ook zijn zijn zeg maar.
Ik word/blijf zelf namelijk vooral verliefd op mijn man zijn innerlijk.
Tuurlijk is uiterlijk ook belangrijk maar als mens moet mijn man toch ook wel de allerleukste op de wereld zijn hoor,
En eigenlijk lees ik alleen maar negativiteit over je man.
Ik kan me ook wel een beetje voorstellen dat je daar als man ook niet vrolijker van wordt...
Vind je je man als MAN nog leuk.
Ik bedoel niet alleen de buitenkant maar ook zijn zijn zeg maar.
Ik word/blijf zelf namelijk vooral verliefd op mijn man zijn innerlijk.
Tuurlijk is uiterlijk ook belangrijk maar als mens moet mijn man toch ook wel de allerleukste op de wereld zijn hoor,
En eigenlijk lees ik alleen maar negativiteit over je man.
Ik kan me ook wel een beetje voorstellen dat je daar als man ook niet vrolijker van wordt...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 2 april 2010 om 22:39
quote:Mimsel schreef op 02 april 2010 @ 22:36:
Nou, iedereen roept nu wel zo hard dat t ook jouw verantwoordelijkheid is om te praten ed., en dat is natuurlijk ook zo.
Maar als dan ik lees dat als jij ineens tijdens het eten in huilen uitbarst, je man ervoor kiest om (kwaad ook nog, wtf?) WEG te gaan in plaats van te schrikken en met je te gaan zitten om te ontdekken wat je zo verdrietig maakt, zich zorgen te maken waarom zn geliefde ineens huilt..
Behalve als dat een patroon is vanaf het begin.
Dat weet ik niet. TO is dit iets wat op regelmatige basis plaats vindt tussen jullie? Jij begint te huilen te zeggen wat hij mist etc?
Nou, iedereen roept nu wel zo hard dat t ook jouw verantwoordelijkheid is om te praten ed., en dat is natuurlijk ook zo.
Maar als dan ik lees dat als jij ineens tijdens het eten in huilen uitbarst, je man ervoor kiest om (kwaad ook nog, wtf?) WEG te gaan in plaats van te schrikken en met je te gaan zitten om te ontdekken wat je zo verdrietig maakt, zich zorgen te maken waarom zn geliefde ineens huilt..
Behalve als dat een patroon is vanaf het begin.
Dat weet ik niet. TO is dit iets wat op regelmatige basis plaats vindt tussen jullie? Jij begint te huilen te zeggen wat hij mist etc?
vrijdag 2 april 2010 om 22:39
Toon jij nog wel interesse in je man? Vertel je zelf nog wel over je bezigheden? Maak je hem wel deelgenoot in wat je raakt? Vorm je nog wel een team met hem als het gaat om de zorg voor jullie kinderen? Betrek je hem daarin? Onderneem je nog leuke dingen voor jezelf, zodat je zelf af en toe wat nieuws te vertellen hebt? Complimenteer jij hem met de dingen die híj doet? Haal je hem nog wel aan tussen de dagelijkse bezigheden door?
Oftewel: ben jij nog wel een leuke en aantrekkelijke partner voor hém?
Oftewel: ben jij nog wel een leuke en aantrekkelijke partner voor hém?
vrijdag 2 april 2010 om 22:41
Qua innerlijk, tja, ik kan wel met hem lachen (heel belangrijk) maar verdere interesses delen bijv. ? Nou nee. Hij heeft ook zelf zo weinig eigen leven, gaat nooit weg. Heeft weinig interesses.
Morgen moeten we echt praten. Zo nog 10 jaar verder leven is geen optie.
Oja, dat ie zo reageerd als ik moet huilen, dat is typisch mijn man, ik viel een keer heel hard op straat, ik bleef liggen, had veel pijn. Iedereen kwam naar mij toe behalve mijn man, die niet. Die bleef staan en keek.... Dat is hij.
Morgen moeten we echt praten. Zo nog 10 jaar verder leven is geen optie.
Oja, dat ie zo reageerd als ik moet huilen, dat is typisch mijn man, ik viel een keer heel hard op straat, ik bleef liggen, had veel pijn. Iedereen kwam naar mij toe behalve mijn man, die niet. Die bleef staan en keek.... Dat is hij.
vrijdag 2 april 2010 om 22:42
quote:Mimsel schreef op 02 april 2010 @ 22:36:
Nou, iedereen roept nu wel zo hard dat t ook jouw verantwoordelijkheid is om te praten ed., en dat is natuurlijk ook zo.
Maar als dan ik lees dat als jij ineens tijdens het eten in huilen uitbarst, je man ervoor kiest om (kwaad ook nog, wtf?) WEG te gaan in plaats van te schrikken en met je te gaan zitten om te ontdekken wat je zo verdrietig maakt, zich zorgen te maken waarom zn geliefde ineens huilt.. dan denk ik dat hem ook heel wat te verwijten valt!
Met verwijten kom je nergens.
En heel eerlijk? Als mijn man het idee zou hebben dat het allemaal prima z'n gangetje gaat en dat we het naar omstandigheden (werk, sociaal leven, hobbies èn twee kleine kinderen combineren) nog best goed doen allemaal en ik zou opeens vanuit het niets in huilen uitbarsten, dan kan ik me voorstellen dat hij zich daar zo machteloos bij voelt dat hij even de neiging heeft om zich terug te trekken ja. Is niet de handigste actie van hem, maar ja, even de hele bult frustratie van mijn kant op zijn bordje uitbraken is nou ook weer niet de handigste actie van mij geweest.
Mijn gedachte van hieruit zou vooral zijn "hoe nu verder" en niet "wat een kutreactie van hem, zie je wel" o.i.d. En verder kom je door eerst maar eens zachtjes en behoedzaam met elkaar om te gaan na de grote schrik van vanmiddag.
Nou, iedereen roept nu wel zo hard dat t ook jouw verantwoordelijkheid is om te praten ed., en dat is natuurlijk ook zo.
Maar als dan ik lees dat als jij ineens tijdens het eten in huilen uitbarst, je man ervoor kiest om (kwaad ook nog, wtf?) WEG te gaan in plaats van te schrikken en met je te gaan zitten om te ontdekken wat je zo verdrietig maakt, zich zorgen te maken waarom zn geliefde ineens huilt.. dan denk ik dat hem ook heel wat te verwijten valt!
Met verwijten kom je nergens.
En heel eerlijk? Als mijn man het idee zou hebben dat het allemaal prima z'n gangetje gaat en dat we het naar omstandigheden (werk, sociaal leven, hobbies èn twee kleine kinderen combineren) nog best goed doen allemaal en ik zou opeens vanuit het niets in huilen uitbarsten, dan kan ik me voorstellen dat hij zich daar zo machteloos bij voelt dat hij even de neiging heeft om zich terug te trekken ja. Is niet de handigste actie van hem, maar ja, even de hele bult frustratie van mijn kant op zijn bordje uitbraken is nou ook weer niet de handigste actie van mij geweest.
Mijn gedachte van hieruit zou vooral zijn "hoe nu verder" en niet "wat een kutreactie van hem, zie je wel" o.i.d. En verder kom je door eerst maar eens zachtjes en behoedzaam met elkaar om te gaan na de grote schrik van vanmiddag.
vrijdag 2 april 2010 om 22:44
quote:Justme12 schreef op 02 april 2010 @ 22:41:
Qua innerlijk, tja, ik kan wel met hem lachen (heel belangrijk) maar verdere interesses delen bijv. ? Nou nee. Hij heeft ook zelf zo weinig eigen leven, gaat nooit weg. Heeft weinig interesses.
Morgen moeten we echt praten. Zo nog 10 jaar verder leven is geen optie.
Maar ooit leek je dit geen probleem, want je bent immers een relatie met hem aangegaan en je hebt zelfs besloten samen met hem kinderen te krijgen.
Wat is er bij jou veranderd waardoor je nu opeens bedacht hebt dat je het geen 10 jaar meer met hem uit zou houden?
Qua innerlijk, tja, ik kan wel met hem lachen (heel belangrijk) maar verdere interesses delen bijv. ? Nou nee. Hij heeft ook zelf zo weinig eigen leven, gaat nooit weg. Heeft weinig interesses.
Morgen moeten we echt praten. Zo nog 10 jaar verder leven is geen optie.
Maar ooit leek je dit geen probleem, want je bent immers een relatie met hem aangegaan en je hebt zelfs besloten samen met hem kinderen te krijgen.
Wat is er bij jou veranderd waardoor je nu opeens bedacht hebt dat je het geen 10 jaar meer met hem uit zou houden?
vrijdag 2 april 2010 om 22:48
quote:Justme12 schreef op 02 april 2010 @ 22:41:
Qua innerlijk, tja, ik kan wel met hem lachen (heel belangrijk) maar verdere interesses delen bijv. ? Nou nee. Hij heeft ook zelf zo weinig eigen leven, gaat nooit weg. Heeft weinig interesses.
Echt hoor, ik probeer je echt te begrijpen maar al je berichten staat zo vreselijk vol negativiteit....ik kan met hem lachen MAAR (en dan komt er weer een hele hoop wat er niet aan hem deugt)
Morgen moeten we echt praten. Zo nog 10 jaar verder leven is geen optie.
Praten hè, geen ruzie maken,besef je dat je dingen wilt oplossen en niet erger wilt maken.
Oja, dat ie zo reageerd als ik moet huilen, dat is typisch mijn man, ik viel een keer heel hard op straat, ik bleef liggen, had veel pijn. Iedereen kwam naar mij toe behalve mijn man, die niet. Die bleef staan en keek.... Dat is hij.Maar als je nou weet dat hij zo is....dan kan je toch ook niet verwachten dat hij dat ineens omturnt tot een spannende man, die je ook nog eens als een prinses behandeld?
Kijk ik snap dat het niet leuk is wat hij doet, maar waarom ben je dan in godsnaam met hem getrouwd?
Qua innerlijk, tja, ik kan wel met hem lachen (heel belangrijk) maar verdere interesses delen bijv. ? Nou nee. Hij heeft ook zelf zo weinig eigen leven, gaat nooit weg. Heeft weinig interesses.
Echt hoor, ik probeer je echt te begrijpen maar al je berichten staat zo vreselijk vol negativiteit....ik kan met hem lachen MAAR (en dan komt er weer een hele hoop wat er niet aan hem deugt)
Morgen moeten we echt praten. Zo nog 10 jaar verder leven is geen optie.
Praten hè, geen ruzie maken,besef je dat je dingen wilt oplossen en niet erger wilt maken.
Oja, dat ie zo reageerd als ik moet huilen, dat is typisch mijn man, ik viel een keer heel hard op straat, ik bleef liggen, had veel pijn. Iedereen kwam naar mij toe behalve mijn man, die niet. Die bleef staan en keek.... Dat is hij.Maar als je nou weet dat hij zo is....dan kan je toch ook niet verwachten dat hij dat ineens omturnt tot een spannende man, die je ook nog eens als een prinses behandeld?
Kijk ik snap dat het niet leuk is wat hij doet, maar waarom ben je dan in godsnaam met hem getrouwd?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 2 april 2010 om 22:51
vrijdag 2 april 2010 om 23:04
quote:elfje26 schreef op 02 april 2010 @ 22:57:
afgezien van de rest van het verhaal, maar welke kerel doet nou niks als zijn vrouw hard op haar bek gaat, dat snap ik echt niet!
Ik had ooit in een heeeeeeeeeeeeeeeeeeel grijs verleden ook ooit eens zo'n exemplaar...
Kan je zeggen dat ik er heul snel klaar mee was
Daarom zeg ik ook...waarom is TO dan toch met hem getrouwd?
Want je gaat mij niet wijs maken dat hij voor hun huwelijk Prince Charming was
afgezien van de rest van het verhaal, maar welke kerel doet nou niks als zijn vrouw hard op haar bek gaat, dat snap ik echt niet!
Ik had ooit in een heeeeeeeeeeeeeeeeeeel grijs verleden ook ooit eens zo'n exemplaar...
Kan je zeggen dat ik er heul snel klaar mee was
Daarom zeg ik ook...waarom is TO dan toch met hem getrouwd?
Want je gaat mij niet wijs maken dat hij voor hun huwelijk Prince Charming was
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 2 april 2010 om 23:10
wat doe je trouwens in het dagelijks leven?
Heb je naast het moederschap een baan?
Heb je hobby's oid waar je 1/2/3 avonden per week mee vult? Sport je?
allemaal dingen die je leven misschien wat spannender/minder saai kunnen maken....
misschien eens écht tijd voor elkaar maken...lekker uiteten gaan kinderen uit logeren en zorgen voor quality time...
Heb je naast het moederschap een baan?
Heb je hobby's oid waar je 1/2/3 avonden per week mee vult? Sport je?
allemaal dingen die je leven misschien wat spannender/minder saai kunnen maken....
misschien eens écht tijd voor elkaar maken...lekker uiteten gaan kinderen uit logeren en zorgen voor quality time...
vrijdag 2 april 2010 om 23:43
" Ik mis DE spanning " ......... Welke spanning? Van het kennismaken met een nieuwe vent? De spanning van voor het eerst met iemand naar bed gaan, de spanning van beltienietofbeltiewel ? Die spanning kan je gerust vergeten, dat gaat 'm niet worden als je monogaam bent.
Of bedoel je met spanning ; wat zal ik vanavond eens aan doen als we samen gaan stappen? Welke olie zal ik kopen voor die erotische massage erna? Die spanning kan namelijk weer wel.
Of bedoel je met spanning ; wat zal ik vanavond eens aan doen als we samen gaan stappen? Welke olie zal ik kopen voor die erotische massage erna? Die spanning kan namelijk weer wel.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 2 april 2010 om 23:44
quote:marymariemaria schreef op 02 april 2010 @ 23:42:
Ik vraag me bovendien toch af hoe het kan dat jij en je man nooit ruzie hebben. Zijn jullie zó bang voor een conflict? Dit lijkt me absoluut niet gezond.Je hoeft niet bang te zijn voor conflicten als je nooit ruzie hebt met je partner, hoor. Ik heb zélden ruzie en geloof me; als ik ergens niet bang voor ben is het wel voor conflicten. Maar er is niets om ruzie over te krijgen.
Ik vraag me bovendien toch af hoe het kan dat jij en je man nooit ruzie hebben. Zijn jullie zó bang voor een conflict? Dit lijkt me absoluut niet gezond.Je hoeft niet bang te zijn voor conflicten als je nooit ruzie hebt met je partner, hoor. Ik heb zélden ruzie en geloof me; als ik ergens niet bang voor ben is het wel voor conflicten. Maar er is niets om ruzie over te krijgen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
