Relaties
alle pijlers
Mijn vriend heeft sex gehad met een hoer. En nu?
dinsdag 4 november 2014 om 13:18
Hoi allemaal,
Zoals de titel al doet vermoeden ben ik er een paar dagen geleden achter gekomen dat mijn vriend (anderhalf jaar). 1 keer (zegt ie) sex gehad heeft met een prostituee. Hij zat in Antwerpen op het moment dat ik het hoorde en ik was op een feestje. Een jongen waar mijn vriend vroeger mee omging whatsappte mij vanuit het niets om alles even uit de doeken te doen.
Mijn vriend is 30 en heeft drie kinderen. Hij heeft de volledige voogdij omdat zijn ex-vrouw de opvoeding niet aankan. Dit houdt dus in dat ik een fulltime stiefmoeder ben.
Toen ik het hoorde stortte mijn wereld in. Mijn vriend, die ik blindelings vertrouwde, is aan het begin van onze relatie (we hadden 2 maanden) met twee vrienden naar een hoerentent geweest en heeft 50 euro betaald om zichzelf te laten pijpen door een hoer. Ook hebben ze sex gehad.
Zoals je wel kunt begrijpen zitten mijn emoties mij op dit moment flink in de weg. Ik heb gehuild, geschreeuwd, ik heb hem een klap in zijn gezicht gegeven. Het ergste was dat ik niets zag aankomen. Ik ben alles behalve naïef. Overal zoek ik wat achter en ik kom ook overal achter. Onze relatie was goed. Alles ging goed. We konden over alles praten, ik zie dat hij zielsveel van me houd, hij heeft alles voor mij over, we hebben gemiddeld vier keer in de week (goede) sex. Ik was er heilig van overtuigd dat wij het "perfecte" stelletje waren. Dacht ik. Ik heb alles voor hem gedaan en ik had alles voor hem en de kindjes (die als de mijne voelen) over. Die pijn die ik nu voel is niet in woorden te schrijven. Ik voel me verraden, vernederd. Als oud vuil.
Hij blijft herhalen dat het in een periode was wanneer ik nog niet zeker was of we deze relatie moesten voortzetten, hij nog vriendin had die hem constant opstookten om over zijn grenzen heen te gaan. Bla bla bla. Smoesjes.
Hetgeen wat ik eerst geëist heb was een SOA tests (heeft ie vanmiddag). Ik weet ook best dat, als hij iets opgelopen had, dit allang duidelijk had moeten zijn. Toch vind ik dat hij gewoon even moet lijden.
Daarnaast wil ik zijn rekening afschriften zien om zeker te weten dat het echt alleen die ene keer was. Ook heb ik, achteraf puur uit wraak denk ik, zijn zus (die als een moeder voor hem is) alles vertelt.
Hij blijft me maar huilend bellen, smeken, hij is op mijn werk geweest met boemen. Hij heeft mijn jongere zusje ingezet; zij heeft mij gevraagd om er alsjeblieft nog eens over na te denken.
Stiekem weet ik al wat mijn keus zal zijn; ik hou van hem, ik hou van de kindjes, ik wil bij hem zijn. Ik wil bij hem blijven.
MAAR: zo makkelijk geef ik me niet gewonnen. Ik wil dat hij de pijn voelt die ik voel. Ik ben zo kwaad. Hij is er op dit moment van overtuigd dat ik bij hem wegga (dat heb ik hem vertelt). Ik begrijp dat ik met wraak nergens kom, maar ik moet hem gewoon laten voelen dat dit niet door de beugel kan. Dat er consequenties zijn. Ik weet alleen niet goed hoe. Ik wil zelf niet vreemdgaan of iets dergelijks maar hij moet gewoon weten dat hij niet zomaar iets kan doen zonder er bij na te denken en vervolgens nog makkelijk mee weg te komen ook.
Zo zit ik niet in elkaar. Ik ga hem vergeven, maar nu nog niet.
Alvast bedankt voor jullie reacties en opmerkingen..
Zoals de titel al doet vermoeden ben ik er een paar dagen geleden achter gekomen dat mijn vriend (anderhalf jaar). 1 keer (zegt ie) sex gehad heeft met een prostituee. Hij zat in Antwerpen op het moment dat ik het hoorde en ik was op een feestje. Een jongen waar mijn vriend vroeger mee omging whatsappte mij vanuit het niets om alles even uit de doeken te doen.
Mijn vriend is 30 en heeft drie kinderen. Hij heeft de volledige voogdij omdat zijn ex-vrouw de opvoeding niet aankan. Dit houdt dus in dat ik een fulltime stiefmoeder ben.
Toen ik het hoorde stortte mijn wereld in. Mijn vriend, die ik blindelings vertrouwde, is aan het begin van onze relatie (we hadden 2 maanden) met twee vrienden naar een hoerentent geweest en heeft 50 euro betaald om zichzelf te laten pijpen door een hoer. Ook hebben ze sex gehad.
Zoals je wel kunt begrijpen zitten mijn emoties mij op dit moment flink in de weg. Ik heb gehuild, geschreeuwd, ik heb hem een klap in zijn gezicht gegeven. Het ergste was dat ik niets zag aankomen. Ik ben alles behalve naïef. Overal zoek ik wat achter en ik kom ook overal achter. Onze relatie was goed. Alles ging goed. We konden over alles praten, ik zie dat hij zielsveel van me houd, hij heeft alles voor mij over, we hebben gemiddeld vier keer in de week (goede) sex. Ik was er heilig van overtuigd dat wij het "perfecte" stelletje waren. Dacht ik. Ik heb alles voor hem gedaan en ik had alles voor hem en de kindjes (die als de mijne voelen) over. Die pijn die ik nu voel is niet in woorden te schrijven. Ik voel me verraden, vernederd. Als oud vuil.
Hij blijft herhalen dat het in een periode was wanneer ik nog niet zeker was of we deze relatie moesten voortzetten, hij nog vriendin had die hem constant opstookten om over zijn grenzen heen te gaan. Bla bla bla. Smoesjes.
Hetgeen wat ik eerst geëist heb was een SOA tests (heeft ie vanmiddag). Ik weet ook best dat, als hij iets opgelopen had, dit allang duidelijk had moeten zijn. Toch vind ik dat hij gewoon even moet lijden.
Daarnaast wil ik zijn rekening afschriften zien om zeker te weten dat het echt alleen die ene keer was. Ook heb ik, achteraf puur uit wraak denk ik, zijn zus (die als een moeder voor hem is) alles vertelt.
Hij blijft me maar huilend bellen, smeken, hij is op mijn werk geweest met boemen. Hij heeft mijn jongere zusje ingezet; zij heeft mij gevraagd om er alsjeblieft nog eens over na te denken.
Stiekem weet ik al wat mijn keus zal zijn; ik hou van hem, ik hou van de kindjes, ik wil bij hem zijn. Ik wil bij hem blijven.
MAAR: zo makkelijk geef ik me niet gewonnen. Ik wil dat hij de pijn voelt die ik voel. Ik ben zo kwaad. Hij is er op dit moment van overtuigd dat ik bij hem wegga (dat heb ik hem vertelt). Ik begrijp dat ik met wraak nergens kom, maar ik moet hem gewoon laten voelen dat dit niet door de beugel kan. Dat er consequenties zijn. Ik weet alleen niet goed hoe. Ik wil zelf niet vreemdgaan of iets dergelijks maar hij moet gewoon weten dat hij niet zomaar iets kan doen zonder er bij na te denken en vervolgens nog makkelijk mee weg te komen ook.
Zo zit ik niet in elkaar. Ik ga hem vergeven, maar nu nog niet.
Alvast bedankt voor jullie reacties en opmerkingen..
you've got enemies? Good, that means that you stood up for something at some point in your life
maandag 17 november 2014 om 12:20
Ik bedoelde dat mijn ouders mij nooit in het gezicht sloegen, dat was voor mijn ouders een andere grens. Een man die een vrouw slaat is gevaarlijk en een man zou dat besef altijd moeten hebben. Een man is fysiek veel beter ontwikkeld, de kans dat een klap vreselijk verkeerd uitpakt is erg groot. Het is inderdaad paradoxaal, maar het gaat om de kracht die er achter zit.
maandag 17 november 2014 om 20:14
quote:prik schreef op 14 november 2014 @ 00:13:
Wat een gelul. Slaan is geweld. Of dat nou eenmalig vanuit een heftige emotie gebeurt of regelmatig. Door verzachtende omstandigheden aan te voeren praat je ook het geweld van mishandelende mannen goed. Want die kunnen ook heus wel verzachtende omstandigheden bedenken om hun gebrek aan zelfbeheersing goed te praten. Geweld is geweld, of dat nu ernmalig is of structureel, en of het nu vanuit onmacht gebeurt, uit woede of 'gewoon' voor de lol.
Onlangs kocht ik op een beurs een hele stapel oude "Jan, Jans en de kinderen" albums, met allemaal korte verhaaltjes die ook in de Libelle waren verschenen in de jaren '70 en '80. Een van de dingen die me opvielen: zowel Jan als Jans geven in diverse verhaaltjes hun kinderen een mep als ze boos zijn. Blijkbaar was dat toen nog veel minder een taboe. Ik denk dat een damesblad anno 2014 een storm van protest over zich heen zou krijgen als in een strip kinderen werden geslagen. Maar toen hoorde je er niemand over en viel het blijkbaar niet op.
Andere tijden, andere zeden ?
Wat een gelul. Slaan is geweld. Of dat nou eenmalig vanuit een heftige emotie gebeurt of regelmatig. Door verzachtende omstandigheden aan te voeren praat je ook het geweld van mishandelende mannen goed. Want die kunnen ook heus wel verzachtende omstandigheden bedenken om hun gebrek aan zelfbeheersing goed te praten. Geweld is geweld, of dat nu ernmalig is of structureel, en of het nu vanuit onmacht gebeurt, uit woede of 'gewoon' voor de lol.
Onlangs kocht ik op een beurs een hele stapel oude "Jan, Jans en de kinderen" albums, met allemaal korte verhaaltjes die ook in de Libelle waren verschenen in de jaren '70 en '80. Een van de dingen die me opvielen: zowel Jan als Jans geven in diverse verhaaltjes hun kinderen een mep als ze boos zijn. Blijkbaar was dat toen nog veel minder een taboe. Ik denk dat een damesblad anno 2014 een storm van protest over zich heen zou krijgen als in een strip kinderen werden geslagen. Maar toen hoorde je er niemand over en viel het blijkbaar niet op.
Andere tijden, andere zeden ?
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
