Relaties
alle pijlers
Mijn vriend , ik en zijn dode vrouw.
zaterdag 12 april 2008 om 18:18
Ik heb een enorm leuke man ontmoet, alleen is hij 2 jaar geleden zijn vrouw verloren na een lang ziek bed. Een moeilijk begin voor ons beiden, had de hele tijd het idee dat ze om ons heen was, na mate tijd voorbij ging , kwam ook steeds meer het gevoel dat het ons plekje werd. Uiteindelijk besloten om samen er voor tegaan, en zijn gaan samen wonen. Maar nu... huilbuien en nog eens huilbuien.. mij plekje thusi thuis heb ik niet meer, en ja.. hier in dit huis.. waar het nu zou moeten zijn. Daar is al helemaal geen plekje tevinden.. overal spookt ze rond voor me gevoel, kom geregeld spullen tegen van haar, en kan ik haar niet uit me hoofd zetten. ben meer met haar bezig dan hij doet, en alles doet aan haar herrinneren , deed die dit zo met haar, of was ze daar leuker i, vrienden van haar, ja.. wat verwachten die, ik word gek van onzekerheid, en enorm veel verdriet. waarom kan ik het niet los laten. Ik wil een eigen plekje met hem, samen, tuurlijk zal ze er altijd bij zijn, ik heb die stap uiteindelijk genomen, maar weet er op dit moment niet mee omtegaan.
hoop dat er meerdere mensen zijn, die in zo,n zelfde situatie zitten.
hoop dat er meerdere mensen zijn, die in zo,n zelfde situatie zitten.
zaterdag 12 april 2008 om 18:23
zaterdag 12 april 2008 om 18:28
ja inderdaad ook niet makkelijk voor hem, we zijn nu wat opzoek naar nieuwe spulletjes,. en ja verhuizen.. het is moeilijk om een gelijk huis tevinden.. het is enorm groot en hij wil niet kleiner wonen.. we zullen zien, hoe dit verloopt.. en wat je zegt, een huis van iemand die gescheiden is al niet makkelijk.. maar van de meeste scheidingen ben je meestal niet blijer achteraf.. en ja.. dan ben je blij als hun spullen weg zijn.. maar nu.. het is moeilijk haar spullen weg tedoen.. alles heeft zo ze herrinneringen,
zaterdag 12 april 2008 om 19:26
is het een optie dat jij gewoon ff flink de bezem door het huis haalt? Dat jij dus het opnieuw inricht, kan ook met dezelfde meubels, en dat jij de dingern gewoon weghaalt die ou het meest tegenstaan.
Het is vervelend om steeds op je tenen te lopen, dat houdt geen mens vol.
Aan de andere kant is het gevoel wat je hebt natuurlijk zeer vervelend en zal jij ook wat aan moeten doen. Misschien kun je iemand in huis halen waarmee je met haar kunt praten? Ik weet dat er mensen zijn (buiten Char) die contact kunnen leggen met geesten. Misschien kun je haar vragen wat ze wil, of dat je/julie afscheid van haar kunt nemen. Vaak spookt het meer in jouw hoofd dan dat het werkelijk zo is, als je begrijpt wat ik bedoel. Het is altijd moeilijk zo'n start, maar 'ze' moet geen nieuw leven krijgen in jullie leven.
Schrijf haar anders een brief, probeer zelf contact te maken. Het is denk ik niet de bedoeling van haar om jouw/jullieleven zuur te maken. Probeer het aan de kant te zetten en concentreer je op het nu
Sterkte!!!
Het is vervelend om steeds op je tenen te lopen, dat houdt geen mens vol.
Aan de andere kant is het gevoel wat je hebt natuurlijk zeer vervelend en zal jij ook wat aan moeten doen. Misschien kun je iemand in huis halen waarmee je met haar kunt praten? Ik weet dat er mensen zijn (buiten Char) die contact kunnen leggen met geesten. Misschien kun je haar vragen wat ze wil, of dat je/julie afscheid van haar kunt nemen. Vaak spookt het meer in jouw hoofd dan dat het werkelijk zo is, als je begrijpt wat ik bedoel. Het is altijd moeilijk zo'n start, maar 'ze' moet geen nieuw leven krijgen in jullie leven.
Schrijf haar anders een brief, probeer zelf contact te maken. Het is denk ik niet de bedoeling van haar om jouw/jullieleven zuur te maken. Probeer het aan de kant te zetten en concentreer je op het nu
Sterkte!!!
zaterdag 12 april 2008 om 19:51
Lieve Anne,
Ik sta aan de andere kant dan dat jij nu staat.
Mijn eerste man is ook overleden.
Ik geef je een hele belangrijke tip mee, die je nooit mag vergeten. Niet strijden tegen zijn overleden vrouw. Dat win je niet. Nooit niet. Never. Je zal nooit op nummer 1 komen staan, maar wel gedeeltelijk op nummer 1.
Je kan aan je vriend vragen of hij haar spullen uit wil zoeken? En inderdaad, samen een nieuw verfje op de muur aanbrengen en wat meer van jou in het huis toevoegen. Dat zou moeten helpen. Maar ga je zelf niet vergelijken met haar... Dat is zonde van de moeite.
Ik sta aan de andere kant dan dat jij nu staat.
Mijn eerste man is ook overleden.
Ik geef je een hele belangrijke tip mee, die je nooit mag vergeten. Niet strijden tegen zijn overleden vrouw. Dat win je niet. Nooit niet. Never. Je zal nooit op nummer 1 komen staan, maar wel gedeeltelijk op nummer 1.
Je kan aan je vriend vragen of hij haar spullen uit wil zoeken? En inderdaad, samen een nieuw verfje op de muur aanbrengen en wat meer van jou in het huis toevoegen. Dat zou moeten helpen. Maar ga je zelf niet vergelijken met haar... Dat is zonde van de moeite.
zaterdag 12 april 2008 om 20:00
Hoi Anne,
Ik wil ook graag even reageren, al is mijn situatie niet helemaal hetzelfde - eigenlijk andersom. Mijn eerste man is overleden en ik ben nu hertrouwd.
Wat je denk ik voor ogen moet houden, is dat iedereen anders is. Jij bent nu eenmaal jij, en niet hetzelfde als zijn overleden vrouw. En jij hebt de stap genomen om met hem een relatie aan te gaan, maar hij net zo goed met jou. En hij wist dat jij jij bent - en heeft daar voor gekozen. Hij houdt van jou zoals jij bent, want anders was hij geen vaste relatie met jou aangegaan. Probeer te vertrouwen op zijn keuze. Zijn eerste vrouw is er nu eenmaal niet meer, er is niets wat dat kan veranderen, en dat heeft hij denk ik geaccepteerd inmiddels. Als hij nog (wel eens) verdriet daarom heeft, of als haar vrienden haar missen, heeft dat niets met jou te maken en zullen ze jou niet minder aardig daarom vinden.
Zij hoort bij zijn verleden, dat is nu eenmaal zo, maar jij bent zijn heden en zijn toekomst. En als alles meezit ben jij uiteindelijk straks veel langer met hem samengeweest dan zij. En verder, probeer je het huis eigen te maken, wat dingen te veranderen misschien, waardoor het meer van jullie samen gaat voelen. Kun je erover praten met je vriend, kun je samen overleggen toch wat spullen weg te zetten die van haar waren en wat dingen te veranderen?
Ik wil ook graag even reageren, al is mijn situatie niet helemaal hetzelfde - eigenlijk andersom. Mijn eerste man is overleden en ik ben nu hertrouwd.
Wat je denk ik voor ogen moet houden, is dat iedereen anders is. Jij bent nu eenmaal jij, en niet hetzelfde als zijn overleden vrouw. En jij hebt de stap genomen om met hem een relatie aan te gaan, maar hij net zo goed met jou. En hij wist dat jij jij bent - en heeft daar voor gekozen. Hij houdt van jou zoals jij bent, want anders was hij geen vaste relatie met jou aangegaan. Probeer te vertrouwen op zijn keuze. Zijn eerste vrouw is er nu eenmaal niet meer, er is niets wat dat kan veranderen, en dat heeft hij denk ik geaccepteerd inmiddels. Als hij nog (wel eens) verdriet daarom heeft, of als haar vrienden haar missen, heeft dat niets met jou te maken en zullen ze jou niet minder aardig daarom vinden.
Zij hoort bij zijn verleden, dat is nu eenmaal zo, maar jij bent zijn heden en zijn toekomst. En als alles meezit ben jij uiteindelijk straks veel langer met hem samengeweest dan zij. En verder, probeer je het huis eigen te maken, wat dingen te veranderen misschien, waardoor het meer van jullie samen gaat voelen. Kun je erover praten met je vriend, kun je samen overleggen toch wat spullen weg te zetten die van haar waren en wat dingen te veranderen?
zaterdag 12 april 2008 om 20:22
Is 1986 je geboortejaar? Even daarvan uitgaand (sorry als ik ernaast zit) ben je erg jong. Hoe oud is hij? En hoelang zijn jullie nu samen?
Als je 22 bent denk ik dat je nog erg jong bent om in een relatie te zitten waarbij hij al een behoorlijke lading geschiedenis heeft. Zoals je praat over de situatie, het vergelijken met 'haar' en het onzeker zijn vind ik niet zo volwassen overkomen. In iedergeval erg onzeker. Zijn jullie niet te vroeg gaan samenwonen? Waarom nu al als je je blijkbaar niet helemaal zeker voelt in je relatie? Dat is mijnsinziens een eerste vereiste.
Verder moet je accepteren dat zijn overleden vrouw er altijd zal zijn, dat is gewoon zo. Zij zit in zijn bloed.
Als je 22 bent denk ik dat je nog erg jong bent om in een relatie te zitten waarbij hij al een behoorlijke lading geschiedenis heeft. Zoals je praat over de situatie, het vergelijken met 'haar' en het onzeker zijn vind ik niet zo volwassen overkomen. In iedergeval erg onzeker. Zijn jullie niet te vroeg gaan samenwonen? Waarom nu al als je je blijkbaar niet helemaal zeker voelt in je relatie? Dat is mijnsinziens een eerste vereiste.
Verder moet je accepteren dat zijn overleden vrouw er altijd zal zijn, dat is gewoon zo. Zij zit in zijn bloed.
zaterdag 12 april 2008 om 21:41
Anne, wat heb je dit topic een vreselijke titel meegegeven.
Zijn "dode" vrouw. Jeetje, dat klinkt alsof je het over een dier hebt ofzo. Spreek voortaan alsjeblieft gewoon over zijn "overleden" vrouw. Dat getuigt van een beetje meer respect.
En toon dat trouwens ook in alle andere zaken, als ik de rest van je topic lees.
Bah!
Zijn "dode" vrouw. Jeetje, dat klinkt alsof je het over een dier hebt ofzo. Spreek voortaan alsjeblieft gewoon over zijn "overleden" vrouw. Dat getuigt van een beetje meer respect.
En toon dat trouwens ook in alle andere zaken, als ik de rest van je topic lees.
Bah!
zaterdag 12 april 2008 om 22:03
Hoezo respectloos? (afgezien van de weinig elegante titel). Ik lees vooral grote onzekerheid, datze bij alles denkt 'dit deed hij ook met haar' en 'zij was zus en ik niet'. Ik lees nergens dat ze bijvoorbeeld van de spullen van de overleden eerste echtgenote af wil, of dat ze nare dingen over de overleden echtgenote zegt tegen haar vriend. Wat is er zo respectloos aan haar onzekerheid?
@TO, zoals al boven gezegd, kun je misschien aan je vriend voorstellen om het huis een beetje meer samen in te richten. Misschien kan hij in een kamer haar spullen bewaren, zodat er wel een plek voor de herinnering aan haar in huis is, maar dat de rest van het huis nu echt een plek van jullie samen wordt.
@TO, zoals al boven gezegd, kun je misschien aan je vriend voorstellen om het huis een beetje meer samen in te richten. Misschien kan hij in een kamer haar spullen bewaren, zodat er wel een plek voor de herinnering aan haar in huis is, maar dat de rest van het huis nu echt een plek van jullie samen wordt.
zaterdag 12 april 2008 om 22:31
Ik hoop niet dat TO inderdaad 22 is, dat vind ik ook erg jong, maar goed.
Ik denk dat deze man een beetje zijn dode ex moet gaan inperken, want nu komt het wel heel erg in de belangstelling te staan. Kan er afgesproken worden dat er alleen na 21.00 nog over haar gesproken wordt? En dat de foto's van haar beperkt worden tot zijn studeerkamer? Deze ex-vrouw verdient haar plek, maar wel beperkt. Ze hoeft niet te worden vergeten, maar het leven gaat wel door.
Ik denk dat deze man een beetje zijn dode ex moet gaan inperken, want nu komt het wel heel erg in de belangstelling te staan. Kan er afgesproken worden dat er alleen na 21.00 nog over haar gesproken wordt? En dat de foto's van haar beperkt worden tot zijn studeerkamer? Deze ex-vrouw verdient haar plek, maar wel beperkt. Ze hoeft niet te worden vergeten, maar het leven gaat wel door.
zaterdag 12 april 2008 om 23:49
quote:_lente_ schreef op 12 april 2008 @ 19:26:
Misschien kun je iemand in huis halen waarmee je met haar kunt praten? Ik weet dat er mensen zijn (buiten Char) die contact kunnen leggen met geesten. Misschien kun je haar vragen wat ze wil, of dat je/julie afscheid van haar kunt nemen. Vaak spookt het meer in jouw hoofd dan dat het werkelijk zo is, als je begrijpt wat ik bedoel. Het is altijd moeilijk zo'n start, maar 'ze' moet geen nieuw leven krijgen in jullie leven.
Schrijf haar anders een brief, probeer zelf contact te maken. Het is denk ik niet de bedoeling van haar om jouw/jullieleven zuur te maken. Probeer het aan de kant te zetten en concentreer je op het nu
Sterkte!!! Eh, en dan? bachbloesemdruppels?
Misschien kun je iemand in huis halen waarmee je met haar kunt praten? Ik weet dat er mensen zijn (buiten Char) die contact kunnen leggen met geesten. Misschien kun je haar vragen wat ze wil, of dat je/julie afscheid van haar kunt nemen. Vaak spookt het meer in jouw hoofd dan dat het werkelijk zo is, als je begrijpt wat ik bedoel. Het is altijd moeilijk zo'n start, maar 'ze' moet geen nieuw leven krijgen in jullie leven.
Schrijf haar anders een brief, probeer zelf contact te maken. Het is denk ik niet de bedoeling van haar om jouw/jullieleven zuur te maken. Probeer het aan de kant te zetten en concentreer je op het nu
Sterkte!!! Eh, en dan? bachbloesemdruppels?
zaterdag 12 april 2008 om 23:52
quote:Antonio schreef op 12 april 2008 @ 22:31:
Ik hoop niet dat TO inderdaad 22 is, dat vind ik ook erg jong, maar goed.
Ik denk dat deze man een beetje zijn dode ex moet gaan inperken, want nu komt het wel heel erg in de belangstelling te staan. Kan er afgesproken worden dat er alleen na 21.00 nog over haar gesproken wordt? En dat de foto's van haar beperkt worden tot zijn studeerkamer? Deze ex-vrouw verdient haar plek, maar wel beperkt. Ze hoeft niet te worden vergeten, maar het leven gaat wel door.antonio, wat ben je toch een walgelijk naar mannetje, je bent het niet eens waard om verder op te reageren. Je gaat vanaf heden op de negeermodus en ik hoop dat iedereen dit doet. bah bah bah
Ik hoop niet dat TO inderdaad 22 is, dat vind ik ook erg jong, maar goed.
Ik denk dat deze man een beetje zijn dode ex moet gaan inperken, want nu komt het wel heel erg in de belangstelling te staan. Kan er afgesproken worden dat er alleen na 21.00 nog over haar gesproken wordt? En dat de foto's van haar beperkt worden tot zijn studeerkamer? Deze ex-vrouw verdient haar plek, maar wel beperkt. Ze hoeft niet te worden vergeten, maar het leven gaat wel door.antonio, wat ben je toch een walgelijk naar mannetje, je bent het niet eens waard om verder op te reageren. Je gaat vanaf heden op de negeermodus en ik hoop dat iedereen dit doet. bah bah bah
zondag 13 april 2008 om 00:40
zondag 13 april 2008 om 00:45
anne je zal moeten accepteren dat je vriend eerder heel veel van een vrouw heeft gehouden en misschien nog steeds doet. Jij kan daar niet tegenop concurreren en dat moet je ook niet willen. Het is niet eerlijk voor niemand. Accepteer de situatie zoals hij is of ga weg
Meds, niets laat zich dwingen, maar na 2 jaar moet het rouwen toch wel een beetje over gaan. Het is gebeurd, ze komt niet terug.
Meds, niets laat zich dwingen, maar na 2 jaar moet het rouwen toch wel een beetje over gaan. Het is gebeurd, ze komt niet terug.
zondag 13 april 2008 om 00:47
Ik ben niet Antonio's grootste fan, maar ondanks de abominabele opmerking over 'niet spreken over de dode mevrouw vóór 21:00 uur" heeft hij op zich een punt in zijn laatste zin. Als de overledene nog zo'n overmatig deel uitmaakt van het leven van de achtergebleven partner, moet die laatste zich afvragen of het zo verstandig is om in een nieuwe relatie te zitten. De nieuwe relatie moet zich op haar beurt realiseren dat deze vorige liefde van haar man nooit helemaal afgesloten kan worden.
Maar Toon, het is geen ex-vrouw. Je woordkeuze is, nogmaals, nogal ongelukkig in deze.
Maar Toon, het is geen ex-vrouw. Je woordkeuze is, nogmaals, nogal ongelukkig in deze.
zondag 13 april 2008 om 01:07
quote:Antonio schreef op 12 april 2008 @ 22:31:
Ik hoop niet dat TO inderdaad 22 is, dat vind ik ook erg jong, maar goed.
Ik denk dat deze man een beetje zijn dode ex moet gaan inperken, want nu komt het wel heel erg in de belangstelling te staan. Kan er afgesproken worden dat er alleen na 21.00 nog over haar gesproken wordt? En dat de foto's van haar beperkt worden tot zijn studeerkamer? Deze ex-vrouw verdient haar plek, maar wel beperkt. Ze hoeft niet te worden vergeten, maar het leven gaat wel door.
ok, wat doe je fout: het is geen dode ex, maar zijn overleden vrouw. Na 2 jaar staat ze nog erg in de belangstelling, gek he, ach, t was toch alleen maar zn vrouw. Na 21 uur over haar spreken en alle spullen die haar herinnering levend houden maar naar zijn kamer flikkeren?
Je spreekt zo respectloos over een overleden mens dat ik me afvraag hoe t bij jou zou gaan als je partner zou overlijden. Je hebt het blijkbaar niet meegemaakt anders zou je dit soort dingen niet zeggen.
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.
Ik hoop niet dat TO inderdaad 22 is, dat vind ik ook erg jong, maar goed.
Ik denk dat deze man een beetje zijn dode ex moet gaan inperken, want nu komt het wel heel erg in de belangstelling te staan. Kan er afgesproken worden dat er alleen na 21.00 nog over haar gesproken wordt? En dat de foto's van haar beperkt worden tot zijn studeerkamer? Deze ex-vrouw verdient haar plek, maar wel beperkt. Ze hoeft niet te worden vergeten, maar het leven gaat wel door.
ok, wat doe je fout: het is geen dode ex, maar zijn overleden vrouw. Na 2 jaar staat ze nog erg in de belangstelling, gek he, ach, t was toch alleen maar zn vrouw. Na 21 uur over haar spreken en alle spullen die haar herinnering levend houden maar naar zijn kamer flikkeren?
Je spreekt zo respectloos over een overleden mens dat ik me afvraag hoe t bij jou zou gaan als je partner zou overlijden. Je hebt het blijkbaar niet meegemaakt anders zou je dit soort dingen niet zeggen.
Datzelfde geldt trouwens voor TO, respectloos en zeer kinderachtig. Je wil een grote meid zijn, gedraag je dan ook volwassen. Als de vrouw van je vriend nog geleefd had, was jij uberhaupt niet in het verhaal voorgekomen,je toont erg weinig respect en medeleven met iemand die zijn vrouw (ja, zijn eerste keus) heeft verloren.
zondag 13 april 2008 om 01:09
quote:Tia Dalma schreef op 13 april 2008 @ 00:47:
Als de overledene nog zo'n overmatig deel uitmaakt van het leven van de achtergebleven partner, moet die laatste zich afvragen of het zo verstandig is om in een nieuwe relatie te zitten. De nieuwe relatie moet zich op haar beurt realiseren dat deze vorige liefde van haar man nooit helemaal afgesloten kan worden.hier ben ik het mee eens.
Als de overledene nog zo'n overmatig deel uitmaakt van het leven van de achtergebleven partner, moet die laatste zich afvragen of het zo verstandig is om in een nieuwe relatie te zitten. De nieuwe relatie moet zich op haar beurt realiseren dat deze vorige liefde van haar man nooit helemaal afgesloten kan worden.hier ben ik het mee eens.
