Net samenwonen en twijfels.. en nu?

09-05-2008 09:45 55 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hey ladies,



Ik lees al een tijdje mee op het forum, maar heb nu zelf ook even een onderwerp waar ik zelf niet zo goed uitkom.. en waar ik graag jullie mening over wil!



Na een half jaartje om elkaar heen gedraaid te hebben, zijn mijn vriend en ik nu een jaar samen! We wonen nu sinds een maandje of 2 samen! En nu twijfel ik.. was het wel de juiste stap.. is hij het wel voor mij!



Mijn vriend heeft co-ouderschap over zijn dochtertje van bijna 5! Ik moet wel wennen aan dat veranderde leventje! Maar mijn band met haar is goed! Ik breng haar als ze bij ons is, in ieder geval 2 dagen per week naar school en haal ik haar op! Dat vind ik allemaal prima.. maar nu is mijn vriend steeds vaker 's avonds weg! Dan zit ik soms 4 avonden met haar alleen.. en de andere avonden is hij wel thuis, maar moet hij nog allerlei dingen doen of hang uitgeteld voor de tv! Ik snak soms gewoon naar een avondje samen iets leuks doen! Of gewoon met een wijntje op de bank! Maar het grootste punt waar ik moeite mee heb is het volgende.. 3 maanden geleden ben ik flauwgevallen en verkeerd terecht gekomen met een hersenschudding als gevolg! Ik moest de eerste dag en nacht om de 2 uur gewekt worden.. de volgende ochtend lag ik nog te slapen toen mijn vriend naar zijn werk ging.. maar heeft overdag niet even de moeite genomen om me te bellen hoe het met me ging! Of ik goed was wakker geworden.. Het gaf en geeft me een gevoel dat hij er niet echt voor me is.. Dat hij vooral bezig is met zijn werk en studie en ik er zomaar een beetje bijhang!



Is het een gevoel van wennen dat ik nu twijfel?
Heeft je vriend met jou besproken dat hij een veeleisende baan ging nemen, een studie doen en sporten voor je ging samenwonen?

Heeft hij met jou overlegd dat dat alleen mogelijk is als jij op zijn dochter past? Of heeft hij je er gewoon ingehangen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend heeft in overleg met mij besproken dat hij deze baan ging doen. Maar wel onder de voorwaarde dat hij met een aantal zaken zou stoppen. Ik zou zijn dochter 2 dagen in de week brengen en halen. Tot zover is er ook niets aan de hand. Maar als dat dan meer avonden worden. en die 2 avonden wordt het ook dat ik eet met haar en haar naar bed breng, dan wordt het me wat teveel. Die studie deed hij al toen we een relatie kregen. Van het stoppen van de nevenactiviteiten is voorlopig nog geen sprake. En als ik dat ter sprake breng, dan krijg ik het verwijt dat hij van mij moet stoppen!



Dus in het kader van de zorg voor zijn dochter is dat voor een gedeelte in samenspraak gegaan. En daar sta ik ook nog steeds achter. Maar het valt dan zo tegen als je er weinig voor terugkrijgt.



En ik weet wel dat ik niet de gezelligste was de afgelopen tijd. En een hersenschudding en verhuizen. Heb een behoorlijke dip gehad. Maar het hoeft niet alleen gezellig te zijn in een relatie is mijn mening.
Ik vind dat hij je gebruikt, al zal hij dat zelf anders zien. Jij ws ook, trouwens.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleurtje schreef op 09 mei 2008 @ 15:51:

Ik vind dat hij je gebruikt, al zal hij dat zelf anders zien. Jij ws ook, trouwens.Ik voel me soms een au pair in huis. Maar ik weet niet zo goed hoe ik dat om moet buigen. En of ik die energie er in wil stoppen.
Dat is toch niet ok, dat jij je de au pair voelt? Au pairs hebben 's avonds redelijk wat tijd voor zichzelf én krijgen nog wat betaald én mogen een cursus volgen. Denk dat je als au pair eigenlijk nog beter af zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
Daar heb je wel een punt.



Maar toch heeft hij ook wel goede kanten. En is het als we dan tijd samen hebben ook wel heel leuk en gezellig. Alleen die momenten zijn zo spaarzaam. En voor alleen leuk en gezellig doe ik het niet.



Een goede vriendin zei me deze week.. eigenlijk heb je je beslissing al genomen. Misschien ook wel, maar ik wil pas opgeven als ik het gevoel heb er alles aan gedaan te hebben. Dus als iemand nog tips heeft, graag.
Alle reacties Link kopieren
Jij kunt in je eentje er niet alles aan doen om de relatie te verbeteren of te redden. Dat moet je samen doen.



Is je vriend zich ervan bewust dat jullie een probleem hebben? Jij bent duidelijk niet gelukkig in deze relatie. Weet hij dat en is hij bereid naar oplossingen te zoeken met jou?
Ik denk dat je heel erg duidelijk moet zijn naar je vriend. Jij bent niet tevreden en jij wilt meer tijd voor jezelf en voor jullie samen. Die twee avonden sta je klaar voor zijn dochtertje maar die andere dagen zal hij het zelf moeten regelen! Jij moet dan wel op je strepen staan en desnoods je avonden volplannen en het huis uit gaan zodat hij thuis is met zijn kindje. Weet haar moeder eigenlijk wel dat jij alle zorg op je neemt? En wat vindt zij daar van?

Ik vind dat je hem rustig kan zeggen dat je als au pair meer tijd voor jezelf hebt dan jij nu. Wat doe jij eigenlijk verder, werk je of studeer je ook?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het aangegeven. En hij heeft aangegeven er rekening mee te zullen houden. Voor het gedeelte met zijn dochter dan.



Over het er voor elkaar zijn heb ik ook aangegeven. Maar daarin begrijpt hij mijn punt niet. Dat ik het belangrijk vind dat ik op hem kan bouwen en op hem terug kan vallen. Zeker als ik me niet goed voel. Van het weekend nog maar eens het gesprek daarover aangaan, hopelijk komen we dan wel tot een oplossing.



Nu ga ik van het mooie weer genieten! Bedankt tot zover voor jullie reacties. Ik ga er nog even goed over nadenken!



Fijn weekend allemaal!
Alle reacties Link kopieren
Inmiddels zijn we 2 weken en diverse gesprekken verder. Ik heb aangegeven dat ik twijfels heb. Maar ik heb niet het idee dat het doorgedrongen is. Hij zegt van wel.. maar gaat vervolgens vrolijk op oude voet verder.



Ik heb dus mijn beslissing genomen. Ik ga een punt achter deze relatie zetten. Maar dat vind ik zo ontzettend moeilijk. Ik word hier niet gelukkig van.. en das toch het belangrijkste.



Thnx voor jullie reactie.
Alle reacties Link kopieren
Knap van je!
Alle reacties Link kopieren
quote:verliefdebendie schreef op 25 mei 2008 @ 10:34:

Inmiddels zijn we 2 weken en diverse gesprekken verder. Ik heb aangegeven dat ik twijfels heb. Maar ik heb niet het idee dat het doorgedrongen is. Hij zegt van wel.. maar gaat vervolgens vrolijk op oude voet verder.



Ik heb dus mijn beslissing genomen. Ik ga een punt achter deze relatie zetten.



Dan moet je dat ook echt doen als je denkt dat dat het beste is. Hij snapt het niet zeg je. Ik denk dat hij het niet wil snappen. Zolang jij er bent heeft hij gratis oppas en schoonmaak en kan hij vrolijk werken en naar zijn vrienden.

Je zult dus echt moeten vertrekken of hem laten vertrekken (weet niet van wie het huis is).
Alle reacties Link kopieren
Het betekent dat ik moet vertrekken. Gezien het feit dat zijn dochter hier om de week ook is, ben ik daar wel blij om. Heeft het voor haar in ieder geval wat minder impact.



Maar om de stap daadwerkelijk te zetten vind ik nog wel heel erg moeilijk. Maar dat blijft zo denk ik.
*
Alle reacties Link kopieren
Lemoni, Thnx voor je reactie!



Ik weet dat het mijn valkuil is.. dat ik me om laat praten door hem. Dat hij zegt dat hij toch om me geeft, dat hij niet in 1 week kan veranderen..



En voor zijn dochter vind ik het ook heel sneu.. maar het heeft me wat moeite gekost om te beseffen dat mijn eigen geluk toch net iets belangrijker is. En deze situatie ga ik niet trekken.
Alle reacties Link kopieren
quote:verliefdebendie schreef op 25 mei 2008 @ 19:11:

Lemoni, Thnx voor je reactie!



Ik weet dat het mijn valkuil is.. dat ik me om laat praten door hem. Dat hij zegt dat hij toch om me geeft, dat hij niet in 1 week kan veranderen..

Dat vind ik een flauwe smoes. Hij kon wel co ouderschap regelen, een nieuwe baan, een studie en een vriendin om mee samen te wonen. Hij kan wat hij wil en zorgen wil hij duidelijk niet. Daar zadelt hij jou en zijn ex mee op.
*
Alle reacties Link kopieren
Jee heftig hoor! Laat je weten hoe het nu met je gaat? Vind het wel dapper van je dat je voor jezelf kiest, veel mensen blijven toch in zo'n relatie hangen. Sterkte de komende tijd.
Alle reacties Link kopieren
Ah.. even een steuntje in de rug nodig! Heb aangegeven zo niet verder te willen.. nu geeft vriendlief aan dat hij toch wil veranderen.. en dan merk ik aan mezelf dat ik daar toch gevoelig voor ben. Dat het me nog niet lukt om mijn spullen te pakken en te vertrekken. Terwijl ik wel weet dat het wel het beste is.. Maar waarom vind ik het dan toch zo moeilijk.



Aan de ene kant kan ik het nog niet loslaten.. aan de andere kant ben ik al wel aan het rondkijken voor andere woonruimte.. het is een beetje dubbel allemaal!
Alle reacties Link kopieren
Hij zegt dat hij wil veranderen maar verandert hij ook echt? Is de situatie voor jou al beter nu sinds je je openingsbericht schreef?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je toch even voet bij stuk moet houden om echt tot hem door te dringen, anders blijft ie beloven dat het gaat veranderen en zit je over een jaar nog precies in dezelfde situatie. Je was heel sterk door te zeggen dat je voor jezelf ging kiezen, nu volhouden!

Of alleen verder óf eisen dat het binnen een bep. tijd anders zal zijn en als dat na die afgesproken tijd niet zo is, alsnog gaan.

Laat je niet ompraten meid!

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als een goed besluit. Je hebt een vriend die jou zijn dochter laat opvoeden. Niet alleen als hij werkt, maar hij gaat ook sporten en met vrienden weg. Hij houdt geen rekening met jou of zijn dochter.

Maar waar wacht je op. Je vertelt hem dus steeds dat je het niet meer pikt en dat je twijfelt en vervolgens blijf je waar je bent.

Prima als hij aan zichzelf wilt werken, dat kan hij doen als je daar niet meer woont. Dan kan hij een manier vinden om jou te zien, zijn dochter op te voeden en te werken en studeren.

Als hij daar een weg in heeft gevonden, dán is het misschien tijd om samen te wonen.
Alle reacties Link kopieren
Verbetering ten opzichte van het moment van de openingspost is er wel, vooral in mijn gevoel. Maar dat wordt met name veroorzaakt doordat ik zelf andere dingen plan en 24/7 beschikbaar ben! Dat voelt wel beter moet ik zeggen!



@Pomodori: mss heb je wel gelijk. maar wat dan wel in mijn hoofd blijft spoken als ik daarover nadenk.. wat als ik nu wegga en hij een weg zou vinden, hoe weet ik dan of het niet hetzelfde wordt als je dan ooit opnieuw de stap zou zetten. En daarnaast heb ik nog wel voldoende energie om in deze relatie te stoppen?



Ik ga nog maar eens goed nadenken!
Alle reacties Link kopieren
quote:verliefdebendie schreef op 29 mei 2008 @ 22:50:

wat als ik nu wegga en hij een weg zou vinden



Denk je dat dat echt gebeurt? Of gaat hij naar schijnoplossingen zoeken en sta jij er binnen de kortste keren weer alleen voor?



Als hij zijn kind wil opvoeden volgens de co ouderschapsregeling dan zou hij dat al lang doen. Hij doet het niet maar laat anderen ervoor opdraaien. Ik denk dat je daaruit je conclusies kunt trekken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vanavond de stap gezet. Heb mijn spullen gepakt en ben naar mijn ouders vertrokken!



Na nogmaals een gesprek.. waarbij hij aangaf dat ik me niet open stelde voor hem. En ik heb aangegeven dat dit voor mij niet werkt en ik naar mijn ouders wilde gaan, toonde hij geen enkele emotie! Wat hij kon zeggen was.. hoe hij het zijn dochter uit gaat leggen..



Maar ik vind het zo moeilijk.. ondanks alles hou ik wel van hem!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven