Relaties
alle pijlers
Niet meer willen samenwonen
zaterdag 28 november 2020 21:55
Geen relatieadvies nodig maar wel iets wat mij bezighoudt.
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
Na een huwelijk en scheiding merk ik dat ik heel sterk de behoefte heb om nooit meer te willen samenwonen in een relatie.
Voor mij is een lat-relatie (zoals ik sinds een jaar heb) het hoogst haalbare, daar ben ik ook eerlijk en duidelijk over. Voor hem is het goed zoals het is maar hij mist ook wel het samenwonen met iemand.
Om mij heen zie ik dat er bij veel mensen na een scheiding wel de behoefte is om weer samen te wonen, al wordt er wel vaak gekozen om te wachten tot de kinderen volwassen zijn, maar de wens is er wel.
Ik heb dat dus niet. Daar ben ik vast niet de enige in. Ik vind het heerlijk, twee huizen, ieder zijn eigen manieren zonder gedoe daarover.
Hoe doen anderen in dezelfde situatie dat? Zijn er weleens partners die toch veranderen van mening over het latten en hoe kom je daar dan samen uit? Is je eigen wens veranderd in de loop van de jaren? Zie je jezelf als je 80 bent ook nog latten?
zaterdag 28 november 2020 23:40
Puur om zakelijk (partnerpensioen) dingen geregeld te hebben, verder heeft dat trouwboekje geen waarde voor ons. Ook op donderdagochtend gedaan met alleen een goede vriend en vriendin als getuige.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 28 november 2020 23:51
Nou ik ga ook nooit(zeg ik nu) meer samenwonen of trouwen.
maar ja zit ook midden in een scheiding.
Maar serieus..ik woon nu alleen, en vind het zalig, met niemand meer rekening te houden.
Kinderen de deur uit, man de deur uit(voorgoed)
Wil best een relatie ooit, maar samen wonen?? Nee.
Ik hoor juist steeds meer dat men niet meer samen willen leven, en willen latten.
De maatschappij is zo veranderd.
Vrouwen waren vroeger afhankelijk vd man en zijn inkomen.
De hedendaagse vrouw is (veel meer) zelfstandig en onafhankelijk.
maar ja zit ook midden in een scheiding.
Maar serieus..ik woon nu alleen, en vind het zalig, met niemand meer rekening te houden.
Kinderen de deur uit, man de deur uit(voorgoed)
Wil best een relatie ooit, maar samen wonen?? Nee.
Ik hoor juist steeds meer dat men niet meer samen willen leven, en willen latten.
De maatschappij is zo veranderd.
Vrouwen waren vroeger afhankelijk vd man en zijn inkomen.
De hedendaagse vrouw is (veel meer) zelfstandig en onafhankelijk.
zaterdag 28 november 2020 23:53
Nee, helemaal niet. Ik zou me daar ook niet druk over maken, dit is onze beslissing.Blijenvrij schreef: ↑28-11-2020 23:30Dit klinkt goed. Krijgen jullie veel opmerkingen hierover van mensen om jullie heen?
Meeste mensen zijn jaloers, juist vanwege de ruimte om onszelf te blijven terwijl we wel een getrouwd stel zijn.
We eten overigens wel altijd samen. We werken samen in de tuin, gaan samen met de honden uit etc. De avonden zijn we meestal alleen om op te laden, hobbies etc.
zaterdag 28 november 2020 23:54
Ik denk dat je een nummertje zal moeten trekken. Na dit topic is Rik de meeste gewilde vrijgezel van het Viva-forum.
zaterdag 28 november 2020 23:54
Ja juist..dit!!LaverneB schreef: ↑28-11-2020 23:27Met samenwonen vind ik dat er in een relatie zo erg gelet wordt op wat de ander wel of niet doet. Dan komt er ergens irritatie over of is er weer iemand boos.
Commentaar op hoe je kookt: aanwijzingen hoe je dat beter kan doen; naast je in de auto: zie je dat wel, pas op, kijk uit (ook al rijd je dagelijks, al 20 jaar lang); met het naar bed gaan: waarom ga je zo vroeg/laat naar bed (weer boos daarover); over iets wat de ander zou doen in het huishouden maar dat vertikt (doe je het allemaal alleen dan heb je daar geen last van), over de kinderen/hond: je bent niet streng genoeg; op vakantie: nog meer irritatie omdat je helemaal op elkaars lip zit.
Dat kost zoveel energie en met vrienden of familie heb je dat soort dingen helemaal niet. (Tenminste, ik niet).
En met latten heb ik daar dus allemaal totaal geen last van. Geen verwachtingen van elkaar, gewoon accepteren dat je allebei je eigen gewoontes hebt. Leven en laten leven. HEER-LIJK.
zondag 29 november 2020 00:00
O man, zó herkenbaar!!!LaverneB schreef: ↑28-11-2020 23:27Met samenwonen vind ik dat er in een relatie zo erg gelet wordt op wat de ander wel of niet doet. Dan komt er ergens irritatie over of is er weer iemand boos.
Commentaar op hoe je kookt: aanwijzingen hoe je dat beter kan doen; naast je in de auto: zie je dat wel, pas op, kijk uit (ook al rijd je dagelijks, al 20 jaar lang); met het naar bed gaan: waarom ga je zo vroeg/laat naar bed (weer boos daarover); over iets wat de ander zou doen in het huishouden maar dat vertikt (doe je het allemaal alleen dan heb je daar geen last van), over de kinderen/hond: je bent niet streng genoeg; op vakantie: nog meer irritatie omdat je helemaal op elkaars lip zit.
Dat kost zoveel energie en met vrienden of familie heb je dat soort dingen helemaal niet. (Tenminste, ik niet).
En met latten heb ik daar dus allemaal totaal geen last van. Geen verwachtingen van elkaar, gewoon accepteren dat je allebei je eigen gewoontes hebt. Leven en laten leven. HEER-LIJK.
En dan vragen ze "wat is er nou schatje?"
Kook zelf voortaan dan, ipv met je tips aan te komen. Hij pikt het alleen niet op, volgende keer doet ie het weer. Goedbedoeld, ja zal wel, ik kook op mijn manier. Hij vind mij vaak gevaarlijk met messen zwaaien (?!) terwijl ik nog lang niet in zijn buurt kom.
Het is gewoon heel vaak en heel veel, van een ander mens, waar je mee te maken hebt als je samenwoont.
En tuurlijk vind ik hem leuk en lief, en als we paar dagen niet samen zijn mis ik hem ook echt en wordt het saai en stil.
Maar ik laad op van alleen zijn, ik hoef niet zo nodig alles samen te doen en kan me best wel snel ergeren aan bepaald gedrag.
Nee wij hebben nog steeds allebei een eigen huis en toch al lang een relatie.
Ligt meer aan mij, ik wil mijn huis niet opgeven. We zijn wel altijd samen, want 2 kinderen.
Ik denk dat, als ik hem voorstel wat vaker apart te zijn, dat niet goed gaat vallen. Dus ik kies en neem bewust mijn momenten voor mezelf.
zondag 29 november 2020 00:02
Dolly en haar man wonen vaak niet eens in dezelfde staat.Dolly Parton tied the knot with Carl Dean 54 years ago on May 30, 1966.
And the country music icon, 74, sat down for a virtual interview with Gabby Barrett for Amazon Music, where she dished advice on how to make a marriage last.
Dolly said: 'We're not in each other's face all the time. I think there's a lot to be said about having some sensible separation because you can't be with somebody 24/7, 365 and not want to smack their face now and then.'
zondag 29 november 2020 00:06
LaverneB schreef: ↑28-11-2020 23:27Met samenwonen vind ik dat er in een relatie zo erg gelet wordt op wat de ander wel of niet doet. Dan komt er ergens irritatie over of is er weer iemand boos.
Commentaar op hoe je kookt: aanwijzingen hoe je dat beter kan doen; naast je in de auto: zie je dat wel, pas op, kijk uit (ook al rijd je dagelijks, al 20 jaar lang); met het naar bed gaan: waarom ga je zo vroeg/laat naar bed (weer boos daarover); over iets wat de ander zou doen in het huishouden maar dat vertikt (doe je het allemaal alleen dan heb je daar geen last van), over de kinderen/hond: je bent niet streng genoeg; op vakantie: nog meer irritatie omdat je helemaal op elkaars lip zit.
Dat kost zoveel energie en met vrienden of familie heb je dat soort dingen helemaal niet. (Tenminste, ik niet).
En met latten heb ik daar dus allemaal totaal geen last van. Geen verwachtingen van elkaar, gewoon accepteren dat je allebei je eigen gewoontes hebt. Leven en laten leven. HEER-LIJK.
Huh, met zo'n persoon wil je toch geen relatie?
Dat heeft weinig met samenwonen te maken.
Tekenend.
zondag 29 november 2020 00:09
Jazeker., Als je samenwoont krijg je geen seconde de kans om elkaar te missen.LaverneB schreef: ↑29-11-2020 00:08Wat ik zo prettig vind nu: er is geen stress of spanning. We zijn blij om elkaar weer te zien, we doen samen dingen maar gaan ook onze eigen gang. Ik geniet ervan, het is gezellig. Altijd zin in elkaar.
En als ik weer alleen ben of met mijn zoon vind ik dat heerlijk.
zondag 29 november 2020 00:14
Tuurlijk heeft dat wel met samenwonen te maken, net zoiets als het dopje van de tandpasta.... daar zeg je dan toch ook iets van, nou dat vindt hij vast ook weleens irritant.
Wij lachen gelukkig ook vaak om onszelf en onze zeurdingetjes. Het is vaak ook weer niet zó belangrijk. Maar soms wél rete irritant. Tsja.
zondag 29 november 2020 00:22
Ik ben zo te lezen de uitzondering. 15 jaar samen gewoond en nu ruim 3 jaar alleen met kind.
Zolang kind thuis woont zal ik het niet doen maar ik vind samen wonen wel fijner.
Die man moet ik tegen die tijd nog wel gaan zoeken, ga ik ook niet doen zolang kind nog niet veel meer zijn eigen leven gaat leiden en vaak thuis is.
Zolang kind thuis woont zal ik het niet doen maar ik vind samen wonen wel fijner.
Die man moet ik tegen die tijd nog wel gaan zoeken, ga ik ook niet doen zolang kind nog niet veel meer zijn eigen leven gaat leiden en vaak thuis is.
zondag 29 november 2020 00:23
Ik heb nooit samengewoond met een partner en zie het ook niet voor me. Daar ben ik teveel een einzelgänger voor. Er heeft wel eens een scharrel gelogeerd en dat weekend voelde bar ongemakkelijk. Steeds maar rekening met iemand moeten houden, alles overleggen. Dood vermoeiend. Stel ik krijg een serieuze relatie, dan blijf ik hoogstwaarschijnlijk latten.
zondag 29 november 2020 00:29
16 jaar bij ouders gewoond, 5 jaar op mijzelf, 22 jaar samengewoond/getrouwd en nu sinds een paar jaar alleen en dat laatste geef ik niet graag meer op. Nu een LAt-relatie en dat bevalt uitstekend. Ik slaap beter als alleen en heb veel behoefte aan tijd alleen. Gaat prima zo dus mij geen veranderingen in zicht.
zondag 29 november 2020 00:40
Hier net zo.
Ik ga zelfs trouwen.
Daar sta ik wel achter hoor, maar als ik de keus zou mogen maken, dan zou ik getrouwd latten. Maar als ik dat voorstel, dan weet ik zeker dat ik single zal worden
zondag 29 november 2020 01:15
Ik vind samenwonen wel gezellig maar eigen plek en tegelijk een leuke LAT partner is ook leuk. Ik ben extravert, pas me makkelijk aan en laat degene met wie ik samenwoon lekker haar gang gaan. Ikzelf zie het probleem niet zo maar ik kan me wel voorstellen dat veel vrouwen er na een scheiding niet nog een keer aan willen beginnen. Vrouwen schijnen meer te (moeten?) (op-?)geven in een relatie.
zondag 29 november 2020 01:18
Ik had dit met mijn moeder. Nadat mijn ouders gescheiden waren heb ik nog 4 jaar bij haar gewoond voor ik op mezelf ging. We hebben een goede band. Ze is de belangrijkste persoon in mijn leven. Maar toch waren er regelmatig ergernissen. Zij vond me ongastvrij bij onverwachts bezoek. Niet enthousiast als ze iets ongevraagd voor me had gekocht. Dat ik te laat naar bed ging. Ergeren aan mijn tempo. Andersom vond ik dat er te vaak mensen over de vloer kwamen. Soms had ik daar helemaal geen zin in. Ook vond ik dat ze soms te emotioneel reageerde en zich teveel bemoeide. Alleen wonen vind ik veel relaxter. Doen hoe ik het wil.LaverneB schreef: ↑28-11-2020 23:27Met samenwonen vind ik dat er in een relatie zo erg gelet wordt op wat de ander wel of niet doet. Dan komt er ergens irritatie over of is er weer iemand boos.
Commentaar op hoe je kookt: aanwijzingen hoe je dat beter kan doen; naast je in de auto: zie je dat wel, pas op, kijk uit (ook al rijd je dagelijks, al 20 jaar lang); met het naar bed gaan: waarom ga je zo vroeg/laat naar bed (weer boos daarover); over iets wat de ander zou doen in het huishouden maar dat vertikt (doe je het allemaal alleen dan heb je daar geen last van), over de kinderen/hond: je bent niet streng genoeg; op vakantie: nog meer irritatie omdat je helemaal op elkaars lip zit.
Dat kost zoveel energie en met vrienden of familie heb je dat soort dingen helemaal niet. (Tenminste, ik niet).
En met latten heb ik daar dus allemaal totaal geen last van. Geen verwachtingen van elkaar, gewoon accepteren dat je allebei je eigen gewoontes hebt. Leven en laten leven. HEER-LIJK.
zondag 29 november 2020 04:09
Ik ben iets jonger en dat wil ik ook niet. Nooit samengewoond en geen kinderen. Latten is prima vooral als ik mijn plan wil trekken. Geen zin om voor andermans kinderen of de ander zijn was te doen ( het heeft zijn voordelen)Metallover schreef: ↑28-11-2020 23:09Begin veertig, nog nooit samengewoond en dat ook niet van plan.
zondag 29 november 2020 04:48
Ik ben 28 en heb nog nooit samen gewoond. Ik vind het vaak een leuk “uitje” als je bijv. met een man date uit een andere stad of dorp en je daar geregeld logeert. Alles is dan toch net wat anders dan thuis. Haalt de sleur eruit.
Als ik ooit weer een vriend zou krijgen . Lijkt het mij heerlijk om 2 huizen aan te houden zodat je je altijd even kunt terugtrekken wanneer dat nodig is.
Ik vind een huis toch een belangrijke basis. Dus dat zou ik nooit opgeven voor een man. Een relatie kan te snel kapot, heb ik tot nu toe ervaren daar heb je niet altijd zelf controle over, dan sta je mooi te kijken als je dan alles voor een man opgegeven hebt. Nee, dat verdriet wil ik mezelf niet aan doen.
Vraag me alleen af hoe dat dan moet als ik ooit een kind wil. Wie doet er dan water bij de wijn ?
Als ik ooit weer een vriend zou krijgen . Lijkt het mij heerlijk om 2 huizen aan te houden zodat je je altijd even kunt terugtrekken wanneer dat nodig is.
Ik vind een huis toch een belangrijke basis. Dus dat zou ik nooit opgeven voor een man. Een relatie kan te snel kapot, heb ik tot nu toe ervaren daar heb je niet altijd zelf controle over, dan sta je mooi te kijken als je dan alles voor een man opgegeven hebt. Nee, dat verdriet wil ik mezelf niet aan doen.
Vraag me alleen af hoe dat dan moet als ik ooit een kind wil. Wie doet er dan water bij de wijn ?
zondag 29 november 2020 06:53
Ik weet niet hoor, maar als ik om mij heen kijk in mijn omgeving is een latrelatie echt de uitzondering. Ik ken er slechts een handvol mensen die daarvoor kiezen en daar is zonder uitzondering ook iets mee, waardoor ik bij hen ook wel snap waarom.delicious35 schreef: ↑29-11-2020 00:22Ik ben zo te lezen de uitzondering. 15 jaar samen gewoond en nu ruim 3 jaar alleen met kind.
Zolang kind thuis woont zal ik het niet doen maar ik vind samen wonen wel fijner.
Die man moet ik tegen die tijd nog wel gaan zoeken, ga ik ook niet doen zolang kind nog niet veel meer zijn eigen leven gaat leiden en vaak thuis is.
Ik moet ook zeggen dat ik de bezwaren tegen samenwonen die ik hier lees totaal niet anders kan plaatsen dan dat ze met de verkeerde persoon samenwonen. Zoals al die kritiek, dat is echt niet standaard natuurlijk.
