Relaties
alle pijlers
Naamsverandering
vrijdag 28 november 2008 om 16:26
Doen!
Ik heb zelf niet zo'n vader (alhoewel emphatie pas in zijn woordenboek voorkomt als ik huilend op de grond lig...), maar ik kan me wel goed voorstellen dat je veel meer hebt bij je moeders naam.
Je indentiteit bestaat (in mijn opinie) uit veel meer dan je achternaam en als je er je toch al voor schaamt, wat houdt je dan tegen?
Het zal best een hoop werk zijn en voordat het door alle instanties is verwerkt ben je misschien wel jaren verder, maar goed...
Sterkte en succes met je keuzes.
Ik heb zelf niet zo'n vader (alhoewel emphatie pas in zijn woordenboek voorkomt als ik huilend op de grond lig...), maar ik kan me wel goed voorstellen dat je veel meer hebt bij je moeders naam.
Je indentiteit bestaat (in mijn opinie) uit veel meer dan je achternaam en als je er je toch al voor schaamt, wat houdt je dan tegen?
Het zal best een hoop werk zijn en voordat het door alle instanties is verwerkt ben je misschien wel jaren verder, maar goed...
Sterkte en succes met je keuzes.
vrijdag 28 november 2008 om 16:29
Jezus wat herkenbaar allemaal! Ik heb toen ik 18 was ook mijn naam veranderd in die van mijn moeder (dat was toen nog een heel proces van meer dan 1 jaar waarbij Beatrix persoonlijk moest tekenen).
Ik kan mij heel goed voorstellen wat je schrijft.
Ik wil hier op een openbaar forum niet teveel informatie neerzetten maar mocht je meer willen weten mail me dan maar!
Greetz.
magiker@live.nl
Ik kan mij heel goed voorstellen wat je schrijft.
Ik wil hier op een openbaar forum niet teveel informatie neerzetten maar mocht je meer willen weten mail me dan maar!
Greetz.
magiker@live.nl
Dit is mijn uitspraak en daar zult u het mee moeten doen.........
vrijdag 28 november 2008 om 16:31
Ik herken helaas veel in je verhaal. Ook mijn vader betrekt alles op zichzelf, zoekt schuld hoe dan ook bij anderen (en iedereen is tegen hem, dat werk). Erg vermoeiend, en er valt niet over te praten. Ook ik sta op het punt het op te geven, iets wat mijn zusje al gedaan heeft.
Ik vind mijn achternaam niet mooi, en heb ook niets met de familie van mijn vader, maar de naam van mijn moeder vind ik ook niet mooi, en ik ben in de loop der jaren aan mijn naam gewend geraakt.
Zelf zal ik hem dus niet wijzigen, maar ik kan jouw redenatie wel begrijpen. Als het je echt zo dwars zit, en het voor jou een stap is in het rouwproces, dan zou ik het wel doen.
Ik vind mijn achternaam niet mooi, en heb ook niets met de familie van mijn vader, maar de naam van mijn moeder vind ik ook niet mooi, en ik ben in de loop der jaren aan mijn naam gewend geraakt.
Zelf zal ik hem dus niet wijzigen, maar ik kan jouw redenatie wel begrijpen. Als het je echt zo dwars zit, en het voor jou een stap is in het rouwproces, dan zou ik het wel doen.
vrijdag 28 november 2008 om 16:47
Ik heb mijn vader nooit gekend.
Om die reden heb ik er jaren terug ook heel lang aan gedacht om mn naam te laten wijzigen aangezien ik wel zijn achternaam heb.
Wat me toen tegen hield was het feit dat het ontzettend lang duurt voordat zoiets officieel is en in die tijd was het ook vrij duur.
Maar als je de financieen er voor hebt en bereid bent om er de tijd en energie in te stoppen en vooral belangrijk als je denkt dat het jou een stukje rust geeft zou ik het absoluut doen.
Om die reden heb ik er jaren terug ook heel lang aan gedacht om mn naam te laten wijzigen aangezien ik wel zijn achternaam heb.
Wat me toen tegen hield was het feit dat het ontzettend lang duurt voordat zoiets officieel is en in die tijd was het ook vrij duur.
Maar als je de financieen er voor hebt en bereid bent om er de tijd en energie in te stoppen en vooral belangrijk als je denkt dat het jou een stukje rust geeft zou ik het absoluut doen.
vrijdag 28 november 2008 om 16:58
Ik heb begrepen dat het me zo'n 400 euro kost. En heb inmiddels wel bedacht dat het me minder tijd kost om het geld te verdienen met werken dan dat ik kwijt zal zijn aan de administratieve rompslomp en het uitleggen aan mensen die me nog van vroeger kennen, maar dat vind ik geen punt eigenlijk.
Duur is het zeker ja. Als je op bijstandsniveau zit kost het ongeveer 110 euro geloof ik, dus dat is wel een verschil.
Duur is het zeker ja. Als je op bijstandsniveau zit kost het ongeveer 110 euro geloof ik, dus dat is wel een verschil.
vrijdag 28 november 2008 om 17:56
Ik heb hier ook wel eens over nagedacht, om min of meer dezelfde (iets minder ernstige) redenen als jij.
Uiteindelijk heb ik besloten om het niet te doen, omdat ik vind dat ik mijn achternaam ook prima kan zien als mijn naam, in plaats van die van mijn vader. Deze naam past bij mij, ik ben er mee opgegroeid, ik heb er zelf 'vorm aan gegeven' door te zijn wie ik ben, en het feit dat mijn vader dezelfde naam heeft zie ik enkel nog als een bijkomstigheid.
Maar als deze 'state of mind' voor jou niet genoeg is of mogelijk is, dan moet je zeker voor die naamsverandering gaan, denk ik.
Uiteindelijk heb ik besloten om het niet te doen, omdat ik vind dat ik mijn achternaam ook prima kan zien als mijn naam, in plaats van die van mijn vader. Deze naam past bij mij, ik ben er mee opgegroeid, ik heb er zelf 'vorm aan gegeven' door te zijn wie ik ben, en het feit dat mijn vader dezelfde naam heeft zie ik enkel nog als een bijkomstigheid.
Maar als deze 'state of mind' voor jou niet genoeg is of mogelijk is, dan moet je zeker voor die naamsverandering gaan, denk ik.
vrijdag 28 november 2008 om 18:45
quote:Natashenka schreef op 28 november 2008 @ 17:56:
Ik heb hier ook wel eens over nagedacht, om min of meer dezelfde (iets minder ernstige) redenen als jij.
Uiteindelijk heb ik besloten om het niet te doen, omdat ik vind dat ik mijn achternaam ook prima kan zien als mijn naam, in plaats van die van mijn vader. Deze naam past bij mij, ik ben er mee opgegroeid, ik heb er zelf 'vorm aan gegeven' door te zijn wie ik ben, en het feit dat mijn vader dezelfde naam heeft zie ik enkel nog als een bijkomstigheid.
Maar als deze 'state of mind' voor jou niet genoeg is of mogelijk is, dan moet je zeker voor die naamsverandering gaan, denk ik.
Hier ook. Mijn vader is nu bijna 8 jaar dood en daarvoor had ik al jaren geen contact meer met hem. Ik heb ook wel es overwogen om de achternaam van mijn moeder aan te nemen, mede ook om haar te laten zien hoezeer ik waardeer wat zij allemaal gedaan heeft.
Maar mijn achternaam is MIJN achternaam en 'toevallig' had mijn vader dezelfde achternaam. Zo voel ik het althans.
Daarbij: de achternaam van mijn moeder bekt niet met mijn voornaam.
Inmiddels heb ik 2 kinderen die mijn achternaam hebben, dus nu is het al helemaal geen punt van overweging meer. Mijn kinderen en ik geven een nieuwe betekenis aan deze naam.
Ik heb hier ook wel eens over nagedacht, om min of meer dezelfde (iets minder ernstige) redenen als jij.
Uiteindelijk heb ik besloten om het niet te doen, omdat ik vind dat ik mijn achternaam ook prima kan zien als mijn naam, in plaats van die van mijn vader. Deze naam past bij mij, ik ben er mee opgegroeid, ik heb er zelf 'vorm aan gegeven' door te zijn wie ik ben, en het feit dat mijn vader dezelfde naam heeft zie ik enkel nog als een bijkomstigheid.
Maar als deze 'state of mind' voor jou niet genoeg is of mogelijk is, dan moet je zeker voor die naamsverandering gaan, denk ik.
Hier ook. Mijn vader is nu bijna 8 jaar dood en daarvoor had ik al jaren geen contact meer met hem. Ik heb ook wel es overwogen om de achternaam van mijn moeder aan te nemen, mede ook om haar te laten zien hoezeer ik waardeer wat zij allemaal gedaan heeft.
Maar mijn achternaam is MIJN achternaam en 'toevallig' had mijn vader dezelfde achternaam. Zo voel ik het althans.
Daarbij: de achternaam van mijn moeder bekt niet met mijn voornaam.
Inmiddels heb ik 2 kinderen die mijn achternaam hebben, dus nu is het al helemaal geen punt van overweging meer. Mijn kinderen en ik geven een nieuwe betekenis aan deze naam.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 28 november 2008 om 19:04
dat uitleggen neem je op de koop toe en daar ben je zelfs trots op hoor, ik wel in ieder geval.
overigens kan je bij de gemeente een bewijs van onvermogen halen en dan is het gratis!
ik kan me de dag nog herrineren dat ik het stadhuis in kwam en dat ik moest uitleggen waarom ik een andere achternaam wilde....
overigens kan je bij de gemeente een bewijs van onvermogen halen en dan is het gratis!
ik kan me de dag nog herrineren dat ik het stadhuis in kwam en dat ik moest uitleggen waarom ik een andere achternaam wilde....
vrijdag 28 november 2008 om 19:20
Ook ik zeg: DOEN
Jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn, ik heb dan ook mijn moeders achternaam aangenomen. Inmiddels al weer 10 jaar geleden toen ik 16 was. Het was inderdaad een hele rompslomp, maar het was het zoo waard! Ben er nog elke dag blij mee, was echt een identiteitskwestie voor mij.
Het is 'even' werk, 'even' veel uitleggen aan mensen (en dan nog, je hoéft natuurlijk niemand verantwoording af te leggen) maar dan heb je er elke dag, je leven lang, rust mee.
Veel succes!!
Jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn, ik heb dan ook mijn moeders achternaam aangenomen. Inmiddels al weer 10 jaar geleden toen ik 16 was. Het was inderdaad een hele rompslomp, maar het was het zoo waard! Ben er nog elke dag blij mee, was echt een identiteitskwestie voor mij.
Het is 'even' werk, 'even' veel uitleggen aan mensen (en dan nog, je hoéft natuurlijk niemand verantwoording af te leggen) maar dan heb je er elke dag, je leven lang, rust mee.
Veel succes!!
vrijdag 28 november 2008 om 19:31
Ik ben juist wel trots op mijn achternaam, als eerbetoon aan mijn vader die mij zo lang heeft moeten missen. Mijn voornaam is door mijn moeder verzonnen. Best leuke naam hoor, maar omdat ik met haar heb gebroken heb ik er toch altijd een apart gevoel bij. Toch kennen mensen mij zo en geven ze aan dat het bij me past. De combinatie voor- en achternaam past ook goed. Ik heb serieus overwogen om mijn voornaam te laten wijzigen maar het leek me lastig in de praktijk. Ik denk dat mensen je toch zo blijven noemen zoals ze je (hebben leren) kennen. Met een achternaam is dat natuurlijk anders. Als je iets echt wil moet je er voor gaan. En een feestje geven als het er door is. 
zaterdag 29 november 2008 om 02:39
Succes ermee! Doen als je je daar beter bij voelt.
2 van mijn zussen hebben ook mijn moeders achternaam aangenomen, omdat mijn vader een gek was.
Zelf heb ik nog wel zijn naam, omdat ik op de een of andere manier het gevoel heb dat ik gewoon zo heet, en als ik mijn moedersnaam achter mijn voornaam plak denk ik dat het over iemand anders gaat. Maar ik begrijp je redenen, en ik zou het doen als ik jou was. Het duurt wel even, en idd de handtekening van Bea eronder.
Wat betreft het uitleggen, bij mijn zussen was dat niet zo heel moeilijk, mensen snapten het al snel(ook omdat ze wisten van mijn vader, en de mensen op het werk e.d. die ze niet persoonlijk kenden die namen het gewoon snel aan. Bijna geen vergissingen geweest)
2 van mijn zussen hebben ook mijn moeders achternaam aangenomen, omdat mijn vader een gek was.
Zelf heb ik nog wel zijn naam, omdat ik op de een of andere manier het gevoel heb dat ik gewoon zo heet, en als ik mijn moedersnaam achter mijn voornaam plak denk ik dat het over iemand anders gaat. Maar ik begrijp je redenen, en ik zou het doen als ik jou was. Het duurt wel even, en idd de handtekening van Bea eronder.
Wat betreft het uitleggen, bij mijn zussen was dat niet zo heel moeilijk, mensen snapten het al snel(ook omdat ze wisten van mijn vader, en de mensen op het werk e.d. die ze niet persoonlijk kenden die namen het gewoon snel aan. Bijna geen vergissingen geweest)
zaterdag 29 november 2008 om 03:39
Mijn mening? Doen!
Ik heb zelf mijn achternaam in 1989 veranderd in de achternaam van mijn moeder. Heeft me toendertijd een bedrag van 500 gulden gekost. Ik moest een brief schrijven aan de Koningin, via het Ministerie van Justitie, met mijn motivatie om de achternaam van mijn moeder te willen. Hierna kreeg ik de rekening en toen deze was betaald werd er met de procedure verder gegaan: Ik kreeg een uitnodiging om op het stadhuis te komen om bij een ambtenaar van de afdeling bevolking mijn brief nader toe te lichten. Ik kon die dag niet en kreeg de betreffende ambtenaar via de telefoon te spreken. Gezien mijn leeftijd en motivatie vond hij het niet nodig dat ik naar het stadhuiskwam en is e.e.a. via de telefoon afgewikkeld en heeft hij een positief advies uitgebracht. Kon de beste man wel zoenen. Bij mijn weten is de procedure nog steeds hetzelfde maar als je het exact wil weten kan je dat via je gemeente bij de afdeling bevolking informeren. Zij weten precies wat je moet doen. Toendertijd was het ook zo dat je de huur en het ziekenfonds kon opgeven en via een rekenmodule hoefde je dan minder te betalen, weet niet of deze regeling nog bestaat.
Ik ben nog elke dag blij met mijn "nieuwe" achternaam. En ja, in het begin blijf je uitleggen aan anderen maar het is aan jou om daarover iets te willen vertellen. Na een tijdje is het nieuwtje er af en wordt je door iedereen bij je "nieuwe" achternaam genoemd.
Succes!!
O ja, als je meerderjarig bent wordt je vader wel opgeroepen om zijn mening te geven maar deze is niet van doorslaggevende betekenis.
Ik heb zelf mijn achternaam in 1989 veranderd in de achternaam van mijn moeder. Heeft me toendertijd een bedrag van 500 gulden gekost. Ik moest een brief schrijven aan de Koningin, via het Ministerie van Justitie, met mijn motivatie om de achternaam van mijn moeder te willen. Hierna kreeg ik de rekening en toen deze was betaald werd er met de procedure verder gegaan: Ik kreeg een uitnodiging om op het stadhuis te komen om bij een ambtenaar van de afdeling bevolking mijn brief nader toe te lichten. Ik kon die dag niet en kreeg de betreffende ambtenaar via de telefoon te spreken. Gezien mijn leeftijd en motivatie vond hij het niet nodig dat ik naar het stadhuiskwam en is e.e.a. via de telefoon afgewikkeld en heeft hij een positief advies uitgebracht. Kon de beste man wel zoenen. Bij mijn weten is de procedure nog steeds hetzelfde maar als je het exact wil weten kan je dat via je gemeente bij de afdeling bevolking informeren. Zij weten precies wat je moet doen. Toendertijd was het ook zo dat je de huur en het ziekenfonds kon opgeven en via een rekenmodule hoefde je dan minder te betalen, weet niet of deze regeling nog bestaat.
Ik ben nog elke dag blij met mijn "nieuwe" achternaam. En ja, in het begin blijf je uitleggen aan anderen maar het is aan jou om daarover iets te willen vertellen. Na een tijdje is het nieuwtje er af en wordt je door iedereen bij je "nieuwe" achternaam genoemd.
Succes!!
O ja, als je meerderjarig bent wordt je vader wel opgeroepen om zijn mening te geven maar deze is niet van doorslaggevende betekenis.
zaterdag 29 november 2008 om 12:45
Dioni, je vader wordt inderdaad op de hoogte gesteld en krijgt zelfs de kans om bezwaar aan te tekenen. Hij krijgt daar dan een x periode (ik dacht 6 weken) de tijd voor. Al die tijd ligt de procedure stil, laat hij niets horen dan gaan ze ervanuit dat hij geen bezwaar heeft. Hij kan de wachttijd ook verkorten door het formulier dat hij toegestuurd krijgt meteen getekend terug te sturen.
