Relaties
alle pijlers
Onvruchtbaar, wanneer te vertellen ?
maandag 12 oktober 2009 om 14:32
Hallo,
Ik ben door een vervelende ziekte onvruchtbaar geworden. Ben nu een tijdje single en plots stapelverliefd op een hele leuke man. We hebben het erg leuk samen en gisteren begon hij opeens over kinderen. Hij wilde heel graag kindjes met mij zei hij. Ik schrok een beetje van zijn opmerking en vertelde hem toen dat ik helaas geen kinderen kan krijgen. Hij werd daarop boos en zei dat ik hem dat eerder had moeten vertellen.
Maar wat is dan het juiste moment (in een beginnende relatie) om zoiets te vertellen ?
Ik ben door een vervelende ziekte onvruchtbaar geworden. Ben nu een tijdje single en plots stapelverliefd op een hele leuke man. We hebben het erg leuk samen en gisteren begon hij opeens over kinderen. Hij wilde heel graag kindjes met mij zei hij. Ik schrok een beetje van zijn opmerking en vertelde hem toen dat ik helaas geen kinderen kan krijgen. Hij werd daarop boos en zei dat ik hem dat eerder had moeten vertellen.
Maar wat is dan het juiste moment (in een beginnende relatie) om zoiets te vertellen ?
dinsdag 13 oktober 2009 om 10:29
quote:witteorchidee schreef op 13 oktober 2009 @ 10:21:
[...]
ik ben 32 jaar en wil héél graag kinderen, jammer genoeg heb ik nog nooit een relatie gehad en dus nog niet de kans gekregen. Dus om zo maar aan te nemen dat iemand van in de dertig zonder kinderen er waarschijnlijk ook geen wil, is misschien wel wat kort door de bocht.
ik heb ook geen relatie, maar als het hebben van 'n kind mijn levenswens was geweest, dan had ik mij toen ik begin 30 was wel laten bezwangeren: vaak komt de verzorging van 'n kind toch grotendeels op de vrouw neer ook binnen 'n relatie, dus geen relatie hebben moet geen belemmering zijn
quote:Er zullen inderdaad mensen zijn die gewoon om aan 'de norm' te voldoen aan kinderen beginnen ... Je uitspraak dat er ' gelukkig mensen zijn die er bewust voor kiezen om ze niet te nemen', vind ik wel ver gaan. Ben je tegen mensen die kinderen willen ?Ik ben niet tegen mensen die kinderen willen, maar ik ben wel gelukkig met 't feit dat ik veel mensen om mij heen heb die net als ik geen kinderen willen. Voor mensen die niet tegen kleine kinderen kunnen zoals ik is het namelijk erg fijn om vrienden te kunnen vinden die ze ook niet hebben.
[...]
ik ben 32 jaar en wil héél graag kinderen, jammer genoeg heb ik nog nooit een relatie gehad en dus nog niet de kans gekregen. Dus om zo maar aan te nemen dat iemand van in de dertig zonder kinderen er waarschijnlijk ook geen wil, is misschien wel wat kort door de bocht.
ik heb ook geen relatie, maar als het hebben van 'n kind mijn levenswens was geweest, dan had ik mij toen ik begin 30 was wel laten bezwangeren: vaak komt de verzorging van 'n kind toch grotendeels op de vrouw neer ook binnen 'n relatie, dus geen relatie hebben moet geen belemmering zijn
quote:Er zullen inderdaad mensen zijn die gewoon om aan 'de norm' te voldoen aan kinderen beginnen ... Je uitspraak dat er ' gelukkig mensen zijn die er bewust voor kiezen om ze niet te nemen', vind ik wel ver gaan. Ben je tegen mensen die kinderen willen ?Ik ben niet tegen mensen die kinderen willen, maar ik ben wel gelukkig met 't feit dat ik veel mensen om mij heen heb die net als ik geen kinderen willen. Voor mensen die niet tegen kleine kinderen kunnen zoals ik is het namelijk erg fijn om vrienden te kunnen vinden die ze ook niet hebben.
dinsdag 13 oktober 2009 om 10:42
dinsdag 13 oktober 2009 om 11:44
Wat ik me afvroeg is hoe diepgaand jullie relatie was als je gezondheidsproblemen en de oorzaak daarvan nooit ter sprake is gekomen. En als dat wel zo is geweest dan wist die man toch ook dat je geen baarmoeder meer hebt. Ik vind dat je het op het goede moment hebt verteld.
Wel heel erg jammer voor je dat deze man niet met je verder wil. Je moet je daardoor niet minder gaan voelen. Hij was gewoon niet de juiste voor je. En straks vind je een veel leukere vent die je wel accepteerd zoals je bent.
Maar ik vind ook niet dat je het hem kunt verwijten, hij ziet zijn toekomst niet met jou. Dat het nu door de kinderloosheid komt, doet niet af van het feit dat er ook andere relaties stuk gaan op iets waar mensen zelf niets aan kunnen doen. Het is zijn keuze en die moet je respecteren hoe hard dat ook is.
Wel heel erg jammer voor je dat deze man niet met je verder wil. Je moet je daardoor niet minder gaan voelen. Hij was gewoon niet de juiste voor je. En straks vind je een veel leukere vent die je wel accepteerd zoals je bent.
Maar ik vind ook niet dat je het hem kunt verwijten, hij ziet zijn toekomst niet met jou. Dat het nu door de kinderloosheid komt, doet niet af van het feit dat er ook andere relaties stuk gaan op iets waar mensen zelf niets aan kunnen doen. Het is zijn keuze en die moet je respecteren hoe hard dat ook is.
dinsdag 13 oktober 2009 om 12:29
quote:Sept16 schreef op 12 oktober 2009 @ 15:37:
Dat is ook de reden waarom ik zijn reactie ergens ook wel begrijp Sjaak71.
Maar om op de eerste date te gaan zeggen "ehh..voor je verliefd op me word moet ik je even zeggen dat ik door een rottige ziekte als kanker geen baarmoeder meer heb dus mocht je een kinderwens hebben dan toedeledoki"
Ik mag toch hopen dat iemand verliefd word op mij en niet op mijn baarmoeder.
Laatste zin klinkt dan misschien wel strijdbaar maar ik voel me nu meer alsof ik iets goeds kapot heb gemaakt door er niet eerder over te zijn begonnen.
Lieve Sept,
Blijkbaar was de relatie niet zodanig ontwikkeld dat jouw ziekte en de gevolgen besproken zijn. Blijkbaar was de vertrouwensband nog niet zover ontwikkeld. Ik zou persoonlijk een levensbedreigende ziekte die in het verleden een grote impact heeft gehad en een grote impact heeft op de toekomst wel eerder delen met iemand waarmee je verder wilt. Vier maanden vind ik dan best lang, hoe weinig je elkaar ook ziet.
Ik denk niet dat er schuldigen zijn in deze situatie. Je hebt het gezegd op een moment dat jij voelde dat dat kon. Dat hij teleurgesteld is vind ik wel begrijpelijk. En dat jij ook teleurgesteld bent ook. En het is niet zo dat hij niet genoeg van je houdt, liefde en kinderwensen zijn twee losstaande dingen. Ik leef met jullie beiden mee.
Sterkte Max
Dat is ook de reden waarom ik zijn reactie ergens ook wel begrijp Sjaak71.
Maar om op de eerste date te gaan zeggen "ehh..voor je verliefd op me word moet ik je even zeggen dat ik door een rottige ziekte als kanker geen baarmoeder meer heb dus mocht je een kinderwens hebben dan toedeledoki"
Ik mag toch hopen dat iemand verliefd word op mij en niet op mijn baarmoeder.
Laatste zin klinkt dan misschien wel strijdbaar maar ik voel me nu meer alsof ik iets goeds kapot heb gemaakt door er niet eerder over te zijn begonnen.
Lieve Sept,
Blijkbaar was de relatie niet zodanig ontwikkeld dat jouw ziekte en de gevolgen besproken zijn. Blijkbaar was de vertrouwensband nog niet zover ontwikkeld. Ik zou persoonlijk een levensbedreigende ziekte die in het verleden een grote impact heeft gehad en een grote impact heeft op de toekomst wel eerder delen met iemand waarmee je verder wilt. Vier maanden vind ik dan best lang, hoe weinig je elkaar ook ziet.
Ik denk niet dat er schuldigen zijn in deze situatie. Je hebt het gezegd op een moment dat jij voelde dat dat kon. Dat hij teleurgesteld is vind ik wel begrijpelijk. En dat jij ook teleurgesteld bent ook. En het is niet zo dat hij niet genoeg van je houdt, liefde en kinderwensen zijn twee losstaande dingen. Ik leef met jullie beiden mee.
Sterkte Max
