Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 36
maandag 30 juli 2007 om 15:54
Relatieverslaving in het kort
Van relatieverslaving kan men spreken wanneer iemand zich in een relatie bevindt waarin de omgang met elkaar zich kenmerkt door respectloosheid, liefdeloosheid, (emotioneel) geweld en frustratie. De relatieverslaafde, die doorgaans de persoon is die de bovenstaande kenmerken ondergaat, is dikwijls niet bij machte om de relatie te beëindigen. Bijna al het gedrag en de emoties worden beheerst door de relatie en men kan spreken van psychische afhankelijkheid. De heftigheid van de emoties worden vaak verward met liefde en het contact tussen de relatieverslaafde en zijn of haar (gezonde) omgeving verwatert. De relatie heeft in feite eenzelfde functie als een verdovende middel of andere verslavende gewoonten. Door zo met de ander bezig te zijn (“hoe gaat hij of zij van mij houden, hoe maak ik hem of haar gelukkig, hoe verander ik hem of haar in de voor mij perfecte en liefhebbende partner, etcetera”) probeert de relatieverslaafde doorgaans (onbewust) de gevoelens van leegte, woede en verdriet die er in hem- of haarzelf schuilen, te vermijden. De relatie, hoe frustrerend ook, werkt als een soort opvulling en verdoving van deze gevoelens.
Symptomen van relatieverslaving
In de relatie zelf is men voornamelijk bezig met hoe mooi het zou kunnen zijn (“Als ik maar dit of dat doe, dan wordt het beter en gaat de ander van mij houden”), in plaats van de realiteit onder ogen te zien en te erkennen dat de relatie ongelukkig makend is en slecht voor zowel de geestelijke als de lichamelijke gezondheid. Gaandeweg ontstaat er een verslaving aan emotionele pijn, waarin spanning wordt verward met hartstocht en emotionele pijn met liefde. Tot aardige, rustige en stabiele personen voelt men zich dan ook niet echt aangetrokken. In de relatie is men vooral gericht op de ander (wat wil zij, hoe voelt de ander zich, wat heeft hij nodig, enzovoort), past zich aan, investeert veel meer in de relatie dan de ander en wijt de grillen van de partner aan een ongelukkige jeugd waar hij / zij ook niets aan kan doen (praat het gedrag van de ander goed). De vernederingen en frustraties is men snel weer vergeten wanneer er een blijk van liefde gegeven wordt door de tegenpartij. De relatieverslaafde ondergaat dit alles omdat de wens om de ander te redden of te genezen sterker is dan het respect voor zichzelf. Het uithoudingsvermogen hierin is enorm. Een kenmerk is vaak ook dat er veel energie wordt geïnvesteerd in de seksuele omgang met de partner. Het hebben van seks geeft het gevoel van nabijheid en liefde, en ook een zeker gevoel van macht. In de relatie kan seks ingezet worden als middel om de ander geïnteresseerd te maken en te houden, en dikwijls wordt alles lijkt hierbij uit de kast getrokken. Het feit dat de partner opgewonden raakt, wordt vaak geïnterpreteerd als liefde.
Van relatieverslaving kan men spreken wanneer iemand zich in een relatie bevindt waarin de omgang met elkaar zich kenmerkt door respectloosheid, liefdeloosheid, (emotioneel) geweld en frustratie. De relatieverslaafde, die doorgaans de persoon is die de bovenstaande kenmerken ondergaat, is dikwijls niet bij machte om de relatie te beëindigen. Bijna al het gedrag en de emoties worden beheerst door de relatie en men kan spreken van psychische afhankelijkheid. De heftigheid van de emoties worden vaak verward met liefde en het contact tussen de relatieverslaafde en zijn of haar (gezonde) omgeving verwatert. De relatie heeft in feite eenzelfde functie als een verdovende middel of andere verslavende gewoonten. Door zo met de ander bezig te zijn (“hoe gaat hij of zij van mij houden, hoe maak ik hem of haar gelukkig, hoe verander ik hem of haar in de voor mij perfecte en liefhebbende partner, etcetera”) probeert de relatieverslaafde doorgaans (onbewust) de gevoelens van leegte, woede en verdriet die er in hem- of haarzelf schuilen, te vermijden. De relatie, hoe frustrerend ook, werkt als een soort opvulling en verdoving van deze gevoelens.
Symptomen van relatieverslaving
In de relatie zelf is men voornamelijk bezig met hoe mooi het zou kunnen zijn (“Als ik maar dit of dat doe, dan wordt het beter en gaat de ander van mij houden”), in plaats van de realiteit onder ogen te zien en te erkennen dat de relatie ongelukkig makend is en slecht voor zowel de geestelijke als de lichamelijke gezondheid. Gaandeweg ontstaat er een verslaving aan emotionele pijn, waarin spanning wordt verward met hartstocht en emotionele pijn met liefde. Tot aardige, rustige en stabiele personen voelt men zich dan ook niet echt aangetrokken. In de relatie is men vooral gericht op de ander (wat wil zij, hoe voelt de ander zich, wat heeft hij nodig, enzovoort), past zich aan, investeert veel meer in de relatie dan de ander en wijt de grillen van de partner aan een ongelukkige jeugd waar hij / zij ook niets aan kan doen (praat het gedrag van de ander goed). De vernederingen en frustraties is men snel weer vergeten wanneer er een blijk van liefde gegeven wordt door de tegenpartij. De relatieverslaafde ondergaat dit alles omdat de wens om de ander te redden of te genezen sterker is dan het respect voor zichzelf. Het uithoudingsvermogen hierin is enorm. Een kenmerk is vaak ook dat er veel energie wordt geïnvesteerd in de seksuele omgang met de partner. Het hebben van seks geeft het gevoel van nabijheid en liefde, en ook een zeker gevoel van macht. In de relatie kan seks ingezet worden als middel om de ander geïnteresseerd te maken en te houden, en dikwijls wordt alles lijkt hierbij uit de kast getrokken. Het feit dat de partner opgewonden raakt, wordt vaak geïnterpreteerd als liefde.
maandag 30 juli 2007 om 16:27
De relatieverslaafde, die doorgaans de persoon is die de bovenstaande kenmerken ondergaat, is dikwijls niet bij machte om de relatie te beëindigen.
Stel je breekt het samen af maar GM zoekt weer contact op....wie is dan de relatieverslaafde? Is het dan de GM of is het de minnares omdat die er weer op in gaat?
Of begin ik nu irritant te worden met me gevraag?
Stel je breekt het samen af maar GM zoekt weer contact op....wie is dan de relatieverslaafde? Is het dan de GM of is het de minnares omdat die er weer op in gaat?
Of begin ik nu irritant te worden met me gevraag?
maandag 30 juli 2007 om 16:44
quote:Ik weet het niet. Beiden? Of hij voedt haar verslaving. Hij is de dealer? Hahahahahaha
Nou Anna, ik lees al een tijdje mee, post af en toe wat maar nog niet eerder is een posting zo confronterend geweest als het gedicht dat jij hier gepost hebt.
Wat een spiegel hou jij mij voor....(ook al wel door alle verhalen van anderen hier hoor)
Moet er gewoon van huilen. Dat ik zo'n vrouw geworden ben....verslaafd aan deze man, verslaafd aan de relatie met deze man.
Geloof dat ik ook maar in therapie moet
Het is wel bemoedigend te lezen dat hier zoveel vrouwen hetzelfde doormaken en toch kracht vinden om verder te gaan met hun leven.
Dank voor je geweldige postings.
Groetjes,
JdV.
Nou Anna, ik lees al een tijdje mee, post af en toe wat maar nog niet eerder is een posting zo confronterend geweest als het gedicht dat jij hier gepost hebt.
Wat een spiegel hou jij mij voor....(ook al wel door alle verhalen van anderen hier hoor)
Moet er gewoon van huilen. Dat ik zo'n vrouw geworden ben....verslaafd aan deze man, verslaafd aan de relatie met deze man.
Geloof dat ik ook maar in therapie moet
Het is wel bemoedigend te lezen dat hier zoveel vrouwen hetzelfde doormaken en toch kracht vinden om verder te gaan met hun leven. Dank voor je geweldige postings.
Groetjes,
JdV.
maandag 30 juli 2007 om 16:50
Ik heb inmiddels bijgelezen en weer helemaal op de hoogte.
@Deurtje, wat een ellende! Ik leef erg met je mee! Van de zevende hemel ineens in de hel. Wat een slappe zak. En dat nog wel via SMS i.p.v. face to face!
Mijn maag draaide om toen ik het las. Ik vind het zo pijnlijk om te lezen hoe jij je hebt uitgeleverd aan zijn grillen. Het is zo'n ongelijkwaardige, ongezonde situatie. Neem de regie in je eigen hand, je kunt het! En wat zijn huwelijk betreft: dat is ZIJN pakkie-aan, of dat nu goed komt of niet. Waar het om gaat is dat JIJ er weer bovenop komt.
Alle sterkte! *;
@Al2jaar, goed om weer eens van je te horen. Misschien helpen zijn kwetsende uitlatingen jou om afstand van hem te nemen en hem echt los te laten. Ik hoop zo dat je gelukkig wordt met een vent die er altijd en voor de volle 100% voor je is! Dat verdienen we allemaal! Het wordt tijd dat we niet meer met minder genoegen nemen. Dit betekent overigens geen oordeel mijnerzijds over de enkeling die dat wel kan.
@Evidenza, lang niets van je gehoord, op vakantie misschien?
Sterkte aan iedereen die het moeilijk heeft!
@Deurtje, wat een ellende! Ik leef erg met je mee! Van de zevende hemel ineens in de hel. Wat een slappe zak. En dat nog wel via SMS i.p.v. face to face!
Mijn maag draaide om toen ik het las. Ik vind het zo pijnlijk om te lezen hoe jij je hebt uitgeleverd aan zijn grillen. Het is zo'n ongelijkwaardige, ongezonde situatie. Neem de regie in je eigen hand, je kunt het! En wat zijn huwelijk betreft: dat is ZIJN pakkie-aan, of dat nu goed komt of niet. Waar het om gaat is dat JIJ er weer bovenop komt.
Alle sterkte! *;
@Al2jaar, goed om weer eens van je te horen. Misschien helpen zijn kwetsende uitlatingen jou om afstand van hem te nemen en hem echt los te laten. Ik hoop zo dat je gelukkig wordt met een vent die er altijd en voor de volle 100% voor je is! Dat verdienen we allemaal! Het wordt tijd dat we niet meer met minder genoegen nemen. Dit betekent overigens geen oordeel mijnerzijds over de enkeling die dat wel kan.
@Evidenza, lang niets van je gehoord, op vakantie misschien?
Sterkte aan iedereen die het moeilijk heeft!
maandag 30 juli 2007 om 17:01
JdV,
Pieterke heeft dat gedicht 4 jaar geleden op het forum gezet. Is een samenvatting van de belevenissen en gevoelens van een aantal minnaressen bij elkaar. Het kan inderdaad heel confronterend zijn. Sorry dat ik je laat huilen.........hoop dat je er wat aan hebt....
Ik ben bang dat het altijd wel heel goed aansluit bij de ervaring van elke minnares. Want eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. Ik herken de gevoelens en argumenten ook zo goed, die hier vaak geschreven staan. Ach, ik gebruikte ze ook allemaal. En elke keer als er weer een GM terug naar zijn vrouw ging, dacht ik........maar die van mij niet. Wij worden wel gelukkig. Hoe kon ik ooit zo stom zijn. En zo naief. Je wegcijferen voor de relatie en met verder niets anders bezig zijn. Ook sex als bind-machtsmiddel gebruiken, heel herkenbaar. Ik ben daarna nog in een paar maal in die valkuil getrapt, had ik niet eens een GM voor nodig..... Hardleers ben ik, zeg maar.
Maar heb nu wel inzichten in dit soort processen. Het is toch een bepaald type vrouw die in de smoesjes van de GM trapt. Het blijkt ook gewoon dat 70% van de singles boven de 30 (toch vaak gescheiden vrouwen, met de pijn achter de rug van scheiding, foute relatie, onzekerheden enz.) een relatie met een GM heeft gehad of nog heeft.
Liefs van Anna
Pieterke heeft dat gedicht 4 jaar geleden op het forum gezet. Is een samenvatting van de belevenissen en gevoelens van een aantal minnaressen bij elkaar. Het kan inderdaad heel confronterend zijn. Sorry dat ik je laat huilen.........hoop dat je er wat aan hebt....
Ik ben bang dat het altijd wel heel goed aansluit bij de ervaring van elke minnares. Want eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. Ik herken de gevoelens en argumenten ook zo goed, die hier vaak geschreven staan. Ach, ik gebruikte ze ook allemaal. En elke keer als er weer een GM terug naar zijn vrouw ging, dacht ik........maar die van mij niet. Wij worden wel gelukkig. Hoe kon ik ooit zo stom zijn. En zo naief. Je wegcijferen voor de relatie en met verder niets anders bezig zijn. Ook sex als bind-machtsmiddel gebruiken, heel herkenbaar. Ik ben daarna nog in een paar maal in die valkuil getrapt, had ik niet eens een GM voor nodig..... Hardleers ben ik, zeg maar.
Maar heb nu wel inzichten in dit soort processen. Het is toch een bepaald type vrouw die in de smoesjes van de GM trapt. Het blijkt ook gewoon dat 70% van de singles boven de 30 (toch vaak gescheiden vrouwen, met de pijn achter de rug van scheiding, foute relatie, onzekerheden enz.) een relatie met een GM heeft gehad of nog heeft.
Liefs van Anna
maandag 30 juli 2007 om 19:10
GM is relatieverslaafd wmb. en hij sleept ons mee in zijn kolere probleem en wij laten ons meeslepen.Het kip & het ei verhaal dus,:P.
Aan de andere kant al die beloftes welke niet waargemaat en ons wel iedere keer contact zegt ook wel genoeg.
Bléh kwam hem tegen in de winkel,2 totaly strangers.How weird,how f*cking weird.
Anna ik heb de laatste keer ook nu tegen hem verkondigd neem nog eenmaal contact op,zoek me nog 1maal op en ik ga linea recta naar je vrouw.Dit was de laatste keer antwoorde hij daarop.Schijterd.Bah ons in een hoekje drukken en we zulks maatregelen hebben te nemen, hoe pathetic ben je dan.Geen ballen geen enkele.
Aan de andere kant al die beloftes welke niet waargemaat en ons wel iedere keer contact zegt ook wel genoeg.
Bléh kwam hem tegen in de winkel,2 totaly strangers.How weird,how f*cking weird.
Anna ik heb de laatste keer ook nu tegen hem verkondigd neem nog eenmaal contact op,zoek me nog 1maal op en ik ga linea recta naar je vrouw.Dit was de laatste keer antwoorde hij daarop.Schijterd.Bah ons in een hoekje drukken en we zulks maatregelen hebben te nemen, hoe pathetic ben je dan.Geen ballen geen enkele.
maandag 30 juli 2007 om 19:17
Kon vanmidag niet meer inloggen vandaar wat late reacties.
Ik heb overigens sex nooit gebruikt als machtsspel,zo van wat jij doet kan ik ook manier.Ik hield me netjes en ging niet vreemd.Wel als hij mijn woorden sluw tegen me gebruikt kreeg je zelfde laken en pak.Zwaar irritant en wat zei hij dan?Zolang ik hem waard vond om mee te twisten zegt dat genoeg dat je om iemand geeft:o.Hoe oppervlakkig vind ik zulks.
Ik heb overigens sex nooit gebruikt als machtsspel,zo van wat jij doet kan ik ook manier.Ik hield me netjes en ging niet vreemd.Wel als hij mijn woorden sluw tegen me gebruikt kreeg je zelfde laken en pak.Zwaar irritant en wat zei hij dan?Zolang ik hem waard vond om mee te twisten zegt dat genoeg dat je om iemand geeft:o.Hoe oppervlakkig vind ik zulks.
maandag 30 juli 2007 om 19:54
quote:
JdV,
Pieterke heeft dat gedicht 4 jaar geleden op het forum gezet. Is een samenvatting van de belevenissen en gevoelens van een aantal minnaressen bij elkaar. Het kan inderdaad heel confronterend zijn. Sorry dat ik je laat huilen.........hoop dat je er wat aan hebt....
Ik ben bang dat het altijd wel heel goed aansluit bij de ervaring van elke minnares. Want eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. Ik herken de gevoelens en argumenten ook zo goed, die hier vaak geschreven staan. Ach, ik gebruikte ze ook allemaal. En elke keer als er weer een GM terug naar zijn vrouw ging, dacht ik........maar die van mij niet. Wij worden wel gelukkig. Hoe kon ik ooit zo stom zijn. En zo naief. Je wegcijferen voor de relatie en met verder niets anders bezig zijn. Ook sex als bind-machtsmiddel gebruiken, heel herkenbaar. Ik ben daarna nog in een paar maal in die valkuil getrapt, had ik niet eens een GM voor nodig..... Hardleers ben ik, zeg maar.
Maar heb nu wel inzichten in dit soort processen. Het is toch een bepaald type vrouw die in de smoesjes van de GM trapt. Het blijkt ook gewoon dat 70% van de singles boven de 30 (toch vaak gescheiden vrouwen, met de pijn achter de rug van scheiding, foute relatie, onzekerheden enz.) een relatie met een GM heeft gehad of nog heeft.
Liefs van Anna Lieve Anna,
Niet erg dat het mij laat huilen. De waarheid is confronterend. Ik denk steeds sterk genoeg te zijn om er een punt achter te zetten maar telkens neem ik weer contact op en zoekt hij mij weer op. Ultimatum na ultimatum stel ik, voor mezelf en ook voor hem.
Natuurlijk vindt hij het wel goed zo. Ik zorg er immers voor dat zijn flut huwelijk dragelijk blijft. Had nooit gedacht dat ik zo'n vrouw uit dat gedicht van Pieterke zou worden. Triest, dieptriest.
Ben mij volledig bewust van mijn eigen verantwoordelijkheid hierin hoor en zal daarvan ook niets bij hem neerleggen. Uiteindelijk krijgt hij het op een presenteerblaadje aangereikt door mij.
Ik ga vaak het gedicht van Pieterke lezen...misschien dat ik daaruit eindelijk de kracht kan vinden om te stoppen met deze uitzichtloze, ongelijkwaardige relatie.
Lieve groet van Joi
JdV,
Pieterke heeft dat gedicht 4 jaar geleden op het forum gezet. Is een samenvatting van de belevenissen en gevoelens van een aantal minnaressen bij elkaar. Het kan inderdaad heel confronterend zijn. Sorry dat ik je laat huilen.........hoop dat je er wat aan hebt....
Ik ben bang dat het altijd wel heel goed aansluit bij de ervaring van elke minnares. Want eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. Ik herken de gevoelens en argumenten ook zo goed, die hier vaak geschreven staan. Ach, ik gebruikte ze ook allemaal. En elke keer als er weer een GM terug naar zijn vrouw ging, dacht ik........maar die van mij niet. Wij worden wel gelukkig. Hoe kon ik ooit zo stom zijn. En zo naief. Je wegcijferen voor de relatie en met verder niets anders bezig zijn. Ook sex als bind-machtsmiddel gebruiken, heel herkenbaar. Ik ben daarna nog in een paar maal in die valkuil getrapt, had ik niet eens een GM voor nodig..... Hardleers ben ik, zeg maar.
Maar heb nu wel inzichten in dit soort processen. Het is toch een bepaald type vrouw die in de smoesjes van de GM trapt. Het blijkt ook gewoon dat 70% van de singles boven de 30 (toch vaak gescheiden vrouwen, met de pijn achter de rug van scheiding, foute relatie, onzekerheden enz.) een relatie met een GM heeft gehad of nog heeft.
Liefs van Anna Lieve Anna,
Niet erg dat het mij laat huilen. De waarheid is confronterend. Ik denk steeds sterk genoeg te zijn om er een punt achter te zetten maar telkens neem ik weer contact op en zoekt hij mij weer op. Ultimatum na ultimatum stel ik, voor mezelf en ook voor hem.
Natuurlijk vindt hij het wel goed zo. Ik zorg er immers voor dat zijn flut huwelijk dragelijk blijft. Had nooit gedacht dat ik zo'n vrouw uit dat gedicht van Pieterke zou worden. Triest, dieptriest.
Ben mij volledig bewust van mijn eigen verantwoordelijkheid hierin hoor en zal daarvan ook niets bij hem neerleggen. Uiteindelijk krijgt hij het op een presenteerblaadje aangereikt door mij.
Ik ga vaak het gedicht van Pieterke lezen...misschien dat ik daaruit eindelijk de kracht kan vinden om te stoppen met deze uitzichtloze, ongelijkwaardige relatie.
Lieve groet van Joi
maandag 30 juli 2007 om 22:29
Ik ben niet verslaafd aan mijn GM,ik hou gewoon gruwelijk veel van hem. Daarom kan je soms je grenzen verleggen,dat je dingen pikt die je vann anderen niet zou pikken. Als je van iemand houd ,wil je graag bij die persoon zijn,dat is geen verslaving maar liefde.Maar bij toeval is mijn grote liefde getrouwd.
maandag 30 juli 2007 om 22:53
Ik weet niet goed hoe ik het moet vragen zonder lullig over te komen maar tóch ben ik benieuwd dus ik waag het er maar op (met gevaar voor eigen leven)
Ik meen hier een tendens te bespeuren van GM-en die de keus voor hun gezin maken (Dulcia? Deurtje? Nog een paar?). Het lijkt nu bij een aantal ineens tegelijkertijd te gebeuren, dus ik vroeg mij af; Is dat nou toeval, of komt dit nou door dat die kerels "eerst nog even" met hun gezin op vakantie zijn gegaan? Of haal ik nou een aantal verhaallijnen door elkaar?? Of hebben er nou een paar verkering met dezelfde GM???? ( dat laatste was een geintje)
Fill me in, pls!
Ik meen hier een tendens te bespeuren van GM-en die de keus voor hun gezin maken (Dulcia? Deurtje? Nog een paar?). Het lijkt nu bij een aantal ineens tegelijkertijd te gebeuren, dus ik vroeg mij af; Is dat nou toeval, of komt dit nou door dat die kerels "eerst nog even" met hun gezin op vakantie zijn gegaan? Of haal ik nou een aantal verhaallijnen door elkaar?? Of hebben er nou een paar verkering met dezelfde GM???? ( dat laatste was een geintje)
Fill me in, pls!
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 31 juli 2007 om 07:25
V.C. ik denk dat de overeenkomsten,het aantasten van ons vertrouwen vooral en wat voor een basis dat wel niet zal worden,ons de ogen doen openen.En we er zat van zijn aan een dood paard te trekken wat alsmaar twijfeld en puntje bij paaltje komt de rollen om tracht te draaien en ons wil doen geloven dat wij de twijfelaars zijn en hij daardoor niet kiest.Weet wat hij heeft,gaat niet voor twijfel welke hijzelf juist in stand houdt.Gelukkig worden de meesten wakker geschud door dit besef.Ik iig. wel na lang wikken en wegen,:).
Ik had gister enorm hoe heb ik hem geadoreerd eigenlijks,zag hem en dacht nha belachelijk mijn leven door hem te laten leiden.Hoe f*cking weird het ook was mekaar voorbij te lopen ik kon naderhand gelukkig, bedenken het is echt klaar met deze man.
Ik had gister enorm hoe heb ik hem geadoreerd eigenlijks,zag hem en dacht nha belachelijk mijn leven door hem te laten leiden.Hoe f*cking weird het ook was mekaar voorbij te lopen ik kon naderhand gelukkig, bedenken het is echt klaar met deze man.
dinsdag 31 juli 2007 om 08:12
Hoi Verry Cherry,
Volgens mij speelt teruggaan naar zijn vrouw op dit moment alleen bij Deurtje en Dulcia en alleen bij Dulcia is er sprake van vakantie van GM. En of die vakantie van invloed is geweest maak ik er niet uit op.
Wel is het zo dat de laatste tijd veel minnaressen gestopt zijn met hun GM ... wat daar de reden van is hoef ik je vast niet uit te leggen
Volgens mij speelt teruggaan naar zijn vrouw op dit moment alleen bij Deurtje en Dulcia en alleen bij Dulcia is er sprake van vakantie van GM. En of die vakantie van invloed is geweest maak ik er niet uit op.
Wel is het zo dat de laatste tijd veel minnaressen gestopt zijn met hun GM ... wat daar de reden van is hoef ik je vast niet uit te leggen
dinsdag 31 juli 2007 om 10:23
Hoi VC, het was geheel mijn beslissing om mijn relatie met GM te beeindigen. Als het aan hem lag, had de impasse nog maanden zo niet jaren voortgeduurd. Hij zei wel dat hij het moeilijk had en zich verantwoordelijk voelde voor mijn welzijn, maar deed vervolgens niets. Hij sloot zijn ogen gemakkelijker voor de realiteit dan ik.
Ik vond dat ik ruim voor mijn vakantie een besluit moest nemen: doorgaan of stoppen. Het werd stoppen. Een maand voor mijn vakantie heb ik er een punt achter gezet.
Hij heeft dat zonder slag of stoot geaccepteerd. Hij zei toen zelfs dat hij zich niet zou kunnen beheersen als hij weer bij me thuis zou komen. Hij ging dus voorbij aan het feit dat ik daardoor nog ongelukkiger zou worden.
Voor het eerst vond ik hem behoorlijk egoistisch.
Dat was voor mij een extra reden om afstand te nemen en ik heb geen terugval gehad.
Ik denk dat er nooit de geringste kans is geweest dat hij voor mij had gekozen, op welke termijn dan ook. Hij was blij met deze afleiding en spanning in zijn saaie leven, zolang het geen consequenties had voor zijn huwelijk. Mits beide werelden gescheiden bleven, was het hanteerbaar (ook voor mij natuurlijk). Hij heeft me nooit beloftes gedaan.
Ik heb me lang miskend gevoeld, maar dat gevoel en andere negatieve gevoelens stopte ik deels weg. Verstandelijk had ik de zaak zeker wel op een rij, ik wist bijv. dat een 'echte' relatie met hem nooit zou werken i.v.m. ons leeftijdsverschil. Maar het gevoel was zo sterk dat ik me niet van hem kon losmaken. Begin juni was echter voor mij de koek op.
We werken nog steeds nauw samen dus ik kan hem niet ontlopen. Ik ben niet boos op hem. Ik maak mezelf geen verwijten meer. Natuurlijk mis ik hem wel maar dat zal wel slijten. Ik richt me nu meer op andere bezigheden en ben op zoek naar een nieuwe baan. Ik laat niet meer van hem afhangen hoe ik me voel en wat ik doe.
Ik voel me erg gesteund door mijn psycholoog en ik heb nauw contact met een van de forummers.
Ik vond dat ik ruim voor mijn vakantie een besluit moest nemen: doorgaan of stoppen. Het werd stoppen. Een maand voor mijn vakantie heb ik er een punt achter gezet.
Hij heeft dat zonder slag of stoot geaccepteerd. Hij zei toen zelfs dat hij zich niet zou kunnen beheersen als hij weer bij me thuis zou komen. Hij ging dus voorbij aan het feit dat ik daardoor nog ongelukkiger zou worden.
Voor het eerst vond ik hem behoorlijk egoistisch.
Dat was voor mij een extra reden om afstand te nemen en ik heb geen terugval gehad.
Ik denk dat er nooit de geringste kans is geweest dat hij voor mij had gekozen, op welke termijn dan ook. Hij was blij met deze afleiding en spanning in zijn saaie leven, zolang het geen consequenties had voor zijn huwelijk. Mits beide werelden gescheiden bleven, was het hanteerbaar (ook voor mij natuurlijk). Hij heeft me nooit beloftes gedaan.
Ik heb me lang miskend gevoeld, maar dat gevoel en andere negatieve gevoelens stopte ik deels weg. Verstandelijk had ik de zaak zeker wel op een rij, ik wist bijv. dat een 'echte' relatie met hem nooit zou werken i.v.m. ons leeftijdsverschil. Maar het gevoel was zo sterk dat ik me niet van hem kon losmaken. Begin juni was echter voor mij de koek op.
We werken nog steeds nauw samen dus ik kan hem niet ontlopen. Ik ben niet boos op hem. Ik maak mezelf geen verwijten meer. Natuurlijk mis ik hem wel maar dat zal wel slijten. Ik richt me nu meer op andere bezigheden en ben op zoek naar een nieuwe baan. Ik laat niet meer van hem afhangen hoe ik me voel en wat ik doe.
Ik voel me erg gesteund door mijn psycholoog en ik heb nauw contact met een van de forummers.
dinsdag 31 juli 2007 om 11:10
Okee meisjes, ik heb jullie gelezen, ben en blijf toch nog benieuwd naar die vakantie-man van Dulcia maar misschien hoor-lees ik dat nog wel eens.
Wereldmeid petje af, maar dat had ik al eens eerder gezegd. Voor mijn gevoel (en dat zeg ik niet om anderen te kwetsen) ben jij een van de weinigen die kiest voor the "hard way" en de knoop zelf heeft doorgehakt. Ik was in de veronderstelling dat in de overige genoemde gevallen, de GM de knoop had doorgehakt en voor zijn gezin heeft gekozen.
Het jammere hiervan is, dat de vrouw die achterblijft, de keuze dus heeft laten maken, in die zin gaat er een stukje leersituatie verloren. Aan de andere kant, als je er niet aan toe bent om te stoppen heeft forceren ook geen zin.
Vaak zie je dan achteraf pas hoe je je leven (te) lang in teken van een hopeloze situatie hebt laten staan. Dat is dan alsnog een goed leermoment!
Wereldmeid petje af, maar dat had ik al eens eerder gezegd. Voor mijn gevoel (en dat zeg ik niet om anderen te kwetsen) ben jij een van de weinigen die kiest voor the "hard way" en de knoop zelf heeft doorgehakt. Ik was in de veronderstelling dat in de overige genoemde gevallen, de GM de knoop had doorgehakt en voor zijn gezin heeft gekozen.
Het jammere hiervan is, dat de vrouw die achterblijft, de keuze dus heeft laten maken, in die zin gaat er een stukje leersituatie verloren. Aan de andere kant, als je er niet aan toe bent om te stoppen heeft forceren ook geen zin.
Vaak zie je dan achteraf pas hoe je je leven (te) lang in teken van een hopeloze situatie hebt laten staan. Dat is dan alsnog een goed leermoment!
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
dinsdag 31 juli 2007 om 11:31
Hoi VC, bedankt. Het heeft idd geen zin om te proberen te stoppen als je er niet aan toe bent.
Dat ik er zelf een punt achter heb gezet, heeft me weer wat eigenwaarde gegeven. Ik kreeg bijna een hekel aan mezelf omdat ik te zwak was om zijn warmte en affectie te weerstaan. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat een relatie je eigenwaarde sloopt!
Hij heeft vaak gezegd dat hij vond dat ik mezelf een nogal hoge moraal oplegde en me te schuldig voelde, m.a.w. ´word eens wat losser´, en dan dacht ik ´ja dat zou jou wel goed uitkomen´.
Mijn ontmoeting met zijn vrouw heeft me met de neus op de feiten gedrukt. ´Gezellig´ bij hen thuis op de koffie. Hoewel ik me behoorlijk ellendig en schuldig voelde nadat ik tegen haar had gedaan alsof er niets aan de hand was, heeft dat niet de doorslag gegeven bij mijn besluit. Al ben ik zelf jaren geleden door mijn ex belazerd met een ander dus ik weet hoe je daardoor beschadigd kunt raken. Ik werd toen voor een voldongen feit gesteld, ex wilde niet aan onze relatie werken maar is zonder meer vertrokken. Dat ik nu zelf de stap heb gezet, is een opluchting.
Ik kon er gewoon niet meer tegen dat hij er nooit voor me zou zijn en dat ik medeplichtig was aan bedrog.
Dat ik er zelf een punt achter heb gezet, heeft me weer wat eigenwaarde gegeven. Ik kreeg bijna een hekel aan mezelf omdat ik te zwak was om zijn warmte en affectie te weerstaan. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat een relatie je eigenwaarde sloopt!
Hij heeft vaak gezegd dat hij vond dat ik mezelf een nogal hoge moraal oplegde en me te schuldig voelde, m.a.w. ´word eens wat losser´, en dan dacht ik ´ja dat zou jou wel goed uitkomen´.
Mijn ontmoeting met zijn vrouw heeft me met de neus op de feiten gedrukt. ´Gezellig´ bij hen thuis op de koffie. Hoewel ik me behoorlijk ellendig en schuldig voelde nadat ik tegen haar had gedaan alsof er niets aan de hand was, heeft dat niet de doorslag gegeven bij mijn besluit. Al ben ik zelf jaren geleden door mijn ex belazerd met een ander dus ik weet hoe je daardoor beschadigd kunt raken. Ik werd toen voor een voldongen feit gesteld, ex wilde niet aan onze relatie werken maar is zonder meer vertrokken. Dat ik nu zelf de stap heb gezet, is een opluchting.
Ik kon er gewoon niet meer tegen dat hij er nooit voor me zou zijn en dat ik medeplichtig was aan bedrog.
dinsdag 31 juli 2007 om 11:31
VC, ik dacht het toentertijd ook niet te kunnen. Ik was met recht relatieverslaafd. Hij nam de beslissing en dat is nog steeds het beste wat ie ooit voor me heeft gedaan, al zag ik dat toen niet zo. Toen ik later echt inzicht kreeg met wat voor een situatie ik me had ingelaten, had ik enorme spijt dat ik het zelf niet afgekapt hebt. Met recht een leermoment.
