Relaties
alle pijlers
Niets met sibling hebben
donderdag 9 oktober 2025 om 14:45
Na weer een zwaar vermoeiende avond ben ik eigenlijk gewoon op zoek naar tips en herkenning.
Sibling en ik zijn totaal verschillend, zowel qua leven als hoe we daarin staan. Bij sibling gaat alles vanzelf, partner jong leren kennen, altijd samen gebleven, terwijl ik meerdere relaties heb gehad die bijna altijd eindigende omdat hij vreemd ging. Ook nu sta ik er alleen voor met de kinderen, wat het allemaal niet makkelijker maakt voor mij.
Ook qua werk en sociaal leven gaat het bij sibling veel makkelijker. Maar ik merk dat het contact me nu ook steeds meer energie gaat kosten.
Ik kan genieten van kleine dingen, bij sibling moet alles groter en groter. We gaan niet naar een concert, nee, we vliegen naar Amerika voor een speciale experience rondom de artiest. We gaan geen dagje naar de dierentuin, maar naar Afrika voor een safari, dat idee.
Maar ook als ik een keer iets persoonlijks deel, dan wordt het altijd afgewimpeld met een "ach, ja, kan gebeuren he"
Relatie over, de overleden kat, ach, tja, vervelend.
Ik merk ook dat ik daardoor ook steeds minder wil delen met sibling.
We gaan rond kerst met de hele familie weg en ik merk nu al dat ik daar tegenop zie, omdat ik me na ieder bezoekje nog minderwaardiger voel. Nee, ik kan mijn kinderen niet even meenemen naar Afrika nee, en nee, 3x per week sporten en meerdere keren per week sociale activiteiten ondernemen zit er niet in als je er alleen voor staat, mijn kinderen zitten wel op twee sporten, maar paardrijles, skieen en hockey gaat 'm niet worden nee.
Ik dacht dat ik daar voor mezelf redelijk vrede mee had, totdat sibling weer een steek onder water geeft of gewoon een klote opmerking maakt.
Wat ik hiermee wil? Hart luchten? Vragen of iemand wat liters teflon in de aanbieding heeft?
Sibling en ik zijn totaal verschillend, zowel qua leven als hoe we daarin staan. Bij sibling gaat alles vanzelf, partner jong leren kennen, altijd samen gebleven, terwijl ik meerdere relaties heb gehad die bijna altijd eindigende omdat hij vreemd ging. Ook nu sta ik er alleen voor met de kinderen, wat het allemaal niet makkelijker maakt voor mij.
Ook qua werk en sociaal leven gaat het bij sibling veel makkelijker. Maar ik merk dat het contact me nu ook steeds meer energie gaat kosten.
Ik kan genieten van kleine dingen, bij sibling moet alles groter en groter. We gaan niet naar een concert, nee, we vliegen naar Amerika voor een speciale experience rondom de artiest. We gaan geen dagje naar de dierentuin, maar naar Afrika voor een safari, dat idee.
Maar ook als ik een keer iets persoonlijks deel, dan wordt het altijd afgewimpeld met een "ach, ja, kan gebeuren he"
Relatie over, de overleden kat, ach, tja, vervelend.
Ik merk ook dat ik daardoor ook steeds minder wil delen met sibling.
We gaan rond kerst met de hele familie weg en ik merk nu al dat ik daar tegenop zie, omdat ik me na ieder bezoekje nog minderwaardiger voel. Nee, ik kan mijn kinderen niet even meenemen naar Afrika nee, en nee, 3x per week sporten en meerdere keren per week sociale activiteiten ondernemen zit er niet in als je er alleen voor staat, mijn kinderen zitten wel op twee sporten, maar paardrijles, skieen en hockey gaat 'm niet worden nee.
Ik dacht dat ik daar voor mezelf redelijk vrede mee had, totdat sibling weer een steek onder water geeft of gewoon een klote opmerking maakt.
Wat ik hiermee wil? Hart luchten? Vragen of iemand wat liters teflon in de aanbieding heeft?
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:03
Het drukt een stempel op de sfeer. We zitten aan tafel, ik vertel iets, en daar komt dan gelijk een verhaal in de overtreffende trap overheen.
Of er is een liedje op de radio van een band waar we vroeger geweest zijn, en ik zeg iets van 'die zou ik nog wel eens willen zien' en er volgt een opmerking dat ze binnenkort optreden in Amerika, en dat Pietje daar dus naartoe gaat met vrienden.
Of mijn kind verteld trots over de verjaardags traktatie, en er volgt een verhaal dat neefje 3 clowns en een popcorn kraam mee naar school had voor zn verjaardag.
Dan heb ik op een gegeven moment ook niets meer te melden en hou mn mond maar, maar eerlijk gezegd is dat zwaar vermoeiend en ik irriteer me er mateloos aan.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:07
Niemand zegt je om de naam te noemen. Denk je echt dat iedereen weet om wie het gaat als je broer of zus zegt?
Wat dat Centerparcs voorbeeld (en ook de andere voorbeelden - die zie ik nu pas) betreft, dat lijkt me eigenlijk gewoon enthousiasme van een mooie leuke reis waar de kibbeling naar uitkijkt en nu aan moet denken omdat jij over iets vergelijkbaars begon. Dat hoeft echt niet bedoeld te zijn om jou te kwetsen, ik denk dat het onbewust is. Heb je al eens geprobeerd om gewoon eens te zeggen dat je het niet zo leuk vindt?
Wat dat Centerparcs voorbeeld (en ook de andere voorbeelden - die zie ik nu pas) betreft, dat lijkt me eigenlijk gewoon enthousiasme van een mooie leuke reis waar de kibbeling naar uitkijkt en nu aan moet denken omdat jij over iets vergelijkbaars begon. Dat hoeft echt niet bedoeld te zijn om jou te kwetsen, ik denk dat het onbewust is. Heb je al eens geprobeerd om gewoon eens te zeggen dat je het niet zo leuk vindt?
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:10
Als je via een bijbaan op je 15e een opleiding kan volgen en daar steeds verder door kan groeien is dat wel makkelijker.Koffiezetapparaat schreef: ↑09-10-2025 17:04Ik heb geen broers/zussen dus kan misschien ook niet zo goed beoordelen, maar het is de vraag of alles vanzelf gaat bij hem/haar of dat dat zo lijkt. Neemt niet weg dat het een moeilijke situatie is en dat ik snap dat je het je raakt. Denk je dat het een optie zou zijn om dit bespreekbaar te maken met hem/haar?
Mijn vriendengroep heeft zich inmiddels in verschillende landen gevestigd, of de wonen aan de andere kant van het land. Super leuk natuurlijk voor ze, maar even een avondje uit is dan niet zo makkelijk. Ik ben bezig met nieuwe mensen leren kennen, maar als je alleenstaande moeder bent die bijna de volledige zorg van de kinderen op zich heeft, dan is dat toch anders dan wanneer je vrienden om de hoek wonen en er een partner thuis is.
Dat soort dingen maken het leven wel makkelijker.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:13
Jij hebt last van je eigen verdriet.Lemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 10:03Het drukt een stempel op de sfeer. We zitten aan tafel, ik vertel iets, en daar komt dan gelijk een verhaal in de overtreffende trap overheen.
Of er is een liedje op de radio van een band waar we vroeger geweest zijn, en ik zeg iets van 'die zou ik nog wel eens willen zien' en er volgt een opmerking dat ze binnenkort optreden in Amerika, en dat Pietje daar dus naartoe gaat met vrienden.
Of mijn kind verteld trots over de verjaardags traktatie, en er volgt een verhaal dat neefje 3 clowns en een popcorn kraam mee naar school had voor zn verjaardag.
Dan heb ik op een gegeven moment ook niets meer te melden en hou mn mond maar, maar eerlijk gezegd is dat zwaar vermoeiend en ik irriteer me er mateloos aan.
Anders zou je je wenkbrauwen ophalen en denken: zoooo, mijn zus heeft het blijkbaar nodig om te scoren
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:13
Veel herkenbaarheid in wat verschillende mensen hier schrijven!
Op de situatie van TO. Mijn moeder en tante hadden zo'n relatie met elkaar met als gevolg dat er ook erg op ons als kinderen werd gelet hoe het met ons ging en werden wij ook (onbewust) als een soort troef ingezet in het schaakspel van wie de beste is. Dus advies aan TO, probeer op alle soorten manieren dit te voorkomen!
Daarnaast. Ik heb 1 broertje en 1 zusje, ik ben de oudste. Onze jeugd was niet makkelijk (gescheiden ouders, migratie, ziekte) maar we zijn daar alle 3 heel anders uit gekomen omdat van ons 3 ook hele andere dingen worden verwacht. Ondertussen zijn we allemaal tussen de 30 en de 40 en wordt t moeilijker. Mijn zusje heeft bijvoorbeeld altijd de behoefte gehad om beter te zijn dan ik. Geen idee waarom. Dus in haar optiek heb ik mijn leven op rolletjes en gaat alles "vanzelf" terwijl ik daar heel hard voor heb gewerkt en nog doe. Ik ben gezegend met een goed stel hersenen en een zonnig karakter (heeft zij beiden minder) wat me geholpen heeft. Wat ooit begon met boosheid omdat ik de havo deed met 2 vingers in mijn neus en zij worstelend t vmbo door kwam, is nu veranderd in "mijn man is 5cm groter dan die van jou, heeft iig een rijbewijs en normale ouders". Héél vermoeiend.
Met mijn broertje kan ik beter door 1 deur maar die maakt nu gewoon keuzes in zijn leven met zeer slechte communicatie daarom heen. Daar kunnen we t gelukkig goed over hebben dus die relatie verbeterd weer
Mijn man heeft ook een ingewikkelde relatie met zijn zus. Omdat we dat beiden hebben, proberen we onze 2 jongens juist erg te helpen/ondersteunen in hun relatie onderling. Gelukkig hebben ze genoeg overlap in leeftijd, interesses en vriendjes dus ik heb goede hoop!
Succes!
Op de situatie van TO. Mijn moeder en tante hadden zo'n relatie met elkaar met als gevolg dat er ook erg op ons als kinderen werd gelet hoe het met ons ging en werden wij ook (onbewust) als een soort troef ingezet in het schaakspel van wie de beste is. Dus advies aan TO, probeer op alle soorten manieren dit te voorkomen!
Daarnaast. Ik heb 1 broertje en 1 zusje, ik ben de oudste. Onze jeugd was niet makkelijk (gescheiden ouders, migratie, ziekte) maar we zijn daar alle 3 heel anders uit gekomen omdat van ons 3 ook hele andere dingen worden verwacht. Ondertussen zijn we allemaal tussen de 30 en de 40 en wordt t moeilijker. Mijn zusje heeft bijvoorbeeld altijd de behoefte gehad om beter te zijn dan ik. Geen idee waarom. Dus in haar optiek heb ik mijn leven op rolletjes en gaat alles "vanzelf" terwijl ik daar heel hard voor heb gewerkt en nog doe. Ik ben gezegend met een goed stel hersenen en een zonnig karakter (heeft zij beiden minder) wat me geholpen heeft. Wat ooit begon met boosheid omdat ik de havo deed met 2 vingers in mijn neus en zij worstelend t vmbo door kwam, is nu veranderd in "mijn man is 5cm groter dan die van jou, heeft iig een rijbewijs en normale ouders". Héél vermoeiend.
Met mijn broertje kan ik beter door 1 deur maar die maakt nu gewoon keuzes in zijn leven met zeer slechte communicatie daarom heen. Daar kunnen we t gelukkig goed over hebben dus die relatie verbeterd weer
Mijn man heeft ook een ingewikkelde relatie met zijn zus. Omdat we dat beiden hebben, proberen we onze 2 jongens juist erg te helpen/ondersteunen in hun relatie onderling. Gelukkig hebben ze genoeg overlap in leeftijd, interesses en vriendjes dus ik heb goede hoop!
Succes!
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:16
Nee niet iedereen weet meteen waar to het over heeft maar hoe minder details hoe minder snel er lezers zijn die het denken te herkennen. Dus ik begrijp wel dat ze het graag vaag wil houden. Overigens vind ik siblings (als enige hier op het forum) wel een mooi woord en gebruik het ook regelmatig.Wombat schreef: ↑10-10-2025 10:07Niemand zegt je om de naam te noemen. Denk je echt dat iedereen weet om wie het gaat als je broer of zus zegt?
Wat dat Centerparcs voorbeeld (en ook de andere voorbeelden - die zie ik nu pas) betreft, dat lijkt me eigenlijk gewoon enthousiasme van een mooie leuke reis waar de kibbeling naar uitkijkt en nu aan moet denken omdat jij over iets vergelijkbaars begon. Dat hoeft echt niet bedoeld te zijn om jou te kwetsen, ik denk dat het onbewust is. Heb je al eens geprobeerd om gewoon eens te zeggen dat je het niet zo leuk vindt?
En nee de sibling doet het vast niet om haar te kwetsen maar erg sympathiek vind ik het ook niet klinken. Zeker niet omdat sibling weet dat haar grote zus het toch al moeilijk heeft. Daar kan ze best rekening mee houden.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:17
Hoe is de relatie met Karel verder? Als ik steeds overruled werd en ik had een goede relatie met mijn Karel dan zou ik echt een keer vragen waar de behoefte vandaan komt mijn verhaal steeds onder te sneeuwen met haar groter/beter/duurder.
Wellicht heeft ze het amper in de gaten, er zijn zoveel mensen die andermans/vrouws verhaal overrulen met heftigere kwalen grotere huizen van de buurman van de neef van zijn collega.
Is de relatie sowieso verstoord dan zou ik er mijn schouders over ophalen. "Leuk dat jullie dat doen, wij zijn al heel blij met Centerparks" en dan is het toch klaar? Of ben je wellicht toch een beetje jaloers op hun luxe? En dat mag hè?
Als je kinderen groter worden krijg jij meer vrijheid. Voor nu een schrale troost maar ik vind het wel een fijn idee dat het leven echt meer vorm kan krijgen en leuker kan worden als je het de tijd geeft.
Ik heb een paar jaar na mijn scheiding een nieuwe relatie gekregen met een man in een superleuke stad. We brengen de weekenden samen door, hebben samen een nieuwe vriendengroep om ons heen gecreëerd en ik geniet enorm van dat deel van mijn leven nu, op mijn ver-in-de-50e.
Prima dat mijn broer een 3e huis gekocht heeft, ik vind mijn eigen leventje veel leuker.
Wellicht heeft ze het amper in de gaten, er zijn zoveel mensen die andermans/vrouws verhaal overrulen met heftigere kwalen grotere huizen van de buurman van de neef van zijn collega.
Is de relatie sowieso verstoord dan zou ik er mijn schouders over ophalen. "Leuk dat jullie dat doen, wij zijn al heel blij met Centerparks" en dan is het toch klaar? Of ben je wellicht toch een beetje jaloers op hun luxe? En dat mag hè?
Als je kinderen groter worden krijg jij meer vrijheid. Voor nu een schrale troost maar ik vind het wel een fijn idee dat het leven echt meer vorm kan krijgen en leuker kan worden als je het de tijd geeft.
Ik heb een paar jaar na mijn scheiding een nieuwe relatie gekregen met een man in een superleuke stad. We brengen de weekenden samen door, hebben samen een nieuwe vriendengroep om ons heen gecreëerd en ik geniet enorm van dat deel van mijn leven nu, op mijn ver-in-de-50e.
Prima dat mijn broer een 3e huis gekocht heeft, ik vind mijn eigen leventje veel leuker.
rooss4.0 wijzigde dit bericht op 10-10-2025 10:18
0.08% gewijzigd
.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:17
Procne schreef: ↑09-10-2025 17:08Even een ander geluid en misschien een spiegel: in hoeverre speelt er jaloezie van jouw kant?
Kan me voorstellen dat het heel frustrerend kan zijn dat bij jouw sibling alles lijkt te komen aanwaaien, terwijl jij overal veel meer moeite voor moet doen. Maar dat kun je je sibling niet aanrekenen. Mag je sibling niet naar Afrika gaan, puur omdat jij dit niet zou kunnen betalen? Of is Afrika niet het probleem, maar het opscheppen daarover? (En dan is het de vraag of het echt opscheppen is, of dat jij dat vooral zo ervaart).
Reden dat ik hier op aansla, is dat ik in mijn familie eenzelfde situatie heb meegemaakt, waarbij Sibling A een heel succesvol bedrijf had, terwijl Sibling B door ziekte amper kon werken. Wanneer Sibling A trots vertelde dat ze een nieuwe winkel had geopend en dat ze daar veel werk in had gestoken, voelde Sibling B dat meteen als een aanval, omdat zij niet zoveel kon werken. Dit heeft uiteindelijk tot een nasty breuk geleid op initiatief van Sibling B.
Natuurlijk kun je wel van je sibling verwachten dat hij/zij ook begrip en interesse in jou toont. En daar kun je hem/haar ook op aanspreken.
Maar je minderwaardig voelen zit vooral in jezelf. Als jij oprecht tevreden zou zijn met je eigen leven, zou je je veel minder aantrekken van wat je sibling doet.
Wat me nu vooral dwars zit is dat ik dus eigenlijk nooit iets kan vertellen zonder dat er een heel verhaal in overtreffende trap overheen komt. Dus uiteindelijk zeg ik dan maar niets, en dat vind ik vervelend, want dan gaat er dus een hele avond voorbij waar ik voor spek en bonen aanwezig ben voor mijn gevoel.
Een oprechte "oh leuk zeg" zonder compleet verhaal daar achteraan zou ook wel eens leuk zijn.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:20
Wat goed dat je dit aanstipt!!miepmans schreef: ↑10-10-2025 10:13Veel herkenbaarheid in wat verschillende mensen hier schrijven!
Op de situatie van TO. Mijn moeder en tante hadden zo'n relatie met elkaar met als gevolg dat er ook erg op ons als kinderen werd gelet hoe het met ons ging en werden wij ook (onbewust) als een soort troef ingezet in het schaakspel van wie de beste is. Dus advies aan TO, probeer op alle soorten manieren dit te voorkomen!
.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:24
Maar zeg jij wel "oh leuk", als je zus vertelt dat hij naar Amerika gaat?Lemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 10:17Wat me nu vooral dwars zit is dat ik dus eigenlijk nooit iets kan vertellen zonder dat er een heel verhaal in overtreffende trap overheen komt. Dus uiteindelijk zeg ik dan maar niets, en dat vind ik vervelend, want dan gaat er dus een hele avond voorbij waar ik voor spek en bonen aanwezig ben voor mijn gevoel.
Een oprechte "oh leuk zeg" zonder compleet verhaal daar achteraan zou ook wel eens leuk zijn.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:29
Lila-Linda schreef: ↑10-10-2025 10:24Maar zeg jij wel "oh leuk", als je zus vertelt dat hij naar Amerika gaat?
.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:31
Maar dit doe je natuurlijk wel zelf.Lemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 10:17Wat me nu vooral dwars zit is dat ik dus eigenlijk nooit iets kan vertellen zonder dat er een heel verhaal in overtreffende trap overheen komt. Dus uiteindelijk zeg ik dan maar niets, en dat vind ik vervelend, want dan gaat er dus een hele avond voorbij waar ik voor spek en bonen aanwezig ben voor mijn gevoel.
Een oprechte "oh leuk zeg" zonder compleet verhaal daar achteraan zou ook wel eens leuk zijn.
Waarom kom je niet voor jezelf op?
Je kunt ook zeggen "Hee, Karel, volgens mij was ik even aan het vertellen. Ik vind het wel lekker als je me even uit laat praten, dan luister ik straks uitgebreid naar jou".
Dat geeft natuurlijk even een awkward moment maar soms moeten mensen echt even geattendeerd worden op het feit dat ze luisteren lastig vinden.
.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:32
Kun je dat dan niet gewoon eens zeggen tegen je kibbeling?Lemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 10:17Wat me nu vooral dwars zit is dat ik dus eigenlijk nooit iets kan vertellen zonder dat er een heel verhaal in overtreffende trap overheen komt. Dus uiteindelijk zeg ik dan maar niets, en dat vind ik vervelend, want dan gaat er dus een hele avond voorbij waar ik voor spek en bonen aanwezig ben voor mijn gevoel.
Een oprechte "oh leuk zeg" zonder compleet verhaal daar achteraan zou ook wel eens leuk zijn.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:50
Dat zijn dingen die voor je sibling makkelijker zullen zijn geweest, maar het kan natuurlijk heel goed (en het is zelfs waarschijnlijk) dat andere zaken bij hun niet zo vanzelf zijn gegaan, maar waar jij geen weet van hebt omdat sibling die niet heeft gedeeld. Of die jou niet zijn opgevallen omdat ze jou eigenlijk best makkelijk afgaan.Lemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 10:10Als je via een bijbaan op je 15e een opleiding kan volgen en daar steeds verder door kan groeien is dat wel makkelijker.
Mijn vriendengroep heeft zich inmiddels in verschillende landen gevestigd, of de wonen aan de andere kant van het land. Super leuk natuurlijk voor ze, maar even een avondje uit is dan niet zo makkelijk. Ik ben bezig met nieuwe mensen leren kennen, maar als je alleenstaande moeder bent die bijna de volledige zorg van de kinderen op zich heeft, dan is dat toch anders dan wanneer je vrienden om de hoek wonen en er een partner thuis is.
Dat soort dingen maken het leven wel makkelijker.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:56
Dat kan een vorm van aftroeven zijn, maar dat hoeft niet. Sommige mensen haken gewoon aan bij wat ze van anderen horen om hun eigen ervaring te delen en dat zien als iets gemeenschappelijks. In het geval van jouw sibling is dat dan een mooiere/duurdere/betere versie, maar wel dat wat ze meemaken. Je kunt daar een keer over praten om aan te geven hoe het voor jou voelt, maar ik zou er niet vanuit gaan dat het als concurrentie bedoeld is omdat dat zo op jou overkomt.Lemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 10:17Wat me nu vooral dwars zit is dat ik dus eigenlijk nooit iets kan vertellen zonder dat er een heel verhaal in overtreffende trap overheen komt. Dus uiteindelijk zeg ik dan maar niets, en dat vind ik vervelend, want dan gaat er dus een hele avond voorbij waar ik voor spek en bonen aanwezig ben voor mijn gevoel.
Een oprechte "oh leuk zeg" zonder compleet verhaal daar achteraan zou ook wel eens leuk zijn.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
vrijdag 10 oktober 2025 om 11:04
Ik lees vooral jaloezie, of frustratie daarover eigenlijk. Broer/zus heeft een ander leven, ander uitgavepatroon en daarbij behorende uitjes etc. Prima verklaring voor de wat afstandelijke band denk ik. De aannames dat het bij hun allemaal makkelijk en vanzelf gaat en het storen aan de succesverhalen duiden daar wel op.
.
vrijdag 10 oktober 2025 om 11:18
Eens met jou en dat er steeds gevallen wordt over één woord vind ik persoonlijk geneuzel. Ik heb ooit ook een topic geopend over mijn sibbling en toen ging het daar ook over. Als je al, zoals TO in een kwetsbare situatie zit en dit hier aankaart zou het wat mij betreft ook daarover moeten gaan. Ieder zijn eigen woordkeus laten.PoesMinoes schreef: ↑10-10-2025 10:16Nee niet iedereen weet meteen waar to het over heeft maar hoe minder details hoe minder snel er lezers zijn die het denken te herkennen. Dus ik begrijp wel dat ze het graag vaag wil houden. Overigens vind ik siblings (als enige hier op het forum) wel een mooi woord en gebruik het ook regelmatig.
En nee de sibling doet het vast niet om haar te kwetsen maar erg sympathiek vind ik het ook niet klinken. Zeker niet omdat sibling weet dat haar grote zus het toch al moeilijk heeft. Daar kan ze best rekening mee houden.
TO, terecht of niet ik snap wel dat het je kwetst als je sibbling je steeds overtroeft maakt eigenlijk niet uit of het echt waar is, jij voelt het zo.
Aan jou dan toch de keus om het zo te laten of er een keer met je sibbling over te hebben. Ik denk alleen niet dat het de door jou gewenste resultaat gaat geven.
Het is wat het is
vrijdag 10 oktober 2025 om 12:06
Ik had dat precies zo met mijn moeder, die dan het uitgebreide en overtreffende verhaal van mijn zus vertelde. De behoefte om mijn moeder te bellen verdween inderdaad. Hier was het niet echt mijn zus die dat zelf deed toen we uit huis waren (en in de kindertijd was het meer op het niveau van het oudste bezoekende kind inpikken als er twee kwamen van precies onze leeftijd, roepen dat ze sneller/beter/... was, enz) . Mijn moeder bleef dat voortzetten toen we volwassen waren. Dodelijk vermoeiend. Als ik aan mijn moeder vertelde dat ik iets had gedaan, had mijn zusje het altijd nóg beter/verder/duurder/indrukwekkender gedaan, en daar dan schijnbaar ook nog laatdunkend over het mindere bij gedaan. Stel ik zou een 5km in 25 minuten gelopen hebben, dan zou mijn moeder meteen melden dat mijn zusje echt een volgens haarzelf hele slechte 5km had gelopen laatst, in 21 minuten. Ik heb overigens nooit terug gecheckt bij mijn zusje, maar ik ben gewoon opgehouden om contact te hebben met mijn moederLemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 09:54Dat is hier ook het geval. Zou misschien mee kunnen spelen. Ik vind het in ieder geval nogal vermoeiend dat als ik zeg dat de kinderen het duiken bij Centerparcs zo leuk vinden omdat ze daar een bad met onderwater aquarium hebben, en er komt als reactie gelijk een verhaal over hun geboekte reis naar een tropische bestemming met kristalhelder water, dan ben ik eigenlijk wel weer klaar met mijn verhaal en verdwijnt de behoefte om wat te vertellen ook wel..
vrijdag 10 oktober 2025 om 12:08
Als je broer lomp en denigrerend gedrag vertoont, vind ik wel dat je daar iets van mag zeggen. Ik lees nergens dat dat gebeurd is, dus allicht is hij zich van geen kwaad bewust.
N.B. Als sibling wordt vervangen door kibbeling, dan zou het topic heten "niets met kibbeling hebben" en dat is wel verwarrend.
N.B. Als sibling wordt vervangen door kibbeling, dan zou het topic heten "niets met kibbeling hebben" en dat is wel verwarrend.
vrijdag 10 oktober 2025 om 12:13
Nee, dat lees ik ook niet. Ik lees eigenlijk zelfs niet eens echt overtroeven of willen overtreffen. De gegeven voorbeelden interpreteer ik meer als iemand die graag over zichzelf praat en snel gesprekken naar zichzelf draait. Persoonlijk vind ik dat wel een tikje irritant, ik ken ook dat soort mensen, maar meer ook niet.ZaphodBeeblebrox schreef: ↑10-10-2025 12:08Als je broer lomp en denigrerend gedrag vertoont, vind ik wel dat je daar iets van mag zeggen. Ik lees nergens dat dat gebeurd is, dus allicht is hij zich van geen kwaad bewust.
Ik lees ook een grote gevoeligheid van to ten opzichte van wat de sibling zegt. Dat zal vast wel ergens vandaan komen. Dat laatste lijkt me eigenlijk het belangrijkste om te onderzoeken.
vrijdag 10 oktober 2025 om 12:14
Ik begrijp dit volledig. Het is geen jaloezie als je je ergert aan een gebrek aan fatsoen bij een ander. Want dat is het, elke keer iemand willen overtreffen en benadrukken dat het bij jou nog Grootser is, het is een eenvoudig gebrek aan wellevendheid.Lemon_Pledge schreef: ↑10-10-2025 10:17Wat me nu vooral dwars zit is dat ik dus eigenlijk nooit iets kan vertellen zonder dat er een heel verhaal in overtreffende trap overheen komt. Dus uiteindelijk zeg ik dan maar niets, en dat vind ik vervelend, want dan gaat er dus een hele avond voorbij waar ik voor spek en bonen aanwezig ben voor mijn gevoel.
Een oprechte "oh leuk zeg" zonder compleet verhaal daar achteraan zou ook wel eens leuk zijn.
Elke keer valt me op hoe zen zoveel forummers zijn. Niets raakt ze, overal zetten ze zich met veel gemak overheen en vanuit hun acceptatie en gelatenheid tonen ze simpele zielen als ik hoeveel fijner het leven is als je niet gekwetst bent. Dat is prachtig allemaal, maar helaas ben ik niet zo perfect. Dus als Ellen niet ophoudt met haar opschepperij of als Dennis niet wil stoppen met kwaken over hoeveel geld hij heeft, dan stoort me dat enorm. Het is niet anders. En het lijkt me ook niet dat de fout bij mij zit: ik ben tenslotte niet de opscheppende onbeleefde hork.
Si abra la puerta hay lobos.
vrijdag 10 oktober 2025 om 12:16
En verder vind ik het ook ontzettend geneuzel om zo te vallen over het woord sibling. Als je dat irritant vindt, prima, maar mensen mogen prima zelf kiezen of ze dat woord gebruiken of niet.
Iedereen weet wat ermee bedoeld wordt, dus wat maakt het uit of je het irritant vindt of niet. Er zijn zoveel woorden die ik stom vind. Zou wat zijn als ik me geroepen voel om dat elke keer te benoemen.
Iedereen weet wat ermee bedoeld wordt, dus wat maakt het uit of je het irritant vindt of niet. Er zijn zoveel woorden die ik stom vind. Zou wat zijn als ik me geroepen voel om dat elke keer te benoemen.
vrijdag 10 oktober 2025 om 12:17
1. TO moet echt aangeven bij haar broer hoe haar reacties overkomenRabarbara schreef: ↑10-10-2025 12:14Ik begrijp dit volledig. Het is geen jaloezie als je je ergert aan een gebrek aan fatsoen bij een ander. Want dat is het, elke keer iemand willen overtreffen en benadrukken dat het bij jou nog Grootser is, het is een eenvoudig gebrek aan wellevendheid.
Elke keer valt me op hoe zen zoveel forummers zijn. Niets raakt ze, overal zetten ze zich met veel gemak overheen en vanuit hun acceptatie en gelatenheid tonen ze simpele zielen als ik hoeveel fijner het leven is als je niet gekwetst bent. Dat is prachtig allemaal, maar helaas ben ik niet zo perfect. Dus als Ellen niet ophoudt met haar opschepperij of als Dennis niet wil stoppen met kwaken over hoeveel geld hij heeft, dan stoort me dat enorm. Het is niet anders. En het lijkt me ook niet dat de fout bij mij zit: ik ben tenslotte niet de opscheppende onbeleefde hork.
2. Maar is het echt opscheppen? Is het aftroeven? Of denkt zus gewoon een gesprek te hebben over hoe ze vakanties invullen? Dat gevoel ligt echt bij TO. En dat gevoel kun je echt wegkrijgen en dat geeft veel rust en een relaxte manier om met je brusjes (/ouders/vrienden/collegas) om te gaan
vrijdag 10 oktober 2025 om 12:18
Een familielid van mij heeft dit geprobeerd met ons beider kinderen. Daar heb ik heel hard stelling in genomen. Dat leverde een ongezellige Kerstviering op, maar het is niet anders. Kinderen vergelijken is voor niemand een goed idee. Familielid probeert het overigens nog steeds wel, maar dan kap ik het af.miepmans schreef: ↑10-10-2025 10:13Veel herkenbaarheid in wat verschillende mensen hier schrijven!
Op de situatie van TO. Mijn moeder en tante hadden zo'n relatie met elkaar met als gevolg dat er ook erg op ons als kinderen werd gelet hoe het met ons ging en werden wij ook (onbewust) als een soort troef ingezet in het schaakspel van wie de beste is. Dus advies aan TO, probeer op alle soorten manieren dit te voorkomen!
Het is ook ingegeven door onzekerheid, natuurlijk. Maar daarom steekt het niet minder.
Si abra la puerta hay lobos.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
