My God! 34 en nog steeds single...

05-08-2009 23:03 197 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi meiden,



Ff klagen...



Ondanks dat ik (zoals zovelen) een goed leven heb met leuk werk, salaris, vrienden en familie, ben ik niet helemaal happy. Ik zeg altijd maar "Ik heb een leuk leven, maar leef niet het leven dat ik hebben wil".



En ja,,, ik weet dat er meerderen met mij zijn. Ik weet ook dat het gewoon domme pech is dat ik nog niemand heb. En ik heb er ook een tijd niet voor open gestaan.



Ik heb nog nooit een lange relatie gehad. Wel altijd vriendjes, maar moest er niet aan denken om al vast te zitten. Ben gedumpt en heb zelf ook gedumpt. (klinkt onaardig, maar zo bedoel ik het niet).

Ben nog nooit met een vriendje op vakantie geweest. Dus doe ik vaak singlereizen of met vriendinnen. En nee!! het zijn geen sneue singles op die reizen!! Juist sterke en onafhankelijke vrouwen.





Afijn, ik moest gewoon ff klagen. Vanavond op de bank en maar ziten zappen....



lieve groet,



Roos
anoniem_48874 wijzigde dit bericht op 05-08-2009 23:04
Reden: mijn echte naam er per ongeluk onder gezet
% gewijzigd
quote:Summerdance schreef op 07 augustus 2009 @ 01:59:

[...]

Ik wil heel graag kinderen, maar alleen met een man waar ik voor 100% voor ga, en hij voor mij.Als je heel graag kinderen wil moet je ze ook willen als je er alleen voor staat, want een heel groot deel van de relaties gaat uiteindelijk toch weer kapot en dan sta je er alsnog alleen voor. Als je kinderwens zo sterk is zou ik daar dus niet van af laten hangen. Lijkt me trouwens ook helemaal niet relaxt daten als je zo'n kerel 't gevoel geeft op zoek te zijn naar 'n fokstier ipv naar 'n maatje waarmee je samen met z'n tweetjes van 't leven wilt gaan genieten.
Alle reacties Link kopieren
quote:Summerdance schreef op 07 augustus 2009 @ 01:59:

[...]



Dat zeg je nou wel Phoebe, maar ik zie het zo

Ik wil heel graag kinderen, maar alleen met een man waar ik voor 100% voor ga, en hij voor mij.

Is die er niet , dan dus geen kinderen, dan kan ik heel mijn leven het gevoel hebben iets te missen, of ik leg me neer bij het feit dat het voor mij niet is weggelegd en stel ik mijn leven anders in.



Anders....maar niet minder leuk.



Ik kan wel hele graag iets willen, maar het moet ook nog kunnen

Kan het niet, dan houdt het op.



Toch?Dat zeg ik! Ben het helemaal met je eens SD. Ook ik heb een kinderwens. Maar zo langzamerhand verdwijnt die steeds meer naar de achtergrond..moet realistisch blijven toch? Ik ga steeds meer richting 40
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 07 augustus 2009 @ 05:24:

[...]



Als je heel graag kinderen wil moet je ze ook willen als je er alleen voor staat, want een heel groot deel van de relaties gaat uiteindelijk toch weer kapot en dan sta je er alsnog alleen voor. Als je kinderwens zo sterk is zou ik daar dus niet van af laten hangen. Lijkt me trouwens ook helemaal niet relaxt daten als je zo'n kerel 't gevoel geeft op zoek te zijn naar 'n fokstier ipv naar 'n maatje waarmee je samen met z'n tweetjes van 't leven wilt gaan genieten.

Dan lees je dus niet goed, maar dat geeft niet.

Ok dan zal ik het anders zeggen.

Een kinderwens is misschien een groot woord, maar mocht er hier een kindje ooit komen dan kies ik ervoor om dat samen met een man te doen, als in een gezin.

Ik weet ook wel dat 1 op de 3 relaties kapot lopen, maar ik weet ook dat ik mijn baan kan verliezen en ook dat weerhoudt me er niet van te werken.



En er staat ook heel duidelijk dat ik NIET op zoek ben naar een fokstier.



Want als ik een man tegen zou komen die geen kinderen wil, dan maar geen kinderen.



Vroeger wilde ik heel graag kinderen, die "wens" de "behoefte""het verlangen"is gewoon minder geworden.

Omdat mijn leven nu ook goed is.

Met of zonder man maar ook met of zonder kind.



Zo moeilijk is dat toch niet te begrijpen?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
quote:Bella1 schreef op 07 augustus 2009 @ 10:06:

[...]





Dat zeg ik! Ben het helemaal met je eens SD. Ook ik heb een kinderwens. Maar zo langzamerhand verdwijnt die steeds meer naar de achtergrond..moet realistisch blijven toch? Ik ga steeds meer richting 40 precies....
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Da's realistisch, ja.



Gisterenavond had ik er met mijn vriendin over, met een roseetje op het terras. Mochten wij over een paar jaar nog steeds single zijn, dan gaan wij samen een huis kopen met een tuin. En zou ik een kind willen krijgen (ik twijfel namelijk heel erg). Dan zou ik het liefst samen met haar willen.



Maar goed, dat blijft bij hierover praten..heel anders dan het daadwerkelijk doen. Het lucht al veel op.



Vanochtend dacht ik bij mij zelf "Eigenlijk ben ik nu gelukkig!". Ook besef ik dat er zoveel kan veranderen. En ik ooit zuchtend zal verlangen naar mijn vrije leven.
I am Spaaartaaacus.
Alle reacties Link kopieren
soms he, begin ik het eigenlijk steeds prettiger te vinden geen kids te hebben...als ik collega's bijvoorbeeld over hun kids hoor...nooit eens leuke dingen, altijd mopperen. maar dat is weer een andere discussie



En als ik een man leuk vind, kijk ik echt niet naar hem of hij de toekomstige vader van mijn kinderen zou kunnen zijn hoor..

Net als SD zegt, ik heb een kinderwens, maar wel (heel ouderwets misschien) met de juiste man! En anders maar niet...
Alle reacties Link kopieren
quote:roos803 schreef op 07 augustus 2009 @ 00:09:

NOu meiden, was vanavond op het terras. Een goede vriend heeft net sinds twee maanden een relatie. Helemaal blij! En toen begon hij dat het ook mijn jaar zou zijn mbt het krijgen van een relatie. Heel lief natuurlijk, maar hij vertelde er ook bji dat ik wel uitstraal graag te willen..Nou dat vond ik dus niet zo leuk. Zeker omdat ik mij verder happyvoel! Heb alles leuk op orde. Straks begin ik ook nog eens aan een nieuwe baan waar ik ontzettend veel zin in heb. Ik zorg er wel voor dat ik mij lekker bezig hou.

Hij zei dat het voor mij toch geen probleem moet zijn om een relatie te krijgen, want ik zie er goed uit (zijn woorden)..



En daar heb ik dus nu een kater van. Hij heeft nu een relatie en gaat mij vertellen hoe ik het moet aanpakken! Bah!

Het is goed bedoeld, maar jeetje daar zit ik toch niet op te wachten! Bovendien had ik er helemaal neit over dat ik single ben."Een goede vriend?". Lijkt me eerlijk gezegd helemaal geen vriend, sorry hoor, maar met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.
Alle reacties Link kopieren
Powerwoman: ja ik heb er nog steeds een rot gevoel over. Laat mij lekker zijn wie ik ben.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat bij mij de kinderwens sterker is dan de relatiewens. Ik zou het heel fijn vinden om een leuke man naast me te hebben staan. Maar zonder ben ik ook gelukkig. Ik wil wel heel graag een kindje en het idee dat ik straks 45 ben en het gewoon te laat is.. dan heb ik eeuwig spijt dat ik er niet alleen voor ben gegaan. En dan is het natuurlijk helemaal niet gezegd dat het gaat lukken om in verwachting te raken, maar dan is het écht niet anders. Die man sluit ik later ook niet uit, maar als vrouw ben je nou eenmaal aan leeftijd gebonden om een kindje te krijgen.



Roos, ik vind het eigenlijk helemaal geen 'maar' als je uitstraalt dat je graag een relatie zou willen. Als je gelukkig bent, en je straalt dat ook uit, wat is er dan mis mee als mannen zien dat je voor ze open staat. Als mannen zo'n uitstraling tegenstaat dan lijken me dat ook niet de mannen bij wie je moet zijn voor iets serieus.. En iemand die net 2 maanden een relatie heeft zit op een roze wolk en denkt de wijsheid in pacht te hebben. Niks van aantrekken meis!
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 07 augustus 2009 @ 05:24:

[...]



Als je heel graag kinderen wil moet je ze ook willen als je er alleen voor staat, want een heel groot deel van de relaties gaat uiteindelijk toch weer kapot en dan sta je er alsnog alleen voor. Als je kinderwens zo sterk is zou ik daar dus niet van af laten hangen. Lijkt me trouwens ook helemaal niet relaxt daten als je zo'n kerel 't gevoel geeft op zoek te zijn naar 'n fokstier ipv naar 'n maatje waarmee je samen met z'n tweetjes van 't leven wilt gaan genieten.



Elninjoo, zo'n vriendin heeft mijn broer een paar maanden gehad.

Ze probeerde hem steeds een kind 'aan te praten'. Zij was 32, hij 28. Ik vond het zowieso geen leuk type, heel eigengereid en had totaal geen interesse in ons als fam. Ik ben blij dat m'n broer het heeft uitgemaakt. Het was voor haar al de vijfde korte relatie die stuk liep (en het bleek dat dat kwam omdat zij te veel gebrand was om z.s.m. een gezin te stichten).

Ik begrijp best dat een kinderwens erg belangrijk is, maar door dit soort gedrag jaag je mannen weg lijkt me.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bella1 schreef op 07 augustus 2009 @ 10:06:

[...]





Dat zeg ik! Ben het helemaal met je eens SD. Ook ik heb een kinderwens. Maar zo langzamerhand verdwijnt die steeds meer naar de achtergrond..moet realistisch blijven toch? Ik ga steeds meer richting 40 Maar is dit niet ontzettend jammer, dat veel vrouwen hun dromen, het krijgen van een kind(eren), aan zich voorbij zien gaan alleen maar omdat ze nooit een man hebben gevonden die een vader had kunnen zijn of ze te oud zijn, omdat ze dachten ach mijn tijd komt nog wel....(vrees trouwens zelf ook weleens een van die vrouwen te worden...over een dikke tien jaar ook 40)
Alle reacties Link kopieren
quote:ladychipmunk schreef op 07 augustus 2009 @ 18:19:

[...]





Maar is dit niet ontzettend jammer, dat veel vrouwen hun dromen, het krijgen van een kind(eren), aan zich voorbij zien gaan alleen maar omdat ze nooit een man hebben gevonden die een vader had kunnen zijn of ze te oud zijn, omdat ze dachten ach mijn tijd komt nog wel....(vrees trouwens zelf ook weleens een van die vrouwen te worden...over een dikke tien jaar ook 40)

Jammer inderdaad, maar blijkbaar is voor mij de kinderwens niet groot genoeg om BOM te worden.



Kwestie van keuzes maken...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
He wat leuk. Deze leeftijd hebben we nog niet voorbij zien komen, Ik ken wel de topics 20 jaar en nog geen relatie, 30 jaar en nog geen relatie. En nu 34.
Alle reacties Link kopieren
Straks wordt het '40 jaar en geen relatie.' Misschien open ik het zelfs wel over een paar jaar.
I am Spaaartaaacus.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga voor de 36 jaar en nog geen relatie.



En soms heb ik dus al man zijnde het idee dat vrouwen een relatie willen omdat ze een kinderwens hebben. Ik ren dan altijd heel hard weg.

Ik wil een vrouw die mij als persoon wilt en nietvanwege mijn genen.
Alle reacties Link kopieren
Een vraagje van geen single, mag dat in dit topic? Wat ik mij soms afvraag, is het ook zo hoe ouder je wordt, hoe kritischer voor een relatie? Waardoor het aangaan van een relatie steeds moeilijker wordt?

Zelf heb ik nog maar met één iemand een relatie gehad en wij zijn nu zo'n 7 jaar samen. Zou niet weten hoe lang ik misschien single was gebleven als wij niets hadden gekregen...
Alle reacties Link kopieren
Famke,

Ik hoor dat wel vaker dat hoe ouder je wordt hoe kritischer je wordt m.b.t relaties.



Zelf herken ik het niet zo. Voor mij maakt het niet zoveel uit. Als hij maar leuk & lief is. Er een klik tussen ons is en ik hem geestelijk en lichamelijk aantrekkelijk vind.



Vind ik al voldoende hoor.
I am Spaaartaaacus.
Alle reacties Link kopieren
quote:xxxfamke schreef op 07 augustus 2009 @ 20:19:

Een vraagje van geen single, mag dat in dit topic? Wat ik mij soms afvraag, is het ook zo hoe ouder je wordt, hoe kritischer voor een relatie? Waardoor het aangaan van een relatie steeds moeilijker wordt?

Zelf heb ik nog maar met één iemand een relatie gehad en wij zijn nu zo'n 7 jaar samen. Zou niet weten hoe lang ik misschien single was gebleven als wij niets hadden gekregen...



Nou ik merk wel dat ik naarmate de tijd vordert ik steeds beter weet wat ik NIET wil. Ik ben gelukkig in mijn eentje, veel gelukkiger dan ik ooit met een van mijn exen was. Dus ja, een man moet van goeie huize komen wil hij een aanvulling zijn. Das lastig... Ik heb een vriendinnetje die om de haverklap verliefd is, soms ben ik daar wel jaloers op. Maar zo zit ik gewoon niet in elkaar.



Mensen om mij heen lijken er trouwen meer mee bezig te zijn dan ik. Krijg vaak 'aanbiedingen', mensen die zeggen: 'Moet ik wat voor je regelen?'.
Alle reacties Link kopieren
Famke, ik denk wel dat in eerste instantie het "eisen lijstje"groter is als oudere (ieks) single.



Maar ik merk dat als ik eenmaal verliefd ben dat hele lijstje net nergens meer op slaat.

Dan vind ik het ineens niet meer erg als ie wiebeltenen heeft, van voetbal houdt en een beginnend buikje



Uiteindelijk val je toch op de persoon, niet op het afgevinkte lijstje (tenminste dat hoop ik dan maar, want ik voldoe ook aan geen kant aan zo'n eisen lijstje)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Ja hahahahaha, Frizz leuk hè dat soort mensen

Die echt ontzettend denken dat wij als blije single vreselijk ongelukkig zitten te zijn en ons daarom wel eens aan de man gaan helpen...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Alle reacties Link kopieren
Hier nog een single die het momenteel he-le-maal niet zo naar d'r zin heeft. Ben 32 en ruim 2 jaar alleen, en heb net een korte "relatie" (duurde maar een paar weken dus het mag geen naam hebben) beëindigd. Heb er dus weer even aan mogen ruiken, en tegelijkertijd heb ik ook weer mogen ontdekken wat voor gedoe het allemaal oplevert. En dan is het ineens helemaal niet meer zo leuk. Ik heb welgeteld 1 echt leuke relatie gehad, en zelfs bij die begon ik na een jaar of 2,5 flink te twijfelen. En nu is het dus weer heel vervelend gelopen, vind dat erg jammer maar aan de andere kant: deze man wilde mij heel erg beperken en daar had ik geen zin in. Bovendien wilde hij niet voor me gaan en daar had ik óók geen zin in.

Wat dat betreft denk ik wel dat je kritischer wordt naarmate je ouder wordt. Zo'n jaar of 10 geleden was ik hier veel langer mee doorgegaan. Had ik er misschien meer uit proberen te halen of had ik misschien minder goed mijn grenzen aan kunnen geven. Nu ik mezelf beter ken en voor mezelf heb besloten dat ik niet in uitzichtloze relaties wil zitten begin ik niet zo snel meer ergens aan óf ik zit er sneller een punt achter. Ter vergelijking: zo'n situatie als waar ik nu net in heb gezeten had ik 10 jaar eerder ook al eens, en toen ben ik er 1,5 jaar mee doorgegaan.... Zinloos dus.

Dus ja, ik denk wel dat je kritischer wordt naarmate je ouder bent en niet zo snel meer iets aangaat met iemand. Maar tegelijkertijd denk ik net als Sam1973: als hij maar leuk, lief en gezellig is en geinteresseerd in mij, als ik hem maar aantrekkelijk vind en met hem kan lachen, dan is het eigenlijk al goed.
Alle reacties Link kopieren
Phoebexx bedankt voor je lieve reaktie. Je hebt ook gelijk. Soms weet ik het ook gewoon niet meer. Ik ben vrolijk, sociaal en gezellig. En tja ik wil een vent. Wel natuurlijk eentje die bij mij past.



Vanavond op een bruiloft geweest. GElukkig en leuk stel. Wat ik wel leuk vind is dat zij elkaar vorig jaar deze tijd nog niet eens kenden! En in nov pas een relatie gekregen. Nu getrouwd en ze is net zwanger!! En echt...ze lijken een heel goed stel. Leuke vent ook.



AFijn, het kan allemaal snel gaan. Ik hou die hoop ook gewoon, want als ik er niet meer in geloof, wie dan wel?



En ik ken ook iemand die zei dat wanneer ze 35 was en single, zelf een kind wilde 'nemen'. Nu is ze 37 en nog steeds single en ze doet het niet. Het lijkt mij ook echt wel een pittig iets.

Nu ik 34 ben, schiet het wel door mijn hoofd. Maar ik hoop toch maar op die man (en straks blijkt hij niet vruchtbaar of ik niet...wat dan?!! maar niet aan denken)
Alle reacties Link kopieren
@Roos: wil je nou vooral een kind of een vaste vriend?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je zeker kritischer wordt naarmate je ouder wordt. Ik merk zelf dat ik ook steeds makkelijker los laat. Waar ik vroeger dacht: ach, misschien wordt het over een tijdje wel weer leuk (en dan was het echt al helemaal niet meer leuk), weet ik nu veel sneller: ja maar híer heb ik geen zin in! Heb mn leventje goed voor elkaar. Waarom zou ik dat inleveren als er niet minstens iets even goeds voor in de plaats komt. Maar ja, in een relatie is het toch aanpassen he.. Dat gaat denk ik van beide kanten steeds moeilijker.



En wat betreft het achter de genen aanrennen.. Volgens mij zijn er ook wel mannen die zo mid 30 gewoon toe zijn aan huisje boompje beestje. En de realiteit is gewoon dat je als vrouw op een gegeven moment 'haast' hebt. Als je een liefdevolle relatie hebt (eerste vereiste natuurlijk) dan is het toch een issue dat opspeelt: wil je samen kinderen, dan is er geen tijd meer om jááárenlang te wachten.
Alle reacties Link kopieren
Over het algemeen zie je dat trouwen en kinderen krijgen steeds meer wordt uitgesteld. Maar er zijn ook uitzonderingen. Een paar nichtjes van mij zijn op hun 18e en 21ste al getrouwd en hebben nu kinderen. Zij zijn nu rond de 25 en hebben al een heel gezin en ik ben 32 en weer single! Het lijkt wel alsof ik iets totaal verkeerd heb gedaan als ik dat zie. Soms voelt het een beetje alsof ik 'mislukt' ben.

Na een paar lange relaties ben ik kritischer geworden. Een man moet bijv. een behoorlijk opleidingsniveau hebben.



Vlgs mij is het fysiek en biologisch gezien het beste om zo jong mogelijk kids te krijgen omdat je dan sneller herstelt en flexibeler bent. Maar ik was in mijn 'twintiger jaren' helemaal niet bezig met de vraag of ik kinderen zou willen, ook niet toen ik een relatie had. De vriend die ik toen ruim 7 jaar had, was zo'n flierefluiter dat serieuze verantwoordelijkheden niet aan hem besteed waren. Hij leefde graag bij de dag en had geen behoefte aan lange termijn plannen en ik accepteerde dat.

Nogmaals ik heb niets met kinderen maar ik was vast wel gelukkig geworden als ik er toch een had gekregen. Als het je eigen kind is, dan is het toch anders denk ik.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven