Relaties
alle pijlers
My God! 34 en nog steeds single...
woensdag 5 augustus 2009 om 23:03
Hoi meiden,
Ff klagen...
Ondanks dat ik (zoals zovelen) een goed leven heb met leuk werk, salaris, vrienden en familie, ben ik niet helemaal happy. Ik zeg altijd maar "Ik heb een leuk leven, maar leef niet het leven dat ik hebben wil".
En ja,,, ik weet dat er meerderen met mij zijn. Ik weet ook dat het gewoon domme pech is dat ik nog niemand heb. En ik heb er ook een tijd niet voor open gestaan.
Ik heb nog nooit een lange relatie gehad. Wel altijd vriendjes, maar moest er niet aan denken om al vast te zitten. Ben gedumpt en heb zelf ook gedumpt. (klinkt onaardig, maar zo bedoel ik het niet).
Ben nog nooit met een vriendje op vakantie geweest. Dus doe ik vaak singlereizen of met vriendinnen. En nee!! het zijn geen sneue singles op die reizen!! Juist sterke en onafhankelijke vrouwen.
Afijn, ik moest gewoon ff klagen. Vanavond op de bank en maar ziten zappen....
lieve groet,
Roos
Ff klagen...
Ondanks dat ik (zoals zovelen) een goed leven heb met leuk werk, salaris, vrienden en familie, ben ik niet helemaal happy. Ik zeg altijd maar "Ik heb een leuk leven, maar leef niet het leven dat ik hebben wil".
En ja,,, ik weet dat er meerderen met mij zijn. Ik weet ook dat het gewoon domme pech is dat ik nog niemand heb. En ik heb er ook een tijd niet voor open gestaan.
Ik heb nog nooit een lange relatie gehad. Wel altijd vriendjes, maar moest er niet aan denken om al vast te zitten. Ben gedumpt en heb zelf ook gedumpt. (klinkt onaardig, maar zo bedoel ik het niet).
Ben nog nooit met een vriendje op vakantie geweest. Dus doe ik vaak singlereizen of met vriendinnen. En nee!! het zijn geen sneue singles op die reizen!! Juist sterke en onafhankelijke vrouwen.
Afijn, ik moest gewoon ff klagen. Vanavond op de bank en maar ziten zappen....
lieve groet,
Roos
anoniem_48874 wijzigde dit bericht op 05-08-2009 23:04
Reden: mijn echte naam er per ongeluk onder gezet
Reden: mijn echte naam er per ongeluk onder gezet
% gewijzigd
zaterdag 8 augustus 2009 om 17:57
quote:Summerdance schreef op 07 augustus 2009 @ 20:31:
Ja hahahahaha, Frizz leuk hè dat soort mensen
Die echt ontzettend denken dat wij als blije single vreselijk ongelukkig zitten te zijn en ons daarom wel eens aan de man gaan helpen...En vooral als ze dan denken mij 'wel ff aan de man te helpen'. Alsof ik zelf m'n ogen in mijn zak heb zitten ofzo. Voor mijn werk heb ik veel contact met Marokkanen, die vinden het al helemaal zielig voor me...
Ja hahahahaha, Frizz leuk hè dat soort mensen
Die echt ontzettend denken dat wij als blije single vreselijk ongelukkig zitten te zijn en ons daarom wel eens aan de man gaan helpen...En vooral als ze dan denken mij 'wel ff aan de man te helpen'. Alsof ik zelf m'n ogen in mijn zak heb zitten ofzo. Voor mijn werk heb ik veel contact met Marokkanen, die vinden het al helemaal zielig voor me...
maandag 10 augustus 2009 om 09:39
Kitty zoals jij het schrijft zo voel ik het ook.
Toffee,zo negatief als dat jij het schrijft zo voel ik het echt niet hoor.
Ik heb niet het gevoel dat ik gemeden wordt door stelletjes.
Enne....die grote gele M, die neem ik gewoon mee naar huis
Nou moet ik zeggen dat ik een grote vaste vriendengroep heb.
Met singles EN met niet singles.
Dat scheelt misschien.
Toffee,zo negatief als dat jij het schrijft zo voel ik het echt niet hoor.
Ik heb niet het gevoel dat ik gemeden wordt door stelletjes.
Enne....die grote gele M, die neem ik gewoon mee naar huis
Nou moet ik zeggen dat ik een grote vaste vriendengroep heb.
Met singles EN met niet singles.
Dat scheelt misschien.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 10 augustus 2009 om 12:50
Gisterenavond zag ik een hele mooie oudere vrouw alleen zitten op de theaterboulevard in Den Bosch. Ze had een krant bij zich en zat van alles te genieten. Ik was daar met een vriendin en ik was een beetje gebiologeerd door haar (ook omdat ik haar heel mooi vond). Maar ik dacht bij mezelf...dat had ik ook kunnen zijn, daar alleen zijn in de mensenmassa. Toevallig kunnen mijn vriendinnen de laatste tijd veel tijd vrij maken voor mij dus tot nu toe ben ik niet eens een keer ergens alleen geweest.
Ik denk wel regelmatig bij mezelf, eigenlijk heb ik wel zin om ergens alleen te zitten, te drinken en gewoon genieten van de sfeer. Is nog niet van gekomen. Lijkt mij hartstikke leuk. Ik vind het soms af en toe vermoeiend om in een groepje te zijn en ik mensen niet kan observeren.
Ik denk dat het in de manier van denken ligt, hoe je er tegen aan kijkt om single te zijn. Je kan het leuk maken voor je zelf maar je kan er ook van balen.
Ik baal soms maar heb duidelijk gekozen voor de eerste optie.
Ik denk wel regelmatig bij mezelf, eigenlijk heb ik wel zin om ergens alleen te zitten, te drinken en gewoon genieten van de sfeer. Is nog niet van gekomen. Lijkt mij hartstikke leuk. Ik vind het soms af en toe vermoeiend om in een groepje te zijn en ik mensen niet kan observeren.
Ik denk dat het in de manier van denken ligt, hoe je er tegen aan kijkt om single te zijn. Je kan het leuk maken voor je zelf maar je kan er ook van balen.
Ik baal soms maar heb duidelijk gekozen voor de eerste optie.
I am Spaaartaaacus.
maandag 10 augustus 2009 om 13:04
Ik sta er ook wel een beetje in zoals Kitty en Sum. Maar ik ben wel nog ietsjes jonger, dat scheelt misschien. Wil al zeker sinds mijn 20e moeder worden, en ik voel me nu vooral 'oud' omdat ik geen 29 wilde zijn zónder kinderen. Maar watchagonnado...? Accepteren dus.
Toffee volgens mij ben jij gewoon hartstikke ongelukkig, en betrek je dat op je single bestaan. Dat maakt je natuurlijk niet aantrekkelijker voor een man... Ik denk (als ik zo vrij mag zijn je advies te geven) dat je meer zou moeten kijken naar jezelf, ipv naar de mensen om je heen. Wat maakt jou leuk voor een ander? Hoe zou je kunnen bereiken dat anderen dat zien? Wat staat het aangaan van een relatie in de weg bij jou?
Zelf ben ik ooit een bij een vitaliteitscoach geweest (voor iets heel anders, maar toch), misschien zou zo iemand ook met jou kunnen kijken hoe je weer wat vrolijker in het leven kan staan. Want echt, het leven als single kán heel leuk zijn. Ik ben toch echt gelukkig, en dat is niet iets wat is bedacht door de media.
Overigens herken ik wel het gevoel van de enige single te zijn. In mijn héle familie (en die is best groot) ben ik de enige, en dat is al vrij lang zo. Ook AL mijn vriendinnen hebben een relatie, sterker nog: ze wonen samen of zijn getrouwd. Het gevolg hiervan is dat ik vaak chill met mijn ongetrouwde mannelijke collega's. Kan altijd spontaan, want ze hebben niemand op de bank zitten en hangen meestal wel ergens rond. Maar uitgaan kost altijd een hoop voorbereiding, ik krijg mijn vriendinnen écht niet zomaar van de bank...
Toffee volgens mij ben jij gewoon hartstikke ongelukkig, en betrek je dat op je single bestaan. Dat maakt je natuurlijk niet aantrekkelijker voor een man... Ik denk (als ik zo vrij mag zijn je advies te geven) dat je meer zou moeten kijken naar jezelf, ipv naar de mensen om je heen. Wat maakt jou leuk voor een ander? Hoe zou je kunnen bereiken dat anderen dat zien? Wat staat het aangaan van een relatie in de weg bij jou?
Zelf ben ik ooit een bij een vitaliteitscoach geweest (voor iets heel anders, maar toch), misschien zou zo iemand ook met jou kunnen kijken hoe je weer wat vrolijker in het leven kan staan. Want echt, het leven als single kán heel leuk zijn. Ik ben toch echt gelukkig, en dat is niet iets wat is bedacht door de media.
Overigens herken ik wel het gevoel van de enige single te zijn. In mijn héle familie (en die is best groot) ben ik de enige, en dat is al vrij lang zo. Ook AL mijn vriendinnen hebben een relatie, sterker nog: ze wonen samen of zijn getrouwd. Het gevolg hiervan is dat ik vaak chill met mijn ongetrouwde mannelijke collega's. Kan altijd spontaan, want ze hebben niemand op de bank zitten en hangen meestal wel ergens rond. Maar uitgaan kost altijd een hoop voorbereiding, ik krijg mijn vriendinnen écht niet zomaar van de bank...
maandag 10 augustus 2009 om 13:12
quote:Sam1973 schreef op 10 augustus 2009 @ 12:50:
Gisterenavond zag ik een hele mooie oudere vrouw alleen zitten op de theaterboulevard in Den Bosch. Ze had een krant bij zich en zat van alles te genieten. Ik was daar met een vriendin en ik was een beetje gebiologeerd door haar (ook omdat ik haar heel mooi vond). Maar ik dacht bij mezelf...dat had ik ook kunnen zijn, daar alleen zijn in de mensenmassa. Toevallig kunnen mijn vriendinnen de laatste tijd veel tijd vrij maken voor mij dus tot nu toe ben ik niet eens een keer ergens alleen geweest.
Ik denk wel regelmatig bij mezelf, eigenlijk heb ik wel zin om ergens alleen te zitten, te drinken en gewoon genieten van de sfeer. Is nog niet van gekomen. Lijkt mij hartstikke leuk. Ik vind het soms af en toe vermoeiend om in een groepje te zijn en ik mensen niet kan observeren.
Ik denk dat het in de manier van denken ligt, hoe je er tegen aan kijkt om single te zijn. Je kan het leuk maken voor je zelf maar je kan er ook van balen.
Ik baal soms maar heb duidelijk gekozen voor de eerste optie.Prachtig inderdaad Sam. Het ligt er inderdaad maar aan hoe je ernaar kijkt. Ikzelf zit ook weleens in mijn eentje op een bankje, en ik ga ook vaak alleen op vakantie, deze winter was ik zelfs 2,5 maand weg. Een maand lang had ik niemand om me heen die dezelfde taal sprak en een strenge levenswijze (was toen een Boeddhistische non) want ik wilde mezelf op de proef stellen... Maar ik grap altijd als iemand vraagt: "Met wie ga je?" dat ik heel goed gezelschap ben, voor mezelf.
Gisterenavond zag ik een hele mooie oudere vrouw alleen zitten op de theaterboulevard in Den Bosch. Ze had een krant bij zich en zat van alles te genieten. Ik was daar met een vriendin en ik was een beetje gebiologeerd door haar (ook omdat ik haar heel mooi vond). Maar ik dacht bij mezelf...dat had ik ook kunnen zijn, daar alleen zijn in de mensenmassa. Toevallig kunnen mijn vriendinnen de laatste tijd veel tijd vrij maken voor mij dus tot nu toe ben ik niet eens een keer ergens alleen geweest.
Ik denk wel regelmatig bij mezelf, eigenlijk heb ik wel zin om ergens alleen te zitten, te drinken en gewoon genieten van de sfeer. Is nog niet van gekomen. Lijkt mij hartstikke leuk. Ik vind het soms af en toe vermoeiend om in een groepje te zijn en ik mensen niet kan observeren.
Ik denk dat het in de manier van denken ligt, hoe je er tegen aan kijkt om single te zijn. Je kan het leuk maken voor je zelf maar je kan er ook van balen.
Ik baal soms maar heb duidelijk gekozen voor de eerste optie.Prachtig inderdaad Sam. Het ligt er inderdaad maar aan hoe je ernaar kijkt. Ikzelf zit ook weleens in mijn eentje op een bankje, en ik ga ook vaak alleen op vakantie, deze winter was ik zelfs 2,5 maand weg. Een maand lang had ik niemand om me heen die dezelfde taal sprak en een strenge levenswijze (was toen een Boeddhistische non) want ik wilde mezelf op de proef stellen... Maar ik grap altijd als iemand vraagt: "Met wie ga je?" dat ik heel goed gezelschap ben, voor mezelf.
maandag 10 augustus 2009 om 13:35
Nou ik had een lange reis ook altijd uitgesteld, wánt ik zou snel de juiste man voor mij tegenkomen dacht ik steeds. En dan ga je niet lang weg. Op een dag dacht ik: F*ck it. Tis mijn leven.
Heb trouwens in die tijd in de tempel wel geleerd dat ik goed alleen kan zijn, zelf alle verantwoordelijkheden kan dragen, maar wel ook erg gehecht ben aan aandacht van anderen. Helaas ietsjes minder stoer dus dan ik zelf hoopte...
Heb trouwens in die tijd in de tempel wel geleerd dat ik goed alleen kan zijn, zelf alle verantwoordelijkheden kan dragen, maar wel ook erg gehecht ben aan aandacht van anderen. Helaas ietsjes minder stoer dus dan ik zelf hoopte...
maandag 10 augustus 2009 om 13:43
Grappig om te lezen. Ook goed om dat te weten.
Zelf ben ik niet zo avontuurlijk als ik had gehoopt. Ik ben vier jaar geleden alleen naar Egypte gegaan na een hele emotionele donkere periode en ik heb daar geleerd dat het een hele goed tijd voor mij was en ik goed alleen kan zijn maar ik ook graag gezelschap om mij heb.
Ik graag liefde in alle vormen wil geven aan mensen waar ik om geef en die mij raken.
Ik mij nooit meer opgelegd alleen wil voelen zoals ik n mijn jeugd ben opgegroeid.
Overigens ben ik heel graag in mijn huiselijke omgeving met Sint Jan op een steenworp.
Frizzy, je reactie bij de topic 'Wie raakt mij aan zonder dat zij / hij het weet' vond ik zo ontroerend. Je doet mooi werk!
Zelf ben ik niet zo avontuurlijk als ik had gehoopt. Ik ben vier jaar geleden alleen naar Egypte gegaan na een hele emotionele donkere periode en ik heb daar geleerd dat het een hele goed tijd voor mij was en ik goed alleen kan zijn maar ik ook graag gezelschap om mij heb.
Ik graag liefde in alle vormen wil geven aan mensen waar ik om geef en die mij raken.
Ik mij nooit meer opgelegd alleen wil voelen zoals ik n mijn jeugd ben opgegroeid.
Overigens ben ik heel graag in mijn huiselijke omgeving met Sint Jan op een steenworp.
Frizzy, je reactie bij de topic 'Wie raakt mij aan zonder dat zij / hij het weet' vond ik zo ontroerend. Je doet mooi werk!
I am Spaaartaaacus.
maandag 10 augustus 2009 om 13:59
Dat is ook goed om te weten. Zelfkennis is heel belangrijk als je je wil ontwikkelen. Helaas ben ik nog lang niet perfect!
Zie je, jij hebt ook veel geleerd van je tijd alleen. Gezelschap is ook belangrijk, we zijn niet voor niets sociale dieren. Kunst vind ik wel om uit bijna elk soort gezelschap iets te kunnen ontlenen.
Liefde geven is prachtig, en zo makkelijk eigenlijk! Het enige lastige is dat je er soms stiekem iets voor terug verwacht.
Alleen en eenzaam zijn twee heel verschillende dingen naar mijn idee. Vaak gaan mensen er vanuit dat ik eenzaam ben, ik ben tenslotte single. Het is echter járen geleden dat ik eenzaam was. Die tijd dacht ik nog dat ik niet op mezelf kan bouwen. Sinds ik weet dat ik dat wel kan, en sinds ik veel van mezelf houd (zweverdezweef) bén ik wel vaak alleen, maar ik voel me prima. Never eenzaam.
Wie of wat is Sint Jan?
Nou IK heb nog steeds een kriebel in mijn buik van de reactie van Rouke. Maar dankjewel. Vind zelf ook dat ik me gelukkig mag prijzen met mijn werk en alle opgedane ervaringen!
Zie je, jij hebt ook veel geleerd van je tijd alleen. Gezelschap is ook belangrijk, we zijn niet voor niets sociale dieren. Kunst vind ik wel om uit bijna elk soort gezelschap iets te kunnen ontlenen.
Liefde geven is prachtig, en zo makkelijk eigenlijk! Het enige lastige is dat je er soms stiekem iets voor terug verwacht.
Alleen en eenzaam zijn twee heel verschillende dingen naar mijn idee. Vaak gaan mensen er vanuit dat ik eenzaam ben, ik ben tenslotte single. Het is echter járen geleden dat ik eenzaam was. Die tijd dacht ik nog dat ik niet op mezelf kan bouwen. Sinds ik weet dat ik dat wel kan, en sinds ik veel van mezelf houd (zweverdezweef) bén ik wel vaak alleen, maar ik voel me prima. Never eenzaam.
Wie of wat is Sint Jan?
Nou IK heb nog steeds een kriebel in mijn buik van de reactie van Rouke. Maar dankjewel. Vind zelf ook dat ik me gelukkig mag prijzen met mijn werk en alle opgedane ervaringen!
maandag 10 augustus 2009 om 16:23
De Sint-Janskathedraal (voluit: de Kathedrale Basiliek van Sint-Jan Evangelist) in de binnenstad van 's-Hertogenbosch is het hoogtepunt van de Brabantse gotiek.
Frizzy, dat zijn nou ook de dingen waar ik momenteel veel mee bezig ben.
Verwachtingen koesteren, tot hoe verre. Proberen te genieten van het nu en hier. Dankbaar te zijn voor de onverwachte contacten waar ik eerst dacht geen klik mee te voelen. Proberen het mooie en lieve te vinden in de mensen. Mijn verlangens en wensen realistisch te houden. Omgaan met het feit dat ik mijn lichamelijke behoeftes heb maar ik dat niet uit omdat ik niet met 'losse sex' kan omgaan.
Fijn he, als je gewaardeerd wordt op je werk en ziet dat het ook zijn weerslag heeft op de clienten / jongeren.
Frizzy, dat zijn nou ook de dingen waar ik momenteel veel mee bezig ben.
Verwachtingen koesteren, tot hoe verre. Proberen te genieten van het nu en hier. Dankbaar te zijn voor de onverwachte contacten waar ik eerst dacht geen klik mee te voelen. Proberen het mooie en lieve te vinden in de mensen. Mijn verlangens en wensen realistisch te houden. Omgaan met het feit dat ik mijn lichamelijke behoeftes heb maar ik dat niet uit omdat ik niet met 'losse sex' kan omgaan.
Fijn he, als je gewaardeerd wordt op je werk en ziet dat het ook zijn weerslag heeft op de clienten / jongeren.
I am Spaaartaaacus.
maandag 10 augustus 2009 om 16:36
Goh die Sint Jan toch... Maar Den Bosch is inderdaad een leuke stad!
Binnen het Boeddhisme leer je liefdevolle vriendelijkheid te koesteren voor iedereen (althans, daar probeer je jezelf op te trainen...). Als je iets geeft, moet je dat geven omdat je het WIL, niet omdat je er iets voor terug wil. Het hebben van verwachtingen leidt steevast tot teleurstelling en pijn, dus moet je proberen te leven in het hier en nu. Wees tevreden met hetgeen je krijgt, meemaakt, wie je kent en bent. Al deze dingen lukken me redelijk, maar betrap mezelf toch regelmatig op het hebben van stiekeme verwachtingen...
Ja, daar noem je een hele moeilijke! Lichamelijke behoeftes en niet kunnen omgaan met 'losse seks'. Heb ik ook last van. Maakt ook kwetsbaar, soms volg je toch die behoefte, en voel je je daarna een slappeling (ik voel me altijd nogal cheap daarna, for some reason).
Ja joh! Weet je wat ik nog het fijnst vind? Dat al die negatieve berichtgevingen in de media vaak helemaal niet opgaan. Al die zogenaamde jongeren die zijn opgegeven omdat er niets meer mee te beginnen zou zijn, zijn ook gewone jongens. Met wensen, verlangens, onzekerheden enz. En als je ze wat tijd en ruimte geeft, willen ze juist heel veel veranderen, en kunnen ze je ontzettend raken. En de meesten gaan straks gewoon trouwen en een gezinnetje stichten (gaat al jaren zo namelijk, jongeren zijn altijd lastig)...
Binnen het Boeddhisme leer je liefdevolle vriendelijkheid te koesteren voor iedereen (althans, daar probeer je jezelf op te trainen...). Als je iets geeft, moet je dat geven omdat je het WIL, niet omdat je er iets voor terug wil. Het hebben van verwachtingen leidt steevast tot teleurstelling en pijn, dus moet je proberen te leven in het hier en nu. Wees tevreden met hetgeen je krijgt, meemaakt, wie je kent en bent. Al deze dingen lukken me redelijk, maar betrap mezelf toch regelmatig op het hebben van stiekeme verwachtingen...
Ja, daar noem je een hele moeilijke! Lichamelijke behoeftes en niet kunnen omgaan met 'losse seks'. Heb ik ook last van. Maakt ook kwetsbaar, soms volg je toch die behoefte, en voel je je daarna een slappeling (ik voel me altijd nogal cheap daarna, for some reason).
Ja joh! Weet je wat ik nog het fijnst vind? Dat al die negatieve berichtgevingen in de media vaak helemaal niet opgaan. Al die zogenaamde jongeren die zijn opgegeven omdat er niets meer mee te beginnen zou zijn, zijn ook gewone jongens. Met wensen, verlangens, onzekerheden enz. En als je ze wat tijd en ruimte geeft, willen ze juist heel veel veranderen, en kunnen ze je ontzettend raken. En de meesten gaan straks gewoon trouwen en een gezinnetje stichten (gaat al jaren zo namelijk, jongeren zijn altijd lastig)...
maandag 10 augustus 2009 om 18:06
Grappig Frizz, ik heb een beetje iets soortgelijks gedaan
Nadat mijn huwelijk op de klippen was gelopen moest ik ineens heel dringend op zoek naar mijn eigen ik.
Want ik merkte dat ik eigenlijk helemaal niet wist wie ik zelf was.
Ik was 16 toen ik ex man leerde kennen en 26 toen de scheidings papieren in de bus vielen.
Nou had ik dat natuurlijk ook gewoon op Texel kunnen doen maar ik besloot een ticket naar Peru te kopen om dan wel te zien wanneer ik terugkwam
Ben uiteindelijk bijna 4 maanden in Zuid Amerika geweest, in landen waarvan ik de taal niet sprak, de mensen niet kende en geen idee had wat mijn plan nu eigenlijk was.
Ik ben ontzettend op mezelf teruggeworpen geweest,m heb me van tijd tot tijd godsgruwelijk eenzaam gevoeld, maar toen ik in het vliegtuig terug zat voelde ik het in elke vezel van mijn lijf
Ik kan het...OOK alleen!
En waarom....omdat ik gewoon een heel stoer wijf ben.
Dit alles is nu 10 jaar geleden, en ik heb er nog steeds profijt van.
Tuurlijk als er weer eens een man ineens een ex wordt heb ik nog wel verdriet en tuurlijk denk ik ook wel eebs, boehoe...ik ben niet leuk genoeg
Maar dat gevoel duurt altijd maar heel kort...
Daar heb ik van mezelf leren houden, mijn eigen grenzen verkend en daar heb ik emotioneel kennis met mezelf gemaakt
Nadat mijn huwelijk op de klippen was gelopen moest ik ineens heel dringend op zoek naar mijn eigen ik.
Want ik merkte dat ik eigenlijk helemaal niet wist wie ik zelf was.
Ik was 16 toen ik ex man leerde kennen en 26 toen de scheidings papieren in de bus vielen.
Nou had ik dat natuurlijk ook gewoon op Texel kunnen doen maar ik besloot een ticket naar Peru te kopen om dan wel te zien wanneer ik terugkwam
Ben uiteindelijk bijna 4 maanden in Zuid Amerika geweest, in landen waarvan ik de taal niet sprak, de mensen niet kende en geen idee had wat mijn plan nu eigenlijk was.
Ik ben ontzettend op mezelf teruggeworpen geweest,m heb me van tijd tot tijd godsgruwelijk eenzaam gevoeld, maar toen ik in het vliegtuig terug zat voelde ik het in elke vezel van mijn lijf
Ik kan het...OOK alleen!
En waarom....omdat ik gewoon een heel stoer wijf ben.
Dit alles is nu 10 jaar geleden, en ik heb er nog steeds profijt van.
Tuurlijk als er weer eens een man ineens een ex wordt heb ik nog wel verdriet en tuurlijk denk ik ook wel eebs, boehoe...ik ben niet leuk genoeg
Maar dat gevoel duurt altijd maar heel kort...
Daar heb ik van mezelf leren houden, mijn eigen grenzen verkend en daar heb ik emotioneel kennis met mezelf gemaakt
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 10 augustus 2009 om 18:34
maandag 10 augustus 2009 om 20:03
Hee Sum, goed hè zo'n ervaring! Ik wist het zelf al hoor, dat ik het kon, toen ik afgelopen winter wegging. Stond toen al hartstikke sterk in mijn schoenen. Mijn groei-ervaring was vooral toen mijn ex mij verliet, 5 jaar geleden. Het ging al niet zo lekker met mij voor die tijd, en toen dát gebeurde stortte ik finaal in. Zijn de liefdesverdriet-verhaaltjes op deze pijler niets bij...
Dat instorten maakte dat ik er ineens achter kwam hoeveel mensen van mij houden en voor mij klaarstaan (daarvoor blijkbaar te onzeker om het te willen weten), en langzaam krabbelde ik op. Het was net alsof ik 'wakker' was geworden, er gebeurt niks geks als ik alleen ben! Alles gaat goed! Ik raakte in een positieve spiraal en werd met de dag sterker. Daarna begon ik met alleen reizen, dat was toch wel the cherry on top. Ik vind persoonlijke ontwikkeling heel belangrijk, vandaar uiteindelijk mijn keuze een maand non te worden. Het is gewoon heel goed om te weten wat je allemaal aan kan!
Tja, eigenlijk is het ook logisch dat jij op zoek moest naar je eigen ik. Best lastig goed in contact te blijven met je eigen ik als je op jonge leeftijd een relatie hebt, vind ik. Maar het is gewoon ZO belangrijk te weten dat je op jezelf kan bouwen! Dan kun je heel veel aan. Ook elk traantje om een ex (al heb ik sindsdien nooit meer een echte ex gehad...).
Zou je niet graag nog eens zo lang gaan reizen?
Hee boarder, ik ben zelf in een tempel geweest in Luang Prabang, Laos. Maar dit is praktisch onmogelijk als je niemand kent daar, de rompslomp met papieren is niet de doen als je de taal niet spreekt, bovendien moet er iemand garant voor je staan en moet je meerdere mensen hebben die voor je tekenen. Daarnaast zou ik het je ook gewoon afraden omdat het te zwaar is: er zijn weinig andere nonnen, en al helemaal geen westerse nonnen. En zoals ik al zei, niemand spreekt de taal. Verblijf in een tempel is zonder al die zaken al erg zwaar, gezien het dagprogramma en het feit dat je na 12.00 uur niets meer mag eten. Ook de meditatie maakt over het algemeen veel los.
Ik zou je adviseren naar één van de tempels (bijvoorbeeld Wat Pah Nanachat) van Ajahn Cha te gaan in Engeland, waar meer westerse mensen komen. Dan kun je beter onderwezen worden in het chanten en de meditatie, en ben je dus minder op jezelf teruggeworpen. Ook de regelzaken zijn veel makkelijker. Hoe lang zou je willen gaan?
Dat instorten maakte dat ik er ineens achter kwam hoeveel mensen van mij houden en voor mij klaarstaan (daarvoor blijkbaar te onzeker om het te willen weten), en langzaam krabbelde ik op. Het was net alsof ik 'wakker' was geworden, er gebeurt niks geks als ik alleen ben! Alles gaat goed! Ik raakte in een positieve spiraal en werd met de dag sterker. Daarna begon ik met alleen reizen, dat was toch wel the cherry on top. Ik vind persoonlijke ontwikkeling heel belangrijk, vandaar uiteindelijk mijn keuze een maand non te worden. Het is gewoon heel goed om te weten wat je allemaal aan kan!
Tja, eigenlijk is het ook logisch dat jij op zoek moest naar je eigen ik. Best lastig goed in contact te blijven met je eigen ik als je op jonge leeftijd een relatie hebt, vind ik. Maar het is gewoon ZO belangrijk te weten dat je op jezelf kan bouwen! Dan kun je heel veel aan. Ook elk traantje om een ex (al heb ik sindsdien nooit meer een echte ex gehad...).
Zou je niet graag nog eens zo lang gaan reizen?
Hee boarder, ik ben zelf in een tempel geweest in Luang Prabang, Laos. Maar dit is praktisch onmogelijk als je niemand kent daar, de rompslomp met papieren is niet de doen als je de taal niet spreekt, bovendien moet er iemand garant voor je staan en moet je meerdere mensen hebben die voor je tekenen. Daarnaast zou ik het je ook gewoon afraden omdat het te zwaar is: er zijn weinig andere nonnen, en al helemaal geen westerse nonnen. En zoals ik al zei, niemand spreekt de taal. Verblijf in een tempel is zonder al die zaken al erg zwaar, gezien het dagprogramma en het feit dat je na 12.00 uur niets meer mag eten. Ook de meditatie maakt over het algemeen veel los.
Ik zou je adviseren naar één van de tempels (bijvoorbeeld Wat Pah Nanachat) van Ajahn Cha te gaan in Engeland, waar meer westerse mensen komen. Dan kun je beter onderwezen worden in het chanten en de meditatie, en ben je dus minder op jezelf teruggeworpen. Ook de regelzaken zijn veel makkelijker. Hoe lang zou je willen gaan?
maandag 10 augustus 2009 om 20:10
Zeker zou ik wel weer zo lang willen reizen
Nu doe ik het jaar wel, en een jaar niet
In de jaren dat ik niet ga (nu dus) neem ik in de zomer 2 weekjes op en spaar ik zoveel mogelijk dagen voor het jaar daarop
Volgend jaar wil ik dus weer proberen een week of 6 weg te gaan.
Laatste trip was Vietnam, ook fantastisch!
Oeiii.....na 12.00 niet meer eten?
Ik geloof oprecht niet dat ik dat zou kunnen
Nee dat zeg ik verkeerd, ik zou dat niet willen
Eten is zo belangrijk voor me...ik word er blij van
Gelukkig word ik ook blij van sporten anders had ik nu op zeker maar 58 gehad en 130 kilo gewogen
Nu doe ik het jaar wel, en een jaar niet
In de jaren dat ik niet ga (nu dus) neem ik in de zomer 2 weekjes op en spaar ik zoveel mogelijk dagen voor het jaar daarop
Volgend jaar wil ik dus weer proberen een week of 6 weg te gaan.
Laatste trip was Vietnam, ook fantastisch!
Oeiii.....na 12.00 niet meer eten?
Ik geloof oprecht niet dat ik dat zou kunnen
Nee dat zeg ik verkeerd, ik zou dat niet willen
Eten is zo belangrijk voor me...ik word er blij van
Gelukkig word ik ook blij van sporten anders had ik nu op zeker maar 58 gehad en 130 kilo gewogen
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 10 augustus 2009 om 20:23
Wauw wat relaxt dat dat kan met je werk zeg! Volgende keer Laos doen, is echt ge-wel-dig. Ben helemaal verliefd op dat land, al 3x geweest...
Nope.
03.45 opstaan;
04.00 - 5.00 chanten en meditatie;
07.00 ontbijt;
11.00 lunch;
18.00 - 19.30 chanten en ontbijten
En dan tussendoor vaak ceremonieen, zelf nog mediteren, maar ook uitstapjes naar de markt, wandelen, internetcafe en mijn Lao vrienden bezoeken.
Het niet-eten na 12.00 uur went. Je moet het inderdaad wel willen. De eerste dagen is het erg zwaar, ook al WIL je het, je lichaam wordt heel slap en zwak. Maar zo leer je dat lichaam en geest niet hetzelfde zijn, en niet altijd je behoeften te volgen. Trouwens, dat eten is ook nog eens 2x p/dag kleefrijst natuurlijk. Heeeeeeerlijk, maar na 60 maaltijden alleen maar dat kun je je wel een beetje voorstellen hoe ik heb genoten van lasagna he?
Nope.
03.45 opstaan;
04.00 - 5.00 chanten en meditatie;
07.00 ontbijt;
11.00 lunch;
18.00 - 19.30 chanten en ontbijten
En dan tussendoor vaak ceremonieen, zelf nog mediteren, maar ook uitstapjes naar de markt, wandelen, internetcafe en mijn Lao vrienden bezoeken.
Het niet-eten na 12.00 uur went. Je moet het inderdaad wel willen. De eerste dagen is het erg zwaar, ook al WIL je het, je lichaam wordt heel slap en zwak. Maar zo leer je dat lichaam en geest niet hetzelfde zijn, en niet altijd je behoeften te volgen. Trouwens, dat eten is ook nog eens 2x p/dag kleefrijst natuurlijk. Heeeeeeerlijk, maar na 60 maaltijden alleen maar dat kun je je wel een beetje voorstellen hoe ik heb genoten van lasagna he?
maandag 10 augustus 2009 om 20:24
Laat ik nou net afgelopen jaar in Laos geweest zijn. Ik ben alleen van halverwege Vietnam naar Savvanakheth gereisd om zo in het zuiden van Laos te blijven. Ik heb hier nog met een monnink in That Ing Hang gesproken over de rellen in Birma en dat het mij verbaasde dat hij wel vlees at.
Als ik er zo over nadenk is het toch wel heerlijk om single te zijn. Zodra je de kans hebt gewoon in het vliegtuig stappen en dan twee maanden door verre landen zwerven zonder dat iemand je tegen houdt.
Eind dit jaar wil ik ook weer lekker twee maanden weg. Maar dan wel naar een warm land met veel wind.
Als ik er zo over nadenk is het toch wel heerlijk om single te zijn. Zodra je de kans hebt gewoon in het vliegtuig stappen en dan twee maanden door verre landen zwerven zonder dat iemand je tegen houdt.
Eind dit jaar wil ik ook weer lekker twee maanden weg. Maar dan wel naar een warm land met veel wind.
maandag 10 augustus 2009 om 20:43
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:10
Het noorden van Laos staat nog op mijn lijstje. Ik wil dit combineren met Birma.
Ook Tibet wil ik nog eens bezoeken. Lijkt me heel bijzonder. Ik ben een paar jaar geleden in Nepal geweest en wilde doortrekken naar Tibet maar dat kon helaas niet vanwege de grote hoeveelheid sneeuw die er gevallen was. Baal er nog steeds van dat ik neit verder kon.
Ook Tibet wil ik nog eens bezoeken. Lijkt me heel bijzonder. Ik ben een paar jaar geleden in Nepal geweest en wilde doortrekken naar Tibet maar dat kon helaas niet vanwege de grote hoeveelheid sneeuw die er gevallen was. Baal er nog steeds van dat ik neit verder kon.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:22
Hi boarder, summerdance & frizzy, ik heb jullie reacties gelezen en goh wat een herkenning. Ook ik wil al jaren een paar dagen of weken in het klooster. En boarder, geinig ik woon aan t strand en als ik nu de fleurige vliegers zie, denk ik aan jou. Gek ik zou jullie zomaar uitnodigen voor een bbq aan zee.
dinsdag 11 augustus 2009 om 20:27
dinsdag 11 augustus 2009 om 23:54
@ Boarder: Ik wilde ook graag naar Birma, maar sinds ik een aantal Birmezen heb gesproken heb ik het op de (heel) lange baan geschoven. Regelmatig worden Birmezen gestraft (dwz: gevangen genomen, mishandeld of ze 'verdwijnen') simpelweg wegens verboden contacten met Westerse mensen.
Dit wil ik niet op mijn geweten hebben. In Laos en Thailand ben ik gewend veel met de plaatselijke bevolking om te gaan en er bij mensen thuis te verblijven. Om nu in Birma geforceerd bij de bevolking weg te blijven, nee. Ook wil ik geen geld aan de regering geven, en dat gebeurd automatisch als je daar bent.
Een Thaise monnik die ik ken gaat er wel regelmatig heen, voor Thaien is het anders. Misschien ga ik ooit met een groepje monniken mee (voor een speciale ceremonie), maar heb sterke twijfels.
Hahaha Riedeltje wat lief! En gezellig!
*vraagt zich af of een verhuizing naar het topic reizen noodzakelijk is*
Dit wil ik niet op mijn geweten hebben. In Laos en Thailand ben ik gewend veel met de plaatselijke bevolking om te gaan en er bij mensen thuis te verblijven. Om nu in Birma geforceerd bij de bevolking weg te blijven, nee. Ook wil ik geen geld aan de regering geven, en dat gebeurd automatisch als je daar bent.
Een Thaise monnik die ik ken gaat er wel regelmatig heen, voor Thaien is het anders. Misschien ga ik ooit met een groepje monniken mee (voor een speciale ceremonie), maar heb sterke twijfels.
Hahaha Riedeltje wat lief! En gezellig!
*vraagt zich af of een verhuizing naar het topic reizen noodzakelijk is*
