
Moeilijkheden in open relatie
dinsdag 5 mei 2009 om 16:59
Dit gaat een lang en eventueel verwarrend verhaal worden, dus als er vragen zijn, shoot!
Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar samen. We hebben een relatief ingewikkelde relatie, ik ben biseksueel, hou van BDSM en ben de laatste tijd op ontdekkingstoer.
Een tijdje terug hebben we met een bevriend stel een kwartetje gehad, wat we binnenkort weer gaan doen op een weekendje weg met hen.
Onze BDSM-kant is de laatste tijd in het slop geraakt omdat ik ging verhuizen, en nu hebben we het sinds afgelopen weekend weer opgepakt, maar het ging niet zoals ik had verwacht/gewild. Ik bleef met n hoop frustraties zitten en dat gaat heel erg op mn gemoedstoestand werken, ik word heel vervelend en ben rusteloos.
We hebben een open relatie, we laten elkaar dus vrij om te experimenteren met anderen. Laatst ben ik met n andere jongen naar bed geweest, en het was heel anders dan met mn vriend, maar ik ben nog steeds nieuwsgierig naar hoe t nog n keer zou zijn. Komt ook door enige stoorzenders, leg ik later wel uit.
Als dit al te veel voor je is; stop dan met lezen.
Mijn vriend bleek toch een stuk jaloerser dan verwacht. Op de dag dat ik met die jongen weg was, heeft hij me wel 20 keer gebeld en wel 100 smsjes gestuurd om te controleren of t wel goed gaat. Het is een heel beschermend type, wil alleen t beste voor me. Dat vind ik prima, maar op dagen als die is het behoorlijk storend, ook omdat hij dan doet alsof ik naïef ben en niet weet waar ik me in stort. Dit heb ik al meermaals gezegd tegen hem, en hij probeert erop te letten, maar zoiets veranderd niet op 1 dag.
Ook deed hij soms ontzettend vernederend in het openbaar. Als k iets deed wat hem niet beviel, schold hij me uit voor "doos", "muts", "sufkut" en al wat meer. Hier ben ik niet van gediend en ik heb dit ook gezegd, wederom zou hij erop letten en elke keer als hij t weer doet ga k er net zo hard tegenin. Hij zegt dat hij zich soms voor me schaamt in het openbaar, maar dat is soms geheel wederwijds.
Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben, ben in therapie geweest bij een Maatschappelijk Werkster, op school heb ik hulp gehad, mn ouders keuren de relatie niet goed, God mag weten waarom, zij denken gewoon dat het een 1-op-1-liefdesrelatie is.
Anyway. Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar die andere jongen, én andere jongens in mijn omgeving. Ik heb het er met hem over gehad, gisteren, en hij was zeer gekwetst. Heb gezegd dat het me niet om de liefde van die jongens gaat, die kan me gestolen worden. Alleen hij is wel de persoon waarmee k mijn leven wil slijten en k zit al sinds mn 16e bij m. Ik wil niet t gevoel hebben, over 10 jaar, dat ik iets gemist heb. Ik vind het bést dat hij met iemand anders naar bed gaat, zolang hij er maar geen gevoelens voor heeft, I'm fine.
Maar nou vraag ik me af, is het eerlijk dat k zoveel van m vraag? De laatste tijd ben ik door een enorme ontwikkeling gegaan, ik ben uit huis gegaan waardoor k heel erg gegroeid ben. Ik hoef me niet telkens meer bezig te houden met hoe mn ouders van me denken en wat ze zullen zeggen, dat k nu ook nadenk over andere mensen, op seksueel gebied. Maar het is zoveel in een keer, en na die keer met die andere jongen is mn vriend enorm onzeker geworden over zichzelf. K wil niet dat ie over onze relatie twijfelt, want voor zover ik weet zit t gewoon goed... Als ik mn vrijheid maar krijg. Want op deze manier voel ik me gevangen.
Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar samen. We hebben een relatief ingewikkelde relatie, ik ben biseksueel, hou van BDSM en ben de laatste tijd op ontdekkingstoer.
Een tijdje terug hebben we met een bevriend stel een kwartetje gehad, wat we binnenkort weer gaan doen op een weekendje weg met hen.
Onze BDSM-kant is de laatste tijd in het slop geraakt omdat ik ging verhuizen, en nu hebben we het sinds afgelopen weekend weer opgepakt, maar het ging niet zoals ik had verwacht/gewild. Ik bleef met n hoop frustraties zitten en dat gaat heel erg op mn gemoedstoestand werken, ik word heel vervelend en ben rusteloos.
We hebben een open relatie, we laten elkaar dus vrij om te experimenteren met anderen. Laatst ben ik met n andere jongen naar bed geweest, en het was heel anders dan met mn vriend, maar ik ben nog steeds nieuwsgierig naar hoe t nog n keer zou zijn. Komt ook door enige stoorzenders, leg ik later wel uit.
Als dit al te veel voor je is; stop dan met lezen.
Mijn vriend bleek toch een stuk jaloerser dan verwacht. Op de dag dat ik met die jongen weg was, heeft hij me wel 20 keer gebeld en wel 100 smsjes gestuurd om te controleren of t wel goed gaat. Het is een heel beschermend type, wil alleen t beste voor me. Dat vind ik prima, maar op dagen als die is het behoorlijk storend, ook omdat hij dan doet alsof ik naïef ben en niet weet waar ik me in stort. Dit heb ik al meermaals gezegd tegen hem, en hij probeert erop te letten, maar zoiets veranderd niet op 1 dag.
Ook deed hij soms ontzettend vernederend in het openbaar. Als k iets deed wat hem niet beviel, schold hij me uit voor "doos", "muts", "sufkut" en al wat meer. Hier ben ik niet van gediend en ik heb dit ook gezegd, wederom zou hij erop letten en elke keer als hij t weer doet ga k er net zo hard tegenin. Hij zegt dat hij zich soms voor me schaamt in het openbaar, maar dat is soms geheel wederwijds.
Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben, ben in therapie geweest bij een Maatschappelijk Werkster, op school heb ik hulp gehad, mn ouders keuren de relatie niet goed, God mag weten waarom, zij denken gewoon dat het een 1-op-1-liefdesrelatie is.
Anyway. Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar die andere jongen, én andere jongens in mijn omgeving. Ik heb het er met hem over gehad, gisteren, en hij was zeer gekwetst. Heb gezegd dat het me niet om de liefde van die jongens gaat, die kan me gestolen worden. Alleen hij is wel de persoon waarmee k mijn leven wil slijten en k zit al sinds mn 16e bij m. Ik wil niet t gevoel hebben, over 10 jaar, dat ik iets gemist heb. Ik vind het bést dat hij met iemand anders naar bed gaat, zolang hij er maar geen gevoelens voor heeft, I'm fine.
Maar nou vraag ik me af, is het eerlijk dat k zoveel van m vraag? De laatste tijd ben ik door een enorme ontwikkeling gegaan, ik ben uit huis gegaan waardoor k heel erg gegroeid ben. Ik hoef me niet telkens meer bezig te houden met hoe mn ouders van me denken en wat ze zullen zeggen, dat k nu ook nadenk over andere mensen, op seksueel gebied. Maar het is zoveel in een keer, en na die keer met die andere jongen is mn vriend enorm onzeker geworden over zichzelf. K wil niet dat ie over onze relatie twijfelt, want voor zover ik weet zit t gewoon goed... Als ik mn vrijheid maar krijg. Want op deze manier voel ik me gevangen.
dinsdag 5 mei 2009 om 17:12
dinsdag 5 mei 2009 om 17:17
quote:newstylista schreef op 05 mei 2009 @ 17:14:
kennelijk kan hij je niet alles geven wat je nodig hebt, anders zou je geen open relatie willen, of is dit tekort door de bocht?
waarom geen tijdje single zijn, dan heb je alle mogelijkheid om vanalles te ontdekken.
Hij wil wel, hij kan het alleen (nog) niet. Wachten is de enige optie (en ja kben me ervan bewust dat k zelf antwoord op mn eigen vraag geef).
De open relatie is er (grotendeels) maar op t moment meer in zijn voordeel. Hij mag wat mij betreft alles doen wat ie wil.
Een tijdje single zijn, is een tijdje single blijven
Ik kan wel zeggen dat k nu 4 maanden zonder m wil maar dan k ga niet hem op me laten wachten, dat vind k asociaal. Daar zou hij helemaal aan onderdoor gaan denk ik.
kennelijk kan hij je niet alles geven wat je nodig hebt, anders zou je geen open relatie willen, of is dit tekort door de bocht?
waarom geen tijdje single zijn, dan heb je alle mogelijkheid om vanalles te ontdekken.
Hij wil wel, hij kan het alleen (nog) niet. Wachten is de enige optie (en ja kben me ervan bewust dat k zelf antwoord op mn eigen vraag geef).
De open relatie is er (grotendeels) maar op t moment meer in zijn voordeel. Hij mag wat mij betreft alles doen wat ie wil.
Een tijdje single zijn, is een tijdje single blijven


dinsdag 5 mei 2009 om 17:21
quote:Eefke90 schreef op 05 mei 2009 @ 16:59:
Ik bleef met n hoop frustraties zitten en dat gaat heel erg op mn gemoedstoestand werken, ik word heel vervelend en ben rusteloos.
Laatst ben ik met n andere jongen naar bed geweest, en het was heel anders dan met mn vriend, maar ik ben nog steeds nieuwsgierig naar hoe t nog n keer zou zijn.
Mijn vriend bleek toch een stuk jaloerser dan verwacht. Op de dag dat ik met die jongen weg was, heeft hij me wel 20 keer gebeld en wel 100 smsjes gestuurd om te controleren of t wel goed gaat.
Ook deed hij soms ontzettend vernederend in het openbaar. Als k iets deed wat hem niet beviel, schold hij me uit voor "doos", "muts", "sufkut" en al wat meer.
Hij zegt dat hij zich soms voor me schaamt in het openbaar, maar dat is soms geheel wederwijds.
Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar die andere jongen, én andere jongens in mijn omgeving. Ik heb het er met hem over gehad, gisteren, en hij was zeer gekwetst.
Bovenstaande zjn wat zinnen die mij opvielen.....lijken mij oa tekenen van een ongelijkwaardige relatie eigenlijk.
Praat je wel eens met hem, over bv de frustraties na zo'n sessie die niet aan de verwachtingen voldeed? En hoe reageert hij dan?
20 keer bellen en 100 smsjes sturen lijkt me overigens meer een teken van bezitterigheid dan van bezorgdheid....
En zijn gescheld op jou, zéker in het openbaar.....ook een teken van liefde?
Ik zou er maar eens heel goed over na gaan denken of je écht wel bij zo'n man wil blijven voor de rest van je leven....Juist nu je feitelijk nog niet heel erg verbonden bent aan elkaar (geen gezamelijk huis, geen kiinderen)....
Ik bleef met n hoop frustraties zitten en dat gaat heel erg op mn gemoedstoestand werken, ik word heel vervelend en ben rusteloos.
Laatst ben ik met n andere jongen naar bed geweest, en het was heel anders dan met mn vriend, maar ik ben nog steeds nieuwsgierig naar hoe t nog n keer zou zijn.
Mijn vriend bleek toch een stuk jaloerser dan verwacht. Op de dag dat ik met die jongen weg was, heeft hij me wel 20 keer gebeld en wel 100 smsjes gestuurd om te controleren of t wel goed gaat.
Ook deed hij soms ontzettend vernederend in het openbaar. Als k iets deed wat hem niet beviel, schold hij me uit voor "doos", "muts", "sufkut" en al wat meer.
Hij zegt dat hij zich soms voor me schaamt in het openbaar, maar dat is soms geheel wederwijds.
Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar die andere jongen, én andere jongens in mijn omgeving. Ik heb het er met hem over gehad, gisteren, en hij was zeer gekwetst.
Bovenstaande zjn wat zinnen die mij opvielen.....lijken mij oa tekenen van een ongelijkwaardige relatie eigenlijk.
Praat je wel eens met hem, over bv de frustraties na zo'n sessie die niet aan de verwachtingen voldeed? En hoe reageert hij dan?
20 keer bellen en 100 smsjes sturen lijkt me overigens meer een teken van bezitterigheid dan van bezorgdheid....
En zijn gescheld op jou, zéker in het openbaar.....ook een teken van liefde?
Ik zou er maar eens heel goed over na gaan denken of je écht wel bij zo'n man wil blijven voor de rest van je leven....Juist nu je feitelijk nog niet heel erg verbonden bent aan elkaar (geen gezamelijk huis, geen kiinderen)....

dinsdag 5 mei 2009 om 17:24
quote:Eefke90 schreef op 05 mei 2009 @ 16:59:
Dit gaat een lang en eventueel verwarrend verhaal worden, dus als er vragen zijn, shoot!
Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar samen. We hebben een relatief ingewikkelde relatie, ik ben biseksueel, hou van BDSM en ben de laatste tijd op ontdekkingstoer.
en k zit al sinds mn 16e bij m. Ik wil niet t gevoel hebben, over 10 jaar, dat ik iets gemist heb. Ik vind het bést dat hij met iemand anders naar bed gaat, zolang hij er maar geen gevoelens voor heeft, I'm fine.
Maar nou vraag ik me af, is het eerlijk dat k zoveel van m vraag? De laatste tijd ben ik door een enorme ontwikkeling gegaan, ik ben uit huis gegaan waardoor k heel erg gegroeid ben. Ik hoef me niet telkens meer bezig te houden met hoe mn ouders van me denken en wat ze zullen zeggen, dat k nu ook nadenk over andere mensen, op seksueel gebied. Maar het is zoveel in een keer, en na die keer met die andere jongen is mn vriend enorm onzeker geworden over zichzelf. K wil niet dat ie over onze relatie twijfelt, want voor zover ik weet zit t gewoon goed... Als ik mn vrijheid maar krijg. Want op deze manier voel ik me gevangen.Meid, je bent nog zo jong en duidelijk zo aan het ontdekken wat je wil en wie je bent. Ik denk dat het geen haalbare kaart is met deze man. Vooral omdat hij jou controleert en je beledigt. Dat is wel een teken misschien dat het allemaal boven zijn pet gaat. Als ik jou was zou ik alleen verder op je zoektocht. Je vraagt namelijk nogal wat.
Dit gaat een lang en eventueel verwarrend verhaal worden, dus als er vragen zijn, shoot!
Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar samen. We hebben een relatief ingewikkelde relatie, ik ben biseksueel, hou van BDSM en ben de laatste tijd op ontdekkingstoer.
en k zit al sinds mn 16e bij m. Ik wil niet t gevoel hebben, over 10 jaar, dat ik iets gemist heb. Ik vind het bést dat hij met iemand anders naar bed gaat, zolang hij er maar geen gevoelens voor heeft, I'm fine.
Maar nou vraag ik me af, is het eerlijk dat k zoveel van m vraag? De laatste tijd ben ik door een enorme ontwikkeling gegaan, ik ben uit huis gegaan waardoor k heel erg gegroeid ben. Ik hoef me niet telkens meer bezig te houden met hoe mn ouders van me denken en wat ze zullen zeggen, dat k nu ook nadenk over andere mensen, op seksueel gebied. Maar het is zoveel in een keer, en na die keer met die andere jongen is mn vriend enorm onzeker geworden over zichzelf. K wil niet dat ie over onze relatie twijfelt, want voor zover ik weet zit t gewoon goed... Als ik mn vrijheid maar krijg. Want op deze manier voel ik me gevangen.Meid, je bent nog zo jong en duidelijk zo aan het ontdekken wat je wil en wie je bent. Ik denk dat het geen haalbare kaart is met deze man. Vooral omdat hij jou controleert en je beledigt. Dat is wel een teken misschien dat het allemaal boven zijn pet gaat. Als ik jou was zou ik alleen verder op je zoektocht. Je vraagt namelijk nogal wat.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 5 mei 2009 om 17:27
waarom zou je dit willen, volgens mij levert het alleen maar gezeik op.
dat beschermende van hem vind ik eng, maar dat is mijn mening. je bent net zo blij dat je op eigen benen staat en dat je niet meer steeds rekening hoeft te houden met je ouders en wat zij wel/niet van je zullen vinden/denken.
maar nu hou je rekening met je vriend en ben je bang wat hij vindt/denkt, ben je ergens toch terug bij af vind ik.
dat beschermende van hem vind ik eng, maar dat is mijn mening. je bent net zo blij dat je op eigen benen staat en dat je niet meer steeds rekening hoeft te houden met je ouders en wat zij wel/niet van je zullen vinden/denken.
maar nu hou je rekening met je vriend en ben je bang wat hij vindt/denkt, ben je ergens toch terug bij af vind ik.
dinsdag 5 mei 2009 om 17:30
quote:Eefke90 schreef op 05 mei 2009 @ 16:59:
Dit gaat een lang en eventueel verwarrend verhaal worden, dus als er vragen zijn, shoot!
Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar samen. We hebben een relatief ingewikkelde relatie, ik ben biseksueel, hou van BDSM en ben de laatste tijd op ontdekkingstoer.
Een tijdje terug hebben we met een bevriend stel een kwartetje gehad, wat we binnenkort weer gaan doen op een weekendje weg met hen.
Onze BDSM-kant is de laatste tijd in het slop geraakt omdat ik ging verhuizen, en nu hebben we het sinds afgelopen weekend weer opgepakt, maar het ging niet zoals ik had verwacht/gewild. Ik bleef met n hoop frustraties zitten en dat gaat heel erg op mn gemoedstoestand werken, ik word heel vervelend en ben rusteloos.
We hebben een open relatie, we laten elkaar dus vrij om te experimenteren met anderen. Laatst ben ik met n andere jongen naar bed geweest, en het was heel anders dan met mn vriend, maar ik ben nog steeds nieuwsgierig naar hoe t nog n keer zou zijn. Komt ook door enige stoorzenders, leg ik later wel uit.
Als dit al te veel voor je is; stop dan met lezen.
Mijn vriend bleek toch een stuk jaloerser dan verwacht. Op de dag dat ik met die jongen weg was, heeft hij me wel 20 keer gebeld en wel 100 smsjes gestuurd om te controleren of t wel goed gaat. Het is een heel beschermend type, wil alleen t beste voor me. Dat vind ik prima, maar op dagen als die is het behoorlijk storend, ook omdat hij dan doet alsof ik naïef ben en niet weet waar ik me in stort. Dit heb ik al meermaals gezegd tegen hem, en hij probeert erop te letten, maar zoiets veranderd niet op 1 dag.
Ook deed hij soms ontzettend vernederend in het openbaar. Als k iets deed wat hem niet beviel, schold hij me uit voor "doos", "muts", "sufkut" en al wat meer. Hier ben ik niet van gediend en ik heb dit ook gezegd, wederom zou hij erop letten en elke keer als hij t weer doet ga k er net zo hard tegenin. Hij zegt dat hij zich soms voor me schaamt in het openbaar, maar dat is soms geheel wederwijds.
Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben, ben in therapie geweest bij een Maatschappelijk Werkster, op school heb ik hulp gehad, mn ouders keuren de relatie niet goed, God mag weten waarom, zij denken gewoon dat het een 1-op-1-liefdesrelatie is.
Anyway. Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar die andere jongen, én andere jongens in mijn omgeving. Ik heb het er met hem over gehad, gisteren, en hij was zeer gekwetst. Heb gezegd dat het me niet om de liefde van die jongens gaat, die kan me gestolen worden. Alleen hij is wel de persoon waarmee k mijn leven wil slijten en k zit al sinds mn 16e bij m. Ik wil niet t gevoel hebben, over 10 jaar, dat ik iets gemist heb. Ik vind het bést dat hij met iemand anders naar bed gaat, zolang hij er maar geen gevoelens voor heeft, I'm fine.
Maar nou vraag ik me af, is het eerlijk dat k zoveel van m vraag? De laatste tijd ben ik door een enorme ontwikkeling gegaan, ik ben uit huis gegaan waardoor k heel erg gegroeid ben. Ik hoef me niet telkens meer bezig te houden met hoe mn ouders van me denken en wat ze zullen zeggen, dat k nu ook nadenk over andere mensen, op seksueel gebied. Maar het is zoveel in een keer, en na die keer met die andere jongen is mn vriend enorm onzeker geworden over zichzelf. K wil niet dat ie over onze relatie twijfelt, want voor zover ik weet zit t gewoon goed... Als ik mn vrijheid maar krijg. Want op deze manier voel ik me gevangen.Is 90 je geboortejaar? Je bent net uit huis, ben je nog vrij jong? Je wilt vrijheid, je wil je niet binden aan hem, jezelf ontdekken, met name ook je seksuele kant, prima. En als je vriendje je daarin zou steunen, en er geen problemen mee zou hebben, waarom niet. Maar het lijkt er op dat hij er wel moeite mee heeft, en jij wilt je vrijheid niet kwijt. Lijkt me dus een probleem. Ook is hij niet zo aardig tegen je (je naar beneden halen in het openbaar? Niet cool. Niet accepteren ook dat iemand je zo behandelt.) Waarom wil je per se aan een relatie blijven vasthouden als deze na een jaar al verre van ideaal is? Je bent nog jong, als het nu al niet meer leuk is...zou ik er nog maar eens goed over nadenken waarom je wel bij hem wilt blijven terwijl je niet bereid bent om compromissen te sluiten.
Dit gaat een lang en eventueel verwarrend verhaal worden, dus als er vragen zijn, shoot!
Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar samen. We hebben een relatief ingewikkelde relatie, ik ben biseksueel, hou van BDSM en ben de laatste tijd op ontdekkingstoer.
Een tijdje terug hebben we met een bevriend stel een kwartetje gehad, wat we binnenkort weer gaan doen op een weekendje weg met hen.
Onze BDSM-kant is de laatste tijd in het slop geraakt omdat ik ging verhuizen, en nu hebben we het sinds afgelopen weekend weer opgepakt, maar het ging niet zoals ik had verwacht/gewild. Ik bleef met n hoop frustraties zitten en dat gaat heel erg op mn gemoedstoestand werken, ik word heel vervelend en ben rusteloos.
We hebben een open relatie, we laten elkaar dus vrij om te experimenteren met anderen. Laatst ben ik met n andere jongen naar bed geweest, en het was heel anders dan met mn vriend, maar ik ben nog steeds nieuwsgierig naar hoe t nog n keer zou zijn. Komt ook door enige stoorzenders, leg ik later wel uit.
Als dit al te veel voor je is; stop dan met lezen.
Mijn vriend bleek toch een stuk jaloerser dan verwacht. Op de dag dat ik met die jongen weg was, heeft hij me wel 20 keer gebeld en wel 100 smsjes gestuurd om te controleren of t wel goed gaat. Het is een heel beschermend type, wil alleen t beste voor me. Dat vind ik prima, maar op dagen als die is het behoorlijk storend, ook omdat hij dan doet alsof ik naïef ben en niet weet waar ik me in stort. Dit heb ik al meermaals gezegd tegen hem, en hij probeert erop te letten, maar zoiets veranderd niet op 1 dag.
Ook deed hij soms ontzettend vernederend in het openbaar. Als k iets deed wat hem niet beviel, schold hij me uit voor "doos", "muts", "sufkut" en al wat meer. Hier ben ik niet van gediend en ik heb dit ook gezegd, wederom zou hij erop letten en elke keer als hij t weer doet ga k er net zo hard tegenin. Hij zegt dat hij zich soms voor me schaamt in het openbaar, maar dat is soms geheel wederwijds.
Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben, ben in therapie geweest bij een Maatschappelijk Werkster, op school heb ik hulp gehad, mn ouders keuren de relatie niet goed, God mag weten waarom, zij denken gewoon dat het een 1-op-1-liefdesrelatie is.
Anyway. Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar die andere jongen, én andere jongens in mijn omgeving. Ik heb het er met hem over gehad, gisteren, en hij was zeer gekwetst. Heb gezegd dat het me niet om de liefde van die jongens gaat, die kan me gestolen worden. Alleen hij is wel de persoon waarmee k mijn leven wil slijten en k zit al sinds mn 16e bij m. Ik wil niet t gevoel hebben, over 10 jaar, dat ik iets gemist heb. Ik vind het bést dat hij met iemand anders naar bed gaat, zolang hij er maar geen gevoelens voor heeft, I'm fine.
Maar nou vraag ik me af, is het eerlijk dat k zoveel van m vraag? De laatste tijd ben ik door een enorme ontwikkeling gegaan, ik ben uit huis gegaan waardoor k heel erg gegroeid ben. Ik hoef me niet telkens meer bezig te houden met hoe mn ouders van me denken en wat ze zullen zeggen, dat k nu ook nadenk over andere mensen, op seksueel gebied. Maar het is zoveel in een keer, en na die keer met die andere jongen is mn vriend enorm onzeker geworden over zichzelf. K wil niet dat ie over onze relatie twijfelt, want voor zover ik weet zit t gewoon goed... Als ik mn vrijheid maar krijg. Want op deze manier voel ik me gevangen.Is 90 je geboortejaar? Je bent net uit huis, ben je nog vrij jong? Je wilt vrijheid, je wil je niet binden aan hem, jezelf ontdekken, met name ook je seksuele kant, prima. En als je vriendje je daarin zou steunen, en er geen problemen mee zou hebben, waarom niet. Maar het lijkt er op dat hij er wel moeite mee heeft, en jij wilt je vrijheid niet kwijt. Lijkt me dus een probleem. Ook is hij niet zo aardig tegen je (je naar beneden halen in het openbaar? Niet cool. Niet accepteren ook dat iemand je zo behandelt.) Waarom wil je per se aan een relatie blijven vasthouden als deze na een jaar al verre van ideaal is? Je bent nog jong, als het nu al niet meer leuk is...zou ik er nog maar eens goed over nadenken waarom je wel bij hem wilt blijven terwijl je niet bereid bent om compromissen te sluiten.

dinsdag 5 mei 2009 om 17:31
Woosh jullie antwoorden snel!
Booyahh; Klopt helemaal, maar k ben er juist zó bang voor dat dat niet gebeurd. Dat k helemaal alleen achterblijf. Het is in oktober 2 weken uitgeweest en k ging er bijna aan onderdoor. Hoe kan k dan in vredesnaam gelukkig zijn, zonder te weten of hij terugkomt?
Hij heeft op t moment de openheid maar maakt er geen gebruik van, ik mag er geen gebruik van maken. Nav die dag met die andere kerel hebben we even besloten wat minder hard te gaan, omdat hij het er zo moeilijk mee had. Van mij mag hij alles doen wat ie wil, ik niet van hem. Opzich niet fair, maar k vraag al zoveel van m dat k ergens toch wel denk dat t goed is...
Sarah Scott: We hebben het er wel over gehad, maar niet heel duidelijk, ook omdat ik gewoon té teleurgesteld was, als k dan over zoiets ga praten word k heel emo en ga k onredelijk doen.
Booyahh; Klopt helemaal, maar k ben er juist zó bang voor dat dat niet gebeurd. Dat k helemaal alleen achterblijf. Het is in oktober 2 weken uitgeweest en k ging er bijna aan onderdoor. Hoe kan k dan in vredesnaam gelukkig zijn, zonder te weten of hij terugkomt?
Hij heeft op t moment de openheid maar maakt er geen gebruik van, ik mag er geen gebruik van maken. Nav die dag met die andere kerel hebben we even besloten wat minder hard te gaan, omdat hij het er zo moeilijk mee had. Van mij mag hij alles doen wat ie wil, ik niet van hem. Opzich niet fair, maar k vraag al zoveel van m dat k ergens toch wel denk dat t goed is...
Sarah Scott: We hebben het er wel over gehad, maar niet heel duidelijk, ook omdat ik gewoon té teleurgesteld was, als k dan over zoiets ga praten word k heel emo en ga k onredelijk doen.
dinsdag 5 mei 2009 om 17:35
quote:Elvestad schreef op 05 mei 2009 @ 17:34:
Het lijkt me dat hij moeite heeft met de open relatie. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar is het niet zo dat zoiets alleen werkt als je er allebei achter staat dat jullie ook sex mogen hebben met anderen?
Hehe ja. Klopt. We hebben er ook afspraken over gemaakt etc, maargoed, het is m vies tegengevallen.
Omdat k niet snel iemand zal vinden die mij alles kan geven wat k nodig heb, haha. BDSM en openheid wat mn biseksuele kant betreft.
Het lijkt me dat hij moeite heeft met de open relatie. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar is het niet zo dat zoiets alleen werkt als je er allebei achter staat dat jullie ook sex mogen hebben met anderen?
Hehe ja. Klopt. We hebben er ook afspraken over gemaakt etc, maargoed, het is m vies tegengevallen.
Omdat k niet snel iemand zal vinden die mij alles kan geven wat k nodig heb, haha. BDSM en openheid wat mn biseksuele kant betreft.
dinsdag 5 mei 2009 om 17:36
Dan hebben jullie andere verwachtingen van deze relatie. Jij wil vrij zijn, hij wil exclusiviteit. Jij wil aan de andere kant niet "alleen achterblijven' en geeft hem in ruil daarvoor wel de vrijheid om anderen te hebben
klopt niet echt of wel?
Jullie passen toch niet genoeg bij elkaar dus laat elkaar los voordat je elkaar (heel) veel pijn gaat doen.
klopt niet echt of wel?
Jullie passen toch niet genoeg bij elkaar dus laat elkaar los voordat je elkaar (heel) veel pijn gaat doen.

dinsdag 5 mei 2009 om 17:37
Toch is dat wél heel belangrijk als je dan overgaat tot de bdsm Het praten maakt m.i. 50% deel uit van dat deel....
Ik kan me je gedachten ook wel voorstellen, in je post naar Booyah. Maar het is toch niet echt realistisch.......en dan nog; stel; je bent over 20 jaar nog alleen. Dan heb je wél alle wegen kunnen bewandelen die JIJ uitgezocht hebt. Wanneer je nu bij je vriend blijft, en hij houdt je binnen de deur, terwijl jij zoooo graag ook buiten die deur wilt kijken, dan ga je daar aan kapot. Dat werkt gewoon niet.
Ik kan me je gedachten ook wel voorstellen, in je post naar Booyah. Maar het is toch niet echt realistisch.......en dan nog; stel; je bent over 20 jaar nog alleen. Dan heb je wél alle wegen kunnen bewandelen die JIJ uitgezocht hebt. Wanneer je nu bij je vriend blijft, en hij houdt je binnen de deur, terwijl jij zoooo graag ook buiten die deur wilt kijken, dan ga je daar aan kapot. Dat werkt gewoon niet.

dinsdag 5 mei 2009 om 17:39
quote:Eefke90 schreef op 05 mei 2009 @ 17:35:
[...]
Hehe ja. Klopt. We hebben er ook afspraken over gemaakt etc, maargoed, het is m vies tegengevallen.
Omdat k niet snel iemand zal vinden die mij alles kan geven wat k nodig heb, haha. BDSM en openheid wat mn biseksuele kant betreft.
Maar lieve schat, heb je die nu wel? Nee! Jullie doen dan wel aan bdsm, maar praten er niet (in elk geval niet voldoende) over, wanneer iets niet zo lekker gaat. En blijf alsjeblieft niet in een relatie omdat je bang bent om niemand anders te kunnen vinden.
Je hoeft toch niet perse op je 20e getrouwd en volledig gesetteld te zijn? Je hebt nog zoveel tijd om om je heen te kijken...
[...]
Hehe ja. Klopt. We hebben er ook afspraken over gemaakt etc, maargoed, het is m vies tegengevallen.
Omdat k niet snel iemand zal vinden die mij alles kan geven wat k nodig heb, haha. BDSM en openheid wat mn biseksuele kant betreft.
Maar lieve schat, heb je die nu wel? Nee! Jullie doen dan wel aan bdsm, maar praten er niet (in elk geval niet voldoende) over, wanneer iets niet zo lekker gaat. En blijf alsjeblieft niet in een relatie omdat je bang bent om niemand anders te kunnen vinden.
Je hoeft toch niet perse op je 20e getrouwd en volledig gesetteld te zijn? Je hebt nog zoveel tijd om om je heen te kijken...