Mijn vriend is onzeker, in de war, ongelukkig (?)

19-03-2011 17:18 205 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend en ik zijn twee jaar en een half samen. Hij begon plots raar te doen, heel ineens. Vrij impulsief heeft hij onze relatie stopgezet. Hij kreeg wat kritiek op school en we hadden twee ruzies vlak na elkaar gehad. Het was het te veel geworden. Hij huilde en zei dat hij ongelukkig was, maar dat het niets met mij te maken had. Dat ik weg moest zodat hij zou kunnen ontdekken wat hem ongelukkig maakte. Ik deed dit, voor hem. Na twee weken (hij stuurde heel soms iets), belden we. We spraken af. Hij zag me en knuffelde me en zei dat hij me zo hard had gemist. Het was een goed gesprek. De dag daarna deed hij weer hetzelfde. Hij was niet goed genoeg voor mij. Ik kon beter krijgen. Ik weet niet waar hij dat vandaan haalt. Hij maakt het zichzelf wijs. Ik probeerde hem te overtuigen, maar hoe meer ik dat deed, hoe meer hij zichzelf geloofde. Uiteindelijk besloot ik hem de tijd en ruimte te geven die hij wilde. Hij wilde me niet zien, niet horen (geen contact dus). Op die manier zou hij erachter komen wat hij wilde. Dat hij mij graag ziet, is een constante factor zegt hij. Dat hij van mij houdt, staat vast. Of hij heeft met mij een relatie, anders met niemand. Dat zei hij. Ik heb het vier weken volgehouden. Toen heb ik hem gevraagd me te bellen en hij deed het. Ik vroeg hoe het met hem was en hij zei dat ik dat wel wist. Het ging niet beter met hem. Hij houdt nog altijd van mij. Hij hoorde me en besefte toen ook dat het altijd zo zou zijn. Hij had me beloofd dat als de afstand hem niet zou helpen, hij terug naar mij zou komen, maar dat doet hij niet. Hij zegt me dat hij niet normaal is, dat hij bang is, dat ik beter verdien dan hem. Het is niet zo, dat laatste. Wij lijken op elkaar... Even gedreven, even perfectionistisch, ... Ik vroeg hem wat we zouden doen en hij zei 'gewoon zoals nu zeker?' Als ik hem zeg dat het duidelijk niet helpt, zegt hij dat hij erover zal denken, maar dat doet hij niet. Hij zegt dat hij mij heeft gekwetst met dit te doen en dat het zijn straf is dat hij zich nu zo voelt. Alleen beseft hij niet dat ik hier ook mee wordt gestraft. Ik heb hem al professionele hulp voorgesteld, maar dat weigert hij. Hij vindt dat hij hier alleen moet uitkomen.



Hij vindt zichzelf slecht, niet normaal. Hij verdient mij niet want ik ben te goed. Hij weigert mijn hulp want hij vindt niet dat hij het recht heeft mij erbij te betrekken. Hij wil net dat ik wegga van hem omdat hij denkt dat het te zwaar zou zijn voor mij. Dat is zever. Hij heeft het nog niet eens geprobeerd.



Hij heeft het nu alleen en zonder mij geprobeerd en het heeft hem niet geholpen. Dat heeft hij zelf gezegd.



We houden van elkaar. Dat weten we van elkaar. Het doet pijn om niet bij elkaar te zijn. Hij wil me niet zien omdat hij dan te graag me wil knuffelen en bij me wil zijn...



Ik weet niet hoe ik met hem moet omgaan. Het is nu drie maanden bezig en ik weet gewoon niet wat nu de 'juiste' aanpak is.
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 20 maart 2011 @ 10:04:

Dat vind ik te gemakkelijk gezegd...



Ik denk dat er ook de uitspraak "je verdient beter" verschillende gradaties zijn, afhankelijk van de non-verbale symptomen...



Oftewel, er zit naar mijns insziens een verschil tussen iemand die het lachend zegt, of huilend met gierende uithalen.



Of zie ik dat verkeerd?





Is een beetje slachtofferig, ik ben een slechte man maar gun

jou een betere, meestal is het gewoon ik wil ermee kappen

maar hoe vertel ik het in hemelsnaam.



Want als je aan je vriend vraagt: "Ik verdien jou je bent een

prima kerel" komt hij ook niet terug.



Het is net als "we blijven goede vrienden" en " ik denk niet dat ik na jou nog iemand tegen kom van wie ik zoveel hou"een vreselijke dooddoener.quote:huntje schreef op 20 maart 2011 @ 10:06:

[...]





Ik ook trouwens, heb maar 5 uur geslapen >< , kon niet meer blijven liggen (kan mssn komen door vent langs mij). En nu heb ik honger en weet ik niet wat ik moet eten :S



Dat probleem had ik ook maar was snel opgelost.

Mandarijnen, is het enige wat ik in huis heb
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Maar zoals bij Doubtsnow. Als je dit leest lijkt hij depressief.

Die kunnen daadwerkelijk denken dat ze nergens goed genoeg voor zijn...
Alle reacties Link kopieren
quote:hollebollegijs schreef op 20 maart 2011 @ 10:01:

[...]





Als wij mannen zeggen "je verdient beter" bedoelen

we "ik wil er mee kappen maar weet niet hoe ik dat

op een vriendelijk manier zeg"



De uitspraak je verdient beter is een dooddoener

want eigenlijk zegt je partner "ik doe niet goed mijn best

zoek een man die je wel goed behandeld"



Daarom, als je in een relatie zo'n uitspraak hoort is het

meestal 5 over 12Ha, I know. Het rare is dat hij er zelf gewoon niet over geraakt. Hij zei me: Er is maar één iemand met wie ik ook een relatie zou willen en kunnen hebben en dat ben jij. Als het ni me u is, zal het nooit met iemand zijn. Alles wat hij doet, staat los van zijn gevoel. Bovendien zit hij altijd te huilen als hij zoiets zegt, terwijl zijn ouders hem nog nooit hebben zien huilen, zijn vrienden hebben hem nog niet zien huilen.
Alle reacties Link kopieren
quote:hollebollegijs schreef op 20 maart 2011 @ 09:54:

Misschien een rare vraag, heeft hij niet gewoon een ander

of is hij verliefd geworden?

3 maanden nadenken? Waarover?



Die vraag had ik wel verwacht. Ik ben die piste ook al ingegaan en heb het hem gewoon gevraagd. Hij zei me toen dat hij wou dat het dat was zodat ik me nooit meer zorgen om hem zou maken. Het is dus niet zo, anders zou hij er eerlijk over zijn zei hij. het heeft geen nut om te liegen.



Drie maanden nadenken? Waarover? Geen idee. Hij dacht dat door wat tijd te nemen alles in zijn leven weer in de plooi zou vallen. Hij voelde zich 'burn out'. Ik moest daarom even 'weg' zodat hij het alleen kon doen omdat hij geen hulp wou. Blijkbaar werkt het niet zijn manier, maar is hij te koppig om dat toe te geven.
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 20 maart 2011 @ 10:04:

Dat vind ik te gemakkelijk gezegd...



Ik denk dat er ook de uitspraak "je verdient beter" verschillende gradaties zijn, afhankelijk van de non-verbale symptomen...



Oftewel, er zit naar mijns insziens een verschil tussen iemand die het lachend zegt, of huilend met gierende uithalen.



Of zie ik dat verkeerd?Ik zie het in elk geval hetzelfde als jou. Ik heb ook ooit eens gezegd tegen iemand dat hij beter verdiende. Toen was ik echt niet aan het huilen omdat het gewoon de waarheid was. Hij verdiende iemand die wel echt van hem hield en niet bij hem was gewoon omdat het handig was.
Drie maanden nadenken? Waarover? Geen idee. Hij dacht dat door wat tijd te nemen alles in zijn leven weer in de plooi zou vallen. Hij voelde zich 'burn out'. Ik moest daarom even 'weg' zodat hij het alleen kon doen omdat hij geen hulp wou. Blijkbaar werkt het niet zijn manier, maar is hij te koppig om dat toe te geven.



Hier dus hetzelfde, de tijd overigens ook, en de koppigheid ook.

Plus dat hij zegt dat het slechter zonder mij gaat, snap dan alleen niet waarom hij me toch niet iets meer toegelaten heeft, want ik wilde hem wel steunen en helpen. Krijg alleen geen goede mogelijkheid. Af en toe is er paniek, kan ik hem wel weer wat rustiger krijgen voor een paar dagen, maar denk dat ik zo veel meer had kunnen doen...
Misschien is dit ook wel een topic waar je herkenning in kan vinden. Meer herkenbare verhalen. En vaak geen idee wat te doen. Niet voor de frisse blik van buitenstaanders, maar wel een beetje troost en soms handige ervaringsverhalen...
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 20 maart 2011 @ 11:06:

Hier dus hetzelfde, de tijd overigens ook, en de koppigheid ook.

Plus dat hij zegt dat het slechter zonder mij gaat, snap dan alleen niet waarom hij me toch niet iets meer toegelaten heeft, want ik wilde hem wel steunen en helpen. Krijg alleen geen goede mogelijkheid. Af en toe is er paniek, kan ik hem wel weer wat rustiger krijgen voor een paar dagen, maar denk dat ik zo veel meer had kunnen doen...Dat begrijp ik heel goed. Zoals je eerder al zei wordt ge op een bepaald moment gedreven naar het zelf maken van de beslissing. Dat moment heb ik zo lang mogelijk uitgesteld. Ik weet nu dat ik er niets aan kan veranderen en ben gestopt met proberen hem te overtuigen. Dat helpt toch niet. Ik kan geen 'afscheid' van hem nemen en dus doe ik dat ook niet. Dat gaat niet voor mijzelf. het is niet zo dat ik nog huil om de situatie. Ik ben best gelukkig. We zijn gewoon nog steeds ergens verbonden. Ik kan niet naar andere mannen kijken zoals je doet wanneer je single bent. Dat wil ik zelf ook gewoon ergens niet. Het contact tussen ons twee betert ook weer een beetje, maar het gaat te traag allemaal en ik heb geen zin in dat hij 3 stappen vooruit zet om er dan daarna weer 5 achteruit te zetten.
Alle reacties Link kopieren
@ HBG, Mandarijnen? Hmm.. los jij je slaap op met fruit dan? Wel balen, want hier is nooit fruit in huis, 'vriend' eet dat niet dus komt het er ook niet in.. m.a.w. kast steek vol met koekjes en wafeltjes en in koelkast ligt bijna niks meer.. dus ja ><
Alle reacties Link kopieren
Wat een bullshait! Die vriend van je is gewoon enorm egocentrisch en lijkt moeite te hebben met het feit dat hij NIET bijzonder is, maar gewoon net als iedereen. Ik word altijd erg kriebelig van mensen die zichzelf zo anders en bijzonder vinden. Schop onder z'n kont kan ie krijgen. Zelfmedelijden en egocentrisme zijn geen aantrekkelijke eigenschappen.
Alle reacties Link kopieren
quote:huntje schreef op 20 maart 2011 @ 11:27:

@ HBG, Mandarijnen? Hmm.. los jij je slaap op met fruit dan? Wel balen, want hier is nooit fruit in huis, 'vriend' eet dat niet dus komt het er ook niet in.. m.a.w. kast steek vol met koekjes en wafeltjes en in koelkast ligt bijna niks meer.. dus ja ><Nee, ik denk dat bedoeld werd: Als ik niet weet wat eten, simpel, er zijn alleen mandarijnen in huis. Probleem opgelost dus: Ik kan enkel mandarijnen eten.
Alle reacties Link kopieren
quote:Aureel schreef op 19 maart 2011 @ 19:19:

Dasnappieknie...



Hij denkt dus serieus dat hij de enige is voor jou, maar andersom dat jij voor hem wellicht niet de ware bent? Als dat zo is... Hoe arrogant kun je zijn! En uiteraard is dat aan JOU om dat te bepalen.Nee, net andersom. Hij denkt dat ik de ware ben voor hem, maar hij weet niet of hij de ware voor mij is omdat hij denkt dat er mannen zijn die beter voor me zijn, die me meer kunnen 'geven'. Maar zo'n man wil ik niet. Ik wil helemaal niet meer krijgen, hij geeft me al genoeg.
Het is al eerder geopperd, maar ook mij zal het niet verbazen wanneer er een ander in het spel is. Je bent beter af zonder mij is -denk ik- een teken aan de wand. Er zal nog geen andere relatie zijn maar hij loopt zeg maar een snuffelstage.
Maar zou het dan niet gemakkelijker zijn om dit in deze situatie gewoon te zeggen? Dan neemt Doubtsnow misschien echt afstand en kan hij ook gewoon door, in plaats van een ondefinieerbare relatie/band die blijft bestaan.
Ja, het zou inderdaad gemakkelijker zijn om het in zo'n situatie gewoon te zeggen, maar dan krijgt de vriend van TO te maken met haar emoties. En daar zijn niet alle mannen voor weggelegd. Door TO te zeggen dat ze beter af is zonder hem en dat ze beter verdient, denkt hij dat ze dan afstand van hem gaat nemen. Dat is een tweede denkfout; want door dit soort dingen te zeggen en je raar te gedragen, zal alleen nog maar meer vragen bij TO opborrelen. En daar gaat TO in de fout (bij wijze van), want zij gaat excuses scenario's bedenken voor haar vriend waarom hij zo doet. TO zou "gewoon" moeten doen alsof haar dit alles helemaal niets doet en ook geen contact met hem moet zoeken. Actions speak louder than words en dan maar zien wat haar vriend doet. Of zij zou het "gewoon" moeten uitmaken. Dat is toch wat hij uiteindelijk wil?
Alle reacties Link kopieren
quote:doubtsnow schreef op 20 maart 2011 @ 15:35:

[...]





Nee, ik denk dat bedoeld werd: Als ik niet weet wat eten, simpel, er zijn alleen mandarijnen in huis. Probleem opgelost dus: Ik kan enkel mandarijnen eten.



Spijker op de kop

Gisteren geen zin gehad in boodschappen doen.

Voordeel van in de stad wonen is dat hier een paar

grote supermarkten open zijn op zondag.



Had een topochtend: mandarijn en peer!! Had ik ook nog.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
quote:paloma schreef op 20 maart 2011 @ 20:55:

Ja, het zou inderdaad gemakkelijker zijn om het in zo'n situatie gewoon te zeggen, maar dan krijgt de vriend van TO te maken met haar emoties. En daar zijn niet alle mannen voor weggelegd. Door TO te zeggen dat ze beter af is zonder hem en dat ze beter verdient, denkt hij dat ze dan afstand van hem gaat nemen. Dat is een tweede denkfout; want door dit soort dingen te zeggen en je raar te gedragen, zal alleen nog maar meer vragen bij TO opborrelen. En daar gaat TO in de fout (bij wijze van), want zij gaat excuses scenario's bedenken voor haar vriend waarom hij zo doet. TO zou "gewoon" moeten doen alsof haar dit alles helemaal niets doet en ook geen contact met hem moet zoeken. Actions speak louder than words en dan maar zien wat haar vriend doet. Of zij zou het "gewoon" moeten uitmaken. Dat is toch wat hij uiteindelijk wil?



Mijn vriend doet meestal overdreven dramatisch. Hij krijgt nu zeker en vast meer met mijn emoties te maken dan wanneer hij me zou zeggen dat hij me gewoon niet meer graag ziet of dat hij gewoon vrij wil zijn voor met andere meisjes weg te gaan. En nee, uiteindelijk wil hij niet dat het definitief gedaan is tussen ons want hij wil nog met me trouwen en kinderen krijgen met mij.



Ik heb lang naar excuses voor hem gezocht, nog steeds misschien. Ik keur de manier waarop hij alles heeft gedaan niet goed, maar de reden waarom, daar kan ik wel inkomen. Het probleem is echter dat het nu 3 maand bezig is en dat dat gewoon lang genoeg is (voor mij). Ik weet alleen niet hoe ik hem dat duidelijk moet maken. Als ik het hem zo zeg, zit hij weer waar hij 3 maand geleden zat.
Alle reacties Link kopieren
Als hij weer is waar ie 3 maanden geleden was, is dat iets waar jij echt invloed op hebt? Of alleen als je een toneelstukje blijft opvoeren waarin jij alle begrip en geduld moet hebben voor hem en er in jullie relaitie dus NOOIT ruimte is voor jouw emoties en gevoelens, want zodra jij het m een beetje lastig maakt, schiet hij weer in de "Ik ben depressief en zielig en jij bent veels te goed voor mij"modus. Lijkt mij echt een heel gelijkwaardige relatie (not).



Straks gaat ie ook nog dreigen met zelfmoord als je m verlaat, want van een beetje emotionele chantage is deze man blijkbaar niet vies.
Alle reacties Link kopieren
Hey meid, ten eerste wat een nare situatie.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik alleen de eerste en de laatste pagina heb gelezen dus als ik nu iets herhaal, mijn excuses.



Ik heb zelf ook jaren geleden in een relatie gezeten waarin ik steeds weg wilde bij me vriend omdat ik onwijs met mezelf in de knoop zat en daardoor niet meer wist of ik van voor of van achteren leefde. Heel onrustig in me hoofd enz. En dan weg willen bij iemand in de hoop dat je dan wel rustig kan nadenken en alles op een rijtje kan zetten.



Het dubbele is dat je aan de andere kant juist helemaal niet weg wil bij diegene. En het stukje 'jij verdient beter' komt mij ook bekend voor. Dat zei ik ook regelmatig.



Ik ga nu niet zeggen wat hij denkt, hoe hij denkt en wat jullie moeten doen want ik ken jullie geen van beide persoonlijk en er zit altijd veel meer achter dan wat ik nu uit de berichten kan halen.

Enige wat ik kan geven aan advies is iets wat mij goed heeft geholpen: Sint-Janskruid. (gewoon te koop bij de drogist)

Het hielp mij om net even iets meer de positieve kant van de dingen te zien waardoor je makkelijker alles een plekje kan geven. Op die manier ben ik stapje voor stapje weer mezelf geworden.



Hoop dat je vriend hier iets aan heeft. En verder wil ik jullie beide succes wensen met het vinden van geluk in de toekomst. Samen of appart.
Alle reacties Link kopieren
quote:return_of_kreng schreef op 21 maart 2011 @ 17:02:

Als hij weer is waar ie 3 maanden geleden was, is dat iets waar jij echt invloed op hebt? Of alleen als je een toneelstukje blijft opvoeren waarin jij alle begrip en geduld moet hebben voor hem en er in jullie relaitie dus NOOIT ruimte is voor jouw emoties en gevoelens, want zodra jij het m een beetje lastig maakt, schiet hij weer in de "Ik ben depressief en zielig en jij bent veels te goed voor mij"modus. Lijkt mij echt een heel gelijkwaardige relatie (not).



Straks gaat ie ook nog dreigen met zelfmoord als je m verlaat, want van een beetje emotionele chantage is deze man blijkbaar niet vies.



Ik begrijp je reactie, maar wil even iets zeggen. We zijn twee jaar en een half echt heel gelukkig geweest samen. Hij was al 3 jaar smoorverliefd op me voordat ik iets met hem begon. Hij heeft me ontzettend gelukkig gemaakt en andersom ook. Zijn studies bezorgen hem heel veel stress en hij is extreem perfectionistisch. Waar een normaal persoon een uur over zou doen, daar doet hij 10 uur over, gewoon, dubbelchecken, nog een keer opnieuw beginnen, veranderen, twijfelen, ... Nu heeft hij kritiek gekregen op school en er zat een fout in zijn werk waar hij vijf weken over had gedaan. Hij moest opnieuw beginnen en had nog vijf dagen. Hij heeft dit gedaan. In die vijf dagen hebben wij twee keer ruzie gehad. Het was absoluut niet enkel zijn fout, ik stond ook onder druk door mijn eigen studies. Hij is toen beginnen twijfelen aan het feit of hij goed genoeg voor me was als hij zijn stress op me uitwerkte. Want vanuit zijn standpunt gezien: Hoe kwam die twee ruzies er anders plots? Hij vindt dat ik beter verdien, iemand die me meer tijd kan geven, die verrassingen voor me in elkaar kan steken, eender op welk moment. Hij doet dat ook, maar heeft er gewoon niet altijd de tijd voor. Wat ik trouwens LOGISCH vind, maar als ik dat zeg, zegt hij: Ja, maar ik vind dat niet.



Door zijn studies is hij nu zo. Dat weet hij, maar hij weet niet wat hij er aan kan doen.
quote:doubtsnow schreef op 21 maart 2011 @ 16:37: En nee, uiteindelijk wil hij niet dat het definitief gedaan is tussen ons want hij wil nog met me trouwen en kinderen krijgen met mij.



Dit heeft hij ook gezegd tegen mij, en eigenlijk ben ik daar het meest verdrietig over. Hoe kan je je dan zo gedragen tegen mij als je wilt dat het goedkomt... Maakt me zelfs een beetje boos...

Toevoeging: plus dat ik vind dat hij mij zo wel aan zich laat bungelen. Want hij zegt natuurlijk precies wat ik het liefst samen wilde...



Doubtsnow; maak je je nooit zorgen dat als het goed zou komen dat dit in de toekomst weer kan gebeuren?
anoniem_116596 wijzigde dit bericht op 21-03-2011 20:02
Reden: Toevoeging
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 21 maart 2011 @ 19:54:

[...]





Dit heeft hij ook gezegd tegen mij, en eigenlijk ben ik daar het meest verdrietig over. Hoe kan je je dan zo gedragen tegen mij als je wilt dat het goedkomt... Maakt me zelfs een beetje boos...

Toevoeging: plus dat ik vind dat hij mij zo wel aan zich laat bungelen. Want hij zegt natuurlijk precies wat ik het liefst samen wilde...



Doubtsnow; maak je je nooit zorgen dat als het goed zou komen dat dit in de toekomst weer kan gebeuren?



Ja, ik maak me zorgen dat als het goedkomt dit in de toekomst nog eens kan gebeuren. Ik heb hem daar ook mee geconfronteerd. Hij zei dan dat hij wist dat dat niet zo zou zijn en dat hij er alles aan zou doen om mijn vertrouwen terug te winnen.



Ach ja, ik weet het ook allemaal niet meer. Als we een leuk gesprek hebben dan wil hij me daarna niet horen omdat het 'niet gaat'. En mijn antwoord was: Waarom gaat het niet? Omdat je voelt dat je nog altijd van me houdt?

Zijn antwoord: Dat heeft er niks mee te maken.



Zie, ik ken hem al 5 jaar. Hij liegt nooit, is altijd eerlijk en is betrouwbaar. Ik kan dus niet geloven dat hij liegt ofzo. Aangezien hij aan zijn gezin en vrienden hetzelfde zegt...
Hoe veel contact heb je nog met hem? En in welke vormen? Want hij zegt je niet te willen zien?
Beetje hardop nadenken:

Hij zou misschien eens moeten kijken of hij iets aan dat extreme perfectionistische kan doen. Misschien heeft hij daar wel een schop onder zijn kont voor nodig: 'ga er iets aan doen, hup'. Eventueel zo'n vertrouwenspersoon bij zijn studie ofzoiets.



Praat hij trouwens over de situatie met vrienden of familie? Niet dat jij zou moeten willen weten wat hij dan zegt, maar meer: lucht hij zijn hart ergens? Zijn er mensen die hem adviezen geven?
Alle reacties Link kopieren
quote:PoIIy schreef op 22 maart 2011 @ 19:14:

Hoe veel contact heb je nog met hem? En in welke vormen? Want hij zegt je niet te willen zien?



We hebben vier weken geen contact gehad omdat ik vond dat hij recht had op tijd en ruimte. Nu hebben we terug contact: sms en bellen. Sms vaker en bellen 1 x per week denk ik.



Hij wil me niet zien omdat hem dat veel pijn zou doen zegt hij omdat hij nog van me houdt...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven