Onzeker van verliefdheid

Dat is herkenbaar. Verliefdheid heeft héééle leuke kanten, maar het maakt je mij ook waanzinnig soms.



Ik heb de ergste onzekerheden nu na een maand of 10 wel opzij kunnen zetten, maar soms komen ze nog steeds even om de hoek kijken. Ik voel me geweldig als hij bij me is, maar ik voel me soms ellendig als ik hem weer een tijd moet missen.



Ik kan je geen tips geven. Probeer er van te genieten dat je iemand gevonden hebt die zulke sterke gevoelens in je los maakt, ook al zijn dat af en toe gekmakende gedachtes/gevoelens. Het is wederzijds, je weet (rationeel) dat hij jou net zo leuk vindt als jij hem... hoe onmogelijk dat soms ook mag lijken.



Pff.. Verliefdheid, een bijzondere ziekte

Het is het wachten en lijden waard denk ik, Noworries,

Je moet ergens doorheen daag die angstige delen in zelf uit om er sterker uit te komen verleg je aandacht..heb vertrouwen. Verwacht het beste..De beloning is zoet.

Zoeter dan die voorgaande relaties die toch uiteindelijk niet standhielden.

Ik ken het heel goed ik ben zo bang geweest elke keer ik maakte het dan zelfs maar uit om er van af te zijn.

maak die fout niet handel niet vanuit je emoties die aan je angsten gelinkt zijn.

Angst is een slechte raadgever. Hij is verliefd zegt hij dan moet je dat maar gewoon aannemen.

Jij bent verliefd..wat is het probleem eigenlijk! Kom op je verdient het.

quote:Noworries schreef op 01 juni 2009 @ 11:31:

Normaal schrijf ik onder een andere nick maar wil graag wat onafhankelijk advies, daarom even deze nick aangemaakt. Ook omdat ik anders altijd over kom als vrouw van de wereld...



Ik ben een vrouw van begin 30 en heb 2 vaste relaties gehad van een aantal jaar. Ik ben nu sinds 2,5 jaar vrijgezel en heb een aantal los vaste vriendjes gehad in die tijd. Nu ben ik voor het eerst sinds al die tijd tot over mijn ooooooren verliefd. In mijn herinnering was verliefd zijn het mooiste wat er is, maar nu? Ik vind het echt verschrikkelijk! Ik word er zo ontzettend onzeker van!! Ik krijg genoeg bevestiging van hem, als we elkaar zien. Hij is ook verliefd op mij en laat dat ook merken. Ik vind dat liefde is: Geven zonder verwachtingen. En daar streef ik naar. Hij is de laatste tijd een aantal keer naar het buitenland geweest voor zijn werk en als ik dan een paar dagen niks van hem hoor dan speelt mijn hoofd spelletjes met mij. Ik kan heel goed relativeren, ik weet dat hij het druk heeft enzenz... Ik vertrouw daar op. Maar mijn gevoel is in paniek! Stel dat hij mij nou niet zo leuk vind als ik hem? Nu ik dit weer opschrijf is mijn volgende gedachte meteen alweer: Doe niet zo stom, hij vind je leuk, hij laat merken dat hij je leuk vind (heeft me zelfs al aan zijn moeder voorgesteld). Maar toch kom ik niet van dat onzekere gevoel af. Ik vind hem zo leuk dat ik bang ben dat het allemaal straks weer over is, dat het als een zeepbel uit een klapt. Jaren lang heb ik een muurtje om me heen gehad, lekker veilig, niemand kon me meer raken. Dat muurtje is nu totaal weg! En ik ben een bang vogeltje. Als we samen zijn geniet ik vol op, maar als we niet samen zijn, als ik langer dan een paar dagen niks van hem hoor word ik bijna gek! Wie IS deze vrouw? Kom op zeg.. Dit ben ik niet en dit wil ik ook helemaal niet zijn. Ik probeer te accepteren dat dit gevoel er bij hoort, dat het vanzelf wel over gaat als we elkaar langer kennen. Ik ben geen puber meer maar zo voelt het wel. Ik twijfel of ik me ooit eerder zo heb gevoeld, zelfs niet zo toen ik mijn ex man ontmoette. Maar misschien juist omdat ik ouder ben en beter weet wat ik wil, dat ik ervaringen heb met verbroken relaties (mijn keuze), dat ik daarom zo bang ben om te verliezen wat ik nu heb?



Ik denk altijd bij mezelf, en dat zeg ik ook altijd tegen vriendinnen in dezelfde situatie: Je moet de zekerheid uit je zelf halen! Dat is wat ik wil!! Maar hoe doe ik dat??

Maar ik zit er nu toch echt over te denken om hem te vertellen dat ik zo onzeker ben. Maar wat schiet ik daar dan mee op? Ik wil niet dat hij rekening met mij gaat houden want ik wil dat hij zich vrij voelt in deze relatie en ik wil geen blok aan zijn been zijn.



Zo te lezen heb ik echt te veel tijd om na te denken!

Bedankt voor het lezen en ik hoor graag hoe jullie hier tegen aan kijken.



Groetjes



Liefde is geven zonder verwachtingen? Hoe kom je daar nou bij? Het minste wat je mag verwachten van je geliefde is toch wel dat hij zich als zodanig gedraagt. Het lijkt me getuigen van een gezonde mate van zelfrespect als je ten opzichte van je partner net zulke hoge verwachtingen koestert als je van jezelf doet. Dat betekent dus ook dat je mag verwachten, wensen en eisen dat hij rekening met jou houdt. Volledige vrijheid bestaat niet in een relatie. Als jij oprecht in het leven wilt staan dan is het zo af en toe noodzakelijk om je kwetsbaar op te stellen. Als het goed is zal dat leiden tot verdieping van je relatie.



Vergeet die semi-romantische tegelwijsheden dus maar.

Ik weet wat je bedoeld, die onzekerheid dat je hem misschien kwijtraakt en dat je dan met zoveel pijn zit. Maar, ik geloof niet dat je gelukkig wordt als je alsmaar angstig af zit te wachten en sluit je vooral niet af! Een relatie betekent vertrouwen, dus vertrouw hem ook dat hij voor jou heeft gekozen en er iets moois an wil maken. Op dit moment weet ik ongeveer een week dat mijn vriend vreemd is gegaan, maar na enkele zeer goede gesprekken heb ik tegen hem gezegd, een relatie is niets waard als je elkaar niet kunt vertrouwen. Jij hebt mij gezegd dat je een ongelofelijke fout hebt gemaakt, dan zeg ik jou, dat ik je weer vertrouw.

Ja, ik zet daarmee best veel op het spel, geef mezelf altijd volledig, maar ik geloof dat je daarmee meer bereikt dan je terug te trekken.

Nu kan een relatie natuurlijk altijd fout lopen etc. maar goed, als je daar gelijk al vanuit gaat, dan kun je beter maar gelijk kappen niet?

Ik zou zeggen, geniet van je verliefdheid, heb een beetje meer vertrouwen in je vriend, probeer niet voor hem te denken, stel je naar hem niet te aanhankelijk op, maar wees open etc. Natuurlijk, als je je onzeker voelt, kun je hem dat toch wel vertellen? Wie weet voelt hij zich ook onzeker ten opzichte van jou. je kunt nooit weten wat een ander denkt voordat je het die ander gevraagd hebt.



Een beetje warrig verhaal geloof ik, en volgens schrijf ik wat ik wil zeggen ook niet al te duidelijk op, maar dit kwam even zo in me op.

Het is heel normaal om juist in het prille begin wel eens onzeker te zijn. Jullie kennen elkaar net/ leren elkaar nog kennen. Dan kan het nog alle kanten op.



Als iemand voor je gaat merk je dat echt wel. Dan hoef jij je onzekerheid dus helemaal niet zo'n belangrijke plaats te geven als je nu doet. Dan kun je het afdoen als een normale, menselijke emotie die vanzelf wel verdwijnt naarmate jullie relatie vordert.

Merk je daarentegen dat hij twijfelt, en komt die onzekerheid daaruit voort, dan zou ik zeggen; bedenk voor jezelf of je hier wel zin in hebt of dat je iemand wil die helemaal voor je wil/kan gaan.



Zelf had ik in het begin van mijn relatie ook wel eens onzekerheid, maar dat kwam echt niet door hem. Dat hij voor me gaat kon een blinde koe zelfs zien, en toch heb ik me weleens afgevraagd of hij me net zo leuk vond als ik hem. Waarom? Geen idee, misschien inderdaad omdat het ook wel een minder leuk idee is dat het kan stoppen. Ik heb dat zelf steeds gerelativeerd door te bedenken; Natuurlijk vind hij me geweldig, waarom niet, anders was hij ook echt niet bij me, en als hij het niet meer ziet zitten dan is er nog geen man overboord. Zonder hem heb ik het ook leuk, dus daar kom ik dan ook wel weer overheen. En weet je, dat scheelt, en we hebben het nog steeds erg leuk samen.



En misschien helpt het je wel om te bedenken dat hij ook zijn onzekere momenten zal hebben. En dat mag toch ook?

Stop dus geen energie meer in die gedachten die af en toe op komen zetten, en richt je op wat goed gaat en wat het nou voor jullie zo leuk maakt. Dus zwijmel lekker weg daarover, in plaats van te gaan doemdenken. Als hij niet meer met je wil zijn, dan is het tijd om je daar mee bezig te houden. Nu nog niet.

Als jij het niet te zwaar maakt, wordt het niet te zwaar en verdwijnt het vanzelf wel.

Onzekerheid zit in bijna alle mensen, dit is door de maatschappij zo gegroeid omdat uiterlijk in de loop der jaren steeds belangrijker is geworden,



Onzekerheid staat erg dicht bij verliefdheid, want hier wordt je geconfronteerd met, vind zij/hij mij echt leuk en daar wordt je dus onzeker van. Wij als mens zijn ons dus bewust van het feit dat we op uiterlijk en karakter worden beoordeeld door de persoon die je leuk vind, hierdoor wordt je onzeker.



Vooral lekker jezelf blijven en hij moet je maar accepteren zoals je bent. En praat er eens met hem over. Dat kan nooit geen kwaad. Zo leert hij ook jou beter kennen. En zijn reactie kan je nog eens goed doen. Succes!

He noworries, leuke nick trouwens. Vlgns mij hoort dat er gewoon bij, die onzekerheid. In mijn geval, ik ben maar opgehouden om te proberen "hard to get" te spelen en ik stuur dus gewoon zelf veel smsjes (krijg altijd reactie) die ook nog eens vreselijk dweperig zijn.

Qoute: Wie IS deze vrouw? Kom op zeg.. Dit ben ik niet en dit wil ik ook helemaal niet zijn.



Natuurlijk hoort dit ook bij je. Dit is een deel van je wat je misschien niet kende, maar wat door je enorme verliefdheid ineens aan de oppervlakte komt. En dat is niet erg. Dat is menselijk. Dat is zelfs mooi, omdat het je eigenlijk bijna dwingt om je muurtje te laten vallen en dieper te gaan. Het is eigenlijk een deurtje naar diepgang, wat je nog niet durft te openen maar wat al op een flinke kier staat. Je hoeft helemaal niet van je onzekerheid af. Je zou kunnen accepteren dat deze er nu eenmaal is. Kijk er van een afstandje naar. Je voelt je nu onzeker, ja én? Dat je nu onzeker bent doet niks af aan je kracht als vrouw. Het maakt je juist sterker. Ik zou het wel met hem bespreken trouwens. Uiteindelijk wil je een relatie waarin je volledig jezelf kan zijn, met iemand die je accepteert zoals je bent. Dit kan alleen als je volledig open bent.. vraag die arm maar, die je zo graag wilt. Vraag die bevestiging als je die nodig hebt. Het mág gewoon, gun dat jezelf ook..

Je schrijft dat je normaal gesproken op het forum overkomt als een vrouw van de wereld.

Een vrouw van de wereld is (naar mijn idee), iemand die in contact staat met zichzelf. Die accepteert hoe ze is, niet hoe ze volgens zichzelf zou moeten zijn. Ze veroordeelt zichzelf niet om haar kanten die ze eigenlijk liever niet zou hebben. Wees gewoon een beetje mild voor jezelf… en geniet van je verliefdheid!

quote:braaf_meisje77 schreef op 01 juni 2009 @ 13:06:

ik ben maar opgehouden om te proberen "hard to get" te spelen en ik stuur dus gewoon zelf veel smsjes (krijg altijd reactie) die ook nog eens vreselijk dweperig zijn.



Eens, ik ben ook al een hele tijd opgehouden met hard to get spelen (voor zover ik dat deed). Hij is misschien wel net zo onzeker als jij dat bent, ook al laten mannen dat niet zo snel merken. Hij vindt het waarschijnlijk juist heel leuk om die bevestiging van jou te krijgen als hij ook zo verliefd is.



Geniet ervan!

quote:Noworries schreef op 01 juni 2009 @ 12:38:

Wat lief dat jullie allemaal zo snel reageren... Ik heb net gelukkig een sms van hem gekregen en dan merk ik ook dat het nare gevoel weer een beetje weg trekt... Men oh men... Ik wil het ook niet zwaar maken daarom ben ik er ook nog niet tegenover hem over begonnen... Maar idd misschien is hij ook wel onzeker, we moeten gewoon meer praten. Maar als ik bij hem ben dan verdwijnt mijn onzekerheid als sneeuw voor de zon en vind ik al mijn angsten zo ongegrond ... Rationeel weet ik het allemaal wel maar goed... Zal zoooooo blij zijn als die eerste maanden over zijn! Ik word hier niet goed van!!



Dat is juist een hele goede insteek om het er wel over te hebben. Op het moment dat je bij hem bent en jij staat er relaxed in kun je het toch aankaarten. Van mijn part vragen of hij dat ook heeft. Beter dan dat je wacht tot een "dramatisch" moment en een theatrale versie van jezelf tevoorschijn tovert. En dat allemaal terwijl je weet dat het nergens op slaat.



Ik heb dat wel eens gedaan, vertelt dat ik me zo onzeker kon voelen terwijl ik me afvroeg waar dat op sloeg. Omdat ik wist dat het niet nodig was, en we hebben er ontzettend om gelachen dat we allebei onze onzekerheden hebben terwijl we elkaar helemaal geweldig vinden.

quote:braaf_meisje77 schreef op 01 juni 2009 @ 13:06:

He noworries, leuke nick trouwens. Vlgns mij hoort dat er gewoon bij, die onzekerheid. In mijn geval, ik ben maar opgehouden om te proberen "hard to get" te spelen en ik stuur dus gewoon zelf veel smsjes (krijg altijd reactie) die ook nog eens vreselijk dweperig zijn.



Hard to get spelen is een stom spel waar je uiteindelijk alleen maar mee verliest. Is het niet aan respect, dan wel aan wat je eigenlijke doel was. Goed dat je daar mee stopte dus.



Haal jij je bevestiging uit het aantal of soort smsjes eigenlijk? Waarom niet alleen smsen als je ook iets te vertellen hebt, onafhankelijk of hij nu terug smst of niet? Net zo makkelijk, makkelijker zelfs



@ noworries

Ik ben benieuwd wie je bent, ik heb een vermoeden, maar dat zal niet kloppen denk ik Maar ga je dat nog vertellen? Je ziet dat het heel normaal is en dat je je niet hoeft te schamen voor je onzekerheid.. dus eh... vertel

quote:Noworries schreef op 01 juni 2009 @ 11:31:

Normaal schrijf ik onder een andere nick maar wil graag wat onafhankelijk advies, daarom even deze nick aangemaakt. Ook omdat ik anders altijd over kom als vrouw van de wereld...



Dat muurtje is nu totaal weg! En ik ben een bang vogeltje. Als we samen zijn geniet ik vol op, maar als we niet samen zijn, als ik langer dan een paar dagen niks van hem hoor word ik bijna gek! Wie IS deze vrouw? Kom op zeg.. Dit ben ik niet en dit wil ik ook helemaal niet zijn. Ik probeer te accepteren dat dit gevoel er bij hoort, dat het vanzelf wel over gaat als we elkaar langer kennen.



Dat accepteren begint misschien wel met hier onder je eigen nick schrijven. Vertrouwen in een ander is een kwestie van je kwetsbaar op durven stellen. En er dus over praten inderdaad. Kan me erg goed voorstellen dat dat moeilijk is als je al (meerdere keren?) flink gekwetst bent in de liefde.



Je moet maar zo denken; niet geschoten is altijd mis. (en idd.. met alle gevolgen van dien, zowel positief als negatief).



Succes!