Relaties
alle pijlers
Net zwanger v.d. 2e en man twijfelt over ons huwelijk!
donderdag 26 juni 2008 om 17:02
Best viva forummers,
Ik ben 12 weken zwanger van ons 2e kindje en we hebben al een zoontje van 2 jaar. Mijn huwelijk liep helaas al een tijdje niet goed. Mijn man is een paar maanden geleden zelfs verliefd geworden op een ander. Hij bleek achter mijn rug om al een tijd intiem te mailen met een vrouw en heeft haar ook twee keer bezocht en 1 keer gezoend met haar. Heeft haar zelfs beloofd om weg te gaan bij mij. Dat zijn huwelijk niets meer voorstelde.... Zij heeft hem gek gemaakt met wilde verhalen over sex en spannende lingerie... Iets wat hij blijkbaar bij mij minder vond evenals passie zei hij.
Onze relatie was idd een beetje een sleur geworden maar hij heeft me nooit verteld over andere gevoelens. Toen het uitkwam heeft hij er na veel gepraat e.d. toch voor gekozen om bij mij en mijn zoontje te blijven. In die betere periode ben ik zwanger geraakt en hij wist dat dit mogelijk was. Nu een paar weken later twijfelt hij toch weer en is hij niet blij met de zwangerschap hij weet niet zeker of hij verder wil...
Volgens mij zit hij in een soort van midlifecrisis en denkt hij dat hij met een ander wel een geweldige relatie krijgt met elke dag spannende sex, nooit ruzie of conflicten, dat het altijd goed gaat.... Dat je aan een relatie moet blijven werken gelooft hij nl. niet...
Ik kan niet meer tegen de onzekerheid en wil nu dat hij of weggaat of er voor gaat... Hij wil echter ontdekken wat hij nu nog voor me voelt en niet direct weg... Maar intussentijd doet hij afstandelijk, toont weinig tot geen interesse in de zwangerschap en hij wil geen plannen maken. Zelfs niet om bijvoorbeeld een kamertje alvast klaar/vrij te maken voor de kleine....
Zo rot dat ik nu niet kan/mag genieten v.d zwangerschap en zo moeilijk te bevatten dat zijn zoontje waar hij gek mee is en dit 2e kindje het niet meer waard lijken te zijn om voor te vechten. Mijn gevoel zegt dat het te vroeg is om te scheiden. Dat een grote oorzaak van onze problemen ligt aan het slecht communiceren met elkaar. Niet praten over gevoelens en wensen... Dat we te weinig samen doen en teveel langs elkaar heen leven. Ik denk dat het gevoel bij hem beter wordt als we er aan werken... Hij gelooft dit niet echt en denkt dat hij dit vanzelf moet gaan voelen of niet zonder dat hij iets moet veranderen. M.a.w. het ligt aan mij...
Ik heb van alles gedaan. Weekendjes weg, etentjes, ook 'spannende' lingerie aangetrokken, vaker vrijen, anders opstellen t.o.v. hem (minder zeuren bijvoorbeeld zoals hij dat vindt) en dat hielp ook wel even. Maar ik kan niet op mijn tenen blijven lopen.
Moet ik zelf maar het initiatief nemen om te scheiden?
Zitter er meer van jullie in hetzelfde schuitje of hebben meer van jullie in hetzelfde schuitje gezeten? Ook hoe verder als je zwanger gaat scheiden met twee kids? Wel of niet scheiden?
Een beetje lang bericht. Sorry. Ik hoop op een reactie.
groetjes Nikiet
Ik ben 12 weken zwanger van ons 2e kindje en we hebben al een zoontje van 2 jaar. Mijn huwelijk liep helaas al een tijdje niet goed. Mijn man is een paar maanden geleden zelfs verliefd geworden op een ander. Hij bleek achter mijn rug om al een tijd intiem te mailen met een vrouw en heeft haar ook twee keer bezocht en 1 keer gezoend met haar. Heeft haar zelfs beloofd om weg te gaan bij mij. Dat zijn huwelijk niets meer voorstelde.... Zij heeft hem gek gemaakt met wilde verhalen over sex en spannende lingerie... Iets wat hij blijkbaar bij mij minder vond evenals passie zei hij.
Onze relatie was idd een beetje een sleur geworden maar hij heeft me nooit verteld over andere gevoelens. Toen het uitkwam heeft hij er na veel gepraat e.d. toch voor gekozen om bij mij en mijn zoontje te blijven. In die betere periode ben ik zwanger geraakt en hij wist dat dit mogelijk was. Nu een paar weken later twijfelt hij toch weer en is hij niet blij met de zwangerschap hij weet niet zeker of hij verder wil...
Volgens mij zit hij in een soort van midlifecrisis en denkt hij dat hij met een ander wel een geweldige relatie krijgt met elke dag spannende sex, nooit ruzie of conflicten, dat het altijd goed gaat.... Dat je aan een relatie moet blijven werken gelooft hij nl. niet...
Ik kan niet meer tegen de onzekerheid en wil nu dat hij of weggaat of er voor gaat... Hij wil echter ontdekken wat hij nu nog voor me voelt en niet direct weg... Maar intussentijd doet hij afstandelijk, toont weinig tot geen interesse in de zwangerschap en hij wil geen plannen maken. Zelfs niet om bijvoorbeeld een kamertje alvast klaar/vrij te maken voor de kleine....
Zo rot dat ik nu niet kan/mag genieten v.d zwangerschap en zo moeilijk te bevatten dat zijn zoontje waar hij gek mee is en dit 2e kindje het niet meer waard lijken te zijn om voor te vechten. Mijn gevoel zegt dat het te vroeg is om te scheiden. Dat een grote oorzaak van onze problemen ligt aan het slecht communiceren met elkaar. Niet praten over gevoelens en wensen... Dat we te weinig samen doen en teveel langs elkaar heen leven. Ik denk dat het gevoel bij hem beter wordt als we er aan werken... Hij gelooft dit niet echt en denkt dat hij dit vanzelf moet gaan voelen of niet zonder dat hij iets moet veranderen. M.a.w. het ligt aan mij...
Ik heb van alles gedaan. Weekendjes weg, etentjes, ook 'spannende' lingerie aangetrokken, vaker vrijen, anders opstellen t.o.v. hem (minder zeuren bijvoorbeeld zoals hij dat vindt) en dat hielp ook wel even. Maar ik kan niet op mijn tenen blijven lopen.
Moet ik zelf maar het initiatief nemen om te scheiden?
Zitter er meer van jullie in hetzelfde schuitje of hebben meer van jullie in hetzelfde schuitje gezeten? Ook hoe verder als je zwanger gaat scheiden met twee kids? Wel of niet scheiden?
Een beetje lang bericht. Sorry. Ik hoop op een reactie.
groetjes Nikiet
Pluk de dag!
donderdag 26 juni 2008 om 17:16
Hoe ontzettend beroerd ik dit ook voor je vind, wáarom in hemelsnaam zwanger raken in deze woelige periode? Hij weet dat het mogelijk was. Ik lees dat als; we wisten allebei, dat we onveilig aan het vrijen waren, maar we denken niet na over de gevolgen hiervan.
Ik snap dat echt niet. Niet dat ik twijfel aan je moederschap hoor, maar in het rotste geval sta je met twee kinderen op straat en je hebt sowieso al een rotzwangerschap.
Als je nu antwoorden wil, moet je die eisen en als hij die niet kan geven, vraag hem dan vriendelijk doch dringend een paar weken elders te bivakeren. Dan kan hij nadenken en heb jij even wat rust aan je hoofd.
Sterkte!
Ik snap dat echt niet. Niet dat ik twijfel aan je moederschap hoor, maar in het rotste geval sta je met twee kinderen op straat en je hebt sowieso al een rotzwangerschap.
Als je nu antwoorden wil, moet je die eisen en als hij die niet kan geven, vraag hem dan vriendelijk doch dringend een paar weken elders te bivakeren. Dan kan hij nadenken en heb jij even wat rust aan je hoofd.
Sterkte!
donderdag 26 juni 2008 om 17:30
Je man is niet blij met de zwangerschap maar wist wel dat jij geen voorbehoedsmiddelen gebruikte? Waren jullie bezig met een tweede zwangerschap of was het een verassing?
Als jij niet meer wil kun je ook zelf kiezen voor uit elkaar gaan, daar heb je zijn toestemming niet voor nodig. Het is helemaal aan jou, of jij nog verder wil met hem. Ik begrijp het als je knopen door wil hakken, iemand die het allemaal niet weet en met andere vrouwen aanpapt en afstandelijk is en niet blij met een tweede kind is misschien niet de man met wie je oud wil worden.
Het is een hoop geregel maar als je wil scheiden dan kan dat.
Weet je wat je zelf wil?
Als jij niet meer wil kun je ook zelf kiezen voor uit elkaar gaan, daar heb je zijn toestemming niet voor nodig. Het is helemaal aan jou, of jij nog verder wil met hem. Ik begrijp het als je knopen door wil hakken, iemand die het allemaal niet weet en met andere vrouwen aanpapt en afstandelijk is en niet blij met een tweede kind is misschien niet de man met wie je oud wil worden.
Het is een hoop geregel maar als je wil scheiden dan kan dat.
Weet je wat je zelf wil?
donderdag 26 juni 2008 om 18:03
donderdag 26 juni 2008 om 18:12
Pfoe... mijn kindje was nog net geen twee toen ik thuis dezelfde boodschap kreeg, en ik was er niet nog zwanger bij.
Het was een moeilijke tijd en uiteindelijk hebben wij het samen niet gered, er (vaak) alleen voor staan met een peuter valt niet mee, laat staan 'n babytje erbij.
Dit is natuurlijk jullie beider verantwoording dus ook die van hem! Mijn ex dacht door weg te gaan meer tijd voor zichzelf en n spannender leven te krijgen. Ik heb hem gewaarschuwd adt dit nog wel eens tegen zou kunnen gaan vallen en kreeg gelijk. Nu komt het erop neer dat voor ons allebei geldt, regelmatig 'verplicht' (zo voelt het voor mij dus niet, ik ben blij haar om me heen te hebben en plan uitjes bewust op de dagen dat ze naar hem is) thuis op de bank zitten op de avonden dat onze dochter er is. En hij heeft al snel een nieuwe vriendin gekregen (gekozen) die ook zijn aandacht opeist, so long met je 'meer vrije tijd'! Misschien kun je hem alvast voorspiegelen dat dit n toekomstbeeld zou kunnen worden. Als hij wel luistert tenminste, en als hij dat doet mag jij je afvragen of dit de vent is waar je oud mee wilt worden, hij heeft je dus al achter je rug om
Het was een moeilijke tijd en uiteindelijk hebben wij het samen niet gered, er (vaak) alleen voor staan met een peuter valt niet mee, laat staan 'n babytje erbij.
Dit is natuurlijk jullie beider verantwoording dus ook die van hem! Mijn ex dacht door weg te gaan meer tijd voor zichzelf en n spannender leven te krijgen. Ik heb hem gewaarschuwd adt dit nog wel eens tegen zou kunnen gaan vallen en kreeg gelijk. Nu komt het erop neer dat voor ons allebei geldt, regelmatig 'verplicht' (zo voelt het voor mij dus niet, ik ben blij haar om me heen te hebben en plan uitjes bewust op de dagen dat ze naar hem is) thuis op de bank zitten op de avonden dat onze dochter er is. En hij heeft al snel een nieuwe vriendin gekregen (gekozen) die ook zijn aandacht opeist, so long met je 'meer vrije tijd'! Misschien kun je hem alvast voorspiegelen dat dit n toekomstbeeld zou kunnen worden. Als hij wel luistert tenminste, en als hij dat doet mag jij je afvragen of dit de vent is waar je oud mee wilt worden, hij heeft je dus al achter je rug om
donderdag 26 juni 2008 om 18:34
Echt een kl...situatie, helemaal als je zwanger bent!
Moeilijk om je advies te geven.
Ik ben het wel met Slipper eens; kun je hem ooit nog weer vertrouwen en heb je weleens zin om verder te gaan met een man die op dit moment niet helemaal voor jou gaat??
Ik zou het denk ik niet kunnen. Liever gelukkig single met je 2 kids dan ongelukkig in een relatie.
Heel veel sterkte toegewenst!
(hoe krijgen jullie die smileys erbij)
Moeilijk om je advies te geven.
Ik ben het wel met Slipper eens; kun je hem ooit nog weer vertrouwen en heb je weleens zin om verder te gaan met een man die op dit moment niet helemaal voor jou gaat??
Ik zou het denk ik niet kunnen. Liever gelukkig single met je 2 kids dan ongelukkig in een relatie.
Heel veel sterkte toegewenst!
(hoe krijgen jullie die smileys erbij)
donderdag 26 juni 2008 om 20:32
Ik zou hem zegegn dat je of wilt scheiden of samen in therapie gaat. Ik zou nietgraag bij hem blijven als hij al die dingen gedaan heeft. Jij kunt niet op je enem blijven lopen dus hebben jullie hulp nodig en anders heeft het niet zoveel zin meer ben ik bang. Ik zou niet zo snel wer vertrouwen in hem kunnen krijgen....
Maar wta ik niet begrijp is dat julle onveilig gevreeen hebben!! Nu zitje straks zonder je man en met 1 kindje en een dikke buik in een rotsituatie. Straks st je er met 2 kinderen alleen voor. Dit had allemaal wat makelijker geweest als je maar 1 kindje had gehad.
Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen.
Maar wta ik niet begrijp is dat julle onveilig gevreeen hebben!! Nu zitje straks zonder je man en met 1 kindje en een dikke buik in een rotsituatie. Straks st je er met 2 kinderen alleen voor. Dit had allemaal wat makelijker geweest als je maar 1 kindje had gehad.
Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen.
donderdag 26 juni 2008 om 20:50
Dag allemaal,
Heel erg bedankt voor jullie reactie. Ook de kritische in die zin van hoe kun je nu zwanger worden als....
tja... Misschien een beetje naief geweest? Ben 35 zo snel zou 't toch niet gaan en daarbij voelde het allemaal stukken beter in de periode dat ik zwanger raakte en had ik zijn reactie gewoon niet verwacht. Ja ik weet. Ook naief misschien...
Maar hij wil niet meer en twijfelt vooral. En hij twijfelt al langer dan hij deed voorkomen vandaar dat ik dit niet had verwacht. Onze relatie is/was niet goed maar in mijn ogen niet slecht... t zit hem erbij hem nu vooral in de gedachte zoals Slipper ook schrijft dat het bij een anders spannender is....
En ik had dus niet verwacht dat dit verlangen bij hem groter zou zijn dan een gelukkig gezinsleven...
Soms denk ik dat mannen alleen maar hun .... achter na lopen en niet tegen verantwoordelijkheden en enige verplichtingen daarbij kunnen...
Je moest hem eens zien toen we net bij elkaar waren. Hij was zo verliefd dat het mij zelfs benauwde... En nu zou dat allemaal weg zijn?
Tja... Hoe dan ook ik red me ook wel zonder hem als het moet. En ik ben wel heel blij met dit kindje. Iedereen vindt het ook zo geweldig voor mijn andere zoontje. Alleen is ook maar alleen. En ik weet ook zeker dat hij straks ook blij is met twee kids, vooral als hij ouder wordt en misschien wel helemaal alleen op een kamertje zit of in een hutje op de hei bij wijze van...
Dus nee spijt heb ik niet van het risico dat we namen. Ik zag het misschien meer als een liefdesbaby omdat het toen even echt heel goed ging en dat het zo heeft moeten zijn. Het is ergens goed voor. Daar geloof ik heilig in. Niet om onze relatie te redden misschien maar misschien wel ergens anders voor....
Liefs, Nikiet
ps dank Aruba je bent een schat !
Heel erg bedankt voor jullie reactie. Ook de kritische in die zin van hoe kun je nu zwanger worden als....
tja... Misschien een beetje naief geweest? Ben 35 zo snel zou 't toch niet gaan en daarbij voelde het allemaal stukken beter in de periode dat ik zwanger raakte en had ik zijn reactie gewoon niet verwacht. Ja ik weet. Ook naief misschien...
Maar hij wil niet meer en twijfelt vooral. En hij twijfelt al langer dan hij deed voorkomen vandaar dat ik dit niet had verwacht. Onze relatie is/was niet goed maar in mijn ogen niet slecht... t zit hem erbij hem nu vooral in de gedachte zoals Slipper ook schrijft dat het bij een anders spannender is....
En ik had dus niet verwacht dat dit verlangen bij hem groter zou zijn dan een gelukkig gezinsleven...
Soms denk ik dat mannen alleen maar hun .... achter na lopen en niet tegen verantwoordelijkheden en enige verplichtingen daarbij kunnen...
Je moest hem eens zien toen we net bij elkaar waren. Hij was zo verliefd dat het mij zelfs benauwde... En nu zou dat allemaal weg zijn?
Tja... Hoe dan ook ik red me ook wel zonder hem als het moet. En ik ben wel heel blij met dit kindje. Iedereen vindt het ook zo geweldig voor mijn andere zoontje. Alleen is ook maar alleen. En ik weet ook zeker dat hij straks ook blij is met twee kids, vooral als hij ouder wordt en misschien wel helemaal alleen op een kamertje zit of in een hutje op de hei bij wijze van...
Dus nee spijt heb ik niet van het risico dat we namen. Ik zag het misschien meer als een liefdesbaby omdat het toen even echt heel goed ging en dat het zo heeft moeten zijn. Het is ergens goed voor. Daar geloof ik heilig in. Niet om onze relatie te redden misschien maar misschien wel ergens anders voor....
Liefs, Nikiet
ps dank Aruba je bent een schat !
Pluk de dag!
donderdag 26 juni 2008 om 21:58
Nikiet, goh, wat een verdriet zul je hebben...
De optie van Bianca is misschien niet zo'n gekke: Hij kan in therapie gaan (evt. samen met jou) en al zijn energie opnieuw in jullie relatie steken of anders is daar het gat van de deur. Dan krijg jij in ieder geval de rust die je hard nodig hebt. Want deze situatie moet slopend voor je zijn. Ik wens je echt heel veel sterkte en hopelijk maak je de goede keuzes voor jezelf en je kindje(s).
De optie van Bianca is misschien niet zo'n gekke: Hij kan in therapie gaan (evt. samen met jou) en al zijn energie opnieuw in jullie relatie steken of anders is daar het gat van de deur. Dan krijg jij in ieder geval de rust die je hard nodig hebt. Want deze situatie moet slopend voor je zijn. Ik wens je echt heel veel sterkte en hopelijk maak je de goede keuzes voor jezelf en je kindje(s).
donderdag 26 juni 2008 om 22:24
1. Of morgen naar de advocaat om een scheiding aan te vragen
2. Of samen in therapie en er dan ook beiden voor 100% voor gaan, anders is het nog gedoemd te mislukken! Wil hij er niet 100% voor gaan, dan hem alsnog het gat van de deur wijzen. Klinkt hard, keihard maar jij verdient het om gelukkig te zijn!
Want op deze manier verder 'kabbelen' is niets, je bent veel meer waard dan dat! Ik weet waar ik over praat want ik heb hetzelfde meegemaakt!
Je kan hem voorspiegelen wat slipper2 zegt, maar waarschijnlijk zit hij ergens hoog op een (roze) wolk en wil hij het gewoon niet zien en/of horen! Hij zal het zelf moeten ondervinden, maar wacht niet tot hij van die wolk afdonderd want tegen de tijd dat dat gebeurd (en dat gaat gebeuren al is het over tig jaar!) heb jij hopelijk je leven weer goed op de rails en ben je weer gelukkig!
Het zal zwaar zijn straks een kleuter en een babietje maar aan de andere kant hebben ze straks ook heel veel aan elkaar! En je zal het vast redden, daar ben ik van overtuigd, met hem of zonder hem!
Je zal een marathon gaan lopen met veel bochten en heuvels. Elke keer als je denkt bijna bij de finish te zijn maakt de weg weer een draai of ga je weer een dal in, maar hou voor ogen dat je uiteindelijk de finish zal bereiken en dan mag je trots zijn op jezelf!
Ik sluit mij verder volledig aan bij de woorden van slipper2 en bgb!!
2. Of samen in therapie en er dan ook beiden voor 100% voor gaan, anders is het nog gedoemd te mislukken! Wil hij er niet 100% voor gaan, dan hem alsnog het gat van de deur wijzen. Klinkt hard, keihard maar jij verdient het om gelukkig te zijn!
Want op deze manier verder 'kabbelen' is niets, je bent veel meer waard dan dat! Ik weet waar ik over praat want ik heb hetzelfde meegemaakt!
Je kan hem voorspiegelen wat slipper2 zegt, maar waarschijnlijk zit hij ergens hoog op een (roze) wolk en wil hij het gewoon niet zien en/of horen! Hij zal het zelf moeten ondervinden, maar wacht niet tot hij van die wolk afdonderd want tegen de tijd dat dat gebeurd (en dat gaat gebeuren al is het over tig jaar!) heb jij hopelijk je leven weer goed op de rails en ben je weer gelukkig!
Het zal zwaar zijn straks een kleuter en een babietje maar aan de andere kant hebben ze straks ook heel veel aan elkaar! En je zal het vast redden, daar ben ik van overtuigd, met hem of zonder hem!
Je zal een marathon gaan lopen met veel bochten en heuvels. Elke keer als je denkt bijna bij de finish te zijn maakt de weg weer een draai of ga je weer een dal in, maar hou voor ogen dat je uiteindelijk de finish zal bereiken en dan mag je trots zijn op jezelf!
Ik sluit mij verder volledig aan bij de woorden van slipper2 en bgb!!
vrijdag 27 juni 2008 om 13:08
Dag dames,
Bedankt weer voor jullie reacties!
Gisteravond nog even vrij heftig met hem gepraat hoe goed ik ook probeer me rustig te houden.
Maar hij reageert gewoon bijna nergens op. Ik zei hem idd dat ik wil dat hij er 100% voor gaat of niet en dan is scheiden de enige oplossing. Omdat ik geen man wil die maar half of minder voor me gaat. Maar hij blijft dan maar volhouden dat hij niet over scheiden nadenkt of heeft gedacht! Hij wil alleen een tijdje uit elkaar om tot rust te komen en te voelen wat hij nog wel voor mij voelt. Ik zei hem dat ik al over de gevolgen van een scheiding aan het nadenken was. Of het moeilijk is om een woning te vinden, hoe het zit met alimentatie etc... En dat ik me wel zou redden met onze 2 kids hoe moeilijk het soms ook zou zijn...
Maar dan loop ik te hard van stapel. Hij zegt zelfs niet eens over een scheiding of gevolgen van nagedacht te hebben. Alleen blijft hij wel zeggen of hij niet zeker weet of hij wel verder wil met me. Dus ja dan heeft hij het natuurlijk over scheiden.
Met veel moeite hebben we nu afgesproken dat we in ieder geval een kwartiertje per dag in de avond echt praten met elkaar.. Even over hoe de dag was op het werk, wat je evt. dwarszit etc.. De laatste tijd kwamen we nl. niet veel verder dan praten over ons zoontje...
En verder geef ik hem maar wat ruimte, rust... Geen idee hoe.. Prima als hij een weekend weg wil om te zeilen met een vriend bijvoorbeeld en hij gaat sowieso 1 keer per jaar op Wintersport met vrienden en doet regelmatig iets voor zichzelf...
Maar dat hij een aantal maanden ergens anders gaat wonen zie ik eigenlijk niet zitten. We proberen nu iets ertussen in en ik heb hem wel gevraagd of hij dan wel aan onze relatie wil proberen te blijven werken. Want als hij weggaat loopt hij er volgens mij voor weg en verandert er ook niets. Ja misschien mist hij ons even weer maar dan komt hij terug en zitten we zo weer in het oude patroon....
Nou ja... Hij wilde het wel proberen maar bleef wat koppig...
lfs, Nikiet
Bedankt weer voor jullie reacties!
Gisteravond nog even vrij heftig met hem gepraat hoe goed ik ook probeer me rustig te houden.
Maar hij reageert gewoon bijna nergens op. Ik zei hem idd dat ik wil dat hij er 100% voor gaat of niet en dan is scheiden de enige oplossing. Omdat ik geen man wil die maar half of minder voor me gaat. Maar hij blijft dan maar volhouden dat hij niet over scheiden nadenkt of heeft gedacht! Hij wil alleen een tijdje uit elkaar om tot rust te komen en te voelen wat hij nog wel voor mij voelt. Ik zei hem dat ik al over de gevolgen van een scheiding aan het nadenken was. Of het moeilijk is om een woning te vinden, hoe het zit met alimentatie etc... En dat ik me wel zou redden met onze 2 kids hoe moeilijk het soms ook zou zijn...
Maar dan loop ik te hard van stapel. Hij zegt zelfs niet eens over een scheiding of gevolgen van nagedacht te hebben. Alleen blijft hij wel zeggen of hij niet zeker weet of hij wel verder wil met me. Dus ja dan heeft hij het natuurlijk over scheiden.
Met veel moeite hebben we nu afgesproken dat we in ieder geval een kwartiertje per dag in de avond echt praten met elkaar.. Even over hoe de dag was op het werk, wat je evt. dwarszit etc.. De laatste tijd kwamen we nl. niet veel verder dan praten over ons zoontje...
En verder geef ik hem maar wat ruimte, rust... Geen idee hoe.. Prima als hij een weekend weg wil om te zeilen met een vriend bijvoorbeeld en hij gaat sowieso 1 keer per jaar op Wintersport met vrienden en doet regelmatig iets voor zichzelf...
Maar dat hij een aantal maanden ergens anders gaat wonen zie ik eigenlijk niet zitten. We proberen nu iets ertussen in en ik heb hem wel gevraagd of hij dan wel aan onze relatie wil proberen te blijven werken. Want als hij weggaat loopt hij er volgens mij voor weg en verandert er ook niets. Ja misschien mist hij ons even weer maar dan komt hij terug en zitten we zo weer in het oude patroon....
Nou ja... Hij wilde het wel proberen maar bleef wat koppig...
lfs, Nikiet
Pluk de dag!
vrijdag 27 juni 2008 om 14:28
Dat hij nog niet aan een scheiding en de gevolgen daarvan heeft gedacht vind ik veelzeggend. Een scheiding is erg ingrijpend en heeft heel veel gevolgen, voor de partners en de kinderen. De partij met het minste inkomen heeft meestal het meest last van een scheiding. Een verantwoordelijke man en vader denkt niet alleen aan zichzelf maar ook aan zijn vrouw en kinderen. Zijn houding zou mij echt laaiend maken, wat natuurlijk slecht is voor je zwangerschap. Ook daarmee houdt hij blijkbaar geen rekening.
zaterdag 28 juni 2008 om 00:18
Lekker besluitloos typje!! Dat je zo rustig bent gebleven vind ik echt bewonderingswaardig, ik zou inwendig écht koken!!
Ik zou op mijn strepen staan en hem voor de keuze zetten, want het gaat nu precies zoals hij wil....hij wil niet nadenken over de toekomst of ie wel met je verder wilt, maar hij wil ook niet scheiden en vervolgens komen jullie geen stap verder en wordt er niemand gelukkig door......
Ik zou op mijn strepen staan en hem voor de keuze zetten, want het gaat nu precies zoals hij wil....hij wil niet nadenken over de toekomst of ie wel met je verder wilt, maar hij wil ook niet scheiden en vervolgens komen jullie geen stap verder en wordt er niemand gelukkig door......
zaterdag 28 juni 2008 om 10:42
Het komt er op neer dat hij pas weg wil als het met een ander in kannen en kruiken is volgens mij. Het is blijkbaar een man die weinig verantwoordelijkheden ziet en jou opzadelt met onzekerheid, voor zijn eigen genoegen. Ik denk dat hij bij je blijft als het met een ander niet makkelijk lukt.
Je bent overvallen door de situatie en ook nog eens zwanger. Maar jij hebt een keus om die onzekerheid te doorbreken door zelf weg te gaan he? Wat heb je aan een man die jou en de kids zo makkelijk aan de kant zet? Scheiden kan gebeuren, maar hij laat jullie aan jullie lot over. Als ik jou was zou ik zorgen dat je alles klaar hebt komende tijd om te kunnen vertrekken of voor hem om te kunnen vertrekken. Laat dit je niet nog verder overkomen.
Sterkte.
Je bent overvallen door de situatie en ook nog eens zwanger. Maar jij hebt een keus om die onzekerheid te doorbreken door zelf weg te gaan he? Wat heb je aan een man die jou en de kids zo makkelijk aan de kant zet? Scheiden kan gebeuren, maar hij laat jullie aan jullie lot over. Als ik jou was zou ik zorgen dat je alles klaar hebt komende tijd om te kunnen vertrekken of voor hem om te kunnen vertrekken. Laat dit je niet nog verder overkomen.
Sterkte.
zaterdag 28 juni 2008 om 11:30
Jeezz, Nikiet, het lijkt erop dat je twéé kinderen hebt en de derd onderweg!
Wat een rare, onvolwassen houding neemt jouw man aan in deze. Het moet hem allemaal maar naar de zin gemaakt worden, en voor alle emotionele en praktische gevolgen draai jij op. Ook over het nadenken daarover, want daar wenst hij geen energie aan te besteden.
Brr...
Wat een rare, onvolwassen houding neemt jouw man aan in deze. Het moet hem allemaal maar naar de zin gemaakt worden, en voor alle emotionele en praktische gevolgen draai jij op. Ook over het nadenken daarover, want daar wenst hij geen energie aan te besteden.
Brr...
zaterdag 28 juni 2008 om 16:26
Sluit mij volledig aan bij de woorden van kaboutertje12. Niets meer aan toe te voegen!!
Als hij die keuze niet wil maken, kies jij dan!! En kies dan voor jezelf en je kinderen, het zal in het begin zwaar zijn, maar je gaat het redden...écht!
Dat ie zelfs geen energie wil steken in het nadenken...mijn nekharen gingen rechtovereind staan!
Als hij die keuze niet wil maken, kies jij dan!! En kies dan voor jezelf en je kinderen, het zal in het begin zwaar zijn, maar je gaat het redden...écht!
Dat ie zelfs geen energie wil steken in het nadenken...mijn nekharen gingen rechtovereind staan!
zaterdag 28 juni 2008 om 22:26
Jeetje wat moeilijk lijkt me! Geen ervaring hier, maar wil je heel veel sterkte wensen. Blijf op je strepen staan en laat je niet eindeloos meeslepen in het getwijfel.
Het komt op mij over als 'ik wil even rust, zodat ik kan uitvogelen wat ik nou precies wil met nr2' ???? Of zie ik dit nu helemaal verkeerd....
Het komt op mij over als 'ik wil even rust, zodat ik kan uitvogelen wat ik nou precies wil met nr2' ???? Of zie ik dit nu helemaal verkeerd....
