Relaties
alle pijlers
Niet meer willen samenwonen
zaterdag 28 november 2020 21:55
Geen relatieadvies nodig maar wel iets wat mij bezighoudt.
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
zondag 29 november 2020 07:56
700.000 lat-relaties in Nederland in 2013. Denken ze, want het staat nergens geregistreerd.
Daarvan hebben ze diepte-interviews gedaan met 22 mensen. Dat is 0.003% van de beoogde latters. En een deel (!) van de geïnterviewde mensen, voornamelijk de wat ouderen, gaven aan dat een eerdere breuk een van de (!) redenen was waarom ze nu niet samenwonen.
Fantastische conclusie die je trok hoor!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 29 november 2020 07:58
Voor mezelf twijfel ik enorm wat ik zou willen op den duur. Momenteel single na lange relatie en ik vind het alleen zijn (met mijn kinderen weliswaar) heerlijk. Met niemand rekening hoeven te houden.
Maar ik herken wel, wat eerder genoemd werd, het missen van het samen zijn.
Nu ben ik nog single dus is het misschien lastiger inschatten wat je echt wil.
Maar ik herken wel, wat eerder genoemd werd, het missen van het samen zijn.
Nu ben ik nog single dus is het misschien lastiger inschatten wat je echt wil.
zondag 29 november 2020 08:00
DS1971 schreef: ↑29-11-2020 07:51Het zijn drie universitaire onderzoekers. Maar goed: de conclusie bevalt niet, dus de bron wordt belachelijk gemaakt. Fake news!
En de toename van eenpersoonshuishoudens komt maar heel beperkt van latrelaties. Dat is vooral een combinatie van vroeger het ouderlijk huis verlaten, meer alleenstaanden en langer wachten met samenwonen.
Je link naar het onderzoek stond nadat ik klaar was met typen, dus inderdaad niet in zweefteefmagazine.
En ‘vroeger het ouderlijk huis verlaten’? Er zijn heel weinig huizen te vinden voor starters, ze moeten juist langer bij hun ouders blijven wonen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 29 november 2020 08:07
Uiteraard. Alleen impliceert het niet willen samenwonen wegens "gezeik" dat je het met de juiste man wel zou willen.
Liever alleen wonen betekent dat je ook met de "juiste man" er niet aan begint. "Gezeik" zit in je relatie, "geen zin" zit in jezelf.
Ik zou ook niet willen samenwonen als het zo'n gezeik is. Maar ik zou dan helemaal geen relatie willen met zo'n man.
Samenwonen is zeker geen vereiste, maar wel een wens. Alleen in gezeik heb ik geen zin meer, dan ben ik liever alleen. (Is hypothetisch, want ik woon samen en vind het super gezellig. )
Dat is niet hetzelfde als mijn vriendin, die het echt heel leuk heeft met haar lief, maar die een enorme behoefte heeft aan haar eigen plek.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 29 november 2020 08:08
zondag 29 november 2020 08:08
Samenwonen is nou eenmaal de norm en voorbeeld doet volgen.Getaway_Car_59 schreef: ↑29-11-2020 07:11Ja, tuurlijk. Want als je als vrouw vandaag de dag niet wil samen wonen, geen relatie of nog erger; geen kinderen wil, dan zal er wel iets mis zijn met je.
Nou, met mij is niet veel mis en toch wil ik geen van de drie. Heb zelf een prachtig huis en geniet enorm van mijn vrijheid, en het onafhankelijk en zelfstandig zijn. Ik zou dat nooit meer opgeven voor een man. Hoe geweldig hij ook zou zijn.
Is dus een beslissing gebasseerd op mezelf en niet op een ander persoon.
Pas dus een beetje op met je vooroordeel alsjeblieft.
Echter niet iedereen wordt blij van doen wat de meesten doen maar volgen liever hun eigen pad.
Als iemand dat raar vindt, dat sommige mensen nadenken wat ze willen in hun leven ipv klakkeloos de meerderheid te volgen dan is dat toch niet ons probleem.
Ik krijg regelmatig de reactie van mensen dat ik slim ben dat ik erover nagedacht heb, dat ik geen behoefte heb aan huisje boompje beestje en dat het niet past in mijn leven.
En als er mensen zijn die mij niet snappen en raar vinden, moeten zij weten.
Ik zit daar niet meer mee, ik word zo langzamerhand moe van al die meningen...
anoniem_401860 wijzigde dit bericht op 29-11-2020 08:14
8.60% gewijzigd
zondag 29 november 2020 08:13
Mooi omschreven.Hexopbezemsteel schreef: ↑29-11-2020 07:54Nee, dat zegt hij niet.
Er worden allemaal redenen genoemd om niet te willen samenwonen. Zoals: voortdurende kritiek op alles, alles moeten overleggen, geen eigen leven meer hebben, etc. Kommer en kwel alom. Hij zegt dat je waarschijnlijk samenwoont met de verkeerde, als samenwonen zo'n opgave is.
Daarmee zegt hij niets over de wens om alleen te wonen, maar meer over de motivatie daarvan. Over de rationalising door samenwonen af te schilderen als één groot drama.
Ik herken dat ook niet. Ik vind samenwonen gezellig, we doen nog steeds beide gewoon waar we zin in hebben, en niemand zeurt over de ander. Wij doen veel samen en ik vind dat echt leuk.
Ik kan me ook heel goed voorstellen waarom alleen wonen, of alleen met je kinderen, fijn is. Zelfs als samenwonen ook ok is, kan het nog steeds zo zijn dat je alleen wonen fijner vindt toch?
Maar als de genoemde "ellende" de enige reden om niet te gaan samenwonen denk ik dat je inderdaad samen bent met de verkeerde.
Dat betekent niet meteen dat je wel zou willen samenwonen met de juiste man.
Het eerste is alleen een keuze vanuit het negatieve (samenwonen is altijd ellende). Het tweede is een keuze vanuit wat je wel wil: alleen wonen want dat is fijn.
zondag 29 november 2020 08:16
Ik ben het sowieso eens met dat deze manier van pijn vermijden niet werkt, maar het is verder wat het is.Qiyara schreef: ↑29-11-2020 07:54Over het onderzoek. Er staat dat latters een sterke emotionele verbinding ervaren. Zo ervaar ik het absoluut, sterker dan als ik samenwoon.
En daarnaast, minder nadenken over de lange termijn. En ook dat geldt voor mij, ik leef in het hier en nu. En ben helemaal niet bezig met in de toekomst m'n relatie veilig te willen stellen.
En dat heeft bij mij niks te maken met niet gebonden willen zijn. Of de pijn van een breuk willen vermijden. Dat kan niet eens. M'n lat relatie is net over en dat doet me meer pijn dan toen het over ging met m'n partner waarmee ik samenwoonde.
Dat latters een sterke emotionele binding ervaren staat er, niet dat ze een sterkere emotionele binding ervaren dan samenwoners en als je de rest van het onderzoek leest zie je ook de conclusie dat ze juist gemiddeld gezien een minder sterke binding hebben.
Wat verder prima is, natuurlijk. Ook als je geen binding wil, you do you.
zondag 29 november 2020 08:17
Dat is wel iets om over na te denken. Ik denk dat ik het ook niet meer wil omdat ik een eigen basis wil houden om op terug te vallen. Een plek waar ik met mijn kinderen kan zijn en waar ik me fijn voel. Ik kan dat niet meer mixen met iemand die er ook altijd is, met de lichamelijke aanwezigheid en de energie van de ander. Ik ben daar erg gevoelig voor denk ik.Hexopbezemsteel schreef: ↑29-11-2020 08:07Uiteraard. Alleen impliceert het niet willen samenwonen wegens "gezeik" dat je het met de juiste man wel zou willen.
Liever alleen wonen betekent dat je ook met de "juiste man" er niet aan begint. "Gezeik" zit in je relatie, "geen zin" zit in jezelf.
Ik zou ook niet willen samenwonen als het zo'n gezeik is. Maar ik zou dan helemaal geen relatie willen met zo'n man.
Samenwonen is zeker geen vereiste, maar wel een wens. Alleen in gezeik heb ik geen zin meer, dan ben ik liever alleen. (Is hypothetisch, want ik woon samen en vind het super gezellig. )
Dat is niet hetzelfde als mijn vriendin, die het echt heel leuk heeft met haar lief, maar die een enorme behoefte heeft aan haar eigen plek.
zondag 29 november 2020 08:17
Trok ik een conclusie of schreef ik dat ik dit onderzoek tegenkwam?himalaya schreef: ↑29-11-2020 07:56700.000 lat-relaties in Nederland in 2013. Denken ze, want het staat nergens geregistreerd.
Daarvan hebben ze diepte-interviews gedaan met 22 mensen. Dat is 0.003% van de beoogde latters. En een deel (!) van de geïnterviewde mensen, voornamelijk de wat ouderen, gaven aan dat een eerdere breuk een van de (!) redenen was waarom ze nu niet samenwonen.
Fantastische conclusie die je trok hoor!
zondag 29 november 2020 08:20
Demografische ontwikkelingen worden op decennia bekeken en woningzoekenden worden ook geregistreerd (anders zie je geen tekorten).
Het CBS heeft hier hele interessante publicaties over gedaan. Die heb ik overigens niet zo bij de hand, dat is vanuit mijn geheugen.
zondag 29 november 2020 08:24
Begin veertig.
Ik heb drie kinderen en ga sowieso niet samenwonen zolang zij thuis wonen. De jongste is 8, het is steeds lastiger om een woning te vinden voor jongeren, dus stel dat de jongste 25 is straks voor ik überhaupt wil samenwonen. Dan ben ik eind vijftig. Tegen dan woon ik ruim 25 jaar alleen. Lijkt me heel erg lastig om dan nog een huis te moeten delen.
Ik mis wel om 's nachts met iemand in bed te liggen, om 's avonds te knuffelen op de bank en samen te eten en goede gesprekken te hebben.
Tegelijkertijd ben ik heel gemakkelijk in het huishouden en ik vind financiën ook lastig. Daar hou ik mijn partner graag buiten.
Ik heb drie kinderen en ga sowieso niet samenwonen zolang zij thuis wonen. De jongste is 8, het is steeds lastiger om een woning te vinden voor jongeren, dus stel dat de jongste 25 is straks voor ik überhaupt wil samenwonen. Dan ben ik eind vijftig. Tegen dan woon ik ruim 25 jaar alleen. Lijkt me heel erg lastig om dan nog een huis te moeten delen.
Ik mis wel om 's nachts met iemand in bed te liggen, om 's avonds te knuffelen op de bank en samen te eten en goede gesprekken te hebben.
Tegelijkertijd ben ik heel gemakkelijk in het huishouden en ik vind financiën ook lastig. Daar hou ik mijn partner graag buiten.
zondag 29 november 2020 08:29
Dit zeg ik ook niet, ik praat vanuit mijn eigen ervaring.DS1971 schreef: ↑29-11-2020 08:16Ik ben het sowieso eens met dat deze manier van pijn vermijden niet werkt, maar het is verder wat het is.
Dat latters een sterke emotionele binding ervaren staat er, niet dat ze een sterkere emotionele binding ervaren dan samenwoners en als je de rest van het onderzoek leest zie je ook de conclusie dat ze juist gemiddeld gezien een minder sterke binding hebben.
Wat verder prima is, natuurlijk. Ook als je geen binding wil, you do you.
En daarnaast ben ik het met de rest van het onderzoek niet eens. Ik ervaar juist minder emotionele verbinding namelijk als ik samenwoon.
Continu iemand anders z'n energie om mij heen past niet bij mij. Ook niet als ik een eigen ruimte in huis heb.
Juist door niet samen te wonen ervaar ik meer emotionele verbinding en commitment vanuit mijzelf. En dan kan het zomaar zijn dat we alsnog dagelijks samen zijn. Maar ook momenten niet.
Het onderzoek heb ik al eens eerder gelezen en toen kon ik mij er niet in vinden en bracht het twijfels over mijn eigen motivatie. Ga ik dan echt verbinding uit de weg?
En waar is dit op gebaseerd, wat maakt dat samenwonen zo de norm is.
Ik vind dat iedereen moet doen wat past. En bij mij is dat latten en zegt het niks over mijn commitment.
zondag 29 november 2020 08:38
Ben het er overigens wel mee eens met wat hier gezegd wordt, dat als kritiek zo aanwezig is in je relatie dat dit eerder ligt aan dat er geen match is. En dat samenwonen en kritiek niet ineens hand in hand gaan.
Dan is dit ook bij latten aanwezig, anders lat je om iets uit de weg te gaan lijkt me. Of om het leuk tw houden. Dat lijkt me niet de juiste motivatie.
Dan is dit ook bij latten aanwezig, anders lat je om iets uit de weg te gaan lijkt me. Of om het leuk tw houden. Dat lijkt me niet de juiste motivatie.
zondag 29 november 2020 08:49
Toch zie ik dit dus in mijn omgeving nog steeds... dat vrouwen dus afhankelijk zijn van hun man/inkomen.pepernootje0 schreef: ↑28-11-2020 23:51Nou ik ga ook nooit(zeg ik nu) meer samenwonen of trouwen.
maar ja zit ook midden in een scheiding.
Maar serieus..ik woon nu alleen, en vind het zalig, met niemand meer rekening te houden.
Kinderen de deur uit, man de deur uit(voorgoed)
Wil best een relatie ooit, maar samen wonen?? Nee.
Ik hoor juist steeds meer dat men niet meer samen willen leven, en willen latten.
De maatschappij is zo veranderd.
Vrouwen waren vroeger afhankelijk vd man en zijn inkomen.
De hedendaagse vrouw is (veel meer) zelfstandig en onafhankelijk.
Pfff no way dat ik mijn vrijheid en zelfstandigheid op die manier op zou geven. Als het dan ooit uitgaat ben/heb je niks meer.
yesss wijzigde dit bericht op 29-11-2020 09:23
0.18% gewijzigd
zondag 29 november 2020 08:55
Ik heb nog nooit samengewoond met een partner, in mijn studententijd wel net huisgenoten.
Een vriendin van mij woonde, net als ik, na lang wachten eindelijk in een fijn huurappartement. Ze heeft dat opgegeven om in de koopwoning van haar vriend te trekken. Genoeg mensen die een dergelijke keuze maken, maar ik zou het nooit durven; mijn veilige basis en onderdak opgeven voor de liefde die iemand voor je voelt. Los van dat ik het ook gewoon niet wil, en geniet van mijn eigen 'domein', zie ik ook daadwerkelijk veel risico's wanneer ik nu een dergelijke keuze zou maken.
Een vriendin van mij woonde, net als ik, na lang wachten eindelijk in een fijn huurappartement. Ze heeft dat opgegeven om in de koopwoning van haar vriend te trekken. Genoeg mensen die een dergelijke keuze maken, maar ik zou het nooit durven; mijn veilige basis en onderdak opgeven voor de liefde die iemand voor je voelt. Los van dat ik het ook gewoon niet wil, en geniet van mijn eigen 'domein', zie ik ook daadwerkelijk veel risico's wanneer ik nu een dergelijke keuze zou maken.
zondag 29 november 2020 08:58
Je kan nog steeds gaan latten hoor. Heb je geen toestemming van anderen voor nodig. Ik weet alleen niet of je man dat ook wil. Maar het kan gewoon.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 29 november 2020 09:06
Dat weet ik, maar als je trouwt is het gemeengoed dat je samenwoont. En ik weet niet hoe hij erover denkt, ik denk dat ie het niks vindt (want niet ‘’normaal’ ).Hexopbezemsteel schreef: ↑29-11-2020 08:58Je kan nog steeds gaan latten hoor. Heb je geen toestemming van anderen voor nodig. Ik weet alleen niet of je man dat ook wil. Maar het kan gewoon.
Ik zou hem niet kwijt willen maar die stomme dagelijkse ergernissen over en weer kan ik missen als kiespijn).
Ozo.
zondag 29 november 2020 09:12
Dit inderdaad...Phoebe1982 schreef: ↑29-11-2020 06:54
Ik merk wel dat dit door veel mensen niet begrepen wordt, dat ik alleen wonen zo geweldig vind ipv dat ik een zielige alleenstaande en wonende wegkwijnende stumper ben maar dat is hun probleem, niet dat van mij. (Ik kan gewoon goed alleen zijn, ik verveel me zelden en ik kan goed mijzelf vermaken)
Alsof het dan toch als sneu wordt gezien, ahh nog steeds alleen?
En precies wat je zegt 24/7 op elkaars lip, ik geloof daar ook niet zo in.
Ik hoor teveel irritaties en gezeur in mijn omgeving dat ik denk, nou zo wil ik het in ieder geval niet.
yesss wijzigde dit bericht op 29-11-2020 09:39
26.73% gewijzigd
zondag 29 november 2020 09:18
Precies dit en ook eens met Getaway...Phoebe1982 schreef: ↑29-11-2020 08:08Samenwonen is nou eenmaal de norm en voorbeeld doet volgen.
Echter niet iedereen wordt blij van doen wat de meesten doen maar volgen liever hun eigen pad.
Als iemand dat raar vindt, dat sommige mensen nadenken wat ze willen in hun leven ipv klakkeloos de meerderheid te volgen dan is dat toch niet ons probleem.
Ik krijg regelmatig de reactie van mensen dat ik slim ben dat ik erover nagedacht heb, dat ik geen behoefte heb aan huisje boompje beestje en dat het niet past in mijn leven.
En als er mensen zijn die mij niet snappen en raar vinden, moeten zij weten.
Ik zit daar niet meer mee, ik word zo langzamerhand moe van al die meningen...
Ik word daar ook zo moe van, dat het hebben van een relatie en/of samenwonen altijd gezien wordt als doel of status of soort van opgehemeld wordt. Altijd weer die vraag;"hoe is in de liefde?"
Alsof je leven dan niet af is ofzo en dan moet je advies aan gaan nemen van mensen die dan zelf helemaal niet gelukkig zijn in hun relatie
Nee hoor laat mij maar lekker mijn ding doen en doen wat goed voelt.
zondag 29 november 2020 09:25
Waarom voelen de niet samenwoners zich zo aangevallen? Je maakt toch je eigen keuzes in het leven?
Ik begrijp wel dat mensen de discussie met je aangaan als je samenwonen omschrijft als per definitie de hel op aarde. Dat is niet omdat zij vinden dat jij het licht moet zien, maar omdat ze niet herkennen wat je zegt. Ze horen het aan en denken: "ja als het zo erg is, zoek dan een andere vent". Je suggereert dan namelijk dat je wel zou willen samenwonen als je dat gezeik niet zou hebben. Daarmee vervuil je zelf het gesprek. Let maar op: als jij uitlegt waarom alleen wonen fijn is (je hebt behoefte aan alleen en op jezelf kunnen zijn, de wens van onafhankelijkheid, de rust, de ruimte of weet ik veel wat), dan krijg je een heel ander gesprek.
Ik begrijp wel dat mensen de discussie met je aangaan als je samenwonen omschrijft als per definitie de hel op aarde. Dat is niet omdat zij vinden dat jij het licht moet zien, maar omdat ze niet herkennen wat je zegt. Ze horen het aan en denken: "ja als het zo erg is, zoek dan een andere vent". Je suggereert dan namelijk dat je wel zou willen samenwonen als je dat gezeik niet zou hebben. Daarmee vervuil je zelf het gesprek. Let maar op: als jij uitlegt waarom alleen wonen fijn is (je hebt behoefte aan alleen en op jezelf kunnen zijn, de wens van onafhankelijkheid, de rust, de ruimte of weet ik veel wat), dan krijg je een heel ander gesprek.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
