onaardig of overdijf ik?

28-05-2009 12:44 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben onlangs geopereerd en ben nu al een tijdje thuis om te herstellen. Ik heb een vriendin/ collega die al die tijd niets heeft laten horen. Niets vóór de operatie (sterkte wensen oid) en ook niet erna. We zijn geen beste vriendinnen maar wel erg goede collega's. Spreken wel eens af buiten werktijd, bellen ook met elkaar buiten werktijd (lange gesprekken) en bespreken veel persoonlijke dingen met elkaar. Ze weet alles van mijn operatie en ook dat er ik er erg tegen op zag. Haar vriend woont bij me om de hoek en ze fiets regelmatig door mijn straat. Het raakte me enorm dat ik niets heb gehoord. Wel van andere collega's waar ik minder close mee ben. Nu krijg ik net via de werkmail een kort mailtje met de vraag hoe het gaat en dat ze me mist. Ik ben eigenlijk gekwetst dat 't bijna twee weken na de operatie is dat ik iets hoor.



Ik heb geen zin om hier op te reageren en voel me eerlijk gezegd beetje afgewezen/ tekort gedaan. Heb van een aantal mensen van wie ik 't totaal niet verwachtte juist heel lieve reacties en hulp gehad maar omdat ik met haar best close ben verwacht ik wel iets en dan is 't zolang stil. Vind zo'n mailtje via werk ook beetje mager. Is het onterecht om hier gepikeerd over te zijn? Moet ik 't laten voor wat 't is of kan ik iets van mijn teleurstelling laten blijken?
Je zou haar terug kunnen mailen dat je het jammer vindt dat je nu pas iets van haar hoort. Of even bellen. Misschien is er in haar leven wel iets gebeurd waardoor ze er niet aan toe kwam. Weet jij veel.
Sja..

Het blijft je collega he, niet een vriendin.

Ik snap je heel goed hoor, heb ook wel met dat bijltje gehakt. Inmiddels de ervaring dat 'uit het oog uit het hart' regelmatig voorkomt.



Maak je er niet te druk om, stuur een mailtje terug dat je blij bent iets van haar te horen, en daar zou ik het bij laten, iig niet laten blijken dat je teleurgesteld bent, je moet later wel weer met mekaar werken, dus de sfeer gezellig houden is mss wel een pré.
Alle reacties Link kopieren
Als het iemand is die je niet alleen op het werk ziet, maar ook uren mee aan de telefoon hangt en dingen met elkaar deelt, ook je angsten voor je operatie... en je gaat ook na werktijd met elkaar om en je hoort niets na de operatie.... dan zou ik er klaar mee zijn.. let wel, met de vriendschappelijke kantjes aan het collega zijn. Ze kan dan gewoon 's morgens een kop koffie van me krijgen op kantoor, maar niet meer eentje bij me thuis.



Interesse tonen is zo makkelijk.... maar wordt makkelijk vergeten.. ik haat dat. Daar kan ik niets mee. Althans, misschien wilt zij er verder ook niets mee dan het collega zijn... maar dan nog.... dan nog.
DTEEZ!
Heb ook zoiets aan de hand gehad. Ik vertel bepaalde dingen nu niet meer op het werk (motto is nu idd: werk is werk) en misschien nog belangrijker: ik hoef al hun verhalen ook niet meer aan te horen, desgewenst laat ik dat ook weten.



Werk is werk en thuis is thuis.
Alle reacties Link kopieren
It is what it is. Zij is in jouw ogen onattent en nu ben je gekrenkt. Tja, ik kan niet voor haar invullen waarom ze na 2 weken een mailtje stuurt, maar ze heeft je nu wel een mailtje gestuurd waaruit blijkt dat ze aan je denkt. Soms ben ik super-attent, en soms is het zo druk dat er dingen bij inschieten. Ik zou haar daar niet over aanspreken. Maar je kunt wel bellen of terugmailen dat je het heel leuk zou vinden als ze lekker bij je op de thee of koffie komt!
Alle reacties Link kopieren
Vergelijken met anderen is altijd een beetje gevaarlijk. De een denkt wel aan dat soort dingen, de ander niet. Dat hoeft niet per se iets te zeggen over de mate van vriendschappelijke en oprecht warme gevoelens.



Als ze een leuke collega en een leuke werkvriendin is, zou ik daar blij mee zijn en haar mail waarderen. Je hebt nl kans dat als je drie dagen samenwerkt, je weer precies weet waarom het wel zo goed voelt. Zo niet, dan zie je dat dan wel weer en handel je er dan naar.



Mensen voldoen niet altijd aan je verwachtingen. Hoort erbij. Het zegt verder niet altijd zoveel over hoe waardevol contacten kunnen zijn .
Alle reacties Link kopieren
Het is dus wel wat meer dan alleen collega. We gaan vriendschappelijk met elkaar om, lopen alleen niet de deur bij elkaar plat. Ik ben ook zeker niet van plan om problemen te schoppen. Maar merk wel dat ik teleurgesteld ben...



Uit het oog uit het hart snap ik als je elkaar echt uit t oog verliest. Maar daar van is hier geen sprake. Ik kom volgende week gewoon weer terug.



Wat jij zegt Pammie is wel een goede. Al merk ik ook dat ik 't eng vind, wil ook geen beslag op iemand leggen of iemand dat gevoel geven.
Ik vind dat als je een operatie hebt gehad of iets ernstigs hebt meegemaakt en iemand laat pas na twee weken iets horen, dat dat (voor) mij heel veel zegt over hoe waardevol dat contact is.
Alle reacties Link kopieren
Dat ze niets van zich heeft laten horen wil niet bij voorbaat zeggen dat ze het niet belangrijk vindt. Ik ben ook vreselijk onattent met dit soort dingen, vergeet ook altijd te bellen e.d.

Het feit dat ze nu mailt dat ze je mist, wil i.m.o toch wel zeggen dat ze aan je gedacht heeft.

Als het je hoog zit, zou ik zeggen dat je het jammer vindt, maar ik zou er geen halszaak van maken.
The time is now
Alle reacties Link kopieren
Eens met Feliciaatje. Iedereen is anders en je weet niet waarom zij niks heeft laten horen.



Ik ben 2 maanden geleden ook onverwacht in het ziekenhuis gekomen en had een beetje hetzelfde als jij: de mensen van wie je het niet verwacht doen dingen die veel voor je betekenen en de belangrijkere mensen minder. Ik werd daar ook onzeker over de relatie van.



Later hoorde ik van diegene dat zij het heel moeilijk had gevonden omdat ze zich liet meetrekken (ze was erbij toen ik een ongeluk kreeg) en daar helemaal overstuur door was; zij had juist even die afstand nodig om zelf niet helemaal door het lint te gaan.



Zeg niet dat dit ook bij jou zo is, maar bedenk gewoon dat er altijd wat anders kan zijn dan je nu denkt.

Als je dat wilt weten, wat en waarom, dan zou ik het gewoon vragen.
Alle reacties Link kopieren
het is inderdaad waar.... ik ben altijd wel attent. Ik schrijf dingen op die gebeuren met vrienden. Dan herinner ik het me en vraag ze (persoonlijk, mail, sms, telefoon afhankelijk wie en hoe de situatie is).. dat vind ik zelf ook fijn. Als iemand met mij bespreekt dat ze heel nerveus is voor een operatie, kan ik me niet voorstellen dat ik niets van me zou laten horen na de operatie. Al is het gewoon een kaartje.....



Maar dat is vanuit mijn beleving... en dan is het al snel teleurstellend
DTEEZ!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het persoonlijk een beetje raar. Ook als er van haar kant iets tussen is gekomen had ze dat kort in het mailtje kunnen zetten. Iets van: "e.e.a. is gebeurd, vertel ik je later wel".

Dat je een beetje teleurgesteld bent begrijp ik, maar ik zou er niet naar handelen. Misschien is het beter om te wachten tot je weer aan het werk bent en dan kijken of er wezenlijk iets tussen jullie veranderd is.
Helemaal eens met Djoels...
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het wel logisch dat je gekrenkt bent en snap je reactie dat je geen zin hebt om te reageren. Maar ik zou toch een mailtje terug sturen om aan te geven dat je het jammer vind dat ze pas na twee weken iets van zich laat horen. Gewoon vriendelijk maar wel eerlijk. Misschien heeft ze een goede reden. En zo niet, dan weet je dat ook weer. Dan kan het ook niet zo onuitgesproken tussen jullie in blijven hangen, want dat is ook vervelend op het werk.
Alle reacties Link kopieren
Ze mailde dat ze van een andere collega (die dus wel regelmatig informeert) dat t nog niet zo goed met me ging en dat ze dat sneu voor me vindt en dat ze me mist. Op zich dus lieve woorden, alleen komt het voor mijn gevoel zo laat. En ja, wat je zegt Fleurtje, heb ook zoeits van: het zegt dus blijkbaar iets over hoe waardevol ons contact is. Dus heb ik ook geen behoefte meer om intieme dingen te delen. En dus eigenlijk ook niet om nu te antwoorden op de mail met zeggen hoe 't met me is en van alles vertellen over de operatie. Als ze dat wilde weten dan had ze toch eerder geinformeerd?



Maar wat Pammie zegt, dat ze zelf mss ook wel dingen heeft meegmaakt (weet dat ze een zieke vader heeft) kan natuurlijk. Misschien moet ik niet te snel conclussies trekken?
Alle reacties Link kopieren
Dat heb ik met bepaalde dingen ook Djoels. Zeker als ik weet dat mensen nerveus zijn over dingen of zich zorgen maken ed. Met andere dingen ben ik weer vreselijk vergeetachtig. Verjaardagen, andere belangrijke data, hopeloos. Dat betekent niet dat ik niets om die mensen geef, hooguit dat ik een chaoot ben, bepaalde dingen zelf volslagen onbelangrijk vind en dat dus ook snel uit het oog verlies bij anderen .



Ik vind het geen probleem. Vroeger wel, dan kon ik echt teleurgesteld zijn over sommige dingen. Ik zei het dan niet (nogal een binnenvetter) en dan merkte ik dat het contact nog net zo fijn en leuk was. En dat is me dan eigenlijk veel meer waard. Met sommige mensen deel ik dit, met andere dat, sommige mensen vinden bepaalde dingen die ik belangrijk vind ook belangrijk, anderen weer niet maar die hebben vaak weer oog voor andere zaken.



Dus mijn uitgangspunt is tegenwoordig: als het goed voelt, zit het goed. Ook als ik soms merk dat aan bepaalde verwachtingen niet voldaan wordt, door mijzelf of door een ander.
Alle reacties Link kopieren
Dat ze twee weken niets heeft laten horen, betekent natuurlijk niet dat ze al twee weken niet aan je gedacht heeft! Wellicht heeft ze op het werk wel regelmatig via anderen gehoord hoe het met je gaat. Neemt ze zich dagelijks voor om er nu écht even ruim de tijd voor een mail/telefoontje te nemen... maar eerst nog even dit, en dat, en het volgende dat accuut om aandacht vraagt. Zo gaat het bij mij nogal eens, zonder dat het in mijn hoofd opkomt dat de ander zich inmiddels wel verwaarloosd begint te voelen...



Ik zou haar vooral terugmailen dat je haar ook mist en dat je het leuk zou vinden als ze eens afstapt als ze voorbij fietst.

Verwijten heeft geen zin. Positief benaderen is meestal een betere stimulans.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor jullie antwoorden. Ik ben ook een stuk attenter. Weet dat ik al met chocola of fruit bij haar op de stoep had gestaan. En ik verwacht dat ook absoluut niet van haar, maar verwachtte wel iets meer dan dit. Hoewel uit onverwachte hoek er een aantal hele lieverds zijn geweest die idd bij mij op de stoep stonden met bloemen en chocola. En mensen die regelmatig even smsen/ bellen. Zo lang niets en dan alleen een mailtje is zo mager dan.



Maar goed, ik zal idd even antwoorden hoe 't met me gaat en ook zeggen dat ik 't een beetje jammer vind dat ik nu pas wat hoor. Dan hoor ik wel wat ze zegt. Ik maak er zeker geen halszaak van. Maar merkte toch dat 't me stak en dan twijfels krijg over het verdere contact. Is mss wel beter dan 't tussen ons in te laten staan en alleen afstand te nemen.
Alle reacties Link kopieren
ach mensen die iets laten horen om het laten horen, daar kan ik niets mee. De kerstkaartjes b.v. die ieder jaar worden gestuurd door de 'hele vage kennissen'.... die hoef ik niet. Ik wil dat iemand mij een kaartje stuurt als ik dat nodig heb op dat moment, (vervang kaartje door bellen, smssen, mailen, langskomen, etc. etc.)



Ik kan gewoon niet geloven dat als je een goed contact hebt met iemand en niet alleen zakelijk maar ook privé, als je dan hoort via een andere collega dat het niet zo goed met haar gaat, dat je dat niet laat weten. Jemig, met smssen van tegenwoordig heb je in een seconde een bericht gestuurd, je hoeft niet eens meer naar de bruna en het postkantoor...
DTEEZ!
Alle reacties Link kopieren
ach mensen die iets laten horen om het laten horen, daar kan ik niets mee. De kerstkaartjes b.v. die ieder jaar worden gestuurd door de 'hele vage kennissen'.... die hoef ik niet. Ik wil dat iemand mij een kaartje stuurt als ik dat nodig heb op dat moment, (vervang kaartje door bellen, smssen, mailen, langskomen, etc. etc.)



Ik kan gewoon niet geloven dat als je een goed contact hebt met iemand en niet alleen zakelijk maar ook privé, als je dan hoort via een andere collega dat het niet zo goed met haar gaat, dat je dat niet laat weten. Jemig, met smssen van tegenwoordig heb je in een seconde een bericht gestuurd, je hoeft niet eens meer naar de bruna en het postkantoor...
DTEEZ!
Alle reacties Link kopieren
Kan het zijn dat zij met meer collega's zo intensief omgaat als ze met jou deed/doet? Misschien is ze een persoon die makkelijk dingen deelt, waardoor het al gauw exclusiever voelt maar het voor haar misschien niet is? Ik heb ook collega's die dingen delen waarvan ik denk... 'ok, vertel jij dat op je werk?', maar zo iemand zie ik dan buiten het werk om helemaal niet.



Los daarvan is het vervelend als je iets als een operatie moet ondergaan, het is voor jou behoorlijk spannend en voor een ander dan blijkbaar niet. Pas op dat je er niet in blijft hangen. Dit is nu zo gebeurd, probeer een weg met haar in te slaan die voor jou goed voelt.
Alle reacties Link kopieren
Hmmm, misschien heb jij ook wel gelijk starlight. En is dat beter ipv te uitten dat ik 't jammer vind.



Haar mail was immers wel lief.



Wat jij zegt felicitaatje is ook wijs. Het is mss niet verstandig om teleurgesteld te zijn. Maar zo voelt 't wel. Hoe heb jij dat aangepakt?
Alle reacties Link kopieren
Communicatie is altijd beter dan het tussen je in laten staan! Maar het gaat er om hoe je het formuleert. Ik zou dus niet zeggen: ik dacht dat onze relatie meer waard was (of iets in die trant), maar: joh, ik merk dat ik ons contact heel erg waardevol vind, ik heb je echt gemist tijdens deze herstelperiode! Alles ok met je?
Alle reacties Link kopieren
quote:Syncope schreef op 28 mei 2009 @ 13:22:

Kan het zijn dat zij met meer collega's zo intensief omgaat als ze met jou deed/doet? Misschien is ze een persoon die makkelijk dingen deelt, waardoor het al gauw exclusiever voelt maar het voor haar misschien niet is?





Los daarvan is het vervelend als je iets als een operatie moet ondergaan, het is voor jou behoorlijk spannend en voor een ander dan blijkbaar niet.



Zou kunnen dat het voor mij exclusiever voelt dan voor haar. Daar begin ik nu dus ook over na te denken. Het is zeker zo dat ze ook met een paar anderen close is. Maar dat ben ik ook. Dat hoeft dan interesse rondom iemands operatie toch niet in de weg te staan? En van die andere collega's hoorde ik wel regelmatig wat, of die kwamen zelfs langs.



En natuurlijk beleeft een ander het anders. Maar again, dat hoeft interesse/ betrokkenheid of een beetje steun toch niet in de weg te staan?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven